Psyche
alle pijlers
Er is iets vreemds gebeurd
vrijdag 31 januari 2025 om 22:26
Al langer gedacht dit topic te openen.
Maar de titel even naar de gelijknamige podcast. Het gaat dus over onverklaarbare 'paranormale' ervaringen.
Wie heeft er wel eens iets geks meegemaakt? Deel hier je verhaal.
TO trapt af:
Dromen die uitkomen meerdere keren gehad.
Ik heb een keer bij iemand die jong en blakend gezond was slecht gevoel gehad en letterlijk de gedachte: oh jij gaat dood. Ook droomde ik kort daarvoor dat diegene is overleden. En dat kwam dus uit. Kort daarna hartstilstand in slaap.
Mijn broer is bijna twee jaar geleden overleden en heb al wel e.e.a. meegemaakt wat vreemd is (en ook mooi) wat ik zie als tekens van hem. Dingen als tv die ineens aan gaat en dat er dan op YouTube nummer word gespeeld van zijn uitvaart.
Vrij kort na zijn overlijden ging ik een dagje naar Antwerpen. Hoor en kom ik daar meerdere keren zijn voornaam tegen. Op de radio iemand die zo heette, achter een bus met zijn naam er op. Ach toeval. Is een naam die zeker in Vlaanderen wel voorkomt. Maar toen ging ik naar een souvenirwinkel en lag daar een sleutelhanger op de grond. (Zo eentje die je kan kopen) ik raap m op om terug te hangen. En je raadt het al: naamsleutelhanger met zijn naam.
Graag serieuze reacties hier. En geen grappen en grollen topicvervuilong als je niet in dergelijke dingen gelooft.
Maar de titel even naar de gelijknamige podcast. Het gaat dus over onverklaarbare 'paranormale' ervaringen.
Wie heeft er wel eens iets geks meegemaakt? Deel hier je verhaal.
TO trapt af:
Dromen die uitkomen meerdere keren gehad.
Ik heb een keer bij iemand die jong en blakend gezond was slecht gevoel gehad en letterlijk de gedachte: oh jij gaat dood. Ook droomde ik kort daarvoor dat diegene is overleden. En dat kwam dus uit. Kort daarna hartstilstand in slaap.
Mijn broer is bijna twee jaar geleden overleden en heb al wel e.e.a. meegemaakt wat vreemd is (en ook mooi) wat ik zie als tekens van hem. Dingen als tv die ineens aan gaat en dat er dan op YouTube nummer word gespeeld van zijn uitvaart.
Vrij kort na zijn overlijden ging ik een dagje naar Antwerpen. Hoor en kom ik daar meerdere keren zijn voornaam tegen. Op de radio iemand die zo heette, achter een bus met zijn naam er op. Ach toeval. Is een naam die zeker in Vlaanderen wel voorkomt. Maar toen ging ik naar een souvenirwinkel en lag daar een sleutelhanger op de grond. (Zo eentje die je kan kopen) ik raap m op om terug te hangen. En je raadt het al: naamsleutelhanger met zijn naam.
Graag serieuze reacties hier. En geen grappen en grollen topicvervuilong als je niet in dergelijke dingen gelooft.
zaterdag 1 februari 2025 om 09:31
Leuk topic! Ik heb ook de hele podcast van ‘er is iets vreemds gebeurd’ geluisterd. Ik kan uuuuren naar dit soort verhalen luisteren.
Ik zelf kan soms iets aanvoelen. Bijvoorbeeld dat ik iemand ga tegen komen in de stad en ook wie dat dan is. Vervolgens gebeurt dat ook. Verder weleens het gevoel gehad dat ik al iets had gedroomd wat dan echt gebeurde, maar ik categoriseer dit in de hoek van deja vu’s.
Ik moet zeggen dat ik dit al heel lang niet meer heb gehad en wellicht ook niet per se iets bijzonder.
Mijn ouders daarentegen hebben wel meer bijzondere dingen meegemaakt. Toen mijn oma overleed droomde mijn vader die nacht dat ze afscheid kwam nemen. Volgende ochtend was dat ook zo.
Mijn moeder had vroeger een vriendje en midden in de nacht werd ze wakker door een stem die zo overheersend was dat ze naar dat vriendje toe moest. Dus in de nacht, door de sneeuw is ze naar hem toe gefietst… had ie net de gordijnen in brand gestoken… hebben ze samen nog de gordijnen geblust.
Ik zelf kan soms iets aanvoelen. Bijvoorbeeld dat ik iemand ga tegen komen in de stad en ook wie dat dan is. Vervolgens gebeurt dat ook. Verder weleens het gevoel gehad dat ik al iets had gedroomd wat dan echt gebeurde, maar ik categoriseer dit in de hoek van deja vu’s.
Ik moet zeggen dat ik dit al heel lang niet meer heb gehad en wellicht ook niet per se iets bijzonder.
Mijn ouders daarentegen hebben wel meer bijzondere dingen meegemaakt. Toen mijn oma overleed droomde mijn vader die nacht dat ze afscheid kwam nemen. Volgende ochtend was dat ook zo.
Mijn moeder had vroeger een vriendje en midden in de nacht werd ze wakker door een stem die zo overheersend was dat ze naar dat vriendje toe moest. Dus in de nacht, door de sneeuw is ze naar hem toe gefietst… had ie net de gordijnen in brand gestoken… hebben ze samen nog de gordijnen geblust.
zaterdag 1 februari 2025 om 09:43
Dit herken ik wel. Mensen die in de stervensfase zitten, hebben inderdaad een bepaalde geur. Ik werk zelf in de wijkverpleging en ik ruik het ook. Sommige collega’s ook, anderen weer niet. Maar dat is gewoon een feit, en waarschijnlijk afhankelijk van je reukvermogen, het oppikken.Hallodaar schreef: ↑01-02-2025 07:42Ik heb jaren in een verpleeghuis gewerkt. Klinkt heel luguber, maar ik heb het meerdere malen bij mensen geroken dat ze spoedig zouden komen te overlijden. Dat waren geen gevoelens, visioenen of ingevingen van bovenaf, maar letterlijk een geur die ik oppikte. Ook bij mensen waar niks mee aan de hand leek te zijn. Een typische, moeilijk te omschrijven geur. Van collega's heb ik het ook wel eens gehoord, dat ze het roken aan iemand.
Ik denk dat je meer zintuigen hebt dan je misschien denkt.
Bij dieren zie je dit ook.
Ik ben erg nuchter en niet snel geneigd tot zweverigheid of aannames dat ik dingen scherper of sneller aanvoel. Maar door ervaring denk ik, dat ik sommige dingen sneller door heb dan anderen.
Nadat mijn oma na een kort en heftig ziekbed overleed, kwam ze me in mijn slaap opzoeken. Ik had veel verdriet van haar overlijden. Ik droomde dat ze in een prachtige witte jurk op de vensterbank van mijn slaapkamer zat. Ze stelde voor om me eventjes mee te nemen naar de hemel en naar opa, die al heel lang geleden overleden was. Op haar sterfbed was ze erg bang. Heb haar toen gezegd dat ik dacht dat opa al een seintje had gehad en met uitgestoken hand naar oma zou komen: ‘kom maar meissie, komt goed!’
Na haar overlijden wilde ze me even laten weten dat ze weer samen was met opa en dat het goed was. Ze liet me zien dat opa een leuk huisje had gebouwd voor haar en dat hij gezellig zat te vissen met de buurman, waar hij bij leven ook altijd mee aan de waterkant zat. (Die man was ook al jaren dood en ik heb hem als kind gekend).
Oma vertelde dat ze op het moment van sterven inderdaad was opgehaald door opa, precies zoals ik haar had gezegd. Ze zei dat ik niet verdrietig moest zijn omdat het allemaal goed was.
Geloof ik dat dit echt is gebeurd? Daar heb ik nogal moeite mee, ik denk eerder dat dit echt een droom was. Maar het is wel een feit dat ik daarna meer vrede had met oma’s dood. Tuurlijk miste ik haar, maar kon daarna wel de narigheid van haar ziekte van me afzetten en met fijne herinneringen aan haar de draad weer oppikken. Het gaf een prettig gevoel. Ik denk dat ons brein tot veel in staat is. En ook dat je in dromen dingen verwerkt.
En soms zijn dingen lastig te verklaren. De weg weten in een stad waar je nog nooit bent geweest, aanvoelen/zien of iemand te vertrouwen is, het verloop van sommige dingen al weten voordat het is gebeurd. Ik ben heel streng christelijk opgevoed en dan mogen die dingen er niet zijn. Heb dat ook lang ‘raar’ gevonden. Inmiddels denk ik iets genuanceerder. Met verhalen van mensen die van zichzelf vinden dat ze een gave hebben en zeggen dat ik een ‘oude ziel’ ben, kan ik niet zoveel. Ik zal het nooit belachelijk maken, ik denk ook dat er meer tussen hemel en aarde is dan wij weten. Maar ik bezie wel alles met de pootjes in de klei, zeg maar.
zaterdag 1 februari 2025 om 09:48
Jaren geleden werd ik wakker na een nare droom. Ik had gedroomd over de begrafenis van mijn nichtje/vriendin. Heel gedetailleerd wat betreft locatie en aanwezigen.
‘s Morgens nog gedacht haar te bellen maar dat vond ik toch wel beetje gek. Ik naar mijn bijbaantje en toen ik tussen de middag naar huis kwam zag ik dat mn moeder aan de telefoon zat en aan het huilen was. Wat bleek: nichtje was die ochtend overleden door een ongeval.
Een aantal dagen later was de begrafenis en exact wat ik gedroomd had. Ook de locatie klopte volledig terwijl ik daar nog nooit geweest was.
Ik heb me tijden schuldig gevoeld dat ik haar toen niet gebeld heb.
Gelukkig ook nooit meer zo’n droom gehad. Maar vreemd was het wel
‘s Morgens nog gedacht haar te bellen maar dat vond ik toch wel beetje gek. Ik naar mijn bijbaantje en toen ik tussen de middag naar huis kwam zag ik dat mn moeder aan de telefoon zat en aan het huilen was. Wat bleek: nichtje was die ochtend overleden door een ongeval.
Een aantal dagen later was de begrafenis en exact wat ik gedroomd had. Ook de locatie klopte volledig terwijl ik daar nog nooit geweest was.
Ik heb me tijden schuldig gevoeld dat ik haar toen niet gebeld heb.
Gelukkig ook nooit meer zo’n droom gehad. Maar vreemd was het wel
zaterdag 1 februari 2025 om 09:49
Was het niet na die vreselijke zeebeving in 2005, dat er maar zo ontzettend weinig dode dieren gevonden werden?
Ja, huisdieren wel, maar alles wat los rondliep of vloog, was al lang vertrokken.
Die dieren moeten toch iets gemerkt, gevoeld, geroken hebben? Iets? Waardoor ze wegvluchten?
Is dat een extra zintuig? Een instinct?
We kunnen het ze niet vragen, maar ik denk dat mensen dit ook kunnen ervaren, en het dan ook niet meteen paranormaal of van bovenaf is.
En toch zal ik niet durven te beweren dat paranormale activiteiten absoluut niet bestaan.
Lang geleden werkte ik in een tehuis waar in een één specifieke kamer, echt rare dingen gebeurde.
Ja, huisdieren wel, maar alles wat los rondliep of vloog, was al lang vertrokken.
Die dieren moeten toch iets gemerkt, gevoeld, geroken hebben? Iets? Waardoor ze wegvluchten?
Is dat een extra zintuig? Een instinct?
We kunnen het ze niet vragen, maar ik denk dat mensen dit ook kunnen ervaren, en het dan ook niet meteen paranormaal of van bovenaf is.
En toch zal ik niet durven te beweren dat paranormale activiteiten absoluut niet bestaan.
Lang geleden werkte ik in een tehuis waar in een één specifieke kamer, echt rare dingen gebeurde.
zaterdag 1 februari 2025 om 09:55
Dat noem ik het ‘niet pluis gevoel’. Ook zo’n onverklaarbaar iets, gewoon ‘weten’ dat je weg moet wezen, of heel alert moet zijn. Ik denk dat iedereen dat gevoel wel eens heeft en dan achteraf zegt: pfffft, ben ik blij dat ik er niet naar toe ben gegaan/actie heb ondernomen/verder heb gekeken dan mijn neus lang is.Hallodaar schreef: ↑01-02-2025 09:49Was het niet na die vreselijke zeebeving in 2005, dat er maar zo ontzettend weinig dode dieren gevonden werden?
Ja, huisdieren wel, maar alles wat los rondliep of vloog, was al lang vertrokken.
Die dieren moeten toch iets gemerkt, gevoeld, geroken hebben? Iets? Waardoor ze wegvluchten?
Is dat een extra zintuig? Een instinct?
We kunnen het ze niet vragen, maar ik denk dat mensen dit ook kunnen ervaren, en het dan ook niet meteen paranormaal of van bovenaf is.
En toch zal ik niet durven te beweren dat paranormale activiteiten absoluut niet bestaan.
Lang geleden werkte ik in een tehuis waar in een één specifieke kamer, echt rare dingen gebeurde.
zaterdag 1 februari 2025 om 09:57
Toen mijn moeder net overleden was, hadden we in de ziekenhuiskamer ook een vreemde ervaring. Mijn zus en tante zagen dat als een teken, en dat had gekund, maar ik wijt het aan toeval en het feit dat we er op dat moment op letten. Er waren duiven komen zitten voor het raam die naar binnen leken te kijken, terwijl we er in de dagen ervoor nooit vogels hadden gezien (op de achtste verdieping). Ik heb het verwerkt in mijn praatje bij de uitvaart, ook mijn twijfels aan het bovennatuurlijke of een heilige geest, maar er kwamen verschillende familieleden nadien vertellen dat zij ook dergelijke dingen hadden meegemaakt na een overlijden.
Ik denk dus nog steeds toeval en een scherpere blik, maar het levert een mooi verhaal op.
Ik denk dus nog steeds toeval en een scherpere blik, maar het levert een mooi verhaal op.
zaterdag 1 februari 2025 om 10:27
Tja, we zullen het waarschijnlijk nooit zeker weten..
Verhalen te over.
Ik denk ook dat men vaak ziet wat men graag wil zien.
Toen mijn inmiddels hoog bejaarde hond nog een pup was, was ik eens met hem aan het wandelen.
Hij is altijd al een wat verlegen, schuwe hond geweest, maar begon uit het niets hyper enthousiast te reageren op een vrouw die ons op het voetpad tegemoet kwam.
Trekken, janken, kwispelen etc.
Eenmaal dichterbij sprong mijn hond haar haast letterlijk in haar armen. Hij lebberde haar helemaal af en die vrouw begon te huilen en zei steeds: "thank you, thank you, i love you so much my dear!"
En toen vertelde ze dat ze zojuist haar eigen hond had moeten inslapen en ze het gedrag van mijn hond als een laatste groet ervaarde. Dat de ziel van haar overleden hond even in mijn hond was gevaren om haar nog één maal te knuffelen.
Tja... het was haar in ieder geval enorm tot troost. Dat is het belangrijkste.
Verhalen te over.
Ik denk ook dat men vaak ziet wat men graag wil zien.
Toen mijn inmiddels hoog bejaarde hond nog een pup was, was ik eens met hem aan het wandelen.
Hij is altijd al een wat verlegen, schuwe hond geweest, maar begon uit het niets hyper enthousiast te reageren op een vrouw die ons op het voetpad tegemoet kwam.
Trekken, janken, kwispelen etc.
Eenmaal dichterbij sprong mijn hond haar haast letterlijk in haar armen. Hij lebberde haar helemaal af en die vrouw begon te huilen en zei steeds: "thank you, thank you, i love you so much my dear!"
En toen vertelde ze dat ze zojuist haar eigen hond had moeten inslapen en ze het gedrag van mijn hond als een laatste groet ervaarde. Dat de ziel van haar overleden hond even in mijn hond was gevaren om haar nog één maal te knuffelen.
Tja... het was haar in ieder geval enorm tot troost. Dat is het belangrijkste.
zaterdag 1 februari 2025 om 10:39
Hallodaar schreef: ↑01-02-2025 09:49Was het niet na die vreselijke zeebeving in 2005, dat er maar zo ontzettend weinig dode dieren gevonden werden?
Ja, huisdieren wel, maar alles wat los rondliep of vloog, was al lang vertrokken.
Die dieren moeten toch iets gemerkt, gevoeld, geroken hebben? Iets? Waardoor ze wegvluchten?
Is dat een extra zintuig? Een instinct?
We kunnen het ze niet vragen, maar ik denk dat mensen dit ook kunnen ervaren, en het dan ook niet meteen paranormaal of van bovenaf is.
En toch zal ik niet durven te beweren dat paranormale activiteiten absoluut niet bestaan.
Lang geleden werkte ik in een tehuis waar in een één specifieke kamer, echt rare dingen gebeurde.
Exact. Die voelen dat aan. En ik denk mensen ook.
Ik heb zelf wel eens een ervaring gehad dat ik mijn moeder heel erg miste en dat ik juist op dat moment haar lievelingsliedje op de radio hoorde. Een totaal onbekend liedje die totaal niet populair ofzo was.
Er is absoluut meer dan wij kunnen waarnemen.
zaterdag 1 februari 2025 om 10:47
Aneso schreef: ↑01-02-2025 09:48Jaren geleden werd ik wakker na een nare droom. Ik had gedroomd over de begrafenis van mijn nichtje/vriendin. Heel gedetailleerd wat betreft locatie en aanwezigen.
‘s Morgens nog gedacht haar te bellen maar dat vond ik toch wel beetje gek. Ik naar mijn bijbaantje en toen ik tussen de middag naar huis kwam zag ik dat mn moeder aan de telefoon zat en aan het huilen was. Wat bleek: nichtje was die ochtend overleden door een ongeval.
Een aantal dagen later was de begrafenis en exact wat ik gedroomd had. Ook de locatie klopte volledig terwijl ik daar nog nooit geweest was.
Ik heb me tijden schuldig gevoeld dat ik haar toen niet gebeld heb.
Gelukkig ook nooit meer zo’n droom gehad. Maar vreemd was het wel
Dit kan geen toeval zijn. Wat een nare ervaring.
zaterdag 1 februari 2025 om 11:07
Dit is vaak juist wel verklaarbaar. Er is bijv van zogenaamde "spookhuizen" waar mensen zo'n gevoel kregen aangetoond dat er bepaalde trillingen waren van bijv metaal op het dak, een frequentie die dieren wel kunnen oppikken en mensen niet echt kunnen horen, maar sommigen dus wel een beetje.Tuingravin schreef: ↑01-02-2025 09:55Dat noem ik het ‘niet pluis gevoel’. Ook zo’n onverklaarbaar iets, gewoon ‘weten’ dat je weg moet wezen, of heel alert moet zijn.
Je vraagt je wel eens af: 'Waar hebben wij het aan verdiend?
zaterdag 1 februari 2025 om 11:08
Ik geloof niet echt in voorspellende gaven zomaar uit het niets, maar ik interpreteer dat als veranderende energieën en patronen die door mensen die daar gevoelig voor zijn worden opgemerkt.
Zelf wist ik dat, toen ik zwanger was van mijn oudste, het een jongen was. Daar heb ik destijds ook meerdere keren over gedroomd.
Verder voel ik me heel onrustig en soms wat opgefokt als er wat staat te gebeuren op mijn werk of mijn woonomgeving. Maar dat wijt ik aan veranderende patronen en gedragingen van anderen.
Zelf wist ik dat, toen ik zwanger was van mijn oudste, het een jongen was. Daar heb ik destijds ook meerdere keren over gedroomd.
Verder voel ik me heel onrustig en soms wat opgefokt als er wat staat te gebeuren op mijn werk of mijn woonomgeving. Maar dat wijt ik aan veranderende patronen en gedragingen van anderen.
zaterdag 1 februari 2025 om 11:11
zaterdag 1 februari 2025 om 11:13
Murgatroyd schreef: ↑01-02-2025 11:07Dit is vaak juist wel verklaarbaar. Er is bijv van zogenaamde "spookhuizen" waar mensen zo'n gevoel kregen aangetoond dat er bepaalde trillingen waren van bijv metaal op het dak, een frequentie die dieren wel kunnen oppikken en mensen niet echt kunnen horen, maar sommigen dus wel een beetje.
Ja, ik denk ook wel dit verklaarbaar is.
Heb ooit een hond gehad die op vrijdagmiddag al begon te hijgen en te trillen, als het op zaterdagavond ging onweren.
zaterdag 1 februari 2025 om 11:14
Meestal gebeuren dit soort dingen in dromen. Iemand wil op die manier afscheid van je nemen. Waarschijnlijk wist hij in de geest dat jij hier ontvankelijk voor was en heeft daarom jou gekozen. Maar dat is wat ik denk.XxprisjuhxX schreef: ↑01-02-2025 03:37Toen ik 13 was ging ik naar de wc op school en opeens zag ik mijn neef daar staan. Hij zwaaide en verdween. Dus ik kwam thuis en toen vertelde mijn moeder dus dat hij een ongeluk heeft gekregen en ter plekke was overleden. Krijg er nu nog steeds kippenvel van en weet ook niet waarom want we waren niet close en ik was ook een stuk jonger dan hij was.
zaterdag 1 februari 2025 om 12:12
Toen ik jong was, basisschoolleeftijd, heb ik een periode lang déja vues gehad. Dan kwam ik in een situatie terecht waarvan ik precies wist wat er ging gebeuren, ik wist ook wat iemand ging zeggen.
Het gevoel dat ik op zo’n moment had was altijd heel naar. Net alsof je het in een droom beleeft, zeg maar, terwijl je weet dat het geen droom is. Het waren gelukkig maar korte momenten, maar ik heb het toen als heel vervelend ervaren.
Nu gelukkig al jaren geen last meer van.
Wel een aantal jaar geleden in mijn toenmalige huis meegemaakt dat ik mijn hond van de trap hoorde komen. Toen ik verbaasd opkeek, zag ik dat ze naast me lag te slapen. Vond ik ook heel bijzonder.
En ja, ik geloof zeker in dat er meer is tussen hemel en aarde. Maar het echte bewijs heb ik nog niet…
Het gevoel dat ik op zo’n moment had was altijd heel naar. Net alsof je het in een droom beleeft, zeg maar, terwijl je weet dat het geen droom is. Het waren gelukkig maar korte momenten, maar ik heb het toen als heel vervelend ervaren.
Nu gelukkig al jaren geen last meer van.
Wel een aantal jaar geleden in mijn toenmalige huis meegemaakt dat ik mijn hond van de trap hoorde komen. Toen ik verbaasd opkeek, zag ik dat ze naast me lag te slapen. Vond ik ook heel bijzonder.
En ja, ik geloof zeker in dat er meer is tussen hemel en aarde. Maar het echte bewijs heb ik nog niet…
zaterdag 1 februari 2025 om 12:26
Hallodaar schreef: ↑01-02-2025 10:27Tja, we zullen het waarschijnlijk nooit zeker weten..
Verhalen te over.
Ik denk ook dat men vaak ziet wat men graag wil zien.
Toen mijn inmiddels hoog bejaarde hond nog een pup was, was ik eens met hem aan het wandelen.
Hij is altijd al een wat verlegen, schuwe hond geweest, maar begon uit het niets hyper enthousiast te reageren op een vrouw die ons op het voetpad tegemoet kwam.
Trekken, janken, kwispelen etc.
Eenmaal dichterbij sprong mijn hond haar haast letterlijk in haar armen. Hij lebberde haar helemaal af en die vrouw begon te huilen en zei steeds: "thank you, thank you, i love you so much my dear!"
En toen vertelde ze dat ze zojuist haar eigen hond had moeten inslapen en ze het gedrag van mijn hond als een laatste groet ervaarde. Dat de ziel van haar overleden hond even in mijn hond was gevaren om haar nog één maal te knuffelen.
Tja... het was haar in ieder geval enorm tot troost. Dat is het belangrijkste.
Veel mooie en bijzondere verhalen in dit topic, bedankt voor het openen to.
Deze raakt me extra.
Toen mijn hond was overleden liep ik daarna nog wel mee met mijn vriendinnen en hun hondjes.
En mijn vriendin zag toen in een flits mijn hond achter ons lopen.
Ook logisch te verklaren natuurlijk, dat je in een flits iets ziet was je gewend bent te zien.
Maar ik vond het ook een troost.
.
zaterdag 1 februari 2025 om 12:49
zaterdag 1 februari 2025 om 12:50
Ik zocht een foto en had geen idee waar ik 'm had gelaten. Ietwat olijk vroeg ik aan een overleden familielid waar de foto was, op dat moment viel mijn oog op een oude agenda. Ik pakte 'm op en trok uit een hoesje de foto vandaan. Toen ik, nadat ik dit 'moest' vertellen aan een ander familielid, de volgende ochtend zei dat ik zo diep had geslapen, zei dit familielid: ik ook! Alsof we die nacht beiden een helende slaap hadden gehad.
Ik reed op een middag in de spits in de schemering in de stromende regen op de linker snelwegbaan. Opeens kreeg ik de gedachte in mijn hoofd: ga maar rechts rijden. Dat deed ik hoewel het niet logisch was, daar reed een grote vrachtwagen. Tot mijn verbijstering zag ik vervolgens de twee auto's die voor mij hadden gereden op de linkerbaan op elkaar klappen. Die reed ik nu voorbij.
En ik denk dat het huisdier dat ik nu in huis heb, is gestuurd door het overleden baasje. Er waren meerdere bijzondere dingen maar een van de dingen was dat ik het huisdier een niet veel voorkomende naam heb gegeven, die, achteraf, in z'n dossier stond. Die had ik echter nooit eerder gelezen. Het dier heette in het asiel anders.
Ik reed op een middag in de spits in de schemering in de stromende regen op de linker snelwegbaan. Opeens kreeg ik de gedachte in mijn hoofd: ga maar rechts rijden. Dat deed ik hoewel het niet logisch was, daar reed een grote vrachtwagen. Tot mijn verbijstering zag ik vervolgens de twee auto's die voor mij hadden gereden op de linkerbaan op elkaar klappen. Die reed ik nu voorbij.
En ik denk dat het huisdier dat ik nu in huis heb, is gestuurd door het overleden baasje. Er waren meerdere bijzondere dingen maar een van de dingen was dat ik het huisdier een niet veel voorkomende naam heb gegeven, die, achteraf, in z'n dossier stond. Die had ik echter nooit eerder gelezen. Het dier heette in het asiel anders.
zaterdag 1 februari 2025 om 13:29
Ik heb twee keer "gezien" dat vriendinnen van me zwanger waren, terwijl ze dat zelf nog niet wisten.
Ik heb voor vriendin 1 toen een kadootje gekocht en meegekomen naar onze volgende afspraak, waar ze me inderdaad vertelde zwanger te zijn. Ik heb toen gelijk het kadootje uit de auto gehaald en aan haar gegeven.
Vriendin 2, voor wie zwanger worden moeilijk ging, kwam bij mij op visite en ik zag het gewoon. Ik heb die avond op een briefje geschreven: lieve vriendin 2, ik denk dat je net zwanger was toen je bij mij op visite was, met de datum van schrijven er bij. Ik heb daar toen een foto van gemaakt. Toen ze me inderdaad vertelde dat ze zwanger was, heb ik die foto gestuurd. De datum dat ze bij me was, wist ze zelf nog (net) niet, dat ze zwanger was.
Ik was zelf, ten tijde hiervan helemaal niet bezig met zwanger zijn, of zelf zwanger willen zijn.
Ik heb voor vriendin 1 toen een kadootje gekocht en meegekomen naar onze volgende afspraak, waar ze me inderdaad vertelde zwanger te zijn. Ik heb toen gelijk het kadootje uit de auto gehaald en aan haar gegeven.
Vriendin 2, voor wie zwanger worden moeilijk ging, kwam bij mij op visite en ik zag het gewoon. Ik heb die avond op een briefje geschreven: lieve vriendin 2, ik denk dat je net zwanger was toen je bij mij op visite was, met de datum van schrijven er bij. Ik heb daar toen een foto van gemaakt. Toen ze me inderdaad vertelde dat ze zwanger was, heb ik die foto gestuurd. De datum dat ze bij me was, wist ze zelf nog (net) niet, dat ze zwanger was.
Ik was zelf, ten tijde hiervan helemaal niet bezig met zwanger zijn, of zelf zwanger willen zijn.
zaterdag 1 februari 2025 om 13:31
zaterdag 1 februari 2025 om 14:09
Leuke party trick!Flipflop schreef: ↑01-02-2025 13:29Ik heb twee keer "gezien" dat vriendinnen van me zwanger waren, terwijl ze dat zelf nog niet wisten.
Ik heb voor vriendin 1 toen een kadootje gekocht en meegekomen naar onze volgende afspraak, waar ze me inderdaad vertelde zwanger te zijn. Ik heb toen gelijk het kadootje uit de auto gehaald en aan haar gegeven.
Vriendin 2, voor wie zwanger worden moeilijk ging, kwam bij mij op visite en ik zag het gewoon. Ik heb die avond op een briefje geschreven: lieve vriendin 2, ik denk dat je net zwanger was toen je bij mij op visite was, met de datum van schrijven er bij. Ik heb daar toen een foto van gemaakt. Toen ze me inderdaad vertelde dat ze zwanger was, heb ik die foto gestuurd. De datum dat ze bij me was, wist ze zelf nog (net) niet, dat ze zwanger was.
Ik was zelf, ten tijde hiervan helemaal niet bezig met zwanger zijn, of zelf zwanger willen zijn.
Je vraagt je wel eens af: 'Waar hebben wij het aan verdiend?
zaterdag 1 februari 2025 om 14:12
Maar dat schijn je te kunnen zien aan iemands uitstraling. Iemand heeft dat een bepaalde glow ofzo over zich heen. Ik zie het niet hoor, maar ik heb het vaker gehoord.Flipflop schreef: ↑01-02-2025 13:29Ik heb twee keer "gezien" dat vriendinnen van me zwanger waren, terwijl ze dat zelf nog niet wisten.
Ik heb voor vriendin 1 toen een kadootje gekocht en meegekomen naar onze volgende afspraak, waar ze me inderdaad vertelde zwanger te zijn. Ik heb toen gelijk het kadootje uit de auto gehaald en aan haar gegeven.
Vriendin 2, voor wie zwanger worden moeilijk ging, kwam bij mij op visite en ik zag het gewoon. Ik heb die avond op een briefje geschreven: lieve vriendin 2, ik denk dat je net zwanger was toen je bij mij op visite was, met de datum van schrijven er bij. Ik heb daar toen een foto van gemaakt. Toen ze me inderdaad vertelde dat ze zwanger was, heb ik die foto gestuurd. De datum dat ze bij me was, wist ze zelf nog (net) niet, dat ze zwanger was.
Ik was zelf, ten tijde hiervan helemaal niet bezig met zwanger zijn, of zelf zwanger willen zijn.
zaterdag 1 februari 2025 om 14:13
Ik zie het meestal heel duidelijk vanaf een maand of 5, 6MissClooney schreef: ↑01-02-2025 14:12Maar dat schijn je te kunnen zien aan iemands uitstraling. Iemand heeft dat een bepaalde glow ofzo over zich heen. Ik zie het niet hoor, maar ik heb het vaker gehoord.
Je vraagt je wel eens af: 'Waar hebben wij het aan verdiend?
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
