Psyche
alle pijlers
Geen zin in verjaardag
zondag 9 mei 2021 om 15:07
Dag iedereen
Morgen word ik 22. Maar ik heb er geen zin in. Want het beeld dat ik me 5 jaar geleden had gehoopt is helemaal niet uitgekomen,
Ik heb nog steeds geen vriend (en niemand op het oog), ik studeer nog steeds (na 4 mislukte studies) en er bestaat een kans dat ik moet stoppen omdat ik het misschien niet aankan en heb amper een sociaal leven (Oke corona, maar we leven niet in de jaren 80 als je begrijpt wat ik bedoel). Ik zit met veel andere dingen in mijn hoofd dan mijn verjaardag. Ik moet nog een stage vinden tegen volgend jaar (2 keer afgewezen), ik wil graag werken als animator maar tot nu toe geen antwoorden op mijn sollicitatiebrieven en een manier vinden om weer te vermageren aangezien ik al meer als een jaar 75 kilo weeg en maar niet onder geraak. En tot overmaat van ramp kan ik niet naar mijn studentenkamer zodat die dag heel snel om is, want daar zijn coronabesmettingen gesignaleerd. Gelukkig ben ik negatief, maar dat maakt niet uit aangezien ik moet wachten tot de quarantaine opgegeven wordt.
Ik klink wel als een zeurkous of als iemand die 40 wordt, maar ik heb het inderdaad moeilijk mee. Kan iemand me tips geven?
Dank je wel!
Morgen word ik 22. Maar ik heb er geen zin in. Want het beeld dat ik me 5 jaar geleden had gehoopt is helemaal niet uitgekomen,
Ik heb nog steeds geen vriend (en niemand op het oog), ik studeer nog steeds (na 4 mislukte studies) en er bestaat een kans dat ik moet stoppen omdat ik het misschien niet aankan en heb amper een sociaal leven (Oke corona, maar we leven niet in de jaren 80 als je begrijpt wat ik bedoel). Ik zit met veel andere dingen in mijn hoofd dan mijn verjaardag. Ik moet nog een stage vinden tegen volgend jaar (2 keer afgewezen), ik wil graag werken als animator maar tot nu toe geen antwoorden op mijn sollicitatiebrieven en een manier vinden om weer te vermageren aangezien ik al meer als een jaar 75 kilo weeg en maar niet onder geraak. En tot overmaat van ramp kan ik niet naar mijn studentenkamer zodat die dag heel snel om is, want daar zijn coronabesmettingen gesignaleerd. Gelukkig ben ik negatief, maar dat maakt niet uit aangezien ik moet wachten tot de quarantaine opgegeven wordt.
Ik klink wel als een zeurkous of als iemand die 40 wordt, maar ik heb het inderdaad moeilijk mee. Kan iemand me tips geven?
Dank je wel!
bibe10 wijzigde dit bericht op 09-05-2021 15:16
0.22% gewijzigd
zondag 9 mei 2021 om 15:39
Het is alleen hopeloos als jij besluit dat het hopeloos is. Je zit enorm in een negatieve slachtofferrol en dat gaat je niet helpen. Wanneer het je niet lukt om daar uit te komen, zou je kunnen overwegen om daar via je huisarts hulp bij te vragen.
Vraag je huisarts dan ook meteen om een verwijzing naar een diëtiste, want waarschijnlijk eet je nu veel te weinig, waardoor je lichaam de energiehuishouding niet meer goed regelt.
Je zou op YouTube de video's van The Body Project op kunnen zoeken in plaats van zelf oefeningen doen. Zij hebben een hele positieve benadering. En je klinkt alsof je wel wat positiviteit kunt gebruiken, want zelf benader je alles in je leven negatief.
zondag 9 mei 2021 om 15:40
Ik ga al sinds mijn 12de naar een psychologe. Maar het probleem is dat het zeer moeilijk is om een afspraak te maken. Vroeger kon je nog de de week zelf gaan. Nu moet ik 3 weken wachten tot ik mag gaan.moizer schreef: ↑09-05-2021 15:37Als je je echt zo somber voelt is het misschien een idee eens een psycholoog op te zoeken? Want de dingen die je opnoemt zijn echt niet zo schokkend. Ik ben ruim boven de 40, ook 40 geworden dus. Maar daar heb ik echt geen last van gehad hoor! Ik heb het maar mooi mogen halen!
En op je 22e nog aan de studie is ook geen raar iets. Er zijn idd mensen die al klaar zijn, maar ook genoeg die dat niet zijn. Ik studeerde op mijn 24e af, heb genoten van die tijd. Werken moet je nog zo lang!
En als je ‘al’ 2 afwijzingen gehad hebt moet je misschien wat meer brieven schrijven? Want dat is echt niet veel!!
En die vriend.... die komt vanzelf. Nu of over 5 jaar of wanneer hij ook op je pad komt. Geniet van je vrijheid.
Boven de 75 kilo ben ik momenteel ook. Maar ik zie er echt niet uit als een dik monster of zo. Het enige is dat ik er niet slank uitzie. En ja, er mag wel wat af. Maar ach... als ik dan van de week dat topic lees van die jongen die zijn vriendin te dun vindt....
Misschien op je verjaardag een lijstje maken je (haalbare) doelen voor het komende jaar en deze in kleine stapjes op papier zetten?
Zit je zelf ook in quarantaine? Anders misschien een vriendin uitnodigen en daarmee uitgebreid koken/sushi maken/high tea voorbereiden en daarna lekker opeten.
Dan op Pathé een leuke film uitzoeken, samen kijken en de dag is alweer bijna voorbij.
En nee ik ben nu bij mijn ouders. Moet wachten op die mail dat ik weer terug mag gaan.
zondag 9 mei 2021 om 15:42
Ja dat is zo. Maar waarschijnlijk zou ik daar eerder zitten omdat ik gestoord ben. Want ik kan praten en in de jaren 80 was je een autist als je dat niet kon.
zondag 9 mei 2021 om 15:44
Fijn toch, dat je bij je ouders zit en niet in quarantaine.Bibe10 schreef: ↑09-05-2021 15:40Ik ga al sinds mijn 12de naar een psychologe. Maar het probleem is dat het zeer moeilijk is om een afspraak te maken. Vroeger kon je nog de de week zelf gaan. Nu moet ik 3 weken wachten tot ik mag gaan.
En nee ik ben nu bij mijn ouders. Moet wachten op die mail dat ik weer terug mag gaan.
Ga een lekkere boswandeling maken, geocachen, Pokémon go-en, een flink stuk fietsen. Nodig iemand uit bij je ouders (als zij dat oké vinden), doe iets. Van somber achter je scherm gaan zitten bedenken wat er allemaal zo rot is aan je leven word je niet vrolijker!
zondag 9 mei 2021 om 15:46
Ja psychologe, maar daar geraken is heel moeilijk omdat iedereen haar nodig heeft.
Ik snap ook niet hoe het komt dat na 3 jaar niks veranderd is. Misschien is dat een teken dat het nooit zal veranderen?
zondag 9 mei 2021 om 15:48
Bibe10 schreef: ↑09-05-2021 15:46Ja psychologe, maar daar geraken is heel moeilijk omdat iedereen haar nodig heeft.
Ook heb ik tussen mijn 13de en 20ste 5 keer in de psychiatrie gezeten.
Ik snap ook niet hoe het komt dat na 3 jaar niks veranderd is. Misschien is dat een teken dat het nooit zal veranderen?
zondag 9 mei 2021 om 16:02
Begrijp ik het goed dat je de afgelopen 3 jaar geen therapie hebt gehad? Waarvoor had je voorheen therapie en is de diagnose autisme al officieel gesteld?
zondag 9 mei 2021 om 16:08
Jeetje, wat zit jij in een slachtofferrol zeg.
Je studeert al heel lang en weinig succesvol - Zoek een studie die echt bij je past of stop ermee en ga werken.
Je eet 1500 kcal en je valt niet af - Kennelijk eet je dus meer dan 1500 kcal per dag. Of je beweegt te weinig.
Je kunt nooit terecht bij je psycholoog - Zoek een andere psycholoog of een andere vorm van therapie. Kennelijk werkt dit niet.
Je hebt geleerd dat je zelf je problemen moet oplossen - Je kunt je problemen ook zelf oplossen met de hulp van anderen. Je moet alleen bepalen wat voor hulp je nodig hebt.
Je studeert al heel lang en weinig succesvol - Zoek een studie die echt bij je past of stop ermee en ga werken.
Je eet 1500 kcal en je valt niet af - Kennelijk eet je dus meer dan 1500 kcal per dag. Of je beweegt te weinig.
Je kunt nooit terecht bij je psycholoog - Zoek een andere psycholoog of een andere vorm van therapie. Kennelijk werkt dit niet.
Je hebt geleerd dat je zelf je problemen moet oplossen - Je kunt je problemen ook zelf oplossen met de hulp van anderen. Je moet alleen bepalen wat voor hulp je nodig hebt.
zondag 9 mei 2021 om 16:24
Dus je hebt een psycholoog en je kan daar een afspraak maken voor over 3 weken, maar dat doe je niet want de wachtlijst is meer dan 3 jaar en je hebt uit dit leven geleerd zelf je problemen op te lossen ....
Je ervaart problemen die helemaal geen probleem hoeven te zijn omdat je beeld van de realiteit niet klopt. Maak een afspraak.
zondag 9 mei 2021 om 16:46
zondag 9 mei 2021 om 17:00
Nou, dan help ik je wel even. Ik ben de 40 ruimschoots gepasseerd, dus ik weet waar ik het over heb.
- 75 kg. Nu denk je: jeetje, wat een boel. Wat erg. Ik zie er niet uit. Als je 40 bent denk je: o, woog ik maar weer 75.
- Relatie. Als je 40 bent, heb je statistisch gezien je eerste scheiding alweer achter de rug. En dan weet je: een relatie is niet zaligmakend. De beste relatie in het leven is de relatie met jezelf.
- Nog studeren op je 22e: tja, voor mensen die universiteit doen is dat vrij normaal. Maar 4 studies laten vallen is dan weer wat abnormaler. Wat zijn je criteria bij het kiezen voor een studie? Tip: kies iets wat je leuk vindt. Dan vergroot je de kans dat je het volhoudt tot het einde en dat je de studie dus kan renderen.
- Animator: zoek een andere bijbaan.
- Stage: 2 weigeringen is niks. Ik roep altijd: 60 sollicitatiemails = 3 gesprekken = 1 baan. Bij minder dan 60 sollicitatiepogingen mag je nog niet zeggen dat het je maar niet lukt.
- 75 kg. Nu denk je: jeetje, wat een boel. Wat erg. Ik zie er niet uit. Als je 40 bent denk je: o, woog ik maar weer 75.
- Relatie. Als je 40 bent, heb je statistisch gezien je eerste scheiding alweer achter de rug. En dan weet je: een relatie is niet zaligmakend. De beste relatie in het leven is de relatie met jezelf.
- Nog studeren op je 22e: tja, voor mensen die universiteit doen is dat vrij normaal. Maar 4 studies laten vallen is dan weer wat abnormaler. Wat zijn je criteria bij het kiezen voor een studie? Tip: kies iets wat je leuk vindt. Dan vergroot je de kans dat je het volhoudt tot het einde en dat je de studie dus kan renderen.
- Animator: zoek een andere bijbaan.
- Stage: 2 weigeringen is niks. Ik roep altijd: 60 sollicitatiemails = 3 gesprekken = 1 baan. Bij minder dan 60 sollicitatiepogingen mag je nog niet zeggen dat het je maar niet lukt.
zondag 9 mei 2021 om 17:09
Vergelijk jezelf niet met anderen en probeer niet krampachtig te voldoen aan een soort algemeen ideaalbeeld dat je wordt aangepraat door de media en andere mensen. Zoek een studie, baan, hobby en vrienden die bij je past/passen. Ik ben over de 40 (oh jee!!!!!) en heb eigenlijk pas recent dit inzicht gekregen. Dus ik hoop dat jij dit eerder gaat toepassen.
