Psyche
alle pijlers
Gekker moet het niet worden.
woensdag 14 februari 2018 om 04:28
Ik weet eigenlijk niet waar ik moet beginnen en onder welke pijler dit eigenlijk zou moeten passen. Kinderen of Psyche? Wat ik wel weet, ik heb er al jaren slapeloze nachten van en dat breekt me op, Doe me hard voor naar de buitenwereld, maar eigenlijk wil ik het liefste in een hoekje gaan zitten huilen en schreeuwen. Maar ja dat schiet niet op, moet toch door gaan.
Mijn zoon, nu 18 jaar, vader een diagnose Narcist, vastgesteld door een psychiater, alcoholist en we zijn al 15 jaar uit elkaar. Mijn zoon heeft wel omgang met hem moeten hebben van BJZ, maar altijd/vaak onder toezicht. Dat mijn zoon 12 jaar was, is door geweld van zijn vader kant, de omgang verboden geweest door de rechtbank. Zijn vader moest afkicken en iets doen aan zijn geestelijke toestand. Beiden niet gelukt, hij had geen problemen. Mijn zoon is wel toen grondig onderzocht en daar uit bleek dat hij een emotionele achterstand had.
Dat mijn zoon 12 jaar was, ben ik samen met hem naar België gevlucht, mijn ex wou me niet met rust laten en bleef me bedreigen met geweld. Zal mijn zoon even verder C noemen, leest makkelijker. De eerste twee jaar ging het goed met C, hij had wel woede uitbarstingen, waar ik hulp voor gezocht heb, maar hij kon niet praten, hij zat op slot.
Daarna begon het stelen, alles wat hij mooi vond nam hij, van knikkers, tot glimmende auto's, weer hulp gezocht en de hulp verlening had hier, het is niet echt stelen, hij lijkt wel dingen te verzamelen die hij mooi vind, net als een raaf. Oke dan, hoe lossen we dat op? Uhh dat weten we niet, hou hem maar goed in de gaten en laat hem niet alleen, zodat hij de kans niet krijgt. Hij was toen 14 jaar en zat op school, ik kon hem niet 24/7 in de gaten houden. Gevolg, hij werd betrapt op school met stelen, wat hij geleerd had van zijn pa, gewoon een grote mond opzetten. Ging niet goed, de kinderen hier begonnen hem te mijden en noemden hem een dief. Nadat hij van een klasgenootje iets gepikt had, werd hij een bushokje op gejaagd, hebben ze gefilmd en stond op FB. Dus wij naar de politie, maar we wisten niet alles. Wel was er elke dag politie op school om te zorgen dat C veilig thuis kon komen. De hulpverlening draaide op volle toeren, maar C zat nog altijd op slot qua praten. Andere school dan, je weet het niet meer wat te doen. Andere school dus, hele andere richting ook, hout bewerking ipv van wetenschap. Het eerste jaar ging goed, toch kregen we verontrustende berichten, hij zonderde zich af, sloot zich niet aan en had vaak een grote mond. Zijn cijfers zakten dramatische, weer praten, praten, proberen hem te stimuleren. Er was 1 vriend die hem omhoog trok, maar die veranderde van school.
Dat C 16 jaar werd, leek het wel alsof hij terug zakte in zijn kindertijd, wou het liefste zandkastelen maken in de tuin, in bad spelen met bootjes, praatte in zich zelf, zoals kleine kinderen dat doen. Enkel hij keek op tv wel naar oorlog en Hitler was zijn grote held. Hij had daar hele verhalen rond, die me echt wel bang maakte. Maar ondertussen zat hij ook hele nachten te spelen op zijn mobiel, worldcraft. Hij zat ondertussen te chatten met een meisje van 12 jaar onder 2 accounts, ene die haar afbrak en onder zijn eigen naam beschermde hij haar. Hij had zelfs gesprekken onder dat tweede account met zich zelf. Zwaarder hulpverlening aangeroepen. Eerst ontkennen en erna toch toegeven, ik was toen al de Arghhh nabij. Dat ik er achter kwam en zijn mobiel pakte, heeft hij mijn polsen hard vast gepakt en begon mijn polsen om te draaien en zijn ogen stonden op rood. Mijn man heeft hem bij zijn nek moeten vastpakken om mij los te laten.
Dat we in zijn geschiedenis keken, werd ik wit, de porno die hij keek, draaide alles rond verkrachten, we hebben toen geprobeerd om eindeloos te praten, mobiel tijden in stellen, alles onder controle proberen te houden. Hem te laten schrijven over wat hij voelde, wat hij dacht. Hulpverlening kwamen we geen stap verder mee, hij loog ze voor, toch zijn we ermee door gegaan. Hij kreeg zijn eerste weekend baan bij een ijssalon, hij bloeide op, eindelijk kwam hij de deur uit. Niet wetende dat hij ons weer keihard voor loog, hij vertelde ons namelijk dat zijn baas hem niet betaalde, maar dat zou nog komen. Na 4 maanden werken had ik, ga toch eens bellen, mijn huidige man had, wacht even. Er zit iemand op onze internet verbinding, weer had ik zo stom als ik ben, dat kan C niet zijn, zijn mobiel ligt hier in de la. Hij was wel uitbetaald en van dat geld had hij een ander mobiel gekocht. C zette zijn wekker om te kunnen gamen en te chatten, hij ging gewoon zijn eigen gang. Dat we hem er op aan spraken en dat mobiel innamen, ging hij zijn tas pakken om weg te lopen, hij nam mee, lego, een Harry Potter boek en potloden. Maar hij kwam terug, hij wou zijn mobiel ook. Ik had je komt er even niet in, hij wou een steen door het raam gooien. Dat hij rustiger werd hebben we hem binnen gelaten, maar de volgende dag meteen de hulpverlening gebeld, die hadden plaats hem in crisis opname, oke super en vlak erna zeiden ze, we hebben nu geen plaats.....Oke, maar weer door gaan denk?
Ondertussen jatte C als de raven, geld verdween, at alles op wat er in huis was, was geen bijhouden aan. ruim 1000 euro van zijn opa en oma, die zijn al iets ouder en schrijven hun paswoorden op, wat we ook zeiden , we kregen geen hulp. C zou op internaat gaan, omdat het geen leven meer was en hij wou het zelf graag. Al zijn spullen waren er, hij zou na zijn werk bij de ijssalon nog thuis komen en dan zouden wij hem zijn dekbed en kussen ernaar toe brengen. Maar dat was juist de avond dat we erachter kwamen dat hij dat geld gepikt had van zijn opa en oma. Hij wou perse 1 tas nog hebben en dat vond ik raar, dus heb nee gezegd. Woest werd hij, hij wou perse die tas hebben, waarom wist ik toen nog niet. Hij is weg gegaan op de fiets met zijn dekbed en kussens, ik ben gaan kijken in die tas die hij perse wou. Daar zaten de kogeltjes in van mijn man zijn wedstrijd wapen. Heb gelijk gezegd tegen mijn man, waar is dat wapen? Nou dat was weg, de volgende dag meteen school gebeld en dat wapen zat geladen in zijn tas. Spoed opname, politie erbij, iedereen in rep en roer. Behalve C, 5 verklaringen gekregen, de rillingen lopen nog door mijn lijf, want we weten nog altijd niet wat hij van plan was. Door de rechter geplaatst in een psychiatrische instelling, maar ja hij werd 18 en dan is de vogel los. Zijn school heeft hem ten dele een tweede kans gegeven, iets waar ik om gevraagd had. De instelling had, we kunnen niet anders dan hem te laten gaan, das de wet.
Hij zit nu op een soort van begeleid wonen, in juli word hij 19 jaar. Vorige week is C betrapt op fikkie stoken in zijn klas, een klas vol met houtstof. Hij is geschorst en is niet langer welkom op die school en daar kan ik inkomen. Elke nacht zie ik weer wat had kunnen gebeuren, het is een school met 1200 leerlingen, hij had er 600 mee kunnen nemen als het hem gelukt was. Ik heb hem gemaild en weer is het niet zijn schuld. Hoe vaak ik ook zeg dat hij gevaarlijk is, word niet geloofd.
Mijn zoon, nu 18 jaar, vader een diagnose Narcist, vastgesteld door een psychiater, alcoholist en we zijn al 15 jaar uit elkaar. Mijn zoon heeft wel omgang met hem moeten hebben van BJZ, maar altijd/vaak onder toezicht. Dat mijn zoon 12 jaar was, is door geweld van zijn vader kant, de omgang verboden geweest door de rechtbank. Zijn vader moest afkicken en iets doen aan zijn geestelijke toestand. Beiden niet gelukt, hij had geen problemen. Mijn zoon is wel toen grondig onderzocht en daar uit bleek dat hij een emotionele achterstand had.
Dat mijn zoon 12 jaar was, ben ik samen met hem naar België gevlucht, mijn ex wou me niet met rust laten en bleef me bedreigen met geweld. Zal mijn zoon even verder C noemen, leest makkelijker. De eerste twee jaar ging het goed met C, hij had wel woede uitbarstingen, waar ik hulp voor gezocht heb, maar hij kon niet praten, hij zat op slot.
Daarna begon het stelen, alles wat hij mooi vond nam hij, van knikkers, tot glimmende auto's, weer hulp gezocht en de hulp verlening had hier, het is niet echt stelen, hij lijkt wel dingen te verzamelen die hij mooi vind, net als een raaf. Oke dan, hoe lossen we dat op? Uhh dat weten we niet, hou hem maar goed in de gaten en laat hem niet alleen, zodat hij de kans niet krijgt. Hij was toen 14 jaar en zat op school, ik kon hem niet 24/7 in de gaten houden. Gevolg, hij werd betrapt op school met stelen, wat hij geleerd had van zijn pa, gewoon een grote mond opzetten. Ging niet goed, de kinderen hier begonnen hem te mijden en noemden hem een dief. Nadat hij van een klasgenootje iets gepikt had, werd hij een bushokje op gejaagd, hebben ze gefilmd en stond op FB. Dus wij naar de politie, maar we wisten niet alles. Wel was er elke dag politie op school om te zorgen dat C veilig thuis kon komen. De hulpverlening draaide op volle toeren, maar C zat nog altijd op slot qua praten. Andere school dan, je weet het niet meer wat te doen. Andere school dus, hele andere richting ook, hout bewerking ipv van wetenschap. Het eerste jaar ging goed, toch kregen we verontrustende berichten, hij zonderde zich af, sloot zich niet aan en had vaak een grote mond. Zijn cijfers zakten dramatische, weer praten, praten, proberen hem te stimuleren. Er was 1 vriend die hem omhoog trok, maar die veranderde van school.
Dat C 16 jaar werd, leek het wel alsof hij terug zakte in zijn kindertijd, wou het liefste zandkastelen maken in de tuin, in bad spelen met bootjes, praatte in zich zelf, zoals kleine kinderen dat doen. Enkel hij keek op tv wel naar oorlog en Hitler was zijn grote held. Hij had daar hele verhalen rond, die me echt wel bang maakte. Maar ondertussen zat hij ook hele nachten te spelen op zijn mobiel, worldcraft. Hij zat ondertussen te chatten met een meisje van 12 jaar onder 2 accounts, ene die haar afbrak en onder zijn eigen naam beschermde hij haar. Hij had zelfs gesprekken onder dat tweede account met zich zelf. Zwaarder hulpverlening aangeroepen. Eerst ontkennen en erna toch toegeven, ik was toen al de Arghhh nabij. Dat ik er achter kwam en zijn mobiel pakte, heeft hij mijn polsen hard vast gepakt en begon mijn polsen om te draaien en zijn ogen stonden op rood. Mijn man heeft hem bij zijn nek moeten vastpakken om mij los te laten.
Dat we in zijn geschiedenis keken, werd ik wit, de porno die hij keek, draaide alles rond verkrachten, we hebben toen geprobeerd om eindeloos te praten, mobiel tijden in stellen, alles onder controle proberen te houden. Hem te laten schrijven over wat hij voelde, wat hij dacht. Hulpverlening kwamen we geen stap verder mee, hij loog ze voor, toch zijn we ermee door gegaan. Hij kreeg zijn eerste weekend baan bij een ijssalon, hij bloeide op, eindelijk kwam hij de deur uit. Niet wetende dat hij ons weer keihard voor loog, hij vertelde ons namelijk dat zijn baas hem niet betaalde, maar dat zou nog komen. Na 4 maanden werken had ik, ga toch eens bellen, mijn huidige man had, wacht even. Er zit iemand op onze internet verbinding, weer had ik zo stom als ik ben, dat kan C niet zijn, zijn mobiel ligt hier in de la. Hij was wel uitbetaald en van dat geld had hij een ander mobiel gekocht. C zette zijn wekker om te kunnen gamen en te chatten, hij ging gewoon zijn eigen gang. Dat we hem er op aan spraken en dat mobiel innamen, ging hij zijn tas pakken om weg te lopen, hij nam mee, lego, een Harry Potter boek en potloden. Maar hij kwam terug, hij wou zijn mobiel ook. Ik had je komt er even niet in, hij wou een steen door het raam gooien. Dat hij rustiger werd hebben we hem binnen gelaten, maar de volgende dag meteen de hulpverlening gebeld, die hadden plaats hem in crisis opname, oke super en vlak erna zeiden ze, we hebben nu geen plaats.....Oke, maar weer door gaan denk?
Ondertussen jatte C als de raven, geld verdween, at alles op wat er in huis was, was geen bijhouden aan. ruim 1000 euro van zijn opa en oma, die zijn al iets ouder en schrijven hun paswoorden op, wat we ook zeiden , we kregen geen hulp. C zou op internaat gaan, omdat het geen leven meer was en hij wou het zelf graag. Al zijn spullen waren er, hij zou na zijn werk bij de ijssalon nog thuis komen en dan zouden wij hem zijn dekbed en kussen ernaar toe brengen. Maar dat was juist de avond dat we erachter kwamen dat hij dat geld gepikt had van zijn opa en oma. Hij wou perse 1 tas nog hebben en dat vond ik raar, dus heb nee gezegd. Woest werd hij, hij wou perse die tas hebben, waarom wist ik toen nog niet. Hij is weg gegaan op de fiets met zijn dekbed en kussens, ik ben gaan kijken in die tas die hij perse wou. Daar zaten de kogeltjes in van mijn man zijn wedstrijd wapen. Heb gelijk gezegd tegen mijn man, waar is dat wapen? Nou dat was weg, de volgende dag meteen school gebeld en dat wapen zat geladen in zijn tas. Spoed opname, politie erbij, iedereen in rep en roer. Behalve C, 5 verklaringen gekregen, de rillingen lopen nog door mijn lijf, want we weten nog altijd niet wat hij van plan was. Door de rechter geplaatst in een psychiatrische instelling, maar ja hij werd 18 en dan is de vogel los. Zijn school heeft hem ten dele een tweede kans gegeven, iets waar ik om gevraagd had. De instelling had, we kunnen niet anders dan hem te laten gaan, das de wet.
Hij zit nu op een soort van begeleid wonen, in juli word hij 19 jaar. Vorige week is C betrapt op fikkie stoken in zijn klas, een klas vol met houtstof. Hij is geschorst en is niet langer welkom op die school en daar kan ik inkomen. Elke nacht zie ik weer wat had kunnen gebeuren, het is een school met 1200 leerlingen, hij had er 600 mee kunnen nemen als het hem gelukt was. Ik heb hem gemaild en weer is het niet zijn schuld. Hoe vaak ik ook zeg dat hij gevaarlijk is, word niet geloofd.
donderdag 1 maart 2018 om 05:03
Allereerst wil ik je even zeggen dat ik ontzettend met je te doen hebt, je hebt het moeilijk dat begrijp ik in ieder geval...
Ik quote even een stukje:
' C zijn vader heeft mijn bedrijf in Nl kapot gemaakt door laster, ik woonde al jaren alleen met C, toch melde zijn pa dat we samen woonde en ik voor fraude zou worden opgepakt en dan C meteen zou kwijt raken. Duidelijk nu? C. is van zijn school verwijderd, diepe zucht. Wat dus concreet betekend is dat zijn kindergeld gestopt is, dus geen inkomen meer. Waar hij nu zit, de wiekslag, gaan hem niet houden zonder enige vorm van inkomen. Hij heeft nog altijd een voorlopige verblijfsvergunning in Belg, maar zonder inkomen, geen verzekering, geen school, geen verblijf plaats. Zijn pa belooft hem gouden bergen, maar die woont al jaren op een camping in een zomerhuisje van zijn ma in wijk aan zee. Mijn huidige man, mist hem wel, maar die heeft hem niet meegemaakt vanaf zijn geboorte, stiefouder is toch anders. '
Om eerlijk te zijn kan ik het niet volgen wat je nu precies zegt, wel dat je aan het einde van je Latijn bent.
Het vetgedrukte stukje snap ik echt niet. Omdat iemand dreigt je van fraude te beschuldigen terwijl je dat niet pleegt hoef je toch het land niet uit? En hoezo je zaak kapot gemaakt door laster? Als iemand nu zou zeggen: hij woont samen en fraudeert zou ik mijn schouders ophalen, het is niet zo dus kom maar op en kijk gerust in mijn huis belastingdienst/of als ik een uitkering zou hebben de uitkerende instantie: niks te verbergen.
Maar wie heeft de brand geblust, ik neem aan de brandweer. Kan je hen niet eens vragen te helpen, te zorgen dat er aangifte wordt gedaan?
Je bent dus in België, wat is kindergeld? En een inkomen waarvan? Nou ja ik ben moe, maar gisteren had ik dit ook al gelezen en dacht toen: morgen nog eens lezen want ik snap het niet.
En dat is nog steeds zo.
Wat als je nu naar Nederland gaat, waarom is dat geen optie? Lijkt me dat je hier beter zit.
Doet je zoon nog gevaarlijke dingen?
Hoe dan ook heel veel sterkte, als er echt hele vreemde dingen gebeuren zou ik zeker het nieuws opzoeken, kranten, nieuwsprogramma's want zodra er echt mensenlevens in gevaar zijn en iedereen laat jullie barsten is dat wellicht de enige weg.
Of vertel je niet echt alles...? Heb je ook schulden waardoor je niet naar Nederland wil komen, de Belastingdienst op je nek of zoiets wat geen schande is, je bent niet de enige.
Maar met dit verhaal -en ik vind het echt bizar dat de school geen aangifte doet, wie heeft de schade van de brand betaald? Daarvoor alleen lijkt me al dat er aangifte gedaan moet worden.
Geen school die zegt oh.. een schoollokaal uitgefikt (dan moet er schade zijn) nou betalen we zelf wel uit de postzegelkas lijkt me en de dader is bekend...
Hoe dan ook, je bent echt over je toeren hé? Heb met je te doen maar ik zou niet weten wat ik je aan kan raden behalve wat ik hierboven zei.
Fijn dat je nog even bent teruggekomen om ons op de hoogte te houden, er zijn echt wel mensen die ontzettend met je te doen hebben ook al is het erg ingewikkeld: ik zou niet met je willen ruilen.
Ik hoop dat je nu slaapt en een beetje bij kan tanken.
Je hebt een therapeut begrijp ik, goed zo, uit je woede daar maar en je onmacht. Gooi het eruit daar kunnen ze best tegen en wie weet komt er dan van die kant hulp voor jullie allen. Ik wens je het allerbeste en laat nog weten hoe het met je gaat, je kan hier altijd je verhaal doen als dat je helpt....
Ik quote even een stukje:
' C zijn vader heeft mijn bedrijf in Nl kapot gemaakt door laster, ik woonde al jaren alleen met C, toch melde zijn pa dat we samen woonde en ik voor fraude zou worden opgepakt en dan C meteen zou kwijt raken. Duidelijk nu? C. is van zijn school verwijderd, diepe zucht. Wat dus concreet betekend is dat zijn kindergeld gestopt is, dus geen inkomen meer. Waar hij nu zit, de wiekslag, gaan hem niet houden zonder enige vorm van inkomen. Hij heeft nog altijd een voorlopige verblijfsvergunning in Belg, maar zonder inkomen, geen verzekering, geen school, geen verblijf plaats. Zijn pa belooft hem gouden bergen, maar die woont al jaren op een camping in een zomerhuisje van zijn ma in wijk aan zee. Mijn huidige man, mist hem wel, maar die heeft hem niet meegemaakt vanaf zijn geboorte, stiefouder is toch anders. '
Om eerlijk te zijn kan ik het niet volgen wat je nu precies zegt, wel dat je aan het einde van je Latijn bent.
Het vetgedrukte stukje snap ik echt niet. Omdat iemand dreigt je van fraude te beschuldigen terwijl je dat niet pleegt hoef je toch het land niet uit? En hoezo je zaak kapot gemaakt door laster? Als iemand nu zou zeggen: hij woont samen en fraudeert zou ik mijn schouders ophalen, het is niet zo dus kom maar op en kijk gerust in mijn huis belastingdienst/of als ik een uitkering zou hebben de uitkerende instantie: niks te verbergen.
Maar wie heeft de brand geblust, ik neem aan de brandweer. Kan je hen niet eens vragen te helpen, te zorgen dat er aangifte wordt gedaan?
Je bent dus in België, wat is kindergeld? En een inkomen waarvan? Nou ja ik ben moe, maar gisteren had ik dit ook al gelezen en dacht toen: morgen nog eens lezen want ik snap het niet.
En dat is nog steeds zo.
Wat als je nu naar Nederland gaat, waarom is dat geen optie? Lijkt me dat je hier beter zit.
Doet je zoon nog gevaarlijke dingen?
Hoe dan ook heel veel sterkte, als er echt hele vreemde dingen gebeuren zou ik zeker het nieuws opzoeken, kranten, nieuwsprogramma's want zodra er echt mensenlevens in gevaar zijn en iedereen laat jullie barsten is dat wellicht de enige weg.
Of vertel je niet echt alles...? Heb je ook schulden waardoor je niet naar Nederland wil komen, de Belastingdienst op je nek of zoiets wat geen schande is, je bent niet de enige.
Maar met dit verhaal -en ik vind het echt bizar dat de school geen aangifte doet, wie heeft de schade van de brand betaald? Daarvoor alleen lijkt me al dat er aangifte gedaan moet worden.
Geen school die zegt oh.. een schoollokaal uitgefikt (dan moet er schade zijn) nou betalen we zelf wel uit de postzegelkas lijkt me en de dader is bekend...
Hoe dan ook, je bent echt over je toeren hé? Heb met je te doen maar ik zou niet weten wat ik je aan kan raden behalve wat ik hierboven zei.
Fijn dat je nog even bent teruggekomen om ons op de hoogte te houden, er zijn echt wel mensen die ontzettend met je te doen hebben ook al is het erg ingewikkeld: ik zou niet met je willen ruilen.
Ik hoop dat je nu slaapt en een beetje bij kan tanken.
Je hebt een therapeut begrijp ik, goed zo, uit je woede daar maar en je onmacht. Gooi het eruit daar kunnen ze best tegen en wie weet komt er dan van die kant hulp voor jullie allen. Ik wens je het allerbeste en laat nog weten hoe het met je gaat, je kan hier altijd je verhaal doen als dat je helpt....
donderdag 1 maart 2018 om 16:26
Ik sluit me aan bij Lenn, het is een onduidelijk verhaal en er zijn inderdaad bepaalde dingen die ik ook niet begrijp.
Maar TO, ik snap dat het moeilijk is om dit alleen te doen, maar je hebt een man toch? Steunt hij je wel?
Het verhaal van de school vind ik heel apart. Wat geeft de school voor reden waarom ze geen aangifte willen doen? Misscien kan je ze uitleggen dat het niet alleen in het belang van jou en je zoon is, maar ook in het belang van de school zelf, zij lopen ook nog steeds gevaar als je zoon vrij rondloopt. Heb je ze dat geprobeerd duidelijk te maken? Ik zie geen reden voor hun om niet mee te werken.
Maar los van school, je zoon heeft daarnaast toch nog wel meer dingen gedaan? Je kan zelf ook aangifte doen. En krijg je contact met zijn psychiater?
Maar TO, ik snap dat het moeilijk is om dit alleen te doen, maar je hebt een man toch? Steunt hij je wel?
Het verhaal van de school vind ik heel apart. Wat geeft de school voor reden waarom ze geen aangifte willen doen? Misscien kan je ze uitleggen dat het niet alleen in het belang van jou en je zoon is, maar ook in het belang van de school zelf, zij lopen ook nog steeds gevaar als je zoon vrij rondloopt. Heb je ze dat geprobeerd duidelijk te maken? Ik zie geen reden voor hun om niet mee te werken.
Maar los van school, je zoon heeft daarnaast toch nog wel meer dingen gedaan? Je kan zelf ook aangifte doen. En krijg je contact met zijn psychiater?
vrijdag 16 maart 2018 om 01:38
Dat het verhaal warrig is begrijp ik, snap het zelf namelijk ook niet allemaal en niet omdat ik dom ben. De school reageert niet op mij, hij is 18 jaar en hij mag aangeven aan wie ze info doorgeven. Ik heb ze vandaag een mail gestuurd dat ik het zat ben, zijn schorsing is blijkbaar opgeheven en vandaag was hij weer terug op school. Hij is naar verluid 2 weken op vakantie geweest naar Hongarije en liet in de pauze in zijn school een goed gevulde portemonnee zien volgens een klas genoot. Van wat kon hij op vakantie gaan? Hij krijgt met werkend leren 418 euro in de maand en 324 kindergeld. Trek daar de kosten van zijn zijn verblijf van de wiekslag vanaf, 700 euro, blijft er weinig over om op vakantie te gaan.
Ik heb geen schulden in Nl, wel ben ik doodsbang voor mijn ex, dus ik ga zeker niet terug waar ik vindbaar ben. Wat ik verzwegen heb is mijn jongste kind, bijna 5 jaar nu, Belgische papa. Mijn ex heeft me jarenlang gedreigd om me kapot te maken.
Mijn ex heeft mijn bedrijf kapot gemaakt inderdaad, ik hielp mensen met misstanden met het UWV. Hij ging hun aanspreken via mijn en zijn mail wat een idioot ik wel niet was. Hij stuurde de ranzigste dingen naar de mensen die ik hielp. Ik werkte op basis van bezwaarschriften indienen, onbelast als ik won, dus geen inkomen, maar wel geld binnen krijgen. Dat is in het kort wat ik deed.
C werd op tijd betrapt, al voor er echt brand was en de school stopt het in de doofpot. Zijn schoolmaat die me alles doorgeeft, is bang van C. Waarom laten ze mijn kind dan terug komen op die school? Het is een paters school, ze willen helpen, maar soms moet je stoppen met helpen om andere te beschermen. Ik weet niet waar mijn zoon toe in staat is, veel goeds zal het niet zijn. Ik vaar blind hier, ben bang dat er echt iets ergs gaat gebeuren.
Trek aan alle bellen die ik kan vinden, de politie hier wil bewijzen zien.
Das net zoiets als weten dat je vent je in elkaar gaat slaan, maar je moet het op voorhand aan kunnen tonen, met wat?
Dat ik met mails van C. naar de politie ging dat hij me dreigde om me dood te schieten, kwam het van de rechter terug met de woorden, heeft u bewijzen? Nou ja zeg.
Ik heb geen schulden in Nl, wel ben ik doodsbang voor mijn ex, dus ik ga zeker niet terug waar ik vindbaar ben. Wat ik verzwegen heb is mijn jongste kind, bijna 5 jaar nu, Belgische papa. Mijn ex heeft me jarenlang gedreigd om me kapot te maken.
Mijn ex heeft mijn bedrijf kapot gemaakt inderdaad, ik hielp mensen met misstanden met het UWV. Hij ging hun aanspreken via mijn en zijn mail wat een idioot ik wel niet was. Hij stuurde de ranzigste dingen naar de mensen die ik hielp. Ik werkte op basis van bezwaarschriften indienen, onbelast als ik won, dus geen inkomen, maar wel geld binnen krijgen. Dat is in het kort wat ik deed.
C werd op tijd betrapt, al voor er echt brand was en de school stopt het in de doofpot. Zijn schoolmaat die me alles doorgeeft, is bang van C. Waarom laten ze mijn kind dan terug komen op die school? Het is een paters school, ze willen helpen, maar soms moet je stoppen met helpen om andere te beschermen. Ik weet niet waar mijn zoon toe in staat is, veel goeds zal het niet zijn. Ik vaar blind hier, ben bang dat er echt iets ergs gaat gebeuren.
Trek aan alle bellen die ik kan vinden, de politie hier wil bewijzen zien.
Das net zoiets als weten dat je vent je in elkaar gaat slaan, maar je moet het op voorhand aan kunnen tonen, met wat?
Dat ik met mails van C. naar de politie ging dat hij me dreigde om me dood te schieten, kwam het van de rechter terug met de woorden, heeft u bewijzen? Nou ja zeg.
vrijdag 16 maart 2018 om 03:19
Eerlijk gezegd begrijp ik er steeds minder van..
Als je zoon gewapend rondloopt en je mailtjes stuurt waarin hij dreigt je dood te schieten lijkt je ex me minder gevaarlijk..
Waarom zou je ex je in Belgie niet kunnen vinden en in Nederland wel?
En er is dus eigenlijk helemaal geen brand geweest...
Wat je man ervan vindt of eraan doet is me ook nog steeds een raadsel.
Ik zou zeggen C. is volwassen en tot nog toe is er feitelijk niets gebeurd: hij heeft geld zat laat hem maar even in zijn sop gaarkoken.
Een bedrijf om bezwaarschriften in te dienen is ook helemaal nieuw voor me: je hebt het juridisch loket, de Ombudsman en vrijwilligers die mensen met dergelijke problemen helpen.
En je had dus geen inkomen als je bezwaarschriften afgewezen werden, waar kwam je inkomen dan vandaan?
Ik zou als ik jou was naar je therapeut blijven gaan en doen wat hij of zij je adviseert.
Heel veel sterkte, C. woont dus niet bij jou, heeft voldoende geld en doet feitelijk niets strafbaars. Behalve de dreigmails, stuur ze naar zijn school of waar hij ook verblijft en trek je handen er voorlopig vanaf. Bedenk dat hij je allang had opgezocht als hij je echt iets aan wil doen, ik hoop dat je daar wat rustiger van wordt. Wat zegt je therapeut ervan??
Vraag je man om steun en denk aan je kind van 5 jaar, die heeft je hard nodig.
C. redt zich wel zo te lezen. Hij is volwassen voor de wet je kan er niets aan doen.
Als de school geen reden ziet om werk te maken van de bijna-brand zou ik me er ook niet al te druk om maken, dan was het vast niet zo ernstig als je dacht...
Maar akelig voor je allemaal, het is toch je kind ik snap dat je je zorgen maakt.
Als je zoon gewapend rondloopt en je mailtjes stuurt waarin hij dreigt je dood te schieten lijkt je ex me minder gevaarlijk..
Waarom zou je ex je in Belgie niet kunnen vinden en in Nederland wel?
En er is dus eigenlijk helemaal geen brand geweest...
Wat je man ervan vindt of eraan doet is me ook nog steeds een raadsel.
Ik zou zeggen C. is volwassen en tot nog toe is er feitelijk niets gebeurd: hij heeft geld zat laat hem maar even in zijn sop gaarkoken.
Een bedrijf om bezwaarschriften in te dienen is ook helemaal nieuw voor me: je hebt het juridisch loket, de Ombudsman en vrijwilligers die mensen met dergelijke problemen helpen.
En je had dus geen inkomen als je bezwaarschriften afgewezen werden, waar kwam je inkomen dan vandaan?
Ik zou als ik jou was naar je therapeut blijven gaan en doen wat hij of zij je adviseert.
Heel veel sterkte, C. woont dus niet bij jou, heeft voldoende geld en doet feitelijk niets strafbaars. Behalve de dreigmails, stuur ze naar zijn school of waar hij ook verblijft en trek je handen er voorlopig vanaf. Bedenk dat hij je allang had opgezocht als hij je echt iets aan wil doen, ik hoop dat je daar wat rustiger van wordt. Wat zegt je therapeut ervan??
Vraag je man om steun en denk aan je kind van 5 jaar, die heeft je hard nodig.
C. redt zich wel zo te lezen. Hij is volwassen voor de wet je kan er niets aan doen.
Als de school geen reden ziet om werk te maken van de bijna-brand zou ik me er ook niet al te druk om maken, dan was het vast niet zo ernstig als je dacht...
Maar akelig voor je allemaal, het is toch je kind ik snap dat je je zorgen maakt.
zaterdag 17 maart 2018 om 02:46
Lenn, lees eens goed ajb?
Per gewonnen bezwaar schrift ontving ik 348 euro, nooit ene verloren trouwens, omdat k 1 op 1 speelde, kon ik sneller zien waar het bij het UWV fout ging en kon de uitkeringen sneller goed berekenen. Maar dat even terzijde. De ombudsman is werkzaam in Nl en doet er jaren over en dat loste niets op voor de mensen die maanden zonder geld zaten.
Mijn man is des duivels en is bang, klinkt raar maar die school geeft hem alle kansen die ze voorhanden hebben om hun naam te behouden. Helaas is het wel ernstig, de wethouder heeft me naar aanleiding van mijn mail vandaag gemaild. Mijn therapeute had gister al, trek alles open wat je kan open trekken. Dat is nu wat ik hier aan het doen ben, ik kan wel gaan rusten en het afwachten, maar die gaat niet stoppen. Ik kan wel gaan rusten en later zeggen, ik heb het niet geweten, nou zo zit ik niet in elkaar.
Hoe kan je loslaten als je bp's krijgt van klasgenoten die is gek?
Hoe kan je op vakantie gaan zonder geld en met veel geld terug komen?
Ik trek mijn handen in voor mij bepaalde zaken ervan af, wees daar maar zeker van. Maar niet van alles, de school ligt in een bebouwde kom en waarom moeten klasgenoten bang zijn om naar school te gaan?
Per gewonnen bezwaar schrift ontving ik 348 euro, nooit ene verloren trouwens, omdat k 1 op 1 speelde, kon ik sneller zien waar het bij het UWV fout ging en kon de uitkeringen sneller goed berekenen. Maar dat even terzijde. De ombudsman is werkzaam in Nl en doet er jaren over en dat loste niets op voor de mensen die maanden zonder geld zaten.
Mijn man is des duivels en is bang, klinkt raar maar die school geeft hem alle kansen die ze voorhanden hebben om hun naam te behouden. Helaas is het wel ernstig, de wethouder heeft me naar aanleiding van mijn mail vandaag gemaild. Mijn therapeute had gister al, trek alles open wat je kan open trekken. Dat is nu wat ik hier aan het doen ben, ik kan wel gaan rusten en het afwachten, maar die gaat niet stoppen. Ik kan wel gaan rusten en later zeggen, ik heb het niet geweten, nou zo zit ik niet in elkaar.
Hoe kan je loslaten als je bp's krijgt van klasgenoten die is gek?
Hoe kan je op vakantie gaan zonder geld en met veel geld terug komen?
Ik trek mijn handen in voor mij bepaalde zaken ervan af, wees daar maar zeker van. Maar niet van alles, de school ligt in een bebouwde kom en waarom moeten klasgenoten bang zijn om naar school te gaan?
dinsdag 20 maart 2018 om 00:45
Laatste wat ik hier over post, ik heb mijn verhaal zoals het er ligt, openbaar op een groep op Facebook gedaan. Het is een facebook groep van de regio waarin we wonen, 2 leerlingen, die ik van naam ken, hadden het openbaar gemaakt wat mijn zoon had gedaan. Zijn heel veel reacties opgekomen, dus ik als mam zijnde van, heb ik mijn verhaal gedaan. Vandaag 2 journalisten over de vloer gehad, hoe het gaat eindigen weet ik niet. Ik heb ze inzage gegeven in alle mails over de falende hulpverlening, het niet geloofd worden als ouder. De talloze mails die ik verstuurd hem om hem langer minderjarig te laten verklaren. De school die heeft verzaakt aan zijn meldingsplicht. Ik doe er alles aan om hem te stoppen, want wie weet wat het volgende gaat zijn? Ja ben bang voor mijn eigen kind.
dinsdag 20 maart 2018 om 01:06
Pfff wat een verhaal zeg Trina! Ik leef heel erg met je mee, en kan eigenlijk alleen maar zeggen dat ik hoop dat alles goed afloopt voor jullie. Heel veel sterkte en als je alsnog je verhaal hier kwijt wil kan dat altijd!!trina schreef: ↑20-03-2018 00:45Laatste wat ik hier over post, ik heb mijn verhaal zoals het er ligt, openbaar op een groep op Facebook gedaan. Het is een facebook groep van de regio waarin we wonen, 2 leerlingen, die ik van naam ken, hadden het openbaar gemaakt wat mijn zoon had gedaan. Zijn heel veel reacties opgekomen, dus ik als mam zijnde van, heb ik mijn verhaal gedaan. Vandaag 2 journalisten over de vloer gehad, hoe het gaat eindigen weet ik niet. Ik heb ze inzage gegeven in alle mails over de falende hulpverlening, het niet geloofd worden als ouder. De talloze mails die ik verstuurd hem om hem langer minderjarig te laten verklaren. De school die heeft verzaakt aan zijn meldingsplicht. Ik doe er alles aan om hem te stoppen, want wie weet wat het volgende gaat zijn? Ja ben bang voor mijn eigen kind.
dinsdag 20 maart 2018 om 10:06
