Even veel

Mwrosa schreef: ↑

06-11-2022 19:29

Het ontroert me dus gewoon dat er zulke lieve dingen worden geschreven.
Jullie hebben gelijk.
Ik moet dingen schrappen. Maar ik ben er altijd zo slecht in.. omdat ik zelf ook geneigd ben te denken: het leven gaat door.. maar ik ben zo mega snel moe van dingen de afgelopen tijd

Het leven gaat ook door, ook dat van jou! En ook als je je even (bijna) alles uit handen laat vallen. Niet het alledaagse leven (daar doel je natuurlijk op) maar een periode van meer rust, opladen, tijd nemen om te verwerken... dat is ook leven Anders maar ik zou het zeker niet zien als een leven dat tijdelijk stilstaat... het is even anders ingevuld, met minder invulling.

Ik denk dat je door nu rust te nemen erger kan voorkomen. Altijd doorrazen kan niemand. Sommigen kunnen emoties een tijd blokkeren, maar vroeg of laat trekt je lichaam/hoofd zelf wel aan de (nood)rem. Nu ben je nog niet in die fase maar wel onderweg er naar toe.

Sterkte! Het klinkt als behoorlijk veel inderdaad, logisch dat het er in hakt.

Ik heb vorig jaar zo'n periode gehad, ook na een overlijden in de familie. Wat mij geholpen heeft is mediteren en elke dag even naar buiten. En inderdaad soms een echte relaxdag.
In de weekenden plannen wij ook maar 1 ding bijvoorbeeld op zaterdagavond naar vrienden, en dan niet ook op vrijdag of zondag wat gaan doen. Wat niet wil zeggen dat we dan niks doen maar dan hebben we geen verplichtingen.

Mwrosa schreef: ↑

06-11-2022 18:58

Ja precies maar wat ik dan wel lastig vind is dat dingen gewoon door gaan

Verjaardagen van vrienden
Bestuursvergadering van de vereniging
Wekelijkse clubjes enzo

Ik ben gewoon moe
Ik wil even niks

Maar ik vind het lastig om dit allemaal af te zeggen want het is nu 4 weken geleden dat m'n schoonvader overleed en alles gaat gewoon door

Alles gaat altijd door. Je mag soms best even zeggen dat je de komende week even helemaal niks doet wat niet echt verplicht is.
Ga lekker bingewatchen met je man, zet je wifi uit als je vrij bent, telefoon op stil. Doe even wat je zelf wilt. Je kan dat ook gewoon zeggen tegen anderen, de afgelopen periode is je even zwaar gevallen, je bent moe dus neemt even de tijd voor jezelf. Je bent de komende week alleen bereikbaar in acute nood. Je mag je grenzen aangeven, sterker nog, je bent het aan jezelf verplicht!

Ik heb een pittige burnout gehad, na een jaar zit ik nog in de herstelfase, regelmatig plan ik even helemaal niks. Zet dat ook in m'n agenda van m'n telefoon dus met alarm. Heerlijk, even alleen wat ik wil.

Als je het leven, jouw leven, écht door wilt laten gaan, dan lukt dat het beste door naar je lichaam te luisteren.
Je niet richten op wat je denkt dat anderen doen, maar je focussen op wat jij nodig hebt om door te leven.
Op het moment is dat blijkbaar rust, dat geeft je lichaam aan. Wees dankbaar dat je dat zo duidelijk voelt, je moet ze de kost geven die dat soort signalen niet opmerken en dus doordenderen tot ze met een burn out compleet instorten.
Echt, luister nu naar je lichaam, daarmee houd je het het langst vol.

Dat je nu zo doodmoe bent, vind ik eerlijk gezegd verschrikkelijk logisch. Het zou gekker zijn als je nu niet uitgeput was.
Alle dingen die je opnoemt zijn stuk voor stuk energievreters en bij jou/jullie speelt het allemaal tegelijk.

Regeren is vooruitzien: om je leven weer voluit te kunnen leven, moet je nu eerst even bijtanken. Doe dat dan ook.
Leg je dit ook uit naar je man zodat hij je chagrijn begrijpt? Hij zal het heus aan je merken.
Voor de zekerheid: ga geen mooi weer spelen naar hem toe, dat is nergens helpend voor.

Sterkte met alles waar je van bij moet komen en dan ook nog een nieuwe baan erbij… ik geef het je te doen.

Des te meer reden om nog meer dingen op een laag pitje te zetten.

En de zorg niet volkomen op je nemen. Vraagt niemand van je.

Regel 1 in de hulp geven aan anderen :
Je kunt pas een ander helpen als je zelf veilig en stabiel bent.