Psyche
alle pijlers
Geen focus op werk, ook nooit echt gehad
maandag 12 december 2016 om 18:47
Hoi iedereen,
Als ik me iets afvraag, zoek ik altijd eerst op Google. Maar wat me nu al zo lang dwarszit, heb ik al zo vaak in verschillende varianten proberen op te zoeken, maar zonder bevredigend resultaat. En aangezien ik forums wel leuk vindt en me daar uren mee kan vermaken, dacht ik: laat ik m'n verhaal maar eens op een forum vertellen en zien of de oplossing nou zo simpel is als het misschien lijkt. Dus hallo iedereen!
Oké, ik zal het proberen kort uit te leggen. Ik ben 26 jaar en 2 jaar geleden afgestudeerd als verkeerskundige (ja, daar leren mensen serieus voor!). Het vakgebied is breed en ik vind veel aspecten nog leuk. Als ik terugdenk speelt mijn probleem al zeker 3 jaar (toen ik voor het eerst zelfstandig stage liep, maar mijn inhoudelijke begeleider al vrij snel wegviel vanwege een andere baan). Maar eigenlijk heb ik er altijd al laat van gehad: focussen.
Op de middelbare school bestempelde ik mezelf als lui. Ik zat veel op de PC (MSN, cu2, jippii, Rollercoaster Tycoon, The Sims etc. etc.) en haalde niet denderend hoge cijfers. Als het moest (na een rapport met slechte cijfers) deed ik wat meer m'n best en haalde ik hogere cijfers en ging het allemaal weer prima. Uiteindelijk krap aan blijven zitten in havo 4, maar de tweede keer mooie cijfers gehaald en met behulp van huiswerkbegeleiding (oftewel: in een lokaal zitten en gewoon je huiswerk maken) heb ik de middelbare school overall prima doorlopen.
Tijdens de studie had ik hetzelfde: geen zin in school om het zo slecht te doen dat leraren dachten dat ik het jaar niet zou halen, om vervolgens als één van de drie van de afdeling (van +/- 100 man) m'n propedeuse in het eerste jaar te halen. In dat jaar heb ik veel na school en in de vakanties met een gedisciplineerde vriendin op school zitten werken, en zo kwam ik er uiteindelijk wel doorheen. Aan m'n intelligentie kan het dus allemaal niet liggen. Harde deadlines werkten overigens goed, maar wie heeft dat niet?
Stage nummer één was een meeloopstage bij een gemeente, waarvan alle ambtenaren het altijd "gigantisch druk" hadden, en ik me van tijd tot tijd best wel verveelde. De mensen en het werk waren leuk, maar enige uitdaging miste. Oké, kan gebeuren. Omdat ik geen concrete opdracht had en alleen maar hoefde aan te tonen dat ik aan de competenties voldeed (en dat lukte), was er niks aan de hand.
Toen kwam stage twee. Dit is dus drie jaar geleden en als ik terugdenk aan toen, voel ik me nu zo'n beetje hetzelfde, alleen is het nu "serieus" omdat het geen stage is, maar werk. Tijdens m'n stage had ik een interessante, maar moeilijke opdracht, maar daar was ik blij mee want de eerste twee weken had ik niet eens een opdracht terwijl dat wel de bedoeling is (toen werkte ik aan losse projecties van collega's). Volgens mij nog geen maand later gaf m'n inhoudelijke begeleider aan dat ie een andere baan had, terwijl die man ontzettend intelligent en waardevol is en me dus echt goed op weg had kunnen helpen. Ik kan me herinneren dat ik af en toe thuis heb gewerkt, maar dat waren zulke onproductieve dagen dat ik net zo goed niet eens m'n best had hoeven doen. Met behulp van m'n procesbegeleider en omdat ze op school een beetje door de vingers hebben gekeken (omdat ik de jaren daarvoor dus wel al goed bezig ben geweest), heb ik m'n stage wel gehaald, maar niet omdat mijn eindproduct goed was.
Sinds twee jaartjes ben ik aan het werk, waarvan een jaar en 9 maanden bij een groot en breed adviesbureau en sinds twee maanden bij een héél klein en specialistisch adviesbureau. Ik heb geen vast contract gekregen omdat ik niet goed genoeg was, wat deels kwam omdat ook hier m'n waardevolle begeleiding andere banen kreeg (de eerste na een jaar en de tweede vier maanden later) en ik niet goed meer geholpen kon worden. Ik heb zonder thuis gezeten te hebben weer wat nieuws gevonden, maar ik ben hier in een intern hectische periode binnengekomen (verhuizing en een splitsing van het bedrijf vanwege slechte samenwerking).
Anyways, het probleem waar ik concreet mee zit is dat ik me totaal niet kan focussen op het werk. Ik kan geen 4 (of 5) dagen achter elkaar naar een scherm staren en m'n ding doen. Ik struin Linkedin urenlang af, ik bekijk nieuwssites, zit soms op Facebook en zoek dingen op over steden, acteurs, boeken, series, kleding..... Noem het maar op. Ik hou to do lijstjes bij voor dingen die ik buiten werktijd wil doen. Ik weet heel goed wat ik wanneer moet doen, maar het wil niet, het komt er niet uit, ik wil andere dingen doen.
Het probleem van m'n huidige werk is dat veel dingen weer nieuw voor me zijn en ik daardoor niet meteen weet hoe ik dingen aan moet pakken. Maar ook dat kan niet helemaal het probleem zijn, want na 1,5 jaar wist ik bij m'n vorige werk vaak prima wat ik moest doen. En daar had ik keiharde deadlines (liever gisteren dan vandaag) en krappe budgetten. Het houdt me allemaal niet tegen. Het is nu alleen veel erger omdat ik nog niet alle uren op projecten hoef te schrijven omdat ik nieuw ben. Bij m'n vorige werk had ik wel kleinere projecten (0,5-2 dagen, nu kan ik zo een hele week met één project "bezig" zijn). Ik vind het niet fijn als mensen op m'n scherm kunnen meekijken, maar als dat wel kan, doe ik nog steeds wel andere dingen tussendoor (maar iets minder opvallend).
Ik weet niet waar het fout gaat, los van dat ik "alles" wil weten (wat 1. onmogelijk is en 2. ik toch nooit kan onthouden want ik heb een geheugen als een zeef). Ik at 3 jaar geleden oké en nu eet ik behoorlijk gezond. Ik sport 2-3 keer per week en beweeg (van/naar het station) gemiddeld ook wel een half uurtje per dag. Bij m'n vorige baan liep ik ook tussen de middag altijd een half uur, maar het probleem speelt al vanaf 's ochtends vroeg dus dat kan het ook niet zijn. Ik slaap zeker 7 uur per nacht, al zou ik wel iets meer willen. Ik doe niet uitzonderlijk veel in de avonden en de weekenden, dus het is ook niet dat ik 21/7 gigadruk ben. Ik ben fit, gezond en vrij gelukkig, dus ik weet niet wat het probleem is! Ik kan prima boeken lezen (hoewel niet snel), series en films kijken, luisteren, gamen, al spookt er veel in m'n hoofd en heb ik dus gauw de neiging om weer te gaan googelen. Ik vind het heerlijk om te gaan hardlopen, naar de sauna te gaan of om m'n telefoon in m'n tas aan de kapstok te laten, omdat ik dan even geen afleiding heb (of juist wel, afleiding van het niet altijd op m'n telefoon willen kijken).
M'n hoofd zit continu vol en soms heb ik het idee dat ik zweef/een zombie ben. Hoofdpijn (of andere kwaaltjes) heb ik vrijwel nooit.
Heb ik gewoon het verkeerde soort beroep? Moet ik iets anders doen dan de hele dag op m'n gat zitten achter een pc? Of heb ik iets? In m'n directe familie zit alles: autisme, asperger, pdd-nos, add, adhd. Heb ik ook zoiets? (Ben wel degelijk een beetje autistisch, heb o.a. graag structuur in m'n leven) Moet ik naar de huisarts? Of moet ik me gewoon niet zo aanstellen? Telefoon thuislaten en internet uitzetten is ook geen optie (telefoon thuislaten wel, internet heb ik toch echt wel nodig voor m'n werk).
Het is een beetje een warrig verhaal geworden (en niet kort natuurlijk), hopelijk snappen jullie het nog, dus ik hoor graag van jullie of iemand dit herkent en zo ja, wat mij kan helpen!
(Ik ga nu even sporten, dus ben even 2 uur telefoonloos
)
Als ik me iets afvraag, zoek ik altijd eerst op Google. Maar wat me nu al zo lang dwarszit, heb ik al zo vaak in verschillende varianten proberen op te zoeken, maar zonder bevredigend resultaat. En aangezien ik forums wel leuk vindt en me daar uren mee kan vermaken, dacht ik: laat ik m'n verhaal maar eens op een forum vertellen en zien of de oplossing nou zo simpel is als het misschien lijkt. Dus hallo iedereen!
Oké, ik zal het proberen kort uit te leggen. Ik ben 26 jaar en 2 jaar geleden afgestudeerd als verkeerskundige (ja, daar leren mensen serieus voor!). Het vakgebied is breed en ik vind veel aspecten nog leuk. Als ik terugdenk speelt mijn probleem al zeker 3 jaar (toen ik voor het eerst zelfstandig stage liep, maar mijn inhoudelijke begeleider al vrij snel wegviel vanwege een andere baan). Maar eigenlijk heb ik er altijd al laat van gehad: focussen.
Op de middelbare school bestempelde ik mezelf als lui. Ik zat veel op de PC (MSN, cu2, jippii, Rollercoaster Tycoon, The Sims etc. etc.) en haalde niet denderend hoge cijfers. Als het moest (na een rapport met slechte cijfers) deed ik wat meer m'n best en haalde ik hogere cijfers en ging het allemaal weer prima. Uiteindelijk krap aan blijven zitten in havo 4, maar de tweede keer mooie cijfers gehaald en met behulp van huiswerkbegeleiding (oftewel: in een lokaal zitten en gewoon je huiswerk maken) heb ik de middelbare school overall prima doorlopen.
Tijdens de studie had ik hetzelfde: geen zin in school om het zo slecht te doen dat leraren dachten dat ik het jaar niet zou halen, om vervolgens als één van de drie van de afdeling (van +/- 100 man) m'n propedeuse in het eerste jaar te halen. In dat jaar heb ik veel na school en in de vakanties met een gedisciplineerde vriendin op school zitten werken, en zo kwam ik er uiteindelijk wel doorheen. Aan m'n intelligentie kan het dus allemaal niet liggen. Harde deadlines werkten overigens goed, maar wie heeft dat niet?
Stage nummer één was een meeloopstage bij een gemeente, waarvan alle ambtenaren het altijd "gigantisch druk" hadden, en ik me van tijd tot tijd best wel verveelde. De mensen en het werk waren leuk, maar enige uitdaging miste. Oké, kan gebeuren. Omdat ik geen concrete opdracht had en alleen maar hoefde aan te tonen dat ik aan de competenties voldeed (en dat lukte), was er niks aan de hand.
Toen kwam stage twee. Dit is dus drie jaar geleden en als ik terugdenk aan toen, voel ik me nu zo'n beetje hetzelfde, alleen is het nu "serieus" omdat het geen stage is, maar werk. Tijdens m'n stage had ik een interessante, maar moeilijke opdracht, maar daar was ik blij mee want de eerste twee weken had ik niet eens een opdracht terwijl dat wel de bedoeling is (toen werkte ik aan losse projecties van collega's). Volgens mij nog geen maand later gaf m'n inhoudelijke begeleider aan dat ie een andere baan had, terwijl die man ontzettend intelligent en waardevol is en me dus echt goed op weg had kunnen helpen. Ik kan me herinneren dat ik af en toe thuis heb gewerkt, maar dat waren zulke onproductieve dagen dat ik net zo goed niet eens m'n best had hoeven doen. Met behulp van m'n procesbegeleider en omdat ze op school een beetje door de vingers hebben gekeken (omdat ik de jaren daarvoor dus wel al goed bezig ben geweest), heb ik m'n stage wel gehaald, maar niet omdat mijn eindproduct goed was.
Sinds twee jaartjes ben ik aan het werk, waarvan een jaar en 9 maanden bij een groot en breed adviesbureau en sinds twee maanden bij een héél klein en specialistisch adviesbureau. Ik heb geen vast contract gekregen omdat ik niet goed genoeg was, wat deels kwam omdat ook hier m'n waardevolle begeleiding andere banen kreeg (de eerste na een jaar en de tweede vier maanden later) en ik niet goed meer geholpen kon worden. Ik heb zonder thuis gezeten te hebben weer wat nieuws gevonden, maar ik ben hier in een intern hectische periode binnengekomen (verhuizing en een splitsing van het bedrijf vanwege slechte samenwerking).
Anyways, het probleem waar ik concreet mee zit is dat ik me totaal niet kan focussen op het werk. Ik kan geen 4 (of 5) dagen achter elkaar naar een scherm staren en m'n ding doen. Ik struin Linkedin urenlang af, ik bekijk nieuwssites, zit soms op Facebook en zoek dingen op over steden, acteurs, boeken, series, kleding..... Noem het maar op. Ik hou to do lijstjes bij voor dingen die ik buiten werktijd wil doen. Ik weet heel goed wat ik wanneer moet doen, maar het wil niet, het komt er niet uit, ik wil andere dingen doen.
Het probleem van m'n huidige werk is dat veel dingen weer nieuw voor me zijn en ik daardoor niet meteen weet hoe ik dingen aan moet pakken. Maar ook dat kan niet helemaal het probleem zijn, want na 1,5 jaar wist ik bij m'n vorige werk vaak prima wat ik moest doen. En daar had ik keiharde deadlines (liever gisteren dan vandaag) en krappe budgetten. Het houdt me allemaal niet tegen. Het is nu alleen veel erger omdat ik nog niet alle uren op projecten hoef te schrijven omdat ik nieuw ben. Bij m'n vorige werk had ik wel kleinere projecten (0,5-2 dagen, nu kan ik zo een hele week met één project "bezig" zijn). Ik vind het niet fijn als mensen op m'n scherm kunnen meekijken, maar als dat wel kan, doe ik nog steeds wel andere dingen tussendoor (maar iets minder opvallend).
Ik weet niet waar het fout gaat, los van dat ik "alles" wil weten (wat 1. onmogelijk is en 2. ik toch nooit kan onthouden want ik heb een geheugen als een zeef). Ik at 3 jaar geleden oké en nu eet ik behoorlijk gezond. Ik sport 2-3 keer per week en beweeg (van/naar het station) gemiddeld ook wel een half uurtje per dag. Bij m'n vorige baan liep ik ook tussen de middag altijd een half uur, maar het probleem speelt al vanaf 's ochtends vroeg dus dat kan het ook niet zijn. Ik slaap zeker 7 uur per nacht, al zou ik wel iets meer willen. Ik doe niet uitzonderlijk veel in de avonden en de weekenden, dus het is ook niet dat ik 21/7 gigadruk ben. Ik ben fit, gezond en vrij gelukkig, dus ik weet niet wat het probleem is! Ik kan prima boeken lezen (hoewel niet snel), series en films kijken, luisteren, gamen, al spookt er veel in m'n hoofd en heb ik dus gauw de neiging om weer te gaan googelen. Ik vind het heerlijk om te gaan hardlopen, naar de sauna te gaan of om m'n telefoon in m'n tas aan de kapstok te laten, omdat ik dan even geen afleiding heb (of juist wel, afleiding van het niet altijd op m'n telefoon willen kijken).
M'n hoofd zit continu vol en soms heb ik het idee dat ik zweef/een zombie ben. Hoofdpijn (of andere kwaaltjes) heb ik vrijwel nooit.
Heb ik gewoon het verkeerde soort beroep? Moet ik iets anders doen dan de hele dag op m'n gat zitten achter een pc? Of heb ik iets? In m'n directe familie zit alles: autisme, asperger, pdd-nos, add, adhd. Heb ik ook zoiets? (Ben wel degelijk een beetje autistisch, heb o.a. graag structuur in m'n leven) Moet ik naar de huisarts? Of moet ik me gewoon niet zo aanstellen? Telefoon thuislaten en internet uitzetten is ook geen optie (telefoon thuislaten wel, internet heb ik toch echt wel nodig voor m'n werk).
Het is een beetje een warrig verhaal geworden (en niet kort natuurlijk), hopelijk snappen jullie het nog, dus ik hoor graag van jullie of iemand dit herkent en zo ja, wat mij kan helpen!
(Ik ga nu even sporten, dus ben even 2 uur telefoonloos
)
maandag 12 december 2016 om 18:55
Of je 'iets hebt' weet ik natuurlijk ook niet...Maar ik herken veel uit je (erg lange ) verhaal en ik heb zelf Asperger. Ik wijt 'concentratieproblemen' (want zoiets is het uiteindelijk natuurlijk wel) zelf wel aan mijn autisme, dus wellicht dat dat bij jou ook speelt. De vraag is dan vervolgens meer: wat ga je daar aan doen? Of ben je alleen op zoek naar antwoorden en niet per se naar oplossingen? Het klinkt niet echt of je het zelf een probleem vindt namelijk
maandag 12 december 2016 om 19:06
maandag 12 december 2016 om 19:13
maandag 12 december 2016 om 19:15
quote:padme84 schreef op 12 december 2016 @ 18:55:
Of je 'iets hebt' weet ik natuurlijk ook niet...Maar ik herken veel uit je (erg lange ) verhaal en ik heb zelf Asperger. Ik wijt 'concentratieproblemen' (want zoiets is het uiteindelijk natuurlijk wel) zelf wel aan mijn autisme, dus wellicht dat dat bij jou ook speelt. De vraag is dan vervolgens meer: wat ga je daar aan doen? Of ben je alleen op zoek naar antwoorden en niet per se naar oplossingen? Het klinkt niet echt of je het zelf een probleem vindt namelijk
Nou ja ik vind het dus wel een probleem anders had ik er niet zo'n heel lang verhaal aan gewijd
Ik wil wel naar de huisarts gaan om me ergens op te laten testen maar ik vraag me af of dat zo overdreven is, of dat ik dus misschien gewoon in het verkeerde vakgebied zit. Dus ik ben op zoek naar een verklaring, oplossingen rollen daar dan mogelijk wel uit.
Of je 'iets hebt' weet ik natuurlijk ook niet...Maar ik herken veel uit je (erg lange ) verhaal en ik heb zelf Asperger. Ik wijt 'concentratieproblemen' (want zoiets is het uiteindelijk natuurlijk wel) zelf wel aan mijn autisme, dus wellicht dat dat bij jou ook speelt. De vraag is dan vervolgens meer: wat ga je daar aan doen? Of ben je alleen op zoek naar antwoorden en niet per se naar oplossingen? Het klinkt niet echt of je het zelf een probleem vindt namelijk
Nou ja ik vind het dus wel een probleem anders had ik er niet zo'n heel lang verhaal aan gewijd
Ik wil wel naar de huisarts gaan om me ergens op te laten testen maar ik vraag me af of dat zo overdreven is, of dat ik dus misschien gewoon in het verkeerde vakgebied zit. Dus ik ben op zoek naar een verklaring, oplossingen rollen daar dan mogelijk wel uit.
maandag 12 december 2016 om 19:16
Toen ik een tamelijk saaie baan had waar ik met weinig inspanning toch goede resultaten behaalde zat ik ook gewoon veel dingen op internet te lezen (nieuws, dingen over historische gebeurtenissen, facebook). Ik heb er toen niet zoveel achter gezocht. Ik kon wel vragen om meer werk, maar dat was er gewoon niet. Maar als je denkt dat er echt iets aan de hand is wat je belemmert in je dagelijks functioneren, dan zou ik gewoon alles is opschrijven en naar je huisarts stappen. Misschien overweegt hij of zij dan wel om je door te sturen naar een psycholoog. Misschien kan die persoon je gerust stellen of weten ze aan de hand van gesprekken en testen of er echt iets is waardoor je moeite heb om te focussen. Ik denk wel dat onze generatie sowieso meer moeite heeft om zich langer op een serieuze taak te concentreren.
You can breathe, you can blink, you can cry. Hell, you’re all gonna be doing that.
maandag 12 december 2016 om 19:26
maandag 12 december 2016 om 20:01
Ik verkloot al jaren veel tijd maar iedereen is altijd erg tevreden. Andere mensen zeggen altijd dat ze t onwijs druk hebben en niet genoeg tijd hebben om hun werk te doen, maar ik geloof er de ballen van.
In m'n studietijd deed ik wekenlang niks en dan heel hard blokken voor tentamen - ik ben overigens heel goed in de hoofdpunten uit een tekst halen dus ook dat ging efficiënt.
Heb nooit gedacht dat ik een stoornis heb
In m'n studietijd deed ik wekenlang niks en dan heel hard blokken voor tentamen - ik ben overigens heel goed in de hoofdpunten uit een tekst halen dus ook dat ging efficiënt.
Heb nooit gedacht dat ik een stoornis heb
Hello, can you hear me?
maandag 12 december 2016 om 20:15
quote:HelloFromTheOtherSide schreef op 12 december 2016 @ 20:01:
Ik verkloot al jaren veel tijd maar iedereen is altijd erg tevreden. Andere mensen zeggen altijd dat ze t onwijs druk hebben en niet genoeg tijd hebben om hun werk te doen, maar ik geloof er de ballen van.
In m'n studietijd deed ik wekenlang niks en dan heel hard blokken voor tentamen - ik ben overigens heel goed in de hoofdpunten uit een tekst halen dus ook dat ging efficiënt.
Heb nooit gedacht dat ik een stoornis heb
Exact dit. Als ik uitbetaald zou worden per project ipv voor er zijn dan zou ik ook lang niet zoveel internetten. Dan zou ik het aloude studieprincipe van 7 weken m'n eigen dingen, weekje knallen aanhouden.
Mij helpt het om geen kantoorwerk te hebben, maar werk waar je echt bezig gehouden wordt. Dan doe ik het gewoon en gaat de tijd ook veel sneller. En hoe saaier het werk hoe meer ik procrastinate, dus het heeft ook wel met de uitdaging die erin zit te maken.
Ik verkloot al jaren veel tijd maar iedereen is altijd erg tevreden. Andere mensen zeggen altijd dat ze t onwijs druk hebben en niet genoeg tijd hebben om hun werk te doen, maar ik geloof er de ballen van.
In m'n studietijd deed ik wekenlang niks en dan heel hard blokken voor tentamen - ik ben overigens heel goed in de hoofdpunten uit een tekst halen dus ook dat ging efficiënt.
Heb nooit gedacht dat ik een stoornis heb
Exact dit. Als ik uitbetaald zou worden per project ipv voor er zijn dan zou ik ook lang niet zoveel internetten. Dan zou ik het aloude studieprincipe van 7 weken m'n eigen dingen, weekje knallen aanhouden.
Mij helpt het om geen kantoorwerk te hebben, maar werk waar je echt bezig gehouden wordt. Dan doe ik het gewoon en gaat de tijd ook veel sneller. En hoe saaier het werk hoe meer ik procrastinate, dus het heeft ook wel met de uitdaging die erin zit te maken.
dinsdag 13 december 2016 om 10:20
Het doet me toch wel goed dat ik een aantal keer ADD voorbij zie komen. Was daar zelf tijdens mijn zoektocht ook al op gestuit. Herken mezelf in een aantal punten echt heel goed, en in sommige dingen juist totaal niet (mogelijk omdat ik mezelf juist al wat dingen heb aangeleerd om het mezelf makkelijker te maken?).
Vraag me alleen af waarom ik er op school nooit echt grote problemen mee heb gehad. Bij m'n broer, 3 neefjes en nichtje die AD(H)D of een vorm van autisme hebben, was dit van jongs af aan al bekend/getest/officieel. Ze hebben allemaal moeite met school/zijn naar speciale scholen gegaan en hebben echt moeite met het dagelijkse leven om het zo maar te zeggen. En tot nu toe heb ik me prima gered. Ben wel blijven zitten op de havo en heb daarna nog twee jaar verspild omdat ik niet wist welke studie ik moest doen, maar ook dit is vrij normaal tegenwoordig. Misschien ben ik wel gewoon vrij intelligent, maar kan ik er (door een milde vorm van AD(H)D/autisme) niet zo goed mee overweg.
Maar heb toch maar vandaag meteen een afspraak gemaakt met de huisarts (kan natuurlijk weer niet op m'n vrije dag). Had denk ik een soort bevestiging nodig dat mensen dit wel herkennen als ADD (of autisme, of ...) en niet dat ik gewoon een excuus zoek voor m'n uitstelgedrag/concentratieproblemen. Ben op het sociale vlak overigens ook niet bepaald sterk, dat hoort er volgens mij ook vaak wel bij. Maar daar heb ik wel vrede mee, heb een handjevol vrienden en vind het soms al vermoeiend om het contact daarmee te onderhouden (spreek dus ook niet zoveel af, heb echt tijd voor mezelf nodig).
Die medicatie van AD(H)D klinkt trouwens als iets wat te mooi is om waar te zijn... "Verbetert aandacht, concentratievermogen, geheugen, motorische coördinatie, stemming en de mogelijkheid om taken af te maken. Vermindert de neiging om te dagdromen of af te dwalen. De behandeling laat intellectuele mogelijkheden die al aanwezig zijn beter functioneren." Maar goed, er zullen ook wel genoeg bijwerkingen zijn, kan niet zijn dat dit een wondermiddel is voor mij. Al klinkt het als iets wat me enorm zou kunnen helpen!
Vraag me alleen af waarom ik er op school nooit echt grote problemen mee heb gehad. Bij m'n broer, 3 neefjes en nichtje die AD(H)D of een vorm van autisme hebben, was dit van jongs af aan al bekend/getest/officieel. Ze hebben allemaal moeite met school/zijn naar speciale scholen gegaan en hebben echt moeite met het dagelijkse leven om het zo maar te zeggen. En tot nu toe heb ik me prima gered. Ben wel blijven zitten op de havo en heb daarna nog twee jaar verspild omdat ik niet wist welke studie ik moest doen, maar ook dit is vrij normaal tegenwoordig. Misschien ben ik wel gewoon vrij intelligent, maar kan ik er (door een milde vorm van AD(H)D/autisme) niet zo goed mee overweg.
Maar heb toch maar vandaag meteen een afspraak gemaakt met de huisarts (kan natuurlijk weer niet op m'n vrije dag). Had denk ik een soort bevestiging nodig dat mensen dit wel herkennen als ADD (of autisme, of ...) en niet dat ik gewoon een excuus zoek voor m'n uitstelgedrag/concentratieproblemen. Ben op het sociale vlak overigens ook niet bepaald sterk, dat hoort er volgens mij ook vaak wel bij. Maar daar heb ik wel vrede mee, heb een handjevol vrienden en vind het soms al vermoeiend om het contact daarmee te onderhouden (spreek dus ook niet zoveel af, heb echt tijd voor mezelf nodig).
Die medicatie van AD(H)D klinkt trouwens als iets wat te mooi is om waar te zijn... "Verbetert aandacht, concentratievermogen, geheugen, motorische coördinatie, stemming en de mogelijkheid om taken af te maken. Vermindert de neiging om te dagdromen of af te dwalen. De behandeling laat intellectuele mogelijkheden die al aanwezig zijn beter functioneren." Maar goed, er zullen ook wel genoeg bijwerkingen zijn, kan niet zijn dat dit een wondermiddel is voor mij. Al klinkt het als iets wat me enorm zou kunnen helpen!
dinsdag 13 december 2016 om 10:40
quote:HelloFromTheOtherSide schreef op 12 december 2016 @ 20:26:
Wat doe je voor werk als ik vragen mag lux? Ik wil dolgraag de stad uit maar zou niet weten wat ik dan kan doen!Ik werk nu in de zorg, maar ben weer verder aan het studeren. Ik doe nu verpleging in de thuiszorg, maar ben ook 19 weken zwanger en na mijn verlof ga ik me fulltime op mijn master (niet verpleegkundegerelateerd maar wel zorggerelateerd) concentreren, dus ik blijf hier ook niet, te weinig perspectief voor de lange termijn. Maar qua bezig zijn, contact met andere mensen, gewoon een gevulde shift hebben enzo, vind ik het heerlijk.
Wat doe je voor werk als ik vragen mag lux? Ik wil dolgraag de stad uit maar zou niet weten wat ik dan kan doen!Ik werk nu in de zorg, maar ben weer verder aan het studeren. Ik doe nu verpleging in de thuiszorg, maar ben ook 19 weken zwanger en na mijn verlof ga ik me fulltime op mijn master (niet verpleegkundegerelateerd maar wel zorggerelateerd) concentreren, dus ik blijf hier ook niet, te weinig perspectief voor de lange termijn. Maar qua bezig zijn, contact met andere mensen, gewoon een gevulde shift hebben enzo, vind ik het heerlijk.
dinsdag 13 december 2016 om 21:33
Hoi!
Ik heb zelf asperger/ASS en ik herken heel wat uit jouw verhaal. Tijdens m'n middelbaar heb ik nooit iets gedaan, het resultaat was dan ook middelmatig maar ik was er wel steeds door. M'n studiemethode is op dit moment ronduit slecht te noemen. Is er volk in huis, dan ben ik afgeleid. Is iedereen weg, doe ik iets anders... Deadlines helpen mij wel, zolang die niet in zicht komen, laat ik alles liggen.
Vorig jaar volgde ik verpleegkunde, dat deed ik wel graag maar het was vooral de samenwerking met anderen die naar m'n mening mank liep. Helaas door mentale uitputting gestopt, ook al ben ik nog steeds van mening dat het binnen een specifieke functie wel iets voor mij ging zijn.
Ik word ook geconfronteerd met de onmogelijkheid om alles te weten en m'n geheugen kan ik soms ook wel vergelijken met een zeef... Misschien een detail, maar het lezen verloopt bij mij ook vrij traag. In m'n hoofd is het een complete chaos. Alles verloopt door elkaar, vele ideeën maar uiteindelijk door die chaos weinig concreets.
Momenteel volg ik een opleiding waarvan ik hoopte dat die echt iets voor mij zou zijn maar helaas is het tegendeel al bewezen.
Over een maand heb ik examens en ik kon en kan me nooit focussen op zaken die me niet interesseren... Als de interesse er is, dan mag je zeker de inzet verwachten maar zonder dat gegeven loopt het 'faliekant' af.
Veel tips kan ik je niet geven. Het enige wat ik je kan zeggen is dat je best concrete uitdagingen probeert te realiseren. Ik ga dat bijvoorbeeld proberen door een schoolopdracht te concretiseren tot een reëel bedrijf. Het project interesseert me, maar de praktische uitwerking zal ik helaas aan anderen moeten overlaten. Misschien raar gezegd maar het lijkt op de dirigent en z'n orkest.
Ik weet niet of je hier iets mee bent maar ik kan je zeggen dat je zeker niet alleen bent.
Net zoals bovenstaande reacties ook bewijzen
Ik heb zelf asperger/ASS en ik herken heel wat uit jouw verhaal. Tijdens m'n middelbaar heb ik nooit iets gedaan, het resultaat was dan ook middelmatig maar ik was er wel steeds door. M'n studiemethode is op dit moment ronduit slecht te noemen. Is er volk in huis, dan ben ik afgeleid. Is iedereen weg, doe ik iets anders... Deadlines helpen mij wel, zolang die niet in zicht komen, laat ik alles liggen.
Vorig jaar volgde ik verpleegkunde, dat deed ik wel graag maar het was vooral de samenwerking met anderen die naar m'n mening mank liep. Helaas door mentale uitputting gestopt, ook al ben ik nog steeds van mening dat het binnen een specifieke functie wel iets voor mij ging zijn.
Ik word ook geconfronteerd met de onmogelijkheid om alles te weten en m'n geheugen kan ik soms ook wel vergelijken met een zeef... Misschien een detail, maar het lezen verloopt bij mij ook vrij traag. In m'n hoofd is het een complete chaos. Alles verloopt door elkaar, vele ideeën maar uiteindelijk door die chaos weinig concreets.
Momenteel volg ik een opleiding waarvan ik hoopte dat die echt iets voor mij zou zijn maar helaas is het tegendeel al bewezen.
Over een maand heb ik examens en ik kon en kan me nooit focussen op zaken die me niet interesseren... Als de interesse er is, dan mag je zeker de inzet verwachten maar zonder dat gegeven loopt het 'faliekant' af.
Veel tips kan ik je niet geven. Het enige wat ik je kan zeggen is dat je best concrete uitdagingen probeert te realiseren. Ik ga dat bijvoorbeeld proberen door een schoolopdracht te concretiseren tot een reëel bedrijf. Het project interesseert me, maar de praktische uitwerking zal ik helaas aan anderen moeten overlaten. Misschien raar gezegd maar het lijkt op de dirigent en z'n orkest.
Ik weet niet of je hier iets mee bent maar ik kan je zeggen dat je zeker niet alleen bent.
Net zoals bovenstaande reacties ook bewijzen
dinsdag 13 december 2016 om 23:10
Ik herken het ook maar ik kwam er achter dat ik helemaal niet gedij als ik de hele dag moet binnen zitten. Misschien moet je gewoon boer worden en ik maak niet eens een grapje. Tegenwoordig moet je bijna de TU doen om boer te kunnen worden en je combineert het met fysiek actief bezig zijn. Eigenlijk is het vreemd dat we allemaal er van uit gaan dat we geschikt zijn om de hele dag te zitten, niet iedereen kan dat zonder onrustig te worden in zijn lijf en hoofd.
