Psyche
alle pijlers
Geen voldoening halen uit het leven
zaterdag 15 februari 2020 om 12:06
Ik heb geen werk, doe een paar uurtjes vrijwilligerswerk wat moeizaam gaat. Ik heb dagen dat ik de deur of zelfs het bed niet uitkom. Waarom zou ik? Wie heeft mij nodig, voor wie doe ik het nog? Voor mij is het enorm belangrijk om van toegevoegde waarde te zijn voor de samenleving. Ik ervaar heel erg de zinloosheid van het bestaan. Ik wil niet dramatiseren, maar wat daar een grote rol in speelt is dat ik meer dan de helft van mijn leven een eetstoornis heb, die steeds meer vat op mij krijgt. Waar ik wel behandeling voor volg trouwens. Het liefst zou ik de hele dag slapen, om niet meer wakker te worden. Ik ben zo moe gestreden. Stoppen met eten is ook al in mij opgekomen, om het op een natuurlijke manier te bespoedigen, maar dat houd ik niet vol, dan verzand ik in eetbuien. Ik weet niet meer waar ik het nog vandaan moet halen, zak steeds verder weg. Kan nergens meer van genieten.
zaterdag 15 februari 2020 om 12:26
zaterdag 15 februari 2020 om 12:47
Waarom werk je niet of doe je niet meer vrijwilligerswerk? Met in bed blijven liggen schiet je niets op.
Als je je nuttig wilt voelen, dan is werken, wel of niet betaald, de ideale manier.
Je voelt je vast te moe daarvoor, maar als je eens wat beter gaat eten dan zal je meer energie hebben.
Je kunt hier wel topic na topic openen over je problemen, maar als je niet in actie komt om er verandering in te brengen, dan schiet het natuurlijk niet op.
Het is heel rot dat je je zo voelt, maar je bent het toch echt zelf die in actie moet komen. Niemand anders kan het voor jou oplossen.
Als je je nuttig wilt voelen, dan is werken, wel of niet betaald, de ideale manier.
Je voelt je vast te moe daarvoor, maar als je eens wat beter gaat eten dan zal je meer energie hebben.
Je kunt hier wel topic na topic openen over je problemen, maar als je niet in actie komt om er verandering in te brengen, dan schiet het natuurlijk niet op.
Het is heel rot dat je je zo voelt, maar je bent het toch echt zelf die in actie moet komen. Niemand anders kan het voor jou oplossen.
zaterdag 15 februari 2020 om 13:17
Dit dus.
Vertel TO, wat heb je tot nu toe gedaan met alle tips?
Want je gaat hier nu geen andere reacties krijgen dan in al je vorige topics.
En als je gewoon je ei kwijt wilt, dan mag dat, maar maak dan gewoon één topic daarvoor aan en steeds een nieuwe.
I do cross stitch; so you know that I have the patience to stab something a thousand times
zaterdag 15 februari 2020 om 14:04
Je zelf toch bij elkaar rapen, van de hele dagen in bed liggen word je niet beter van.
Je raakt er alleen maar meer vermoeid van, Je moet het toch echt zelf doen.
En kijk of je je vrijwilligerswerk verder kunt gaan uitbreiden. Met wat je leuk vindt,waar je voldoening uit haalt. Ook al is het maar twee uurtjes dan heb je een doel. Je moet er dan toch uit. In de zorg zijn ze heel blij met mensen die een ander eens mee willen nemen naar buiten. Of een kopje thee drinken en een spelletje te doen.
Je raakt er alleen maar meer vermoeid van, Je moet het toch echt zelf doen.
En kijk of je je vrijwilligerswerk verder kunt gaan uitbreiden. Met wat je leuk vindt,waar je voldoening uit haalt. Ook al is het maar twee uurtjes dan heb je een doel. Je moet er dan toch uit. In de zorg zijn ze heel blij met mensen die een ander eens mee willen nemen naar buiten. Of een kopje thee drinken en een spelletje te doen.
zaterdag 15 februari 2020 om 14:10
Jongens, TO heeft (onder andere) een eetstoornis. In haar vorige topic had ze nog zeer ernstig ondergewicht.
Dus dingen als ‘meer werken’ of ‘extra vrijwilligerswerk doen’ zijn onverstandige tips. TO kan die calorieën waarschijnlijk niet missen.
TO, als je graag nuttig wil zijn: schrijf brieven voor Amnesty International. Dat kan (grotendeels) zittend op de bank, en je bent toch nuttig bezig. Of ga schrijven met gevangenen, ook waardevol.
Dus dingen als ‘meer werken’ of ‘extra vrijwilligerswerk doen’ zijn onverstandige tips. TO kan die calorieën waarschijnlijk niet missen.
TO, als je graag nuttig wil zijn: schrijf brieven voor Amnesty International. Dat kan (grotendeels) zittend op de bank, en je bent toch nuttig bezig. Of ga schrijven met gevangenen, ook waardevol.
zaterdag 15 februari 2020 om 15:52
zaterdag 15 februari 2020 om 15:53
dat je een probleem hebt, is duidelijkrebecca_90 schreef: ↑15-02-2020 15:52Jullie hebben ook wel gelijk, dit komt weer op hetzelfde neer als het vorige topic. Sorry. Ik weet wel dat het goed is om dingen buiten de deur te doen, want als ik hele dagen thuis ben verzand ik in eetbuien en braken. Maar aan de andere kant heb ik amper energie en dat maakt het zo lastig.
wat voor therapie heb je?
Het nadeel van zo'n complex probleem als van jou, is dat je vaak therapie krijgt voor 1 stuk, maar dat averechts kan werken op je andere probleem.
Kun je eens met je huisarts (bijvoorbeeld) overleggen of dit wel de juiste therapie is?
zaterdag 15 februari 2020 om 18:08
zaterdag 15 februari 2020 om 18:23
Wat mij betreft: het is niet erg als je topics opent. Wel zou ik het waarderen als je iets doet met de tips die je krijgt.rebecca_90 schreef: ↑15-02-2020 15:52Jullie hebben ook wel gelijk, dit komt weer op hetzelfde neer als het vorige topic. Sorry. Ik weet wel dat het goed is om dingen buiten de deur te doen, want als ik hele dagen thuis ben verzand ik in eetbuien en braken. Maar aan de andere kant heb ik amper energie en dat maakt het zo lastig.
Het is natuurlijk jouw leven en je moet zelf weten wat je doet. Maar ik merk bij jou een bepaalde weerstand tegen het oplossen van het echte probleem. Het zit hem niet in (niet) eten, vechten tegen de eetbuien of ‘ik moet wat doen maar ik heb geen energie’. Daar zit een probleem onder, en dat kan pas aangepakt worden als je een gezond gewicht hebt.
Dus mijn advies: bespreek met de hulpverlening hoe je je voelt, vraag ondersteuning bij het vinden van een project en het maken van en houden aan een dagindeling.
zaterdag 15 februari 2020 om 19:24
Heb je familie? Komen zij bij jou over de vloer? Deel je hoe jij je voelt?
Vanuit mijn belevingswereld met een zus die 'geen voldoening haalt uit het leven', ik word er radeloos van en voel me machteloos.
Iedere vorm van hulp (HA, MW, pastor, psychiater) omarmt ze en dan kapt ze het af.
Heb jij enig idee hoe groot de impact is van jouw "niet kunnen en niet willen" is voor jouw omgeving. Natuurlijk kun je je niet verplaatsen in hen.
Maar ik wil wel even kwijt hoe rete-zwaar het is als je lieve zus, pracht mens, niks doet, niks wilt, altijd maar rust wilt, en dan steeds dieper wegzakt.
Misschien off topic, wil het even kwijt. ik kom uit een boerenfamilie, waarbij aanpakken de norm is. Maar het doet echt pijn dat ze nergens van kan genieten en iedereen afwijst.
To, denk je wel eens aan de impact die jouw levensinstelling heeft op je naasten?
Vanuit mijn belevingswereld met een zus die 'geen voldoening haalt uit het leven', ik word er radeloos van en voel me machteloos.
Iedere vorm van hulp (HA, MW, pastor, psychiater) omarmt ze en dan kapt ze het af.
Heb jij enig idee hoe groot de impact is van jouw "niet kunnen en niet willen" is voor jouw omgeving. Natuurlijk kun je je niet verplaatsen in hen.
Maar ik wil wel even kwijt hoe rete-zwaar het is als je lieve zus, pracht mens, niks doet, niks wilt, altijd maar rust wilt, en dan steeds dieper wegzakt.
Misschien off topic, wil het even kwijt. ik kom uit een boerenfamilie, waarbij aanpakken de norm is. Maar het doet echt pijn dat ze nergens van kan genieten en iedereen afwijst.
To, denk je wel eens aan de impact die jouw levensinstelling heeft op je naasten?
Alles sal reg kom
zaterdag 15 februari 2020 om 20:50
Ik heb geen vorige topics van To gelezen ofzo, en Sharing ik begrijp jouw reactie en gevoel ook heel goed (deels uit ervaring met erg goede vriendin).
Vaak met zulke (vergaande) klachten/problemen als deze hebben de patiënten (want zo kun je het zeker verwoorden) al een erg lage eigenwaarde (wat ook enorm bijdraagt aan het probleem), waardoor ze zich al enorm schuldig voelen over de impact die het heeft op hun omgeving. En daardoor voelen ze zich nog slechter, gaan daardoor weer foute keuzes maken. Het is vaak een vicieuze cirkel, wat het absoluut niet goed maakt, maar wel ontzettend moeilijk om eruit te komen.
En hoe langer je erin blijft, hoe moeilijker het wordt.
Nu ik dit schrijf denk ik ook dat het misschien juist wel goed is wat je (Sharing) schrijft, wellicht is dit voor To wel een goede stimulatie om het even van de andere kant te lezen. Dat ligt aan To.
To, ik ben wel heel benieuwd in hoeverre je dit met je familie/vrienden/andere mensen dichtbij je kunt delen?
Woon je alleen?
Goed dat je hulp hebt, maar is dit alleen voor de eetstoornis? Dan zou ik echt andere hulp gaan zoeken en de daadwerkelijke problemen/oorzaak zoeken en proberen op te lossen, daar ligt de sleutel. Je eetstoornis is een symptoom, ook al heb je er al heel lang last van.
zaterdag 15 februari 2020 om 22:14
Hoi Rebecca, wat naar dat je je zo voelt. Ik herken het, en ik heb er geen oplossing voor - ik ben daar zelf ook al jaren naar op zoek. Soms gaat het beter, soms minder goed, soms gaat het onvoorstelbaar slecht. Wat ik wel heb geleerd is dat zelfhaat en vermijden de dingen zijn die bij mij vooruitgang het meest in de weg zitten. Hoe moeilijk dat ook is, probeer mild te zijn voor jezelf. Werk is niet zaligmakend: ik heb goed betaald werk bij een maatschappelijk nuttige organisatie, maar ik haal er ook geen voldoening uit. Dat kan gewoon niet als dat hopeloze gevoel je in de greep heeft. Probeer toch elke dag opnieuw weer te gaan eten, blijf naar je vrijwilligerswerk gaan: structuur is belangrijk, onder de mensen komen ook. En onthoud dat je niet alleen bent in dit gevoel, al voelt dat vaak wel zo. Veel sterkte!
