(Eindelijk) de diagnose ADHD

18-05-2019 08:37 1514 berichten
Alle reacties Link kopieren
Gisteren heb ik de diagnose ADHD gekregen. Na een dag aan onderzoeken en testen en het gebruiken van medicatie kom ik er niet meer om heen.

Ik ben ontzettend opgelucht, iets wat ik mijn hele leven al vermoedde dat er wat met mij is, dat ik anders ben dan anderen is er toch gekomen. Ik weet het nu, ik heb duidelijkheid en ik kan vooruit gaan kijken.

Ook heb ik moeite en kijk ik terug naar het kind , puber meisje en de student die zo hard heeft moeten knokken en het zo zwaar heeft gehad om iets voor elkaar te krijgen. Zich niet begrepen heeft gevoeld. Dat maakt mij verdrietig.

Mijn ouders begrijpen het nog niet helemaal en vragen zich af wat zij verkeerd hebben gedaan. Ik neem ze niks kwalijk.

Heb ik een vraag? Nee niet echt, ik wil gewoon even kletsen...
Alle reacties Link kopieren
Hoe gaat het met iedereen?
Ik heb drukke dagen op het werk... of Nouja, vooral is het druk in mijn hoofd. Ervaar een hoop stress omdat ik dingen niet goed kan overzien. Ik loop echt tegen een muur op. Medicatie is dan niet helpend genoeg ...
Ook slaap ik de afgelopen weken niet. Ik lig wakker vanaf 3 uur en ben echt bek af.

Vandaag heb ik mij afsluitgesprek bij ADHD centraal. Ik denk dat ik volgende week even langs de huisarts ga voor een vervolg bij de POH.


Verder gaat alles goed... 😄
Ik ga nog wat omhoog qua methylefenidaat langwerkend en sluit dan ook af. Cognitieve therapie of echte adhd coaching ben ik praktisch gezien niet aan toegekomen helaas. Ik vraag me af of ik dat elders eens moet regelen.
Jij hebt ook het gevoel niet klaar te zijn lees is zo mefunny.
Hey hoe gaat het met iedereen hier.
Met mij op zich goed.
Heb geen bijwerkingen meer van de dex, alleen de werking is helaas ook verdwenen.
Alle chaos is weer terug en de rest van de adhd klachten.
Heel vreemd.
28 jan pas weer gesprek met behandelaar
(Gelieve mijn tekst niet quoten gezien de gevoelige informatie)

Ik heb een vraagje aan jullie...moesten bij jullie een van de ouders mee voor een gesprek tijdens het onderzoek?
anoniem_391134 wijzigde dit bericht op 15-01-2020 10:02
68.84% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Enjoyyourlife schreef:
14-01-2020 10:16
(Gelieve mijn tekst niet quoten gezien de gevoelige informatie)

Ik heb een vraagje aan jullie...moesten bij jullie een van de ouders mee voor een gesprek tijdens het onderzoek?


Heb misschien een partner die ze kunnen bevragen dat helpt ook al.

Mijn diagnose is zonder derden-interview gesteld, soms is dat nou eenmaal niet mogelijk.
Voor een echre zuivere diagnose is die informatie natuurlijk best belangrijk maar wanneer mensen niet beschikbaar zijn ( hoe moet t anders als ze bv overleden zijn..?) dan 'roei' je met de riemen die je hebt.
teaus wijzigde dit bericht op 14-01-2020 21:38
Reden: Quote aangepast
38.35% gewijzigd
Hier ook een moeder waarmee het contact niet optimaal is.
Ze is wel meegegaan naar het onderzoek maar wist niet veel meer te vertellen over hoe ik vroeger was en bovendien heeft ze nooit goed gesignaleerd want was overspannen.
Ik hoorde dat er heel vaak de situatie is dat dat gedeelte van het onderzoek niet uitgevoerd kan worden.
Ik heb het zonder ouders gedaan ivm afstand. Waar ik ik de diagnose kreeg, gingen ze daar niet zo achteraan als voorwaarde. Echter weet ik zelf dat dit wel belangrijk is en dat het eigenlijk een vereiste is. Maar soms kunnen oude schoolrapporten (die had ik en ingevulde vragenlijsten partner en ouder) of informatie van een oudere broer of zus of van een tante, oude leraar ofzo ook voldoende zijn. Kan soms ook telefonisch of dat ze een vragenlijst over je invullen.
Denk creatief na over hoe je betrouwbare informatie voor degene die de diagnose wil stellen kunt aanboren.
Alle reacties Link kopieren
Sensitivenoodle schreef:
12-01-2020 16:34
Ik ga nog wat omhoog qua methylefenidaat langwerkend en sluit dan ook af. Cognitieve therapie of echte adhd coaching ben ik praktisch gezien niet aan toegekomen helaas. Ik vraag me af of ik dat elders eens moet regelen.
Jij hebt ook het gevoel niet klaar te zijn lees is zo mefunny.
Klopt. Vanmiddag gesprek bij de huisarts over de hoe-nu-verder.... mijn “afsluitgesprek” vorige week was erg teleurstellend. Heb hier flink van gebaald. Stond binnen 10 minuten buiten.
Alle reacties Link kopieren
Enjoylife, Ik heb de diagnose zonder oudergesprek gehad. Wel hebben ze een lijst ingevuld maar die was niet helpend want mijn ouders erkenden het ook niet.

Het verschilt dus bij welke organisatie je gaat. Of het een harde eis. En idd, wanneer mensen niet meer in leven zijn kan het ook niet.
Dankjewel!
Hier kwam ik iets mee denk ik.

Ik heb begin febr en gesprek over' hoe verder?' En neem dit dan absoluut mee.

Misschien is er een vragenlijst die zij in kan vullen, zo beperk ik de pijn voor mijzelf.

Dan eigenlijk nog een vraagje...
Ik denk er, als het toch niet mogelijk is, om te werken aan mijn hsp.
Hebben jullie daar ook' last' van een zou dat ook wat kunnen helpen om daar eerst me te starten?
Ik hoop dan sterker te worden om evt. het gesprek dan wel aan te kunnen.

Tis wat... en ik voel me zo in een hoekje geduwd, en daar wil ik uit!
Op naar mijn echte ik 💪🏼
Hsp en adhd lijken op elkaar.
Adhders zijn ook erg gevoelig, soms heftige emoties, gevoelig voor prikkels.
Ja ik weet het...Ik wil dan ook bespreekbaar maken of we dat stukje alvast aan kunnen pakken.
Heb handvatten hiervoor nodig om de kracht te vinden het uiteindelijke doen, wel/geen ADHD, te vinden.
Alle reacties Link kopieren
Enjoyyourlife, bij mijn onderzoek werd in eerste instantie aangedrongen om een ouder mee te nemen. Dat zonder veel moeilijker is om een goede diagnose te stellen. Omdat mijn ene ouder is overleden en mijn andere ouder bijna geen deel heeft uitgemaakt van mijn opvoeding was dat voor mij niet mogelijk. Deze ouder is bijvoorbeeld nooit op school geweest en heeft nooit mijn rapporten ingekeken. Bovendien gelooft deze ook niet in diagnoses, is allemaal onzin etc.

Gelukkig had ik nog wel mijn schoolrapporten waar van alles instond, en weet ik nog heel veel van mijn kindertijd. Ze vragen dan bijvoorbeeld of je vroeger een kleurplaat kon afmaken. Voor een correcte diagnose moeten ze echt wel weten hoe je kindertijd was. Het hangt ook van de organisatie af, al heb ik wel mijn twijfels bij organisaties die het niet nodig achten.
Je hoeft niet bang te zijn voor de dood. Als jij er bent is de dood er niet, ben jij er niet dan is de dood er.
Maar hoe kan een psycholoog na 45 minuten de conclusie trekken van ADHD?
Alle reacties Link kopieren
Xaviera1234567890 schreef:
15-01-2020 12:06
Maar hoe kan een psycholoog na 45 minuten de conclusie trekken van ADHD?
Dat kan ook niet. De vragenlijsten alleen al nemen een aantal uur in beslag, vooral als er goed doorgevraagd wordt.
Je hoeft niet bang te zijn voor de dood. Als jij er bent is de dood er niet, ben jij er niet dan is de dood er.
Dat dacht ik dus ook al, zo ging het namelijk bij mij. Geloofde het al niet dus ik blijf erbij dat het interessant doenerij was van die man.
Alle reacties Link kopieren
Xaviera1234567890 schreef:
15-01-2020 12:59
Dat dacht ik dus ook al, zo ging het namelijk bij mij. Geloofde het al niet dus ik blijf erbij dat het interessant doenerij was van die man.
Hij zei letterlijk na 45 minuten jij hebt ADHD? Niet ik denk misschien dat, we moeten onderzoeken of je ADHD hebt?
Je hoeft niet bang te zijn voor de dood. Als jij er bent is de dood er niet, ben jij er niet dan is de dood er.
Soms is het overduidelijk dat iemand adhd heeft. Iedereen kent wel zo iemand in zijn kennissenkring waar het vanaf spat, echter hoeft iemand er niet altijd last van te hebben en dan is het ook geen stoornis.
Maar er is voor adhd een standaard gestructureerd interview wat afgenomen behoort te worden bij volwassenen wat gaat over huidige problemen en in de kindertijd. Daarbij worden alle kenmerken die volgens de grote diagnosebijbel, de dsm, bij adhd horen nagegaan en opgeteld.
Maar dat hoort ook eigenlijk ook zo te gaan bij depressie, angststoornissen, persoonlijkheidsstoornissen en eigenlijk elke psychiatrische diagnose. In praktijk wordt dat zeker niet bij alle ziektebeelden even netjes gedaan volgens een gestructureerd interview en is het ook niet altijd nodig.
Maar bij ADHD vind ik het wel netjes, juist omdat de klachten ook uit andere dingen kunnen komen dan ADHD, juist omdat hoe het in de jeugd was belangrijk is. Beetje lullig als iemand achteraf manisch depressief blijkt te zijn, wat bij sommigen soortgelijke klachten geeft, en slechter wordt van de medicatie.....
Nog iets: HSP is een term die goed beschrijvend is voor overprikkelingsklachten. Het is echter niet een officiele diagnose in de psychiatrie en er is ook geen gerichte behandeling voor. Het kan zijn dat je psycholoog of andere behandelaar hier weinig mee kan. Maar vragen wat ze hiermee kunnen staat uiteraard vrij en zou ik zeker doen.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb pertinent geweigerd om mijn ouders in het onderzoek mee te nemen
(ook geen vragenlijst iod)
omdat zij mijn jeugd zo verschrikkelijk anders zien.
Niet iedereen heeft een briljant motto
Sensitivenoodle schreef:
15-01-2020 18:56
Nog iets: HSP is een term die goed beschrijvend is voor overprikkelingsklachten. Het is echter niet een officiele diagnose in de psychiatrie en er is ook geen gerichte behandeling voor. Het kan zijn dat je psycholoog of andere behandelaar hier weinig mee kan. Maar vragen wat ze hiermee kunnen staat uiteraard vrij en zou ik zeker doen.
Ik ben ook niet op zoek naar een diagnose, zelfs ADHD niet, maar wel naar hulp om mij te helpen.
Ik loop tegen de muur en kan niet meer...
Rodekrullen schreef:
15-01-2020 19:03
Ik heb pertinent geweigerd om mijn ouders in het onderzoek mee te nemen
(ook geen vragenlijst iod)
omdat zij mijn jeugd zo verschrikkelijk anders zien.
Precies dit!
Daarbij ben ik psychologisch verwaarloosd vroeger door mijn ouders en dat zal ook pijnlijk te voelen zijn voor mij tijdens deze gesprekken. En dat kan ik er nu op dit moment niet bijhebben, dan breek ik volledig en kan je me bij elkaar rapen.
Dat wil ik voorkomen.
Alle reacties Link kopieren
Enjoyyourlife schreef:
15-01-2020 20:09
Precies dit!
Daarbij ben ik psychologisch verwaarloosd vroeger door mijn ouders en dat zal ook pijnlijk te voelen zijn voor mij tijdens deze gesprekken. En dat kan ik er nu op dit moment niet bijhebben, dan breek ik volledig en kan je me bij elkaar rapen.
Dat wil ik voorkomen.
Dan is het idd zinloos om je ouders erbij te halen. Het moet dus ook kunnen zonder je ouders. Heb je nog wel je rapporten van vroeger? Zonder een diagnose is het moeilijk om een behandeling vergoed te krijgen.
Je hoeft niet bang te zijn voor de dood. Als jij er bent is de dood er niet, ben jij er niet dan is de dood er.
Enjoyyourlife schreef:
15-01-2020 20:07
Ik ben ook niet op zoek naar een diagnose, zelfs ADHD niet, maar wel naar hulp om mij te helpen.
Ik loop tegen de muur en kan niet meer...
Dat snap ik. Weet je zelf wat voor hulp je zou willen of waarbij? En wat zijn je verwachtingen ervan?
Het is vaak helaas zo dat wel een diagnose nodig is om verder een hulptraject aangeboden te krijgen, nou ja, vooral om het vergoed te krijgen. En dat kan heel frustrerend zijn, want je vraagt niet voor je lol om hulp.
Sensitivenoodle schreef:
16-01-2020 00:50
Dat snap ik. Weet je zelf wat voor hulp je zou willen of waarbij? En wat zijn je verwachtingen ervan?
Het is vaak helaas zo dat wel een diagnose nodig is om verder een hulptraject aangeboden te krijgen, nou ja, vooral om het vergoed te krijgen. En dat kan heel frustrerend zijn, want je vraagt niet voor je lol om hulp.
Wel zijn uit de eerste gesprekken 2 zaken gekomen en ADHD is er daar eentje van.
Voorstel was eerst ADHD te pakken en daarna de andere, ik wil het nu dus omdraaien.
Er is dus absoluut een reden voor voor mijn hulpvraag zodat t betaald kan worden vanuit de ziektekosten.
Dat zit 'gelukkig' wel goed.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven