Psyche
alle pijlers
Gemengde gevoelens over reis - erop terugkomen?
maandag 31 oktober 2022 om 09:15
Hoewel de aanleiding van mijn topic onder 'reizen' zou vallen, heb ik dit topic onder 'psyche' gezet, omdat het nog wel eens door mijn hoofd blijft spoken en eigenlijk op zoek ben naar tips om het bespreekbaar te maken.
Afgelopen week was ik, samen met mijn man, op vakantie met een groep. Deze groep bestond uit in totaal 13 mensen, waarvan mijn man en ik de jongsten waren. We kennen degenen die de reis organiseerden en zij hebben ons uitgenodigd voor deze reis. Het was vooraf duidelijk dat we een aantal dagen op pad zouden gaan en daar had ik ook rekening mee gehouden. Dat leek me oprecht ook heel erg leuk, omdat ik ook graag een stukje van de omgeving wil zien en leuke dingen wil doen. Ik vond de meeste activiteiten ook leuk om te doen.
Echter, uiteindelijk bleek dat we van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat bij elkaar zaten, inclusief de enkele loze momenten tussendoor (de lege ruimtes tussen bijvoorbeeld een activiteit en het diner). Twee mensen die niet mee wilden naar één activiteit kregen ook behoorlijk de wind van voren en ook naar mij toe werden er negatieve opmerkingen gemaakt. Ik ben (extreem) moe en loop hiervoor bij mijn huisarts. Daarnaast heb ik autisme, wat voor mij betekent dat ik het echt niet trek om (te) lang in een groep te verblijven. 's Avonds ben ik later dan normaal (voor mij dan) naar bed gegaan, terwijl ik vaak de eerste was die naar bed toe ging. Bij één activiteit heb ik besloten om me terug te trekken en even te gaan slapen en dat werd me niet in dank afgenomen.
Zowel op de heen- als terugweg zaten we bij één van de organisatoren in de auto (zij haalden ons op en ze brachten ons thuis). Op de terugweg benoemde diegene het ook dat ze het zo jammer vond dat ik 'telkens zo vroeg naar bed toe ging', 'zo gesloten was' en meer van dat soort opmerkingen. Hoewel ik haar 'relaas' niet als een aanval ervaarde, vond ik hetgeen ze zei nogal bot overkomen. Het voelde voor mij alsof er geen ruimte was om anders te zijn dan hoe zij was. Ze wilde me (bijna) in de schoenen schuiven dat ik eenzaam was en dat ze graag had gezien dat dat in de vakantie zou veranderen (en dat terwijl ik tijdens de vakantie best leuke 1 op 1 contacten heb gehad).
Lang verhaal kort: bovenstaande blijft door mijn hoofd heen spoken. De manier waarop ze dingen heeft aangekaart, vind ik nogal zwart/wit en komen bij mij veroordelend over.
Ik denk dat het 't beste is als ik hier nog bij haar er op terug kom, al heb ik daar eigenlijk best wat moeite mee. Geen idee hoe, geen idee wanneer (deze week lijkt me het handigst). Ik weet wel dat een dergelijke vakantie niet geschikt is voor me
Afgelopen week was ik, samen met mijn man, op vakantie met een groep. Deze groep bestond uit in totaal 13 mensen, waarvan mijn man en ik de jongsten waren. We kennen degenen die de reis organiseerden en zij hebben ons uitgenodigd voor deze reis. Het was vooraf duidelijk dat we een aantal dagen op pad zouden gaan en daar had ik ook rekening mee gehouden. Dat leek me oprecht ook heel erg leuk, omdat ik ook graag een stukje van de omgeving wil zien en leuke dingen wil doen. Ik vond de meeste activiteiten ook leuk om te doen.
Echter, uiteindelijk bleek dat we van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat bij elkaar zaten, inclusief de enkele loze momenten tussendoor (de lege ruimtes tussen bijvoorbeeld een activiteit en het diner). Twee mensen die niet mee wilden naar één activiteit kregen ook behoorlijk de wind van voren en ook naar mij toe werden er negatieve opmerkingen gemaakt. Ik ben (extreem) moe en loop hiervoor bij mijn huisarts. Daarnaast heb ik autisme, wat voor mij betekent dat ik het echt niet trek om (te) lang in een groep te verblijven. 's Avonds ben ik later dan normaal (voor mij dan) naar bed gegaan, terwijl ik vaak de eerste was die naar bed toe ging. Bij één activiteit heb ik besloten om me terug te trekken en even te gaan slapen en dat werd me niet in dank afgenomen.
Zowel op de heen- als terugweg zaten we bij één van de organisatoren in de auto (zij haalden ons op en ze brachten ons thuis). Op de terugweg benoemde diegene het ook dat ze het zo jammer vond dat ik 'telkens zo vroeg naar bed toe ging', 'zo gesloten was' en meer van dat soort opmerkingen. Hoewel ik haar 'relaas' niet als een aanval ervaarde, vond ik hetgeen ze zei nogal bot overkomen. Het voelde voor mij alsof er geen ruimte was om anders te zijn dan hoe zij was. Ze wilde me (bijna) in de schoenen schuiven dat ik eenzaam was en dat ze graag had gezien dat dat in de vakantie zou veranderen (en dat terwijl ik tijdens de vakantie best leuke 1 op 1 contacten heb gehad).
Lang verhaal kort: bovenstaande blijft door mijn hoofd heen spoken. De manier waarop ze dingen heeft aangekaart, vind ik nogal zwart/wit en komen bij mij veroordelend over.
Ik denk dat het 't beste is als ik hier nog bij haar er op terug kom, al heb ik daar eigenlijk best wat moeite mee. Geen idee hoe, geen idee wanneer (deze week lijkt me het handigst). Ik weet wel dat een dergelijke vakantie niet geschikt is voor me
In this mad house we must all survive
maandag 31 oktober 2022 om 09:27
Ik zou er al nooit in zijn meegegaan. Mijn familie weet dat ik op gezamenlijke meerdaagse tripjes elke dag wel een paar uur afwezig ben, op mijn kamer of een blokje om. De meeste mensen, althans in mijn familie, gedijen wel bij wat tijd voor zichzelf.
Ik zou het er bij deze vrouw bij laten. Kennelijk is die niet wijzer.
Ik zou het er bij deze vrouw bij laten. Kennelijk is die niet wijzer.
maandag 31 oktober 2022 om 09:32
Ik herken het wel, ik heb moeite met groepsreizen. Ik heb ADD en ben snel overprikkeld en dat kost behoorlijk veel energie. Dan heb ik ook veel behoefte om me terug te kunnen trekken. Een excursie prima, maar niet de hele dag met elkaar optrekken.
Je schrijft dat je haar in ander verband kent, maar hoe zit dat, zijn er familiebanden? Anders zou ik het contact gewoon dood laten bloeden. Deze vrouw kent jou niet.
Je schrijft dat je haar in ander verband kent, maar hoe zit dat, zijn er familiebanden? Anders zou ik het contact gewoon dood laten bloeden. Deze vrouw kent jou niet.
maandag 31 oktober 2022 om 09:34
Het slaat natuurlijk nergens op. Op groepsreizen (het is me niet helemaal duidelijk of jullie alle deelnemers ook kenden of alleen de organisator) is het doodnormaal dat niet iedereen iedere activiteit doet. Of dat mensen zich even terugtrekken om apart iets te doen, of als stel even uit eten te gaan zonder de groep bijvoorbeeld. Ik begrijp haar gang van zaken dus niet helemaal. Je zou daar eventueel wel iets van kunnen zeggen, als "professionele tip" voor haar business. Of het er gewoon bij laten, ik weet niet of het de moeite waard is.
vazig wijzigde dit bericht op 31-10-2022 09:35
36.97% gewijzigd
maandag 31 oktober 2022 om 09:35
Vooral jammer dat die vrouw niet meer inlevingsvermogen heeft en zo kortzichtig is.Zijdehoentje schreef: ↑31-10-2022 09:15Op de terugweg benoemde diegene het ook dat ze het zo jammer vond dat ik 'telkens zo vroeg naar bed toe ging', 'zo gesloten was' en meer van dat soort opmerkingen.
maandag 31 oktober 2022 om 09:36
Ik zou inzetten op als je terug bent wat professionele hulp te vragen, met je autisme is denk ik nog moeilijker ( is het al voor mensen zonder autisme soms) om de verwachtingen van anderen zo te zien: puur als verwachtingen van andere.
En dat jij op zulke trips/uitjes of noem wat gewoon mag en kan doen wat jij wil, zonder schuldgevoel.
En dat jij op zulke trips/uitjes of noem wat gewoon mag en kan doen wat jij wil, zonder schuldgevoel.
maandag 31 oktober 2022 om 09:38
Ik zou er wel op reageren als ze er zelf nog een keer op terugkomt, maar het bij mezelf houden. —Tinie, nog bedankt voor je uitnodiging, ik heb me helaas niet goed genoeg gerealiseerd dat deze manier van reizen met een groep niet bij mij past, ik heb meer ruimte voor mezelf nodig en wil niet alles in groepsverband doen.
Heeft ze weer commentaar op je karakter en dat je gesloten bent, dan zou ik daar zeker wat van zeggen. Maar dat had ik de eerste keer meteen al hebben gedaan.
Heeft ze weer commentaar op je karakter en dat je gesloten bent, dan zou ik daar zeker wat van zeggen. Maar dat had ik de eerste keer meteen al hebben gedaan.
maandag 31 oktober 2022 om 09:43
Wat een rare vrouw. Zij lijkt niet te begrijpen dat mensen verschillend zijn en dat vakantie er voor veel mensen is om te ontspannen. Als je haar nog moet blijven zien om wat voor reden dan ook zou ik zeggen dat je haar opmerkingen vervelend vond en je het gevoel had niet jezelf te kunnen zijn.
Maar als het even kan zou ik haar niet teveel meer zien, dit soort mensen kosten bakken met energie.
Maar als het even kan zou ik haar niet teveel meer zien, dit soort mensen kosten bakken met energie.
maandag 31 oktober 2022 om 09:44
Precies.
En mocht er nog zo'n opmerking komen: Oefen alvast een oneliner in je hoofd die je dan rustig kan zeggen zodat duidelijk is dat je haar gezeur en beperkt denkvermogen en beperkt eq zat bent.
Iemand hier nog een mooie duidelijke zin voor TO? Ik heb alleen valse sneren voor zulke mensen, maar misschien weet iemand iets beters dan: Hou toch eens je beperkte klep, ik ben hier voor mezelf en niet voor jou of anderen, domme kut.
maandag 31 oktober 2022 om 09:51
Wat ben ik blij met jullie reacties! Ik heb echt zitten twijfelen of ik het topic zou starten, want ik twijfelde zo aan mezelf...
Degene die de opmerkingen maakte, woont bij ons in de buurt. We kennen elkaar van vrijwilligerswerk bij de speeltuin in onze buurt (daar ben ik mee gestopt, dus beroepsmatig zie ik haar niet meer). We zijn dus geen familie van elkaar. Die vrouw en ik zien elkaar vooral in informele setting. Mijn man gaat ook (een soort) beroepsmatig met haar om, aangezien ze beiden vrijwilligerswerk doen bij een andere locatie. Ik dacht dat we vrienden waren, maar dus blijkbaar niet genoeg, ik zie het meer als kennissen.
Ik zie haar nog regelmatig. En, hoewel ik het best eng vind, wil ik er nog wel op terug komen, puur om mijn eigen kant van het verhaal te vertellen en niet om mijn gram te halen. Uiteraard zonder verwijten en niet aanvallend.
Degene die de opmerkingen maakte, woont bij ons in de buurt. We kennen elkaar van vrijwilligerswerk bij de speeltuin in onze buurt (daar ben ik mee gestopt, dus beroepsmatig zie ik haar niet meer). We zijn dus geen familie van elkaar. Die vrouw en ik zien elkaar vooral in informele setting. Mijn man gaat ook (een soort) beroepsmatig met haar om, aangezien ze beiden vrijwilligerswerk doen bij een andere locatie. Ik dacht dat we vrienden waren, maar dus blijkbaar niet genoeg, ik zie het meer als kennissen.
Ik zie haar nog regelmatig. En, hoewel ik het best eng vind, wil ik er nog wel op terug komen, puur om mijn eigen kant van het verhaal te vertellen en niet om mijn gram te halen. Uiteraard zonder verwijten en niet aanvallend.
In this mad house we must all survive
maandag 31 oktober 2022 om 09:51
Ik ben één keer eerder met een groepsreis mee geweest, al was dat zo'n 20 jaar geleden. Er werden toen ook activiteiten georganiseerd, maar het was voor iedereen vrij om te beslissen of hij / zij met bepaalde activiteiten mee ging of niet. Zoiets had ik nu ook in gedachten. Ik denk gewoon dat de verwachtingen van beide kanten niet overeen kwamen en dat ze dat niet (echt) kon hebben.Vazig schreef: ↑31-10-2022 09:34Het slaat natuurlijk nergens op. Op groepsreizen (het is me niet helemaal duidelijk of jullie alle deelnemers ook kenden of alleen de organisator) is het doodnormaal dat niet iedereen iedere activiteit doet. Of dat mensen zich even terugtrekken om apart iets te doen, of als stel even uit eten te gaan zonder de groep bijvoorbeeld. Ik begrijp haar gang van zaken dus niet helemaal. Je zou daar eventueel wel iets van kunnen zeggen, als "professionele tip" voor haar business. Of het er gewoon bij laten, ik weet niet of het de moeite waard is.
In this mad house we must all survive
maandag 31 oktober 2022 om 09:51
Ik heb gelukkig professionele hulp hiervoor en ga deze situatie dan ook bespreken met mijn hulpverlener. Daarnaast is assertiviteit ook een leerpunt voor me, daar werk ik aan.LuciFee2022 schreef: ↑31-10-2022 09:36Ik zou inzetten op als je terug bent wat professionele hulp te vragen, met je autisme is denk ik nog moeilijker ( is het al voor mensen zonder autisme soms) om de verwachtingen van anderen zo te zien: puur als verwachtingen van andere.
En dat jij op zulke trips/uitjes of noem wat gewoon mag en kan doen wat jij wil, zonder schuldgevoel.
In this mad house we must all survive
maandag 31 oktober 2022 om 09:54
Heerlijk, ik heb echt om je laatste alinea gelachen. Ik ben helaas niet zo ad rem, maar wil wel oefenen met een zin (goede tip!) De organisatoren zijn (helaas) mensen die vooral van het uitdelen zijn (qua opmerkingen), maar incasseren vinden ze weer wat lastiger.LuciFee2022 schreef: ↑31-10-2022 09:44Precies.
En mocht er nog zo'n opmerking komen: Oefen alvast een oneliner in je hoofd die je dan rustig kan zeggen zodat duidelijk is dat je haar gezeur en beperkt denkvermogen en beperkt eq zat bent.
Iemand hier nog een mooie duidelijke zin voor TO? Ik heb alleen valse sneren voor zulke mensen, maar misschien weet iemand iets beters dan: Hou toch eens je beperkte klep, ik ben hier voor mezelf en niet voor jou of anderen, domme kut.
In this mad house we must all survive
maandag 31 oktober 2022 om 09:57
Zijdehoentje schreef: ↑31-10-2022 09:51Wat ben ik blij met jullie reacties! Ik heb echt zitten twijfelen of ik het topic zou starten, want ik twijfelde zo aan mezelf...
Degene die de opmerkingen maakte, woont bij ons in de buurt. We kennen elkaar van vrijwilligerswerk bij de speeltuin in onze buurt (daar ben ik mee gestopt, dus beroepsmatig zie ik haar niet meer). We zijn dus geen familie van elkaar. Die vrouw en ik zien elkaar vooral in informele setting. Mijn man gaat ook (een soort) beroepsmatig met haar om, aangezien ze beiden vrijwilligerswerk doen bij een andere locatie. Ik dacht dat we vrienden waren, maar dus blijkbaar niet genoeg, ik zie het meer als kennissen.
Ik zie haar nog regelmatig. En, hoewel ik het best eng vind, wil ik er nog wel op terug komen, puur om mijn eigen kant van het verhaal te vertellen en niet om mijn gram te halen. Uiteraard zonder verwijten en niet aanvallend.
Ow, lekker boeien wat zij vindt van jou en je autisme en je reisbehoeftes. Afkappen die hap.
En zou al helemaal niet je verhaal vertellen, iets korts melden zoals :
Ik heb ruimte voor mezelf nodig, juist op reis, ontprikkelen is nodig met mijn autisme en als jij dat niet begrijpt is dat vervelend voor jou maar zo is het gewoon. En dan elke discussie erover af kappen. Want er hoeft geen geen verhaal verteld te worden en er valt ook verder niets over te discussiëren.
En dan als je thuiskomt kijken of je er wat hulp bij kan zoeken, dit is vast niet voor eerst dat mensen dingen vinden van jouw grenzen. Of er over gaan en jij niet weet wat je er mee moet en hoe je dingen kenbaar moet maken?
Edit: ging je al doen. Top!
Kan nooit kwaad en kan echt fijn zijn, minder druk van buiten af.
anoniem_63a4aa770857d wijzigde dit bericht op 31-10-2022 10:04
3.40% gewijzigd
maandag 31 oktober 2022 om 09:59
En dat is dan hun probleem, maar zo voelt dat nu niet, maar het is wel zo hoor. Niet jouw verantwoording.Zijdehoentje schreef: ↑31-10-2022 09:54Heerlijk, ik heb echt om je laatste alinea gelachen. Ik ben helaas niet zo ad rem, maar wil wel oefenen met een zin (goede tip!) De organisatoren zijn (helaas) mensen die vooral van het uitdelen zijn (qua opmerkingen), maar incasseren vinden ze weer wat lastiger.
maandag 31 oktober 2022 om 10:15
Ik vind het goed dat je er op terug wilt komen, dat is beter voor jezelf dan het opkroppen.
Bovendien als ze niet zo superdichtbij je staat, is het ook niet heel erg als zij commentaar krijgt.
Tips om het te doen komen eigenlijk uit de tips voor feedback.
- houd het bij jezelf. Niks invullen voor de ander dus geen 'jij vond dit' en 'jij beoordeelt mij'. Wel: Jij zei dit en daar voelde ik dit bij. Dat is (a) een feit en (b) een persoonlijk gevoel - waar gewoon niet over te discussiëren is.
- Ga niet uitleggen om begrip te krijgen. Je kunt wel feiten geven die zij niet kent, maar je bent niet op zoek naar begrip. Als je het krijgt is het fijn.
Als ze iets zegt als 'maar je kunt toch wel' of 'dat valt wel mee' is ze aan het oordelen. Meteen afkappen: 'ik ben niet op zoek naar begrip, ik vertel je iets over hoe ik werk/ben/in elkaar zit'.
Bovendien als ze niet zo superdichtbij je staat, is het ook niet heel erg als zij commentaar krijgt.
Tips om het te doen komen eigenlijk uit de tips voor feedback.
- houd het bij jezelf. Niks invullen voor de ander dus geen 'jij vond dit' en 'jij beoordeelt mij'. Wel: Jij zei dit en daar voelde ik dit bij. Dat is (a) een feit en (b) een persoonlijk gevoel - waar gewoon niet over te discussiëren is.
- Ga niet uitleggen om begrip te krijgen. Je kunt wel feiten geven die zij niet kent, maar je bent niet op zoek naar begrip. Als je het krijgt is het fijn.
Als ze iets zegt als 'maar je kunt toch wel' of 'dat valt wel mee' is ze aan het oordelen. Meteen afkappen: 'ik ben niet op zoek naar begrip, ik vertel je iets over hoe ik werk/ben/in elkaar zit'.
Geef mensen geen informatie waar ze niet mee om kunnen gaan.
maandag 31 oktober 2022 om 10:21
Door dit soort reacties vraag ik me af of er überhaupt mensen zijn die het liefst altijd mensen om zich heen willen en soort van teleurgesteld zijn als iedereen weer weg is. Ik ken wel iemand die naar grote groepsbijeenkomsten gaat met het idee ‘leuk, allemaal nieuwe mensen spreken’. Die was als kind al enthousiast van een nieuwe klas met nieuwe mensen.
maandag 31 oktober 2022 om 10:26
LuciFee2022: dank je wel voor je aanvullingen. Het is ook beter om er geen (groot) verhaal van te maken, heb je helemaal gelijk in. Inderdaad, kort en krachtig is beter (en het bij mezelf houden uiteraard).
Kooktmetknoflook: dank voor de tips. Het geven (en ontvangen) van feedback vind ik best lastig, vind dat best 'persoonlijk'. Maar goed, wie de bal kaatst kan 'm terug verwachten (hoef niet met gelijke munt, maar wel op een nette manier). Ik merk dat ik er nu gewoon veel te zwaar aan trek. Ik ga er nog even een nachtje over denken in wat voor vat ik het giet en dan komt het vast goed. Het hoeft niet per se vandaag opgelost te worden.
(Ik ben ook zo lekker duidelijk...)
KamilleT: ik denk dat die mensen wel bestaan. Zo veel soorten mensen, zo veel meningen en smaken. Het is voor mij niet voor te stellen, maar dat zegt nog niet dat het niet mogelijk is of dat de ander verkeerd is.
Kooktmetknoflook: dank voor de tips. Het geven (en ontvangen) van feedback vind ik best lastig, vind dat best 'persoonlijk'. Maar goed, wie de bal kaatst kan 'm terug verwachten (hoef niet met gelijke munt, maar wel op een nette manier). Ik merk dat ik er nu gewoon veel te zwaar aan trek. Ik ga er nog even een nachtje over denken in wat voor vat ik het giet en dan komt het vast goed. Het hoeft niet per se vandaag opgelost te worden.
(Ik ben ook zo lekker duidelijk...)
KamilleT: ik denk dat die mensen wel bestaan. Zo veel soorten mensen, zo veel meningen en smaken. Het is voor mij niet voor te stellen, maar dat zegt nog niet dat het niet mogelijk is of dat de ander verkeerd is.
In this mad house we must all survive
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
