Psyche
alle pijlers
Eetverslaving. Tips, adviezen, ervaringen?
vrijdag 17 maart 2017 om 22:00
Geen grote klaagzang.. Ik geloof erin dat verandering mogelijk is. Het is me tot nu toe nog niet gelukt maar ik zal nooit opgeven.
Al van kinds af aan heb ik een moeilijke relatie met eten. Wat me nu vooral opvalt is dat ik altijd meer eet, meer wil, dan anderen. Ik eet één of meerdere keren per dag dingen die anderen nooit zouden eten, het komt ook gewoon niet in ze op. Mij beheerst het dag en nacht.
Waarom eet ik zoveel? Ik kan het niet goed beschrijven en ik weet dat er geen noodzaak is. Wat ik eet, is meestal ongezond en ik heb niet altijd honger. Het zit in mijn hoofd.
Wat gebeurt er als ik niet zou eten? Ik weet het niet. Het wordt erger bij moeilijke momenten, maar het beperkt zich niet tot 'emotie-eten'. Ik ben bang. Waarvoor, kan ik niet zeggen. Verdriet zit er ook, maar ik weet niet waarom.
Ik schaam me hiervoor en voel me eenzaam in mijn behoeften. Het is een verslaving waarop je aangekeken wordt, op een hele andere manier dan een alcohol/nicotineverslaving. Zelf oordeel ik er ook over, zowel bij anderen als bij mezelf. Ik vind het een zwakte en denk ook zo vaak 'eet gewoon wat gezonder en regelmatiger, dan kom je er wel'. Zo eenvoudig blijkt het dus niet te zijn. Ik wil zo graag ontdekken welke mindset wél werkt.
Heeft iemand tips of adviezen voor me? Ik zou graag van me afschrijven en daarnaast weer een begin maken met een positieve verandering. Als er mensen zijn die met me mee willen schrijven, sluit gerust aan, het zou mooi zijn om elkaar te kunnen sterken in het proces .
- Ik heb zowel individuele als groepstherapie gehad, specifiek op deze problematiek gericht. Het is in periodes zonder therapie vaak beter gegaan dan in de periode met therapie; hier kan ik geen verband tussen leggen.
- In de periode tot aan volwassen worden en wat later, tot een jaar of 20, heb ik een gezond gewicht gehad. In totaal ben ik bijna 40 kilo aangekomen, momenteel zit ik ongeveer 7 kilo onder mijn zwaarste gewicht ooit en heb ik een BMI van 31.
P.S. Ik ken jullie niet en jullie mij niet, maar ik zit er al minuten over te twijfelen om dit te plaatsen.. Die eeuwige schaamte.
Al van kinds af aan heb ik een moeilijke relatie met eten. Wat me nu vooral opvalt is dat ik altijd meer eet, meer wil, dan anderen. Ik eet één of meerdere keren per dag dingen die anderen nooit zouden eten, het komt ook gewoon niet in ze op. Mij beheerst het dag en nacht.
Waarom eet ik zoveel? Ik kan het niet goed beschrijven en ik weet dat er geen noodzaak is. Wat ik eet, is meestal ongezond en ik heb niet altijd honger. Het zit in mijn hoofd.
Wat gebeurt er als ik niet zou eten? Ik weet het niet. Het wordt erger bij moeilijke momenten, maar het beperkt zich niet tot 'emotie-eten'. Ik ben bang. Waarvoor, kan ik niet zeggen. Verdriet zit er ook, maar ik weet niet waarom.
Ik schaam me hiervoor en voel me eenzaam in mijn behoeften. Het is een verslaving waarop je aangekeken wordt, op een hele andere manier dan een alcohol/nicotineverslaving. Zelf oordeel ik er ook over, zowel bij anderen als bij mezelf. Ik vind het een zwakte en denk ook zo vaak 'eet gewoon wat gezonder en regelmatiger, dan kom je er wel'. Zo eenvoudig blijkt het dus niet te zijn. Ik wil zo graag ontdekken welke mindset wél werkt.
Heeft iemand tips of adviezen voor me? Ik zou graag van me afschrijven en daarnaast weer een begin maken met een positieve verandering. Als er mensen zijn die met me mee willen schrijven, sluit gerust aan, het zou mooi zijn om elkaar te kunnen sterken in het proces .
- Ik heb zowel individuele als groepstherapie gehad, specifiek op deze problematiek gericht. Het is in periodes zonder therapie vaak beter gegaan dan in de periode met therapie; hier kan ik geen verband tussen leggen.
- In de periode tot aan volwassen worden en wat later, tot een jaar of 20, heb ik een gezond gewicht gehad. In totaal ben ik bijna 40 kilo aangekomen, momenteel zit ik ongeveer 7 kilo onder mijn zwaarste gewicht ooit en heb ik een BMI van 31.
P.S. Ik ken jullie niet en jullie mij niet, maar ik zit er al minuten over te twijfelen om dit te plaatsen.. Die eeuwige schaamte.
anoniem_336653 wijzigde dit bericht op 17-03-2017 22:40
Reden: Aanvulling
Reden: Aanvulling
% gewijzigd
Never stop trying
vrijdag 17 maart 2017 om 22:09
Ik schrijf graag mee. Ervaar mijn strijd / relatie met eten (teveel, te ongezond en veel te veel kilo's, categorie zware morbide obesitas).
En idd, het gaat niet om wegeten van verdriet of spanningen. Soms momentjes wel, een troostreep of iets anders. Maar het is meer dan dat. Voel.me.verder niet ongelukkig, geen trauma's o.i.d. enkel het eeuwige gevoel zwakker dan al.die andere slankere mensen te zijn.
En idd, het gaat niet om wegeten van verdriet of spanningen. Soms momentjes wel, een troostreep of iets anders. Maar het is meer dan dat. Voel.me.verder niet ongelukkig, geen trauma's o.i.d. enkel het eeuwige gevoel zwakker dan al.die andere slankere mensen te zijn.
vrijdag 17 maart 2017 om 22:27
vrijdag 17 maart 2017 om 22:31
Candy: welkom. Toepasselijke naam . Heb jij er al over nagedacht wat je zou kunnen gaan doen om het te veranderen?
Cateautje: een bekende naam, ik heb je wel in andere topics gelezen. Bedankt voor je tip! Ik zal er zeker naar kijken (zal ook nog wat aan de OP toevoegen over dit onderwerp).
X: ik herinner me dat ik vroeger altijd eten meesmokkelde of van mijn zakgeld stiekem goedkope koekjes o.i.d. kocht. Werd ook al jong erg gepest, dit heeft ook lang aangehouden. Ik gok dat het daar ergens begonnen is.
Drackie: ook welkom. Klote dat je hier ook mee kampt!
Cateautje: een bekende naam, ik heb je wel in andere topics gelezen. Bedankt voor je tip! Ik zal er zeker naar kijken (zal ook nog wat aan de OP toevoegen over dit onderwerp).
X: ik herinner me dat ik vroeger altijd eten meesmokkelde of van mijn zakgeld stiekem goedkope koekjes o.i.d. kocht. Werd ook al jong erg gepest, dit heeft ook lang aangehouden. Ik gok dat het daar ergens begonnen is.
Drackie: ook welkom. Klote dat je hier ook mee kampt!
Never stop trying
vrijdag 17 maart 2017 om 22:31
Je gelooft dat verandering mogelijk is, je geeft niet op. Je beschrijft daarmee dat je wil en kan veranderen, top!
Nu zal je voor jezelf uit moeten maken hoe je het gaat aanpakken. Wil je hulp van derden, van een diëtiste bijvoorbeeld? Of ga je het zelf aanpakken? Alvast veel succes toegewenst, met deze instelling gaat het je zeker lukken!
Nu zal je voor jezelf uit moeten maken hoe je het gaat aanpakken. Wil je hulp van derden, van een diëtiste bijvoorbeeld? Of ga je het zelf aanpakken? Alvast veel succes toegewenst, met deze instelling gaat het je zeker lukken!
vrijdag 17 maart 2017 om 22:34
vrijdag 17 maart 2017 om 22:57
florel: wat een lieve en positieve reactie! Daardoor krijg ik er weer meer vertrouwen in, dankjewel. Ik denk dat ik vooral hulp nodig heb, en dus ga vragen, van mijn directe omgeving.
@ de anderen die ook willen veranderen: in welke mate betrekken jullie je omgeving? Ik kan veel vertellen aan mijn partner, maar dat is niet altijd zo geweest. Ik heb heel veel onbegrip gehad en heb me echt vernederd gevoeld. Hij lijkt nu te begrijpen dat het een probleem is en dat negatieve reacties op eetgedrag niet helpen (al vindt hij dat moeilijk, ik eet meestal ook alleen). Er zijn familieleden die opmerkingen maken wanneer ik teveel eet, in hun ogen, maar die zie ik gelukkig niet al te vaak.
Wat ik in het verleden gemerkt heb, is dat het helpt om kleine en haalbare doelen te stellen (dit heb ik zeker aan de therapie te danken). Ik wil wat dit betreft ook teveel en denk altijd dat wanneer ik de beslissing heb genomen, ik ook in één keer 'perfect' kan zijn. Dat lukt dus nooit. Wat ook belangrijk is, is om te bedenken dat elk moment een nieuw begin kan zijn en dat je nooit moet denken 'deze dag/week is toch al verpest'. Om die reden is mijn moment van beginnen na het avondeten vanavond -alle slechte dingen heb ik daarvoor opgemaakt.
Mijn doel voor morgen: een gezond ontbijt en een gezonde lunch eten (ik begin vaak wel goed, maar rotzooi de rest van de dag een beetje aan).
@ de anderen die ook willen veranderen: in welke mate betrekken jullie je omgeving? Ik kan veel vertellen aan mijn partner, maar dat is niet altijd zo geweest. Ik heb heel veel onbegrip gehad en heb me echt vernederd gevoeld. Hij lijkt nu te begrijpen dat het een probleem is en dat negatieve reacties op eetgedrag niet helpen (al vindt hij dat moeilijk, ik eet meestal ook alleen). Er zijn familieleden die opmerkingen maken wanneer ik teveel eet, in hun ogen, maar die zie ik gelukkig niet al te vaak.
Wat ik in het verleden gemerkt heb, is dat het helpt om kleine en haalbare doelen te stellen (dit heb ik zeker aan de therapie te danken). Ik wil wat dit betreft ook teveel en denk altijd dat wanneer ik de beslissing heb genomen, ik ook in één keer 'perfect' kan zijn. Dat lukt dus nooit. Wat ook belangrijk is, is om te bedenken dat elk moment een nieuw begin kan zijn en dat je nooit moet denken 'deze dag/week is toch al verpest'. Om die reden is mijn moment van beginnen na het avondeten vanavond -alle slechte dingen heb ik daarvoor opgemaakt.
Mijn doel voor morgen: een gezond ontbijt en een gezonde lunch eten (ik begin vaak wel goed, maar rotzooi de rest van de dag een beetje aan).
Never stop trying
vrijdag 17 maart 2017 om 23:40
Ik heb volgens mij ook een eetverslaving. Het lukt me wel eens een week of twee gezond en normaal te eten maar zodra ik mezelf dan iets 'slechts' toesta zoals chocolade of chips ga ik vaak helemaal los en ben ik weer terug bij af. Daarom zou het denk ik helpen om dingen niet als 'slecht' te bestempelen.
Ik heb ook langere periodes in mijn leven gehad waarin ik normaal at en een gezond gewicht had en dat waren de periodes dat ik erg gelukkig was met mijn werk en sociaal leven en dat ik het lekker druk had. Ik eet vaak uit verveling en voel me daarna zwak en schuldig waardoor ik weer meer ga eten. Ik zou heel graag willen leren het dwangmatige eten los te laten maar weet nog niet hoe...
Ik heb ook langere periodes in mijn leven gehad waarin ik normaal at en een gezond gewicht had en dat waren de periodes dat ik erg gelukkig was met mijn werk en sociaal leven en dat ik het lekker druk had. Ik eet vaak uit verveling en voel me daarna zwak en schuldig waardoor ik weer meer ga eten. Ik zou heel graag willen leren het dwangmatige eten los te laten maar weet nog niet hoe...
vrijdag 17 maart 2017 om 23:42
Je komt er wel! Een tip;
Dit zijn mijn 2 top dames Deze dames hebben geweldige boeken geschreven over eten en de relatie met eten.
http://mireilleguiliano.com/
http://www.louiseparker.uk.com/blog
Dit zijn mijn 2 top dames Deze dames hebben geweldige boeken geschreven over eten en de relatie met eten.
http://mireilleguiliano.com/
http://www.louiseparker.uk.com/blog
zaterdag 18 maart 2017 om 03:45
Hoi!
In principe probeer je controle uit te oefenen op iets omdat het op een ander veld in je leven niet lukt om controle uit te oefenen en mis je grip.
Misschien heb je hier iets aan en heb je er herkenning in:
http://www.verahelleman.n ... -de-obsessie-van-het-ego/
In principe probeer je controle uit te oefenen op iets omdat het op een ander veld in je leven niet lukt om controle uit te oefenen en mis je grip.
Misschien heb je hier iets aan en heb je er herkenning in:
http://www.verahelleman.n ... -de-obsessie-van-het-ego/
zaterdag 18 maart 2017 om 06:56
quote:Verbinder schreef op 18 maart 2017 @ 03:45:
In principe probeer je controle uit te oefenen op iets omdat het op een ander veld in je leven niet lukt om controle uit te oefenen en mis je grip.
Dat lijkt me nogal kort door de bocht. Ik herken de dingen die TO beschrijft, ik heb ook geen rem op eten en lust altijd meer. Op alle andere vlakken in mijn leven ben ik juist heel erg gedisciplineerd. Ik rook niet, drink niet, gebruik geen drugs, heb mijn financiën prima op orde, heb een goede baan waarin ik erg gewaardeerd word, een fijne relatie met een leuke man. Het is dus niet zo dat het me niet lukt om 'controle uit te oefenen' of dat ik 'grip mis' op andere vlakken.
Twee jaar geleden ben ik veertig kilo afgevallen en was ik bijna op mijn streefgewicht. Helaas ben ik daarna weer minder 'streng' voor mezelf geworden en zat de helft er binnen no-time weer aan. Nu probeer ik de rem er weer op te houden om zo weer wat af te kunnen vallen. Maar het blijft moeilijk, ik eet gewoon teveel.
In principe probeer je controle uit te oefenen op iets omdat het op een ander veld in je leven niet lukt om controle uit te oefenen en mis je grip.
Dat lijkt me nogal kort door de bocht. Ik herken de dingen die TO beschrijft, ik heb ook geen rem op eten en lust altijd meer. Op alle andere vlakken in mijn leven ben ik juist heel erg gedisciplineerd. Ik rook niet, drink niet, gebruik geen drugs, heb mijn financiën prima op orde, heb een goede baan waarin ik erg gewaardeerd word, een fijne relatie met een leuke man. Het is dus niet zo dat het me niet lukt om 'controle uit te oefenen' of dat ik 'grip mis' op andere vlakken.
Twee jaar geleden ben ik veertig kilo afgevallen en was ik bijna op mijn streefgewicht. Helaas ben ik daarna weer minder 'streng' voor mezelf geworden en zat de helft er binnen no-time weer aan. Nu probeer ik de rem er weer op te houden om zo weer wat af te kunnen vallen. Maar het blijft moeilijk, ik eet gewoon teveel.
zaterdag 18 maart 2017 om 09:28
quote:Tr0tter schreef op 18 maart 2017 @ 06:56:
[...]
Dat lijkt me nogal kort door de bocht. Ik herken de dingen die TO beschrijft, ik heb ook geen rem op eten en lust altijd meer. Op alle andere vlakken in mijn leven ben ik juist heel erg gedisciplineerd. Ik rook niet, drink niet, gebruik geen drugs, heb mijn financiën prima op orde, heb een goede baan waarin ik erg gewaardeerd word, een fijne relatie met een leuke man. Het is dus niet zo dat het me niet lukt om 'controle uit te oefenen' of dat ik 'grip mis' op andere vlakken.
Twee jaar geleden ben ik veertig kilo afgevallen en was ik bijna op mijn streefgewicht. Helaas ben ik daarna weer minder 'streng' voor mezelf geworden en zat de helft er binnen no-time weer aan. Nu probeer ik de rem er weer op te houden om zo weer wat af te kunnen vallen. Maar het blijft moeilijk, ik eet gewoon teveel.
Lijkt me ook kort door de bocht. Het kan gewoon zo zijn dat door aanleg of gewoonte iemand te veel eet, minder snel een signaal krijgt dat die persoon vol zit, et cetera.
En dan is idd streng zijn het enige dat helpt. Misschien is daar voor 'gewoon' acceptatie nodig, net als sommige mensen zich echt moeten zetten tot het huishouden doen of wat dan ook.
[...]
Dat lijkt me nogal kort door de bocht. Ik herken de dingen die TO beschrijft, ik heb ook geen rem op eten en lust altijd meer. Op alle andere vlakken in mijn leven ben ik juist heel erg gedisciplineerd. Ik rook niet, drink niet, gebruik geen drugs, heb mijn financiën prima op orde, heb een goede baan waarin ik erg gewaardeerd word, een fijne relatie met een leuke man. Het is dus niet zo dat het me niet lukt om 'controle uit te oefenen' of dat ik 'grip mis' op andere vlakken.
Twee jaar geleden ben ik veertig kilo afgevallen en was ik bijna op mijn streefgewicht. Helaas ben ik daarna weer minder 'streng' voor mezelf geworden en zat de helft er binnen no-time weer aan. Nu probeer ik de rem er weer op te houden om zo weer wat af te kunnen vallen. Maar het blijft moeilijk, ik eet gewoon teveel.
Lijkt me ook kort door de bocht. Het kan gewoon zo zijn dat door aanleg of gewoonte iemand te veel eet, minder snel een signaal krijgt dat die persoon vol zit, et cetera.
En dan is idd streng zijn het enige dat helpt. Misschien is daar voor 'gewoon' acceptatie nodig, net als sommige mensen zich echt moeten zetten tot het huishouden doen of wat dan ook.
