Psyche
alle pijlers
Grenzen aangeven
zaterdag 13 juli 2024 om 13:44
Ben jij goed in grenzen aangeven of vind je het lastig? kun je zoiets nog écht leren? hoe krijg je de knop om dat je voortaan wél je grenzen aangeeft (zonder schuldgevoel)?
Zelf heb ik er al vanalles aan gedaan, oa een assertiviteitstraining. Ik zal niet zeggen dat ik er niks van heb geleerd, want ik was echt heel slecht in grenzen aangeven, ik durfde bijvoorbeeld niet eens als eerste de telefoon op te hangen op een gegeven moment. Dat soort dingen zijn echt verbeterd. Toch ben ik nog steeds een people pleaser en vind ik het nog steeds lastig om grenzen aan te geven. Ik moet eerlijk bekennen dat ik tegenwoordig vaak gebruik maak van ChatGPT om berichtjes voor mij te maken waarmee ik mijn grenzen dan kan aangeven
En ja, wat is nou eigenlijk het ergste wat kan gebeuren? Niks eigenlijk! Maar toch blijft het zo verrekte moeilijjk. Is dit herkenbaar?
Zelf heb ik er al vanalles aan gedaan, oa een assertiviteitstraining. Ik zal niet zeggen dat ik er niks van heb geleerd, want ik was echt heel slecht in grenzen aangeven, ik durfde bijvoorbeeld niet eens als eerste de telefoon op te hangen op een gegeven moment. Dat soort dingen zijn echt verbeterd. Toch ben ik nog steeds een people pleaser en vind ik het nog steeds lastig om grenzen aan te geven. Ik moet eerlijk bekennen dat ik tegenwoordig vaak gebruik maak van ChatGPT om berichtjes voor mij te maken waarmee ik mijn grenzen dan kan aangeven
En ja, wat is nou eigenlijk het ergste wat kan gebeuren? Niks eigenlijk! Maar toch blijft het zo verrekte moeilijjk. Is dit herkenbaar?
zondag 14 juli 2024 om 13:58
Blauwedruif85 schreef: ↑14-07-2024 13:44Daarom zei ik ook eerder dat je beter kunt zeggen als het lukt zie je mij vanzelf verschijnen. Dan kun je dus ook tegen je kinderen zeggen ik weet nog niet of die en die komen spelen. En dan kunnen je kinderen toch ook gelijk leren omgaan met teleurstelling of dat niet altijd alles gaat zoals je dacht?
Dan krijg je dus ook geen volwassenen die gelijk in de stress schieten als iemand niet kan of afzegt.
Ik zou daar dus zelf niet lekker op gaan, als iemand niet van tevoren doorgeeft of ie komt. Anderen zijn daar wellicht wat flexibeler in.
zondag 14 juli 2024 om 14:07
Ik lees het ook hier; zelfacceptatie heeft ook te maken met authentiek zijn. Sta voor wie je bent. En zelfvertrouwen hebben. Jezelf leuk vinden en er oke mee zijn dat niet iedereen jou leuk vindt.
Als jij altijd naar verjaardagen gaat en ineens een jaartje niet, dan is dat gewoon zo. Dat zegt natuurlijk niks over jouw band met de jarige. Soms kan je gewoon een jaartje niet. En daar moet je ook voor staan, zonder dat je onzeker wordt over de relatie. Het zou ook heel raar zijn als iemand daar een groot punt van maakt (als dat zo zou zijn zou dat vooral iets zeggen over diegene zelf).
Je kan het ook zo zien; als je altijd komt, nemen ze ook voor granted dat je altijd komt. Maar als je een jaar er niet bent, zullen ze extra blij zijn dat je er weer bent. Of als je maar een uurtje komt en duidelijk hebt gezegd "meer red ik echt niet met mijn gezondheid" dan waarderen ze het juist extra dat je het toch probeert.
Als iemand zegt "wat ongezellig" kan je zo'n opmerking ook buiten jezelf houden en zeggen "je vindt gezelligheid belangrijk he?" en dan gaat het niet over jou maar over die ander. Beschouwen/terugkaatsen in plaats van laten binnenkomen.
Als jij altijd naar verjaardagen gaat en ineens een jaartje niet, dan is dat gewoon zo. Dat zegt natuurlijk niks over jouw band met de jarige. Soms kan je gewoon een jaartje niet. En daar moet je ook voor staan, zonder dat je onzeker wordt over de relatie. Het zou ook heel raar zijn als iemand daar een groot punt van maakt (als dat zo zou zijn zou dat vooral iets zeggen over diegene zelf).
Je kan het ook zo zien; als je altijd komt, nemen ze ook voor granted dat je altijd komt. Maar als je een jaar er niet bent, zullen ze extra blij zijn dat je er weer bent. Of als je maar een uurtje komt en duidelijk hebt gezegd "meer red ik echt niet met mijn gezondheid" dan waarderen ze het juist extra dat je het toch probeert.
Als iemand zegt "wat ongezellig" kan je zo'n opmerking ook buiten jezelf houden en zeggen "je vindt gezelligheid belangrijk he?" en dan gaat het niet over jou maar over die ander. Beschouwen/terugkaatsen in plaats van laten binnenkomen.
zondag 14 juli 2024 om 14:09
Nou dan doe je het niet.auroraatje schreef: ↑14-07-2024 13:58Ik zou daar dus zelf niet lekker op gaan, als iemand niet van tevoren doorgeeft of ie komt. Anderen zijn daar wellicht wat flexibeler in.
364 dagen in het jaar viert ze waarschijnlijk niet haar verjaardag, spreek je dan een keer af met die jongens, ga je samen wat leuks doen.
zondag 14 juli 2024 om 14:15
Pimpelmeesje87 schreef: ↑14-07-2024 14:07Ik lees het ook hier; zelfacceptatie heeft ook te maken met authentiek zijn. Sta voor wie je bent. En zelfvertrouwen hebben. Jezelf leuk vinden en er oke mee zijn dat niet iedereen jou leuk vindt.
Als jij altijd naar verjaardagen gaat en ineens een jaartje niet, dan is dat gewoon zo. Dat zegt natuurlijk niks over jouw band met de jarige. Soms kan je gewoon een jaartje niet. En daar moet je ook voor staan, zonder dat je onzeker wordt over de relatie. Het zou ook heel raar zijn als iemand daar een groot punt van maakt (als dat zo zou zijn zou dat vooral iets zeggen over diegene zelf).
Je kan het ook zo zien; als je altijd komt, nemen ze ook voor granted dat je altijd komt. Maar als je een jaar er niet bent, zullen ze extra blij zijn dat je er weer bent. Of als je maar een uurtje komt en duidelijk hebt gezegd "meer red ik echt niet met mijn gezondheid" dan waarderen ze het juist extra dat je het toch probeert.
Als iemand zegt "wat ongezellig" kan je zo'n opmerking ook buiten jezelf houden en zeggen "je vindt gezelligheid belangrijk he?" en dan gaat het niet over jou maar over die ander. Beschouwen/terugkaatsen in plaats van laten binnenkomen.
ja, en authentiek zijn vind ik (nog) moeilijk. Omdat ik zo lang gewend ben geweest om met een masker voor te lopen. Maar ik wil het wel heel graag, dus het zal me ook wel gaan lukken met de tijd om authentieker te worden en keuzes te maken die bij mij passen.
zondag 14 juli 2024 om 14:16
Ja, ik ga hier eens wat in verzinnen. Moet toch vast wel gaan lukken om eruit te komen hoe we het wel kunnen doen.
zondag 14 juli 2024 om 14:57
For what it's worth... ik vind authentieke mensen altijd heel leuk. Onzekere mensen vind ik veel lastiger om mee om te gaan.auroraatje schreef: ↑14-07-2024 14:15ja, en authentiek zijn vind ik (nog) moeilijk. Omdat ik zo lang gewend ben geweest om met een masker voor te lopen. Maar ik wil het wel heel graag, dus het zal me ook wel gaan lukken met de tijd om authentieker te worden en keuzes te maken die bij mij passen.
zondag 14 juli 2024 om 15:37
@auroraatje Ik merk dat ik met veel interesse dit topic lees. Ik worstel met precies hetzelfde; overbelasting door teveel prikkels/grote groepen.
Vooral de opmerkingen dat je wel grenzen kan aangeven maar dat je misschien vooral bang bent om stom gevonden te worden en dat schuld en schaamte niet nodig is, kwamen bij mij binnen.
Bij mij is schuld- en schaamtegevoel de belangrijkste drijfveer geweest in mn leven.
Ik probeer hier nu iedere dag bewust van te zijn dat dat niet (meer) nodig is.
Vooral de opmerkingen dat je wel grenzen kan aangeven maar dat je misschien vooral bang bent om stom gevonden te worden en dat schuld en schaamte niet nodig is, kwamen bij mij binnen.
Bij mij is schuld- en schaamtegevoel de belangrijkste drijfveer geweest in mn leven.
Ik probeer hier nu iedere dag bewust van te zijn dat dat niet (meer) nodig is.
zondag 14 juli 2024 om 16:14
Lyja schreef: ↑14-07-2024 15:37@auroraatje Ik merk dat ik met veel interesse dit topic lees. Ik worstel met precies hetzelfde; overbelasting door teveel prikkels/grote groepen.
Vooral de opmerkingen dat je wel grenzen kan aangeven maar dat je misschien vooral bang bent om stom gevonden te worden en dat schuld en schaamte niet nodig is, kwamen bij mij binnen.
Bij mij is schuld- en schaamtegevoel de belangrijkste drijfveer geweest in mn leven.
Ik probeer hier nu iedere dag bewust van te zijn dat dat niet (meer) nodig is.
Toch (soort van) fijn dat je het herkent, al gun ik jou ook gewoon dat je zonder schuld en schaamte je grenzen durft aan te geven.
zondag 14 juli 2024 om 16:16
Ik loop er nu ook een beetje tegenaan in het ziekenhuis. Mijn vader ligt daar momenteel opgenomen en ik ga dagelijks wel even op bezoek (wil ik ook graag!), maar hij ligt in een kamer met 3 andere personen en die hebben dan ook allemaal visite en ik hoor en zie echt alles. Probeer me echt op mijn vader te focussen, maar ik hoor ook het gesprek van de overbuurman, de piepjes van het infuus, het personeel dat op de gang staat te overleggen etc.
Ik kan er dan eigenlijk gewoon al niet veel meer bij hebben na zo'n bezoekje.
Ik kan er dan eigenlijk gewoon al niet veel meer bij hebben na zo'n bezoekje.
zondag 14 juli 2024 om 16:25
Niet dus.auroraatje schreef: ↑14-07-2024 16:16Ik loop er nu ook een beetje tegenaan in het ziekenhuis. Mijn vader ligt daar momenteel opgenomen en ik ga dagelijks wel even op bezoek (wil ik ook graag!), maar hij ligt in een kamer met 3 andere personen en die hebben dan ook allemaal visite en ik hoor en zie echt alles. Probeer me echt op mijn vader te focussen, maar ik hoor ook het gesprek van de overbuurman, de piepjes van het infuus, het personeel dat op de gang staat te overleggen etc.
Ik kan er dan eigenlijk gewoon al niet veel meer bij hebben na zo'n bezoekje.
Prima dat je het doet en daar offers voor maakt, dat siert je!
Maar wees gewoon eerlijk naar jezelf over wat je voelt, dan krijg je vanzelf ook meer begrip en support vanuit je omgeving.
Alles inslikken en wegdrukken is ongezond en vreet energie.
Ik erger me ook het schompes aan dat soort dingen en geluiden, ik ben heel intolerant en mensen weten dat van me.
Maar als ik het 1x uitspreek is het alweer van me af. Als ik het wegdruk wordt het juist de grote bijtie show en draait alles om mij en mijn onderdrukte gevoelens en behoeften. Iets wat ik juist NIET wil.
Zoals gezegd wees authentiek, erger je als je je ergert en zadel jezelf niet met allerlei interne conflicten op.
Je zal merken dat je dan ook meer kan verdragen, gek genoeg!
zondag 14 juli 2024 om 16:29
bijtie schreef: ↑14-07-2024 16:25Niet dus.
Prima dat je het doet en daar offers voor maakt, dat siert je!
Maar wees gewoon eerlijk naar jezelf over wat je voelt, dan krijg je vanzelf ook meer begrip en support vanuit je omgeving.
Alles inslikken en wegdrukken is ongezond en vreet energie.
Ik erger me ook het schompes aan dat soort dingen en geluiden, ik ben heel intolerant en mensen weten dat van me.
Maar als ik het 1x uitspreek is het alweer van me af. Als ik het wegdruk wordt het juist de grote bijtie show en draait alles om mij en mijn onderdrukte gevoelens en behoeften. Iets wat ik juist NIET wil.
Zoals gezegd wees authentiek, erger je als je je ergert en zadel jezelf niet met allerlei interne conflicten op.
Je zal merken dat je dan ook meer kan verdragen, gek genoeg!
Ja maar ik kan er weinig aan veranderen, dus heeft het dan nut om erover te klagen?
zondag 14 juli 2024 om 16:34
Met een verjaardag ben ik daar zelf flexibel in. Met een 1 op 1 afspraak niet. Wat ik zelf vooral echt vervelend vind is als iemand zegt ik kom en dan met een smoes afzegt. Dan heb ik liever dat iemand zegt ik weet niet hoe ik me voel maar ik doe mijn best.auroraatje schreef: ↑14-07-2024 13:58Ik zou daar dus zelf niet lekker op gaan, als iemand niet van tevoren doorgeeft of ie komt. Anderen zijn daar wellicht wat flexibeler in.
Vandaag is wat gisteren nog toekomst was
zondag 14 juli 2024 om 16:38
Nee je doet er niets aan.auroraatje schreef: ↑14-07-2024 16:29Ja maar ik kan er weinig aan veranderen, dus heeft het dan nut om erover te klagen?
Maar je gevoelens erkennen is niet hetzelfde als klagen. Wat jij doet is mooi weer spelen en daarna ben je kapot moe.
zondag 14 juli 2024 om 17:01
auroraatje schreef: ↑14-07-2024 16:38Volgende keer regel ik een rolstoel en ga ergens wat rustiger zitten met mijn vader.
Hoe meer ik erover nadenk, denk ik dat niet grenzen stellen het nummer 1 probleem is, maar naar mijn eigen behoeftes luisteren en hiernaar handelen.
Wat een mooie ontwikkeling! Het hangt samen met wie je eerder schreef; wie ben ik eigenlijk? Wat wil ik zelf nou echt?
•
zondag 14 juli 2024 om 17:06
Ja, dat ook.
Maar ik denk dat het ook deels een soort van coping-mechanisme is van vroeger. Dat er niet zoveel rekening werd gehouden met mij toch wel afwijkende behoeftes, en dat ik hierdoor dit ben gaan wegstoppen. Want het is veiliger om niet aan te geven waar je behoefte aan hebt, dan om eventueel afgewezen te worden of te horen te krijgen dat je raar bent omdat je die behoefte hebt.
zondag 14 juli 2024 om 17:13
Idd_ schreef: ↑14-07-2024 12:32Ik ben het er mee eens dat proberen niet moet. Maar er kunnen gevallen zijn waarin je het wíl proberen. Ik vind dat dat ook mag, het hoeft niet altijd meteen een ja of een nee te zijn. Bijv. wanneer je graag op een verjaardag wilt komen maar je weet nog niet van te voren of je het die dag gaat redden. In zo'n geval vind ik dat je dat ook prima kunt aangeven. En als dat niet wenselijk is hoor je dat als het goed is ook terug.
Je kan idd prima aangeven dat onder voorbehoud is, als die dag/week niet goed gaat, kom ik niet.
En ik geef dus wel aan dat ik dingen soms niet trek ( lichamelijk qua pijn en ook nog eens prikkelgewijs) maar dat ik dat nooit van te voren weet.
Als iemand daar problemen mee heeft, dan word het wel meteen een nee de volgende keer, als je bij geliefden dit niet kan doen omdat ze dat irritant vinden, dan niet hoor. Ik besteed mijn energie dan liever aan ander type mensen.
Dit is even buiten uitjes en dingen om die van te voren geboekt en betaald moeten worden, ik zeg dan netjes meteen nee, dank je wel.
zondag 14 juli 2024 om 17:17
Wat goed! En je kan heus wel eens een keertje echt iets willen doen wat meer voor een ander is dan voor jou, maar ik zou dan kijken naar rust tijd voor en na zo'n actie.auroraatje schreef: ↑14-07-2024 16:38Volgende keer regel ik een rolstoel en ga ergens wat rustiger zitten met mijn vader.
Hoe meer ik erover nadenk, denk ik dat niet grenzen stellen het nummer 1 probleem is, maar naar mijn eigen behoeftes luisteren en hiernaar handelen.
En verder echt beter naar je zelf luisteren en soms iets niet willen ( ipv kunnen) omdat je iets in die periode voor jezelf wil doen is ook oke!
zondag 14 juli 2024 om 17:19
Super interessant topic, TO!auroraatje schreef: ↑14-07-2024 12:32Misschien een domme vraag hoor, maar hoe werk je dan aan zelf-acceptatie? Ik heb even gegoogled maar op alle sites staan dan voorbeelden van dingen die je van jezelf kan accepteren maar nergens staat bij hoe je dat dan doet?
Ik heb heel veel aan het boek en de meditaties van Kirsten Neff over zelfcompassie.
Nog een algemene vraag: wat doen jullie met mensen die keer op keer blijven pushen dat je ongezellig bent? Het maakt mij heel verdrietig en ik kan deze mensen niet meer in mijn leven hebben. Maar misschien zijn er andere manieren om tegenaan te kijken?
zondag 14 juli 2024 om 17:22
Lucifee2024 schreef: ↑14-07-2024 17:13Je kan idd prima aangeven dat onder voorbehoud is, als die dag/week niet goed gaat, kom ik niet.
En ik geef dus wel aan dat ik dingen soms niet trek ( lichamelijk qua pijn en ook nog eens prikkelgewijs) maar dat ik dat nooit van te voren weet.
Als iemand daar problemen mee heeft, dan word het wel meteen een nee de volgende keer, als je bij geliefden dit niet kan doen omdat ze dat irritant vinden, dan niet hoor. Ik besteed mijn energie dan liever aan ander type mensen.
Dit is even buiten uitjes en dingen om die van te voren geboekt en betaald moeten worden, ik zeg dan netjes meteen nee, dank je wel.
Zo doe ik het tegenwoordig ook steeds vaker inderdaad. Maar zulke berichtjes laat ik dan wel altijd voor de zekerheid door chat GPT maken zodat ik niks verkeerd zeg. (uitnodigingen voor verjaardagen gaan heel vaak via whats app in onze familie / vriendenkring)
zondag 14 juli 2024 om 17:25
martje55 schreef: ↑14-07-2024 17:19Super interessant topic, TO!
Ik heb heel veel aan het boek en de meditaties van Kirsten Neff over zelfcompassie.
Nog een algemene vraag: wat doen jullie met mensen die keer op keer blijven pushen dat je ongezellig bent? Het maakt mij heel verdrietig en ik kan deze mensen niet meer in mijn leven hebben. Maar misschien zijn er andere manieren om tegenaan te kijken?
Sinds ik mijn diagnose heb hoor ik het heel weinig meer, maar daarvoor wel.
Ik internaliseerde het, als anderen dat zeggen, dan zal ik inderdaad wel ongezellig of een party pooper zijn.
Niet de meest gezonde houding natuurlijk.Wat mijn therapeut ooit zei was om het terug te geven aan de ander: jij vind het ongezellig als iemand kort blijft. Je had graag gezien dat iedereen wat langer blijft. Maar ik heb morgen een belangrijke afspraak / ben moe / andere reden die voor jou belangrijk is, dus ik ga toch naar huis toe. Daarmee erken je de ander, dat schijnt dan goed te zijn. Ik vond het een goed idee in de praktijk, maar lastig om op zo'n moment in theorie toe te passen moet ik eerlijk bekennen
zondag 14 juli 2024 om 17:26
Geen idee, de context lijkt me bepalend in deze.martje55 schreef: ↑14-07-2024 17:19Super interessant topic, TO!
Ik heb heel veel aan het boek en de meditaties van Kirsten Neff over zelfcompassie.
Nog een algemene vraag: wat doen jullie met mensen die keer op keer blijven pushen dat je ongezellig bent? Het maakt mij heel verdrietig en ik kan deze mensen niet meer in mijn leven hebben. Maar misschien zijn er andere manieren om tegenaan te kijken?
Ik ben vrij ongezellig soms dus soms klopt het.
Als het horken zijn die over mijn grenzen gaan dan shift+del.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
