Er is iets vreemds gebeurd

Murgatroyd schreef: ↑

01-02-2025 14:13

Ik zie het meestal heel duidelijk vanaf een maand of 5, 6

Murgatroyd schreef: ↑

01-02-2025 14:13

Ik zie het meestal heel duidelijk vanaf een maand of 5, 6

Ja, precies.

Op mijn eerste verjaardag na het overlijden van mijn moeder viel er een papieren boekenlegger uit de boekenkast. Daarop had ze geschreven dat ze van mij hield. Ik wist niet meer dat ik die boekenlegger had en weet ook niet hoe het kwam dat hij uit de kast viel. Ik geloof niet in een leven na de dood, maar dit gaf mij wel troost.

In het eerste huis waar ik met mijn (inmiddels ex) man woonde gebeurden de meest rare dingen.
Heb er jaren geleden ook over geschreven en ben benaderd door een journaliste om er over te vertellen.
Was in elk geval eng en heel onprettig.

Mijn zoon had toen hij jonger was ook een aantal heel vreemde momenten. Ik denk dat hij er nu overheen is gegroeid.

Ik ervaar nog steeds soms dingen, met name als ik met mijn man in zijn thuisland ben of de aanloop ernaar toe.

Ik geloof zeker dat er meer is dan wij zien, maar ook dat niet alle 'vreemde' dingen gelijk onverklaarbaar/paranormaal zijn.

Flipflop schreef: ↑

01-02-2025 13:29

Vriendin 2, voor wie zwanger worden moeilijk ging, kwam bij mij op visite en ik zag het gewoon. Ik heb die avond op een briefje geschreven: lieve vriendin 2, ik denk dat je net zwanger was toen je bij mij op visite was, met de datum van schrijven er bij. Ik heb daar toen een foto van gemaakt. Toen ze me inderdaad vertelde dat ze zwanger was, heb ik die foto gestuurd. De datum dat ze bij me was, wist ze zelf nog (net) niet, dat ze zwanger was.

Is dit niet meer gewoon een gok die toevallig goed uitpakte maar waar je anders de foto van weggegooid had en nooit meer bij stilgestaan had?

MissClooney schreef: ↑

01-02-2025 14:12

Maar dat schijn je te kunnen zien aan iemands uitstraling. Iemand heeft dat een bepaalde glow ofzo over zich heen. Ik zie het niet hoor, maar ik heb het vaker gehoord.

Dat heb ik een keer bij een collega gehad.
Er was gewoon 'iets' anders aan haar.
Inderdaad een soort van glow?
Ik kon het me niet voorstellen want ze was niet lang daarvoor bevallen van haar eerste kind. Dit zou wel erg snel zijn. Toch was het wel zo.
Maar goed, bij andere collega's viel het gewoon op dat ze bijvoorbeeld opeens geen koffie meer dronken of aan de bakjes vers fruit zaten i.p.v een broodje frikadel. Dan wisten we vaak al genoeg.

VR25 schreef: ↑

01-02-2025 12:51

Of het overigens echt paranormaal is of extra gevoelige zintuigen zijn, daar kan ik weinig zinnigs over zeggen, maar ik vind het heel bijzonder dat dit voorkomt.

Ik denk dat paranormaal en extra gevoelige zintuigen hetzelfde is. Het is bijzonder inderdaad, maar het komt vaker voor dan je denkt/normaal hoort. Veel mensen durven het niet te delen. Maar kijk eens naar alle verhalen hier al. Best veel in korte tijd.

Ik heb het zelf ook, maar deel liever niet ivm herkenbaarheid. Mijn arts in een universitair ziekenhuis, die heeft het ook. Hij voelt dat er een patiënt gaat overlijden. Maar daar durft hij ook met geen collega over te praten. Toevallig kwamen wij er heel vertrouwelijk over te praten, hij vroeg me nadrukkelijk om voorzichtig met zijn verhaal om te gaan. Er heerst nog een groot taboe.

giralda schreef: ↑

01-02-2025 08:52

Wil je hier meer over vertellen? Of aangeven waar ik hier meer over kan vinden? Ik ben benieuwd.

Ik ook (oprecht)

Jesco schreef: ↑

01-02-2025 14:50

Is dit niet meer gewoon een gok die toevallig goed uitpakte maar waar je anders de foto van weggegooid had en nooit meer bij stilgestaan had?

Nee, beslist niet.

Nogevendit schreef: ↑

01-02-2025 11:08

Ik geloof niet echt in voorspellende gaven zomaar uit het niets, maar ik interpreteer dat als veranderende energieën en patronen die door mensen die daar gevoelig voor zijn worden opgemerkt.
Zelf wist ik dat, toen ik zwanger was van mijn oudste, het een jongen was. Daar heb ik destijds ook meerdere keren over gedroomd.
Verder voel ik me heel onrustig en soms wat opgefokt als er wat staat te gebeuren op mijn werk of mijn woonomgeving. Maar dat wijt ik aan veranderende patronen en gedragingen van anderen.

Ik droomde tijdens mijn eerste zwangerschap over een baby met donker haar en bruine ogen. Kind bleek blond en had blauwe ogen. Kind nummer twee is wel geboren met bruine ogen, maar ik geloof niet dat ik voorspellende gaven had voor over zes jaar

Jesco schreef: ↑

01-02-2025 14:50

Is dit niet meer gewoon een gok die toevallig goed uitpakte maar waar je anders de foto van weggegooid had en nooit meer bij stilgestaan had?

Tuurlijk.

Natuurlijk kun je alles wat je hoort wegredeneren. Maar als je de ervaring niet hebt gehad kun je er ook niet over oordelen vind ik. Het is allemaal een kwestie van energie.

Religie wordt door veel mensen wel serieus genomen en als je dan vraagt wie of wat God is..... je hoort of ziet hem niet maar je voelt hem wel. En niemand die daar raar over doet. Met energie is het precies hetzelfde. Alleen als je verteld over de manier hoe je energie ervaart wordt er ineens lacherig over gedaan en moet het te bewijzen zijn.

Manonna schreef: ↑

01-02-2025 16:14

Natuurlijk kun je alles wat je hoort wegredeneren. Maar als je de ervaring niet hebt gehad kun je er ook niet over oordelen vind ik. Het is allemaal een kwestie van energie.

Religie wordt door veel mensen wel serieus genomen en als je dan vraagt wie of wat God is..... je hoort of ziet hem niet maar je voelt hem wel. En niemand die daar raar over doet. Met energie is het precies hetzelfde. Alleen als je verteld over de manier hoe je energie ervaart wordt er ineens lacherig over gedaan en moet het te bewijzen zijn.

Dus jij neemt aan dat ik die ervaringen niet gehad heb.

Juist wel, daarom heb ik me verdiept in de nuchtere psychologische verklaringen.

Religie neem ik ook niet serieus trouwens.

Ik heb diverse van dit soort dingen meegemaakt, hoewel ik er heel nuchter in sta en eerlijk gezegd ook van harte hoop dat er na de dood niets meer is. Ik moet er niet aan denken.
De meest intense ervaring was na de dood van de broer van een vriendin, nu een jaar of twaalf geleden. Hij was nogal een apart type. In onze tienerjaren was ik weer eens bij mijn vriendin, we zaten op haar slaapkamer. Hij (twee jaar ouder dan wij) kwam binnen en trok mij met vrij harde hand al mijn kleding uit, tot ik spiernaakt was. Zo! zei hij toen en vertrok weer, ons verbijsterd achterlatend. Ik was niet bang geweest tijdens het voorval, nooit vermoed dat hij verder zou gaan of zo omdat mijn vriendin er natuurlijk ook bij was, ik moest er eigenlijk op een nerveuze manier wel om lachen op het moment zelf maar had ook flink tegengestribbeld. Hij was echter loeisterk en het lukte hem dus mij geheel te ontkleden. Ik had verder niet veel contact met hem en heb het er nooit meer met hem over gehad, maar er nog wel regelmatig aan teruggedacht en me altijd afgevraagd waarom hij dat nou eigenlijk had gedaan.
Hij kreeg een jaar of 30 daarna kanker en overleed daar uiteindelijk aan. Ik en andere vriendinnen bezochten mijn vriendin (zijn zus dus) na dat bericht. Bij haar op de bank voelde ik plotseling een heel heftige soort kracht door me heen gaan, en ik wist zeker dat hij dat was. Hij liet mij weer voelen dat hij mij kon overweldigen en gaf me ook antwoord op mijn vraag waarom hij me destijds had ontkleed: heel duidelijk 'hoorde' ik hem, hij had dat gewoon zomaar gedaan, omdat het kon. Hij had geen ander motief gehad.

Toen ik een jaar of achttien was overleed de vader van een andere vriendin plotseling. Ik ging die avond bij haar langs, en heb heel duidelijk zijn aanwezigheid in de woonkamer gevoeld.
Een voorval met mijn eigen vader: ik zat thuis op de bank en opeens overviel me een heel raar gevoel. Ik zei tegen mijn man dat ik me heel raar voelde en dat het te maken had met mijn vader, dat het me niet zou verbazen als we bericht zouden krijgen dat hem iets was overkomen. Dat gebeurde echter niet. Enige tijd later (ik weet niet meer precies hoe lang, een week of twee?) was er iets (ik weet niet meer precies wat) waarna uit onderzoek bleek dat hij nog niet zo lang geleden een hartinfarct moest hebben doorgemaakt. O! zei ik, nou, dan weet ik precies wanneer dat moet zijn geweest.
Mijn vader heeft gelukkig nog heel wat bonusjaren gehad, maar hij is nu ruim drie jaar geleden overleden. Een paar maanden daarna verscheen hij is een droom: ik was op een receptie en daar was hij ook. Hoe kan dat nou? vroeg ik, je bent toch dood? Hij lachte en gaf me een knuffel. Dat voelde heel fijn, toen ik wakker werd had ik dat gevoel nog steeds. Dat zie ik niet als iets paranormaals hoor, maar het voelde heel echt.
Ik ben heel nuchter en denk dat veel van wat wij nu als paranormaal of bovennatuurlijk bestempelen, uiteindelijk wel een keer natuurkundig verklaard zal worden. Zoals men vroeger nog niet wist van het bestaan van bacteriën bijvoorbeeld, weten wij veel hiervan nog niet maar mogelijk op enig moment wel.

venessa schreef: ↑

01-02-2025 12:50

Ik reed op een middag in de spits in de schemering in de stromende regen op de linker snelwegbaan. Opeens kreeg ik de gedachte in mijn hoofd: ga maar rechts rijden. Dat deed ik hoewel het niet logisch was, daar reed een grote vrachtwagen. Tot mijn verbijstering zag ik vervolgens de twee auto's die voor mij hadden gereden op de linkerbaan op elkaar klappen. Die reed ik nu voorbij.

Dat soort dingen denk je natuurlijk veel vaker, maar als er daarna niks geks gebeurt onthou je dat niet.

Lady*Voldemort schreef: ↑

01-02-2025 16:40

Dat soort dingen denk je natuurlijk veel vaker, maar als er daarna niks geks gebeurt onthou je dat niet.

Precies! Mijn moeder praat bijv gewoon heel veel en roept altijd van alles, en zo heeft ze bijv eens "geraden" welk klasgenootje ik had getrokken met surprise. Daar heeft ze het nu nog over als bizarre gebeurtenis. Je vergeet gewoon al die random dromen die niet "uitkomen".

Lady*Voldemort schreef: ↑

01-02-2025 16:40

Dat soort dingen denk je natuurlijk veel vaker, maar als er daarna niks geks gebeurt onthou je dat niet.

Echt niet.

Toen mijn ouder pas was overleden en ik in een zware depressie zat, draaide ik een nummer waarin in het Engels 'help me' werd gezongen. Mijn ouder had voor het overlijden gezegd dat ik altijd kon bellen als het nodig was. Op het moment dat 'help me' werd gezongen flikkerde de lamp naast mijn bed. Dag later was de lamp kapot, maar het was zo toevallig dat ik echt denk dat het mijn ouder was die even liet weten er te zijn.

Ik was 16 en mijn oma lag op sterven. We zaten met familie om haar heen. Ik zat achter haar. Mijn tante stak een best grote kaars aan en ik zei spontaan 'nee, niet doen. Oma gaat pas dood als de kaars uit gaat'. Ik rook de dood bij oma. En inderdaad. Toen de kaars uit ging stierf oma. Ik zie de verbaasde blikken van mijn familie nog voor me.

Solomio schreef: ↑

01-02-2025 16:34

Dus jij neemt aan dat ik die ervaringen niet gehad heb.

Juist wel, daarom heb ik me verdiept in de nuchtere psychologische verklaringen.

Religie neem ik ook niet serieus trouwens.

Sorry, dat was inderdaad een aanname. Ik weet jouw ervaring niet en dat hoef je ook niet te vertellen natuurlijk. Maar waarom zo fanatiek op zoek naar een psychologische verklaring? Als ik iets ervaar ga ook zelf wel altijd een soort van rijtje af wat het geweest kan zijn. Vind ik niets dan hou ik de mogelijkheid open dat het vanuit het spirituele kan komen. En ook in dit soort zaken zijn de wetenschappers het niet allemaal eens met elkaar. Bijvoorbeeld Eben Alexander. Hij gaf al jaren les in neurochirurgie waarbij hij onder andere de bijna dood ervaring wetenschappelijk verklaarde. Tot hij er op een kwade dag zelf een kreeg. Hierdoor is hij 180 graden gedraaid en kijkt nu heel anders tegen dit soort ervaringen aan.

Wat ik eigenlijk wil zeggen is dat iedereen zijn of haar eigen perceptie heeft van dingen die ervaren. Natuurlijk kun je alles op het spirituele gooien of alles op het wetenschappelijke. Maar eigenlijk vind ik het niet iets om over te discusiëren of om je gelijk in te halen. Daar is deze topic ook niet voor bedoeld.

Hoewel ik in basis bijzonder nuchter ben heb ik wel wat opvallende dingen meegemaakt.

Zo ben ik ooit eens (was nog erg jong) huilend naar beneden gegaan. Ik zat boven tv te kijken naar een programma dat ik niet kende en ik kon steeds een zin ervoor zeggen wat er komen kwam. Mijn moeder is toen samen met mij gaan kijken en inderdaad alles klopte zelfs de toon waarop het gezegd werd. Mijn moeder heeft en toen nog even nagekeken maar het programma was nog nooit eerder uitgezonden.
Ik vond het maar eng.

Toen mijn eerste echtgenoot overleed hadden we net een nieuwe tv in de slaapkamer. Na zijn overlijden ging soms plotseling de tv heel hard en reageerde niet op de afstandsbediening. Op zich niks vreemd er zal technisch iets mis zijn geweest. Het vreemde was alleen dat als ik zei: “pat leuk dat je er was maar nu weer wat zachter” dan ging de tv standaard zachter. Ook als ik bij het aanzetten zei: “het mag wel even hoor” dan gebeurde het en als ik zei: “ik ben moe lieverd nu niet” dan gebeurde het ook niet.
En heus het zal toeval zijn iets technisch enz maar zo extreem kloppend was opvallend.

Ik ben jarenlang een ring kwijt geweest waar ik veel verdriet van had. Een ring die gemaakt was na het omsmelten van de trouwringen van mijn ouders. Mijn zussen hebben dezelfde ring.
Het ging sowieso slecht met mij psychisch.
Opeens kreeg ik een vreemd gevoel toen ik in de woonkamer zat. Haast een dwang dat ik nu naar de zolder moest. De zolder die ik al heel vaak uitgemest had.
Ik weet nog dat ik op zolder stond en hardop zei: “nou ik ben er hoor wat nu?” En als een soort marionet pop liep ik naar een doos en haalde er een tas uit. Weer een dwang om een bepaalde rits te openen. En net toen ik dacht: “zal je zien vind ik mijn ring” voelde ik hem. Uit pure schrik liet ik hem weer vallen.
Vol emotie mijn tante opgebeld die dacht dat het niet goed met mij ging. Maar het ging goed met mij en het luidde ook een periode in waarin ik steeds stabieler werd.
Die doos was me trouwens al die tijd niet opgevallen en de tas ook niet. Het enige wat ik kan bedenken is dat ik de ring op tafel had gelegd en dat de kat of hond hem eraf gehaald heeft en dat die toen per toeval in die tas gekomen was. Mijn man heeft denk ik de tas in een opruimbui in die doos gedaan en ach ik heb zoveel tassen dat ik hem niet miste.

Ik weet vaak dat iemand zwanger is voordat diegene het zelf weet.
Bij mezelf ook trouwens.

Moiren schreef: ↑

01-02-2025 17:52

Ik weet vaak dat iemand zwanger is voordat diegene het zelf weet.
Bij mezelf ook trouwens.

Dat heb ik niet. Maar ik wist wel van een vriendin dat ze zwanger was, nog voor ze het me verteld had.

Vlak na het overlijden van m'n kat zag ik één tak van een plant opeens heel erg bewegen. Kat zat altijd met deze tak te spelen en de rest van de plant bewoog niet. Het was geen tocht oid waardoor het logisch was dat die tak bewoog.

Ik verbleef voor m'n werk maanden in een hotel. Had elke keer weer twijfels over de vluchtroute maar schatte de kans laag in dat ik hem ooit nodig zou hebben (nieuw modern gebouw). Op een dag benauwt het me opeens enorm en loop ik de route naar de nooduitgang. Twee dagen later breekt er brand uit in de kamer naast mij. Nog nooit zo blij geweest dat ik naar m'n intuïtie heb geluisterd.