Psyche
alle pijlers
Euthanasie steeds meer voor jongeren
donderdag 20 januari 2022 om 16:59
Ben ik de enige die ervan schrikt hoe erg dit wordt genormaliseerd en geaccepteerd door iedereen. Begrijp me niet verkeerd.. ik kan ergens begrijpen dat mensen er een einde aan willen maken, vooral als de psychische en lichamelijke klachten zo erg zijn of medisch niet meer geholpen kan worden. Maar ik kan het niet begrijpen dat mensen die er zo doorheen zitten door depressie worden geholpen aan een “fijne zelfmoord”. Waar is ons menselijkheid gebleven.. ipv iemand helpen en alles eraan doen diegene in leven te houden, zeggen we eigenlijk dat het ook prima is als iemand het leven wilt verlaten op een rustgevende manier en aan alle ellende van binnen of buiten wilt ontsnappen.
Ik kan het niet in mijn hoofd halen om ooit iemand te zeggen dat het een goede keuze is. Dat kan ik niet.
Misschien praat ik te makkelijk, dat kan. Maar ik heb vele familieleden die ook depressief zijn, maar nooit besluiten om er een einde aan te maken. Het is niet alleen dat je anderen daar levenslang verdriet mee doet. Maar ook het besef dat een donkere periode altijd kan overgaan.
Als voorbeeld; ik ben intens dankbaar dat mijn zusje na haar zelfmoordpoging nog leeft.
Door bepaalde omstandigheden kan je geen uitweg meer zien. Maar na 3, 5 of 10 jaar kan je leven er totaal anders uitzien.
Hoe kan je dan mensen aansporen of aanmoedigen tijdens zo’n proces? Ik kan het namelijk niet begrijpen.
Ik kan het niet in mijn hoofd halen om ooit iemand te zeggen dat het een goede keuze is. Dat kan ik niet.
Misschien praat ik te makkelijk, dat kan. Maar ik heb vele familieleden die ook depressief zijn, maar nooit besluiten om er een einde aan te maken. Het is niet alleen dat je anderen daar levenslang verdriet mee doet. Maar ook het besef dat een donkere periode altijd kan overgaan.
Als voorbeeld; ik ben intens dankbaar dat mijn zusje na haar zelfmoordpoging nog leeft.
Door bepaalde omstandigheden kan je geen uitweg meer zien. Maar na 3, 5 of 10 jaar kan je leven er totaal anders uitzien.
Hoe kan je dan mensen aansporen of aanmoedigen tijdens zo’n proces? Ik kan het namelijk niet begrijpen.
donderdag 20 januari 2022 om 17:20
Je schreef het zelf al.
Honey, you should see me in a crown
donderdag 20 januari 2022 om 17:21
Ik kom uit een problematisch gezin, waarvan meerdere gezinsleden er een einde dreigde aan te maken. Uiteindelijk kwamen ze allemaal uit die donkere put door in te grijpen en alles te doen om het aangenaam te maken en voor de rest het tijd te geven op een liefdevolle manier. Een andere zus van me dreigde ook met zelfmoord en heeft heel haar leven gevochten en wilde ook opgeven, uiteindelijk na meerdere gedwongen opnames en rust en liefde hersteld. Ik ben nog steeds bang voor een terugval, maar ik zou het nooit accepteren als ze er een einde aan zou maken en het daadwerkelijk zou doen. Dan blijf je maar in leven voor elkaar en zoek je daar je kracht om door te kunnen gaan. Het leven lijkt soms onverdraaglijk of zinloos maar kent ook betere tijden door leren meer dankbaar te zijn. Als ik er een einde aan maak, betekent dit dat ik mijn ouders en gezinsleden geestelijk kapot zou maken.
Ik weet het, ik mag er niks van vinden. Maar nee ik vind mensen die opgeven niet zo zeer zwak, meer dat ik er verdrietig en boos om kan worden dat het zo ver moet gaan dat iemand niet meer de wil kan opbrengen door te leven. Kan daar beetje gefrustreerd van raken denk.
donderdag 20 januari 2022 om 17:21
En ze leefden nog lang en gelukkig......
Depressie is een ziekte, psychisch lijden is een ziekte. Het kan echt ondraaglijk lijden zijn, wat bij kanker bijvoorbeeld een reden is voor euthanasie.
donderdag 20 januari 2022 om 17:22
Er was hier een topic over euthanasie in de psychiatrie. Dit jaar, ik geloof in februari, zal op TV een programma verschijnen waarin de TO die dat topic opende, wordt gevolgd tot aan haar zelfverkozen levenseinde.
Zelfverkozen ja, maar ondanks dat moest zij veel hobbels en kuilen bevechten. De beslissing en de uiteindelijk toestemming voelden voor haar als de ultieme bevrijding.
Ik zelf vind het thema zelfdoding geen prettig thema. Maar ik denk wel dat euthanasie een vele male menswaardigere manier van gaan is dan voor de trein springen, van de flat springen of een overdosis van iets innemen.
Zou mooi zijn om dat topic te lezen. Ikzelf weet niet hoe ik dat topic vind en hoe een link te plaatsen, misschien kan een ander dat doen?
Zelfverkozen ja, maar ondanks dat moest zij veel hobbels en kuilen bevechten. De beslissing en de uiteindelijk toestemming voelden voor haar als de ultieme bevrijding.
Ik zelf vind het thema zelfdoding geen prettig thema. Maar ik denk wel dat euthanasie een vele male menswaardigere manier van gaan is dan voor de trein springen, van de flat springen of een overdosis van iets innemen.
Zou mooi zijn om dat topic te lezen. Ikzelf weet niet hoe ik dat topic vind en hoe een link te plaatsen, misschien kan een ander dat doen?
anoniem_63b6a03408332 wijzigde dit bericht op 20-01-2022 17:24
0.27% gewijzigd
donderdag 20 januari 2022 om 17:22
Nu weet ik dat niet iedereen hetzelfde is.lienxs schreef: ↑20-01-2022 17:02Lijden hoort bij het leven. Het is niet alleen maar genieten. Tegenslagen en alles wat daarbij komt hoort erbij, strijden en volhouden om in leven te blijven. Na regen komt zonneschijn. Blijven hopen misschien en geduld hebben. In plaats van opgeven en er een einde aan maken?
mara2 wijzigde dit bericht op 20-01-2022 17:23
27.33% gewijzigd
donderdag 20 januari 2022 om 17:22
Ik heb even mijn kromme grammatica gerepareerd.
Maar inderdaad: wandelen. Positieve gedachtes denken. En de beste tip: niet zo somber doen.
What a nuanced anxiety
donderdag 20 januari 2022 om 17:25
Komt er in 2022 een nieuwe serie van "leven voor de dood"? In voorjaar 2021 vond ik dat echt heel indrukwekkend. Ook de heftige gesprekken met ouders, vrienden e.d..Ttroeteltje schreef: ↑20-01-2022 17:22Er was hier een topic over euthanasie in de psychiatrie. Dit jaar, ik geloof in februari, zal op TV een programma verschijnen waarin de TO die dat topic opende, wordt gevolgd tot aan haar zelfverkozen levenseinde.
dahlia74 wijzigde dit bericht op 20-01-2022 17:28
6.13% gewijzigd
donderdag 20 januari 2022 om 17:26
Je zegt dat je depressie in je omgeving hebt meegemaakt. Dan snap ik werkelijk niet hoe je dit je strot uitkrijgt.lienxs schreef: ↑20-01-2022 17:02Lijden hoort bij het leven. Het is niet alleen maar genieten. Tegenslagen en alles wat daarbij komt hoort erbij, strijden en volhouden om in leven te blijven. Na regen komt zonneschijn. Blijven hopen misschien en geduld hebben. In plaats van opgeven en er een einde aan maken?
donderdag 20 januari 2022 om 17:35
Besef je je ook dat er ook gewoon psychiatrische aandoeningen zijn die het denken van positieve gedachten, onmogelijk maakt? Na regen komt niet altijd zonneschijn. Sommige aandoeningen heb je voor het leven en is geen herstel voor mogelijk.
Fijn dat het voor je zusje weer beter gaat, met ‘rust en liefde’. Maar als je vervolgens schrijft dat ze dan maar voor haar omgeving in leven moet blijven, vind ik dat best liefdeloos klinken.
Ik heb euthanasie in mijn omgeving meegemaakt en ik weet vrij zeker dat ik nog een zelfmoord zal meemaken van iemand in mijn omgeving. Hier zullen geen positieve gedachten gedacht worden, ik gun het ze van harte dat hun lijden ophoudt.
Fijn dat het voor je zusje weer beter gaat, met ‘rust en liefde’. Maar als je vervolgens schrijft dat ze dan maar voor haar omgeving in leven moet blijven, vind ik dat best liefdeloos klinken.
Ik heb euthanasie in mijn omgeving meegemaakt en ik weet vrij zeker dat ik nog een zelfmoord zal meemaken van iemand in mijn omgeving. Hier zullen geen positieve gedachten gedacht worden, ik gun het ze van harte dat hun lijden ophoudt.
donderdag 20 januari 2022 om 17:40
Jammer dan, dat jij het niet snapt.lienxs schreef: ↑20-01-2022 17:11Dat snap ik wel. Ik weet dat je het niet zomaar krijgt. Maar dat het mogelijk is en dat ermee uiteindelijk wordt ingestemd kan ik gevoelsmatig niet begrijpen. Hoe graag ik ook denk dat het iedereens eigen keuze is, vind ik het jammer en best wel extreem dat er jongeren zijn op jonge leeftijd die daarmee begeleid worden naar een einde.
Ja zeker. Uiteindelijk was die periode gewoon heel erg zwaar en heeft het zeker jaren gekost om vooruitgang. Maar ze is zelfs de meeste sterke en gelukkige persoon in het gezin nu.
Tijden kunnen veranderen en ik denk dat mensen dat niet willen of kunnen inzien, maar blijven doorvechten en uiteindelijk komt alles echt wel goed. Als je blijft focussen op je zieke mentale gesteldheid en denkt aan zelfmoord, kan je ook proberen deze gedachtes te blokkeren dan ze te voeden waardoor het uiteindelijk de enige vredige uitweg lijkt.
donderdag 20 januari 2022 om 17:42
donderdag 20 januari 2022 om 17:43
Vergeet vooral niet een reep chocola mee te nemen. Voor de aanmaak van endorfine. Komt het allemaal goed hoor.
Zo blij met dit topic. Mijn zoon is zwaar depressief en heeft euthanasie van dichtbij meegemaakt, een vriendin van hem heeft hier nl voor gekozen. Wat hem aan het denken heeft gezet. FYI mijn zoon ( 31 jaar) heeft al 15 jaar therapie en eigenlijk zijn we al vanaf zijn 8e met hpv bezig...
Ik had van de week een discussie met een collega hierover want zij had iets gehoord over euthanasie en begreep hier niets van dat kwam in haar geloof niet voor en vond het raar want God/Allah beslist hoe en wanneer en ik vertelde dat ik voor euthanasie ben mocht het leven een lijdensweg zijn en dit de wens is. Zij verweet mij dat ik een slechte moeder ben als ik dit voor mijn zoon het beste vind. Ik vroeg haar: wat zou jij schokkender vinden: op een dag de politie aan de deur met de mededeling dat kind is gevonden zeg langs het spoor, niet wetende hoe lang kind daar heeft gelopen in angst die je niet moet onderschatten, zelfhaat, schuldgevoel naar de nabestaanden of een traject waarin gekozen wordt voor euthanasie waarin alle tijd is om nog van alles te bespreken (en misschien toch een ander besluit te kunnen nemen), rust in zijn hoofd, soort van goedkeuring van de mensen om hem heen (dus geen schuldgevoel), geen angst dat voor wat hij voelt als de trein er aan komt..etc.etc etc.
Zij vond dat je dit aan Allah moest overlaten.
Blij met dit topic dat een aantal van jullie toch ook hier in staan, dat een depressie niet onderschat moet worden en dat iedereen het recht heeft om te kiezen voor een humaan einde. Ik voelde me al een helecslechte moeder. Ook slecht hierdoor geslapen.
Natuurlijk gaat er een traject aan vooraf en moet veel goed overwogen worden. Maar het isvreselijk en niet uit te drukken hoe verdrietig het is als je je eigen kind zo ziet worstelen in het leven.
anoniem_651d1f4cc2d79 wijzigde dit bericht op 20-01-2022 17:48
0.07% gewijzigd
donderdag 20 januari 2022 om 17:43
Klinkt nogal egoïstisch he.Tinkeltje33 schreef: ↑20-01-2022 17:35Besef je je ook dat er ook gewoon psychiatrische aandoeningen zijn die het denken van positieve gedachten, onmogelijk maakt? Na regen komt niet altijd zonneschijn. Sommige aandoeningen heb je voor het leven en is geen herstel voor mogelijk.
Fijn dat het voor je zusje weer beter gaat, met ‘rust en liefde’. Maar als je vervolgens schrijft dat ze dan maar voor haar omgeving in leven moet blijven, vind ik dat best liefdeloos klinken.
Ik heb euthanasie in mijn omgeving meegemaakt en ik weet vrij zeker dat ik nog een zelfmoord zal meemaken van iemand in mijn omgeving. Hier zullen geen positieve gedachten gedacht worden, ik gun het ze van harte dat hun lijden ophoudt.
De waarheid is dat iedereen zomaar wat probeert
donderdag 20 januari 2022 om 17:46
Ik hoop dat je niet dit soort teksten gebruikt als aansporing en aanmoediging.lienxs schreef: ↑20-01-2022 17:02Lijden hoort bij het leven. Het is niet alleen maar genieten. Tegenslagen en alles wat daarbij komt hoort erbij, strijden en volhouden om in leven te blijven. Na regen komt zonneschijn. Blijven hopen misschien en geduld hebben. In plaats van opgeven en er een einde aan maken?
Wat is overigens jouw bron dat euthanasie steeds vaker voorkomt bij jongeren? Ik heb gegoogeld, maar vind geen cijfers. Misschien niet goed genoeg gezocht..
donderdag 20 januari 2022 om 17:46
En jij denk dat je euthenasie krijgt omdat het leven even tegen zit?!lienxs schreef: ↑20-01-2022 17:02Lijden hoort bij het leven. Het is niet alleen maar genieten. Tegenslagen en alles wat daarbij komt hoort erbij, strijden en volhouden om in leven te blijven. Na regen komt zonneschijn. Blijven hopen misschien en geduld hebben. In plaats van opgeven en er een einde aan maken?
Als jouw theorie zo simpel zou zijn.....
donderdag 20 januari 2022 om 17:47
Wat verschrikkelijk voor jullieJuliette schreef: ↑20-01-2022 17:43Vergeet vooral niet een reep chocola mee te nemen. Voor de aanmaak van endorfine. Komt het allemaal goed hoor.
Zo blij met dit topic. Mijn zoon is zwaar depressief en heeft euthanasie van dichtbij meegemaakt, een vriendin van hem heeft hier nl voor gekozen. Wat hem aan het denken heeft gezet. FYI mijn zoon ( jaar) heeft al 15 jaar therapie en eigenlijk zijn we al vanaf zijn 8e met hpv bezig...
Ik had van de week een discussie met een collega hierover want zij had iets gehoord over euthanasie en begreep hier niets van dat kwam in haar geloof niet voor en vond het raar want God/Allah beslist hoe en wanneer en ik vertelde dat ik voor euthanasie ben mocht het leven een lijdensweg zijn en dit de wens is. Zij verweet mij dat ik een slechte moeder ben als ik dit voor mijn zoon het beste vind. Ik vroeg haar: wat zou jij schokkender vinden: op een dag de politie aan de deur met de mededeling dat kind is gevonden zeg langs het spoor, niet wetende hoe lang kind daar heeft gelopen in angst die je niet moet onderschatten, zelfhaat, schuldgevoel naar de nabestaanden of een traject waarin gekozen wordt voor euthanasie waarin alle tijd is om nog van alles te bespreken (en misschien toch een ander besluit te kunnen nemen), rust in zijn hoofd, soort van goedkeuring van de mensen om hem heen (dus geen schuldgevoel), geen angst dat voor wat hij voelt als de trein er aan komt..etc.etc etc.
Zij vond dat je dit aan Allah moest overlaten.
Blij met dit topic dat een aantal van jullie toch ook hier in staan, dat een depressie niet onderschat moet worden en dat iedereen het recht heeft om te kiezen voor een humaan einde. Ik voelde me al een helecslechte moeder. Ook slecht hierdoor geslapen.
Natuurlijk gaat er een traject aan vooraf en moet veel goed overwogen worden. Maar het isvreselijk en niet uit te drukken hoe verdrietig het is als je je eigen kind zo ziet worstelen in het leven.
ik vind je geen slechte moeder in ieder geval maar juist ontzettend liefdevol.
donderdag 20 januari 2022 om 17:47
lienxs schreef: ↑20-01-2022 17:21Ik kom uit een problematisch gezin, waarvan meerdere gezinsleden er een einde dreigde aan te maken. Uiteindelijk kwamen ze allemaal uit die donkere put door in te grijpen en alles te doen om het aangenaam te maken en voor de rest het tijd te geven op een liefdevolle manier. Een andere zus van me dreigde ook met zelfmoord en heeft heel haar leven gevochten en wilde ook opgeven, uiteindelijk na meerdere gedwongen opnames en rust en liefde hersteld. Ik ben nog steeds bang voor een terugval, maar ik zou het nooit accepteren als ze er een einde aan zou maken en het daadwerkelijk zou doen. Dan blijf je maar in leven voor elkaar en zoek je daar je kracht om door te kunnen gaan. Het leven lijkt soms onverdraaglijk of zinloos maar kent ook betere tijden door leren meer dankbaar te zijn. Als ik er een einde aan maak, betekent dit dat ik mijn ouders en gezinsleden geestelijk kapot zou maken.
Ik weet het, ik mag er niks van vinden. Maar nee ik vind mensen die opgeven niet zo zeer zwak, meer dat ik er verdrietig en boos om kan worden dat het zo ver moet gaan dat iemand niet meer de wil kan opbrengen door te leven. Kan daar beetje gefrustreerd van raken denk.
Wat een verschrikkelijk kut posts schrijf jij zeg. Als jouw zus er aan onderdoor gaat moet ze maar blijven leven om jou gelukkig te maken? Pffft, jij hebt er duidelijk niks van begrepen. Mensen die zelfmoord overwegen doen dit niet om een einde aan het leven te maken maar een einde aan de pijn.
