Psyche
alle pijlers
Een topic waar alles er mag zijn en ook weer mag verdwijnen
dinsdag 1 november 2022 om 08:55
Zoals de titel al aangeeft: een gedeelde veilige plek om verder te kunnen schrijven en naar hartelust ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: voor iedereen die van avocado’s houdt, voor wie zijn hart wil luchten maar geen ruimte durft in te nemen, voor wie wacht op januari en voor wie dat niet alleen hoeft te doen. Hier mag het samen 
Vanwege de veiligheid en dat alles in dit topic ook weer mag verdwijnen: NIET QUOTEN
Vanwege de veiligheid en dat alles in dit topic ook weer mag verdwijnen: NIET QUOTEN
bloemenvaasje wijzigde dit bericht op 17-01-2024 22:33
10.73% gewijzigd
dinsdag 1 november 2022 om 17:55
OlleGrieze schreef: ↑01-11-2022 17:50
Die ken ik niet. Als het een tikfout is en borreltherapie moet zijn dan snap ik dat je kapotmoe bent
Bij herhaaldelijk posten in het ban topic zal een ban volgen.
dinsdag 1 november 2022 om 17:59
Weggehaald Hestia (had ik alerter op moeten zijn).
Mijn zusje is meer dan 30 geleden gebeurd. Aan de basis lag de ziekte en dood van onze vader (hij stierf toen hij 53 was en was 8 jaar ziek en iedere keer kort bij de dood) Daar heeft ons hele gezin een behoorlijke knauw door gekregen en zusje zag geen leven meer. Die periode heeft mij ook behoorlijk 'gevormd'. Een vorm waar ik niet aan toe wilde/wil geven. Elke volgende 'slag' geeft weer een terugslag naar die periode. Helemaal krijg ik dit niet verwerkt. Dat is wel duidelijk en daar heb ik me ook bij neergelegd. De zwaarte is altijd dichtbij en daar moet ik voor waken.
Mijn zusje is meer dan 30 geleden gebeurd. Aan de basis lag de ziekte en dood van onze vader (hij stierf toen hij 53 was en was 8 jaar ziek en iedere keer kort bij de dood) Daar heeft ons hele gezin een behoorlijke knauw door gekregen en zusje zag geen leven meer. Die periode heeft mij ook behoorlijk 'gevormd'. Een vorm waar ik niet aan toe wilde/wil geven. Elke volgende 'slag' geeft weer een terugslag naar die periode. Helemaal krijg ik dit niet verwerkt. Dat is wel duidelijk en daar heb ik me ook bij neergelegd. De zwaarte is altijd dichtbij en daar moet ik voor waken.
dinsdag 1 november 2022 om 18:05
Dat is zo, de zwaarte is en blijft een heikel punt. Met elke nieuwe nare gebeurtenis bestaat het gevaar dat het moeras je benen opnieuw naar beneden trekt.
Het schept wel een band vind ik, dat we het gevoel beiden kennen.
Voor mij is het acht jaar geleden.
Het schept wel een band vind ik, dat we het gevoel beiden kennen.
Voor mij is het acht jaar geleden.
Bij herhaaldelijk posten in het ban topic zal een ban volgen.
dinsdag 1 november 2022 om 18:16
Voor mij wel weer reminder dat kinderen niet altijd 'er zo overheen zijn en beter af zijn' wat mijn hoofd me probeert wijs te maken.
Ik vind het echt heel erg voor jullie.
Hoewel borreltherapie beter klinkt.
Alcohol vind ik een heel aantrekkelijk plan.
Ik vind het echt heel erg voor jullie.
Hoewel borreltherapie beter klinkt.
Alcohol vind ik een heel aantrekkelijk plan.
anoniem_65cc5baf55376 wijzigde dit bericht op 01-11-2022 19:39
11.78% gewijzigd
dinsdag 1 november 2022 om 18:20
Zeker Hestia. En hier zijn nog meer mensen die dat herkennen en er tegen 'vechten'. Daar ben ik zeker van.
De grap is dat ik in het dagdagelijkse leven (normaliter; nu werken de hormonen even niet mee) gewoon een positieve aanpakker ben. In mijn werk: pragmatisch, doelgericht en als de voordeur niet open gaat, vind ik het kelderluik wel. Ik geniet enorm van creatieve verbinding initiëren en krijg daar (Ja Sarkast: daar worstel ik ook mee) veel veren voor in mijn reet. En toch is er in mezelf altijd die zweem van zwaarte.
De post waar TA het topic vorige topic mee opende was een donderklap in zelfinzicht voor me. Niet 'het gebeurde' maar het 'hoe nu, op dit moment'? Die zwaarte mag er zijn maar nooit meer de bovenhand op mijn eigen karakter krijgen. Snapte ik plots. Ofzo
De grap is dat ik in het dagdagelijkse leven (normaliter; nu werken de hormonen even niet mee) gewoon een positieve aanpakker ben. In mijn werk: pragmatisch, doelgericht en als de voordeur niet open gaat, vind ik het kelderluik wel. Ik geniet enorm van creatieve verbinding initiëren en krijg daar (Ja Sarkast: daar worstel ik ook mee) veel veren voor in mijn reet. En toch is er in mezelf altijd die zweem van zwaarte.
De post waar TA het topic vorige topic mee opende was een donderklap in zelfinzicht voor me. Niet 'het gebeurde' maar het 'hoe nu, op dit moment'? Die zwaarte mag er zijn maar nooit meer de bovenhand op mijn eigen karakter krijgen. Snapte ik plots. Ofzo
dinsdag 1 november 2022 om 18:46
Zoveel lieve mensen hier die het zo zwaar hebben
Ik word hier erg stil en verdrietig van voor jullie.
Ik ben weleens somber maar zo zwaar als jullie het hebben
Fijn nu dat een ieder zijn verhaal kwijt kan.
Ik lees mee en tel mijn zegeningen nog eens.
Hoop voor jullie op betere tijden en dat jullie de
weer voelen
Ik word hier erg stil en verdrietig van voor jullie.
Ik ben weleens somber maar zo zwaar als jullie het hebben
Fijn nu dat een ieder zijn verhaal kwijt kan.
Ik lees mee en tel mijn zegeningen nog eens.
Hoop voor jullie op betere tijden en dat jullie de
weer voelen
Ik ben niet perfecd, wat is daar mis mee?
dinsdag 1 november 2022 om 19:01
dinsdag 1 november 2022 om 19:25
s-a-r-kast schreef: ↑01-11-2022 17:33
We hebben een gedeelde deken hier ergens liggen waar we allemaal af en toe onder kruipen.
Hij is lekker zacht, kom er bij.
dinsdag 1 november 2022 om 19:34
Lieve Hestia, alles mag hardop gezegd worden. En ook weer gewist. Dat is het fijne, je kan halen wat je nodig hebt, delen als je dat wil, weghalen als het niet goed (meer) voelt. Alles is ok.
Wat een groot verdriet, ik weet niet goed wat ik hierop kan zeggen, behalve je een knuffel geven.
Elfje, wat een strijd lijkt me dat, en al zo lang. Is het altijd even moeilijk en uitzichtloos, of verschilt dat toch per moment. Hopenlijk voel je je hier veilig genoeg om iets te delen als je daar behoefte aan hebt.
Avocadeau, wat naar dat je het moeilijk hebt de laatste tijd. Het is ook niet echt jouw tijd van het jaar natuurlijk (klein understatement
). Denk vaak aan je als ik alle spullen weer vrolijk in de winkel zie liggen. Snap dat je uitgeput bent na vandaag, hoop dat je een beetje kan slapen vanavond.
Wat een groot verdriet, ik weet niet goed wat ik hierop kan zeggen, behalve je een knuffel geven.
Elfje, wat een strijd lijkt me dat, en al zo lang. Is het altijd even moeilijk en uitzichtloos, of verschilt dat toch per moment. Hopenlijk voel je je hier veilig genoeg om iets te delen als je daar behoefte aan hebt.
Avocadeau, wat naar dat je het moeilijk hebt de laatste tijd. Het is ook niet echt jouw tijd van het jaar natuurlijk (klein understatement
). Denk vaak aan je als ik alle spullen weer vrolijk in de winkel zie liggen. Snap dat je uitgeput bent na vandaag, hoop dat je een beetje kan slapen vanavond.
dinsdag 1 november 2022 om 19:50
Hestia, ik hoor je. Ik begrijp je, snap de theorie.
Helaas, ik kan me indenken dat je dat nog niet meegekregen hebt, gelden de geijkte theorieën voor iedereen, behalve voor mij.
Ik ben de uitzondering op de regel. Zegmaar.
Nee, ik probeer dat mezelf ook voor te houden. Het is geen optie. Ik wil mijn kinderen geen verdriet doen. Nooit niet. Dus.
Bovendien heb ik eigenlijk niets te klagen en veel zegeningen te tellen, dus dat komt goed!
Olle je maakt me aan het huilen joh.
Maisnon, ook van jou ga ik tranen.
Dat je daaraan denkt.
Het valt me mee dit jaar, buiten. Momenteel lijdt ik het meest van het lijden dat ik vrees.
Naar bed gaan is een opgave, in slaap vallen stress, en veel dromen en wakker worden.
Maar het is slaappilnacht
Als ik heel dapper ben ga ik nog eens naar de huisarts voor anti-droom. Dat zou zoveel schelen.
Helaas, ik kan me indenken dat je dat nog niet meegekregen hebt, gelden de geijkte theorieën voor iedereen, behalve voor mij.
Ik ben de uitzondering op de regel. Zegmaar.
Nee, ik probeer dat mezelf ook voor te houden. Het is geen optie. Ik wil mijn kinderen geen verdriet doen. Nooit niet. Dus.
Bovendien heb ik eigenlijk niets te klagen en veel zegeningen te tellen, dus dat komt goed!
Olle je maakt me aan het huilen joh.
Maisnon, ook van jou ga ik tranen.
Dat je daaraan denkt.
Het valt me mee dit jaar, buiten. Momenteel lijdt ik het meest van het lijden dat ik vrees.
Naar bed gaan is een opgave, in slaap vallen stress, en veel dromen en wakker worden.
Maar het is slaappilnacht
Als ik heel dapper ben ga ik nog eens naar de huisarts voor anti-droom. Dat zou zoveel schelen.
dinsdag 1 november 2022 om 20:04
dinsdag 1 november 2022 om 20:24
Olle en Sarkast, wat naar dat jullie met jezelf in de knoop zitten. Teleurgesteld in jezelf is een rotgevoel.
Ik snap dat je dat het liefste niet zou willen voelen, helemaal als je er niet de vinger achter krijgt waar het door komt. Het klinkt bij jullie allebei ook alsof je er hard tegen aan het 'vechten' bent. Zou het rust kunnen geven om te accepteren dat het nu gewoon even niet lukt zoals je graag zou willen?
Bloem, ik heb je verhaal niet helemaal gelezen, maar begrijp dat het rond je opname niet is gelopen zoals je graag had gewild
Greenie, wat fijn dat de echo goed was, en minigreen het goed doet!
Die rolstoel is stom, maar meer bewegingsvrijheid is goed. De verhalen over de rolstoel doen me denken aan de periode dat mijn moeder in een rolstoel zat na haar revalidatie. Hiermee hebben we door de gangen van het ziekenhuis gescheurd, de grootste lol hadden we.
Ik snap dat je dat het liefste niet zou willen voelen, helemaal als je er niet de vinger achter krijgt waar het door komt. Het klinkt bij jullie allebei ook alsof je er hard tegen aan het 'vechten' bent. Zou het rust kunnen geven om te accepteren dat het nu gewoon even niet lukt zoals je graag zou willen?
Bloem, ik heb je verhaal niet helemaal gelezen, maar begrijp dat het rond je opname niet is gelopen zoals je graag had gewild
Greenie, wat fijn dat de echo goed was, en minigreen het goed doet!
Die rolstoel is stom, maar meer bewegingsvrijheid is goed. De verhalen over de rolstoel doen me denken aan de periode dat mijn moeder in een rolstoel zat na haar revalidatie. Hiermee hebben we door de gangen van het ziekenhuis gescheurd, de grootste lol hadden we.
dinsdag 1 november 2022 om 20:27
dinsdag 1 november 2022 om 20:28
Oeh, slaappilnacht 
Ik ben jaloers, die van mij heb ik al gehad deze week.
Hestia en OG, ik vind het fijn dat jullie het hardop schrijven. Ik worstel er ook regelmatig mee, maar zoals Avocadeau aangeeft is het geen optie meer, want mijn kinderen. Ook al voelt het regelmatig alsof iedereen beter af is zonder mij, ik weet rationeel wel dat dit voor mijn kinderen gewoon echt niet waar is en waarschijnlijk nooit zal zijn.
Ik ben jaloers, die van mij heb ik al gehad deze week.
Hestia en OG, ik vind het fijn dat jullie het hardop schrijven. Ik worstel er ook regelmatig mee, maar zoals Avocadeau aangeeft is het geen optie meer, want mijn kinderen. Ook al voelt het regelmatig alsof iedereen beter af is zonder mij, ik weet rationeel wel dat dit voor mijn kinderen gewoon echt niet waar is en waarschijnlijk nooit zal zijn.
dinsdag 1 november 2022 om 20:51
dinsdag 1 november 2022 om 20:55
Ja, mn ava is een schaap. En hoe vreemd het ook lijkt, mijn naam is gelinkt aan schapen.OlleGrieze schreef: ↑01-11-2022 14:29Welkom WildeBloem. Ik heb meteen een vraag.... Zie ik het goed dat je AVA een schaap is (of ben ik nog kippiger dan ik al dacht). Dat geeft een beetje kortsluiting in mijn hoofd in combi met je nick
woensdag 2 november 2022 om 09:40
Er is hier intussen weer veel geschreven en ik lees mee. Ik laat een voorzichtige lichtstraal schijnen voor degenen die het nu even allemaal niet meer zien...
daar hoor ik zelf ook bij.
Bezig met pittige traumatherapie, nog niet aan verwerken toe, maar 'het in kaart brengen' is al zo overweldigend. De scherven van mijn leven onder ogen zien, dingen die in het hier en nu nog steeds voortduren (je hebt geen invloed op de buitenwereld..) en me steeds terugtrekken in het verleden.
Ik kijk om me heen en zie alles wat zo kapot is.
Ja, en hoe dan verder?
Zorgen voor mezelf, mezelf op 1, maar dat is een hele omslag als je je hele leven steeds gericht bent geweest op anderen. Als zij het maar goed hadden, als zij maar geen last van mij hadden. Mag ik nu dan eindelijk ook eens mijn plek innemen, zoals ik ben, met alles wat ik ben? Hier, en ook in therapie, voelt het in ieder geval wél veilig genoeg.
Blij dat dit topic er is.
Ik voel de saamhorigheid.
Delen is de weg eruit, dat begin ik nu wel te voelen. En dat er mensen zijn bij wie dat kan, en die niet weglopen.
daar hoor ik zelf ook bij.
Bezig met pittige traumatherapie, nog niet aan verwerken toe, maar 'het in kaart brengen' is al zo overweldigend. De scherven van mijn leven onder ogen zien, dingen die in het hier en nu nog steeds voortduren (je hebt geen invloed op de buitenwereld..) en me steeds terugtrekken in het verleden.
Ik kijk om me heen en zie alles wat zo kapot is.
Ja, en hoe dan verder?
Zorgen voor mezelf, mezelf op 1, maar dat is een hele omslag als je je hele leven steeds gericht bent geweest op anderen. Als zij het maar goed hadden, als zij maar geen last van mij hadden. Mag ik nu dan eindelijk ook eens mijn plek innemen, zoals ik ben, met alles wat ik ben? Hier, en ook in therapie, voelt het in ieder geval wél veilig genoeg.
Blij dat dit topic er is.
Ik voel de saamhorigheid.
Delen is de weg eruit, dat begin ik nu wel te voelen. En dat er mensen zijn bij wie dat kan, en die niet weglopen.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
woensdag 2 november 2022 om 11:06
ik ben zo trots op jullie allemaal. Zwemmen, kopje onder en toch weer boven komen voor adem, terwijl veel van jullie in een verdomde zware storm zitten 
Elmervrouw, wat een mooi stuk schrijf je. Ik ben erdoor geraakt, idd je veilig voelen en dingen delen in die veiligheid. Elfje, hoe kunnen wij jou ondersteunen, weet je wat een beetje licht brengt? Avo, Bloemenvaasje, OG, alle anderen, dikke knuffel. Ik ben zo blij dat we elkaar weer kunnen lezen en schrijven.
Elmervrouw, wat een mooi stuk schrijf je. Ik ben erdoor geraakt, idd je veilig voelen en dingen delen in die veiligheid. Elfje, hoe kunnen wij jou ondersteunen, weet je wat een beetje licht brengt? Avo, Bloemenvaasje, OG, alle anderen, dikke knuffel. Ik ben zo blij dat we elkaar weer kunnen lezen en schrijven.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
