Psyche
alle pijlers
Definitief geen kinderen..
donderdag 8 december 2016 om 14:03
Wat wil ik met dit topic? Ik zou graag je reactie willen lezen, zodat ik mijn gedachten kan vormen en goed op een rij kan zetten.
Ik heb altijd gezegd "ik wil geen kinderen". Iedereen zei dat verandert nog wel. En nu .. nu twijfel ik inderdaad toch.
Gek genoeg heb ik mijzelf altijd wel omringt gezien met een eigen gezin. Maar ben nog steeds bezig met de wereld aan het ontdekken, waarin ik geen ruimte zie voor een kind. Mijn man en ik hebben gepraat of we wel of niet aan kinderen willen beginnen. Hij legt het eigenlijk bij mij neer. Hij hoeft niet zo nodig en vindt het leven dat we nu leiden prettig. Ik werk en studeer. Als we pas aan kinderen beginnen wanneer ik afstudeer dan vindt hij zichzelf te oud. Dus hij heeft de beslissing gemaakt om zich te laten steriliseren. Dat steekt meer als verwacht. Er is zodadelijk geen keus meer.
Ik heb het onderwerp opnieuw aangekaart en aangegeven dat ik twijfel. Maar hij geeft aan dat hij niet voor zich ziet dat we binnen een beperkt aantal jaar aan kinderen beginnen, dus dan kan de knoop er net zo goed nu in.
De afspraak heeft hij gemaakt. En daar zit ik nu mee. Ik heb twijfels en er wordt nu een beslissing gemaakt voor mij.
Bij gebrek aan een doorslaggevend ja ik wil kinderen of nee ik wil geen kinderen aan jou de vraag.
Hoe heb jij voor jezelf duidelijk gekregen of je kinderen van jezelf wilde?
Ik heb altijd gezegd "ik wil geen kinderen". Iedereen zei dat verandert nog wel. En nu .. nu twijfel ik inderdaad toch.
Gek genoeg heb ik mijzelf altijd wel omringt gezien met een eigen gezin. Maar ben nog steeds bezig met de wereld aan het ontdekken, waarin ik geen ruimte zie voor een kind. Mijn man en ik hebben gepraat of we wel of niet aan kinderen willen beginnen. Hij legt het eigenlijk bij mij neer. Hij hoeft niet zo nodig en vindt het leven dat we nu leiden prettig. Ik werk en studeer. Als we pas aan kinderen beginnen wanneer ik afstudeer dan vindt hij zichzelf te oud. Dus hij heeft de beslissing gemaakt om zich te laten steriliseren. Dat steekt meer als verwacht. Er is zodadelijk geen keus meer.
Ik heb het onderwerp opnieuw aangekaart en aangegeven dat ik twijfel. Maar hij geeft aan dat hij niet voor zich ziet dat we binnen een beperkt aantal jaar aan kinderen beginnen, dus dan kan de knoop er net zo goed nu in.
De afspraak heeft hij gemaakt. En daar zit ik nu mee. Ik heb twijfels en er wordt nu een beslissing gemaakt voor mij.
Bij gebrek aan een doorslaggevend ja ik wil kinderen of nee ik wil geen kinderen aan jou de vraag.
Hoe heb jij voor jezelf duidelijk gekregen of je kinderen van jezelf wilde?
donderdag 8 december 2016 om 14:09
ik was 37 toen een vriendin van me zwanger was. ineens voelde ik de behoefte. En we hebben 1 kind. zat tijd en energie om die wereld te ontdekken (samen is ook erg leuk) en ik ben toch moeder. Het voelt goed zo. Voor mijn man hoefde het ook niet zo nodig. Maar hij werd enthousiast door mij. en nu is hij de geweldigste vader van de wereld.
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
-Albert Einstein-
donderdag 8 december 2016 om 14:10
ik heb nooit gedacht dat ik ze wèl zou willen, dus.. tja, dat maakt het wel makkelijk. Ik ben nu 39 en 23 jaar met mijn partner samen.
Twijfel je nu niet gewoon omdat het definitief wordt? Ik had wat dat betreft ook een beetje weeig gevoel toen ik 35 werd, dat voelde voor mij als de kritische grens,.
Overigens vind ik dat sterilisatie wel echt ene keuze van beide moet zijn. Ik zou hier niet blij mee zijn ( niet om de sterilisatie maar om de manier waarop)
Twijfel je nu niet gewoon omdat het definitief wordt? Ik had wat dat betreft ook een beetje weeig gevoel toen ik 35 werd, dat voelde voor mij als de kritische grens,.
Overigens vind ik dat sterilisatie wel echt ene keuze van beide moet zijn. Ik zou hier niet blij mee zijn ( niet om de sterilisatie maar om de manier waarop)
donderdag 8 december 2016 om 14:12
donderdag 8 december 2016 om 14:15
quote:Phileinezegt schreef op 08 december 2016 @ 14:07:
[...]
Ik ben 33 en mijn man is 6 jaar ouder.
Je hebt dus nog best wat jaren over om je te bedenken. Lastig inderdaad.
Er wordt nu inderdaad voor je besloten dat je met déze man geen gezin gaat vormen. Wil je dat toch, dan zul je een andere partner moeten vinden. Heel ingrijpend.
[...]
Ik ben 33 en mijn man is 6 jaar ouder.
Je hebt dus nog best wat jaren over om je te bedenken. Lastig inderdaad.
Er wordt nu inderdaad voor je besloten dat je met déze man geen gezin gaat vormen. Wil je dat toch, dan zul je een andere partner moeten vinden. Heel ingrijpend.
donderdag 8 december 2016 om 14:17
Wij hebben daar echt samen een besluit over genomen. Ik was 28 ofzo toen ik hem leerde kennen en had toen al geen sterke kinderwens, hij had al een kind.
Ik heb altijd gedacht dat er een soort oergevoel naar boven moest komen bij mij en dat heb ik nooit gevoeld.
Voor mij was het belangrijk om echt het besluit te nemen om geen kinderen te willen, samen. Hij wilde best een ronde 2 als ik echt het gevoel had dat ik moederschap mee wil maken, maar dat gevoel kwam bij mij, ondanks geweldig leuke kinderen in mijn omgeving niet.
Nu ik de makkelijk vruchtbare jaren voorbij ben, nog steeds geen spijt van dat besluit.
Ik denk dat juist de ruimte die hij me gaf om het wel te doen/willen voor mij de doorslag gaf, ik voelde dat het voor mij echt niet nodig was.
Ik heb altijd gedacht dat er een soort oergevoel naar boven moest komen bij mij en dat heb ik nooit gevoeld.
Voor mij was het belangrijk om echt het besluit te nemen om geen kinderen te willen, samen. Hij wilde best een ronde 2 als ik echt het gevoel had dat ik moederschap mee wil maken, maar dat gevoel kwam bij mij, ondanks geweldig leuke kinderen in mijn omgeving niet.
Nu ik de makkelijk vruchtbare jaren voorbij ben, nog steeds geen spijt van dat besluit.
Ik denk dat juist de ruimte die hij me gaf om het wel te doen/willen voor mij de doorslag gaf, ik voelde dat het voor mij echt niet nodig was.
donderdag 8 december 2016 om 14:17
Ik zou dat toch ook wel heftig vinden hoor, dat je man nu besluit er een knoop in te leggen enkel omdat hij het de komende jaren niet meer ziet gebeuren. Waarom niet die komende jaren het nog open laten? Ik vind zijn redenatie vreemd, dat hij het de komende jaren nog wel zou willen eventueel, maar het toch maar nu al dichtgooit. Heb jij dit stuk helder kunnen krijgen van hem? Heb jij hem aangegeven dat je het graag deze komende jaren nog openlaat?
donderdag 8 december 2016 om 14:21
quote:Pantax schreef op 08 december 2016 @ 14:11:
Ik wist het omdat ik mijn toekomst voor me zag met een gezin. Met meerdere mensen in een huis; samen eten, lachen, dat soort dingen. En die mensen heb ik nu gemaakt, met mijn man. Het zijn onze mensen.
Precies wat Pantax zegt.
Ik wil ook 'onze mensen' maken met mijn man. We hebben het bewust een paar jaartjes uitgesteld, omdat we ons eerst wilden settelen. Nu ben ik dertig, en we zijn al vier jaar bezig met onze kinderwens.
Wat voor mij geldt, hoeft voor jou niet te gelden natuurlijk, maar ik hoop dat als je de beslissing maakt om kinderen te krijgen, de weg ernaartoe gemakkelijk zal zijn voor jullie.
Voor nu, heel veel succes met het maken van een passend besluit!
Ik wist het omdat ik mijn toekomst voor me zag met een gezin. Met meerdere mensen in een huis; samen eten, lachen, dat soort dingen. En die mensen heb ik nu gemaakt, met mijn man. Het zijn onze mensen.
Precies wat Pantax zegt.
Ik wil ook 'onze mensen' maken met mijn man. We hebben het bewust een paar jaartjes uitgesteld, omdat we ons eerst wilden settelen. Nu ben ik dertig, en we zijn al vier jaar bezig met onze kinderwens.
Wat voor mij geldt, hoeft voor jou niet te gelden natuurlijk, maar ik hoop dat als je de beslissing maakt om kinderen te krijgen, de weg ernaartoe gemakkelijk zal zijn voor jullie.
Voor nu, heel veel succes met het maken van een passend besluit!
donderdag 8 december 2016 om 14:23
Geeft je huidige leven de komende 30 jaar ook nog de zelfde voldoening?
Of gaat het na een x aantal jaren voelen als "been there, done that" en alweer iets meer van hetzelfde?
Op dit moment in jullie leven voelt het prettig om zo te leven, maar blijft dit leven zo prettig of moet er dan weer iets anders voor in de plaats komen om een leegte te vervullen?
Toen mijn vriend en ik elkaar tegenkwamen (half/eind 30) was het wel duidelijk dat we allebei kinderen wilden. Mijn vriend had voor zichzelf altijd als grens gesteld om voor zijn veertigste vader te zijn en daarna hoefde het voor hem niet meer (dit was voor hij mij leerde kennen). Onze dochter is uiteindelijk een paar weken voor zijn 40ste verjaardag geboren.....
We hebben allebei ons leven geleid met allerlei verre reizen maken, met werken..... en inmiddels twee kinderen en dat is best zwaar (hoe doen anderen dat??), en ipv verre reizen zitten we nu op bungalow parken omdat het ons niet zo leuk lijkt om met de kinderen overal heen te sjouwen.
Maar zo zijn er wel mensen die nog, als de kinderen klein genoeg zijn, gewoon die wereldreis van een x aantal maanden gaan ondernemen, met kind erbij. Dus tja, het is maar hoe je het leven met kind ook gaat invullen.
Hoe lang duurt het nog voor je afstudeert? En wat zouden eventuele regelingen zijn qua studie tijdens een eventuele zwangerschap?
Kun jij bij je man niet gewoon eisen dat jij nog een half jaar bedenktijd krijgt en dat hij dus geen sterilisatie laat uitvoeren voordat die bedenktijd is afgelopen?
Of gaat het na een x aantal jaren voelen als "been there, done that" en alweer iets meer van hetzelfde?
Op dit moment in jullie leven voelt het prettig om zo te leven, maar blijft dit leven zo prettig of moet er dan weer iets anders voor in de plaats komen om een leegte te vervullen?
Toen mijn vriend en ik elkaar tegenkwamen (half/eind 30) was het wel duidelijk dat we allebei kinderen wilden. Mijn vriend had voor zichzelf altijd als grens gesteld om voor zijn veertigste vader te zijn en daarna hoefde het voor hem niet meer (dit was voor hij mij leerde kennen). Onze dochter is uiteindelijk een paar weken voor zijn 40ste verjaardag geboren.....
We hebben allebei ons leven geleid met allerlei verre reizen maken, met werken..... en inmiddels twee kinderen en dat is best zwaar (hoe doen anderen dat??), en ipv verre reizen zitten we nu op bungalow parken omdat het ons niet zo leuk lijkt om met de kinderen overal heen te sjouwen.
Maar zo zijn er wel mensen die nog, als de kinderen klein genoeg zijn, gewoon die wereldreis van een x aantal maanden gaan ondernemen, met kind erbij. Dus tja, het is maar hoe je het leven met kind ook gaat invullen.
Hoe lang duurt het nog voor je afstudeert? En wat zouden eventuele regelingen zijn qua studie tijdens een eventuele zwangerschap?
Kun jij bij je man niet gewoon eisen dat jij nog een half jaar bedenktijd krijgt en dat hij dus geen sterilisatie laat uitvoeren voordat die bedenktijd is afgelopen?
donderdag 8 december 2016 om 14:24
Tja, ik ben 24 en ik weet al mijn hele leven 200% zeker dat ik later kinderen wil. Dat uit zich in heel veel dingen.
Ik denk dat als je twijfelt deze keuze nooit makkelijk wordt. Je weet namelijk niet waar je ja op zegt, dat weet je pas als het eenmaal zover is. Moeilijk. Volg je gevoel en meer kan ik je niet aanraden.
Ik denk dat als je twijfelt deze keuze nooit makkelijk wordt. Je weet namelijk niet waar je ja op zegt, dat weet je pas als het eenmaal zover is. Moeilijk. Volg je gevoel en meer kan ik je niet aanraden.
donderdag 8 december 2016 om 14:33
Waar twijfel je over?
Ik lees in je post niet dat je graag kinderen wil.
Ik denk dat de twijfel komt omdat je vriend nu dit heeft besloten.
Ik zelf twijfel niet. Ik weet dat ik geen kinderen wel. Dat maakt het natuurlijk wel makkelijk.
Ik ben nu eind 30, en ik heb het altijd zeker geweten.
Ex wilde wel kinderen. Maar is toch bij mij gebleven. Relatie is om andere redenen over gegaan. En ik voel me niet schuldig dat hij nu geen kinderen heeft.
Ik vind het idee van alles nog even 6 maanden uit te stellen wel een goed idee.
Even de tijd nemen.
Maar als je twijfelt maakt dat het wel moeilijk. Zeker omdat er natuurlijk wel een soort van 'deadline' is. Je blijft niet eeuwig vruchtbaar.
Op een gegeven moment wordt de keuze voor je gemaakt......
Zie jij jezelf echt met kinderen? Lijkt het je leuk?
Niet iedereen heeft dat oergevoel, en begint toch aan kinderen. Voor de meesten pakt dat wel goed uit.
Maar ik zou liever spijt hebben dat ik ze niet gekregen heb, als spijt hebben dat ik ze wel heb.
Ik lees in je post niet dat je graag kinderen wil.
Ik denk dat de twijfel komt omdat je vriend nu dit heeft besloten.
Ik zelf twijfel niet. Ik weet dat ik geen kinderen wel. Dat maakt het natuurlijk wel makkelijk.
Ik ben nu eind 30, en ik heb het altijd zeker geweten.
Ex wilde wel kinderen. Maar is toch bij mij gebleven. Relatie is om andere redenen over gegaan. En ik voel me niet schuldig dat hij nu geen kinderen heeft.
Ik vind het idee van alles nog even 6 maanden uit te stellen wel een goed idee.
Even de tijd nemen.
Maar als je twijfelt maakt dat het wel moeilijk. Zeker omdat er natuurlijk wel een soort van 'deadline' is. Je blijft niet eeuwig vruchtbaar.
Op een gegeven moment wordt de keuze voor je gemaakt......
Zie jij jezelf echt met kinderen? Lijkt het je leuk?
Niet iedereen heeft dat oergevoel, en begint toch aan kinderen. Voor de meesten pakt dat wel goed uit.
Maar ik zou liever spijt hebben dat ik ze niet gekregen heb, als spijt hebben dat ik ze wel heb.
donderdag 8 december 2016 om 14:42
quote:tanteslankie schreef op 08 december 2016 @ 14:09:
ik was 37 toen een vriendin van me zwanger was. ineens voelde ik de behoefte. En we hebben 1 kind. zat tijd en energie om die wereld te ontdekken (samen is ook erg leuk) en ik ben toch moeder. Het voelt goed zo. Voor mijn man hoefde het ook niet zo nodig. Maar hij werd enthousiast door mij. en nu is hij de geweldigste vader van de wereld.Dat is leuk te lezen. Wat fijn dat het zo mooi verlopen is. Als ik naar mezelf kijk mis ik op dit moment ook de behoefte waarover je spreekt. Maar prachtig hoe alles is samen gelopen voor je.
ik was 37 toen een vriendin van me zwanger was. ineens voelde ik de behoefte. En we hebben 1 kind. zat tijd en energie om die wereld te ontdekken (samen is ook erg leuk) en ik ben toch moeder. Het voelt goed zo. Voor mijn man hoefde het ook niet zo nodig. Maar hij werd enthousiast door mij. en nu is hij de geweldigste vader van de wereld.Dat is leuk te lezen. Wat fijn dat het zo mooi verlopen is. Als ik naar mezelf kijk mis ik op dit moment ook de behoefte waarover je spreekt. Maar prachtig hoe alles is samen gelopen voor je.
donderdag 8 december 2016 om 14:47
quote:Phileinezegt schreef op 08 december 2016 @ 14:42:
[...]
Dat is leuk te lezen. Wat fijn dat het zo mooi verlopen is. Als ik naar mezelf kijk mis ik op dit moment ook de behoefte waarover je spreekt. Maar prachtig hoe alles is samen gelopen voor je.
Wat is je twijfel?
Volgens mij heb je op dit moment geen kinderwens, ook niet voor later. Ben je bang dat je later spijt krijgt? Bang dat je straks toch een kinderwens krijgt?
[...]
Dat is leuk te lezen. Wat fijn dat het zo mooi verlopen is. Als ik naar mezelf kijk mis ik op dit moment ook de behoefte waarover je spreekt. Maar prachtig hoe alles is samen gelopen voor je.
Wat is je twijfel?
Volgens mij heb je op dit moment geen kinderwens, ook niet voor later. Ben je bang dat je later spijt krijgt? Bang dat je straks toch een kinderwens krijgt?
donderdag 8 december 2016 om 14:48
wij wilden ook niet, en toen gingen we twijfelen. anticonceptie 2 jaar gestopt en gekeken wat er zou gebeuren.
niks gebeurde er behalve dat we het beiden steeds benauwder kregen voor als het wel zou gebeuren. dus afspraak gemaakt voor nieuwe spiraal en dolblij kinderloos.
was er in die 2 jaar wel iets gebeurd dan waren we nu dolblije ouders, maar nu wel blij dat het niet gebeurd is en we er nu definitief klaar mee zijn.
niks gebeurde er behalve dat we het beiden steeds benauwder kregen voor als het wel zou gebeuren. dus afspraak gemaakt voor nieuwe spiraal en dolblij kinderloos.
was er in die 2 jaar wel iets gebeurd dan waren we nu dolblije ouders, maar nu wel blij dat het niet gebeurd is en we er nu definitief klaar mee zijn.
En doooooor!
donderdag 8 december 2016 om 14:51
donderdag 8 december 2016 om 14:53
quote:Snoepeke schreef op 08 december 2016 @ 14:51:
Buiten het feit dat ik nooit echt dat oer-gevoel heb gehad om mezelf voort te planten zag ik gewoon veel meer nadelen aan kinderen dan voordelen.
Mijn man heeft een afspraak gemaakt voor een 'knoopje' toen ik 28 was en hij 30.
Wel spannend, maar tegelijk gaf het rust in mijn hoofd. Einde discussie.
Ik vind dit wel een goeie post.
Deze keuze gaf jouw rust.
Bij TO geeft deze keuze twijfel.
Maar is dat omdat het de keuze van haar man is en niet van haarzelf? Of is de twijfel echt? Ik denk het eerste.....
Buiten het feit dat ik nooit echt dat oer-gevoel heb gehad om mezelf voort te planten zag ik gewoon veel meer nadelen aan kinderen dan voordelen.
Mijn man heeft een afspraak gemaakt voor een 'knoopje' toen ik 28 was en hij 30.
Wel spannend, maar tegelijk gaf het rust in mijn hoofd. Einde discussie.
Ik vind dit wel een goeie post.
Deze keuze gaf jouw rust.
Bij TO geeft deze keuze twijfel.
Maar is dat omdat het de keuze van haar man is en niet van haarzelf? Of is de twijfel echt? Ik denk het eerste.....
donderdag 8 december 2016 om 14:55
quote:guppekop schreef op 08 december 2016 @ 14:10:
Overigens vind ik dat sterilisatie wel echt ene keuze van beide moet zijn. Ik zou hier niet blij mee zijn ( niet om de sterilisatie maar om de manier waarop)
waarom zou het een keus van beide moeten zijn? De man wil geen oude vaderworden. Dat recht heeft hij.
Waarom zou hij vruchtbaar mieten blijven terwijl hij geen kind meer wil? Zodat to hem rr later in kan luizen alß ze van mening veranderd? Dat is toch e er n veel slechter scenario?
Van man hoeft het niet maar als to wel had gewild dan stond de deur open.
To wil niet. Die vindt haar studie belangrijker dan een kind. Logisch toch dat man dan de deur definitief sluit.
To had tenslotte die studie ook eerdrer of later kunnenn doen.
Overigens vind ik dat sterilisatie wel echt ene keuze van beide moet zijn. Ik zou hier niet blij mee zijn ( niet om de sterilisatie maar om de manier waarop)
waarom zou het een keus van beide moeten zijn? De man wil geen oude vaderworden. Dat recht heeft hij.
Waarom zou hij vruchtbaar mieten blijven terwijl hij geen kind meer wil? Zodat to hem rr later in kan luizen alß ze van mening veranderd? Dat is toch e er n veel slechter scenario?
Van man hoeft het niet maar als to wel had gewild dan stond de deur open.
To wil niet. Die vindt haar studie belangrijker dan een kind. Logisch toch dat man dan de deur definitief sluit.
To had tenslotte die studie ook eerdrer of later kunnenn doen.
donderdag 8 december 2016 om 15:01
quote:guppekop schreef op 08 december 2016 @ 14:10:
ik heb nooit gedacht dat ik ze wèl zou willen, dus.. tja, dat maakt het wel makkelijk. Ik ben nu 39 en 23 jaar met mijn partner samen.
Twijfel je nu niet gewoon omdat het definitief wordt? Ik had wat dat betreft ook een beetje weeig gevoel toen ik 35 werd, dat voelde voor mij als de kritische grens,.
Overigens vind ik dat sterilisatie wel echt ene keuze van beide moet zijn. Ik zou hier niet blij mee zijn ( niet om de sterilisatie maar om de manier waarop)
Bedankt voor je reactie. De twijfel komt ook door mijn leeftijd. En daarbij twijfel ik inderdaad nu nog meer omdat het nu definitief zal worden.
Wat ik lastig vind is dat ik eigenlijk hierdoor wel had verwacht een uitgesproken mening te krijgen. Ik ga ook zeker nog een keer zitten met hem over de keuze die hij wil maken, zodat het een gezamenlijk besluit wordt, die ruimte is er ook. Hij is vaak heel praktisch en van het direct doorpakken. Ik normaal gesproken ook, maar hierbij dus niet.
ik heb nooit gedacht dat ik ze wèl zou willen, dus.. tja, dat maakt het wel makkelijk. Ik ben nu 39 en 23 jaar met mijn partner samen.
Twijfel je nu niet gewoon omdat het definitief wordt? Ik had wat dat betreft ook een beetje weeig gevoel toen ik 35 werd, dat voelde voor mij als de kritische grens,.
Overigens vind ik dat sterilisatie wel echt ene keuze van beide moet zijn. Ik zou hier niet blij mee zijn ( niet om de sterilisatie maar om de manier waarop)
Bedankt voor je reactie. De twijfel komt ook door mijn leeftijd. En daarbij twijfel ik inderdaad nu nog meer omdat het nu definitief zal worden.
Wat ik lastig vind is dat ik eigenlijk hierdoor wel had verwacht een uitgesproken mening te krijgen. Ik ga ook zeker nog een keer zitten met hem over de keuze die hij wil maken, zodat het een gezamenlijk besluit wordt, die ruimte is er ook. Hij is vaak heel praktisch en van het direct doorpakken. Ik normaal gesproken ook, maar hierbij dus niet.
