Psyche
alle pijlers
Geen Innerlijke monoloog
zaterdag 17 oktober 2020 om 11:31
Dag iedereen,
Een paar jaar geleden ontdekte ik dat mijn denken misschien anders is dan dat van de meeste mensen, ik heb namelijk geen innerlijke monoloog,ik heb geen stem in mijn hoofd die constant wat zegt, mijn hoofd is bijna altijd leeg. Bovendien kan ik ook niet visualiseren. Het is niet dat ik helemaal niet kan visualiseren. Als ik bijvoorbeeld aan een appel denk, dan moet ik echt mijn best doen om het beeld vast te houden na ongeveer 1 a 2 seconden is het beeld meestal weg en bovendien is het beeld ook vrij wazig dit heb ik met alles.
Zelfs als ik een innerlijke monoloog wil moet ik mijn best doen als ik stop met concentreren, dan verdwijnt de stem in mijn hoofd het blijft niet automatisch hangen het gaat gewoon niet van zelf. Ik heb ook moeite met onthouden vaak schrijf ik dingen op of praat ik hardop tegen mezelf om enigszins wat te onthouden.
Ik hoop met dit topic mensen te vinden met een soortgelijk probleem, en wil ik ook weten hoe sommige van jullie denken in het algemeen denken jullie allemaal met beelden en een monoloog?
Een paar jaar geleden ontdekte ik dat mijn denken misschien anders is dan dat van de meeste mensen, ik heb namelijk geen innerlijke monoloog,ik heb geen stem in mijn hoofd die constant wat zegt, mijn hoofd is bijna altijd leeg. Bovendien kan ik ook niet visualiseren. Het is niet dat ik helemaal niet kan visualiseren. Als ik bijvoorbeeld aan een appel denk, dan moet ik echt mijn best doen om het beeld vast te houden na ongeveer 1 a 2 seconden is het beeld meestal weg en bovendien is het beeld ook vrij wazig dit heb ik met alles.
Zelfs als ik een innerlijke monoloog wil moet ik mijn best doen als ik stop met concentreren, dan verdwijnt de stem in mijn hoofd het blijft niet automatisch hangen het gaat gewoon niet van zelf. Ik heb ook moeite met onthouden vaak schrijf ik dingen op of praat ik hardop tegen mezelf om enigszins wat te onthouden.
Ik hoop met dit topic mensen te vinden met een soortgelijk probleem, en wil ik ook weten hoe sommige van jullie denken in het algemeen denken jullie allemaal met beelden en een monoloog?
zondag 18 oktober 2020 om 09:35
Ja. De gedachtenstroom is alleen wat minder alle kanten op. Dan denk ik geen 6 dingen tegelijk maar 3 of zo.
De enige manier om het bij 1 ding te houden is als ik aan het leren ben bijvoorbeeld dat ik dan de tv aanzet op een Engels programma, blijkbaar gebruik ik dan twee hersengebieden waardoor ik me kan focussen op wat ik aan het leren ben. Ik hoor ondertussen wel wat er op tv gebeurt. Als ik dat niet doe, dan ga ik standaard associaties bedenken over de stof die ik aan het leren ben en kom dan uiteindelijk uit op zo iets totaal anders dan waar ik mee bezig ben.
Stel dat ik over groepsdynamica aan het leren ben, dan kan ik dus een groep voor me halen om het te begrijpen, dat gaat dan over in een groep waar ik in zit, dan gaat het naar een persoon in die groep, dan gaat het naar een gesprek van die persoon, dan gaat het naar de inhoud van dat gesprek, bijvoorbeeld hun vakantie, dan gaat het naar het vakantieland waar zij zijn geweest, dan gaat het naar een eventuele eigen vakantie, naar dat mijn dochter nog niet kan zwemmen (is 4) en dan dat ik dus nog zwemles moet gaan regelen. En dat komt dan uit op dat ik ga googelen naar wat en waar over zwemles. En dat dus in een tijdsbestek van een minuut of zo.
Even een klein inkijkje in mijn hoofd.
zondag 18 oktober 2020 om 10:44
Als ik bijvoorbeeld denk aan dat ik boodschappen moet doen, dan zie ik allerlei (film)beelden. Ik die straks aan het koken ben en wat er voor nodig is, de koelkast en wat er nog wel en niet in staat, de winkel en de schappen waar de spullen staan die ik moet hebben, het weer op weg naar de route, hoe vol de tassen zullen zijn op de terugweg.
zondag 18 oktober 2020 om 10:45
Ik kan me goed voorstellen dat dat vervelend is Deize96. Mijn hoofd werkt ongeveer zoals die van Hecamel. Ik heb trouwens ADD. Toen ik depressief was kreeg ik antidepressiva en op een gegeven moment zat ik in de auto en merkte ik dat ik niets dacht. Helemaal niets. Ik zag dingen en dacht er niets bij terwijl normaal bij alles wat ik zie een gedachtestroom op gang komt. Aan de ene kant is mijn eigen drukke hoofd wel erg vermoeiend maar die leegte vond ik ook helemaal niet leuk. Zou het niet te trainen zijn, die innerlijke stem? Bijvoorbeeld door bewust een gesprekje met jezelf te voeren een paar keer per dag.
anoniem_394973 wijzigde dit bericht op 18-10-2020 10:49
0.65% gewijzigd
zondag 18 oktober 2020 om 10:48
Hier precies hetzelfde. Ik praat continue met mijzelf maar heb nog nooit beelden voor mij gezien. Ik droom overigens wel gewoon heel levendig en realistisch. En met geuren en smaken kan ik me het wel voor de geest halen. Iedereen is daar weer anders in denk ik.
zondag 18 oktober 2020 om 10:53
Ik denk vaak in film. Geen stilstaande plaatjes. Inclusief geluid. Eigenlijk is het een grote tetterende chaos. Als ik erg vermoeid ben dan heb ik ook de neiging om erin te zakken, dan zit ik met mijn mond half open (denk ik) erbij en ben ik helemaal weg tot iemand mijn naam zegt ofzo, dan schrik ik wakker.
zondag 18 oktober 2020 om 11:01
Dit vind ik echt heel grappig om te lezen. Omdat ik zelf een soortgelijke situatie heb gehad ongeveer een jaar geleden en ik dus absoluut niet in belden denk maar continue een monoloog met mijzelf voer. Ik werd wakker van het brandalarm (het was al eerder afgegaan die nacht) en heb eerst een paar minuten met mijzelf liggen discussiëren of het echt zou zijn. Toen er uit en door het spionnetje van de deur gezien dat inderdaad het hotel geëvacueerd werd. Maar ik was mijn bril kwijt, moest nog plassen, heb me nog aangekleed, wat spullen gepakt. Allemaal terwijl ik druk met mijzelf in gesprek was. Als er echt brand was geweest dan had ik het niet gered denk iklemoos2 schreef: ↑18-10-2020 02:10
Meest recente voorbeeld van een dik jaar geleden: midden in de nacht ging het brandalarm in het hotel af. Ik grijp kind en telefoon, schop man wakker en sta op. Ik dacht ‘kut kut kut, dit is de 12e verdieping!’. Terwijl ik naar man roep ‘alarm’ verschijnt een beeld van de plattegrond in mijn hoofd en loop naar de dichtstbijzijnde brandtrap met zoon op de arm. Man roept dat iedereen de andere kant op rent maar ik loop door. Na één deur open te duwen, stonden we op een plat dak, vanwaar je over tig gebouwen kon lopen of via de brandtrap naar beneden kon gaan aan de achterkant.
Dat beeld neemt het over van alle andere ‘input’ zoals de andere gasten, of wat mijn man zegt. Soms handig, soms heel onhandig.
zondag 18 oktober 2020 om 11:16
Gek genoeg herken ik dat wel enigszins van sinds de coronathuiswerkellende. Ik dacht ook vaak aan leuke dingen, keek uit naar dingen, en nu dat weg is voelt het leger.deize96 schreef: ↑18-10-2020 04:09Het probleem is dat ik me leeg voel, ik voel me gewoon een zombie niets komt in mij op geen geen gedachten geen herinneringen alsof mijn brein uitstaat. Elke dag is hetzelfde in mijn hoofd het is leeg ik voel niks geen emoties niets totale leegte alsof ik niet besta
ik ben er zeker van dat ik niet depressief ben ik heb geen gedachten, laat staan negatieve gedachten.
zondag 18 oktober 2020 om 11:48
Toch voel je genoeg om je leeg te voelen en die situatie onwenselijk te vinden.deize96 schreef: ↑18-10-2020 04:09Het probleem is dat ik me leeg voel, ik voel me gewoon een zombie niets komt in mij op geen geen gedachten geen herinneringen alsof mijn brein uitstaat. Elke dag is hetzelfde in mijn hoofd het is leeg ik voel niks geen emoties niets totale leegte alsof ik niet besta
ik ben er zeker van dat ik niet depressief ben ik heb geen gedachten, laat staan negatieve gedachten.
Als de gedachten/gevoelens niet vanzelf komen, misschien van buiten? Contact met anderen, een bos, muziek, een boek?
Voor mij als ik 'veel' leuke ervaringen kan ik daaraan terugdenken. Als ik dat minder heb dan heb ik herinneringen of zoek ik afleiding in hobby of
'gewoon' 'aanrommelen'.
zondag 18 oktober 2020 om 12:19
Haha dit topic is best interessant. Nooit gedacht dat mensen letterlijk constant in beelden of woorden dachten. Omdat ik dat zelf meestal niet doe vind ik het moeilijk voor te stellen hoe het echt is. Waarschijnlijk beeld ik het mezelf omslachtiger in dan het daadwerkelijk is?
Nu vraag ik me ook af wat voor type mensen de fanatieke woord-denkers zijn. Hebben jullie altijd wat te vertellen? Gangmakers op het feestje?
Aangezien jullie vaak een concreet onderwerp in jullie hoofd hebben beeld ik me in dat jullie altijd iets weten te vertellen. Soms heb ik van die momenten dat ik niets heb te vertellen of op te merken, mijn hoofd is leeg en ik heb nergens een mening over. En degene waarmee ik in dezelfde ruimte zit is dan van: “hee wat een mooie lampenkappen heeft dit restaurant, hmm wat zal ik gaan eten? Vis of biefstuk? Kijk die lieve baby eens glimlachen! O ja, thuis moet ik nog de vloer dweilen”. En dan vraag ik me heel hard af waarom dit allemaal opkomt in zijn/haar hoofd terwijl ik zelf ondertussen dus de krekels hoor tjirpen.
Nu vraag ik me ook af wat voor type mensen de fanatieke woord-denkers zijn. Hebben jullie altijd wat te vertellen? Gangmakers op het feestje?
Aangezien jullie vaak een concreet onderwerp in jullie hoofd hebben beeld ik me in dat jullie altijd iets weten te vertellen. Soms heb ik van die momenten dat ik niets heb te vertellen of op te merken, mijn hoofd is leeg en ik heb nergens een mening over. En degene waarmee ik in dezelfde ruimte zit is dan van: “hee wat een mooie lampenkappen heeft dit restaurant, hmm wat zal ik gaan eten? Vis of biefstuk? Kijk die lieve baby eens glimlachen! O ja, thuis moet ik nog de vloer dweilen”. En dan vraag ik me heel hard af waarom dit allemaal opkomt in zijn/haar hoofd terwijl ik zelf ondertussen dus de krekels hoor tjirpen.
zondag 18 oktober 2020 om 13:03
Ik denk dat 112 bellen voor de meeste mensen, via observatie en herhaling (tv, erover horen en lezen) wel 'routine' is. En voor mensen bij wie dat niet zo is, zal er idd bewust over de stappen nagedacht worden. Zoals jij die stappen beschrijft, heb ik het mijn kind zo ongeveer geleerd.Doggo schreef: ↑17-10-2020 23:38Ja, maar dat heb ik dus vrijwel altijd, dat ik dingen gewoon “weet”. Daar heb ik geen gesprek in mijn hoofd bij nodig, dat is nogal omslachtig. En ik vind het mij moeilijk voor te stellen dat iemand vrijwel altijd interne monologen heeft. Hoe werkt dat praktisch gezien? Want blijkbaar zijn er mensen die dit doen. En ik vraag me af of ze écht zo denken of dat ze alleen maar denken dat ze zo denkensorry dit wordt vaag haha
Hoe denken deze mensen in een spannende situatie? Stel ze moeten 112 bellen, dat is geen routine of automatisme te noemen, er moet wel actief nagedacht worden. Denken zij letterlijk: - die man heeft een hartaanval dus nu pak ik de telefoon en toets ik het nummer 112 in.
“Hallo met de alarmcentrale wat is er aan de hand?”
Interne monoloog: hmm man heeft een hartaanval dus ik moet nu vertellen dat man een hartaanval heeft
“Man heeft een hartaanval” —
Ik zou zelf eigenlijk helemaal niks actief denken op zo’n moment. Ik weet wat ik moet doen en zeggen zonder dat ik dat in volzinnen in mijn hoofd heb moeten uitspreken. Dit beschrijf ik maar als associatief denken of een soort “gevoel” in mijn hoofd.
zondag 18 oktober 2020 om 13:11
Oh, dat heb ik ook, alleen dan voornamelijk in beelden. Hoe meer herrie of toestand om me heen, hoe beter ik daardoor kan focussen. En zonder deadline gaat het mij een stuk slechter af.Hecamel schreef: ↑18-10-2020 09:35Ja. De gedachtenstroom is alleen wat minder alle kanten op. Dan denk ik geen 6 dingen tegelijk maar 3 of zo.
De enige manier om het bij 1 ding te houden is als ik aan het leren ben bijvoorbeeld dat ik dan de tv aanzet op een Engels programma, blijkbaar gebruik ik dan twee hersengebieden waardoor ik me kan focussen op wat ik aan het leren ben. Ik hoor ondertussen wel wat er op tv gebeurt. Als ik dat niet doe, dan ga ik standaard associaties bedenken over de stof die ik aan het leren ben en kom dan uiteindelijk uit op zo iets totaal anders dan waar ik mee bezig ben.
Stel dat ik over groepsdynamica aan het leren ben, dan kan ik dus een groep voor me halen om het te begrijpen, dat gaat dan over in een groep waar ik in zit, dan gaat het naar een persoon in die groep, dan gaat het naar een gesprek van die persoon, dan gaat het naar de inhoud van dat gesprek, bijvoorbeeld hun vakantie, dan gaat het naar het vakantieland waar zij zijn geweest, dan gaat het naar een eventuele eigen vakantie, naar dat mijn dochter nog niet kan zwemmen (is 4) en dan dat ik dus nog zwemles moet gaan regelen. En dat komt dan uit op dat ik ga googelen naar wat en waar over zwemles. En dat dus in een tijdsbestek van een minuut of zo.
Even een klein inkijkje in mijn hoofd.
Gevolg is wel dat ik, voor mijn gevoel in elk geval, soms heel lang moet nadenken over een vraag die iemand stelt, omdat ik mij eerst door alle associaties moet worstelen en het dan ook nog van beeld naar taal moet omzetten.
zondag 18 oktober 2020 om 13:13
Dat gaat bij mij ook in stappen maar wel snel. Ik heb ondervonden dat ik in noodgevallen heel goed rustig maar snel kan handelen. Er was een man in levensgevaar en alleen ik was daar. Telefoon pakken, er naartoe rennen. Man moet gered, 112 moet gebeld, gevaar voor mezelf bij redden? Ja. Volgorde dus eerst 112 bellen, dan redden. Dus zo deed ik dat. Ik was heel verbaasd dat ik dit kon.Voornu schreef: ↑18-10-2020 13:03Ik denk dat 112 bellen voor de meeste mensen, via observatie en herhaling (tv, erover horen en lezen) wel 'routine' is. En voor mensen bij wie dat niet zo is, zal er idd bewust over de stappen nagedacht worden. Zoals jij die stappen beschrijft, heb ik het mijn kind zo ongeveer geleerd.
zondag 18 oktober 2020 om 13:28
https://www.boredpanda.com/not-everyon ... gn=organic
Dit artikel geeft het verschil in mensen die wel een interne monoloog hebben en mensen die dit niet ervaren vrij briljant weer
Ik heb een eindeloze interne monoloog. Moeilijk voor te stellen dat mensen dat niet hebben haha.
Dit artikel geeft het verschil in mensen die wel een interne monoloog hebben en mensen die dit niet ervaren vrij briljant weer
Ik heb een eindeloze interne monoloog. Moeilijk voor te stellen dat mensen dat niet hebben haha.
zondag 18 oktober 2020 om 13:45
Nog even een aanvulling op het redden van de man, ik geloof dat ik die stappen zie, dit dat, dat. Ik weet niet of ik ook mijn interne stem hoorde. Goh, interessant onderwerp en ik weet eigenlijk niet of ik in een categorie val want het verschilt nogal per situatie. Als ik een nummer moet onthouden 'schrijf' ik 'm op in mijn hoofd. De achtergrond is trouwens zwart en oneindig diep, geen plat zwart bord ofzo, en de cijfers zijn gloeiend witgroenig. Alsof je in het heelal schrijft. Woorden schrijf ik volgens mij niet. Ik zie geen letters denk ik.
Hoe zien jullie een jaar? Bij mij is een jaar een cirkel. Oktober zit onderaan terwijl dat eigenlijk niet klopt.
Hoe zien jullie een jaar? Bij mij is een jaar een cirkel. Oktober zit onderaan terwijl dat eigenlijk niet klopt.
zondag 18 oktober 2020 om 14:18
Interessant die verschillen.Rachmaninoff schreef: ↑18-10-2020 13:45Nog even een aanvulling op het redden van de man, ik geloof dat ik die stappen zie, dit dat, dat. Ik weet niet of ik ook mijn interne stem hoorde. Goh, interessant onderwerp en ik weet eigenlijk niet of ik in een categorie val want het verschilt nogal per situatie. Als ik een nummer moet onthouden 'schrijf' ik 'm op in mijn hoofd. De achtergrond is trouwens zwart en oneindig diep, geen plat zwart bord ofzo, en de cijfers zijn gloeiend witgroenig. Alsof je in het heelal schrijft. Woorden schrijf ik volgens mij niet. Ik zie geen letters denk ik.
Hoe zien jullie een jaar? Bij mij is een jaar een cirkel. Oktober zit onderaan terwijl dat eigenlijk niet klopt.
Ik zie dus geen jaar. Ik hoor mezelf alleen januari zeggen bijvoorbeeld in mijn hoofd.
zondag 18 oktober 2020 om 14:35
Deize, als ik aan een appel denk dan zie ik die appel ook niet heel lang, gewoon zo een appel zonder context is sowieso lastiger dan als ik zou denken dat ik zin heb in een appel en dan in mijn hoofd zie waar die appel ligt, in mijn geval in de koelkast, dus ik zie voor me op welke plek in de koelkast. Maar dat duurt maar een fractie van een seconde denk ik.
zondag 18 oktober 2020 om 15:23
Ja ik kan wel een liedje afspelen. Maar als iemand zegt beeld je een strand in, dan zie ik het niet voor me in beelden. Natuurlijk weet ik wel wat een strand is en kan ik het wel associëren met dingen die met het strand te maken hebben.Desmond1970 schreef: ↑18-10-2020 14:26Wat ik wel wil weten is, als je niet in beelden denkt, kun je dan wel een liedje 'afspelen' in je gedachten?
zondag 18 oktober 2020 om 15:46
Een herinnering dan van toen je op het strand liep? Kun je die ook niet ongeveer afspelen? Bijvoorbeeld je voeten op het zand, de golven die het strand op rollen?madamecannibale schreef: ↑18-10-2020 15:23Ja ik kan wel een liedje afspelen. Maar als iemand zegt beeld je een strand in, dan zie ik het niet voor me in beelden. Natuurlijk weet ik wel wat een strand is en kan ik het wel associëren met dingen die met het strand te maken hebben.
zondag 18 oktober 2020 om 15:58
Nee, ik weet wel hoe dat voelt mijn voeten op het zand. Maar kan het niet letterlijk voor me zien. Nu wil ik dit topic niet teveel kapen maar in het andere topic werden toen wel leuke dingen gedeeld. Als je bijvoorbeeld aan een rode ster denkt, hoe helder zie je hem dan voor je?Rachmaninoff schreef: ↑18-10-2020 15:46Een herinnering dan van toen je op het strand liep? Kun je die ook niet ongeveer afspelen? Bijvoorbeeld je voeten op het zand, de golven die het strand op rollen?
