Psyche
alle pijlers
Gebruik oxazepam / postnatale depressie
zondag 25 augustus 2019 om 10:34
Hoi allemaal,
Ik ben in een zeer ernstige postnatale depressie beland.
Wat een vreselijk iets.
Ik heb 't gevoel dat dit nooit meer goed kan komen.
Mijn hoofd voelt helemaal kapot.
Inmiddels is er van alles opgestart.
Mijn man is thuis, om te helpen zorgen, de huisarts is ingeschakeld, de psycholoog en ik ben aangemeld bij een moeder / kind afdeling in 't ziekenhuis voor verdere begeleiding.
Inmiddels slik ik nu een week of 3/4 oxazepam en is mijn antidepressiva wat opgehoogd. Ik slik er 1 a 2 per dag. Op dit moment 2. Als ik 't niet neem dan is 't helemaal niet te doen, maar ik ben zo bang voor verslaving. En zo bang dat ze binnenkort niet meer werken.
Zijn er vrouwen met ervaring, en dat 't goed gekomen is?
Sorry voor deze hopeloze post.
Ik ben zo angstig de hele dag door.
Liefs
Ik ben in een zeer ernstige postnatale depressie beland.
Wat een vreselijk iets.
Ik heb 't gevoel dat dit nooit meer goed kan komen.
Mijn hoofd voelt helemaal kapot.
Inmiddels is er van alles opgestart.
Mijn man is thuis, om te helpen zorgen, de huisarts is ingeschakeld, de psycholoog en ik ben aangemeld bij een moeder / kind afdeling in 't ziekenhuis voor verdere begeleiding.
Inmiddels slik ik nu een week of 3/4 oxazepam en is mijn antidepressiva wat opgehoogd. Ik slik er 1 a 2 per dag. Op dit moment 2. Als ik 't niet neem dan is 't helemaal niet te doen, maar ik ben zo bang voor verslaving. En zo bang dat ze binnenkort niet meer werken.
Zijn er vrouwen met ervaring, en dat 't goed gekomen is?
Sorry voor deze hopeloze post.
Ik ben zo angstig de hele dag door.
Liefs
zondag 25 augustus 2019 om 10:45
Ja heel herkenbaar. Ik heb het zelf ook heel erg gehad. Slikte ook maanden oxacepam en keek in het begin echt uit naar moment dat ik weer eentje mocht. Op een bepaald moment deed antidepressiva zijn werking en ging minderen oxacepam prima. Nog lange tijd voor de nacht gebruikt en ook daar toen mee gestopt.
zondag 25 augustus 2019 om 10:46
Heel veel sterkte. Dit gaat goed komen, echt waar!
Heb je je angsten met de psychiater besproken? Het belangrijkste voor nu is dat je in balans komt. Later komen er wel afbouwschema’s. De ox is nu even ondersteunend voor je en ze houden het wel goed in de gaten. Zorg dat je niet meer gaat slikken dan voorgeschreven.
Ik heb twee keer een PPD gehad, hoewel ik dat de eerste keer heel lang zelf niet inzag. Voor mij bestond mijn leven alleen uit mijzelf en de baby, die ik juist overdreven beschermde. Ik was bijna dood gegaan na de bevalling, heel veel bloedverlies en dichtgeklapte aderen. Dat was een grote trigger hier.
Heb je je angsten met de psychiater besproken? Het belangrijkste voor nu is dat je in balans komt. Later komen er wel afbouwschema’s. De ox is nu even ondersteunend voor je en ze houden het wel goed in de gaten. Zorg dat je niet meer gaat slikken dan voorgeschreven.
Ik heb twee keer een PPD gehad, hoewel ik dat de eerste keer heel lang zelf niet inzag. Voor mij bestond mijn leven alleen uit mijzelf en de baby, die ik juist overdreven beschermde. Ik was bijna dood gegaan na de bevalling, heel veel bloedverlies en dichtgeklapte aderen. Dat was een grote trigger hier.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zondag 25 augustus 2019 om 10:53
Wat erg dat je dit overkomt zeg!
Goed dat er al hulp is ingeschakeld. Dit komt weer goed, alleen zit je er nu middenin. En een kenmerk van depressie is juist dat je denkt dat het nooit meer goed gaat komen. Hier moet je nu even doorheen.
En in die fase is oxazepam vaak nodig. Om je angsten wat te dempen, zodat je door deze nare fase heenkomt, totdat je AD gaan werken.
Ik heb geen PND gehad, maar ben wel zeer angstig geweest. En mijn huisarts had me ook oxazepam voor geschreven, die ik niet nam, of bijna niet, omdat ik zo bang was voor verslaving. Hij werd bijna boos toen hij dat hoorde, omdat ze juist zijn bedoeld voor dat soort situaties.
Ik ben ze toen wat vaker gaan nemen en dat hielp heel goed. Toen ik me weer wat beter voelde is stoppen ook prima gegaan.
Welke dosering krijg je?
Goed dat er al hulp is ingeschakeld. Dit komt weer goed, alleen zit je er nu middenin. En een kenmerk van depressie is juist dat je denkt dat het nooit meer goed gaat komen. Hier moet je nu even doorheen.
En in die fase is oxazepam vaak nodig. Om je angsten wat te dempen, zodat je door deze nare fase heenkomt, totdat je AD gaan werken.
Ik heb geen PND gehad, maar ben wel zeer angstig geweest. En mijn huisarts had me ook oxazepam voor geschreven, die ik niet nam, of bijna niet, omdat ik zo bang was voor verslaving. Hij werd bijna boos toen hij dat hoorde, omdat ze juist zijn bedoeld voor dat soort situaties.
Ik ben ze toen wat vaker gaan nemen en dat hielp heel goed. Toen ik me weer wat beter voelde is stoppen ook prima gegaan.
Welke dosering krijg je?
zondag 25 augustus 2019 om 12:23
zondag 25 augustus 2019 om 17:58
Speciaal voor jouw topic heb ik mijn account weer geactiveerd.
Want ik wil je even een hart onder de riem steken. Het lijkt nu uitzichtloos, maar de zon gaat echt weer schijnen.
Ik heb het zelf helaas ook meegemaakt.
Ik kreeg paroxetine voorgeschreven. Ik was als de dood voor alle bijwerkingen en verslaving, maar ik had het nodig.
De eerste periode was lastig. Last van duizelingen, moe, licht in het hoofd, maar ineens begon de donkere mist zich op te trekken. Ik voelde rustiger, in mijn lijf en in mijn hoofd. Die rust had ik nodig.
Gedurende de periode dat ik de paroxetine heb geslikt kabbelde mijn leven rustig door. Ik kon me niet meer zo druk, boos, verdrietig, blij maken. En dat was op dat moment een verademing.
Als ik een keer een dosis vergat, merkte ik dat doordat ik last van duizelingen kreeg.
Op den duur kreeg ik last van nachtelijk zweten en wilde ik weer echte emoties voelen.
Ik had een website gevonden waarbij ze afbouwstrips maken, zodat je in een heel rustig tempo je medicatie kunt afbouwen (uiteraard in overleg met huisarts) Het afbouwen was daardoor voor mij niet zo lastig.
Ik heb ook gesprekken gehad met een soort coach. Daarnaast heb ik ook veel gehad aan de documentaire De roze wolk van 2Doc (wel confronterend)
Supergoed van je dat je hulp hebt gevraagd en aanneemt!
Deze donkere tunnel wordt echt weer een keer lichter.
Je gaat ook nog terugvallen krijgen, maar de terugvallen zijn minder diep en duren steeds minder lang.
Wees niet bang, je hoeft dit niet alleen te doen.
Want ik wil je even een hart onder de riem steken. Het lijkt nu uitzichtloos, maar de zon gaat echt weer schijnen.
Ik heb het zelf helaas ook meegemaakt.
Ik kreeg paroxetine voorgeschreven. Ik was als de dood voor alle bijwerkingen en verslaving, maar ik had het nodig.
De eerste periode was lastig. Last van duizelingen, moe, licht in het hoofd, maar ineens begon de donkere mist zich op te trekken. Ik voelde rustiger, in mijn lijf en in mijn hoofd. Die rust had ik nodig.
Gedurende de periode dat ik de paroxetine heb geslikt kabbelde mijn leven rustig door. Ik kon me niet meer zo druk, boos, verdrietig, blij maken. En dat was op dat moment een verademing.
Als ik een keer een dosis vergat, merkte ik dat doordat ik last van duizelingen kreeg.
Op den duur kreeg ik last van nachtelijk zweten en wilde ik weer echte emoties voelen.
Ik had een website gevonden waarbij ze afbouwstrips maken, zodat je in een heel rustig tempo je medicatie kunt afbouwen (uiteraard in overleg met huisarts) Het afbouwen was daardoor voor mij niet zo lastig.
Ik heb ook gesprekken gehad met een soort coach. Daarnaast heb ik ook veel gehad aan de documentaire De roze wolk van 2Doc (wel confronterend)
Supergoed van je dat je hulp hebt gevraagd en aanneemt!
Deze donkere tunnel wordt echt weer een keer lichter.
Je gaat ook nog terugvallen krijgen, maar de terugvallen zijn minder diep en duren steeds minder lang.
Wees niet bang, je hoeft dit niet alleen te doen.
vrijdag 22 november 2019 om 14:02
Inmiddels 5 maanden verder en nog steeds op anderhalf ox per dag. Wel wat geminderd dus. Helemaal zonder lukt nog niet. Ik maak kleine stapjes, maar alles is nog lang niet weg. Vraag me af of 't normaal is dat 't zo lang duurt. Moet over 2 weken met een andere anticonceptiepil beginnen. Kijken of dat wel gaat helpen.
vrijdag 22 november 2019 om 15:08
Ik heb mijn AD een jaar geslikt. Achteraf was het misschien beter geweest om nog langer door te gaan.
Twee jaar na het stoppen voelde ik me echt weer sterker en stabieler.
Daarnaast blijf ik er toch wel gevoelig voor, merk ik. Dat heb ik geaccepteerd (net als dat een hernia-patiënt een kwetsbare rug blijft houden)
Leg de lat niet te hoog. Het heeft veel tijd nodig! En gun jezelf ook die tijd.
Ook zal het herstel (en lange periode daarna) ook met pieken en dalen gaan. Alleen de dalen worden minder diep en volgen steeds minder snel op elkaar.
Op de dagen dat ik me rot voel, probeer ik ook echt gas terug te nemen en de dingen gaan doen, waarvan ik weet dat ze mij helpen.
Ik heb ook enorm veel (gehad) aan yoga, mediatie en Mindfulness.
Sterkte! Geef de tijd, de tijd.
Twee jaar na het stoppen voelde ik me echt weer sterker en stabieler.
Daarnaast blijf ik er toch wel gevoelig voor, merk ik. Dat heb ik geaccepteerd (net als dat een hernia-patiënt een kwetsbare rug blijft houden)
Leg de lat niet te hoog. Het heeft veel tijd nodig! En gun jezelf ook die tijd.
Ook zal het herstel (en lange periode daarna) ook met pieken en dalen gaan. Alleen de dalen worden minder diep en volgen steeds minder snel op elkaar.
Op de dagen dat ik me rot voel, probeer ik ook echt gas terug te nemen en de dingen gaan doen, waarvan ik weet dat ze mij helpen.
Ik heb ook enorm veel (gehad) aan yoga, mediatie en Mindfulness.
Sterkte! Geef de tijd, de tijd.
zaterdag 23 november 2019 om 18:07
Ook zo'n lange periode?Westerpaviljoen schreef: ↑22-11-2019 14:21Hoi. Als man heb ik iets soortgelijks meegemaakt.
Accepteer die pillen nou gewoon even, het helpt je normaal functioneren.
Dat is ook voor je kind fijn. Veel stekrte en een knuffel.
zaterdag 23 november 2019 om 18:08
Hoi,Mandy81 schreef: ↑22-11-2019 15:08Ik heb mijn AD een jaar geslikt. Achteraf was het misschien beter geweest om nog langer door te gaan.
Twee jaar na het stoppen voelde ik me echt weer sterker en stabieler.
Daarnaast blijf ik er toch wel gevoelig voor, merk ik. Dat heb ik geaccepteerd (net als dat een hernia-patiënt een kwetsbare rug blijft houden)
Leg de lat niet te hoog. Het heeft veel tijd nodig! En gun jezelf ook die tijd.
Ook zal het herstel (en lange periode daarna) ook met pieken en dalen gaan. Alleen de dalen worden minder diep en volgen steeds minder snel op elkaar.
Op de dagen dat ik me rot voel, probeer ik ook echt gas terug te nemen en de dingen gaan doen, waarvan ik weet dat ze mij helpen.
Ik heb ook enorm veel (gehad) aan yoga, mediatie en Mindfulness.
Sterkte! Geef de tijd, de tijd.
De AD slik ik al veel langer.
8 jaar inmiddels.
Dat maakt me ook niet uit, maak me veel meer zorgen om de benzos.
