Dubbele heimwee..Wie herkent dit?

Ik heb een probleem waarvan ik hoop dat er mensen zijn die dit herkennen. Ik ben ooit verhuisd naar de plaats waar ik ging studeren, om daar op kamers te gaan. Mijn toenmalige vriend kwam uit de buurt van mijn ouderlijk huis, dus het was toen eigenljk vanzelfsprekend dat we, na het afstuderen, een baan en huis zouden zoeken in die stad.

Maar richting mijn afstuderen ging die verkering uit en ontmoette ik iemand die ook voor zijn studie naar deze plaats was verhuisd. Na ons afstuderen vonden we beiden een baan in onze woonplaats en besloten we een huis te gaan kopen. Ik vond het allemaal prima, ik heb het hier prima naar mijn zin en de meeste vrienden wonen in de regio. Ook de plaats zelf lijkt het meest eerlijk voor ons als stel: in het midden tussen zijn en mijn familie.



Maar mijn broer heeft een aantal weken geleden zijn eerste kindje gekregen en ik vind het opeens supermoeilijk dat ik niet in de buurt woon. We hebben zelf geen auto, dus ik moet elke keer met de trein een enorm stuk reizen om op bezoek te kunnen. Ik wil dat mijn nichtje mij Opeens heb ik dubbele heimwee: aan de ene kant wil ik bij mijn familie in de buurt wonen, maar aan de andere kant heb ik hier mijn baan en sociaal leven. Ik voel me een beetje in een soort van emotionele spagaat. Wie herkent dit en heeft misschien tips?

Het is alles bij elkaar 2 uur reizen, en met de auto zou het maar iets meer dan een uur zijn, dat scheelt een hoop idd.