Psyche
alle pijlers
Frustratie/negatieve gedachten
zondag 7 juli 2024 om 12:42
Ik ben een volwassen vrouw, 3 kinderen, maar mijn hoofd en lijf zitten vol met negativiteit en frustratie. Gevoelsmatig blijven mensen bij me uit de buurt omdat er volgens mij 1 grote muur of zware zwarte deken om me heen is. Ook als ik probeer contact te maken door iemand aan te kijken en een glimlach te geven, mensen stappen niet op mij af en ik snap het ook nog.
Alleen weet ik zelf niet hoe ik dat kan doorbreken. Ik zit zo erg in mijn hoofd dat het zwaar voelt. Mijn ogen en hoofd zijn moe. Ik erger me, frustreer me over het gedrag van familie en kennissen. Zo erg dat ik het moeilijk los kan laten en de dag erna bij wijze van weer vrolijk door kan gaan. Anderen lijken makkelijker over dingen heen te stappen, maar hoe doe je dat?
Diepgewortelde frustratie richting familie of schoonfamilie. Dingen worden niet besproken of benoemd. En dan heeft schoonfamilie mij niks gedaan maar doen ze dingen die ik voor mijn man vervelend vind, zelfs dan kan ik het niet loslaten maar hij lijkt er zelf wel overheen te stappen.
Waar heb ik last van, hoe kom ik hier vanaf?
Focussen op mooie dingen lukt soms maar de rest vreet me op. Heb gelezen dat het goed is je ergens in te verliezen, in op te gaan, maar zo'n hobby heb ik niet. Bij alles blijft mijn hoofd maar doordraaien, zelfs onder de douche, ik kan het niet uitzetten, het vreet me op soms
Beetje vaag topic met misschien weinig voorbeelden, of is er iemand die zich hierin (deels) herkent.
Alleen weet ik zelf niet hoe ik dat kan doorbreken. Ik zit zo erg in mijn hoofd dat het zwaar voelt. Mijn ogen en hoofd zijn moe. Ik erger me, frustreer me over het gedrag van familie en kennissen. Zo erg dat ik het moeilijk los kan laten en de dag erna bij wijze van weer vrolijk door kan gaan. Anderen lijken makkelijker over dingen heen te stappen, maar hoe doe je dat?
Diepgewortelde frustratie richting familie of schoonfamilie. Dingen worden niet besproken of benoemd. En dan heeft schoonfamilie mij niks gedaan maar doen ze dingen die ik voor mijn man vervelend vind, zelfs dan kan ik het niet loslaten maar hij lijkt er zelf wel overheen te stappen.
Waar heb ik last van, hoe kom ik hier vanaf?
Focussen op mooie dingen lukt soms maar de rest vreet me op. Heb gelezen dat het goed is je ergens in te verliezen, in op te gaan, maar zo'n hobby heb ik niet. Bij alles blijft mijn hoofd maar doordraaien, zelfs onder de douche, ik kan het niet uitzetten, het vreet me op soms
Beetje vaag topic met misschien weinig voorbeelden, of is er iemand die zich hierin (deels) herkent.
zondag 7 juli 2024 om 13:10
Ik herken me er wel deels in. Ik ben introvert, en mensen kosten me sowieso al veel energie. Ik focus me op mensen en dingen (zoals hobbies) die me wel energie geven of blij maken, maar vooral op m’n werk is er geen ontsnappen aan. Ik wil sommige mensen echt een schop onder de kont (soms zelfs de deur uit) geven, maar ik heb het ermee te doen en ik wil mezelf eigenlijk uitdagen om die mensen te inspireren zich anders te gedragen. Maar op het werk gaat dat wat makkelijker natuurlijk dan wanneer het gaat om vrienden en familie.
zondag 7 juli 2024 om 13:39
Mensen in mijn directe omgeving kunnen me zo teleurstellen en hun gedrag frustreert. Ik wéét dat dit mijn probleem is maar ik weet niet hoe ik het verander
Ik wil die negativiteit over anderen en mijn frustratie niet laten zien maar het vreet mij wel op. Zou niet willen dat mijn kinderen ook een andere kijk op mensen krijgen door mijn frustratie
Poh al geweest en zelfs psycholoog, meer voor somberheid waar ik niet uit kwam
Ik wil die negativiteit over anderen en mijn frustratie niet laten zien maar het vreet mij wel op. Zou niet willen dat mijn kinderen ook een andere kijk op mensen krijgen door mijn frustratie
Poh al geweest en zelfs psycholoog, meer voor somberheid waar ik niet uit kwam
zondag 7 juli 2024 om 13:47
Kan het trouwens soms zelfs bij mijn kinderen hebben.
Wat ik zie is dat zij elkaar soms helemaal zat zijn, ruzie, etc maar dat ze een paar minuten later weer verder gaan met hun ding en elkaar daar ook gewoon in betrekken
Ik had dat zelf als kind ook al niet. Ik bleef dan de hele dag stil en in mezelf gekeerd
Zaken werden ook nooit uitgesproken, dat heb ik ook nooit geleerd denk ik
Wat ik zie is dat zij elkaar soms helemaal zat zijn, ruzie, etc maar dat ze een paar minuten later weer verder gaan met hun ding en elkaar daar ook gewoon in betrekken
Ik had dat zelf als kind ook al niet. Ik bleef dan de hele dag stil en in mezelf gekeerd
Zaken werden ook nooit uitgesproken, dat heb ik ook nooit geleerd denk ik
zondag 7 juli 2024 om 16:25
Ik herken het vanuit het verleden, bij mij zat de oorzaak dieper en was het een beschermingsmechanisme. Schematherapie heeft mij geholpen, met dit en andere issues.Hortensia47 schreef: ↑07-07-2024 13:39Mensen in mijn directe omgeving kunnen me zo teleurstellen en hun gedrag frustreert. Ik wéét dat dit mijn probleem is maar ik weet niet hoe ik het verander
Ik wil die negativiteit over anderen en mijn frustratie niet laten zien maar het vreet mij wel op. Zou niet willen dat mijn kinderen ook een andere kijk op mensen krijgen door mijn frustratie
Poh al geweest en zelfs psycholoog, meer voor somberheid waar ik niet uit kwam
Weer naar psycholoog of ggz zou ik zeggen, nu hiervoor ipv voor somberheid. Het lijkt me inderdaad niet goed als je dat aan je kinderen meegeeft, die voelen het heus wel aan.
zondag 7 juli 2024 om 17:35
Maar zijn het ook dingen die echt groot zijn waardoor jij je zo teleurgesteld voelt in mensen? Aan wat voor dingen moet ik denken?
Voel je je niet gezien, niet gewaardeerd of is er weinig interesse? En bij je kinderen? Heb je hoge verwachtingen van anderen en probeer je die zelf ook altijd waar te maken? Dat laatste kan namelijk enorm vermoeiend zijn.
Het klinkt in ieder geval of je je er erg naar door voelt. Wat zegt je man ervan, kan je het met hem bespreken?
Voel je je niet gezien, niet gewaardeerd of is er weinig interesse? En bij je kinderen? Heb je hoge verwachtingen van anderen en probeer je die zelf ook altijd waar te maken? Dat laatste kan namelijk enorm vermoeiend zijn.
Het klinkt in ieder geval of je je er erg naar door voelt. Wat zegt je man ervan, kan je het met hem bespreken?
zondag 7 juli 2024 om 18:16
Oef, dit is heel erg herkenbaar voor mij...
Ik ben gediagnosticeerd met adhd en medicatie haalt de scherpe randjes er echt vanaf gelukkig. Als ik die medicatie niet had gehad was ik ook nooit aan kinderen begonnen omdat ik me zonder medicatie echt aan alles en iedereen erger.
Ik vind het vooral lastig te begrijpen waarom mensen bepaalde dingen doen. Het maakt me zo boos! Iedereen is zo egoïstisch in mijn ogen...
Bij mij heeft het denk ik ook te maken met mijn jeugd. Ik werd niet gehoord, mijn emoties deden er niet toe en ik was kind en had dus niets te zeggen. Daardoor voel ik mij nu nog steeds vaak niet gezien, niet serieus genomen.
Zou dat bij jou ook kunnen spelen?
Ik ben gediagnosticeerd met adhd en medicatie haalt de scherpe randjes er echt vanaf gelukkig. Als ik die medicatie niet had gehad was ik ook nooit aan kinderen begonnen omdat ik me zonder medicatie echt aan alles en iedereen erger.
Ik vind het vooral lastig te begrijpen waarom mensen bepaalde dingen doen. Het maakt me zo boos! Iedereen is zo egoïstisch in mijn ogen...
Bij mij heeft het denk ik ook te maken met mijn jeugd. Ik werd niet gehoord, mijn emoties deden er niet toe en ik was kind en had dus niets te zeggen. Daardoor voel ik mij nu nog steeds vaak niet gezien, niet serieus genomen.
Zou dat bij jou ook kunnen spelen?
zondag 7 juli 2024 om 18:43
SNAP JE DE GRAP NIET
zondag 7 juli 2024 om 19:53
Een tip van niks, maar misschien helpt het voor nu eventjes:
overig/wat-is-jouw-wijze-les/list_messages/506718
overig/wat-is-jouw-wijze-les/list_messages/506718
zondag 7 juli 2024 om 21:02
Ik denk dat het vanuit mijn jeugd komt en wie weet ook wel de negatieve kijk op dingen door mijn ouders.
Verslaving bij een ouder en ook emotionele afwezigheid.
Frustraties nu zijn hoe mensen bijvoorbeeld weinig liefde tonen of interesse in ons of de kinderen. Mensen van wie je het wel graag zou willen. Maar ik ben me er ook van bewust dat mijn brein vaak veel meer negatief ziet en dingen niet gedaan worden dan dingen die ze wèl doen. En ik wil juist relaxed daarin zijn en niet teveel eisen stellen.
Schoonouders wonen in het buitenland en de keren dat ze hier zijn lijken ze ons niet heel vaak te willen zien of écht geinteresseerd. Het blijft allemaal over koetjes en kalfjes gaan ( zij voornamelijk over zichzelf en hun leven daar ).
Vooral heel lastig dat ik er meer mee zit dan mijn man zelf. Ik heb er buikpijn van, vindt het sneu voor hem. En ondanks dat hij zegt dat het ok is voelt dat niet zo.
Verslaving bij een ouder en ook emotionele afwezigheid.
Frustraties nu zijn hoe mensen bijvoorbeeld weinig liefde tonen of interesse in ons of de kinderen. Mensen van wie je het wel graag zou willen. Maar ik ben me er ook van bewust dat mijn brein vaak veel meer negatief ziet en dingen niet gedaan worden dan dingen die ze wèl doen. En ik wil juist relaxed daarin zijn en niet teveel eisen stellen.
Schoonouders wonen in het buitenland en de keren dat ze hier zijn lijken ze ons niet heel vaak te willen zien of écht geinteresseerd. Het blijft allemaal over koetjes en kalfjes gaan ( zij voornamelijk over zichzelf en hun leven daar ).
Vooral heel lastig dat ik er meer mee zit dan mijn man zelf. Ik heb er buikpijn van, vindt het sneu voor hem. En ondanks dat hij zegt dat het ok is voelt dat niet zo.
zondag 7 juli 2024 om 21:03
Maar zo super lastig om je op leuke dingen te focussen, ik kan mn hoofd niet uitkomen of uitzetten. En dus ook niet genieten van een hobby.amby schreef: ↑07-07-2024 13:10Ik herken me er wel deels in. Ik ben introvert, en mensen kosten me sowieso al veel energie. Ik focus me op mensen en dingen (zoals hobbies) die me wel energie geven of blij maken, maar vooral op m’n werk is er geen ontsnappen aan. Ik wil sommige mensen echt een schop onder de kont (soms zelfs de deur uit) geven, maar ik heb het ermee te doen en ik wil mezelf eigenlijk uitdagen om die mensen te inspireren zich anders te gedragen. Maar op het werk gaat dat wat makkelijker natuurlijk dan wanneer het gaat om vrienden en familie.
zondag 7 juli 2024 om 21:13
Ik wil er zeker weer wat mee. Al eerder benoemd ook. Maar ben ook slecht in verwoorden wat ik voel en denk.
Ook nu met dit topic merk ik dat ik het moeilijk uit kan leggen
Is het herkenbaar dat je zo in je hoofd zit of je naar voelt over iets dat je het gevoel hebt dat je iemand niet eens wkl aankijken? Maar ook dat je hele oogopslag moe/boos voelt. Waar ik een ander bij wijze van ploep, druk op de knop, zich zie veranderen. Of is dat dan altijd 'nep', nee toch, dan zou de wer3ld vol acteurs zitten
Ook nu met dit topic merk ik dat ik het moeilijk uit kan leggen
Is het herkenbaar dat je zo in je hoofd zit of je naar voelt over iets dat je het gevoel hebt dat je iemand niet eens wkl aankijken? Maar ook dat je hele oogopslag moe/boos voelt. Waar ik een ander bij wijze van ploep, druk op de knop, zich zie veranderen. Of is dat dan altijd 'nep', nee toch, dan zou de wer3ld vol acteurs zitten
zondag 7 juli 2024 om 21:38
Misschien los van de psychologische hulp die gesuggereerd wordt, heb je hobbies die je forceren nergens anders aan te denken? Want bij een boek lezen kan ik ook de knop niet uitzetten, maar als ik bijv. bij m’n koor ga zingen dan moet ik daar wel op letten, omdat ik anders fouten maak.Hortensia47 schreef: ↑07-07-2024 21:03Maar zo super lastig om je op leuke dingen te focussen, ik kan mn hoofd niet uitkomen of uitzetten. En dus ook niet genieten van een hobby.
zondag 7 juli 2024 om 22:07
Het leest voor mij alsof je je alles heel persoonlijk aantrekt. Ikzelf ga er eigenlijk een beetje vanuit dat mensen echt niet alles in het werk zetten om mij te raken, ik bedoel, zo belangrijk ben ik nou ook weer niet.
Zoals je schoonouders zich bv gedragen is heel normaal, dat doet bijna iedereen, vooral geïnteresseerd in zichzelf. Dit zegt niks over jou maar jij mag wél kiezen hoe je hiermee omgaat!
Zoek hier eventueel hulp bij.
Zoals je schoonouders zich bv gedragen is heel normaal, dat doet bijna iedereen, vooral geïnteresseerd in zichzelf. Dit zegt niks over jou maar jij mag wél kiezen hoe je hiermee omgaat!
Zoek hier eventueel hulp bij.
.
zondag 7 juli 2024 om 22:10
Het klinkt wel alsof je iets zou kunnen hebben aan schematherapie. Maar misschien denkt een eventuele behandelaar daar heel anders over, want een paar berichten is natuurlijk niet genoeg om daar echt iets over te zeggen. Je zou eens een balletje op kunnen gooien bij de poh ggz of huisarts om te kijken wat die daar van vindt. Ik heb het zelf in een groep gehad, maar het kan ook individueel.
https://www.schematherapie.nl/schematherapie
Je zou eens dit boek kunnen lezen om te kijken of je het herkent en er iets aan hebt.
https://www.bibliotheek.nl/catalogus/ti ... oorbreken/
https://www.schematherapie.nl/schematherapie
Je zou eens dit boek kunnen lezen om te kijken of je het herkent en er iets aan hebt.
https://www.bibliotheek.nl/catalogus/ti ... oorbreken/
zondag 7 juli 2024 om 22:15
Het kan ook gewoon je karakter zijn. Maar je hebt er last van dus zul je moeten onderzoeken of het dat is, of wat anders. Hoe gingen je ouders vroeger met je om, bijvoorbeeld, mocht jij fouten maken, werd jijzelf vergeven voor dingen die niet goed gingen, etcHortensia47 schreef: ↑07-07-2024 13:47Kan het trouwens soms zelfs bij mijn kinderen hebben.
Wat ik zie is dat zij elkaar soms helemaal zat zijn, ruzie, etc maar dat ze een paar minuten later weer verder gaan met hun ding en elkaar daar ook gewoon in betrekken
Ik had dat zelf als kind ook al niet. Ik bleef dan de hele dag stil en in mezelf gekeerd
Zaken werden ook nooit uitgesproken, dat heb ik ook nooit geleerd denk ik
En je mag ook gewoon dingen niet leuk vinden. Misschien heb je wel gewoon kutmensen om je heen en is het zaak eens daarin orde op zaken te stellen.
Dat helpt hier wel.
De realisatie dat mensen je laten zien welke plek je in hun leven inneemt en dat dat niet strookt met wat jij verwacht maar dat dat ok is. Sowieso dat als mensen laten zien wie ze zijn en dat niet bij jou past je gewoon afstand kan nemen.
Misschien heb je iets aan een mindfullness coach, naast dat ik denk dat je toch weer naar je huisarts moet.
zondag 7 juli 2024 om 22:29
Schematherapie klinkt logisch
Dit is zo vermoeiend, ik word echt moe, letterlijk, van de negatieve overuren die mijn hoofd maakt.
Ik pas ook niet meer bij deze tijd denk ik wel eens. Geprobeerd met social media mee te gaan maar had daar ook last van. Het gevoel dat ik te weinig deed of ergens bij had moeten zijn maar ook frustratie om kennissen en familie die aandacht zoekt via die weg, dingen anders afspiegelen dan het is enzo. Ik wìl me er overheen zetten, maat hoe?
Geen socials meer nu hoor, maar die frustratie zit zo hoog. Wat zegt dit over mij?
Dit is zo vermoeiend, ik word echt moe, letterlijk, van de negatieve overuren die mijn hoofd maakt.
Ik pas ook niet meer bij deze tijd denk ik wel eens. Geprobeerd met social media mee te gaan maar had daar ook last van. Het gevoel dat ik te weinig deed of ergens bij had moeten zijn maar ook frustratie om kennissen en familie die aandacht zoekt via die weg, dingen anders afspiegelen dan het is enzo. Ik wìl me er overheen zetten, maat hoe?
Geen socials meer nu hoor, maar die frustratie zit zo hoog. Wat zegt dit over mij?
zondag 7 juli 2024 om 22:39
Ik wil mezelf juist ook niet belangrijk maken hierin. Ik wil me beter voelen, vrijer, opgewekt, open voor relaties en goedr banden maar die muur is zo ontzettend dikRooss4.0 schreef: ↑07-07-2024 22:07Het leest voor mij alsof je je alles heel persoonlijk aantrekt. Ikzelf ga er eigenlijk een beetje vanuit dat mensen echt niet alles in het werk zetten om mij te raken, ik bedoel, zo belangrijk ben ik nou ook weer niet.
Zoals je schoonouders zich bv gedragen is heel normaal, dat doet bijna iedereen, vooral geïnteresseerd in zichzelf. Dit zegt niks over jou maar jij mag wél kiezen hoe je hiermee omgaat!
Zoek hier eventueel hulp bij.
Denk ook zeker niet dat er mensen zijn die ons bewust kwetsen. Ik ben alleen teleurgesteld in dingen die er bv juist 'missen' in het contact, diepgang, interesse
zondag 7 juli 2024 om 22:56
Ik kijk nu wel zo'n gemakzuchtige leidinggevende (waar ik de schurft aan heb), maar: "Wat heb je zelf geïnvesteerd om die diepgang te brengen?"Hortensia47 schreef: ↑07-07-2024 22:39Ik wil mezelf juist ook niet belangrijk maken hierin. Ik wil me beter voelen, vrijer, opgewekt, open voor relaties en goedr banden maar die muur is zo ontzettend dik
Denk ook zeker niet dat er mensen zijn die ons bewust kwetsen. Ik ben alleen teleurgesteld in dingen die er bv juist 'missen' in het contact, diepgang, interesse
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
