Psyche
alle pijlers
Dochtertje overleden
donderdag 21 december 2017 om 11:23
Wat ik moet neertypen weet ik niet. Vorige week is mijn dochtertje plotseling overleden in haar slaap. Wiegendood. De wereld staat stil. Iedereen zegt dat tijd de pijn minder zal maken. Ik weet niets meer. Mijn hele wereld is opgehouden te bestaan. ik wil er zelf niet meer zijn. Ik weet niet meer wat ik moet. Hoe kan ik ooit nog leven zonder haar?
zondag 24 december 2017 om 21:56
Net als vele andere hier denk ik regelmatig aan je/jullie en probeer ik woorden van troost te vinden alleen zijn die lastig te vinden.Mijn moederhart doet pijn als ik denk aan wat jullie overkomen is.
Dat de tijd alle wonden heelt daar geloof ik niet in.Mijn ervaring is dat sommige mensen dingen meemaken waarbij dat niet gaat maar waarbij de tijd de randen van de (gapende) wond iets dichter naar elkaar kan brengen en dat hoop ik voor jou/jullie.
Dat de tijd alle wonden heelt daar geloof ik niet in.Mijn ervaring is dat sommige mensen dingen meemaken waarbij dat niet gaat maar waarbij de tijd de randen van de (gapende) wond iets dichter naar elkaar kan brengen en dat hoop ik voor jou/jullie.
maandag 25 december 2017 om 02:47
Lieve allemaal bedankt voor de reacties. Wat erg te lezen dat er best veel lotgenoten zijn:( Het is mega onwerkelijk allemaal. Iedereen om me heen is bezig met gezellig kerstfeest vieren en voor ons is alles betekenisloos geworden. Slapen lukt niet, alles spookt door m'n hoofd. Ik wil haar vasthouden en zeggen hoeveel ik van haar houd. Ik wil morgen foto s maken van onze eerste kerst als gezin. Maar het kan niet want zij is er niet meer en ik kan het maar niet geloven. Mijn mooie kleine meisje is er niet meer 
hoe kan dit nu waar zijn? Ik wil wakker worden. Dit moet een boze droom zijn want ik kan niet zonder haar. Ik weet dat het echt is maar ik wil het niet weten. Het mag niet.
hoe kan dit nu waar zijn? Ik wil wakker worden. Dit moet een boze droom zijn want ik kan niet zonder haar. Ik weet dat het echt is maar ik wil het niet weten. Het mag niet.
maandag 25 december 2017 om 08:28
maandag 25 december 2017 om 12:32
Je hoeft het nog niet te bevatten. Laat alles maar komen zoals het komt.
En deze dagen zijn gewoon nog moeilijker, ik hoop dat jullie veel warmte mogen ontvangen, de leegte is en blijft enorm, maar met liefde om je heen is het hopelijk iets beter te dragen in deze nare donkere dagen
Hier brand naast de kaarsjes van mijn eigen kinderen ook een kaarsjes voor alle andere kindjes die er niet meer zijn en hun ouders/broertjes/zusjes.
En deze dagen zijn gewoon nog moeilijker, ik hoop dat jullie veel warmte mogen ontvangen, de leegte is en blijft enorm, maar met liefde om je heen is het hopelijk iets beter te dragen in deze nare donkere dagen
Hier brand naast de kaarsjes van mijn eigen kinderen ook een kaarsjes voor alle andere kindjes die er niet meer zijn en hun ouders/broertjes/zusjes.
Forever is a hell of a long time
maandag 25 december 2017 om 12:44
Dikke knuffel voor jou en je partner. Hoe anders had je de feestdagen voorgesteld. Nu is het verre van een feest, maar zwarte dagen waar je bevalt doorheen sleept.
Sterkte om dit verlies ergens een plek te kunnen geven ooit. Jouw berichten lezen gaan door merg en been, wat een onvoorstelbaar groot verdriet.
Ik weet verder geen woorden te vinden die iets zouden kunnen doen, iets zou kunnen betekenen.
Sterkte om dit verlies ergens een plek te kunnen geven ooit. Jouw berichten lezen gaan door merg en been, wat een onvoorstelbaar groot verdriet.
Ik weet verder geen woorden te vinden die iets zouden kunnen doen, iets zou kunnen betekenen.
maandag 25 december 2017 om 21:30
dinsdag 26 december 2017 om 08:33
dinsdag 26 december 2017 om 11:50
Ik wist heus dat kerst voor sommige mensen geen fijne gebeurtenis was. Maar dat het zo zou zijn had ik in mijn ergste nachtmerries niet kunnen vermoeden. We hadden nu gezellig een kerstontbijt achter de rug moeten hebben, vol met gezelligheid. Een mooie kerstoutfit hadden we al klaar. Maar in plaats daarvan is het leeg. Zo ontzettend leeg. Familie en vrienden doen hun best om er voor ons iets van te maken deze dagen maar de leegte is zo overheersend aanwezig dat er niets anders is. Ik mis mijn meissie zo mega erg. Het voelt of als iedere reden om door te gaan is weggegaan met haar. Blijft dit altijd zo voelen? Hoe lukt het mensen om nog te blijven leven als alles waarvoor je leefde er niet meer is? Ik mis haar zo.
dinsdag 26 december 2017 om 12:40
Ik kan alleen voor mezelf spreken. Het enorme lege gevoel, het allesomvattende gemis wordt anders. Je leven gaat langzaamaan weer uit andere dingen dan alleen het gemis bestaan, maar voor mij is het wel een soort achtergrondmuziek geworden. Het is niet meer zo overheersend, maar het is nooit helemaal weg.
Ondanks dat is mijn leven wel weer leefbaar geworden. Ik werk, studeer, heb een gezin (met twee kinderen tussen mijn oudste overleden zoon en mijn jongste overleden dochtertje in), heb vrienden.
Hoe zwaar, moeilijk, vreselijk verdrietig het ook is: ja het lukt om te blijven leven. Ik weet dat het nu nog niet zo voelt, maar je komt hier doorheen. Ik ken meerdere ouders die hun kind(je) verloren hebben en we leven door. En ander leven dan je gedacht had, maar het wordt echt weer de moeite waard.
Hele dikke
Ondanks dat is mijn leven wel weer leefbaar geworden. Ik werk, studeer, heb een gezin (met twee kinderen tussen mijn oudste overleden zoon en mijn jongste overleden dochtertje in), heb vrienden.
Hoe zwaar, moeilijk, vreselijk verdrietig het ook is: ja het lukt om te blijven leven. Ik weet dat het nu nog niet zo voelt, maar je komt hier doorheen. Ik ken meerdere ouders die hun kind(je) verloren hebben en we leven door. En ander leven dan je gedacht had, maar het wordt echt weer de moeite waard.
Hele dikke
Forever is a hell of a long time
dinsdag 26 december 2017 om 13:39
Reageer bijna nergens op, maar dit topic greep me zo aan. Lieve thistime, wat jij en je partner is overkomen is met geen pen te beschrijven. Logisch dat je nu van ellende niet meer weet waar je het zoeken moet. Ik ben toen ik 6 jaar oud was mijn zusje verloren aan wiegendood. Zij was toen 5 maanden oud. De ochtend dat we haar in haar bedje vonden en de paniek die daarna in huis was herinner ik me nog als de dag van gisteren. Mijn moeder was een hele tijd nadat mijn zusje overleden was niet zichzelf, gelukkig hadden we veel hulp en steun van familie en vrienden van mijn ouders. Mijn ouders hadden ook veel steun aan elkaar en ze hadden mij en mijn jongere broertje nog om voor te zorgen dus ze moesten ook wel door.
Het heeft een hele tijd geduurd, maar op een gegeven moment moesten ze wel eens ergens weer om lachen en deden we weer leuke dingen samen. Ik denk dat het waar is als ik zeg dat mijn ouders weer gelukkig zijn.
Vergeten wordt ze nooit, mijn zusje, ze heeft een speciaal plekje in het hart van ons allemaal
Laat het verdriet er gewoon zijn, ik hoop dat je er samen met je partner en familie en vrienden doorheen komt. Het wordt beter, al kun je je dat nu vast nog niet voorstellen. Geef het tijd en zoek desnoods professionele hulp. Of sluit je aan bij een lotgenotengroep. Mijn moeder heeft dat destijds ook gedaan en heeft veel steun gehad aan mensen die dit ook is overkomen.
Ik heb een kaarsje aangestoken voor jullie. Heel veel sterkte voor jullie
Het heeft een hele tijd geduurd, maar op een gegeven moment moesten ze wel eens ergens weer om lachen en deden we weer leuke dingen samen. Ik denk dat het waar is als ik zeg dat mijn ouders weer gelukkig zijn.
Vergeten wordt ze nooit, mijn zusje, ze heeft een speciaal plekje in het hart van ons allemaal
Laat het verdriet er gewoon zijn, ik hoop dat je er samen met je partner en familie en vrienden doorheen komt. Het wordt beter, al kun je je dat nu vast nog niet voorstellen. Geef het tijd en zoek desnoods professionele hulp. Of sluit je aan bij een lotgenotengroep. Mijn moeder heeft dat destijds ook gedaan en heeft veel steun gehad aan mensen die dit ook is overkomen.
Ik heb een kaarsje aangestoken voor jullie. Heel veel sterkte voor jullie
