Psyche
alle pijlers
geen motivatie voor het leven.
woensdag 2 augustus 2017 om 01:52
Als kind zijnde ben ik opgegroeid in een liefdevolle omgeving, liefhebbende ouders en zusjes, maar nooit de motivatie gehad om iets te doen uit mijzelf. Ik heb school afgemaakt omdat ik mijn ouders blij wou maken. Op de basisschool heb ik de cito-toetsen verpest omdat ik daar geen motivatie voor had daardoor had ik kader gescoord als eindresultaat. Middelbare school heb ik gehaald met alle vingers in mn neus, ook toen geen motivatie gehad, ik deed de opdrachten en haalde te toetsen omdat het moest. Nu ik op het MBO zit op 19-jarige leeftijd heb ik nog steeds geen motivatie voor iets. Het zou me niet eens uitmaken of ik de volgende dag nog leefde. Ik heb nergens zin in, geen zin om te sporten, geen zin om iets te doen met de familie. Nu denkt mn vader dat ik hem haat omdat ik nooit zin heb om iets te doen met hem te doen. En het ergste is, ik voelde niks toen hij dat zei, ik wil wel iets doen maar ik zie er simpelweg geen nut in om het te doen... Ik weet niet wat ik moet... Ik heb nergens zin in. Ik heb geen zin meer in het leven. Het boeit me niet of ik dood ga. Het zou voor mij alles makkelijker maken. Maar ik weet dat dat geen oplossing is, kan iemand mij daarom alstjeblieft helpen ????
woensdag 2 augustus 2017 om 02:21
Ik weet het dus niet. Ik heb wel last van negatieve gedachten. Ik denk niet zoveel aan de dood, het is echt alleen wanneer ik down voel dat ik daar aan denk, maar ik heb nooit mezelf gepijnigd ofzo daar denk ik ook nooit over na.mammavanmeisje schreef: ↑02-08-2017 02:02Heb je gewoon geen zin of ben je somber? Negatieve gedachten? Veel denken aan de dood? Dat kan wijzen op depressie.
Het voelt gewoon alsof alles wat ik doe geen nut heeft, dat ik geen controle heb over mijn leven. Dat is hoe het voor mij aan voelt.
woensdag 2 augustus 2017 om 02:41
woensdag 2 augustus 2017 om 02:43
Dan vraag je als de donder een doorverwijzing naar een andere!Sup3rNova12 schreef: ↑02-08-2017 02:41Heb ik ook gedaan, hij heeft me doorverwezen naar een psycholoog maar die is op vakantie tot eind september.
woensdag 2 augustus 2017 om 02:44
Is het nog steeds een dip of lusteloosheid als je daar van kleins af aan al last van hebt??mammavanmeisje schreef: ↑02-08-2017 02:39Lusteloos of een dip noemen ze dat.
Inderdaad is naar de huisarts gaan t beste.
woensdag 2 augustus 2017 om 06:51
Wat vervelend zeg, ik zou toch kijken of je niet eerder ergens terecht kan.
Ik mag geen diagnose of iets stellen en niemand overigens niet hier. Maar dit lijkt mij geen simpel dipje..maar iets wat je gewoon mist, waardoor je dit niet kan voelen.
Hopelijk krijgt het beestje snel een naam en jij een soortemet van handleiding zodat je jezelf hierin kan sturen.
Ik mag geen diagnose of iets stellen en niemand overigens niet hier. Maar dit lijkt mij geen simpel dipje..maar iets wat je gewoon mist, waardoor je dit niet kan voelen.
Hopelijk krijgt het beestje snel een naam en jij een soortemet van handleiding zodat je jezelf hierin kan sturen.
woensdag 2 augustus 2017 om 07:26
Volgens mij is motivatie om te leven niet vereist. Zodra iemand jou onder water trekt ga je vechten voor je leven om boven water te komen. Als je op een dag wakker wordt en je kan niet meer lopen dan wil je nog maar één ding: lopen. Chronische pijnlijders willen alleen maar hun dag zonder pijn.
Dus ik zeg: je bent verwend.
Verwennen is een vorm van mishandeling vind ik overigens.
Dus ik zeg: je bent verwend.
Verwennen is een vorm van mishandeling vind ik overigens.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
woensdag 2 augustus 2017 om 13:46
Het is meer dat ik een drive mis, de drive die mensen hebben om iets te bereiken enzo, die drive heb ik niet, ik weet ook niet waarom.retrostar schreef: ↑02-08-2017 07:26Volgens mij is motivatie om te leven niet vereist. Zodra iemand jou onder water trekt ga je vechten voor je leven om boven water te komen. Als je op een dag wakker wordt en je kan niet meer lopen dan wil je nog maar één ding: lopen. Chronische pijnlijders willen alleen maar hun dag zonder pijn.
Dus ik zeg: je bent verwend.
Verwennen is een vorm van mishandeling vind ik overigens.
woensdag 2 augustus 2017 om 14:03
Maar zijn er dan helemaal geen dingen die je wilt bereiken in het leven? Een mooi huis of een leuke baan o.i.d.?
Ik bedoel, als ik de keuze heb dan blijf ik ook liever op de bank liggen Netflixen. En mijn middelbare schoolperiode heb ik ook niet zoveel uitgehaald als had gekund. Maar ik wil wel bepaalde dingen bereiken en het idee van die doelen helpt mij om in actie te komen.
Ik bedoel, als ik de keuze heb dan blijf ik ook liever op de bank liggen Netflixen. En mijn middelbare schoolperiode heb ik ook niet zoveel uitgehaald als had gekund. Maar ik wil wel bepaalde dingen bereiken en het idee van die doelen helpt mij om in actie te komen.
woensdag 2 augustus 2017 om 14:10
Het is sowieso goed om te bespreken met de huisarts.
Maar wat nou als het niet waar is dat je geen motivatie kunt opbrengen? Blijkbaar kan je het wel. School ging, omdat je je ouders wilde blijmaken (motivatie) of omdat iets moest (stok achter de deur voor motivatie).
Wat nou als je even loslaat dat je een bepaalde toekomst droom moet hebben en je beperkt tot wat je echt moet.
- je moet voor jezelf leren zorgen door school of werk
- je moet je tanden poetsen, douchen
- je moet goed eten en drinken
Dan heb je nog
het zou goed zijn en bijdragen tot voor je gemoedstoestand als je
- regelmatig naar buiten gaat
- jezelf af en toe een schop geeft om wel wat te ondernemen met iemand
Dat zijn maar 5 dingetjes. Je bent nog heel jong. Misschien spelen hormonen wel een rol en zit je verlaat in je pubertijd. Of heb je last van het gevoel van moeten presteren. Of koppel je onbewust presteren aan genieten waardoor je al afhaakt, ik noem maar wat.
Is het erg dat je het niet uitmaakt of je er morgen bent of niet? Geen idee. Het helpt niet, maar stel dat het nou niets uitmaakt dat jij je zo voelt? Het maakt je blijkbaar ook niet uit dat je wel leeft en dat is een goed iets.
In deze tijd is het best lastig een jongere te zijn. Zeker als je een beetje lusteloos of in de knoop zit. Laat je niet gek maken.
Maar wat nou als het niet waar is dat je geen motivatie kunt opbrengen? Blijkbaar kan je het wel. School ging, omdat je je ouders wilde blijmaken (motivatie) of omdat iets moest (stok achter de deur voor motivatie).
Wat nou als je even loslaat dat je een bepaalde toekomst droom moet hebben en je beperkt tot wat je echt moet.
- je moet voor jezelf leren zorgen door school of werk
- je moet je tanden poetsen, douchen
- je moet goed eten en drinken
Dan heb je nog
het zou goed zijn en bijdragen tot voor je gemoedstoestand als je
- regelmatig naar buiten gaat
- jezelf af en toe een schop geeft om wel wat te ondernemen met iemand
Dat zijn maar 5 dingetjes. Je bent nog heel jong. Misschien spelen hormonen wel een rol en zit je verlaat in je pubertijd. Of heb je last van het gevoel van moeten presteren. Of koppel je onbewust presteren aan genieten waardoor je al afhaakt, ik noem maar wat.
Is het erg dat je het niet uitmaakt of je er morgen bent of niet? Geen idee. Het helpt niet, maar stel dat het nou niets uitmaakt dat jij je zo voelt? Het maakt je blijkbaar ook niet uit dat je wel leeft en dat is een goed iets.
In deze tijd is het best lastig een jongere te zijn. Zeker als je een beetje lusteloos of in de knoop zit. Laat je niet gek maken.
woensdag 2 augustus 2017 om 14:52
Ik mis die drive ook, maar alleen met dingen die "moeten". Ik heb een studie gedaan omdat het zo hoorde, niet omdat ik die studie zo ontzettend graag wou doen. Ook hobby's vind ik niet meer leuk wanneer mensen me er steeds naar gaan vragen: dan lijkt het net of het moet en heb ik er geen zin meer in. Ik ben ook gestopt met meerdere hobby's omdat ik het gevoel kreeg dat ik het voor de leraar deed in plaats van voor mezelf. Achteraf gezien erg jammer 
Ik heb hier minder last van gekregen toen ik ben begonnen met sporten (elke ochtend een paar minuutjes oefeningen doen hielp al) en gezonder te eten. Het is niet helemaal weggegaan, ik snap ook nog steeds niet hoe sommige mensen zo ambitieus kunnen zijn, maar er zijn nu wel weer dingen die ik WIL. Voor mezelf, en niet voor een ander.
De rest van je lusteloosheid herken ik gelukkig niet, en ik zou daarvoor ook zeker met een professional gaan praten.
Ik heb hier minder last van gekregen toen ik ben begonnen met sporten (elke ochtend een paar minuutjes oefeningen doen hielp al) en gezonder te eten. Het is niet helemaal weggegaan, ik snap ook nog steeds niet hoe sommige mensen zo ambitieus kunnen zijn, maar er zijn nu wel weer dingen die ik WIL. Voor mezelf, en niet voor een ander.
De rest van je lusteloosheid herken ik gelukkig niet, en ik zou daarvoor ook zeker met een professional gaan praten.
Live with what you cannot change.
