
Enorm somber na relatiebreuk
donderdag 5 januari 2017 om 19:30
Lieve lezers,
Zoals jullie al konden lezen is mijn relatie van 2 jaar helaas afgelopen. Dit al een half jaar geleden, maar hebben we nog een half jaar aangemodderd. Achteraf niet heel slim geweest. Hij wilde liever écht student zijn, en twijfelt momenteel aan ALLES. Naja, dat terzijde. Ik ga volgend jaar gelukkig ook studeren, en heb nu een tussenjaar waarin ik werk en veel met mn hobby bezig ben (paarden). Ik spreek ook regelmatig af met vriendinnen, dus heb voor mn gevoel alles wel op een rijtje. Maar toch is er iets wat niet lekker zit... alles is zo'n routine, en ik ben de draad in mn gedachten kwijt. Kan me ineens druk maken om niks, of zó geïrriteerd zijn dat ik er zelf van schrik. Soms zou ik gewoon heel de dag in bed blijven liggen, al ben ik dat ineens ook weer beu. Niemand lijkt het te begrijpen. Dan lijkt alles heel somber, terwijl als ik dan druk bezig ben, of het leuk heb met andere mensen het ineens als sneeuw voor de zon verdwijnt.. Ik heb 2 jaar geleden gekampt met een eetstoornis waar ik nu gelukkig vanaf ben! Mn gedachten nemen momenteel een loopje met me, en ik weet niet waar het aan zou kunnen liggen.. zou een relatiebreuk dan echt zoveel impact op iemand kunnen hebben? Ik hoop dat iemand iets soortgelijks heeft meegemaakt en het misschien wilt delen!
Liefs
Zoals jullie al konden lezen is mijn relatie van 2 jaar helaas afgelopen. Dit al een half jaar geleden, maar hebben we nog een half jaar aangemodderd. Achteraf niet heel slim geweest. Hij wilde liever écht student zijn, en twijfelt momenteel aan ALLES. Naja, dat terzijde. Ik ga volgend jaar gelukkig ook studeren, en heb nu een tussenjaar waarin ik werk en veel met mn hobby bezig ben (paarden). Ik spreek ook regelmatig af met vriendinnen, dus heb voor mn gevoel alles wel op een rijtje. Maar toch is er iets wat niet lekker zit... alles is zo'n routine, en ik ben de draad in mn gedachten kwijt. Kan me ineens druk maken om niks, of zó geïrriteerd zijn dat ik er zelf van schrik. Soms zou ik gewoon heel de dag in bed blijven liggen, al ben ik dat ineens ook weer beu. Niemand lijkt het te begrijpen. Dan lijkt alles heel somber, terwijl als ik dan druk bezig ben, of het leuk heb met andere mensen het ineens als sneeuw voor de zon verdwijnt.. Ik heb 2 jaar geleden gekampt met een eetstoornis waar ik nu gelukkig vanaf ben! Mn gedachten nemen momenteel een loopje met me, en ik weet niet waar het aan zou kunnen liggen.. zou een relatiebreuk dan echt zoveel impact op iemand kunnen hebben? Ik hoop dat iemand iets soortgelijks heeft meegemaakt en het misschien wilt delen!
Liefs

donderdag 5 januari 2017 om 19:38
Ik begrijp het heel goed, Zat op die leeftijd ook in een enorme depressie. Je zit nu even tussen wal en schip. Relatie over, studeren in de toekomst. Je kan nu even geen kant op. Zit in je werk, waarvan je weet dat het tijdelijk is, en je zoekt vertroosting bij de paarden. Heel logisch dat je even doelloos bent.
Geef eraan toe, als je je somber voelt, ga dan even liggen. Maar bedenk dat je nog jong bent en je hele leven nog voor je ligt! Je kan alles doen en laten wat je wilt. Velen zijn jaloers.
Ik moest destijds van mijn psycholoog 50 dingen opschrijven waar ik gelukkig van werd. Dat hielp wel.
Kortom, ik denk dat het niet zozeer je relatiebreuk is. Meer even de situatie van tussen wal en schip zitten.
Geef eraan toe, als je je somber voelt, ga dan even liggen. Maar bedenk dat je nog jong bent en je hele leven nog voor je ligt! Je kan alles doen en laten wat je wilt. Velen zijn jaloers.
Ik moest destijds van mijn psycholoog 50 dingen opschrijven waar ik gelukkig van werd. Dat hielp wel.
Kortom, ik denk dat het niet zozeer je relatiebreuk is. Meer even de situatie van tussen wal en schip zitten.
donderdag 5 januari 2017 om 20:08
Het is echt fijn om te horen dat ik niet 'raar' ben of iets. Ik ga eens 50 dingen opschrijven waar ik gelukkig van word! Op een of andere manier vind ik de stap om naar de huisarts en dus misschien de psycholoog te gaan zo groot! Alsof je een bord op je hoofd geplakt krijgt 'ziek'. Misschien stel ik me aan, maar dat was bij mijn eetstoornis ook een enorme drempel
donderdag 5 januari 2017 om 20:25
Ik vraag me eerlijk gezegd af of het einde van je verkering met hem direct in verband staat met je somberheid.
Ervaar je echt liefdesverdriet? Want wat jij beschrijft is meer algehele neerslachtigheid.
Dat hoeft echt niet meteen een depressie te zijn, en je kunt ook met een psycholoog praten zonder meteen een label opgeplakt te krijgen.
Ik heb rond dezelfde leeftijd (neem aan dat je uit 98 komt?) ook met regelmaat bij een psycholoog gezeten en dat heeft me erg geholpen!
Ervaar je echt liefdesverdriet? Want wat jij beschrijft is meer algehele neerslachtigheid.
Dat hoeft echt niet meteen een depressie te zijn, en je kunt ook met een psycholoog praten zonder meteen een label opgeplakt te krijgen.
Ik heb rond dezelfde leeftijd (neem aan dat je uit 98 komt?) ook met regelmaat bij een psycholoog gezeten en dat heeft me erg geholpen!
donderdag 5 januari 2017 om 20:51
Ik weet niet of het echt in verband staat, maar ik heb het idee nu het over is, dat ik echt iets 'mis', en dat doet pijn en alles wordt er somber van. Het heeft weldegelijk aanleiding gehad, maar het kan best zijn dat het daar nu niks meer mee temaken heeft. Ik snap er zelf helaas ook niet veel van
.


donderdag 5 januari 2017 om 21:08
Zo te lezen is het niet echt alleen maar liefdesverdriet... Dan zou je veel wanhopiger over komen. Meer het besef dat je nu meer vrije tijd over hebt en dat je naar dingen moet zoeken voor vermaak. Je hebt nog geen huiswerk of andere doelstellingen en dat geeft een gevoel van leegte.
Heb je veel vriendinnen? Boek een leuke skivakantie, ga leren schilderen op de volksuniversiteit, en stap eens in de trein naar een grote stad om eens rond te neuzen. Zulke dingen deden mij goed. En geloof me.. ik zat echt heel diep... Heb zes weken op bed gelegen, had een omgedraaid nacht/dagritme en zelfs de gang naar de wc was al te ver en moest ik halverwege staken door een huilbui..
Maar... houd vol! het komt goed. Januari en februari zijn ook gewoon kalotemaanden.
Heb je veel vriendinnen? Boek een leuke skivakantie, ga leren schilderen op de volksuniversiteit, en stap eens in de trein naar een grote stad om eens rond te neuzen. Zulke dingen deden mij goed. En geloof me.. ik zat echt heel diep... Heb zes weken op bed gelegen, had een omgedraaid nacht/dagritme en zelfs de gang naar de wc was al te ver en moest ik halverwege staken door een huilbui..
Maar... houd vol! het komt goed. Januari en februari zijn ook gewoon kalotemaanden.
