Psyche
alle pijlers
Grenzen aangeven
zaterdag 13 juli 2024 om 13:44
Ben jij goed in grenzen aangeven of vind je het lastig? kun je zoiets nog écht leren? hoe krijg je de knop om dat je voortaan wél je grenzen aangeeft (zonder schuldgevoel)?
Zelf heb ik er al vanalles aan gedaan, oa een assertiviteitstraining. Ik zal niet zeggen dat ik er niks van heb geleerd, want ik was echt heel slecht in grenzen aangeven, ik durfde bijvoorbeeld niet eens als eerste de telefoon op te hangen op een gegeven moment. Dat soort dingen zijn echt verbeterd. Toch ben ik nog steeds een people pleaser en vind ik het nog steeds lastig om grenzen aan te geven. Ik moet eerlijk bekennen dat ik tegenwoordig vaak gebruik maak van ChatGPT om berichtjes voor mij te maken waarmee ik mijn grenzen dan kan aangeven
En ja, wat is nou eigenlijk het ergste wat kan gebeuren? Niks eigenlijk! Maar toch blijft het zo verrekte moeilijjk. Is dit herkenbaar?
Zelf heb ik er al vanalles aan gedaan, oa een assertiviteitstraining. Ik zal niet zeggen dat ik er niks van heb geleerd, want ik was echt heel slecht in grenzen aangeven, ik durfde bijvoorbeeld niet eens als eerste de telefoon op te hangen op een gegeven moment. Dat soort dingen zijn echt verbeterd. Toch ben ik nog steeds een people pleaser en vind ik het nog steeds lastig om grenzen aan te geven. Ik moet eerlijk bekennen dat ik tegenwoordig vaak gebruik maak van ChatGPT om berichtjes voor mij te maken waarmee ik mijn grenzen dan kan aangeven
En ja, wat is nou eigenlijk het ergste wat kan gebeuren? Niks eigenlijk! Maar toch blijft het zo verrekte moeilijjk. Is dit herkenbaar?
zondag 14 juli 2024 om 10:23
Ik heb mezelf een poos geleden voorgenomen me nooit maar dan ook nooit schuldig te voelen, gewoon een mindset.
Ik heb veel nagedacht over schuldgevoel en ik vind het een volledig nutteloze uitvinding, het brengt niks. Heel af en toe sijpelt het erdoorheen als het om een kind gaat maar ik kan het heel makkelijk parkeren.
Als je afrekent met je schuldgevoel kun je ook heel makkelijk grenzen aangeven want je bent niet meer bang mensen teleur te stellen en je dus schuldig te moeten voelen.
Wat ik wel eens doe is "ik denk er even over na" zeggen als ik overvallen wordt door een uitnodiging. En dan kom ik er ook daadwerkelijk op terug.
Ik vind ook niet dat ik altijd moet verklaren waarom ik ergens niet naartoe ga, nee is goed genoeg.
Overigens vind ik de toon wel belangrijk in deze muziek. Nee zeggen is 1, vriendelijk nee zeggen is soms nog wel een kunst. Ik word er steeds beter in.
Ik heb veel nagedacht over schuldgevoel en ik vind het een volledig nutteloze uitvinding, het brengt niks. Heel af en toe sijpelt het erdoorheen als het om een kind gaat maar ik kan het heel makkelijk parkeren.
Als je afrekent met je schuldgevoel kun je ook heel makkelijk grenzen aangeven want je bent niet meer bang mensen teleur te stellen en je dus schuldig te moeten voelen.
Wat ik wel eens doe is "ik denk er even over na" zeggen als ik overvallen wordt door een uitnodiging. En dan kom ik er ook daadwerkelijk op terug.
Ik vind ook niet dat ik altijd moet verklaren waarom ik ergens niet naartoe ga, nee is goed genoeg.
Overigens vind ik de toon wel belangrijk in deze muziek. Nee zeggen is 1, vriendelijk nee zeggen is soms nog wel een kunst. Ik word er steeds beter in.
...
zondag 14 juli 2024 om 10:24
Dat zou ik slecht trekken, ik ben zelf heel punctueel. Dan zou ik zeggen dat ik het vervelend vind dat ze zo laat is, en dat je in dat geval wel even een berichtje had gewaardeerd. Leert ze het echt niet af, dan zou mijn volgende stap zijn: als ze arriveert, zeggen dat je nu helaas niet meer zo veel tijd hebt, omdat je straks nog iets te doen hebt.auroraatje schreef: ↑14-07-2024 09:49Dit is heel herkenbaar. maar bij mij vraagt die virnedin niet eens of het goed is, ze komt gewoon te laat en laat niks weten. Hoe kan ik daar dan mee omgaan?
Maar goed, eerst zeggen dat je het vervelend vindt. Iemand die daarna daar nog steeds structureel overheen walst, is eigenlijk niet echt een attente en respectvolle vriendin.
zondag 14 juli 2024 om 10:27
ja klopt. Ik ben nog steeds veel tijd kwijt met puzzelen, bedenken of het toch niet op de een of andere manier kan.
zondag 14 juli 2024 om 10:33
Zo doe ik het ook. Tegenwoordig ook gewoon lachend, het gaat immers niet om mij of om de ander maar sec om gedrag en logische consequenties.Rooss4.0 schreef: ↑14-07-2024 10:23Ik heb mezelf een poos geleden voorgenomen me nooit maar dan ook nooit schuldig te voelen, gewoon een mindset.
Ik heb veel nagedacht over schuldgevoel en ik vind het een volledig nutteloze uitvinding, het brengt niks. Heel af en toe sijpelt het erdoorheen als het om een kind gaat maar ik kan het heel makkelijk parkeren.
Als je afrekent met je schuldgevoel kun je ook heel makkelijk grenzen aangeven want je bent niet meer bang mensen teleur te stellen en je dus schuldig te moeten voelen.
Wat ik wel eens doe is "ik denk er even over na" zeggen als ik overvallen wordt door een uitnodiging. En dan kom ik er ook daadwerkelijk op terug.
Ik vind ook niet dat ik altijd moet verklaren waarom ik ergens niet naartoe ga, nee is goed genoeg.
Overigens vind ik de toon wel belangrijk in deze muziek. Nee zeggen is 1, vriendelijk nee zeggen is soms nog wel een kunst. Ik word er steeds beter in.
Ik heb in mijn werk kring een paar mensen met ADHD die continu verkloten met afspraken en tijden, omdat ik dit weet houd ik er op voorhand rekening mee en raak ik nooit teleurgesteld. Dan heb je ook geen dilemma's of dat ik erover moet blijven nadenken en puzzelen.
Schuldgevoel van je afwerpen is te leren. Vaak zit het er al van kleins af aan, ontworpen om je in een bepaald gareel te houden. Of zit het er zelfs onbewust. Je kan het naar je bewustzijn brengen en van je af leren zetten. Dat ruimt enorm op in je hoofd, we hebben het idd helemaal niet nodig. Het is niet hetzelfde als spijt of empathie, ook die werken zelfs veel beter zonder schuld.
Schuld en schaamte zijn toxische emoties heb ik wel eens gelezen, ze maken het verschil tussen een gelukkig of een ongelukkig leven.
bijtie wijzigde dit bericht op 14-07-2024 10:34
0.24% gewijzigd
zondag 14 juli 2024 om 10:33
Rooss4.0 schreef: ↑14-07-2024 10:23Ik heb mezelf een poos geleden voorgenomen me nooit maar dan ook nooit schuldig te voelen, gewoon een mindset.
Ik heb veel nagedacht over schuldgevoel en ik vind het een volledig nutteloze uitvinding, het brengt niks. Heel af en toe sijpelt het erdoorheen als het om een kind gaat maar ik kan het heel makkelijk parkeren.
Als je afrekent met je schuldgevoel kun je ook heel makkelijk grenzen aangeven want je bent niet meer bang mensen teleur te stellen en je dus schuldig te moeten voelen.
Wat ik wel eens doe is "ik denk er even over na" zeggen als ik overvallen wordt door een uitnodiging. En dan kom ik er ook daadwerkelijk op terug.
Ik vind ook niet dat ik altijd moet verklaren waarom ik ergens niet naartoe ga, nee is goed genoeg.
Overigens vind ik de toon wel belangrijk in deze muziek. Nee zeggen is 1, vriendelijk nee zeggen is soms nog wel een kunst. Ik word er steeds beter in.
ja, heb je ook gelijk in. Schuldgevoel is eigenlijk niet nodig. Als iemand me echt nodig heeft dan ben ik er altijd. maar verjaardagen zijn natuurlijk geen noodgevallen.
zondag 14 juli 2024 om 10:34
Jufjoke schreef: ↑14-07-2024 10:24Dat zou ik slecht trekken, ik ben zelf heel punctueel. Dan zou ik zeggen dat ik het vervelend vind dat ze zo laat is, en dat je in dat geval wel even een berichtje had gewaardeerd. Leert ze het echt niet af, dan zou mijn volgende stap zijn: als ze arriveert, zeggen dat je nu helaas niet meer zo veel tijd hebt, omdat je straks nog iets te doen hebt.
Maar goed, eerst zeggen dat je het vervelend vindt. Iemand die daarna daar nog steeds structureel overheen walst, is eigenlijk niet echt een attente en respectvolle vriendin.
ja, dat weet ze wel.
Ik heb een tijdje geprobeerd om dan te zeggen we spreken om 3 uur af, en dan in mijn agenda pas om 4 uur een afspraak zetten. Maar het geeft me dusdanig veel irritatie dat ik sowieso al twijfel over die vriendschap eerlijk gezegd
zondag 14 juli 2024 om 10:37
Dus het is structureel, én ze weet dat jij het vervelend vindt? Dat zou voor mij genoeg reden zijn om serieus te heroverwegen of ik deze vriendschap wel wil aanhouden. Het zou mij ook teveel irritatie opleveren.auroraatje schreef: ↑14-07-2024 10:34ja, dat weet ze wel.
Ik heb een tijdje geprobeerd om dan te zeggen we spreken om 3 uur af, en dan in mijn agenda pas om 4 uur een afspraak zetten. Maar het geeft me dusdanig veel irritatie dat ik sowieso al twijfel over die vriendschap eerlijk gezegd
zondag 14 juli 2024 om 10:42
Ja daar twifel ik sowieso wel aan soms. Ze is er in moeilijke tijden wel altijd voor me geweest, dus dat maakt het lastig om deze knoop door te hakken.
zondag 14 juli 2024 om 10:42
Het probleem is dat mensen je gaan behandelen naar je makkelijkheid. Als ze weten dat je niet zo valt over een uurtje later dan is er ook niet zoveel prikkel om op tijd te komen, misschien weet ze wel dat je het niet leuk vindt maar ze weet ook dat ze ermee wegkomt.
Ik betrap mezelf daar ook wel eens op, ik zal bij de één minder haast maken dan bij de ander. Gewoon, omdat de ander er een groter punt van maakt.
Je hebt dus deels zelf in de hand hoe je behandelt wordt.
Ik betrap mezelf daar ook wel eens op, ik zal bij de één minder haast maken dan bij de ander. Gewoon, omdat de ander er een groter punt van maakt.
Je hebt dus deels zelf in de hand hoe je behandelt wordt.
...
zondag 14 juli 2024 om 10:44
Ja dat is denk ik wel waar Roos. Ik heb een hele tijd niet laten merken hoe vervelend ik het vond en geprobeerd om het dus op te lossen door zelf een uur erbovenop te gooien.
Toen heb ik het op een gegeven moment wel aangegeven, maar daarna is er weinig veranderd. De vriendschap staat nu ook op een laag pitje. Ik heb een tijdje gedacht: ik wacht wel wanneer zij weer contact opneemt. We hebben momenteel eigenlijk alleen maar app contact al een half jaar. Scheelt me wel een hoop gestress met wachten tot ze komt.
Toen heb ik het op een gegeven moment wel aangegeven, maar daarna is er weinig veranderd. De vriendschap staat nu ook op een laag pitje. Ik heb een tijdje gedacht: ik wacht wel wanneer zij weer contact opneemt. We hebben momenteel eigenlijk alleen maar app contact al een half jaar. Scheelt me wel een hoop gestress met wachten tot ze komt.
zondag 14 juli 2024 om 10:45
Je vraagt ‘wat nou eigenlijk het ergste is dat kan gebeuren?’
Nou, dat mensen over jouw grenzen heen walsen. Daar kan je écht problemen mee krijgen op de lange duur. Jezelf kwijt zijn, de weg kwijt zijn, slecht slapen en allerlei vage klachten van emoties die vastzitten in je lichaam, in een verkeerde baan blijven zitten tot aan een burn-out aan toe, in een ongezonde relatie zitten en niet weg durven.
Mijn tip: leer te luisteren naar je gevoel en je lijf en je merkt dan echt wel wanneer het genoeg is. Als je dit onder de knie hebt, kan je leven naar jouw wensen en grenzen. Het aangeven is belangrijk en mss soms moeilijk. Het leren herkennen van je grenzen is echter stap 1.
Nou, dat mensen over jouw grenzen heen walsen. Daar kan je écht problemen mee krijgen op de lange duur. Jezelf kwijt zijn, de weg kwijt zijn, slecht slapen en allerlei vage klachten van emoties die vastzitten in je lichaam, in een verkeerde baan blijven zitten tot aan een burn-out aan toe, in een ongezonde relatie zitten en niet weg durven.
Mijn tip: leer te luisteren naar je gevoel en je lijf en je merkt dan echt wel wanneer het genoeg is. Als je dit onder de knie hebt, kan je leven naar jouw wensen en grenzen. Het aangeven is belangrijk en mss soms moeilijk. Het leren herkennen van je grenzen is echter stap 1.
zondag 14 juli 2024 om 10:48
Voor mij persoonlijk zou dat, als dit voor mijn hypothetische vriendin zou gelden, echt een extra bron van irritatie zijn. Want dat suggereert eigenlijk dat haar laatkomen mijn eigen schuld is. En het suggereert ook dat ze bij andere mensen meer moeite doet om op tijd te zijn, wat dus duidelijk maakt dat ze dat wel kán, maar bij mij nalaat.Rooss4.0 schreef: ↑14-07-2024 10:42Het probleem is dat mensen je gaan behandelen naar je makkelijkheid. Als ze weten dat je niet zo valt over een uurtje later dan is er ook niet zoveel prikkel om op tijd te komen, misschien weet ze wel dat je het niet leuk vindt maar ze weet ook dat ze ermee wegkomt.
Ik betrap mezelf daar ook wel eens op, ik zal bij de één minder haast maken dan bij de ander. Gewoon, omdat de ander er een groter punt van maakt.
Je hebt dus deels zelf in de hand hoe je behandelt wordt.
zondag 14 juli 2024 om 10:48
Gryla schreef: ↑14-07-2024 10:45Je vraagt ‘wat nou eigenlijk het ergste is dat kan gebeuren?’
Nou, dat mensen over jouw grenzen heen walsen. Daar kan je écht problemen mee krijgen op de lange duur. Jezelf kwijt zijn, de weg kwijt zijn, slecht slapen en allerlei vage klachten van emoties die vastzitten in je lichaam, in een verkeerde baan blijven zitten tot aan een burn-out aan toe, in een ongezonde relatie zitten en niet weg durven.
Mijn tip: leer te luisteren naar je gevoel en je lijf en je merkt dan echt wel wanneer het genoeg is. Als je dit onder de knie hebt, kan je leven naar jouw wensen en grenzen. Het aangeven is belangrijk en mss soms moeilijk. Het leren herkennen van je grenzen is echter stap 1.
Ik bedoelde eigenlijk meer: wat is het ergste dat kan gebeuren als ik mijn grenzen wel aangeef? Het voelt soms zo groot voor mij, maar eigenlijk merk ik elke keer dat ik het wel doe dat het niet eens op enige vorm van weerstand stuit (wat ik wel elke keer verwacht)
zondag 14 juli 2024 om 10:52
Dat je mensen kwijtraakt. Dat je alleen overblijft. Dat je ontdekt dat je niet de persoon bent die je graag wil zijn. Dat je vervuld raakt van spijt en zelftwijfel.
Best veel erge dingen hoor. Alleen zijn met jezelf is voor veel mensen hun allergrootste angst.
Ik heb pas na allerlei therapie die angst durven toe te laten. Dus die is nooit helemaal weg, maar hij mag er nu bewust zijn en daardoor remt hij me niet. Pas nu ik niet meer bang ben om alleen te zijn met die angst, kan ik goed en gezond grenzen aangeven en consequenties verbinden.
Best veel erge dingen hoor. Alleen zijn met jezelf is voor veel mensen hun allergrootste angst.
Ik heb pas na allerlei therapie die angst durven toe te laten. Dus die is nooit helemaal weg, maar hij mag er nu bewust zijn en daardoor remt hij me niet. Pas nu ik niet meer bang ben om alleen te zijn met die angst, kan ik goed en gezond grenzen aangeven en consequenties verbinden.
zondag 14 juli 2024 om 10:53
Maar dat is ook zo! Meestal gebeurt er niet veel, de meeste mensen zullen zich gewoon neerleggen bij de grens die je aangeeft en er niet al te veel gedachten meer aan vuil maken. Bij een enkeling moet je de grens beter bewaken omdat ze geneigd zijn er vaker overheen te gaan, maar dat ligt in hun eigen aard, en heeft meestal minder met jouzelf te maken.auroraatje schreef: ↑14-07-2024 10:48Ik bedoelde eigenlijk meer: wat is het ergste dat kan gebeuren als ik mijn grenzen wel aangeef? Het voelt soms zo groot voor mij, maar eigenlijk merk ik elke keer dat ik het wel doe dat het niet eens op enige vorm van weerstand stuit (wat ik wel elke keer verwacht)
Maar heel vaak is het een simpel: nee? Oh oké
zondag 14 juli 2024 om 10:54
Ja klopt. En dan heb ik het natuurlijk niet over schuld want dat is net zo'n stomme uitvinding als schuldgevoel.Jufjoke schreef: ↑14-07-2024 10:48Voor mij persoonlijk zou dat, als dit voor mijn hypothetische vriendin zou gelden, echt een extra bron van irritatie zijn. Want dat suggereert eigenlijk dat haar laatkomen mijn eigen schuld is. En het suggereert ook dat ze bij andere mensen meer moeite doet om op tijd te zijn, wat dus duidelijk maakt dat ze dat wel kán, maar bij mij nalaat.
Door een punt te maken van zaken die voor jou een grens zijn manipuleer je de wereld om je heen. Je hebt veel meer macht dan je denkt.
Dat bedoel ik.
En dat is dus een positief ding waarmee je je leven vele malen makkelijker maakt.
...
zondag 14 juli 2024 om 11:00
bijtie schreef: ↑14-07-2024 10:52Dat je mensen kwijtraakt. Dat je alleen overblijft. Dat je ontdekt dat je niet de persoon bent die je graag wil zijn. Dat je vervuld raakt van spijt en zelftwijfel.
Best veel erge dingen hoor. Alleen zijn met jezelf is voor veel mensen hun allergrootste angst.
Ik heb pas na allerlei therapie die angst durven toe te laten. Dus die is nooit helemaal weg, maar hij mag er nu bewust zijn en daardoor remt hij me niet. Pas nu ik niet meer bang ben om alleen te zijn met die angst, kan ik goed en gezond grenzen aangeven en consequenties verbinden.
ACT therapie toevallig? Het komt me zo bekend voor.
Maar inderdaad die angsten heb ik dus ook allemaal. Maar vaak is het niet reëel. Mijn tante gaat echt niet zeggen dat ze me nooit meer wil zien omdat ik een keer een verjaardag oversla bijvoorbeeld.
zondag 14 juli 2024 om 11:04
Als ik toch even wat grens-advies hier vraag, wellicht kunnen jullie hier dan ook in adviseren
Een vriendin van mij nodigt mij altijd uit voor de drie verjaardagen van haar kinderen en zegt dan 'ja dat is leuk, dan kunnen mijn zoon en jouw zoon lekker met elkaar spelen'. Ik voel me dan schuldig als ik niet kom, maar het is echt een flinke aanslag qua prikkels, ik ken daar verder niemand en zit er vaak maar een beetje bij.
Hoe kan ik dit dan aangeven dat ik liever niet kom, zonder dat het gedoe oplevert? Ik ben best bang om de vriendschap kwijt te raken op deze manier
Een vriendin van mij nodigt mij altijd uit voor de drie verjaardagen van haar kinderen en zegt dan 'ja dat is leuk, dan kunnen mijn zoon en jouw zoon lekker met elkaar spelen'. Ik voel me dan schuldig als ik niet kom, maar het is echt een flinke aanslag qua prikkels, ik ken daar verder niemand en zit er vaak maar een beetje bij.
Hoe kan ik dit dan aangeven dat ik liever niet kom, zonder dat het gedoe oplevert? Ik ben best bang om de vriendschap kwijt te raken op deze manier
zondag 14 juli 2024 om 11:10
Ik zou zeggen dat ik één keer kom en dan voor alle 3 de kinderen een cadeautje meeneem omdat ik al die kinderverjaardagen niet zo heel best trek en het eigenlijk ook niet zo heel leuk vind.
Je mag er ook gerust bij zeggen dat je het niet supergezellig vindt omdat je niemand kent en je een beetje zit te vervelen.
Vertel er ook vooral bij dat je het veel leuker vindt om lekker 1 op 1 met haar af te spreken en alle aandacht voor elkaar te hebben.
Je mag er ook gerust bij zeggen dat je het niet supergezellig vindt omdat je niemand kent en je een beetje zit te vervelen.
Vertel er ook vooral bij dat je het veel leuker vindt om lekker 1 op 1 met haar af te spreken en alle aandacht voor elkaar te hebben.
...
zondag 14 juli 2024 om 11:11
Je haalt daar geen plezier uit. Je zit er maar wat bij. Het kost je energie. Drie keer per jaar, elk jaar. Wat zíj eruit haalt, is ook minimaal: haar zoon kan spelen met jouw zoon. Nou, die omstandigheden kun je ook op een andere manier creëren. Gewoon niet meer doen dus.auroraatje schreef: ↑14-07-2024 11:04Als ik toch even wat grens-advies hier vraag, wellicht kunnen jullie hier dan ook in adviseren
Een vriendin van mij nodigt mij altijd uit voor de drie verjaardagen van haar kinderen en zegt dan 'ja dat is leuk, dan kunnen mijn zoon en jouw zoon lekker met elkaar spelen'. Ik voel me dan schuldig als ik niet kom, maar het is echt een flinke aanslag qua prikkels, ik ken daar verder niemand en zit er vaak maar een beetje bij.
Hoe kan ik dit dan aangeven dat ik liever niet kom, zonder dat het gedoe oplevert? Ik ben best bang om de vriendschap kwijt te raken op deze manier
Gewoon zeggen: Marlies, ik zou graag voortaan de kinderverjaardagen overslaan. Het kost me teveel prikkels.
Niet meer dan dat. Hoe minder ruimte je laat voor discussie, hoe minder discussie er komt. Want het ís geen discussie, het is een mededeling. Zij mag er best anders over denken, maar dat is eigenlijk niet relevant.
zondag 14 juli 2024 om 11:15
Rooss4.0 schreef: ↑14-07-2024 11:10Ik zou zeggen dat ik één keer kom en dan voor alle 3 de kinderen een cadeautje meeneem omdat ik al die kinderverjaardagen niet zo heel best trek en het eigenlijk ook niet zo heel leuk vind.
Je mag er ook gerust bij zeggen dat je het niet supergezellig vindt omdat je niemand kent en je een beetje zit te vervelen.
Vertel er ook vooral bij dat je het veel leuker vindt om lekker 1 op 1 met haar af te spreken en alle aandacht voor elkaar te hebben.
Dan zegt ze: ja maar het is zo leuk voor mijn zoon als hij ook iemand heeft om mee te spelen op zijn verjaardag en hij ziet jouw zoon als een van zijn beste vriendjes (en dan voel ik me weer schuldig en verplicht om toch te komen)
zondag 14 juli 2024 om 11:16
Je zei net zelf dat het geen reële angsten zijn, toch?auroraatje schreef: ↑14-07-2024 11:04Ik ben best bang om de vriendschap kwijt te raken op deze manier
zondag 14 juli 2024 om 11:20
Zie je wat je doet?auroraatje schreef: ↑14-07-2024 11:15Dan zegt ze: ja maar het is zo leuk voor mijn zoon als hij ook iemand heeft om mee te spelen op zijn verjaardag en hij ziet jouw zoon als een van zijn beste vriendjes (en dan voel ik me weer schuldig en verplicht om toch te komen)
Het gaat om JOUW grenzen toch en niet om haar wensen?
Als het gaat om het spelen van zoon en jouw zoon dan kun je overwegen je zoon naar die verjaardag te brengen en zelf naar huis te gaan. Of je maakt een andere speelafspraak voor de zoons.
...
zondag 14 juli 2024 om 11:22
Dat is ook wel een goed idee eigenlijk. Die ga ik in overweging nemen
En nee, ik had niet door dat ik het weer deed.
zondag 14 juli 2024 om 11:27
Er is ook een keerzijde trouwens. Als jij nooit grenzen aangaf en ineens wel dan vinden mensen dat soms best een beetje lastig. Het is dan ook goed om tegen de mensen die je echt aardig vindt te zeggen dat het een aandachtspunt van je is op dit moment en dat je aan het oefenen bent. Veel mensen die beginnen met begrenzing doen dit een beetje heftig, omdat het nieuw voor ze is.
Als het goed is wordt het een soort tweede natuur en dan ga je het ook steeds beter kunnen en steeds beter verwoorden. De mensen om je heen mogen je hier best een beetje bij helpen.
Als het goed is wordt het een soort tweede natuur en dan ga je het ook steeds beter kunnen en steeds beter verwoorden. De mensen om je heen mogen je hier best een beetje bij helpen.
...
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
