Dertig in aantocht....overdenk het leven

07-03-2010 21:09 36 berichten
Alle reacties Link kopieren
Nog een half jaartje en ik ga dertig worden.

Toch een moment om het leven van alle dag te overdenken.

Je werkt 40 uur in de week, heb een druk sociaal leven en rend van hort naar her. Maar is dit het nu????

Overdenk alles een beetje...



Wat doe ik nu voor werk en is/was dit mijn droombaan?Waar leef ik nu en onder welke omstandigheden?Waar sta ik nu in het leven, en is dit wat ik er van verwachten?Wat wil ik graag en op welke termijn? (relatie's, kinderen, baan, reizen enz.)



Kortom echte Dertigers-dillema's



Wie heeft dit ook of voelt dit?????

En hoe sta jij ervoor?????
Het gevoel wat jij nu hebt, had ik (pas?) op mijn 36e. Niet van toegevoegde waarde maar hopelijk wel een drijfveer dat je deze gevoelens nu echt nog niet hoeft te hebben. Go with the flow.
Alle reacties Link kopieren
Is het dertigersdilemma niet door dezelfde PR-gek bedacht als Valentijnsdag?
Alle reacties Link kopieren
Goh, over 3 maanden ben ik 40 en heb dat gevoel eigenlijk nooit gehad.

Zeker 10 jaar geleden niet.
Erik is de Mol en HPL de Lul.
Ik ben ook bijna dertig en herken het niet, sorry. Niet dat ik het nut van reflecteren niet in zie hoor, dat doe ik eigenlijk ook wel vaak (en ook al wel langer dan vandaag).



Maar kom dan eigenlijk altijd tot de conclusie dat ik een enorme bofkont ben, wat werk betreft, vrienden en familie. Natuurlijk had ik de dingen ook anders kunnen doen, maar ik ben heel tevreden met mijn keuzes tot nu toe (en wellicht dat dat me ook veel vertouwen geeft voor de toekomst). Daarbij denk ik altijd maar zo dat er zoveel dingen in het leven zijn waar ik geen invloed op heb, dat ik het toch nooit helemaal plannen kan. Reden te meer om te genieten van wat ik tot nu toe allemaal heb mogen beleven.
Alle reacties Link kopieren
quote:wuiles schreef op 07 maart 2010 @ 21:14:

Is het dertigersdilemma niet door dezelfde PR-gek bedacht als Valentijnsdag?
Alle reacties Link kopieren
Wuiles, ik zat nog zo op mijn handen (40 uur werken maar niet weten wat je doet?)



Gieske, ik denk dat je de gestelde vragen op elk moment kan overdenken, zou het niet te krampachtig maken allemaal. Twee, zes of tien jaar geleden dacht je er vast ook wel over na en wie weet houdt het je over 30 jaar ook nog bezig. Ik zie het dilemma ook niet, je denkt wat keuzes te hebben, fijn toch?
Wuiles, ik heb een keer ergens gelezen dat de anti-depressiva indrustrie ook eens een 'Sissi-complex' bedacht had. Dat waren vrouwen die aan de buitenkant heel gelukkig en tevreden leken, maar toch eigenlijk depressief waren. Zonder dat ze het zelf doorhadden.



Hoewel ik niet denk dat het dertigers dillema (wat het zijn moge) op deze manier bedacht is, vind ik het soms inderdaad een soort van 'laten we de mensen lekker onteverden houden en aan zichzelf laten twijfelen' constructie.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben net 30 geworden (nou ja, over 3 weken word ik 31) en moet daar nog steeds aan wennen. Het heeft bij mij geen vragen opgeroepen van belangrijke levenskeuzes zoals jij beschrijft, of een depressie waar het door sommigen hier mee vergeleken wordt (???). Het gaf gewoon het gevoel: Het gaat wel erg hard, de tijd. Mijn jonge jaren zijn toch echt wel voorbij. Niet dat ik daarin wil blijven hangen, helemaal niet, maar het is gewoon het idee dat de tijd zo snel gaat en er weer een nieuwe levensfase aanbreekt.
Alle reacties Link kopieren
Volgens mij ben je ook 'ineens' 40...en 50... dat wil ik nog helemaal niet.
Alle reacties Link kopieren
quote:heejhallo schreef op 07 maart 2010 @ 21:31:

Wuiles, ik heb een keer ergens gelezen dat de anti-depressiva indrustrie ook eens een 'Sissi-complex' bedacht had. Dat waren vrouwen die aan de buitenkant heel gelukkig en tevreden leken, maar toch eigenlijk depressief waren. Zonder dat ze het zelf doorhadden.



Hoewel ik niet denk dat het dertigers dillema (wat het zijn moge) op deze manier bedacht is, vind ik het soms inderdaad een soort van 'laten we de mensen lekker onteverden houden en aan zichzelf laten twijfelen' constructie.Bij Freud ging het mis en het is niet meer goed gekomen.
Pfffff, moet dit?
Alle reacties Link kopieren
Het dertigersdilemma is onzin.

En "gehypet" door mensen die simpele boekjes schrijven als "Oh jee, 30" en "Begint het leven bij 30" en "30 Tips and Tricks to survive it"



enzo.



Toen ik ruim 1,5 jaar geleden 30 werd , dacht ik dat het wel eens een big deal zou kunnen zijn. ( Mede mogelijk gemaakt door viva\esta\flair en weet ik veel wat voor een meuk )



En guess what ?



Niets was anders toen ik 30plus1dag was. En nu, 31 + 189dagen is het nog niet anders.



Doe wat je wil doen. Leef zoals je wil. Of je nou 29,9 jaar bent of 33 of 46 of 80.
Zo ! En dan kunnen we nu weer allemaal normaal doen....
Alle reacties Link kopieren
En ik herken het dan weer wel



Go with the flow... Beste tip die ik je kan geven.
Alle reacties Link kopieren
quote:Xander68 wrote on 07 March 2010 @ 21:44:

Pfffff, moet dit?







Ik heb die periode - en daarmee dus die vragen - compleet gemist door dikke, vette opstapelende kut-ellende. Is ook een manier!...
Alle reacties Link kopieren
Altijd al een schrijfmiep geweest hier. Schriftjes vol op het nachtkastje, altijd wel een gedachte neer te pennen.

Toen ik dertig werd (een tien jaar geleden alweer) heb ik voor mezelf enkele ...punten, meningen, zichtswijze (of hoe je het ook noemt) op papier gezet over hoe ik op dat moment in het leven stond.



Onlangs het schrift weer eens door gebladerd en mijn god!! Wat kan er in tien jaar tijd veel veranderen!!

Werkelijk, viel bijna van m'n stoel van zoveel naïviteit. En ja, ik beschouw mezelf best als een pientere tante, maar als ik dan zie hoe ik op m'n dertigste tegen bepaalde zaken aankeek....



D'r gaat niks boven "zeker weten" (zegge ze toch), maar volgens mij gaat er niks boven "bijstellen en bijschaven"... all the way!
Alle reacties Link kopieren
quote:Ligeia schreef op 07 maart 2010 @ 21:57:

[...]









Ik heb die periode - en daarmee dus die vragen - compleet gemist door dikke, vette opstapelende kut-ellende. Is ook een manier!...
quote:Gieske schreef op 07 maart 2010 @ 21:09:



Je werkt 40 uur in de week, heb een druk sociaal leven en rend van hort naar her. Maar is dit het nu????





Goh, origineel.



Is dat écht hoe je je leven zou beschrijven?
Alle reacties Link kopieren
Ik ben 36 uur gaan werken. Dat alleen al werkte heel bevrijdend in mijn 30ers dilemma
Alle reacties Link kopieren
quote:paloma schreef op 07 maart 2010 @ 21:12:

Het gevoel wat jij nu hebt, had ik (pas?) op mijn 36e. Niet van toegevoegde waarde maar hopelijk wel een drijfveer dat je deze gevoelens nu echt nog niet hoeft te hebben. Go with the flow.Ik neem aan dat je de beslissing kinderen ja/nee toch al wel zo'n beetje genomen had toen?
Alle reacties Link kopieren
Echt zo'n modewoord: 'dertigers-dilemma'.

Volgens mij is het altijd goed voor een persoon om jezelf af en toe af te vragen waar je staat in het leven.
Nee, ik herken het niet. Ik ben eigenlijk niet zo van de doelen. Ik zie/zag wel wat op mijn pad komt/kwam. Zorgde er wel voor dat er uberhaupt kansen te pakken waren door hard te werken, als mens te groeien en door financieel onafhankelijk te worden.



Dus als ik al doelen heb gehad dan waren dat financieel onafhankelijk worden en groeien als mens.



Stel je toch voor dat je jezelf als doel stelt dat je op je 35e een koophuis moet bezitten, een stabiele relatie en een jongetje en een meisje moet hebben en ook nog je droombaan....en dat de weg daarnaar toe een verschrikking blijkt te zijn, dan sla je toch af van dat pad.
Alle reacties Link kopieren
quote:Ligeia schreef op 07 maart 2010 @ 21:57:

[...]









Ik heb die periode - en daarmee dus die vragen - compleet gemist door dikke, vette opstapelende kut-ellende. Is ook een manier!...Precies, zo doe ik het ook
Alle reacties Link kopieren
Ik zit dichter bij de 50 dan bij de 40 en heb me nog nooit zo goed gevoeld als na m'n 40ste. Niet door liedjes als 'trouw niet voor je 40 bent...' want getrouwd (en gescheiden) was ik ver daarvoor.



Ik voel me beter dan ooit en besef ook des te meer mijn leeftijd is een getal en doe/geniet van waar je je goed bij voelt.

Al snap ik in sommige gevallen/leeftijden de kinderkeus/-wens. Die heb ik ook gehad.



Wat zijn je wensen/doelen?

Wat ontbreekt er aan je werk en wat zou je (dmv studie of zo) daaraan kunnen doen?

Heb je een partner en zo nee, hoe kijk je aan tegen (internet)dating?

Woon je in de plaats/regio waar je wilt of ben je daaraan gebonden om andere redenen (familie, baan, andere contacten)?



Kortom, kijk (denk ik) niet naar wat je niet helder hebt, maar naar wat je wel helder hebt en redeneer vandaar uit verder.
Alle reacties Link kopieren
quote:wuiles schreef op 07 maart 2010 @ 21:14:

Is het dertigersdilemma niet door dezelfde PR-gek bedacht als Valentijnsdag?



Mensen en ronde getallen: je krijgt 't er met geen mogelijkheid uitgeramd. (Ook ik voel het effect hoor, tijdsdruk, nadenken wat ik nog graag wil, of dat kan, en hoe).



Vraagje: zouden er ook samenlevingen zijn, ergens in donker Afrika, of in 't Amazone gebied, waar ze geen leeftijden bijhouden?

Hebben zij er dan een alternatief voor?

Ze hoeven zich dan iig niet druk te maken om 20 - 30 - -40 - 50 etc.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven