Psyche
alle pijlers
ggz biedt geen hulp?
woensdag 27 september 2017 om 23:34
Een familielid van mij heeft last van angsten, best extreem, bij tijd en wijle durft hij de deur niet uit te gaan. Openbaar vervoer is voor hem een heel groot struikelblok. Het is een verdrietige situatie, hij zit veelal tussen 4 muren, vereenzaamt en lijdt hier enorm onder. Met mijn hulp heeft hij een tijdje geleden hulp gezocht, een verwijsbrief van de huisarts en na enkele weken kon hij op gesprek komen bij iemand van ggz. Er zijn meerdere gesprekken geweest, ik meen een stuk of 15. Deze gesprekken haalden maar weinig uit, het had volgens hem ook niet veel om hakken en had weinig diepgang. Na deze gesprekken hebben zij aangegeven dat ze hem niet konden helpen en dat zij dagbesteding als enige mogelijkheid zien. Let wel, deze dagbesteding zit in een andere stad en is voor hem, zonder auto, enkel via openbaar vervoer te bereiken.
Ik vind dit zo ontzettend belachelijk. Hij heeft angstklachten, durft niet goed van huis en ook niet met het openbaar vervoer. En dan gaan ze dat bloedserieus als enige optie aandragen? Ik vind het bot en ongevoelig.
Hij ziet het inmiddels niet meer zitten en is bang dat het bij een andere psycholoog, buiten ggz om, ook niet zal gaan lukken. Ik wil hem heel graag helpen maar ik weet niet goed hoe. Ik ben daarom ook benieuwd naar jullie reacties hierop. Heeft hij grond om een klacht in te dienen?
Ik vind dit zo ontzettend belachelijk. Hij heeft angstklachten, durft niet goed van huis en ook niet met het openbaar vervoer. En dan gaan ze dat bloedserieus als enige optie aandragen? Ik vind het bot en ongevoelig.
Hij ziet het inmiddels niet meer zitten en is bang dat het bij een andere psycholoog, buiten ggz om, ook niet zal gaan lukken. Ik wil hem heel graag helpen maar ik weet niet goed hoe. Ik ben daarom ook benieuwd naar jullie reacties hierop. Heeft hij grond om een klacht in te dienen?
woensdag 27 september 2017 om 23:40
Ik zou niet een klacht indienen maar hem motiveren zelf terug naar zijn huisarts te gaan
En de ggz heeft ook geen toverstokje en aan alle behandelingen komen een keer een eind. Als dagbehandeling de enige optie is maar hij kan echt niet met het ov dan via de gemeente wmo aanvragen voor vervoer of persoonlijke begeleiding
Maar blijft...niet alle problematiek is op te lossen...ook niet als je extra klaagt.
En de ggz heeft ook geen toverstokje en aan alle behandelingen komen een keer een eind. Als dagbehandeling de enige optie is maar hij kan echt niet met het ov dan via de gemeente wmo aanvragen voor vervoer of persoonlijke begeleiding
Maar blijft...niet alle problematiek is op te lossen...ook niet als je extra klaagt.
woensdag 27 september 2017 om 23:40
woensdag 27 september 2017 om 23:51
Therapeuten zijn geen tovenaars. Inderdaad als een behandeling niet aanslaat wat wil je dan dat ze doen? Als iemand een behandeling in gaat met 'ja maar dat kan ik niet/doe ik niet/wil ik niet dan heeft het geen zin. (Let op ik zeg niet dat het in dit geval zo was ik zeg alleen in welke gevallen een behandeling geen nut heeft verder) Het lijkt wel of sommige mensen denken 'ik heb een probleem en de psycholoog moet dat even voor mij oplossen' Nee, dat moet je zelf doen, hij/zij kan handvaten bieden of doorsturen naar een psychiater voor medicijnen als dat nodig mocht zijn maar ja ook daar moet iemand zelf achter staan
woensdag 27 september 2017 om 23:54
Dag besteding lijkt mij een oplossing voor de symptomen. De root cause is belangrijk. Daar moet je familielid naar zoeken en zelf op zien te lossen. Psychologie is, naar mijn mening, grotendeels niet verifieerbare pseudowetenschap. Mijn ervaring is dat, wanneer het er op aankomt, je er altijd alleen voor staat. Mentale problemen dien je zelf te onderkennen en op te lossen, maar dat is slechs mijn ervaring. Mijn ervaring is jammer genoeg ook dat mensen vaak het intellect missen om zelf op onderzoek uit te gaan. Daarmee bedoel ik simpelweg: Onderkennen en accepteren dat er een probleem is en dus zelf onderzoeken hoe dat probleem opgelost dient te worden. De wil hebben om koste wat kost jezelf te bevrijden.
anoniem_348902 wijzigde dit bericht op 27-09-2017 23:57
16.12% gewijzigd
woensdag 27 september 2017 om 23:55
Ggz is heel groot hè, het heeft bij mij ook jaren geduurd voor ik op de juiste plek zat maar ben nu wel weer bij Ggz en op deze plek word ik erg goed geholpen. Het ligt er inderdaad ook aan hoe graag hij geholpen wil worden, angsten moet je aangaan en dat is heel heftig maar wel de enige manier. Door dit te doen met de juiste begeleiding kan hij heel ver komen. Wat betreft openbaar vervoer daar heb ik ook nog steeds een probleem mee en ik heb via de gemeente een taxi pas, misschien is dit ook iets voor hem? Daar zal hij ook even doorheen moeten maar voor mij was dit een stuk makkelijker als de bus of trein pakken.
donderdag 28 september 2017 om 00:12
Na 15 gesprekken kun je toch moeilijk beweren dat de ggz geen hulp biedt. 
Bovendien wordt je familielid een alternatief geboden, maar dit weigert hij. Lijkt mij dan ook geen reden voor een klacht. Hij zal toch zelf moeten willen meewerken aan zijn behandeling en op basis van je verhaal, betwijfel ik dat sterk. Voor diepgang in gesprekken en confrontatie met en overwinnen van angsten, is hij nl. toch zelf mede-verantwoordelijk lijkt mij? Mocht ik dat mis hebben en hij wel willen meewerken aan zijn behandeling, kan hij toch om een second opinion vragen? Dat recht heeft iedereen.
Vraag is verder of jij wel over alle informatie beschikt, aangezien je het verhaal maar van één kant hoort.
Bovendien wordt je familielid een alternatief geboden, maar dit weigert hij. Lijkt mij dan ook geen reden voor een klacht. Hij zal toch zelf moeten willen meewerken aan zijn behandeling en op basis van je verhaal, betwijfel ik dat sterk. Voor diepgang in gesprekken en confrontatie met en overwinnen van angsten, is hij nl. toch zelf mede-verantwoordelijk lijkt mij? Mocht ik dat mis hebben en hij wel willen meewerken aan zijn behandeling, kan hij toch om een second opinion vragen? Dat recht heeft iedereen.
Vraag is verder of jij wel over alle informatie beschikt, aangezien je het verhaal maar van één kant hoort.
anoniem_272211 wijzigde dit bericht op 28-09-2017 00:40
37.45% gewijzigd
donderdag 28 september 2017 om 00:26
Er zijn in Nl een aantal klinieken voor mensen met ernstige angst- en/ of dwangklachten. Deze bieden ook mogelijkheid tot opname. Marina de Wolf centrum in Ermelo of Overwaal in Lent. Als reguliere behandeling niet aanslaat is dat een volgende stap. Er is via de Angst Dwang en Fobie Stichting ook veel info te verkrijgen.
donderdag 28 september 2017 om 00:30
Hij weigert geen hulp, hij was juist heel positief en gemotiveerd. Ik vind het gewoon cru dat er tegen iemand die moeilijk uit huis durft en in paniek schiet bij openbaar vervoer te zeggen dat hij maar van huis moet elke dag en ook nog met het openbaar vervoer. Die stap is veel en veel te groot ineens. Zeker aangezien hij herhaaldelijk gevraagd heeft of er binnen GGZ geen andere mogelijkheden waren met bijvoorbeeld een andere psycholoog maar wel dichter bij huis en van daaruit langzaam oefenen en opbouwen. Dit was geen optie volgens hen. Dat maakt me gewoon boos, hij wil graag hulp maar ze gaan totaal voorbij aan zijn klachten. Dat vind ik dan toch echt wel een klap in zijn gezicht. Dit heb ik overigens niet tegen hem gezegd, ik wil de situatie voor hem niet nog meer op de spits drijven. Hier kan ik wel gewoon eerlijk zijn.
Hij gebruikt qua medicatie enkel oxazepam. Dit kan hij innemen als hij denkt "het nodig te hebben".
Hij gebruikt qua medicatie enkel oxazepam. Dit kan hij innemen als hij denkt "het nodig te hebben".
donderdag 28 september 2017 om 00:37
Als ze die vormen van behandeling niet aanbieden op die locatie dan stopt het daar, ook al word jij daar boos om. Ik denk zomaar dat ze bij het GGZ een betere kijk op hebben qua mogelijkheden/onmogelijkheden dan een boos familielid. Lijkt mij dat het voor dat familielid beter is om terug te gaan naar de huisarts en het probleem voor te leggen.GinnyJones schreef: ↑28-09-2017 00:30Hij weigert geen hulp, hij was juist heel positief en gemotiveerd. Ik vind het gewoon cru dat er tegen iemand die moeilijk uit huis durft en in paniek schiet bij openbaar vervoer te zeggen dat hij maar van huis moet elke dag en ook nog met het openbaar vervoer. Die stap is veel en veel te groot ineens. Zeker aangezien hij herhaaldelijk gevraagd heeft of er binnen GGZ geen andere mogelijkheden waren met bijvoorbeeld een andere psycholoog maar wel dichter bij huis en van daaruit langzaam oefenen en opbouwen. Dit was geen optie volgens hen. Dat maakt me gewoon boos, hij wil graag hulp maar ze gaan totaal voorbij aan zijn klachten. Dat vind ik dan toch echt wel een klap in zijn gezicht. Dit heb ik overigens niet tegen hem gezegd, ik wil de situatie voor hem niet nog meer op de spits drijven. Hier kan ik wel gewoon eerlijk zijn.
Hij gebruikt qua medicatie enkel oxazepam. Dit kan hij innemen als hij denkt "het nodig te hebben".
donderdag 28 september 2017 om 00:37
donderdag 28 september 2017 om 00:38
.GinnyJones schreef: ↑28-09-2017 00:30Hij weigert geen hulp, hij was juist heel positief en gemotiveerd. Ik vind het gewoon cru dat er tegen iemand die moeilijk uit huis durft en in paniek schiet bij openbaar vervoer te zeggen dat hij maar van huis moet elke dag en ook nog met het openbaar vervoer. Die stap is veel en veel te groot ineens. Zeker aangezien hij herhaaldelijk gevraagd heeft of er binnen GGZ geen andere mogelijkheden waren met bijvoorbeeld een andere psycholoog maar wel dichter bij huis en van daaruit langzaam oefenen en opbouwen. Dit was geen optie volgens hen. Dat maakt me gewoon boos, hij wil graag hulp maar ze gaan totaal voorbij aan zijn klachten. Dat vind ik dan toch echt wel een klap in zijn gezicht. Dit heb ik overigens niet tegen hem gezegd, ik wil de situatie voor hem niet nog meer op de spits drijven. Hier kan ik wel gewoon eerlijk zijn.
Hij gebruikt qua medicatie enkel oxazepam. Dit kan hij innemen als hij denkt "het nodig te hebben".
.
Echt een andere behandelaar zoeken! Dit komt totaal niet meedenkend over. Het kan best zo zijn dat zij dit niet kunnen bieden maar verwijs dan naar een andere instelling of psychiater en stuur iemand niet met een kluitje het riet in.
Waarschijnlijk mag ik dit niet zeggen maar er bestaat andere medicatie, die, samen met de juiste behandeling, goede resultaten kunnen boeken. Oxazepam is meer een quick fix, fijn om achter de hand te hebben voor hem dat wel.
donderdag 28 september 2017 om 01:01
Ggz is een grote grabbelton waar je een lange adem moet hebben om de juiste behandeling te vinden.
Ook wel even iets om onder de aandacht te brengen, psychische hulp is een ondergeschoven kindje waar te weinig budgetten voor worden vrijgemaakt,
Het is voor therapeuten vaak een kwestie van onmacht om meer persoonlijk afgestemde hulp te kunnen bieden dan dat het onwil is.
Ik zou hem bij de huisarts opnieuw langs laten gaan.
Ook andere medicatie bespreken.
Daar is wellicht nog een hoop in uit te testen.
Angsten zijn hardnekkig en moeizaam te beteugelen.
Dit is niet " even" op te lossen.
Ook wel even iets om onder de aandacht te brengen, psychische hulp is een ondergeschoven kindje waar te weinig budgetten voor worden vrijgemaakt,
Het is voor therapeuten vaak een kwestie van onmacht om meer persoonlijk afgestemde hulp te kunnen bieden dan dat het onwil is.
Ik zou hem bij de huisarts opnieuw langs laten gaan.
Ook andere medicatie bespreken.
Daar is wellicht nog een hoop in uit te testen.
Angsten zijn hardnekkig en moeizaam te beteugelen.
Dit is niet " even" op te lossen.
donderdag 28 september 2017 om 06:59
donderdag 28 september 2017 om 07:50
Wat wil je met een klacht bereiken? Daar wordt hij echt niet beter van!
En verder lees ik in jouw berichten dat er steeds gedacht wordt in onmogelijkheden ipv in mogelijkheden.
Er zijn zeker mogelijkheden! Een aantal:
- zoek naar vervoer wat wél kan! (Verschillende opties genoemd!) of jij brengt hem?
- ga terug naar de huisarts en ga vragen wat de mogelijkheden zijn qua andere behandeling
- bekijk of er andere medicatiemogelijlheden zijn
Zoek in kansen, niet in problemen. En blijf niet hangen in 'kan ik een klacht indienen?'. Daar heb je niks aan!
Succes!
En verder lees ik in jouw berichten dat er steeds gedacht wordt in onmogelijkheden ipv in mogelijkheden.
Er zijn zeker mogelijkheden! Een aantal:
- zoek naar vervoer wat wél kan! (Verschillende opties genoemd!) of jij brengt hem?
- ga terug naar de huisarts en ga vragen wat de mogelijkheden zijn qua andere behandeling
- bekijk of er andere medicatiemogelijlheden zijn
Zoek in kansen, niet in problemen. En blijf niet hangen in 'kan ik een klacht indienen?'. Daar heb je niks aan!
Succes!
donderdag 28 september 2017 om 07:59
Dit is precies het verhaal van mijn moeder. Inclusief de dagbesteding, en de moeilijkheden mbt vervoer. Daarbij nog mijn persoonlijke visie dat het dan om symptoombestrijding gaat in plaats van aanpak van het daadwerkelijke probleem. Uiteindelijk hebben wij haar aangemeld voor een opname bij een private ggz-kliniek (voor o.a. depressie, burn-out, angststoornissen). Dit was een behoorlijke uitgave voor haar zorgverzekeraar (en een eigen bijdragen van haarzelf overigens), die bij de betreffende kliniek bekend stond om 'moeilijk doen om het te vergoeden'. Uiteindelijk hebben zij dit alsnog gedaan (moeten doen), en een van de belangrijkste redenen was dat de ggz geen juiste behandeling had/niet in staat was om bij dit soort klachten te helpen.
Wat ik heel kwalijk vond was dat mijn moeder al snel medicatie kreeg, waar haar klachten nog veel erger van werden (dat is vaak tijdelijk en ik weet dat het 'erbij hoort'), mijn moeder toen uit angst hiermee is gestopt, en er geen enkele begeleiding is geweest vanuit ggz. Ook dat heeft meegespeeld bij de keuze voor de zorgverzekeraar om uiteindelijk de private kliniek wél te vergoeden.
Wat ik heel kwalijk vond was dat mijn moeder al snel medicatie kreeg, waar haar klachten nog veel erger van werden (dat is vaak tijdelijk en ik weet dat het 'erbij hoort'), mijn moeder toen uit angst hiermee is gestopt, en er geen enkele begeleiding is geweest vanuit ggz. Ook dat heeft meegespeeld bij de keuze voor de zorgverzekeraar om uiteindelijk de private kliniek wél te vergoeden.
