Psyche
alle pijlers
eenzaamheid
vrijdag 30 juni 2017 om 00:34
Nooit gedacht dat ik nog eens een topic zoals dit zou openen. Lang vond ik mijn leventje prima. Single zijn, vrijheid blijheid en veel dingen alleen ondernemen. Maar de laatste maanden is dat voorbij. Ik herken mezelf niet meer. Een gevoel van eenzaamheid overvalt me steeds vaker. Ik vind het helemaal zo leuk niet meer om alleen te zijn. Alleen thuiskomen, alles steeds alleen moeten regelen. Ik werk veel en eigenlijk is dat best een vlucht denk ik. Want ik weet gewoonweg niet wat ik moet doen op een vrije dag. Het zit hem in simpele dingen: voor mezelf koken, alleen een film kijken etc. Eenzaamheid, nooit gedacht dat ik daar nog eens last van zou hebben.
Misschien dat dit een fase is die wel weer overgaat. Maar ik schrik er soms van. Ik was altijd die stoere onafhankelijke Mick. En nu ineens voel ik me kwetsbaar en alleen. En mis ik gewoon echt iemand om me heen...
Misschien dat dit een fase is die wel weer overgaat. Maar ik schrik er soms van. Ik was altijd die stoere onafhankelijke Mick. En nu ineens voel ik me kwetsbaar en alleen. En mis ik gewoon echt iemand om me heen...
vrijdag 30 juni 2017 om 19:02
Wat een onzin. Er zijn zat mensen die gericht zoeken op datingsites en succes hebben.EviM schreef: ↑30-06-2017 10:48Ik denk dat iedereen op een bepaald punt merkt dat hij/zij klaar is om zich echt te binden aan een ander. Jij hebt de happy single tijd gehad en dat is super want dan heb je dat ook kunnen meemaken. Maar nu ben je gewoon klaar om je te binden en dat is helemaal niet raar, zelfs heel normaal. Wat ik nu niet zou doen als ik jou was is hopeloos op zoek gaan. Wat komt dat komt en ik geloof echt dat iedereen de juiste persoon kan vinden. Blijf gewoon lekker de dingen doen waar je blij van wordt en probeer niet TE veel aandacht te geven aan dat gevoel van eenzaamheid, en dan uiteindelijk zal er zeker iemand op jouw pad komen.
zaterdag 1 juli 2017 om 10:07
Maar waar komt dat idee dan vandaan? Dat er op ieder potje een dekseltje past? Dat je niet 'wanhopig' op zoek moet gaan? Dat er voor iedereen is zolang je maar geduldig afwacht? Misschien zijn er wel mensen die nooit iemand vinden of die er wel heeeeeeel lang op moeten wachten?EviM schreef: ↑30-06-2017 10:48Ik denk dat iedereen op een bepaald punt merkt dat hij/zij klaar is om zich echt te binden aan een ander. Jij hebt de happy single tijd gehad en dat is super want dan heb je dat ook kunnen meemaken. Maar nu ben je gewoon klaar om je te binden en dat is helemaal niet raar, zelfs heel normaal. Wat ik nu niet zou doen als ik jou was is hopeloos op zoek gaan. Wat komt dat komt en ik geloof echt dat iedereen de juiste persoon kan vinden. Blijf gewoon lekker de dingen doen waar je blij van wordt en probeer niet TE veel aandacht te geven aan dat gevoel van eenzaamheid, en dan uiteindelijk zal er zeker iemand op jouw pad komen.
Obsessief worden lijkt me niet handig, maar als je zelf geen actie onderneemt verandert er ook niet veel denk ik. Er staat niet opeens iemand voor de deur met "hier ben ik!".
zaterdag 1 juli 2017 om 22:26
Eens met timetraveler. Ik ben weer wat actiever op datingsites. Dan doe ik in ieder geval iets. En verder is t ook een kwestie van geluk hebben denk ik.
En ook denk ik dat eenzaamheid iets is wat bij het leven hoort en wat ik ook moet accepteren.
Ik zou gewoon weer eens iemand willen hebben die thuis op me wacht. Ik kan me niet eens voorstellen hoe dat is, omdat ik al zo lang alleen ben. Ik wil gewoon weer wat verandering in m'n leven.
En ook denk ik dat eenzaamheid iets is wat bij het leven hoort en wat ik ook moet accepteren.
Ik zou gewoon weer eens iemand willen hebben die thuis op me wacht. Ik kan me niet eens voorstellen hoe dat is, omdat ik al zo lang alleen ben. Ik wil gewoon weer wat verandering in m'n leven.
zaterdag 1 juli 2017 om 23:56
Bij datingsites is het wel handig als je het kaf van het koren kunt scheiden, dus de neukertjesjagers eruit kunt halen. Verder zie ik bij anderen die een partner hebben dat ze de kans kunnen grijpen wanneer ze iemand spontaan ontmoeten. Maar ja, makkelijk gezegd natuurlijk.
Voortaan hier oostenwind en alle ruimte aan bodemloze putten van pure slechtheid. Juli 2020
zondag 2 juli 2017 om 06:56
Ik herken wat je schrijft to. Ik heb zelf een lange relatie gehad maar nu al jaren alleen . Doordeweeks heb ik mijn kinderen dus gen tijd om aan gevoelens of eenzaamheid te denken. Ik werk ook veel dus die dagen zijn goed gevuld.
Maar als ze in de weekenden naar hun vader gaan slaat de eenzaamheid toe. Heb wel wat vriendinnen maar die hebben vaak al plannen met hun vriend/gezin.
Het komt erop neer dat ik vaak maar gewoon de hele dag in bed blijf liggen. Koken doe ik niet voor mezelf, huishouden heb ik geen fut voor. Ik zit bijna elke zaterdagavond thuis terwijl ik eerder altijd wel met een vriendin even de stad in ging.
Tinder al vaak geprobeerd, word ik nog depressiever van.
Ik denk dat een relatie er niet meer inzit voor mij en dat vind ik moeilijk te accepteren.
Maar als ze in de weekenden naar hun vader gaan slaat de eenzaamheid toe. Heb wel wat vriendinnen maar die hebben vaak al plannen met hun vriend/gezin.
Het komt erop neer dat ik vaak maar gewoon de hele dag in bed blijf liggen. Koken doe ik niet voor mezelf, huishouden heb ik geen fut voor. Ik zit bijna elke zaterdagavond thuis terwijl ik eerder altijd wel met een vriendin even de stad in ging.
Tinder al vaak geprobeerd, word ik nog depressiever van.
Ik denk dat een relatie er niet meer inzit voor mij en dat vind ik moeilijk te accepteren.
zondag 2 juli 2017 om 06:58
Dat zeggen vriendinnen ook tegen mij. Maar het is echt niet zo dat op ieder potje een dekseltje past. Dat is verzonnen om mensen gerust te stellen.Timetraveler schreef: ↑01-07-2017 10:07Maar waar komt dat idee dan vandaan? Dat er op ieder potje een dekseltje past? Dat je niet 'wanhopig' op zoek moet gaan? Dat er voor iedereen is zolang je maar geduldig afwacht? Misschien zijn er wel mensen die nooit iemand vinden of die er wel heeeeeeel lang op moeten wachten?
