Psyche
alle pijlers
Ervaring met therapie voor verlatingsangst
vrijdag 6 januari 2017 om 17:24
Hoi allemaal,
Ik ga aankomende week in therapie voor mijn extreme verlatingsangst. Bij een paniek aanval dan word ik helemaal duizelig, misselijk, en als het te lang duurt val ik flauw. Ik kan niet omgaan met plotselinge geluiden, drukke ruimtes, telefoon die bijna leeg is of geen bereik heeft. Dit omdat ik bang ben dat ik niet snel genoeg bij mijn vriend of familie kan zijn als er iets ergs gebeurd is.
Ik heb deze angst ontwikkeld nadat mijn moeder is overleden nu 2 jaar geleden. Ik denk zelf dat het ook al onbewust is gecreëerd door de scheiding van mijn ouders op jonge leeftijd en alle problemen die daaruit voorkwamen en daardoor een onveilige hechting heb ervaren.
Ik heb echt heel erg veel moeite met normale dingen, zoals mijn vriend die naar zijn werk gaat, als ik iemand niet kan bereiken etc.
Ik denk zelf dat dit zo extreem is omdat ik mijn moeder heb zien overlijden en die beelden constant in mijn hoofd zitten. Heel heftig was dat en is het nu nog steeds. Ik denk dat die beelden en extreme verdriet van dat moment nu steeds terug komen als ik bijv overdag mijn vriend mis etc. Daardoor voelt het missen van een paar uur hetzelfde als het moment dat ik besefte dat ik mijn moeder kwijt was en is dit zo extreem bij mij.
Zijn er hier meer mensen die de verlatingsangst herkennen en miss tips hebben om zon paniek moment te verminderen? Of die tips hebben betreft therapie/bepaalde vormen van therapie die het beste helpen?
Liefs
Ik ga aankomende week in therapie voor mijn extreme verlatingsangst. Bij een paniek aanval dan word ik helemaal duizelig, misselijk, en als het te lang duurt val ik flauw. Ik kan niet omgaan met plotselinge geluiden, drukke ruimtes, telefoon die bijna leeg is of geen bereik heeft. Dit omdat ik bang ben dat ik niet snel genoeg bij mijn vriend of familie kan zijn als er iets ergs gebeurd is.
Ik heb deze angst ontwikkeld nadat mijn moeder is overleden nu 2 jaar geleden. Ik denk zelf dat het ook al onbewust is gecreëerd door de scheiding van mijn ouders op jonge leeftijd en alle problemen die daaruit voorkwamen en daardoor een onveilige hechting heb ervaren.
Ik heb echt heel erg veel moeite met normale dingen, zoals mijn vriend die naar zijn werk gaat, als ik iemand niet kan bereiken etc.
Ik denk zelf dat dit zo extreem is omdat ik mijn moeder heb zien overlijden en die beelden constant in mijn hoofd zitten. Heel heftig was dat en is het nu nog steeds. Ik denk dat die beelden en extreme verdriet van dat moment nu steeds terug komen als ik bijv overdag mijn vriend mis etc. Daardoor voelt het missen van een paar uur hetzelfde als het moment dat ik besefte dat ik mijn moeder kwijt was en is dit zo extreem bij mij.
Zijn er hier meer mensen die de verlatingsangst herkennen en miss tips hebben om zon paniek moment te verminderen? Of die tips hebben betreft therapie/bepaalde vormen van therapie die het beste helpen?
Liefs
vrijdag 6 januari 2017 om 17:45
Geen idee ik merk de afgelopen 2 maanden dat ik er ontzettend last van heb tot paniekaanvallen aan toe. Maar de GGZ ligt mij niet lekker meer dus heb een privé psycholoog weer een nieuwe sinds paar weken en hopelijk kan het hier goed aan gepakt worden.
Ik maak me ontzettend zorgen om verlaten te worden. En ik heb vorig jaar 8 maanden alleen gezeten geen behoefte aan niemand mocht dichtbij komen want ik wilde niet weer gekwetst worden. Nu heb ik dus nu ik mensen toe laat er ontzettend veel last van en raak continue in paniek. Niet leuk. Moet rustig blijven en relativeren maar dat is op sommige momenten zo lastig..
Sterkte met alles
Ik maak me ontzettend zorgen om verlaten te worden. En ik heb vorig jaar 8 maanden alleen gezeten geen behoefte aan niemand mocht dichtbij komen want ik wilde niet weer gekwetst worden. Nu heb ik dus nu ik mensen toe laat er ontzettend veel last van en raak continue in paniek. Niet leuk. Moet rustig blijven en relativeren maar dat is op sommige momenten zo lastig..
Sterkte met alles
zaterdag 7 januari 2017 om 09:19
Wat heftig to, allereerst heel veel sterkte.
Ik heb zelf ook verlatingsangst. Moet er wel bij aangeven dat ik op dit moment geen partner heb en dus (los van een ex scharrel waar ik maar niet los van kom) aardig stabiel ben qua angsten en paniekaanvallen.
Maar ik weet wel hoe de paniek kan inslaan. Het was/is bij mij zaak om mijn paniek een stap voor te zijn, daarvoor heb ik nu vers training, zodat ik weet wanneer ik aan het doorschieten ben, of eigenlijk dit leer herkennen en het voor kan zijn.
Als dit klaar is dan ga ik Schematherapie doen, omdat mijn schema's (verlating en wantrouwen) zo ingeworteld zitten dat ik het zelf niet kan oplossen.
Als je je eigen paniekaanval kan herkennen, dwz de aanloop er naar toe, dan kan je je emoties en gedrag ombuigen zodat het milder blijft. Maar als ik je zo lees ben ik bang dat het je alleen niet zal gaan lukken...
Ik zou zeker hulp gaan zoeken, het heeft mij ook een stuk milder gemaakt.
Sterkte!
Ik heb zelf ook verlatingsangst. Moet er wel bij aangeven dat ik op dit moment geen partner heb en dus (los van een ex scharrel waar ik maar niet los van kom) aardig stabiel ben qua angsten en paniekaanvallen.
Maar ik weet wel hoe de paniek kan inslaan. Het was/is bij mij zaak om mijn paniek een stap voor te zijn, daarvoor heb ik nu vers training, zodat ik weet wanneer ik aan het doorschieten ben, of eigenlijk dit leer herkennen en het voor kan zijn.
Als dit klaar is dan ga ik Schematherapie doen, omdat mijn schema's (verlating en wantrouwen) zo ingeworteld zitten dat ik het zelf niet kan oplossen.
Als je je eigen paniekaanval kan herkennen, dwz de aanloop er naar toe, dan kan je je emoties en gedrag ombuigen zodat het milder blijft. Maar als ik je zo lees ben ik bang dat het je alleen niet zal gaan lukken...
Ik zou zeker hulp gaan zoeken, het heeft mij ook een stuk milder gemaakt.
Sterkte!
