Psyche
alle pijlers
Eetstoornis achtige verschijnselen?!
woensdag 15 februari 2017 om 16:41
Vroeger kon ik alles eten wat ik wilde zonder maar een gram aan te komen. Ik was een lang en slank meisje. Toen ik echter de puberteit uit was en een jaar of 18, 19 werd kon dit niet meer. Langzamerhand werd ik steeds wat zwaarder en zwaarder en was ik niet meer dat lange, slanke meisje, maar die stevige, groffe meid. In 2014 ging de knop bij mij om en ben ik in een paar maanden tijd 10 kg afgevallen. Op dit gewicht zit ik, nu bijna 3 jaar later, nog steeds. Daar ben ik heel blij mee, maar tevreden ben ik absoluut nog niet. Als je ouder wordt, veranderen je vormen nou eenmaal en je 'meisjeslichaam' wordt een vrouwenlichaam. Sinds die afvalrace in 2014, is het in mijn hoofd een grote puinhoop qua eten, afvallen, slank blijven etc. Op een dag zijn er sporadisch momenten dat ik NIET aan eten denk. Ook tijdens mijn fulltime baan, waar ik het enorm druk heb en veel afleiding heb, denk ik continu wanneer is het pauze, wanneer kan ik eten. In het weekend en op momenten 's avonds dat ik niks te doen heb en niet afgeleid ben, is het enige waar ik aan denk: eten. Ik zoek in het weekend vaak al dingen op om te doen om maar afgeleid te worden. Ik heb afgelopen jaren weer een aantal pogingen gedaan om nog een paar kilo kwijt te raken, maar het is zo moeilijk met deze gedachtes. Ik eet eigenlijk altijd al zo gezond mogelijk en hou dit goed vol (ik wil immers niet aankomen), maar de afgelopen tijd verlies ik me minstens 1 keer in de week in een eetbui. Ik eet dan echt alles wat los en vastzit, en tot ik gewoon kotsmisselijk ben. Op zo'n moment heb ik zoveel cravings, die verleiding is te groot. Om me achteraf weer ontzettend kut te voelen: want ik had de hele week super gezond gegeten (en daar bedoel ik absoluut niet mee dat ik mezelf alles ontzeg, dus daar komen die cravings niet vandaan) en in 1 avond laat ik dat weer compleet mislukken. Ik sport genoeg en beweeg genoeg op het werk, dus uiteindelijk blijf ik wel op mijn huidige gewicht. Maar het is zo'n gigantisch slopend machtsspel in mijn hoofd die dagelijks weer terug komt. Ik vraag me af of veel vrouwen zich hierin herkennen en zo ja, wat hebben jullie gedaan? Volgende week ga ik al voor de eerste keer op gesprek bij een psycholoog. Ik word er doodmoe van, ben aan het eind van mijn latijn aan het raken.
woensdag 15 februari 2017 om 18:02
Ja herkenning. Vooral de obsessie die die mijn leven overnam.
Ik ben aan aan zelfhulp/ lotgenotencontact gaan doen. Eetbuivrij ben ik (nog) niet helemaal maar de obsessie is zoveel minder... Dat 12 stappen voor verslaving ook voor eetobsessie werkt was destijds nieuw voor me. Maar voel me er op mijn plek.
Ik ben aan aan zelfhulp/ lotgenotencontact gaan doen. Eetbuivrij ben ik (nog) niet helemaal maar de obsessie is zoveel minder... Dat 12 stappen voor verslaving ook voor eetobsessie werkt was destijds nieuw voor me. Maar voel me er op mijn plek.
donderdag 16 februari 2017 om 23:10
Als je jong bent kan je wat meer hebben, kan je de koolhydraten makkelijker verwerken. Als je wat ouder wordt is het extra belangrijk om voor goede voeding te zorgen, om je hormonen in evenwicht te brengen. Eetbuien kunnen uitgelokt worden door onevenwichtige voeding en bepaalde tekorten in je lichaam. Een tekort aan serotonine kan een verstoorde eetlust en eetbuien geven. Samen met de juiste hulp kan het zorgen voor het lichamelijke stuk schelen om beter in je vel te zitten en om op een gewicht te komen of te blijven dat bij je past.
Ik ken het trouwens wel.
Ik ken het trouwens wel.
