Psyche
alle pijlers
Familiegeheim ontdekt,wat nu?
woensdag 24 december 2008 om 12:26
Wat je zelf al zegt: op 'n gegeven moment zijn de betrokkenen er niet meer om vragen te kunnen stellen. Dus trek de stoute schoenen aan en doe het nu het nog kan.
Raakt 't jou persoonlijk, dat familiegeheim? Dat jij ontdekt hebt dat je vader je vader niet is of iets van die aard? Of heeft 't geheim betrekking op ooms en tantes of andere niet dichtbij staande familie?
Raakt 't jou persoonlijk, dat familiegeheim? Dat jij ontdekt hebt dat je vader je vader niet is of iets van die aard? Of heeft 't geheim betrekking op ooms en tantes of andere niet dichtbij staande familie?
woensdag 24 december 2008 om 12:28
Moeilijk, heel erg moeilijk. Van sommige dingen is het inderdaad maar beter dat je ze niet weet; de waarheid is vaak absoluut niet het hoogste goed. Vooral niet als het ten koste gaat van je gemoedsrust, je liefde voor je familie en je wereldbeeld.
Maar toch: je weet nu dat het geheim bestaat. Volledig onwetend zul je dus nooit meer zijn, dat station is gepasseerd. En daarbij: hoe groot is de kans dat je er in de toekomst toch nog achter gaat komen? Bedenk dat de meeste geheimen ooit wel uitkomen; mensen zijn erg slecht in eeuwig hun mond houden.
Gun jezelf de tijd er nog even over na te denken. Het heeft geen haast toch?
Sterkte!
Maar toch: je weet nu dat het geheim bestaat. Volledig onwetend zul je dus nooit meer zijn, dat station is gepasseerd. En daarbij: hoe groot is de kans dat je er in de toekomst toch nog achter gaat komen? Bedenk dat de meeste geheimen ooit wel uitkomen; mensen zijn erg slecht in eeuwig hun mond houden.
Gun jezelf de tijd er nog even over na te denken. Het heeft geen haast toch?
Sterkte!
woensdag 24 december 2008 om 12:32
Ik vind het wel erg van het geheim afhangen hoe je er in staat.
ben je bv geadopteerd dan zou ik wel verder vragen, is je vader een veroordeeld pedofiel maar heeft jou en je naaste nooit wat gedaan dan zou ik zoiets aannemen als een gegeven en niet verder graven...
beide zetten je wereld op de kop, alleen voorbeeld 1 is voor jou van belang in vragen wie ben ik echt, waar kom ik vandaan enzovoort... voorbeeld 2 is heel erg om te weten en zal je zeker met je mee dragen maar veranderd in principe niks aan het leven wat je gehad hebt of nog doet.
succes met je dilema en probeer er objectief naar te kijken (wat doet het echt voor mij)
ben je bv geadopteerd dan zou ik wel verder vragen, is je vader een veroordeeld pedofiel maar heeft jou en je naaste nooit wat gedaan dan zou ik zoiets aannemen als een gegeven en niet verder graven...
beide zetten je wereld op de kop, alleen voorbeeld 1 is voor jou van belang in vragen wie ben ik echt, waar kom ik vandaan enzovoort... voorbeeld 2 is heel erg om te weten en zal je zeker met je mee dragen maar veranderd in principe niks aan het leven wat je gehad hebt of nog doet.
succes met je dilema en probeer er objectief naar te kijken (wat doet het echt voor mij)
woensdag 24 december 2008 om 12:33
Hoe ben je erachter gekomen? Liet iemand iets glippen, of heb je een document te pakken gekregen? Is er iemand in je familie waar je een vertrouwensband mee hebt die er misschien iets van af zou kunnen weten? Weet je uberhaupt zeker dat er echt iets Groots gebeurd is? Vielen er puzzelstukjes van vreemd gedrag ofzo op hun plek toen je achter je informatie kwam?
Is er een mogelijkheid dat je dit via externe 'bronnen' (oude kranten?) zou kunnen verifieren?
Is het iets dat nu nog relevant is? (nog steeds ruzie in de familie?) Of is het iets uit een ver verleden, waar de betrokkenen elkaar al lang vergeven hebben?
Als het het laatste is, laat het dan rusten. Het heeft geen zin om te graven in dingen die niet meer relevant zijn en mensen alleen maar zouden kunnen kwetsen.
Is het het eerste geval, dan moet je bij jezelf nagaan of je wil dat je kijk op je familie verandert. Kan je achter informatie komen zonder betrokkenen te kwetsen? Kan je het voor jezelf verkopen dat jij mensen straks anders benadert terwijl zij niet weten waarom? Of wil je mensen gaan confronteren met je kennis? En durf je dat?
Sommige dingen moet je niet willen weten. Het is aan jou om te bepalen of dit zo'n ding is.
Is er een mogelijkheid dat je dit via externe 'bronnen' (oude kranten?) zou kunnen verifieren?
Is het iets dat nu nog relevant is? (nog steeds ruzie in de familie?) Of is het iets uit een ver verleden, waar de betrokkenen elkaar al lang vergeven hebben?
Als het het laatste is, laat het dan rusten. Het heeft geen zin om te graven in dingen die niet meer relevant zijn en mensen alleen maar zouden kunnen kwetsen.
Is het het eerste geval, dan moet je bij jezelf nagaan of je wil dat je kijk op je familie verandert. Kan je achter informatie komen zonder betrokkenen te kwetsen? Kan je het voor jezelf verkopen dat jij mensen straks anders benadert terwijl zij niet weten waarom? Of wil je mensen gaan confronteren met je kennis? En durf je dat?
Sommige dingen moet je niet willen weten. Het is aan jou om te bepalen of dit zo'n ding is.
woensdag 24 december 2008 om 12:34
Je bent er nu al door 'beschadigd', dwz; je weet dat er iets is, dit gaat jou nooit meer loslaten. En als het is is wat jou nu of in de toekomst in de problemen zou kunnen brengen dan zou ik het onderste boven willen krijgen en daar hulp bij zoeken van bijvoorbeeld een psycholoog oid (geen idee waar jouw verhaal betrekking op heeft, maar als het inderdaad zo is dat jouw vader bijvoorbeeld jouw vader niet is, of dat er sprake is van incest of misbruik, dan is het goed een pro stand by te hebben want dan ruk je een enorme beerput open en daar meot je bij geholpen worden)
Hoe dan ook is jouw leven nu niet meer hetzelfde simpelweg omdat je een stukje weet...
Hoe dan ook is jouw leven nu niet meer hetzelfde simpelweg omdat je een stukje weet...
woensdag 24 december 2008 om 12:43
Je weet dat er een geheim is en je weet welke mensen er in ieder geval bij betrokken zijn. Denk je dat jij ook betrokken bent bij dit geheim, of gaat het over anderen?
Je weet nu al dat er iets speelt. Als je daar niet over praat, kun je je allerlei dingen in je hoofd halen wat er wel eens precies aan de hand zou kunnen zijn. Als je dat lang doet, gaan die dingen een eigen leven leiden en maak jij je wellicht druk over dingen die helemaal niet waar zijn. Ik zou er toch over gaan praten met iemand die je vertrouwt binnen je familie, een van je ouders.
Je weet nu al dat er iets speelt. Als je daar niet over praat, kun je je allerlei dingen in je hoofd halen wat er wel eens precies aan de hand zou kunnen zijn. Als je dat lang doet, gaan die dingen een eigen leven leiden en maak jij je wellicht druk over dingen die helemaal niet waar zijn. Ik zou er toch over gaan praten met iemand die je vertrouwt binnen je familie, een van je ouders.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
woensdag 24 december 2008 om 12:50
quote:KayleighLarkin schreef op 24 december 2008 @ 12:47:
Wat ik nu weet is slechts een gegeven, maar wel iets wat enorm veel verklaard en aan de grondlag ligt van andere problemen die zich nu nog steeds voordoen en waar ik ook mee geconfronteerd wordt.
Als ik dit zo lees dan veroorzaakt het nu al problemen, en zou ik persoonlijk de onderste steen boven willen halen.
Het is net als de kast opruimen; het lijkt eerst allemaal redelijk in orde, dan haal je de kast leeg en heb je een pleurisbende die bijna niet te overzien is.
Ga je daarna systematisch sorteren, opruimen, weggooien en herindelen, dan is het uiteindelijk zeer de moeite waard geweest.
Sterkte!
Wat ik nu weet is slechts een gegeven, maar wel iets wat enorm veel verklaard en aan de grondlag ligt van andere problemen die zich nu nog steeds voordoen en waar ik ook mee geconfronteerd wordt.
Als ik dit zo lees dan veroorzaakt het nu al problemen, en zou ik persoonlijk de onderste steen boven willen halen.
Het is net als de kast opruimen; het lijkt eerst allemaal redelijk in orde, dan haal je de kast leeg en heb je een pleurisbende die bijna niet te overzien is.
Ga je daarna systematisch sorteren, opruimen, weggooien en herindelen, dan is het uiteindelijk zeer de moeite waard geweest.
Sterkte!
woensdag 24 december 2008 om 12:52
Als het nu al dingen verklaart waar je in het verleden tegenaan gelopen bent, zou ik er toch maar induiken. Het geheim heeft je leven blijkbaar toch beinvloed, ondanks dat je van het bestaan niet wist. Niks zo vervelend als telkens denken dat je gek bent, terwijl er eigenlijk een volledig logische verklaring is voor rare fenomenen.
(In mijn familie is er ook zoiets, maar ik negeer het. Geen zin in al die drama's. Ik ben fijn ver weg verhuisd, en zie mijn familie nog maar eens per maand, max. Lekker rustig.)
(In mijn familie is er ook zoiets, maar ik negeer het. Geen zin in al die drama's. Ik ben fijn ver weg verhuisd, en zie mijn familie nog maar eens per maand, max. Lekker rustig.)
woensdag 24 december 2008 om 12:52
Als het hoe dan ook iets is wat gaat uitkomen denk ik dat je het moet laten rusten. de angst dingen niet meer te kunnen vragen omdat mensen overleden zijn is wel aanwezig, maar dat kan nu ook al aan de orde zijn. buiten dat waarom zou je iemand leven over hoop willen trekken om je eigen nieuwsgierigheid te bevredigen (aangezien je geen eens weet of het jou daadwerkelijk aangaat)
Probeer het los te laten en wacht af, als je dat echt niet kunt wilt zou je kunnen moeten beginnen met je ouders, misschien kunnen zij het verhaal vertellen of je uit de stress helpen dat het jouw leven beinvloed....
Probeer het los te laten en wacht af, als je dat echt niet kunt wilt zou je kunnen moeten beginnen met je ouders, misschien kunnen zij het verhaal vertellen of je uit de stress helpen dat het jouw leven beinvloed....
woensdag 24 december 2008 om 12:54
Je bent oud en wijs genoeg om zelf te kunnen besluiten of iets voor jouw bestwil is. Het is niet meer aan je familie om je te beschermen.
Een familiegeheim wat geheim blijft, zal je altijd achtervolgen en op een moment misschien toch uitkomen. Als je iemand in de familie hebt die altijd maar over zijn schouder moet kijken om te zien of het niet uitkomt, is hij/zij ook altijd bang.
En een mens lijdt het meest door het lijden wat hij vreest.
Ik zou het willen weten. Iets voor iemand verbergen die het wel aangaat vind ik wreed en disrespectvol.
Een familiegeheim wat geheim blijft, zal je altijd achtervolgen en op een moment misschien toch uitkomen. Als je iemand in de familie hebt die altijd maar over zijn schouder moet kijken om te zien of het niet uitkomt, is hij/zij ook altijd bang.
En een mens lijdt het meest door het lijden wat hij vreest.
Ik zou het willen weten. Iets voor iemand verbergen die het wel aangaat vind ik wreed en disrespectvol.
woensdag 24 december 2008 om 12:55
Ik zou het ook absoluut willen weten, tenzij het iets is wat mij niet aangaat. Als mijn opa fout zou zij geweest in de oorlog bijvoorbeeld, dan zou ik dat niet hoeven weten. Als het direkt op mij betrekking heeft, zoals bijvoorbeeld mijn vader die mijn vader niet zou zijn, dan zou ik het wel willen weten.
Ellendig is dat je dat van te voren niet schijnt te weten, toch? Of heb ik dat verkeerd begrepen?
Ellendig is dat je dat van te voren niet schijnt te weten, toch? Of heb ik dat verkeerd begrepen?
woensdag 24 december 2008 om 13:40
Niet om brutaal te zijn, maar zou je een klein tipje van de sluier kunnen oplichten wat betreft de aard van het geheim?
Ik zou er wel over gaan praten als ik jou was, maar eerst zou ik er meer over te weten willen komen op de manier die jij beschrijft, dus buiten je familie om.
Je weet nu een klein stukje, dus onwetend ben je nooit meer. Dan kun je beter de hele waarheid weten. En je conclusies daaraan verbinden als dat nodig is.
Ik zou er wel over gaan praten als ik jou was, maar eerst zou ik er meer over te weten willen komen op de manier die jij beschrijft, dus buiten je familie om.
Je weet nu een klein stukje, dus onwetend ben je nooit meer. Dan kun je beter de hele waarheid weten. En je conclusies daaraan verbinden als dat nodig is.
