Home Psyche Geen mijlpalen meer - midlife crisi...

Psyche alle pijlers

Relaties

Werk & Studie

Geld & Recht

Reizen

Seks

Gezondheid

Coronavirus COVID-19

Overig

Actueel

Oekraïne

Entertainment

Lijf & Lijn

Kinderen

Digi

Eten

Mode & Beauty

Zwanger

Psyche

Thuis

Klussen

Sport

Contact

Viva zoekt

Aangeboden

Gevraagd

Horen

Doen

Zien

Lezen

Geen mijlpalen meer - midlife crisis?

09-07-2025 18:48 133 berichten

Tavistock woensdag 9 juli 2025 om 18:48

Midden 40 en een gevoel van ‘is dit alles’. Getrouwd met een leuke lieve man, heel fijn huis dat we zelf hebben gebouwd, werk op orde, voldoende hobby’s naast het werk. Geen kinderen en alle vrijheid. Niks te klagen dus.

En toch ben ik niet helemaal blij. Ik ben jaloers op verhalen van mensen die noodgedwongen opnieuw moesten beginnen. Door bijvoorbeeld een scheiding of faillissement. Dat gevoel dat alles nog open ligt, nog zoveel te behalen.

Ik ben ook jaloers op jongere mensen, die datzelfde vooruitzicht hebben. Dat het leven nog een onbeschreven blad is om zelf in te kleuren.

Alles is goed nu, maar alles ligt ook zo vast ofzo. Ik mis het onverwachtse, het dynamische. En ik voel een soort leegte. Die ik dan projecteer op mijn werk of relatie, maar dat is het volgens mij niet. Ik wil ook niet alles op mijn kinderloosheid gooien, al zit daar zeker enige pijn. Het zit hem vooral in dat er niks meer naartoe te werken lijkt. Geen grootse momenten zoals een huis, nieuwe baan, partner of kinderen. Dit is het wel zo’n beetje.

Is dit de befaamde mid-life crisis? En zo ja, wat deed jij om er zonder kleerscheuren doorheen te komen?

Johanna zondag 13 juli 2025 om 02:04

Tavistock schreef: ↑
11-07-2025 14:25
Tja, ik heb al uitgelegd hoe ik het zie, ook met het daadwerkelijk gebeurde voorbeeld van kinderen hebben en toch af en toe fantaseren dat ze er niet zouden zijn. Dan ga ik ook niet tekeer tegen mijn vriendinnen dat het "mega kansloos is", "ze niet sporen" en ze "zich zouden moeten schamen." Alleen omdat ik veel verdriet heb gehad, en soms nog steeds heb, over het niet hebben wat zij wel hebben. Het gaat namelijk niet om wat mij wel of niet is overkomen, maar het is een uiting van hun gevoel op dat moment.

Het is denk ik menselijk om af en toe van gekkigheid dit soort gedachten en gevoelens te hebben, en ik zou daar niemand om willen veroordelen. Ik weet ook niet hoeveel duidelijker ik het kan maken.

Daar heb je eigenlijk wel gelijk in. Het kwam anders bij me binnen dan jij bedoelde. Ik snap je nu beter.

“Let’s enjoy the beautiful things we can see, my dear, and not think about those we cannot.” — Johanna Spyri

Natsuro zondag 13 juli 2025 om 17:13

A wandering mind is an unhappy mind: https://x.com/NTFabiano/status/19440608 ... 07/photo/1
"You're not depressed, you just need a quest."

Korte TED talk van de auteur van het onderzoek: https://www.ted.com/talks/matt_killings ... the_moment

Tavistock maandag 14 juli 2025 om 09:19

Zonnebloem1996 schreef: ↑
12-07-2025 16:45
Inmiddels wat verder gelezen.

Jeetje To, wat heb je veel meegemaakt. Knap van jou dat je nu bent waar je bent!

Het is helemaal niet gek dat het onwennig voelt. Dat is niet verwend. Dat is gewoon een nieuw gevoel wat je niet kent. Het onveilige gevoel van vroeger ben je als veilig gaan zien, en andersom. Je systeem moet nog leren dat hoe je leven nu is.

Heb je een partner met wie je over dit soort gevoelens kan praten?

Jazeker, gelukkig wel. Ik heb hem het topic ook laten lezen, dat gaf ook wel weer mooie input voor onze gesprekken.

Tavistock maandag 14 juli 2025 om 09:23

Goeie tips, die podcasts en TED-talk. Daar ga ik eens naar luisteren

Tavistock maandag 14 juli 2025 om 09:27

"Leegte is ook ruimte" is ook echt blijven hangen, mooi gezegd. Gisteren heb ik in die ruimte wat uitgebreider, en vooral wat aandachtiger, gekookt dan normaal. Was best fijn, om te denken: ik heb de ruimte om aandachtig te koken.

Het is natuurlijk maar klein en knullig, maar het was toch een kort momentje dat ik de ruimte waardeerde.

Verder ga ik het dus even laten zitten, maar in mijn achterhoofd zit ook het idee om misschien nog iets totaal anders te gaan doen qua werk. En dan misschien iets met wat meer druk en adrenaline, om op een gezonde en nuttige manier toch wat meer actie te hebben. Maar hoe en wat heb ik nog geen idee van, en dat hoeft ook niet. Voor nu zit ik even met de leegte. Of ruimte

broadway maandag 14 juli 2025 om 10:31

sprokkelientje schreef: ↑
11-07-2025 14:15
Wel als je koketteert met een faillissement. Reflecteren is dan juist in mijn ogen: jeetje wat heb ik het goed in dit leven, ik baal soms maar als ik kijk naar anderen die failliet zijn, van de Voedselbank leven en in Gaza of Biafra wonen...dan hou ik gewoon mijn muil met mijn luxe gepruttel..en dan ben ik nederig.

nederig is niet wat ik denk als ik je reacties lees.

En doooooor!