Psyche
alle pijlers
Gepest en moeder.
zaterdag 28 februari 2009 om 16:16
Hallo. Ik zal mezelf als nieuweling op dit forum eerst even voorstellen. Ik ben Mariska, getrouwd en moeder van een dochter van 11. Verder werk ik als projectmedewerkster bij een winkelketen. Ik zie er best leuk uit en volgens mij vinden mensen mij over het algemeen een leuke vrouw. Nu is het zo dat ik vroeger op school heel erg gepest ben. Dat is begonnen op de lagere school en doorgegaan tot de 3e klas van de middelbare school. Toen gingen we verhuizen en kwam ik op een andere school terecht. Toen werd de leukste jongen uit de klas verliefd op me en vanaf dat moment was het pesten afgelopen. Helaas ging het pesten verder bij mijn eerste baan als administratief medewerkster bij een uitgeverij. Kortom, het lijkt wel of op mijn voorhoofd staat dat ik een makkelijk slachtoffer ben. En dat is gek, want ik weet dat ik op andere mensen overkom als een aantrekkelijke zelfbewuste vrouw. Maar ik weet dat dit niet zo is. Door al dat pesten heb ik geen intuitie meer omdat wat ik ook deed of zei altijd de klos was.
11 jaar geleden ben ik dus zo dom geweest om aan kinderen te beginnen. Ik hou niet eens van mezelf dus hoe kan ik ooit een kind opvoeden? Mijn dochter is kanjer van een meisje. Vol met zelfvertrouwen, lief en behulpzaam, een blonde paardestaart en sterretjes in haar ogen. Het mooiste van alles is dat ze een vaste vrienden en vriendinnengroep heeft. Nu is er het volgende aan de hand. Mijn dochter zit op handbal en is de topscorer van haar team. Niet om op te scheppen maar ze heeft er echt talent voor. Ze gaat er tijdens de trainingen en wedstrijden voor 200% voor. Nu heeft ze een aantal maanden geleden een conflict gehad met een moeder. De nacht voor een wedstrijd had mijn dochter erg slecht geslapen. Daar kan ze dus niet tegen en is vervolgens ontzettend brutaal geweest tegen een moeder. Een meisje van 11 heeft zich te gedragen tegen een volwassene punt. Mijn dochter heeft ook flink straf gehad en ze heeft haar excuses aan moeten bieden tegen die moeder. Ook ik heb excuses gemaakt.
Sindsdien heeft die moeder overduidelijk de "pik" op haar. Die moeder ergert zich aan alles. Als mijn dochter giechelt, als er in een wedstrijd iets misgaat enz enz. Vorige week bleef ik kijken bij een traning. Zomaar uit het niets zei ze tegen me, Caroline (mijn dochter dus, niet haar echte naam) die is altijd zo aanwezig bij de trainingen, ik snap niet dat die trainers daar niets van zeggen. Ik antwoordde dat ik het niet fair vond om Caroline alleen de schuld te geven, het hele team was aan het rommelen. Als mijn dochter zich misdraagt tijdens de trainingen verwacht ik dat de trainer naar mij toekomt en dat is nog nooit gebeurd. Toen antwoordde die moeder: Ja, als iedereen zo'n houding heeft zoals jou, je moet je niet zo aangevallen voelen. Ik klap onmiddelijk dicht. Ik ben opgestaan en weggelopen met tranen in mijn ogen. Ik kan hier gewoon niet tegenop. Vandaag tijdens de wedstrijd schreeuwde ze mijn dochter toe waardoor mijn dochter met tranen in haar ogen naar mij toekwam. Omdat ik zelf niet op die moeder durf af te stappen heb ik deze zaak aangekaart bij de teamleider jeugd. De teamleider gaat contact opnemen met die moeder. Wat hadden jullie gedaan in mijn plaats?
11 jaar geleden ben ik dus zo dom geweest om aan kinderen te beginnen. Ik hou niet eens van mezelf dus hoe kan ik ooit een kind opvoeden? Mijn dochter is kanjer van een meisje. Vol met zelfvertrouwen, lief en behulpzaam, een blonde paardestaart en sterretjes in haar ogen. Het mooiste van alles is dat ze een vaste vrienden en vriendinnengroep heeft. Nu is er het volgende aan de hand. Mijn dochter zit op handbal en is de topscorer van haar team. Niet om op te scheppen maar ze heeft er echt talent voor. Ze gaat er tijdens de trainingen en wedstrijden voor 200% voor. Nu heeft ze een aantal maanden geleden een conflict gehad met een moeder. De nacht voor een wedstrijd had mijn dochter erg slecht geslapen. Daar kan ze dus niet tegen en is vervolgens ontzettend brutaal geweest tegen een moeder. Een meisje van 11 heeft zich te gedragen tegen een volwassene punt. Mijn dochter heeft ook flink straf gehad en ze heeft haar excuses aan moeten bieden tegen die moeder. Ook ik heb excuses gemaakt.
Sindsdien heeft die moeder overduidelijk de "pik" op haar. Die moeder ergert zich aan alles. Als mijn dochter giechelt, als er in een wedstrijd iets misgaat enz enz. Vorige week bleef ik kijken bij een traning. Zomaar uit het niets zei ze tegen me, Caroline (mijn dochter dus, niet haar echte naam) die is altijd zo aanwezig bij de trainingen, ik snap niet dat die trainers daar niets van zeggen. Ik antwoordde dat ik het niet fair vond om Caroline alleen de schuld te geven, het hele team was aan het rommelen. Als mijn dochter zich misdraagt tijdens de trainingen verwacht ik dat de trainer naar mij toekomt en dat is nog nooit gebeurd. Toen antwoordde die moeder: Ja, als iedereen zo'n houding heeft zoals jou, je moet je niet zo aangevallen voelen. Ik klap onmiddelijk dicht. Ik ben opgestaan en weggelopen met tranen in mijn ogen. Ik kan hier gewoon niet tegenop. Vandaag tijdens de wedstrijd schreeuwde ze mijn dochter toe waardoor mijn dochter met tranen in haar ogen naar mij toekwam. Omdat ik zelf niet op die moeder durf af te stappen heb ik deze zaak aangekaart bij de teamleider jeugd. De teamleider gaat contact opnemen met die moeder. Wat hadden jullie gedaan in mijn plaats?
zaterdag 28 februari 2009 om 17:01
quote:moedervaneendochter schreef op 28 februari 2009 @ 16:53:
[...]
Het was dus niet haar zoon maar een andere jongen. Die moeder schreeuwde Caroline mens, hou die grote bek van je nu eens dicht Wat een nare manier om tegen een kind te praten.
Tsja, hoe moet je reageren. Mijn ervaring is dat je bij mensen met zo'n grote bek weinig uitricht als je zelf niet zo assertief bent. Ze gaan er alleen maar twee keer zo hard overheen en zijn daarna nog meer gespitst op.
Weet je, je dochter is een zelfverzekerd meisje, die weliswaar geraakt wordt door zo'n opmerking, maar niet op dezelfde manier als jij er door geraakt wordt. Waarschijnlijk help je je dochter meer door tegen haar te zeggen: "niks van aan trekken meid, sommige mensen zijn niet wijzer en jij weet gelukkig wel beter." dikke knuffel en weer verder spelen.
[...]
Het was dus niet haar zoon maar een andere jongen. Die moeder schreeuwde Caroline mens, hou die grote bek van je nu eens dicht Wat een nare manier om tegen een kind te praten.
Tsja, hoe moet je reageren. Mijn ervaring is dat je bij mensen met zo'n grote bek weinig uitricht als je zelf niet zo assertief bent. Ze gaan er alleen maar twee keer zo hard overheen en zijn daarna nog meer gespitst op.
Weet je, je dochter is een zelfverzekerd meisje, die weliswaar geraakt wordt door zo'n opmerking, maar niet op dezelfde manier als jij er door geraakt wordt. Waarschijnlijk help je je dochter meer door tegen haar te zeggen: "niks van aan trekken meid, sommige mensen zijn niet wijzer en jij weet gelukkig wel beter." dikke knuffel en weer verder spelen.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zaterdag 28 februari 2009 om 17:02
Ik vind die tip van peunutje erg goed.
Idd als jij van je dochter verwacht dat ze excuses aanbied ,kun je dit ook van die moeder verwachten.
Of die vrouw het ook doet is de vraag,maar zolang je dochter maar ziet dat het geen eenrichtingsverkeer is en dit soort dingen van twee kanten werkt.
Als die vrouw tegenover je dochter geen excuus wilt maken ,zegt dit veel over haar ,en dat zal ik haar dan ook melden.
Verder vind ik die zin die je schreef "11 jaar geleden ben ik dus zo dom geweest om aan kinderen te beginnen" heel veel over jezelf zeggen,als je dit soort dingen gewoonlijk ook zegt of zelfs al denkt ,denk ik idd dat je voor bepaalde mensen een gemakkelijk doelwit bent.
Een assertiviteitscursus zal idd geen overbodige luxe zijn vermoed ik.
Idd als jij van je dochter verwacht dat ze excuses aanbied ,kun je dit ook van die moeder verwachten.
Of die vrouw het ook doet is de vraag,maar zolang je dochter maar ziet dat het geen eenrichtingsverkeer is en dit soort dingen van twee kanten werkt.
Als die vrouw tegenover je dochter geen excuus wilt maken ,zegt dit veel over haar ,en dat zal ik haar dan ook melden.
Verder vind ik die zin die je schreef "11 jaar geleden ben ik dus zo dom geweest om aan kinderen te beginnen" heel veel over jezelf zeggen,als je dit soort dingen gewoonlijk ook zegt of zelfs al denkt ,denk ik idd dat je voor bepaalde mensen een gemakkelijk doelwit bent.
Een assertiviteitscursus zal idd geen overbodige luxe zijn vermoed ik.
zaterdag 28 februari 2009 om 17:04
Overigens wil ik met dat -je bent gevoelig- niet zeggen dat het overdreven is om die opmerkingen vervelend te vinden. Nee, het is vervelend, dat staat buiten kijf. Maar het is wel zo dat TO wellicht wat overdreven reageert. Vandaar het advies te proberen zaken beter naast zich neer te leggen of in ieder geval niet meer zo persoonlijk te laten raken. Dat is moeilijk, maar wel heel fijn als het lukt.
Overigens 2: ik lees nu dat het om meerdere incidenten gaat. Dan lijkt het me inderdaad wel de moeite waard om eens overleg te plegen, doe dat inderdaad bv via de trainer. Niet alleen omdat je het niet bij de vrouw zelf durft, maar ook omdat de trainer een derde is en dus als mediator kan optreden. Zitten jullie niet tegenover elkaar ruzie te maken, het verloopt dan via trainer. Lijkt me de correcte weg.
Overigens 2: ik lees nu dat het om meerdere incidenten gaat. Dan lijkt het me inderdaad wel de moeite waard om eens overleg te plegen, doe dat inderdaad bv via de trainer. Niet alleen omdat je het niet bij de vrouw zelf durft, maar ook omdat de trainer een derde is en dus als mediator kan optreden. Zitten jullie niet tegenover elkaar ruzie te maken, het verloopt dan via trainer. Lijkt me de correcte weg.
zaterdag 28 februari 2009 om 17:06
quote:moedervaneendochter schreef op 28 februari 2009 @ 16:53:
[...]
Het was dus niet haar zoon maar een andere jongen. Die moeder schreeuwde Caroline mens, hou die grote bek van je nu eens dicht
Gadver wat een ordinair type.
In zon geval zou ik heel rustig blijven en haar vragen om zich op een beschaafde manier te uiten.
[...]
Het was dus niet haar zoon maar een andere jongen. Die moeder schreeuwde Caroline mens, hou die grote bek van je nu eens dicht
Gadver wat een ordinair type.
In zon geval zou ik heel rustig blijven en haar vragen om zich op een beschaafde manier te uiten.
Cum non tum age
zaterdag 28 februari 2009 om 17:06
Ik kan het me voorstellen hoor dat voelt als incident op incident, dat is gewoon hoe je in het leven staat door wat je hebt meegemaakt met dat pesten enzo. Mensen zijn echt niet bewust met jou bezig maar dat lijkt al snel zo omdat je daar toch voor openstaat of inderdaad je snel aangevallen voelt, ik heb dat zelf ook . Ik denk alleen dat het zonde is als je zegt dat je zo dom bent geweest om aan kinderen te beginnen. Wat maakt het zo'n moeder meer waard dan jij. Ik hoop dat die teamleider het verder oppikt want het maakt de sfeer er ook niet beter op zo.
zaterdag 28 februari 2009 om 17:08
zaterdag 28 februari 2009 om 17:09
In dat geval, mocht het nog eens voorkomen inderdaad rustig vagen of de andere moeder zich op een andere manier zou willen uitdrukken en het trainen aan de trainers wil overlaten.
En daarmee is het dan ook klaar. Zij zegt ongetwijfeld iets terug, maar jouw bericht was duidelijk. Dat kan je dan ook zeggen: Het lijkt me dat ik duidelijk overkwam, ik laat het daar graag bij.
En daarmee is het dan ook klaar. Zij zegt ongetwijfeld iets terug, maar jouw bericht was duidelijk. Dat kan je dan ook zeggen: Het lijkt me dat ik duidelijk overkwam, ik laat het daar graag bij.
zaterdag 28 februari 2009 om 17:12
Je bent helemaal geen zeur. Als je niet zo assertief bent, moet je ook vooral niet proberen adrem te zijn want dat krijg je in je gezicht weer terug. Sta je weer met je mond vol tanden!
Maak van je zwakte je kracht. Als moeder weer zoiets roept, en je wilt echt iets zeggen, zeg dan tegen haar dat je er naar van wordt als ze zo tekeer gaat. Of dat je wel wilt reageren, maar dichtklapt bij zoveel verbaal geweld. Stel je maar kwetsbaar op. De meeste mensen zijn daarvan zo verbluft, dat zij met de mond vol tanden staan. Bovendien, als ze dan toch nog tegen je zou durven bekken, dan zet ze zichzelf echt vreselijk te kijk.....
Maak van je zwakte je kracht. Als moeder weer zoiets roept, en je wilt echt iets zeggen, zeg dan tegen haar dat je er naar van wordt als ze zo tekeer gaat. Of dat je wel wilt reageren, maar dichtklapt bij zoveel verbaal geweld. Stel je maar kwetsbaar op. De meeste mensen zijn daarvan zo verbluft, dat zij met de mond vol tanden staan. Bovendien, als ze dan toch nog tegen je zou durven bekken, dan zet ze zichzelf echt vreselijk te kijk.....
oh that purrrrrrrrrfect feeling
zaterdag 28 februari 2009 om 17:26
Misschien zie ik het helemaal verkeerd , maar heeft je dochter misschien net iets te veel van wat jij te weinig hebt ?
Zo bleu lijkt ze me niet ; wat heeft ze toen die keer voor brutaals tegen die moeder gezegd ? Echt helemaal buiten het boekje ? En waar ging dat toen om ?
Pakt die moeder haar er keer op keer uit ? Krijgt ze bijval van andere ouders ? Kijken ouders háár meewarig aan ( wat gaat ze weer te keer , zeg )
Zo bleu lijkt ze me niet ; wat heeft ze toen die keer voor brutaals tegen die moeder gezegd ? Echt helemaal buiten het boekje ? En waar ging dat toen om ?
Pakt die moeder haar er keer op keer uit ? Krijgt ze bijval van andere ouders ? Kijken ouders háár meewarig aan ( wat gaat ze weer te keer , zeg )
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 28 februari 2009 om 17:43
Een andere insteek is ook een mogelijkheid: Kan het zijn dat je algemene houding erg teruggetrokken en timide is? Dat heeft dan wellicht ook te maken met je onzekerheid waar je hier over schrijft. Dit kan doorwerken in de manier waarop jij je in groepen (nu ouders) beweegt.
Het zou natuurlijk kunnen dat die andere moeder van mening is dat jij dochter niet aanpakt, en dat dit haar frustreert, mede om dat incident waarbij jouw dochter brutaal was. Waardoor ze daarom zelf maar corrigerend te werk gaat?
Het zou natuurlijk kunnen dat die andere moeder van mening is dat jij dochter niet aanpakt, en dat dit haar frustreert, mede om dat incident waarbij jouw dochter brutaal was. Waardoor ze daarom zelf maar corrigerend te werk gaat?
zaterdag 28 februari 2009 om 17:50
Hééft die moeder een punt ; is ze erg aanwezig tijdens trainingen ? ( die jonge trainers waar jij nu geen verhaal bij kunt gaan halen vanwege hun leeftijd , voelen zich misschien zelf niet sterk genoeg in hun schoenen staan om tijdens trainingen op te treden of ouders aan te spreken )
Hoe kwam die opmerking over die bal niet zo hard gooien eruit ? " Iets minder hard gooien " of " ik heb je toch gezegd dat .... " En hoe coacht het team elkaar ? Branden ze elkaar af ?( je ziet toch dat ik daar sta ) Roepen ze bemoedigende dingen ? ( volgende keer beter )
Hoe kwam die opmerking over die bal niet zo hard gooien eruit ? " Iets minder hard gooien " of " ik heb je toch gezegd dat .... " En hoe coacht het team elkaar ? Branden ze elkaar af ?( je ziet toch dat ik daar sta ) Roepen ze bemoedigende dingen ? ( volgende keer beter )
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 28 februari 2009 om 17:50
quote:moedervaneendochter schreef op 28 februari 2009 @ 17:03:
Jeetje krijg ik hier een warme deken. Als ik teruglees kom ik over als een zeur die niets durft maar ik heb hierin gewoon advies nodig van (moeders) mensen die anders in elkaar steken.
ik ben geen moeder, maar ik steek mogelijk wel anders in elkaar
Volgens mij is het vrij gezond om je kind(eren) beschaving bij te brengen. Na brutaal doen excuses laten maken lijkt me prima. Maar het is imho ook vrij gezond je kind(eren) bij te brengen dat de rest van de wereld niet uitsluitend uit beschaafde mensen bestaat. Persoonlijk (maar goed, ik ben geen dr. Spock) ben ik er wel voorstander van om kinderen te leren met twee woorden te spreken, U te zeggen tegen volwassenen, en met mes en vork te eten. Ik ben er ook voorstander van kinderen te leren waar hun middelvinger voor dient, en ze nuttige zinnetjes te leren als "he, tief jij lekker een eind op ja!?!"
Misschien moet je van dat laatste nog iets meer in de opvoeding stoppen?
Jeetje krijg ik hier een warme deken. Als ik teruglees kom ik over als een zeur die niets durft maar ik heb hierin gewoon advies nodig van (moeders) mensen die anders in elkaar steken.
ik ben geen moeder, maar ik steek mogelijk wel anders in elkaar
Volgens mij is het vrij gezond om je kind(eren) beschaving bij te brengen. Na brutaal doen excuses laten maken lijkt me prima. Maar het is imho ook vrij gezond je kind(eren) bij te brengen dat de rest van de wereld niet uitsluitend uit beschaafde mensen bestaat. Persoonlijk (maar goed, ik ben geen dr. Spock) ben ik er wel voorstander van om kinderen te leren met twee woorden te spreken, U te zeggen tegen volwassenen, en met mes en vork te eten. Ik ben er ook voorstander van kinderen te leren waar hun middelvinger voor dient, en ze nuttige zinnetjes te leren als "he, tief jij lekker een eind op ja!?!"
Misschien moet je van dat laatste nog iets meer in de opvoeding stoppen?
zaterdag 28 februari 2009 om 17:58
quote:moedervaneendochter schreef op 28 februari 2009 @ 16:16:
11 jaar geleden ben ik dus zo dom geweest om aan kinderen te beginnen. Ik hou niet eens van mezelf dus hoe kan ik ooit een kind opvoeden? Mijn dochter is kanjer van een meisje. Vol met zelfvertrouwen, lief en behulpzaam, een blonde paardestaart en sterretjes in haar ogen. Het mooiste van alles is dat ze een vaste vrienden en vriendinnengroep heeft.
Ik wil even kort hierop reageren; het lijkt me dat je het geweldig doet als moeder, ze is niet voor niets zo'n leuke meid geworden!!
Daar zou ik dus niet over twijfelen!!!
Wat betreft de rest van je post; zou een of andere training, zoals een assertiviteitstraining niet een goed idee zijn? Je kan naar jezelf kijken als een leuke, zelfbewuste vrouw, alleen zodra je voor jezelf of in dit geval je dochter op moet komen, voel je je niet stevig genoeg...
In ieder geval sterkte!!
11 jaar geleden ben ik dus zo dom geweest om aan kinderen te beginnen. Ik hou niet eens van mezelf dus hoe kan ik ooit een kind opvoeden? Mijn dochter is kanjer van een meisje. Vol met zelfvertrouwen, lief en behulpzaam, een blonde paardestaart en sterretjes in haar ogen. Het mooiste van alles is dat ze een vaste vrienden en vriendinnengroep heeft.
Ik wil even kort hierop reageren; het lijkt me dat je het geweldig doet als moeder, ze is niet voor niets zo'n leuke meid geworden!!
Daar zou ik dus niet over twijfelen!!!
Wat betreft de rest van je post; zou een of andere training, zoals een assertiviteitstraining niet een goed idee zijn? Je kan naar jezelf kijken als een leuke, zelfbewuste vrouw, alleen zodra je voor jezelf of in dit geval je dochter op moet komen, voel je je niet stevig genoeg...
In ieder geval sterkte!!
zaterdag 28 februari 2009 om 17:58
Oei , Rider........... jij hebt zin in een discussie !!!
Ik ben het van harte met je eens ; .... als dochter onterecht een rotopmerking krijgt .
Maar ik ken ook erg goed de houding - moedervaneendochter ; ik beschuldig je van HELEMAAL NIKS - van ouders van topscoordertjes ; die vinden dat het hele team om hun kind draait . En die mening hebben hun talentjes ook . En dat zo'n attitude wrevel op wekt ...ook logisch .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zaterdag 28 februari 2009 om 18:34
Ik ben vroeger ook gepest en achteraf gezien wilde ik altijd 'netjes' blijven. Maar dat doen die pesters ook niet. Ga een keer over je eigen grens en laat 'het ordinaire viswijf' in je boven. Niet voor schamen, ook achteraf niet en zeg heerlijk wat je allemaal denkt! Zijn de rollen eens omgekeerd en staan ze met hun mond vol tanden!
zaterdag 28 februari 2009 om 19:31
zaterdag 28 februari 2009 om 19:39
zaterdag 28 februari 2009 om 19:59
quote:pilatespas schreef op 28 februari 2009 @ 16:40:
Misschien een tip. Het beste kun je altijd een vraag stellen, alhoewel je het liefste haar ff een uitbrander zou willen geven.
Je kan bijv. zeggen: Mag ik jou vragen waarom je dit zegt? / Mag ik vragen waarom jij dit zo ziet? Als je dan een antwoord krijgt zoiets dat ze zich niet netjes gedroeg kun je bijv. weer een vraag stellen als: Wat zie jij dan als wel normaal gedrag voor jonge meiden? / Hoe zou jij het dan willen zien? Vaak worden mensen van deze correcte vragen al heel agressief en moet je heel rustig blijven, het liefst idd waar alle moeders bij staan. En idd zie het maar als een les. Ik word ook altijd rood als ik in zo'n situatie iets moet zeggen, maar ik doe het wel. En gewoon rustig blijven, niet agressief worden. Laat dat die ander maar doen. Succes!Dit vind ik een hele goede tip!
Misschien een tip. Het beste kun je altijd een vraag stellen, alhoewel je het liefste haar ff een uitbrander zou willen geven.
Je kan bijv. zeggen: Mag ik jou vragen waarom je dit zegt? / Mag ik vragen waarom jij dit zo ziet? Als je dan een antwoord krijgt zoiets dat ze zich niet netjes gedroeg kun je bijv. weer een vraag stellen als: Wat zie jij dan als wel normaal gedrag voor jonge meiden? / Hoe zou jij het dan willen zien? Vaak worden mensen van deze correcte vragen al heel agressief en moet je heel rustig blijven, het liefst idd waar alle moeders bij staan. En idd zie het maar als een les. Ik word ook altijd rood als ik in zo'n situatie iets moet zeggen, maar ik doe het wel. En gewoon rustig blijven, niet agressief worden. Laat dat die ander maar doen. Succes!Dit vind ik een hele goede tip!
zaterdag 28 februari 2009 om 20:08
Ik ben een zeer sociaalvaardig en assertief persoon, maar aan mijn familie moet niemand komen. Dan borrelen er allerhande oerinstincten op. Als kind al moest mijn broertje echt niet geplaagd worden waar ik bij was..Oei....
Ik zou met een woest gezicht naar die moeder toegaan. Heel dichtbij gaan staan en neusje neusje in haar gezicht sissen, dat ik een heel simpel en primair persoon ben en dat dit mijn laatste waarschuwing is. Al zij nu niet onmiddellijk mijn dochter met rust zou laten ik mij zou gaan bemoeien met haar kind. En als ik me met haar kind zou gaan bemoeien dat ik er persoonlijk voor zou zorgen dat dat kind de voordeur niet meer uit zou durven...En dat dit geen dreigement is, maar een belofte.
Reken maar dat het nare mens zich heel snel terug trekt.
Ik zou met een woest gezicht naar die moeder toegaan. Heel dichtbij gaan staan en neusje neusje in haar gezicht sissen, dat ik een heel simpel en primair persoon ben en dat dit mijn laatste waarschuwing is. Al zij nu niet onmiddellijk mijn dochter met rust zou laten ik mij zou gaan bemoeien met haar kind. En als ik me met haar kind zou gaan bemoeien dat ik er persoonlijk voor zou zorgen dat dat kind de voordeur niet meer uit zou durven...En dat dit geen dreigement is, maar een belofte.
Reken maar dat het nare mens zich heel snel terug trekt.
