Psyche
alle pijlers
Effe zwaar moment
woensdag 11 oktober 2023 om 08:39
Ik heb het deze week even zwaar. Het wilt allemaal niet zo gaan als ik wil en ik krijg mezelf ook niet zover om te denken dat het goed komt.
Sinds een half jaar verschillende gezondheidsproblemen waarbij de laatste niet ernstig zijn maar wel lastig te behandelen. Ik ben normaal fit, gezond en mijn lijf voelt nu gewoon moe aan, zo moe.
1 kind heeft al jaren op en af psychische problematiek. Begin dit jaar een zware terugval inclusief hele zware negatieve gedachten. Langzaam gaat het nu wat beter maar deze week door een onbenulligheid weer een terugval. Ze geeft rood aan wat de zwaarste fase is. Ik heb haar gisteren gezegd extra medicatie te nemen om te slapen en morgen heeft ze weer therapie. Ik ben zelf ook ziek thuis dus kan haar in de gaten houden maar het voelt zo dat we weer terug bij af zijn.
En nu, nu heb ik zin om te huilen. Ik vertelde vorige week nog aan een vriendin dat het goed ging met dochter. Dat dat mij ook zo goed deed.
Verstandelijk gezien weet ik dat dit gewoon een shitweek is en dat deze ook wel weer voorbij gaan maar ik krijg voor jezelf even niet de stap gezet om te denken morgen gaat het beter. Volgende week is anders.
Ik mis steun. Mijn ex is door ziekte nauwelijks in de picture als vader dus ik moet dit echt alleen regelen.
Hoe krijg ik die knop omgezet….
Sinds een half jaar verschillende gezondheidsproblemen waarbij de laatste niet ernstig zijn maar wel lastig te behandelen. Ik ben normaal fit, gezond en mijn lijf voelt nu gewoon moe aan, zo moe.
1 kind heeft al jaren op en af psychische problematiek. Begin dit jaar een zware terugval inclusief hele zware negatieve gedachten. Langzaam gaat het nu wat beter maar deze week door een onbenulligheid weer een terugval. Ze geeft rood aan wat de zwaarste fase is. Ik heb haar gisteren gezegd extra medicatie te nemen om te slapen en morgen heeft ze weer therapie. Ik ben zelf ook ziek thuis dus kan haar in de gaten houden maar het voelt zo dat we weer terug bij af zijn.
En nu, nu heb ik zin om te huilen. Ik vertelde vorige week nog aan een vriendin dat het goed ging met dochter. Dat dat mij ook zo goed deed.
Verstandelijk gezien weet ik dat dit gewoon een shitweek is en dat deze ook wel weer voorbij gaan maar ik krijg voor jezelf even niet de stap gezet om te denken morgen gaat het beter. Volgende week is anders.
Ik mis steun. Mijn ex is door ziekte nauwelijks in de picture als vader dus ik moet dit echt alleen regelen.
Hoe krijg ik die knop omgezet….
woensdag 11 oktober 2023 om 09:14
Misschien hoeft de knop niet om. Het is ook wel erg heftig wat je beschrijft, logisch dat het zwaar voelt. Zorgen om je kind is het allerergste. Huilen mag.
Misschien kan je die vriendin bellen en vertellen hoe het nu is en hoe je je voelt? Steun bij haar zoeken? Of bij familie?
Sterkte!
Misschien kan je die vriendin bellen en vertellen hoe het nu is en hoe je je voelt? Steun bij haar zoeken? Of bij familie?
Sterkte!
I wanna live my life with the volume full!
woensdag 11 oktober 2023 om 09:16
Je mag ook gewoon huilen hè? Dit is ook hartstikke zwaar!
Heb jij hulp/begeleiding bij dit stuk? Ik weet niet hoe oud je kind is, maar misschien heeft de organisatie waar zij hulp krijgt ook ouderbegeleiders?
Heb je al eens gekeken op de website van de mantelzorg-organisatie in jouw gemeente?
Er zijn lotgenoten en professionals die snappen wat dit betekent voor jou.
Sterkte.
Heb jij hulp/begeleiding bij dit stuk? Ik weet niet hoe oud je kind is, maar misschien heeft de organisatie waar zij hulp krijgt ook ouderbegeleiders?
Heb je al eens gekeken op de website van de mantelzorg-organisatie in jouw gemeente?
Er zijn lotgenoten en professionals die snappen wat dit betekent voor jou.
Sterkte.
•
woensdag 11 oktober 2023 om 09:19
woensdag 11 oktober 2023 om 09:22
Kind is jongvolwassen. Ze heeft een goede therapeut en ik heb met hem ook al 1 op 1gesprekken gehad om te kijken hoe we mij kunnen ontlasten. In de praktijk is dat lastig omdat ik gewoon diegene ben die bij haar is.
In therapie is ze bezig om zichzelf uit paniekmodus te halen maar op dit moment is ze nog niet zover dat dat lukt dus ben ik gewoon nog haar alarmlijn
In therapie is ze bezig om zichzelf uit paniekmodus te halen maar op dit moment is ze nog niet zover dat dat lukt dus ben ik gewoon nog haar alarmlijn
woensdag 11 oktober 2023 om 09:24
En zoiets stoms, wat gisteren ook een tik gaf is dat ik hoorde dat de man met wie ik afgelopen jaar een relatie had binnen korte tijd weer een nieuwe relatie heeft. Ik ben blij voor hem. Tussen ons was het uiteindelijk niks geworden maar ik mis hem nog steeds en het idee dat hij zo snel wel alweer verder kon is pijnlijk.
woensdag 11 oktober 2023 om 09:25
Misschien eens een afspraak bij de POH van de huisarts? Alleen dragen is zwaar en niet steeds je netwerk willen belasten begrijp ik ook.lonelycat schreef: ↑11-10-2023 09:19Ik bel niet graag iemand. We hebben als gezin al jaren problemen. Ziekte kind, ziekte ex, scheiding. Blijft maar komen. Ik heb al zoveel uitgehuild bij vriendinnen dat ik merk dat ik nu liever niet met vriendinnen bel behalve als het echt niet anders gaat. Familie heb ik nauwelijks nog…
woensdag 11 oktober 2023 om 09:28
Daar heb ik recent wat afspraken bij gehad. Ze gaf aan dat ik richting een burn-out zat. Ergens moest er druk vanaf. Thuis gaat niet. Ik ben nu ruim een week van werk ziek thuis en dit geeft me ook een mega schuldgevoel. Ik zit dus iedere dag te piekeren morgen werken morgen niet werken…
woensdag 11 oktober 2023 om 09:30
Waarom zijn de gesprekken gestopt? En waarom geen doorverwijzing als het daar niet meer kan?lonelycat schreef: ↑11-10-2023 09:28Daar heb ik recent wat afspraken bij gehad. Ze gaf aan dat ik richting een burn-out zat. Ergens moest er druk vanaf. Thuis gaat niet. Ik ben nu ruim een week van werk ziek thuis en dit geeft me ook een mega schuldgevoel. Ik zit dus iedere dag te piekeren morgen werken morgen niet werken…
woensdag 11 oktober 2023 om 09:35
lonelycat schreef: ↑11-10-2023 09:22Kind is jongvolwassen. Ze heeft een goede therapeut en ik heb met hem ook al 1 op 1gesprekken gehad om te kijken hoe we mij kunnen ontlasten. In de praktijk is dat lastig omdat ik gewoon diegene ben die bij haar is.
In therapie is ze bezig om zichzelf uit paniekmodus te halen maar op dit moment is ze nog niet zover dat dat lukt dus ben ik gewoon nog haar alarmlijn
Daar bestaan dus mantelzorg organisaties voor, om mantelzorger te ondersteunen en waar mogelijk te ontlasten.
Voor dochter bestaan we bv ook respijthuizen, waardoor mantelzorgster ontlast worden.
•
woensdag 11 oktober 2023 om 09:35
Ik denk dat ze het gevoel had me niet verder te kunnen helpen. Ze gaf steeds aan dat ik ergens druk van de ketel moest halen en ik zat toen nog in de fase ik kan dit allemaal. Ik moet dit allemaal kunnen.
Ik vind het heel lastig te erkennen dat ik op een onderdeel in mijn leven niet voldoende functioneer
woensdag 11 oktober 2023 om 09:36
Niet werken dus, want je zit tegen een burn out aan, en het gaat duidelijk nog niet beter.
Wat machteloos van je dochter! Zijn er dingen die jij actief kan doen in code rood?
Kan me indenken dat die nieuwe vriendin van ex gewoon nog even een extra wolk is aan de toch al donkere hemel.
Als je niets kan doen voor dochter, doe dan waar je zelf behoefte aan hebt. Zorg goed voor jezelf.
Daarmee leef je voor hoe het moet, en je hebt er meer aan dan piekerend om haar heen scharrelen.
Je voelt je kut, moe en maakt je zorgen. Je kan er niets actief aan doen. Dus dan die tijd maar zo aangenaam mogelijk doorkomen?
Wat machteloos van je dochter! Zijn er dingen die jij actief kan doen in code rood?
Kan me indenken dat die nieuwe vriendin van ex gewoon nog even een extra wolk is aan de toch al donkere hemel.
Als je niets kan doen voor dochter, doe dan waar je zelf behoefte aan hebt. Zorg goed voor jezelf.
Daarmee leef je voor hoe het moet, en je hebt er meer aan dan piekerend om haar heen scharrelen.
Je voelt je kut, moe en maakt je zorgen. Je kan er niets actief aan doen. Dus dan die tijd maar zo aangenaam mogelijk doorkomen?
woensdag 11 oktober 2023 om 09:42
We hebben gisteren samen geappt met de luisterlijn. Ze wilde graag van iemand horen dat het oké was om extra medicatie te nemen. Daar had ze voor haar gevoel weinig aan dus heb ik op een bepaald ogenblik gezegd ik neem nu deze beslissing. Het gaat niet goed. Je bent bang om te gaan slapen je neemt nu die extra medicatie. Jij hoeft dit niet te beslissen ik beslis dit nu.
Verder slaapt ze dan bij mij zodat ze minder angst heeft en verder kan ik niet meer doen dan aanwezig zijn en luisteren en troosten.
Het gejojo van haar psyche valt me gewoon zwaar. Begin van het studiejaar ging prima, lekker op haar plek etc en nu bam. Een opmerking van iemand en ze gaat volledig onderuit
Verder slaapt ze dan bij mij zodat ze minder angst heeft en verder kan ik niet meer doen dan aanwezig zijn en luisteren en troosten.
Het gejojo van haar psyche valt me gewoon zwaar. Begin van het studiejaar ging prima, lekker op haar plek etc en nu bam. Een opmerking van iemand en ze gaat volledig onderuit
woensdag 11 oktober 2023 om 09:44
Je moet dus volmaakt zijn? "gewoon mens' zijn is niet voldoende want dat houdt in dat je goede en minder goede kanten hebt?
Misschien dat je daar op in kunt zetten en hulp voor zoeken: waarom moet jij volmaakt zijn? Wat maakt dat jij meer moet dan je kunt en jezelf daardoor vast draait?
Dat is echt een verschrikkelijk rotgevoel en ik snap hoe moeilijk het is om daarnaar te kijken maar mogelijk kun je op die manier je draagkracht verhogen.
De eisen die je aan jezelf stelt, en het niet daaraan kunnen voldoen, dat kost je ontzettend veel energie die gewoon weglekt.
woensdag 11 oktober 2023 om 09:50
Ik heb wel eens gezegd ik wil niet meer verantwoordelijk zijn. Ik ben continu voor alles verantwoordelijk. Ik sta letterlijk 24 uur per dag aan. Mijn ex komt. Hoort aan dat het niet goed gaat. Zegt wat vervelend en vertrekt weer.
Ik heb ergens geluk, ik ben een single ouder en mijn kinderen zijn ouders dus zijn ondanks hun problemen vrij zelfstandig. In goede periodes heb ik veel vrijheid. Dus alle respect voor single ouders van jonge kinderen.
Maar ik krijg voor mijn gevoel nooit lang rust. Ik heb denk ik al tien jaar geen jaar gehad waarin er niet iets ergs gebeurde.
Iedere goede periode heb ik in mijn achterhoofd binnenkort gebeurt er iets. Dit kan nooit lang goed gaan
Ik heb ergens geluk, ik ben een single ouder en mijn kinderen zijn ouders dus zijn ondanks hun problemen vrij zelfstandig. In goede periodes heb ik veel vrijheid. Dus alle respect voor single ouders van jonge kinderen.
Maar ik krijg voor mijn gevoel nooit lang rust. Ik heb denk ik al tien jaar geen jaar gehad waarin er niet iets ergs gebeurde.
Iedere goede periode heb ik in mijn achterhoofd binnenkort gebeurt er iets. Dit kan nooit lang goed gaan
woensdag 11 oktober 2023 om 11:04
Het is onmogelijk om op te laden en te herstellen van alles wat er gebeurt is als er nog steeds van alles gebeurt. Dus misschien moet je daar ook helemaal niet naar streven. Je mag best een dag of een paar dagen toegeven aan je vermoeidheid en verdriet. Doe rustig aan, slaap zoveel mogelijk en over een paar dagen ben je dan weer voldoende opgekalefaterd om er weer tegen te kunnen. Zo werkt het bij mij in elk geval.
Slaap je wel goed? Anders kun je misschien via de huisarts wat medicatie krijgen om een beetje bij te kunnen slapen.
Slaap je wel goed? Anders kun je misschien via de huisarts wat medicatie krijgen om een beetje bij te kunnen slapen.
woensdag 11 oktober 2023 om 11:16
Ik heb hulp gezocht. Een paar jaar geleden een paar maanden bij een psycholoog gelopen maar die focuste zich met name op mijn jeugd en daar zit voor mijn gevoel mijn probleem niet. En dan nu bij de poh. Misschien sta ik ook wel wat sceptisch tegenover hulp. Wat ik eigenlijk wil is dat iemand het eens een paar maanden van me overneemt. Dat ik een paar maanden even niet hoef te zorgen, nadenken, regelen, alert zijn. Maar dat gaat gewoon niet. Ik weet dus dat ik bij een psych kan gaan praten maar dat ik thuis toch weer hetzelfde tegenkom.
Ik voel me niet depressief, ik ben niet suïcidaal of bang. Ik ben gewoon moe van alles wat steeds op mijn pad komt
woensdag 11 oktober 2023 om 11:27
Dat kan niet.lonelycat schreef: ↑11-10-2023 11:16Ik heb hulp gezocht. Een paar jaar geleden een paar maanden bij een psycholoog gelopen maar die focuste zich met name op mijn jeugd en daar zit voor mijn gevoel mijn probleem niet. En dan nu bij de poh. Misschien sta ik ook wel wat sceptisch tegenover hulp. Wat ik eigenlijk wil is dat iemand het eens een paar maanden van me overneemt. Dat ik een paar maanden even niet hoef te zorgen, nadenken, regelen, alert zijn. Maar dat gaat gewoon niet. Ik weet dus dat ik bij een psych kan gaan praten maar dat ik thuis toch weer hetzelfde tegenkom.
Ik voel me niet depressief, ik ben niet suïcidaal of bang. Ik ben gewoon moe van alles wat steeds op mijn pad komt
Een goede psycholoog kan wel helpen om het meer dragelijk te maken.
woensdag 11 oktober 2023 om 11:37
Nou, je houdt zo te lezen al heel lange tijd heel veel bordjes in de lucht. Daar mag je trots op zijn. Doen vele je niet na.lonelycat schreef: ↑11-10-2023 09:35Ik denk dat ze het gevoel had me niet verder te kunnen helpen. Ze gaf steeds aan dat ik ergens druk van de ketel moest halen en ik zat toen nog in de fase ik kan dit allemaal. Ik moet dit allemaal kunnen.
Ik vind het heel lastig te erkennen dat ik op een onderdeel in mijn leven niet voldoende functioneer
Ik snap best dat je snakt naar een periode 'even niks', tegelijkertijd ben ik bang dat dat er voorlopig niet in zit. Zijn er zaken in je leven die je tijdelijk kunt laten vallen/opzij kunt zetten om jezelf te ontlasten? Zelfs als je om te beginnen maar een uur echt voor jezelf hebt dan kan dat verlichting geven.
Vanaf eind juli worden er weer egeltjes geboren, zorg voor een schuilplekje in je tuin, en een klein en laag bakje water. Nooit melk. Dank je wel.
woensdag 11 oktober 2023 om 13:04
woensdag 11 oktober 2023 om 13:15
Ik kan veel hebben. Mensen geven ook altijd aan. Wat ben jij sterk.. knap van je. Ik weet niet of ik het had volgehouden. Een ander had allang het bijltje erbij neergegooid.
Maar ik heb ook gewoon geen keuze. Bedoel wie doet het als ik het niet doe?
Misschien ben ik ook gewoon emotioneel omdat ik ongesteld moet worden.
Normaal sport ik veel. Ik ren echt fanatiek. Heb diverse wedstrijden op staan maar omdat mijn lijf zo moe is nu wil dat ook gewoon niet zoals ik gewend ben. Maar van hardlopen kan ik echt opladen normaal.
Maar ik heb ook gewoon geen keuze. Bedoel wie doet het als ik het niet doe?
Misschien ben ik ook gewoon emotioneel omdat ik ongesteld moet worden.
Normaal sport ik veel. Ik ren echt fanatiek. Heb diverse wedstrijden op staan maar omdat mijn lijf zo moe is nu wil dat ook gewoon niet zoals ik gewend ben. Maar van hardlopen kan ik echt opladen normaal.
woensdag 11 oktober 2023 om 13:54
Dit mag jij ook he?lonelycat schreef: ↑11-10-2023 13:15Ik kan veel hebben. Mensen geven ook altijd aan. Wat ben jij sterk.. knap van je. Ik weet niet of ik het had volgehouden. Een ander had allang het bijltje erbij neergegooid.
Maar ik heb ook gewoon geen keuze. Bedoel wie doet het als ik het niet doe?
Misschien ben ik ook gewoon emotioneel omdat ik ongesteld moet worden.
Normaal sport ik veel. Ik ren echt fanatiek. Heb diverse wedstrijden op staan maar omdat mijn lijf zo moe is nu wil dat ook gewoon niet zoals ik gewend ben. Maar van hardlopen kan ik echt opladen normaal.
Wat niet wil zeggen dat je alles los moet laten maar je mag zeggen; Nú gaat het niet meer, ik ben ziek, ik heb hulp nodig.
Er is altijd een oplossing en niemand is onmisbaar (klinkt hard maar als jij dood neervalt gaat het leven ook gewoon door).
Met andere woorden; neem jezelf serieus. Je bent ziek, het gaat niet meer. Vraag hulp.
I wanna live my life with the volume full!
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
