Psyche
alle pijlers
Gepest en moeder.
zaterdag 28 februari 2009 om 16:16
Hallo. Ik zal mezelf als nieuweling op dit forum eerst even voorstellen. Ik ben Mariska, getrouwd en moeder van een dochter van 11. Verder werk ik als projectmedewerkster bij een winkelketen. Ik zie er best leuk uit en volgens mij vinden mensen mij over het algemeen een leuke vrouw. Nu is het zo dat ik vroeger op school heel erg gepest ben. Dat is begonnen op de lagere school en doorgegaan tot de 3e klas van de middelbare school. Toen gingen we verhuizen en kwam ik op een andere school terecht. Toen werd de leukste jongen uit de klas verliefd op me en vanaf dat moment was het pesten afgelopen. Helaas ging het pesten verder bij mijn eerste baan als administratief medewerkster bij een uitgeverij. Kortom, het lijkt wel of op mijn voorhoofd staat dat ik een makkelijk slachtoffer ben. En dat is gek, want ik weet dat ik op andere mensen overkom als een aantrekkelijke zelfbewuste vrouw. Maar ik weet dat dit niet zo is. Door al dat pesten heb ik geen intuitie meer omdat wat ik ook deed of zei altijd de klos was.
11 jaar geleden ben ik dus zo dom geweest om aan kinderen te beginnen. Ik hou niet eens van mezelf dus hoe kan ik ooit een kind opvoeden? Mijn dochter is kanjer van een meisje. Vol met zelfvertrouwen, lief en behulpzaam, een blonde paardestaart en sterretjes in haar ogen. Het mooiste van alles is dat ze een vaste vrienden en vriendinnengroep heeft. Nu is er het volgende aan de hand. Mijn dochter zit op handbal en is de topscorer van haar team. Niet om op te scheppen maar ze heeft er echt talent voor. Ze gaat er tijdens de trainingen en wedstrijden voor 200% voor. Nu heeft ze een aantal maanden geleden een conflict gehad met een moeder. De nacht voor een wedstrijd had mijn dochter erg slecht geslapen. Daar kan ze dus niet tegen en is vervolgens ontzettend brutaal geweest tegen een moeder. Een meisje van 11 heeft zich te gedragen tegen een volwassene punt. Mijn dochter heeft ook flink straf gehad en ze heeft haar excuses aan moeten bieden tegen die moeder. Ook ik heb excuses gemaakt.
Sindsdien heeft die moeder overduidelijk de "pik" op haar. Die moeder ergert zich aan alles. Als mijn dochter giechelt, als er in een wedstrijd iets misgaat enz enz. Vorige week bleef ik kijken bij een traning. Zomaar uit het niets zei ze tegen me, Caroline (mijn dochter dus, niet haar echte naam) die is altijd zo aanwezig bij de trainingen, ik snap niet dat die trainers daar niets van zeggen. Ik antwoordde dat ik het niet fair vond om Caroline alleen de schuld te geven, het hele team was aan het rommelen. Als mijn dochter zich misdraagt tijdens de trainingen verwacht ik dat de trainer naar mij toekomt en dat is nog nooit gebeurd. Toen antwoordde die moeder: Ja, als iedereen zo'n houding heeft zoals jou, je moet je niet zo aangevallen voelen. Ik klap onmiddelijk dicht. Ik ben opgestaan en weggelopen met tranen in mijn ogen. Ik kan hier gewoon niet tegenop. Vandaag tijdens de wedstrijd schreeuwde ze mijn dochter toe waardoor mijn dochter met tranen in haar ogen naar mij toekwam. Omdat ik zelf niet op die moeder durf af te stappen heb ik deze zaak aangekaart bij de teamleider jeugd. De teamleider gaat contact opnemen met die moeder. Wat hadden jullie gedaan in mijn plaats?
11 jaar geleden ben ik dus zo dom geweest om aan kinderen te beginnen. Ik hou niet eens van mezelf dus hoe kan ik ooit een kind opvoeden? Mijn dochter is kanjer van een meisje. Vol met zelfvertrouwen, lief en behulpzaam, een blonde paardestaart en sterretjes in haar ogen. Het mooiste van alles is dat ze een vaste vrienden en vriendinnengroep heeft. Nu is er het volgende aan de hand. Mijn dochter zit op handbal en is de topscorer van haar team. Niet om op te scheppen maar ze heeft er echt talent voor. Ze gaat er tijdens de trainingen en wedstrijden voor 200% voor. Nu heeft ze een aantal maanden geleden een conflict gehad met een moeder. De nacht voor een wedstrijd had mijn dochter erg slecht geslapen. Daar kan ze dus niet tegen en is vervolgens ontzettend brutaal geweest tegen een moeder. Een meisje van 11 heeft zich te gedragen tegen een volwassene punt. Mijn dochter heeft ook flink straf gehad en ze heeft haar excuses aan moeten bieden tegen die moeder. Ook ik heb excuses gemaakt.
Sindsdien heeft die moeder overduidelijk de "pik" op haar. Die moeder ergert zich aan alles. Als mijn dochter giechelt, als er in een wedstrijd iets misgaat enz enz. Vorige week bleef ik kijken bij een traning. Zomaar uit het niets zei ze tegen me, Caroline (mijn dochter dus, niet haar echte naam) die is altijd zo aanwezig bij de trainingen, ik snap niet dat die trainers daar niets van zeggen. Ik antwoordde dat ik het niet fair vond om Caroline alleen de schuld te geven, het hele team was aan het rommelen. Als mijn dochter zich misdraagt tijdens de trainingen verwacht ik dat de trainer naar mij toekomt en dat is nog nooit gebeurd. Toen antwoordde die moeder: Ja, als iedereen zo'n houding heeft zoals jou, je moet je niet zo aangevallen voelen. Ik klap onmiddelijk dicht. Ik ben opgestaan en weggelopen met tranen in mijn ogen. Ik kan hier gewoon niet tegenop. Vandaag tijdens de wedstrijd schreeuwde ze mijn dochter toe waardoor mijn dochter met tranen in haar ogen naar mij toekwam. Omdat ik zelf niet op die moeder durf af te stappen heb ik deze zaak aangekaart bij de teamleider jeugd. De teamleider gaat contact opnemen met die moeder. Wat hadden jullie gedaan in mijn plaats?
zaterdag 28 februari 2009 om 16:24
Ik was naar die moeder toegegaan en had haar gevraagd waarom ze zo doet tegen mijn dochter. Als ze met een kulantwoord komt (ze zal niet toegeven dat ze de pik op je dochter heeft) zou ik zeggen dat ze voor dat incident met jouw dochter dat soort dingen nooit zei of deed. Ik zou haar ook heel duidelijk maken dat wanneer er iets is, ze dat op een normale manier kan mededelen, dat dat wel het gedrag is dat je van een volwassene mag verwachten.
Klinkt misschien een beetje raar, maar zie dit als een kans om zelf ook beter voor jezelf op te komen.
Klinkt misschien een beetje raar, maar zie dit als een kans om zelf ook beter voor jezelf op te komen.
Cum non tum age
zaterdag 28 februari 2009 om 16:25
Het lijkt me dat moeders en vaders zich sowieso niet met de training moeten bemoeien. Ze zijn al verkeerd bezig als ze hun eigen kind aanwijzingen staan toe te schreeuwen, laat staan die van een ander. Aanmoedigen, ok. Maar corrigeren is voor de trainer.
Wat schreeuwde ze jouw dochter toe?
Wat schreeuwde ze jouw dochter toe?
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zaterdag 28 februari 2009 om 16:33
Mijn zoon zit op voetbal en daar wordt ook heel veel afgeschreeuwd door de ouders, als een ouder een stomme opmerking maakt (tegen mijn zoon ofzo) roep ik gewoon op naar mijn zoon dat hij er niet naar moet luisteren maar naar de trainer en daar krijg ik vaak boze blikken voor hoor.
Ik zou wel naar die vrouw zijn gestapt en er wat van hebben gezegt, of iig vragen waar het allemaal op slaat dat ze zo vervelend doet en als ze dan niet ophoudt, dan eventueel naar de leider.
maarja, ieder mens zit anders in elkaar, ik snap ook wel dat je niet durft.
Ik zou wel naar die vrouw zijn gestapt en er wat van hebben gezegt, of iig vragen waar het allemaal op slaat dat ze zo vervelend doet en als ze dan niet ophoudt, dan eventueel naar de leider.
maarja, ieder mens zit anders in elkaar, ik snap ook wel dat je niet durft.
zaterdag 28 februari 2009 om 16:34
quote:Poezewoes schreef op 28 februari 2009 @ 16:25:
Het lijkt me dat moeders en vaders zich sowieso niet met de training moeten bemoeien. Ze zijn al verkeerd bezig als ze hun eigen kind aanwijzingen staan toe te schreeuwen, laat staan die van een ander. Aanmoedigen, ok. Maar corrigeren is voor de trainer.
Wat schreeuwde ze jouw dochter toe? Mijn dochter sprak een teamgenoot aan dat hij niet zo hard de bal naar haar toe moest gooien omdat ze al eens een keer eerder een bloedneus had gehad omdat die jongen zo hard gooit (en nee, het was nog eens haar zoon die erbij betrokken was)
Het lijkt me dat moeders en vaders zich sowieso niet met de training moeten bemoeien. Ze zijn al verkeerd bezig als ze hun eigen kind aanwijzingen staan toe te schreeuwen, laat staan die van een ander. Aanmoedigen, ok. Maar corrigeren is voor de trainer.
Wat schreeuwde ze jouw dochter toe? Mijn dochter sprak een teamgenoot aan dat hij niet zo hard de bal naar haar toe moest gooien omdat ze al eens een keer eerder een bloedneus had gehad omdat die jongen zo hard gooit (en nee, het was nog eens haar zoon die erbij betrokken was)
zaterdag 28 februari 2009 om 16:40
Misschien een tip. Het beste kun je altijd een vraag stellen, alhoewel je het liefste haar ff een uitbrander zou willen geven.
Je kan bijv. zeggen: Mag ik jou vragen waarom je dit zegt? / Mag ik vragen waarom jij dit zo ziet? Als je dan een antwoord krijgt zoiets dat ze zich niet netjes gedroeg kun je bijv. weer een vraag stellen als: Wat zie jij dan als wel normaal gedrag voor jonge meiden? / Hoe zou jij het dan willen zien? Vaak worden mensen van deze correcte vragen al heel agressief en moet je heel rustig blijven, het liefst idd waar alle moeders bij staan. En idd zie het maar als een les. Ik word ook altijd rood als ik in zo'n situatie iets moet zeggen, maar ik doe het wel. En gewoon rustig blijven, niet agressief worden. Laat dat die ander maar doen. Succes!
Je kan bijv. zeggen: Mag ik jou vragen waarom je dit zegt? / Mag ik vragen waarom jij dit zo ziet? Als je dan een antwoord krijgt zoiets dat ze zich niet netjes gedroeg kun je bijv. weer een vraag stellen als: Wat zie jij dan als wel normaal gedrag voor jonge meiden? / Hoe zou jij het dan willen zien? Vaak worden mensen van deze correcte vragen al heel agressief en moet je heel rustig blijven, het liefst idd waar alle moeders bij staan. En idd zie het maar als een les. Ik word ook altijd rood als ik in zo'n situatie iets moet zeggen, maar ik doe het wel. En gewoon rustig blijven, niet agressief worden. Laat dat die ander maar doen. Succes!
zaterdag 28 februari 2009 om 16:41
Wat goed dat jij je dochter zo goed en vol zelfvertrouwen hebt weten op te voeden! Laat dat alsjeblieft even tot je door dringen.
Wat wel wil helpen is nog eens op die vrouw afstappen op een rustig moment en vragen waarom ze dat zei en wat ze wil bereiken. Stel haar de vragen daardoor hou je de 'macht/leiding' van het gesprek bij jou. Enne je hebt ook wel een echtgenoot toch die je hierbij kan helpen?
En anders ga je rechtop staan en kijk je haar strak aan en brul je gewoon "hoe haal je het in je hoofd om zo tegen mijn kind te schreeuwn'.
Veel succes
ps als je je lichaamstaal aanpast komt je bericht ook beter over.
Wat wel wil helpen is nog eens op die vrouw afstappen op een rustig moment en vragen waarom ze dat zei en wat ze wil bereiken. Stel haar de vragen daardoor hou je de 'macht/leiding' van het gesprek bij jou. Enne je hebt ook wel een echtgenoot toch die je hierbij kan helpen?
En anders ga je rechtop staan en kijk je haar strak aan en brul je gewoon "hoe haal je het in je hoofd om zo tegen mijn kind te schreeuwn'.
Veel succes
ps als je je lichaamstaal aanpast komt je bericht ook beter over.
zaterdag 28 februari 2009 om 16:43
Volgens mij is jouw dochter meer dan happy met haar leven dus waarom ben je zo ''dom'' geweest om aan kinderen te beginnen, alleen vanwege dit conflict met die moeder? En zoals je jezelf beschrijft en je dochter gaat alles prima en heb je alle reden om trots op jezelf te zijn daar laat je je toch door zo'n moeder niet vanaf brengen?
Ik ben ook erg onzeker en mijn zelfvertrouwen krijgt ook vaak door anderen een deuk maar in dit geval zou ik haar echt in de stront laten zakken met haar opmerkingen, ene oor in andere oor uit hoor!
Succes,
Risotje
Ik ben ook erg onzeker en mijn zelfvertrouwen krijgt ook vaak door anderen een deuk maar in dit geval zou ik haar echt in de stront laten zakken met haar opmerkingen, ene oor in andere oor uit hoor!
Succes,
Risotje
zaterdag 28 februari 2009 om 16:44
zaterdag 28 februari 2009 om 16:50
quote:risotje schreef op 28 februari 2009 @ 16:43:
Volgens mij is jouw dochter meer dan happy met haar leven dus waarom ben je zo ''dom'' geweest om aan kinderen te beginnen, alleen vanwege dit conflict met die moeder? En zoals je jezelf beschrijft en je dochter gaat alles prima en heb je alle reden om trots op jezelf te zijn daar laat je je toch door zo'n moeder niet vanaf brengen?
Succes,
RisotjeZoiets wilde ik ook zeggen. Nu Risotje het al gedaan heeft hoef ik niet meer na te denken over hoe het te formuleren.
Volgens mij is jouw dochter meer dan happy met haar leven dus waarom ben je zo ''dom'' geweest om aan kinderen te beginnen, alleen vanwege dit conflict met die moeder? En zoals je jezelf beschrijft en je dochter gaat alles prima en heb je alle reden om trots op jezelf te zijn daar laat je je toch door zo'n moeder niet vanaf brengen?
Succes,
RisotjeZoiets wilde ik ook zeggen. Nu Risotje het al gedaan heeft hoef ik niet meer na te denken over hoe het te formuleren.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zaterdag 28 februari 2009 om 16:51
Afhankelijk van wat die moeder tegen jouw dochter heeft gezegd zou ik nu hetzelfde eisen als bij de vorige situatie. Dus als het iets ergs/gemeens/onbeschofts is geweest dat ze tegen jouw dochter zei, dan zou ik zeggen dat ze haar excuses aan moet bieden aan jouw dochter.
En als volwassenen onder elkaar zou ik haar vragen waarom zij zo gedaan heeft. Mocht je zelf in tranen uitbarsten als je tegen haar begint te praten dan laat je ze lekker lopen. Wat iemand voor me al zei jij wordt er ook sterker van door dit soort situatie aan te gaan en er niet voor weg te lopen. De eerste paar keren is het super eng en zal je rood worden, tranen in je ogen krijgen, niet uit je woorden komen (en achteraf bedenken had ik maar dat of dat gezegd) maar dat geeft niet. Gewoon doen! Dat lijkt makkelijker gezegd maar uit ervaring dat je hier alleen maar uit komt door gewoon eens een keer je mond open te trekken. En je zult versteld staan hoeveel beter jij je dan ook voelt.
En als volwassenen onder elkaar zou ik haar vragen waarom zij zo gedaan heeft. Mocht je zelf in tranen uitbarsten als je tegen haar begint te praten dan laat je ze lekker lopen. Wat iemand voor me al zei jij wordt er ook sterker van door dit soort situatie aan te gaan en er niet voor weg te lopen. De eerste paar keren is het super eng en zal je rood worden, tranen in je ogen krijgen, niet uit je woorden komen (en achteraf bedenken had ik maar dat of dat gezegd) maar dat geeft niet. Gewoon doen! Dat lijkt makkelijker gezegd maar uit ervaring dat je hier alleen maar uit komt door gewoon eens een keer je mond open te trekken. En je zult versteld staan hoeveel beter jij je dan ook voelt.
zaterdag 28 februari 2009 om 16:53
[quote]moedervaneendochter schreef op 28 februari 2009 @ 16:16:
11 jaar geleden ben ik dus zo dom geweest om aan kinderen te beginnen. Ik hou niet eens van mezelf dus hoe kan ik ooit een kind opvoeden? quote]
Ik vindt dit wel erg hoor dat je zo schrijft. Hoezo ben je zo dom geweest om aan kinderen te beginnen. Je hebt een mooi, zelfstandig meisje op de wereld gezet.
Is het mss wat voor jou om een assertiviteitscursus te gaan volgen?
11 jaar geleden ben ik dus zo dom geweest om aan kinderen te beginnen. Ik hou niet eens van mezelf dus hoe kan ik ooit een kind opvoeden? quote]
Ik vindt dit wel erg hoor dat je zo schrijft. Hoezo ben je zo dom geweest om aan kinderen te beginnen. Je hebt een mooi, zelfstandig meisje op de wereld gezet.
Is het mss wat voor jou om een assertiviteitscursus te gaan volgen?
zaterdag 28 februari 2009 om 16:53
quote:Poezewoes schreef op 28 februari 2009 @ 16:38:
Dat zei jouw dochter dus tegen een teamgenoot, was dit nu wel of niet haar zoon? En wat zei die moeder dan tegen jouw dochter?Het was dus niet haar zoon maar een andere jongen. Die moeder schreeuwde Caroline mens, hou die grote bek van je nu eens dicht
Dat zei jouw dochter dus tegen een teamgenoot, was dit nu wel of niet haar zoon? En wat zei die moeder dan tegen jouw dochter?Het was dus niet haar zoon maar een andere jongen. Die moeder schreeuwde Caroline mens, hou die grote bek van je nu eens dicht
zaterdag 28 februari 2009 om 16:54
quote:blijfgewoonbianca schreef op 28 februari 2009 @ 16:44:
Ik ben ook erg benieuwd naar de opmerking tegen je dochter ; als ze zoveel zelfvertrouwen heeft als jij zegt en dan toch huilend het veld uitkomt moet het wel iets vreselijks geweest zijn ?Ja, maar het is incident op incident op incident. Op een gegeven moment is de koek gewoon op.
Ik ben ook erg benieuwd naar de opmerking tegen je dochter ; als ze zoveel zelfvertrouwen heeft als jij zegt en dan toch huilend het veld uitkomt moet het wel iets vreselijks geweest zijn ?Ja, maar het is incident op incident op incident. Op een gegeven moment is de koek gewoon op.
zaterdag 28 februari 2009 om 16:58
Zou bijna zeggen dat het tijd is om de ouders lekker vanachter het glas te laten meekijken (net als zwemles )
Vindt het zo ergerlijk en vreselijk dat ouders zich met de kinderen bemoeien tijdens trainingen en wedstrijden...hallllloooo daar zijn nou trainers en coaches voor uitgevonden.
sorry off topic
Vindt het zo ergerlijk en vreselijk dat ouders zich met de kinderen bemoeien tijdens trainingen en wedstrijden...hallllloooo daar zijn nou trainers en coaches voor uitgevonden.
sorry off topic
anoniem_20278 wijzigde dit bericht op 28-02-2009 16:58
Reden: n gemist!
Reden: n gemist!
% gewijzigd
zaterdag 28 februari 2009 om 16:58
quote:risotje schreef op 28 februari 2009 @ 16:43:
Volgens mij is jouw dochter meer dan happy met haar leven dus waarom ben je zo ''dom'' geweest om aan kinderen te beginnen, alleen vanwege dit conflict met die moeder? En zoals je jezelf beschrijft en je dochter gaat alles prima en heb je alle reden om trots op jezelf te zijn daar laat je je toch door zo'n moeder niet vanaf brengen?
Ik ben ook erg onzeker en mijn zelfvertrouwen krijgt ook vaak door anderen een deuk maar in dit geval zou ik haar echt in de stront laten zakken met haar opmerkingen, ene oor in andere oor uit hoor!
Succes,
RisotjeNu noem ik maar 1 incident maar er zijn er (natuurlijk) nog veel mee geweest dat ik het maar liet gaan omdat ik de confrontatie gewoon niet aandurfde.
Volgens mij is jouw dochter meer dan happy met haar leven dus waarom ben je zo ''dom'' geweest om aan kinderen te beginnen, alleen vanwege dit conflict met die moeder? En zoals je jezelf beschrijft en je dochter gaat alles prima en heb je alle reden om trots op jezelf te zijn daar laat je je toch door zo'n moeder niet vanaf brengen?
Ik ben ook erg onzeker en mijn zelfvertrouwen krijgt ook vaak door anderen een deuk maar in dit geval zou ik haar echt in de stront laten zakken met haar opmerkingen, ene oor in andere oor uit hoor!
Succes,
RisotjeNu noem ik maar 1 incident maar er zijn er (natuurlijk) nog veel mee geweest dat ik het maar liet gaan omdat ik de confrontatie gewoon niet aandurfde.
zaterdag 28 februari 2009 om 16:58
dat heb je mooi gezegt peanutje!!
sluit ik me bij aan.
vraag me ook af, wat andere ouders vinden van het gedrag van die vrouw, ik neem aan dat zij niet de enige is die bij de training/wedstrijden aanwezig is.
Ik bedoel, als er zo iemand bij is irriteer ik me daar altijd mateloos aan en anderen met mij.
sluit ik me bij aan.
vraag me ook af, wat andere ouders vinden van het gedrag van die vrouw, ik neem aan dat zij niet de enige is die bij de training/wedstrijden aanwezig is.
Ik bedoel, als er zo iemand bij is irriteer ik me daar altijd mateloos aan en anderen met mij.
zaterdag 28 februari 2009 om 16:59
En waar is de trainer in dit verhaal.
Je moet het op de vereniging van mijn zoon echt niet proberen om langs de kant dingen te schreeuwen tijdens de training.
Als ze een partijtje spelen dan mag je aanmoedigen maar wordt er wel van je verwacht dat je alle kinderen aanmoedigt en niet alleen je eigen kind.Kan je dat niet dan hou je je mond maar of je kan vertrekken.
Je moet het op de vereniging van mijn zoon echt niet proberen om langs de kant dingen te schreeuwen tijdens de training.
Als ze een partijtje spelen dan mag je aanmoedigen maar wordt er wel van je verwacht dat je alle kinderen aanmoedigt en niet alleen je eigen kind.Kan je dat niet dan hou je je mond maar of je kan vertrekken.
zaterdag 28 februari 2009 om 16:59
quote:nut schreef op 28 februari 2009 @ 16:58:
Zou bijna zeggen dat het tijd is om de ouders lekker vanachter het glas te laten meekijken (net als zwemles )
Vindt het zo ergerlijk en vreselijk dat ouders zich met de kinderen bemoeien tijdens trainingen en wedstrijden...hallllloooo daar zijn nou trainers en coaches voor uitgevonde.
sorry off topicInderdaad, en zeker op deze leeftijd. Dan is "toezicht" helemaal niet meer nodig. Ik geef toe, ik kijk ook wel eens maar me ermee bemoeien? Nooit.
Zou bijna zeggen dat het tijd is om de ouders lekker vanachter het glas te laten meekijken (net als zwemles )
Vindt het zo ergerlijk en vreselijk dat ouders zich met de kinderen bemoeien tijdens trainingen en wedstrijden...hallllloooo daar zijn nou trainers en coaches voor uitgevonde.
sorry off topicInderdaad, en zeker op deze leeftijd. Dan is "toezicht" helemaal niet meer nodig. Ik geef toe, ik kijk ook wel eens maar me ermee bemoeien? Nooit.
zaterdag 28 februari 2009 om 17:00
Ik vind het een vervelende situatie, maar ik vind ook dat de situatie nou niet zo erg is om zo over in te zitten en over in tranen uit te barsten. De opmerkingen van moeder waren beide niet nodig, zowel tegen jou als tegen dochter, maar het waren geen achterbakse, gemene uitspraken. Het klinkt meer alsof ze gewoon gefrustreerd is over iets.
Wat dat betreft: het lijkt erop dat je zelf behoorlijk gevoelig bent, probeer te leren bepaalde opmerkingen gewoon naast je neer te leggen. Schouders ophalen, laat haar lekker, die andere moeder, kan jou het schelen dat zij een zeikleven heeft en dat dus op anderen moet afreageren. Jij weet wel beter.
Wat dat betreft: het lijkt erop dat je zelf behoorlijk gevoelig bent, probeer te leren bepaalde opmerkingen gewoon naast je neer te leggen. Schouders ophalen, laat haar lekker, die andere moeder, kan jou het schelen dat zij een zeikleven heeft en dat dus op anderen moet afreageren. Jij weet wel beter.
zaterdag 28 februari 2009 om 17:01
quote:granny71 schreef op 28 februari 2009 @ 16:59:
En waar is de trainer in dit verhaal.
Je moet het op de vereniging van mijn zoon echt niet proberen om langs de kant dingen te schreeuwen tijdens de training.
Als ze een partijtje spelen dan mag je aanmoedigen maar wordt er wel van je verwacht dat je alle kinderen aanmoedigt en niet alleen je eigen kind.Kan je dat niet dan hou je je mond maar of je kan vertrekken.Ja, en daar ligt ook een probleem. De trainers zijn 2 meiden van 15 en 16. Prima trainers voor de kinderen maar nog te jong om met dit soort zaken om te gaan denk ik.
En waar is de trainer in dit verhaal.
Je moet het op de vereniging van mijn zoon echt niet proberen om langs de kant dingen te schreeuwen tijdens de training.
Als ze een partijtje spelen dan mag je aanmoedigen maar wordt er wel van je verwacht dat je alle kinderen aanmoedigt en niet alleen je eigen kind.Kan je dat niet dan hou je je mond maar of je kan vertrekken.Ja, en daar ligt ook een probleem. De trainers zijn 2 meiden van 15 en 16. Prima trainers voor de kinderen maar nog te jong om met dit soort zaken om te gaan denk ik.
