Psyche
alle pijlers
Een topic waar alles er mag zijn en ook weer mag verdwijnen
dinsdag 1 november 2022 om 08:55
Zoals de titel al aangeeft: een gedeelde veilige plek om verder te kunnen schrijven en naar hartelust ook weer te kunnen wissen. Voel je welkom in dit topic: voor iedereen die van avocado’s houdt, voor wie zijn hart wil luchten maar geen ruimte durft in te nemen, voor wie wacht op januari en voor wie dat niet alleen hoeft te doen. Hier mag het samen 
Vanwege de veiligheid en dat alles in dit topic ook weer mag verdwijnen: NIET QUOTEN
Vanwege de veiligheid en dat alles in dit topic ook weer mag verdwijnen: NIET QUOTEN
bloemenvaasje wijzigde dit bericht op 17-01-2024 22:33
10.73% gewijzigd
woensdag 28 juni 2023 om 12:39
Imaginary_Diva schreef: ↑28-06-2023 01:11...Ja, zo kan ik er natuurlijk ook naar kijken. Dat krijg ik dan zelf weer niet bedacht...
Niet zo streng
Als je altijd alles maar zelf zou moeten/kunnen bedenken, dan had niemand therapie en/of mensen om zich heen nodig.Je hebt er al genoeg last van dat je zelf met onzekerheid/negativiteit in dit soort situaties zit. Dan is het niet zo gek dat je niet direct kan omdenken of het positieve ergens van kan inzien.
Zie het meer als besefmoment. Zo van oja, dat is ook zo. Zo kan ik er inderdaad ook naar kijken.
En hoe vaker je die besefmomenten hebt door externe omstandigheden (dus mensen om je heen), hoe meer je dat besef uiteindelijk intern krijgt, en dan krijg je het dus wél zelf bedacht.
Dat heeft tijd nodig, dus cut yourself some slack
*Ja lekker een Engelse uitdrukking in een Nederlandse zin, maar 't is gewoon zo'n lekkere uitdrukking hahahaha.
Here am I in my little bubble
woensdag 28 juni 2023 om 17:26
Ach avo, het is ook juist een vorm van veiligheid die kind voelt, dat ie jou af durft te wijzen want met jou gevoel is Kind niet echt bezig (heel gezond! En heel stom! 
) en er komt niet op dat je liefde voorwaardelijk zou kunnen zijn. Goed teken, maar heel ingewikkeld in de context met jouw eigen ouders (die ik best wel stom vind).
) en er komt niet op dat je liefde voorwaardelijk zou kunnen zijn. Goed teken, maar heel ingewikkeld in de context met jouw eigen ouders (die ik best wel stom vind).
What a nuanced anxiety
woensdag 28 juni 2023 om 17:33
Diva, lijkt me ook een mogelijk positieve ervaring als diegene ook komt kijken bij een makkelijkere groep.
En misschien kan je aan het begin van het gesprek zeggen dat je feedback graag goed opneemt en dat je dat niet altijd meteen lukt, en dat je daarom nog niet meteen reageert? Stel jezelf voor het gesprek als doel 'zo goed mogelijk snappen wat zij zegt en waarom'. Dan kun je een wat meer analytische houding aannemen en doorvragen als iets onduidelijk is, en geef je jezelf wat ruimte om je reactie op basis van (heftig) gevoel uit te stellen.
En die redenatie van je man slaat echt nergens op. Prima als hij dat niet over zijn werk wil praten, maar hij kan toch niet voor jou bepalen wat je bezighoudt en waar je iets over kwijt wil? Het is onderdeel van wie jij bent en wat je doet, en daarvan gewoon zeggen 'het interesseert me niet' vind ik echt horkerig gedrag.
Voor wat het waard is.
En misschien kan je aan het begin van het gesprek zeggen dat je feedback graag goed opneemt en dat je dat niet altijd meteen lukt, en dat je daarom nog niet meteen reageert? Stel jezelf voor het gesprek als doel 'zo goed mogelijk snappen wat zij zegt en waarom'. Dan kun je een wat meer analytische houding aannemen en doorvragen als iets onduidelijk is, en geef je jezelf wat ruimte om je reactie op basis van (heftig) gevoel uit te stellen.
En die redenatie van je man slaat echt nergens op. Prima als hij dat niet over zijn werk wil praten, maar hij kan toch niet voor jou bepalen wat je bezighoudt en waar je iets over kwijt wil? Het is onderdeel van wie jij bent en wat je doet, en daarvan gewoon zeggen 'het interesseert me niet' vind ik echt horkerig gedrag.
Voor wat het waard is.
What a nuanced anxiety
donderdag 29 juni 2023 om 00:09
Avo, ik denk dat het heel begrijpelijk is hoe je je voelt mbt het contact tussen kinderen en jouw ouders. Je mag je zo voelen hè, geen verontschuldigingen dus. 
Verder wil ik iedereen bedanken die op mijn paniek gereageerd heeft. Vanmiddag kreeg ik het feedback-gesprek en het eerste wat ik zei was 'begin maar met wat er wél goed ging.' En zij had echt zoiets van 'hoe bedoel je?' en vroeg wat ik dan anders had willen doen. Dus ik begon wat dingen op te noemen, maar toen onderbrak ze me en zei ze dat ik beter even eerst het formulier dat ze tijdens de observatie had ingevuld (dat met de minnen en de plussen) kon lezen en dat ze dat daarna dan zou toelichten. Dus zij naar de wc en ik lezen en er stond geen enkele min op, veel plusjes en ook een paar keer een dubbele plus
Toen kwam ze terug en vroeg wat ik dacht en ik kon alleen maar zeggen dat het heel anders was dan hoe ik het in mijn hoofd had. Ze zei dat ik niet zo onzeker moest zijn en dat het echt wel een goede les was waar de belangrijkste punten in zaten. En dat ik het nooit voor iedereen goed kon doen, maar wel heel goed oog had voor de niveauverschillen die er zijn en ook goed differentieerde.
Dus zelfs het punt waarop ik zelf het meest streng was voor mezelf, was
nog goed! Ook nog een paar tips gekregen, waar ik nog wel wat mee kan, maar geen echt nieuwe dingen die ik nog niet wist of deed. Je kunt ook nooit alles in één les hebben of doen natuurlijk.
Dus het was echt alleen maar positief en zij snapte echt niet waar ik me druk om maakte.
Daarna nog even over andere werkgerelateerde dingen gepraat en ik merk (en merkte ook al zolang ik daar werk) dat ze me echt wel hoog hebben zitten daar. Heel fijn!! Alleen moet ik zelf nog wat meer in mezelf gaan geloven...
Verder wil ik iedereen bedanken die op mijn paniek gereageerd heeft. Vanmiddag kreeg ik het feedback-gesprek en het eerste wat ik zei was 'begin maar met wat er wél goed ging.' En zij had echt zoiets van 'hoe bedoel je?' en vroeg wat ik dan anders had willen doen. Dus ik begon wat dingen op te noemen, maar toen onderbrak ze me en zei ze dat ik beter even eerst het formulier dat ze tijdens de observatie had ingevuld (dat met de minnen en de plussen) kon lezen en dat ze dat daarna dan zou toelichten. Dus zij naar de wc en ik lezen en er stond geen enkele min op, veel plusjes en ook een paar keer een dubbele plus
Toen kwam ze terug en vroeg wat ik dacht en ik kon alleen maar zeggen dat het heel anders was dan hoe ik het in mijn hoofd had. Ze zei dat ik niet zo onzeker moest zijn en dat het echt wel een goede les was waar de belangrijkste punten in zaten. En dat ik het nooit voor iedereen goed kon doen, maar wel heel goed oog had voor de niveauverschillen die er zijn en ook goed differentieerde.
Dus zelfs het punt waarop ik zelf het meest streng was voor mezelf, was
nog goed! Ook nog een paar tips gekregen, waar ik nog wel wat mee kan, maar geen echt nieuwe dingen die ik nog niet wist of deed. Je kunt ook nooit alles in één les hebben of doen natuurlijk.
Dus het was echt alleen maar positief en zij snapte echt niet waar ik me druk om maakte.
Daarna nog even over andere werkgerelateerde dingen gepraat en ik merk (en merkte ook al zolang ik daar werk) dat ze me echt wel hoog hebben zitten daar. Heel fijn!! Alleen moet ik zelf nog wat meer in mezelf gaan geloven...
imaginary_diva wijzigde dit bericht op 29-06-2023 10:50
1.66% gewijzigd
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
donderdag 29 juni 2023 om 00:15
Wat ontzettend fijn voor je diva! Die kan je mooi in je zak steken.
Print uit dat formulier, en hang op je spiegel.
Als je het dan moeilijk kan geloven, wordt je in elk geval elke dag herinnert aan deze feedback en het JeeJ gevoel.
Hopelijk kan je het dan als herinnering mee gaan dragen, ook al voelt het voor jou anders.
Print uit dat formulier, en hang op je spiegel.
Als je het dan moeilijk kan geloven, wordt je in elk geval elke dag herinnert aan deze feedback en het JeeJ gevoel.
Hopelijk kan je het dan als herinnering mee gaan dragen, ook al voelt het voor jou anders.
donderdag 29 juni 2023 om 00:17
Avo,ik weet niet goed wat helpend is om te zeggen, maar ik lees je. En nee, je raaskalt niet. Ik denk dat het juist goed is om te uiten wat je voelt, juist omdat je dat altijd verborgen hebt gehouden.
(Dit is ook het stuk dat ik herken en ook veel van wat je schrijft over je minder voelen en niet de moeite waard, alleen vanuit een andere oorzaak.)
Je bent niet stout, je bent juist heel stoer dat je nu zo open bent over alles, al is het maar alleen hier op het forum. Ondanks alle schaamte (onterecht) en het gevoel dat je raaskalt.
(Dit is ook het stuk dat ik herken en ook veel van wat je schrijft over je minder voelen en niet de moeite waard, alleen vanuit een andere oorzaak.)
Je bent niet stout, je bent juist heel stoer dat je nu zo open bent over alles, al is het maar alleen hier op het forum. Ondanks alle schaamte (onterecht) en het gevoel dat je raaskalt.
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
donderdag 29 juni 2023 om 00:25
donderdag 29 juni 2023 om 00:51
Natuurlijk vind ik het niet stom!
Ik herken echt zoveel wat je schrijft over schaamte en je gevoel iets niet waard te zijn. Ik ben juist blij dat je erover schrijft, want het helpt mij ook om er (anders) naar te (gaan) kijken.
Hoe erg denk je dat ik me schaam voor mijn post van afgelopen week? En voor mijn reactie? In de auto naar huis huilen, thuis huilen, ik voelde me echt zo slecht en achteraf met zo'n positieve feedback voel ik me echt een enorme aansteller. En denk ik ook: het kan toch niet anders dan dat jullie dat hier ook denken. Mijn reactie was echt buitenproportioneel!!
Ik heb nu ook de neiging om mijn posts te verwijderen. Maar ik doe het niet, want mijn leerpunt is dat ik mijn gevoel moet uiten en serieus moet nemen ipv het (ook achteraf) te bagatelliseren. En het überhaupt moet doorvoelen ipv het weg te stoppen. Dat heb ik jaren gedaan en heeft niks goeds gebracht.
Het voelde maandag echt heel heftig en dat heb ik geprobeerd te verwoorden en ja, het was erg negatief, maar zo dacht en voelde ik (me) toen ook. Inmiddels is de heftigheid weg en voel ik de paniek niet meer, maar ik vind het wel fijn dat mijn post blijft staan zodat ik hem nog eens kan lezen en dan besef dat gevoel (en de heftigheid ervan) komt en gaat. En alle lieve reacties helpen me te doen geloven dat het gevoel er mocht zijn en dat ik het verdiende om getroost te worden (dat ik dat waard was).
Ondanks de schaamte om mijn (achteraf) onnodige en overdreven reactie (paniek).
Ik herken echt zoveel wat je schrijft over schaamte en je gevoel iets niet waard te zijn. Ik ben juist blij dat je erover schrijft, want het helpt mij ook om er (anders) naar te (gaan) kijken.
Hoe erg denk je dat ik me schaam voor mijn post van afgelopen week? En voor mijn reactie? In de auto naar huis huilen, thuis huilen, ik voelde me echt zo slecht en achteraf met zo'n positieve feedback voel ik me echt een enorme aansteller. En denk ik ook: het kan toch niet anders dan dat jullie dat hier ook denken. Mijn reactie was echt buitenproportioneel!!
Ik heb nu ook de neiging om mijn posts te verwijderen. Maar ik doe het niet, want mijn leerpunt is dat ik mijn gevoel moet uiten en serieus moet nemen ipv het (ook achteraf) te bagatelliseren. En het überhaupt moet doorvoelen ipv het weg te stoppen. Dat heb ik jaren gedaan en heeft niks goeds gebracht.
Het voelde maandag echt heel heftig en dat heb ik geprobeerd te verwoorden en ja, het was erg negatief, maar zo dacht en voelde ik (me) toen ook. Inmiddels is de heftigheid weg en voel ik de paniek niet meer, maar ik vind het wel fijn dat mijn post blijft staan zodat ik hem nog eens kan lezen en dan besef dat gevoel (en de heftigheid ervan) komt en gaat. En alle lieve reacties helpen me te doen geloven dat het gevoel er mocht zijn en dat ik het verdiende om getroost te worden (dat ik dat waard was).
Ondanks de schaamte om mijn (achteraf) onnodige en overdreven reactie (paniek).
Je kunt niet meer worden dan jezelf.
Je kunt wel meer jezelf worden.
Je kunt wel meer jezelf worden.
donderdag 29 juni 2023 om 06:32
Avo:
Ik zou willen dat ik wat meer voor je kon doen. Je bent waardevol en een goede moeder, ook als je een keer een ochtend ‘overslaat’
Diva: wat fijn! En wat mooi dat je nu achteraf kunt reflecteren op je gevoel en reactie en dat het er mag zijn. Je reactie was niet overdreven, de paniek die je voelde was echt.
Ik zou willen dat ik wat meer voor je kon doen. Je bent waardevol en een goede moeder, ook als je een keer een ochtend ‘overslaat’
Diva: wat fijn! En wat mooi dat je nu achteraf kunt reflecteren op je gevoel en reactie en dat het er mag zijn. Je reactie was niet overdreven, de paniek die je voelde was echt.
donderdag 29 juni 2023 om 11:18
donderdag 29 juni 2023 om 11:25
Cadeautje: Jij bent alles behalve stom. Ik begrijp de innerlijke strijd waar je maar weer mee te dealen hebt. Getriggerd door iets wat je kinderen leuk vinden. En toch gun je je kinderen ook die wereld omdat het fijn voor hen is. Dat doet een goede ouder: zichzelf 'onder controle houden' om de kinderen op 1 te blijven zetten. En bij jou is dat 'onder controle' houden een stuk heftiger dan bij een doorsnee ouder. Blijf vooral hier delen, daar help je ook nog eens anderen mee! 
donderdag 29 juni 2023 om 14:44
Wat een fijn topic. Ik kom graag meeschrijven.
Sinds kort weten we dat mijn oudste kind ASS heeft. Een lichte vorm, maar het uit zich ook fysiek, in een hoge spierspanning. Dus loopt hij op zijn tenen, en is hij wat houterig in zijn bewegingen.
Geen uitgebreide vriendenkring, altijd (in zijn eentje) bezig met twee dezelfde hobby's. Hij heeft wel wat sociale contacten (vooral online) maar is liever alleen.
En dan kijk ik naar kinderen van kennissen. Die op hoog niveau sporten, een grote vriendenkring hebben en samen naar de hockey of tennis fietsen, zonder moeite havo en vwo afmaken. En dan schaam ik me.
Het is heel erg, ik weet het. En ik schaam me ook weer omdat ik me schaam voor mijn kind. Want ik zou nooit een ander kind willen, en ik vind hem helemaal geweldig. Met zijn gevatte humor, hoe hij uren kan filosoferen over dingen, zijn intelligentie.
Maar ik gun hem zo erg een leven zoals de kinderen van mijn vrienden.
Sinds kort weten we dat mijn oudste kind ASS heeft. Een lichte vorm, maar het uit zich ook fysiek, in een hoge spierspanning. Dus loopt hij op zijn tenen, en is hij wat houterig in zijn bewegingen.
Geen uitgebreide vriendenkring, altijd (in zijn eentje) bezig met twee dezelfde hobby's. Hij heeft wel wat sociale contacten (vooral online) maar is liever alleen.
En dan kijk ik naar kinderen van kennissen. Die op hoog niveau sporten, een grote vriendenkring hebben en samen naar de hockey of tennis fietsen, zonder moeite havo en vwo afmaken. En dan schaam ik me.
Het is heel erg, ik weet het. En ik schaam me ook weer omdat ik me schaam voor mijn kind. Want ik zou nooit een ander kind willen, en ik vind hem helemaal geweldig. Met zijn gevatte humor, hoe hij uren kan filosoferen over dingen, zijn intelligentie.
Maar ik gun hem zo erg een leven zoals de kinderen van mijn vrienden.
donderdag 29 juni 2023 om 14:51
Dat is zo, hij heeft echt weinig nodig om tevreden te zijn. Hij is niet ongelukkig of eenzaam, daar ben ik ook oprecht blij om.
Maar ik gun hem zo'n "normaal" leven met veel sociaal contact, sport, geweldige vakanties met vrienden, straks naar de universiteit en bij de studentenvereniging, uitgaan, zomers bij de recreatieplas hangen met vrienden. Gewoon, geweldige herinneringen maken voor later. Dat doet hij nu niet echt.
donderdag 29 juni 2023 om 15:06
Maar zouden die dingen hem ook geweldige herinneringen opleveren?
Ik ben behoorlijk introvert en veel van de dingen die je noemt vind ik vreselijk. Die leveren mij dus ook geen geluk op. Geweldige herinneringen zijn veel meer van het soort: samen koken in het (kleine) studentenhuis, rondwandelen in een majestueus berglandschap, die keer dat er een egel door de tuin liep, de baby van mijn beste vriendin vasthouden, Sinterklaas vieren met ellenlange doorwrochte gedichten, snorkelen in een heldere zee.
Geweldige herinneringen komen in zo veel vormen; het standaard plaatje van geluk en succes is voor heel veel mensen niet zo relevant.
Ik ben behoorlijk introvert en veel van de dingen die je noemt vind ik vreselijk. Die leveren mij dus ook geen geluk op. Geweldige herinneringen zijn veel meer van het soort: samen koken in het (kleine) studentenhuis, rondwandelen in een majestueus berglandschap, die keer dat er een egel door de tuin liep, de baby van mijn beste vriendin vasthouden, Sinterklaas vieren met ellenlange doorwrochte gedichten, snorkelen in een heldere zee.
Geweldige herinneringen komen in zo veel vormen; het standaard plaatje van geluk en succes is voor heel veel mensen niet zo relevant.
What a nuanced anxiety
donderdag 29 juni 2023 om 15:12
Mooi verwoord, dankjewel voor dit inzicht!tyche schreef: ↑29-06-2023 15:06Maar zouden die dingen hem ook geweldige herinneringen opleveren?
Ik ben behoorlijk introvert en veel van de dingen die je noemt vind ik vreselijk. Die leveren mij dus ook geen geluk op. Geweldige herinneringen zijn veel meer van het soort: samen koken in het (kleine) studentenhuis, rondwandelen in een majestueus berglandschap, die keer dat er een egel door de tuin liep, de baby van mijn beste vriendin vasthouden, Sinterklaas vieren met ellenlange doorwrochte gedichten, snorkelen in een heldere zee.
Geweldige herinneringen komen in zo veel vormen; het standaard plaatje van geluk en succes is voor heel veel mensen niet zo relevant.
Zo had ik het eigenlijk nog niet bekeken.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
