Geen contact meer met familie-hoe hiermee om te gaan?

29-03-2018 09:37 16 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo iedereen,

Ik heb sinds januari geen contact meer met mijn familie bestaande uit mijn moeder, zus en broer. De reden hiervoor is jarenlange geestelijke, financiele , en soms ook fysieke mishandeling. Ik ben ook uit huis gegooid. Ik heb al 3 a 4 jaar geen contact meer met mn zus en broer, maar sinds januari dus ook niet meer met mijn moeder, en dit laatste heeft er bij mij wel ingehakt. Mn moeder heeft gisteren via een vriendin laten weten dat ze ook geen contact met mij wilt maar dat ze wilt dat ik haar nog wel help met een erfeniskwestie in het buitenland ( ze kan niet bij het geld zonder mijn handtekening). En ook al hadden we geen contact, het raakt mij toch. Hoe kan ik het beste met dit soort gevoelens omgaan?
Alle reacties Link kopieren
door hulp te zoeken bij een therapeut
Sterkte!
Accepteren en daarna het leren waarderen. Door bijvoorbeeld de ruimte te nemen om je te ontwikkelen, waar je in het verleden werd tegengehouden door omstandigheden. Leer ontdekken welke positieve kanten dit heeft en wat er allemaal anders wordt.
Alle reacties Link kopieren
Wat verdrietig toch! Misschien ooit later, maar ga eerst voor je eigen leven.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
Misschien helpt het om in een schriftje al je gevoelens op te schrijven, om te bekijken wat jij zelf met de relatie met je moeder wil.
Alle reacties Link kopieren
Neem contact op met een therapeut, zoals Lilalinda al schreef.

Je moeder vraagt je om hulp om de erfenis af te handelen. De vraag is of jij bereid bent je medewerking te verlenen en het netjes af te handelen. Of niet waardoor het blijft etteren. Neem hiervoor contact op met een notaris wat hierin voor jou mogelijk is en hoe je dat het beste kunt doen. Zeker aan te bevelen als de verhoudingen verziekt zijn en op scherp staan.
Hoe oud was je toen je uit huis werd gegooid en hoe oud ben je nu?

Stop al je energie in zorgen voor jezelf, je eigen leven zo prettig mogelijk maken. Je richten op hen schiet niet op.
Alle reacties Link kopieren
-jolijn- schreef:
29-03-2018 09:54
Accepteren en daarna het leren waarderen. Door bijvoorbeeld de ruimte te nemen om je te ontwikkelen, waar je in het verleden werd tegengehouden door omstandigheden. Leer ontdekken welke positieve kanten dit heeft en wat er allemaal anders wordt.
Precies wat je zegt. Ik heb dat ook gedaan
Alle reacties Link kopieren
Ach, wat treurig.
Heb je wel andere mensen om je heen bij wie je je gekoesterd voelt ?
Richt je op hen, en probeer goed voor jezelf te zorgen, alsof je je eigen moeder bent.

Ik had ook een problematische band met mijn moeder, al was dat minder duidelijk dan wat jij beschrijft. Pas toen ik niets meer van haar verwachtte ging het beter met me. Je kunt ook nee tegen haar zeggen. Dat klinkt heel hard, ik weet het. :hug:
Heb je nog wel contact met je vader, of is dat er ook niet meer ?
Als je er echt niet uitkomt zou ik hulp vragen via therapie.
nounou
Alle reacties Link kopieren
lilalinda schreef:
29-03-2018 09:46
door hulp te zoeken bij een therapeut
Sterkte!
Dank je
Alle reacties Link kopieren
-jolijn- schreef:
29-03-2018 09:54
Accepteren en daarna het leren waarderen. Door bijvoorbeeld de ruimte te nemen om je te ontwikkelen, waar je in het verleden werd tegengehouden door omstandigheden. Leer ontdekken welke positieve kanten dit heeft en wat er allemaal anders wordt.
Dank je voor je advies, het heeft inderdaad postieve kanten. Voor mijn familie was ik altijd de zondebok en ze waren altijd met de schuldvraag bezig. Dat heb ik gelukkig niet meer. Enerzijds voelt het als een bevrijding, anderzijds doet het ook zeer
Alle reacties Link kopieren
retrostar schreef:
29-03-2018 09:56
Wat verdrietig toch! Misschien ooit later, maar ga eerst voor je eigen leven.
Inderdaad, ik moet voor mijn eigen leven gaan
Alle reacties Link kopieren
Ikibun schreef:
29-03-2018 09:57
Misschien helpt het om in een schriftje al je gevoelens op te schrijven, om te bekijken wat jij zelf met de relatie met je moeder wil.
Ok, ik zal dit doen
Alle reacties Link kopieren
Kleppeboxx schreef:
29-03-2018 10:36
Neem contact op met een therapeut, zoals Lilalinda al schreef.

Je moeder vraagt je om hulp om de erfenis af te handelen. De vraag is of jij bereid bent je medewerking te verlenen en het netjes af te handelen. Of niet waardoor het blijft etteren. Neem hiervoor contact op met een notaris wat hierin voor jou mogelijk is en hoe je dat het beste kunt doen. Zeker aan te bevelen als de verhoudingen verziekt zijn en op scherp staan.
Een notaris lijkt me inderdaad heel handig in mijn situatie want het vertrouwen is volledig weg
Alle reacties Link kopieren
Ivy_Signe schreef:
29-03-2018 11:09
Hoe oud was je toen je uit huis werd gegooid en hoe oud ben je nu?

Stop al je energie in zorgen voor jezelf, je eigen leven zo prettig mogelijk maken. Je richten op hen schiet niet op.
Ik werd afgelopen december uit huis gegooid. Ik kan me beter inderdaad op mezelf richten denk ik
Alle reacties Link kopieren
zazamaenade schreef:
29-03-2018 12:21
Ach, wat treurig.
Heb je wel andere mensen om je heen bij wie je je gekoesterd voelt ?
Richt je op hen, en probeer goed voor jezelf te zorgen, alsof je je eigen moeder bent.

Ik had ook een problematische band met mijn moeder, al was dat minder duidelijk dan wat jij beschrijft. Pas toen ik niets meer van haar verwachtte ging het beter met me. Je kunt ook nee tegen haar zeggen. Dat klinkt heel hard, ik weet het. :hug:
Heb je nog wel contact met je vader, of is dat er ook niet meer ?
Als je er echt niet uitkomt zou ik hulp vragen via therapie.
Ja, gelukkig heb ik een hele lieve man en lieve schoonouders. Kort nadat ik uit huis ben gegooid zijn we getrouwd.
Mijn vader is 8 jaar geleden overleden, toen begon voor mij de ellende.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven