Psyche
alle pijlers
Familiegeheim ontdekt,wat nu?
donderdag 25 december 2008 om 22:11
quote:whopper schreef op 24 december 2008 @ 23:24:
Mirjam, als je even terug had gelezen dan zou je hebben geweten dat het om misbruik gaat en dat zij daar nu in haar leven ook al problemen door ondervindt.
Het gaat dus niet om fraude zoals je eerder suggereerde en ook zeker niet om het bevredigen van haar nieuwsgierigheid.Jij leest mijn teksten anders dan ik ze bedoelde. Maar laat maar ook. Iedereen is het hier roerend met elkaar eens dat de onderste steen boven moet.
Mirjam, als je even terug had gelezen dan zou je hebben geweten dat het om misbruik gaat en dat zij daar nu in haar leven ook al problemen door ondervindt.
Het gaat dus niet om fraude zoals je eerder suggereerde en ook zeker niet om het bevredigen van haar nieuwsgierigheid.Jij leest mijn teksten anders dan ik ze bedoelde. Maar laat maar ook. Iedereen is het hier roerend met elkaar eens dat de onderste steen boven moet.
vrijdag 26 december 2008 om 08:28
Pff, heftig Kayleigh.
Ik zou het als ik jou was zeker willen weten. Mijn moeder heeft me drie jaar geleden ook een heel heftig geheim vertelt (niet over mij, wel over haar en mijn vader) en dat heeft voor mij heel veel dingen duidelijk gemaakt.
Alles valt op zo'n moment op zijn plek, ineens worden veel situaties en gedragingen van mensen verklaard. Het was ontzettend moeilijk en ik heb zelf ook even flink in de put gezeten, maar ik ben erg blij dat ik het nu weet. Anders waren er altijd (onbewust bij mij) vraagtekens over bepaalde dingen geweest en nu begrijp ik waarom mijn moeder soms doet en is zoals ze is.
Sterkte met de situatie meid.
Ik zou het als ik jou was zeker willen weten. Mijn moeder heeft me drie jaar geleden ook een heel heftig geheim vertelt (niet over mij, wel over haar en mijn vader) en dat heeft voor mij heel veel dingen duidelijk gemaakt.
Alles valt op zo'n moment op zijn plek, ineens worden veel situaties en gedragingen van mensen verklaard. Het was ontzettend moeilijk en ik heb zelf ook even flink in de put gezeten, maar ik ben erg blij dat ik het nu weet. Anders waren er altijd (onbewust bij mij) vraagtekens over bepaalde dingen geweest en nu begrijp ik waarom mijn moeder soms doet en is zoals ze is.
Sterkte met de situatie meid.
If at first you do not succeed, try doing it the way your wife told you.
vrijdag 26 december 2008 om 12:05
Schijnbaar heb ik een vorm van misbruik ondergaan toen ik een baby was. Ik weet alleen dat. Hoe erg en in welke vorm weet ik niet. Dat is nooit verteld en mijn moeder overleed nog voor ik wel had willen weten wat nu het verhaal is. Niemand kan het nu nog vertellen en ik heb er alleen weet van dat het gebeurt is.
Ik heb er vrede mee. Ik heb namelijk geen trauma, geen lichamelijke schade, geen herinneringen. Ik denk wel dat als ik het zou weten, of alsnog zou horen, dat dit welliswaar geen herinneringen brengt, maar wel automatisch gedachten in mijn hoofd krijg hoe dat geweest moet zijn. (zie mijn eigen kinderen voor me en ik krijg al de rillingen) Deze wetenschap zou ineens wel traumatisch voor me zijn en zou me wel verdriet opleveren.
Voor mij de keuze om niet te gaan graven in iets waar ik geen weet van heb en ook geen last van heb (of heb gehad)
Het enige wat ik zou willen weten, zijn dingen die nu nog van invloed zouden kunnen zijn op mij of mijn kinderen. Ter bescherming. Ik zou zelf niet de behoefte hebben om iets uit te pluizen wat mij uiteindelijk blijkbaar geen schade heeft gebracht hoewel het verschrikkelijk is dat iemand dat heeft gedaan.
Ik heb er vrede mee. Ik heb namelijk geen trauma, geen lichamelijke schade, geen herinneringen. Ik denk wel dat als ik het zou weten, of alsnog zou horen, dat dit welliswaar geen herinneringen brengt, maar wel automatisch gedachten in mijn hoofd krijg hoe dat geweest moet zijn. (zie mijn eigen kinderen voor me en ik krijg al de rillingen) Deze wetenschap zou ineens wel traumatisch voor me zijn en zou me wel verdriet opleveren.
Voor mij de keuze om niet te gaan graven in iets waar ik geen weet van heb en ook geen last van heb (of heb gehad)
Het enige wat ik zou willen weten, zijn dingen die nu nog van invloed zouden kunnen zijn op mij of mijn kinderen. Ter bescherming. Ik zou zelf niet de behoefte hebben om iets uit te pluizen wat mij uiteindelijk blijkbaar geen schade heeft gebracht hoewel het verschrikkelijk is dat iemand dat heeft gedaan.
vrijdag 26 december 2008 om 14:38
Wat een heftig verhaal zeg.
Als ik het zo lees is het ontrafelen van je familiegeheim denk ik in 2 vragen te verdelen:
1. Je familie heeft iets voor je achter gehouden, waarom hebben ze iets voor je verzwegen?
2. Wat houdt het geheim in?
Ik denk dat je je moet afvragen welke van de 2 vragen je wilt weten en in welke volgorde.
Ga je eerst vraag 1 oplossen: Je familie confronteren dat je weet dat er een geheim is en vraag je hen waarom ze het voor je achter gehouden hebben. Kan je het dan naast je neerleggen als ze zeggen 'het is beter dat je het niet weet'?.Of wil je dan, als je weet waarom ze het hebben achtergehouden ook gelijk weten wat het is. Denk je dat je dan van hen eerlijk antwoord krijgt over wat het geheim inhoudt?
Of begin je bij vraag 2 en ga je zelf op pad naar de waarheid. Is het door bij je broer op zoek te gaan naar het document of door het iemand te vragen. Dat je pas als je weet wat het geheim inhoudt eventueel vraagt naar de reden dat ze het hebben achtergehouden.
Ik denk echt dat je je dat eerst goed moet afvragen, welke van bovenstaande 2 vragen je wilt weten. Pas dan moet je een plan van aanpak gaan maken.
Het lijkt me behoorlijk lastig om zo'n beslissing te moeten leven. Je weet van te voren niet wat het met je leven zal doen, je weet immers alleen het topje van de ijsberg. Wie weet valt het mee, maar het kan ook tegenvallen. Durf je het risico te nemen dat het tegenvalt? Aan de andere kant: wat is je meer waard: de waarheid weten die misschien pijn doet, of voor eeuwig nieuwsgierig blijven naar wat het geheim was en waarom het jou nooit verteld is....
Sterkte bij je dillema. En wat je zelf ook aangeeft: het heeft geen haast. Denk er gewoon eens rustig over na.
Waar ik overigens wel benieuwd naar ben is hoe je aan dit 'topje van de ijsberg' bent gekomen? Heeft iemand zich versproken naar jou? Hoorde je er iemand over praten toen je achter de deur stond?
Als ik het zo lees is het ontrafelen van je familiegeheim denk ik in 2 vragen te verdelen:
1. Je familie heeft iets voor je achter gehouden, waarom hebben ze iets voor je verzwegen?
2. Wat houdt het geheim in?
Ik denk dat je je moet afvragen welke van de 2 vragen je wilt weten en in welke volgorde.
Ga je eerst vraag 1 oplossen: Je familie confronteren dat je weet dat er een geheim is en vraag je hen waarom ze het voor je achter gehouden hebben. Kan je het dan naast je neerleggen als ze zeggen 'het is beter dat je het niet weet'?.Of wil je dan, als je weet waarom ze het hebben achtergehouden ook gelijk weten wat het is. Denk je dat je dan van hen eerlijk antwoord krijgt over wat het geheim inhoudt?
Of begin je bij vraag 2 en ga je zelf op pad naar de waarheid. Is het door bij je broer op zoek te gaan naar het document of door het iemand te vragen. Dat je pas als je weet wat het geheim inhoudt eventueel vraagt naar de reden dat ze het hebben achtergehouden.
Ik denk echt dat je je dat eerst goed moet afvragen, welke van bovenstaande 2 vragen je wilt weten. Pas dan moet je een plan van aanpak gaan maken.
Het lijkt me behoorlijk lastig om zo'n beslissing te moeten leven. Je weet van te voren niet wat het met je leven zal doen, je weet immers alleen het topje van de ijsberg. Wie weet valt het mee, maar het kan ook tegenvallen. Durf je het risico te nemen dat het tegenvalt? Aan de andere kant: wat is je meer waard: de waarheid weten die misschien pijn doet, of voor eeuwig nieuwsgierig blijven naar wat het geheim was en waarom het jou nooit verteld is....
Sterkte bij je dillema. En wat je zelf ook aangeeft: het heeft geen haast. Denk er gewoon eens rustig over na.
Waar ik overigens wel benieuwd naar ben is hoe je aan dit 'topje van de ijsberg' bent gekomen? Heeft iemand zich versproken naar jou? Hoorde je er iemand over praten toen je achter de deur stond?
zaterdag 27 december 2008 om 01:04
omdat het jou direct raakt (je twijfelt over je ouders) denk ik dat je het moet vragen, dit is essentieel voor jou en hoe je tegen dingen aankijkt. Het kan heel veel duidelijk maken mbt je opvoeding bijvoorbeeld. Als je je kop ervoor in het zand steekt blijft het ergens rommelen, vroeg of laat loop je daar toch tegenaan, dan kan je beter nu vragen stellen en ermee dealen, Later is misschien te laat
zondag 28 december 2008 om 18:49
Ik ben ook achter hetzelfde familiegeheim gekomen. Ik zit dit topic al van het begin af aan te volgen, maar wilde eerst weten of wat soort geheim het ging.
Mijn advies aan jou: zoek uit wat er gebeurd is.
De dader bij mij was toen ik erachter kwam al overleden. Daar wordt je heel verbitterd van. Ik zit nog steeds met een heleboel vragen die ik nog aan 1 persoon kan stellen. Maar zit met hetzelfde probleem als jij. Wat brengt dat allemaal teweeg, en moet ik dat wel doen.
Je loopt er hoe dan ook tegen aan.
Ik heb mijn hele familie ermee geconfronteerd. En dat is niet fijn. Nu een aantal jaar later kom ik erachter dat sommige mensen niet helemaal eerlijk zijn geweest toen ik hun ermee confronteerde. En nu zit ik net als toen weer met het probleem dat ik weer alles overhoop moet gooien. Het gaat mijn hele familie aan. Maar wil ik de echte waarheid nu wel weten?
Ik hoop dat mijn verhaal een beetje duidelijk is.
Mijn advies aan jou: zoek uit wat er gebeurd is.
De dader bij mij was toen ik erachter kwam al overleden. Daar wordt je heel verbitterd van. Ik zit nog steeds met een heleboel vragen die ik nog aan 1 persoon kan stellen. Maar zit met hetzelfde probleem als jij. Wat brengt dat allemaal teweeg, en moet ik dat wel doen.
Je loopt er hoe dan ook tegen aan.
Ik heb mijn hele familie ermee geconfronteerd. En dat is niet fijn. Nu een aantal jaar later kom ik erachter dat sommige mensen niet helemaal eerlijk zijn geweest toen ik hun ermee confronteerde. En nu zit ik net als toen weer met het probleem dat ik weer alles overhoop moet gooien. Het gaat mijn hele familie aan. Maar wil ik de echte waarheid nu wel weten?
Ik hoop dat mijn verhaal een beetje duidelijk is.
