Depressie, hoe hiermee om gaan?

09-06-2010 09:39 35 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik ben eigenlijk altijd depressief geweest, de ene keer meer dan de andere keer. Ben inmiddels ook gewend om zo te leven, en mijn vriend is dat ook gewend van mij.

Nu zit ik dus weer in een slechte periode en heb hier ook hulp voor. Ik moet rustiger aan doen en meer leuke dingen inplannen, maar dat lukt me dus heel slecht. Voel nu nog meer druk dat ik iets leuks moet doen.

Verder heb ik zelf ook het idee dat mijn vriend niet echt meewerkt. Niet in de zin van dat hij me van mijn depressie moet/kan afhelpen, maar meer om me te ontlasten met de dagelijkse dingen. Dat doet hij dus niet, en daardoor heb ik het gevoel dat er nog meer op mijn schouders terecht komt en voel ik me constant opgejaagd en gestresst (de psych vroeg er ook naar, en hij moet ook mee komen binnenkort naar hem).

Wie herkent dit, en hoe gaan jullie hiermee om?
Alle reacties Link kopieren
@Rendiertje, ja ik ga hem meenemen. Hij wil het zelf ook wel en onze psych woont hier om de hoek dus het gaat ook vrij makkelijk logistiek gezien. Waarom vind je het lastig om je man mee te nemen?



@Schouderklopje, medicatie heb ik al naar gekeken (ook via die poppoli site) en besproken met mijn huisarts. Zij zegt dat ik het niet moet doen. Zit ook eerlijk gezegd niet op nog meer medicatie te wachten, maar goed, als het moet op een gegeven moment dan valt er weinig meer te willen denk ik.

Ik werk, heb een eigen bedrijf, maar werk wel parttime.
Alle reacties Link kopieren
quote:Iris27 schreef op 09 juni 2010 @ 11:02:

Ik weet hoe het is van de andere kant, om een relatie met een depressief iemand te hebben. En dat is niet makkelijk. Ik heb er hier ook een topic over op viva, en daar hebben best veel die in hetzelfde schuitje zitten/ zaten hun verhaal gedaan. Misschien kun je daar eens lezen hoe het voor de andere kant is?



Sowieso, bij een depressieve partner moet je juist niet hem/ haar gaan ontlasten door dingen over te gaan nemen. Je moet diegene juist stimuleren zelf dingen te blijven doen. Want nu is het een brief posten, maar dat gaat alleen maar meer worden.

Is het niet zo dat jouw vriend dat ook inziet en je daarom je die dingen zelf laat doen?





Ik zal jouw topic inderdaad ook eens doorlezen.

Mijn vriend laat mij dingen zelf doen, omdat hij er geen zin of tijd voor heeft. Ik doe dus ook veel (eigenlijk alles) van/voor hem en van ons samen. Dat breekt me ook wel eens op. Vanmorgen ook extra vroeg opgestaan, want de auto moest naar de garage. Ik vroeg alleen of hij de hond even eten wilde geven, wilde hij niet geen tijd voor. Terwijl ik zelf zonder eten de deur uit ging om op tijd bij de garage te zijn. Daar flip ik dan echt van en liep kwaad de deur uit en moest echt even bijkomen tijdens de rit naar de garage.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk, Mariesophie, dat je dit gedrag van je vriend niet moet linken aan jouw depressie. Als je een gelijkwaardige relatie hebt, dan ben je samen dus verantwoorlijk voor de uitvoering van dit soort huishoudelijke klusjes. Als hij dat niet doet, moet je hem daarop aanspreken. En dan niet de depressie in de discussie aanvoeren, maar dat er los van zien.
if they like you you'll know, if they don't you'll be confused
Alle reacties Link kopieren
Inderdaad. Als jij problemen hebt met de verdeling van de taken, moet je daar een gesprek over aangaan met je vriend. Maar koppel dit ajb los van je depressie.
Alle reacties Link kopieren
Hoe bedoelen jullie loskoppelen?
Alle reacties Link kopieren
Dat zijn gedrag in een relatie voor jou niet oké is. Stel, je had deze depressie niet gehad, dan had het namelijk nog niet oké voor jou geweest dat hij niets bijdraagt aan de huishoudelijke taken. Een relatie is namelijk ook SAMEN voor dit soort dingen opdraaien. Evenwicht. Gelijkwaardigheid.



Dat jij depressief bent is heel naar, maar heeft hier mijns inziens niets mee te maken. Hij heeft gewoon zijn steentje bij te dragen. En als jij daarover een gesprek met hem voert, moet je de depressie dus ook niet noemen. Voegt niets toe.



Dat bedoelen wij ermee.
if they like you you'll know, if they don't you'll be confused
Alle reacties Link kopieren
Wat Iris zegt dus.
Alle reacties Link kopieren
Oww o.k. Ik heb zelf het idee dat ik niet zo snel over die dingen zou vallen als ik de depressie niet had, maar dat ik nu extra snel opvliegerig ben juist door de depressie.
Alle reacties Link kopieren
Dat zou kunnen. Maar dan kun je jouw depressie zien als handige alarmbel. Zou je draagkracht meer dan groot genoeg zijn, zou je onevenredige verdelingen nog wel langer kunnen ophoesten (totdat uiteindelijk onvrede gaat spelen). Nu trek je het minder goed en dus zit je eerder aan je tax. Dit kun je positief gebruiken door aan de bel te trekken. Je voelt nu eerder dat er iets niet klopt.



Werk aan de winkel dus. Ga eens met elkaar om tafel zitten en spreek onvrede uit. En probeer oplossingen te vinden (probeer in het gesprek echt een depressie buiten beschouwing te laten, maar basseer je gewoon even op feiten).
Alle reacties Link kopieren
Eens met schouderklopje
if they like you you'll know, if they don't you'll be confused

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven