Psyche
alle pijlers
Geen Innerlijke monoloog
zaterdag 17 oktober 2020 om 11:31
Dag iedereen,
Een paar jaar geleden ontdekte ik dat mijn denken misschien anders is dan dat van de meeste mensen, ik heb namelijk geen innerlijke monoloog,ik heb geen stem in mijn hoofd die constant wat zegt, mijn hoofd is bijna altijd leeg. Bovendien kan ik ook niet visualiseren. Het is niet dat ik helemaal niet kan visualiseren. Als ik bijvoorbeeld aan een appel denk, dan moet ik echt mijn best doen om het beeld vast te houden na ongeveer 1 a 2 seconden is het beeld meestal weg en bovendien is het beeld ook vrij wazig dit heb ik met alles.
Zelfs als ik een innerlijke monoloog wil moet ik mijn best doen als ik stop met concentreren, dan verdwijnt de stem in mijn hoofd het blijft niet automatisch hangen het gaat gewoon niet van zelf. Ik heb ook moeite met onthouden vaak schrijf ik dingen op of praat ik hardop tegen mezelf om enigszins wat te onthouden.
Ik hoop met dit topic mensen te vinden met een soortgelijk probleem, en wil ik ook weten hoe sommige van jullie denken in het algemeen denken jullie allemaal met beelden en een monoloog?
Een paar jaar geleden ontdekte ik dat mijn denken misschien anders is dan dat van de meeste mensen, ik heb namelijk geen innerlijke monoloog,ik heb geen stem in mijn hoofd die constant wat zegt, mijn hoofd is bijna altijd leeg. Bovendien kan ik ook niet visualiseren. Het is niet dat ik helemaal niet kan visualiseren. Als ik bijvoorbeeld aan een appel denk, dan moet ik echt mijn best doen om het beeld vast te houden na ongeveer 1 a 2 seconden is het beeld meestal weg en bovendien is het beeld ook vrij wazig dit heb ik met alles.
Zelfs als ik een innerlijke monoloog wil moet ik mijn best doen als ik stop met concentreren, dan verdwijnt de stem in mijn hoofd het blijft niet automatisch hangen het gaat gewoon niet van zelf. Ik heb ook moeite met onthouden vaak schrijf ik dingen op of praat ik hardop tegen mezelf om enigszins wat te onthouden.
Ik hoop met dit topic mensen te vinden met een soortgelijk probleem, en wil ik ook weten hoe sommige van jullie denken in het algemeen denken jullie allemaal met beelden en een monoloog?
maandag 19 oktober 2020 om 03:32
Oh dit vind ik altijd zo’n interessant onderwerp, sinds ik erachter kwam dat ik ehh.. ‘niks’ heb haha.
Ik kan niks zien, horen, ruiken, voelen of proeven wat er niet daadwerkelijk is.
Ik ga ook een poging doen om het conceptueel nadenken uit te leggen, wat iemand hier ook al zei, dat je iets gewoon ‘weet’.
Ik heb inmiddels met aantal mensen over gehad, die niet konden bevatten dat iemand zonder inner voice gewoon normaal kan leven.
‘Maar hoe weet je dan dat je zin hebt in koffie?! Dan zeg je toch tegen jezelf in je hoofd ‘ik heb zin in koffie?! Hoezo ‘weet’ je het gewoon, dat betekent toch dat je wel een inner voice hebt??’
Dan is mijn vraag aan hen: ‘Nadat je het hebt gezegd tegen jezelf in je hoofd, vanaf die seconde erna, dát is toch een moment waarop je het niet meer zegt tegen jezelf, maar gewoon weet. Je blijft niet tegen jezelf herhalen ‘ik heb zin in koffie ik heb zin in koffie ik heb zin...’ totdat je je eerste slok neemt. Je weet het dan gewoon, want je hebt het jezelf net laten weten.’
Dan zeggen de meesten iets van ‘Ja nee hèhè, natuurlijk blijf ik het dan niet tegen mezelf zeggen’, en dan snappen ze dus ook vaak wat ik bedoel met het ‘weten’ (namelijk dat zij dat in dit voorbeeld ook zouden hebben en dus niet het zinnetje hele tijd hoeven te herhalen om het te weten)
En dan komt de vervolgvraag... (dit onderwerp heeft echt voor de meest hilarische gesprekken gezorgd die ik ooit heb gehad
)‘
Maar hoe wéét jij het dan als je het niet tegen jezelf zegt in je hoofd?!’
En dan vertel ik hoe het voor mij voelt en wat ik zelf een logische mogelijke verklaring/uitleg zou vinden, namelijk:
uiteindelijk komt die inner voice ook ergens vandaan natuurlijk...vanuit jezelf. Iets in jou heeft al zin in koffie, voordat jij het zelf weet. Dan worden er ergens in je hoofd woorden en/of een zin gevormd en die woorden ‘zeg’ jij vervolgens tegen jezelf in datzelfde hoofd, zodat er actie kan worden genomen om die koffie nou eens te krijgen.
‘En dus’, concludeer ik dan vrolijk tegen een verward, verbijsterd gezicht, ‘mijn hoofd haalt gewoon the middle man eruit’.
(voor de duidelijkheid (lijkt me wel duidelijk
): het is geen wetenschap, maar een manier om een manier van denken te kunnen vergelijken met een manier die mensen van zichzelf al wel kennen. Dus vooral het einde is hoe het voor mij voelt, dat die tussenstap wordt weggehaald).
De meesten snapten m’n probeersel om uit te leggen en sommige niet. (‘Ja nee ik ‘snap’ wat je bedoelt, maar euhh.. ik snáp je niet.. snap je?). Maar misschien snapt hier iemand het ook of heeft er wat aan haha
Ik kan niks zien, horen, ruiken, voelen of proeven wat er niet daadwerkelijk is.
Ik ga ook een poging doen om het conceptueel nadenken uit te leggen, wat iemand hier ook al zei, dat je iets gewoon ‘weet’.
Ik heb inmiddels met aantal mensen over gehad, die niet konden bevatten dat iemand zonder inner voice gewoon normaal kan leven.
‘Maar hoe weet je dan dat je zin hebt in koffie?! Dan zeg je toch tegen jezelf in je hoofd ‘ik heb zin in koffie?! Hoezo ‘weet’ je het gewoon, dat betekent toch dat je wel een inner voice hebt??’
Dan is mijn vraag aan hen: ‘Nadat je het hebt gezegd tegen jezelf in je hoofd, vanaf die seconde erna, dát is toch een moment waarop je het niet meer zegt tegen jezelf, maar gewoon weet. Je blijft niet tegen jezelf herhalen ‘ik heb zin in koffie ik heb zin in koffie ik heb zin...’ totdat je je eerste slok neemt. Je weet het dan gewoon, want je hebt het jezelf net laten weten.’
Dan zeggen de meesten iets van ‘Ja nee hèhè, natuurlijk blijf ik het dan niet tegen mezelf zeggen’, en dan snappen ze dus ook vaak wat ik bedoel met het ‘weten’ (namelijk dat zij dat in dit voorbeeld ook zouden hebben en dus niet het zinnetje hele tijd hoeven te herhalen om het te weten)
En dan komt de vervolgvraag... (dit onderwerp heeft echt voor de meest hilarische gesprekken gezorgd die ik ooit heb gehad
)‘ Maar hoe wéét jij het dan als je het niet tegen jezelf zegt in je hoofd?!’
En dan vertel ik hoe het voor mij voelt en wat ik zelf een logische mogelijke verklaring/uitleg zou vinden, namelijk:
uiteindelijk komt die inner voice ook ergens vandaan natuurlijk...vanuit jezelf. Iets in jou heeft al zin in koffie, voordat jij het zelf weet. Dan worden er ergens in je hoofd woorden en/of een zin gevormd en die woorden ‘zeg’ jij vervolgens tegen jezelf in datzelfde hoofd, zodat er actie kan worden genomen om die koffie nou eens te krijgen.
‘En dus’, concludeer ik dan vrolijk tegen een verward, verbijsterd gezicht, ‘mijn hoofd haalt gewoon the middle man eruit’.
(voor de duidelijkheid (lijkt me wel duidelijk
): het is geen wetenschap, maar een manier om een manier van denken te kunnen vergelijken met een manier die mensen van zichzelf al wel kennen. Dus vooral het einde is hoe het voor mij voelt, dat die tussenstap wordt weggehaald).De meesten snapten m’n probeersel om uit te leggen en sommige niet. (‘Ja nee ik ‘snap’ wat je bedoelt, maar euhh.. ik snáp je niet.. snap je?). Maar misschien snapt hier iemand het ook of heeft er wat aan haha
maandag 19 oktober 2020 om 06:40
Ja, denken in concepten is denken zonder tussenstap. Wat grappig dat mensen vragen hoe je kan leven zonder inner voice 
Ik vraag me juist het omgekeerde af: hoe kun je leven met alleen een inner voice? Dat is zo... langzaam. Dan kost denken toch ontzettend veel tijd en energie? Hoe houd je dan ruimte over om dingen te bedenken buiten het hier en nu?
Ik vraag me juist het omgekeerde af: hoe kun je leven met alleen een inner voice? Dat is zo... langzaam. Dan kost denken toch ontzettend veel tijd en energie? Hoe houd je dan ruimte over om dingen te bedenken buiten het hier en nu?
maandag 19 oktober 2020 om 19:13
Ik heb ook best veel gaande van kleins af aan en ook de achtergrondmuziek.
Interne dialoog is er bij mij niet continu, maar ik zet deze wel graag aan als ik aan het werk ben of ervaringen aan het verwerken ben. Dan vertel ik het verhaal aan een goede vriend in mijn gedachten. Of als ik boodschappen doe, dan babbel ik rustig in mezelf, vind ik wel een soort van gezellig. En dan raak ik minder snel afgeleid van wat ik kom doen.
Maar concepten en ingevingen zijn wel de basis denk ik. Als ik goed uitgerust ben functioneer ik puur daar op. Als ik niet uitgerust ben is het meer een chaos.
Ik was sowieso lang onderworpen aan alles wat in mijn hoofd gebeurde, maar heb gemerkt dat ik best wat mind control kan verkrijgen door veel te oefenen met mijn aandacht richten en discipline opbouwen. En een externe structuur gebruiken. Dus niet steeds laten afleiden door associaties, deze gewoon laten gaan of evt opschrijven als het een idee of "to do" is. En dan door met waar ik mee bezig was. Anders kan ik nooit normaal een boek uit lezen door alle associaties en achtergrond ideeën.
De achtergrondmuziek kan ik nu ook uitzetten godzijdank. Anders staat soms een week lang hetzelfde nummer te spelen
maandag 19 oktober 2020 om 19:17
Vraag me wel eens af in hoeverre anderen hun gedachten laten vullen door allerlei interne en externe input VS. puur wat ze zelf willen denken. Heel nieuwsgierig naar.
Ook hoe TO dit heeft. Bij mij zijn emoties een drijvende kracht voor wat in mijn hoofd gebeurt. Hoe kan het dat je geen emoties ervaart? Voel je ze wel in je lichaam? Dus qua spierspanning, druk op je maag, tintelingen in ledematen enz.?
Ook hoe TO dit heeft. Bij mij zijn emoties een drijvende kracht voor wat in mijn hoofd gebeurt. Hoe kan het dat je geen emoties ervaart? Voel je ze wel in je lichaam? Dus qua spierspanning, druk op je maag, tintelingen in ledematen enz.?
maandag 19 oktober 2020 om 20:25
Nou, ik denk niet dat je veel te willen hebt. Alles wat je denkt wordt bepaald door wat je hebt meegemaakt of de dingen die je verteld zijn. Ik vind zelf dat mensen hetzelfde zijn als dieren. Dingen die we doen komen vaak voort uit hele basale gevoelens. Mensen zijn dan wel erg intelligent, maar in vrije gedachtes geloof ik niet echt. Tuurlijk kan je eigen keuzes maken in het leven, maar ik denk dat die keuzes alsnog te maken hebben met wat je allemaal hebt meegemaakt. En biologie speelt ook heel erg mee.Avage schreef: ↑19-10-2020 19:17Vraag me wel eens af in hoeverre anderen hun gedachten laten vullen door allerlei interne en externe input VS. puur wat ze zelf willen denken. Heel nieuwsgierig naar.
Ook hoe TO dit heeft. Bij mij zijn emoties een drijvende kracht voor wat in mijn hoofd gebeurt. Hoe kan het dat je geen emoties ervaart? Voel je ze wel in je lichaam? Dus qua spierspanning, druk op je maag, tintelingen in ledematen enz.?
Aanrader is de documentaire “the social dilemma”, het gaat over de invloed van sociale media op het brein. Er wordt ook uitgelegd hoe door kunstmatige intelligentie van sociale media er een algoritme wordt gecreëerd die jou een bepaalde mening gaat doordrukken. Dit heeft al een grote invloed op veel mensen omdat de strijd tussen politiek links en rechts veel groter wordt.
maandag 19 oktober 2020 om 20:31
Ok, ik vind dit dus ook best bhoeiend. Heb dit soort gesprekken ook regelmatig met mensen.
Ik heb geen interne monoloog. Ik 'hoor' mezelf ook niet.
Beelden zien kan ik ook niet, gezichten voor de geest halen is helemaal onmogelijk. Zelfs van familieleden of vrienden die ik meerdere keren per week zie.
Dat is dan gewoon een vraag gezicht, zonder ogen ofzo. Heel raar. Een grote vlek.
Net als inbeelden waar je trek in hebt qua avondeten. Kan ik niet. Ik pak gewoon wat. Vaak plan ik al vooruit. En als ik daar op de avond zelf geen zin in heb, jammer dan.
Geleide meditaties kan ik niks mee, ik kan het niét voor me zien. Het lukt me gewoon niet.
Nu is me door een psycholoog verteld dat dit te maken kan hebben met m'n ASS. Geen idee of dit klopt, dus ben wel benieuwd of meer autisten dit ook hebben. Amper tot niet dingen in kunnen beelden, geen interne monoloog hebben e.d.
Ik heb geen interne monoloog. Ik 'hoor' mezelf ook niet.
Beelden zien kan ik ook niet, gezichten voor de geest halen is helemaal onmogelijk. Zelfs van familieleden of vrienden die ik meerdere keren per week zie.
Dat is dan gewoon een vraag gezicht, zonder ogen ofzo. Heel raar. Een grote vlek.
Net als inbeelden waar je trek in hebt qua avondeten. Kan ik niet. Ik pak gewoon wat. Vaak plan ik al vooruit. En als ik daar op de avond zelf geen zin in heb, jammer dan.
Geleide meditaties kan ik niks mee, ik kan het niét voor me zien. Het lukt me gewoon niet.
Nu is me door een psycholoog verteld dat dit te maken kan hebben met m'n ASS. Geen idee of dit klopt, dus ben wel benieuwd of meer autisten dit ook hebben. Amper tot niet dingen in kunnen beelden, geen interne monoloog hebben e.d.
maandag 19 oktober 2020 om 20:35
Ja, zeker. Het is al wetenschappelijk bewezen dat veel autisten zich iets niet letterlijk kunnen inbeelden (ook veel wel hoor). Bij deze mensen is er daadwerkelijk iets in de hersenen dat anders werkt. Ik weet even de details zo niet uit mijn hoofd. Maar volgens mij is dit stuk in de hersenen wat kleiner, of neuronen werken niet goed samen oid. Ze hebben ook veel moeite met het herkennen en onthouden van gezichten. Ik zelf heb dat heel erg. Als ik iemand tegenkom twijfel ik heel erg of dat echt diegene is, ook al ken ik diegene al jaren. Ik wacht dan tot de ander mij eerst begroet zodat ik niet voor lul sta mocht ik iemand anders voor me hebben, haha.eennieuwbegin schreef: ↑19-10-2020 20:31Ok, ik vind dit dus ook best bhoeiend. Heb dit soort gesprekken ook regelmatig met mensen.
Ik heb geen interne monoloog. Ik 'hoor' mezelf ook niet.
Beelden zien kan ik ook niet, gezichten voor de geest halen is helemaal onmogelijk. Zelfs van familieleden of vrienden die ik meerdere keren per week zie.
Dat is dan gewoon een vraag gezicht, zonder ogen ofzo. Heel raar. Een grote vlek.
Net als inbeelden waar je trek in hebt qua avondeten. Kan ik niet. Ik pak gewoon wat. Vaak plan ik al vooruit. En als ik daar op de avond zelf geen zin in heb, jammer dan.
Geleide meditaties kan ik niks mee, ik kan het niét voor me zien. Het lukt me gewoon niet.
Nu is me door een psycholoog verteld dat dit te maken kan hebben met m'n ASS. Geen idee of dit klopt, dus ben wel benieuwd of meer autisten dit ook hebben. Amper tot niet dingen in kunnen beelden, geen interne monoloog hebben e.d.
maandag 19 oktober 2020 om 20:57
Ik ben een ISTP, volgens de Meijers- Briggs methode.
Ik zie geen beelden, en als ik het zie, moet ik er eerst moeite voor doen. Het is dan heel basaai, zonder details en binnen een paar seconden weg.
Waar iemand hier in concepten denkt, denk ik in oplossingen. Ik leef nagenoeg altijd in het moment en ik neem constant data op, de hele dag door, ik begeleid mezelf dan met een stem over wat ik zie en hoor. Ik vergeet dat dan meteen, maar het wordt ergens intern opgeslagen en soms kan ik ineens een aha moment hebben, omdat ik ergens een verband tussen zie.
Geen idee hoe dat werkt, want ik doe het niet bewust en ik ben me er ook niet van bewust. Ik word er ook niet moe van of zo. Ik denk ook nooit over wat ik wil zeggen, dat stroomt er zo uit. Ik heb ook maar heel zelden zo'n: "shit had ik dat nu toen maar gezegd"- moment. Omdat ik een hele grote encyclopedie van kennis heb, kan ik dat meteen inzetten, zonder na te denken.
Ik kan me overigens ook niet echt herinneren wat ik een uur geleden gedaan heb of wat voor gevoel ik daarbij had. Emoties zijn bij mij echt onderontwikkeld wat dat betreft.
Het blijft toch apart dat mensen dezelfde dingen soms volledig anders verwerken met hun cognitieve functies, maar het is heel vaak een bron van misverstand.
Ik zie geen beelden, en als ik het zie, moet ik er eerst moeite voor doen. Het is dan heel basaai, zonder details en binnen een paar seconden weg.
Waar iemand hier in concepten denkt, denk ik in oplossingen. Ik leef nagenoeg altijd in het moment en ik neem constant data op, de hele dag door, ik begeleid mezelf dan met een stem over wat ik zie en hoor. Ik vergeet dat dan meteen, maar het wordt ergens intern opgeslagen en soms kan ik ineens een aha moment hebben, omdat ik ergens een verband tussen zie.
Geen idee hoe dat werkt, want ik doe het niet bewust en ik ben me er ook niet van bewust. Ik word er ook niet moe van of zo. Ik denk ook nooit over wat ik wil zeggen, dat stroomt er zo uit. Ik heb ook maar heel zelden zo'n: "shit had ik dat nu toen maar gezegd"- moment. Omdat ik een hele grote encyclopedie van kennis heb, kan ik dat meteen inzetten, zonder na te denken.
Ik kan me overigens ook niet echt herinneren wat ik een uur geleden gedaan heb of wat voor gevoel ik daarbij had. Emoties zijn bij mij echt onderontwikkeld wat dat betreft.
Het blijft toch apart dat mensen dezelfde dingen soms volledig anders verwerken met hun cognitieve functies, maar het is heel vaak een bron van misverstand.
maandag 19 oktober 2020 om 21:02
Mogelijk niet. Ik heb allebei wel, zelfs 4 verschillende 'innerlijke monologen' en ik wacht nu op de uitslag of ik een vorm van autisme heb. Kans wordt 90+ procent geacht, haha. Nu is het ook wel een enorm breed spectrum, natuurlijk.eennieuwbegin schreef: ↑19-10-2020 20:31Ok, ik vind dit dus ook best bhoeiend. Heb dit soort gesprekken ook regelmatig met mensen.
Ik heb geen interne monoloog. Ik 'hoor' mezelf ook niet.
Beelden zien kan ik ook niet, gezichten voor de geest halen is helemaal onmogelijk. Zelfs van familieleden of vrienden die ik meerdere keren per week zie.
Dat is dan gewoon een vraag gezicht, zonder ogen ofzo. Heel raar. Een grote vlek.
Net als inbeelden waar je trek in hebt qua avondeten. Kan ik niet. Ik pak gewoon wat. Vaak plan ik al vooruit. En als ik daar op de avond zelf geen zin in heb, jammer dan.
Geleide meditaties kan ik niks mee, ik kan het niét voor me zien. Het lukt me gewoon niet.
Nu is me door een psycholoog verteld dat dit te maken kan hebben met m'n ASS. Geen idee of dit klopt, dus ben wel benieuwd of meer autisten dit ook hebben. Amper tot niet dingen in kunnen beelden, geen interne monoloog hebben e.d.
maandag 19 oktober 2020 om 21:25
Ja, het is heel irritant. Ik heb faalangst en moeite met concentreren en die stem dwingt mij om te concentreren, tot ik 'in het verhaal zit' en dan is de stem weg. Met rekenen heb ik er heel veel last van. Soms vergeet ik de stem en los ik een moeilijke berekening enorm snel op, maar dan geloof ik mezelf niet en dan ga ik het narekenen. Het klopt echter altijd. Maar bijna altijd hoor ik die stem bij een rekensom plus nog een extra stem die dingen roept als onthou dit, vergeet dat getal niet, als je dit vergeet moet je opnieuw beginnen, en zo duurt het eeuwen. Het lijkt bij mij haast dwangmatig want ik kan ook zonder die stem en dan ga ik heel snel. Volgens mij heb ik de stem aangeleerd om fouten te voorkomen.Lafae schreef: ↑19-10-2020 06:40Ja, denken in concepten is denken zonder tussenstap. Wat grappig dat mensen vragen hoe je kan leven zonder inner voice
Ik heb er trouwens ook last van tijdens pianospelen. Hoe minder ik nadenk hoe beter het gaat. Dus dan zit ik ineens heel goed in een stuk, hoor ik ineens wowww het gaat nu al heel lang goed, misschien maak ik tot het eind geen fout! Ohh en dan voel ik mijn vingers al verkrampen en ga ik nadenken, wat komt nu, ja hoor, fout.
anoniem_394973 wijzigde dit bericht op 19-10-2020 21:44
12.50% gewijzigd
maandag 19 oktober 2020 om 21:37
Bij mij zit winter ook boven en herfst onder. Die van mij gaat met de klok mee. De winter duurt tot 5 a 10 over, de lente tot kwart over en dan komt de zomer. Om half is het ineens oktober. Oktober en vooral november duren eindeloos, tot bijna 5 voor, dan is het december.duet schreef: ↑18-10-2020 17:06Dit is grappig. Ik zie ook een cirkel, maar hij sluit niet helemaal. Oudjaar en nieuwjaar zitten net niet aan elkaar vast. Bij mij gaat de cirkel tegen de wijzers van de klok in. Winter zit boven, lente zit links, zomer onderaan en herfst rechts. De maand oktober zit dus ergens tussen de 2 en de 3 van de klok.
maandag 19 oktober 2020 om 21:50
Hier heb ik meestal gewoon controle over wat ik denk. Maar soms ook totaal geen enkele controle. Het ligt aan het onderwerp of ik het laat gaan of niet.Avage schreef: ↑19-10-2020 19:17Vraag me wel eens af in hoeverre anderen hun gedachten laten vullen door allerlei interne en externe input VS. puur wat ze zelf willen denken. Heel nieuwsgierig naar.
Ook hoe TO dit heeft. Bij mij zijn emoties een drijvende kracht voor wat in mijn hoofd gebeurt. Hoe kan het dat je geen emoties ervaart? Voel je ze wel in je lichaam? Dus qua spierspanning, druk op je maag, tintelingen in ledematen enz.?
Heb een tijdje in de auto gehad dat als ik door een bepaalde bocht reed met mijn dochter achterin dat ik me dan ging voorstellen dat we tegen een boom klapten. Daar deed ik dus wel wat aan. En dan dus letterlijk tegen mijzelf zeggen dat ik ergens anders aan moet denken.
Meestal zijn het trouwens geen bewuste gedachten. Of dingen waar ik over nadenk of zo. Net zat ik chateau meiland te kijken en dan denk ik vanalles daarover over hoe je nou in hemelsnaam je kan bedenken dat de planten water moeten hebben. En dat hoe chaotisch ze ook lijken ze het toch allemaal maar doen. Maar niet dat ik daar over na wilde denken.
Maar dat lijkt me toch iets dat je hoe je ook denkt hebt? Of zijn er echt mensen die alleen doelgericht over dingen na denken? Daar kan ik dan met mijn hoofd niet bij. Dat je alleen doelbewust aan dingen of over dingen denkt.
maandag 19 oktober 2020 om 22:47
Als ik de autisme test online doe, dan weet ik precies wat ik in moet vullen om het wel of niet te zijn volgens die test.
Ik vraag me wel eens af of de term autisme vaak niet wordt gebruikt, wanneer mensen gedrag vertonen dat afwijkt van wat als normaal beschouwd wordt.
Bijvoorbeeld; ik voel geen spanningen. Als ik een ruimte kom, waar 100 mensen ruzie hebben gehad, dan zie ik het aan de gezichten, maar ik voel verder niets. Ik ben dan ook degene die net die verkeerde grap maakt. Dat is iets dat vaak als autistisch gedrag wordt gezien.
Vanuit de Meijers Briggs theorie wordt het verklaard doordat mijn inferieure functie extravert voelen is. Dat zijn gewoon mijn cognitieve functies. Mensen met hetzelfde persoonlijkheidstypes delen vaak ook specifieke kenmerken. Sommige persoonlijkheidstypes zijn relatief zeldzaam en dat zijn vaak degene die de kenmerken vertonen die onder het autistisch spectrum vallen.
maandag 19 oktober 2020 om 23:24
Hoe dan wel? Want zover ik weet is autisme niet te zien op hersenscans.Rachmaninoff schreef: ↑19-10-2020 23:22Zo'n onderzoek naar autisme doen ze niet met een test. Er was bij mij ook een vermoeden maar daarvoor moest ik meerdere gesprekken voeren en ik ben ergens halverwege afgehaakt. Ik heb het labeltje dus niet gekregen.
maandag 19 oktober 2020 om 23:29
Ik had eerst meerdere gesprekken en testen om te kijken of ik add had, dat was het geval maar er werd opgemerkt dat ik ook kenmerken van autisme had, toen kreeg ik gesprekken met een ggz psycholoog. Na een aantal keer ben ik niet meer gegaan maar die had het moeten constateren naar aanleiding van de gesprekken.
maandag 19 oktober 2020 om 23:34
Maar hoe kunnen zij dan vaststellen dat je kenmerken van autisme hebt?Rachmaninoff schreef: ↑19-10-2020 23:29Ik had eerst meerdere gesprekken en testen om te kijken of ik add had, dat was het geval maar er werd opgemerkt dat ik ook kenmerken van autisme had, toen kreeg ik gesprekken met een ggz psycholoog. Na een aantal keer ben ik niet meer gegaan maar die had het moeten constateren naar aanleiding van de gesprekken.
dinsdag 20 oktober 2020 om 00:10
Geen idee, ze zullen analyseren wat je zegt neem ik aan. Ik wilde er mee zeggen dat zo'n diagnose niet in één dag met één test komt. Verder weet ik er ook het fijne niet van. Het is ook maar een schaal he waar de één wat hoger scoort als de ander. Of ik het label gekregen zou hebben weet ik niet maar ik merk wel degelijk dat ik wat hoger op die schaal scoor dan anderen in mijn omgeving.
dinsdag 20 oktober 2020 om 00:18
Maar ik heb niet de hele dag gruwelijke beelden. Mijn innerlijke stem zegt wel depressieve dingen of maakt mijn leven een hel.
anoniem_64989bb158d94 wijzigde dit bericht op 20-10-2020 00:30
1.91% gewijzigd
dinsdag 20 oktober 2020 om 00:21
xxxchaoticinternetnerd schreef: ↑19-10-2020 02:11Ben torvallig begonnen aan methylfenidaat twee weken geleden, voor ADD. Bij mij neemt het de innerlijke monoloog niet weg, het is dus niet stil. Maar ik heb mijn gedachten ‘1 voor 1’ en niet met 36 zijsporen en dat m’n gedachten hak op de hak over elkaar heenbuitelen. Heel prettig.
anoniem_64989bb158d94 wijzigde dit bericht op 20-10-2020 10:26
Reden: too much info
Reden: too much info
26.07% gewijzigd
dinsdag 20 oktober 2020 om 00:29
Die ruimte is beperkt. Ik droom vaak weg om ook niet nog eens alle prikkels van buitenaf te moeten verwerken.Lafae schreef: ↑19-10-2020 06:40Ja, denken in concepten is denken zonder tussenstap. Wat grappig dat mensen vragen hoe je kan leven zonder inner voice
dinsdag 20 oktober 2020 om 00:40
Shit is dat. Herkenbaar helaas. Vooral als ik net wakker ben, en begin dan maar eens vol goede moed aan de dag. Volgens mij zijn de stofjes die je nodig hebt om je goed te voelen in de ochtend helemaal uit balans.
Antidepressiva hielp bij mij tegen de drukte in mijn hoofd maar dat is ook heel raar hoor, ook niet echt leuk. Ik raakte haast in paniek van de stilte.
