Psyche
alle pijlers
Grootheidswaanzin
donderdag 13 april 2017 om 19:12
Ik loop de laatste tijd erg tegen het feit aan dat ik in vriendschappen mij erg veroordelend opstel. Ik weet van mezelf dat ik erg moralistisch kan zijn en heb sterke persoonlijke meningen over bepaalde onderwerpen. Mijn vader is ook zo en ik irriteer me daar mateloos aan bij hem. Het enige verschil is dat hij heel extravert is en dus zijn mening ventileert (met soms best wel nare gevolgen) en ik daarentegen mijn meningen voor mezelf hou. Ik word over het algemeen dan ook altijd bestempeld als aardig, positief en openminded. Ik zou mezelf graag willen overtuigen dat dat terecht is, maar eigenlijk voelt dat hypocriet.
Waar het op neer komt, is dat ik me vaak in een situatie bevind, waar ik de mensen om heen als oppervlakkig beschouw en ik mezelf soms best wel superieur waan als zijnde intelligenter en met meer inzicht in hoe het leven (naar mijn mening) in elkaar zit. Ik ben daar absoluut niet trots op en ik zou graag zien dat de binnenkant beter overeenkomt met de buitenkant (begripvol, openminded).
Soms vraag ik me af of dit veroordelen van het gedrag en inzichten van mijn vrienden het gevolg is van pure arrogantie of dat het een gevolg is van de verkeerde vriendschappen sluiten met mensen met wie ik niet op 1 lijn zit wat betreft interesses en voorkeuren.
Nu moet ik wel toegeven dat ik vriendschappen nooit makkelijk heb gevonden. In mijn “jongere” jaren voelde ik me vaak wel een buitenbeentje; ik was wat serieuzer aangelegd, een dromer, niet iemand waar je dagelijks de slappe lach mee kon hebben. Ik had ook vaak het idee dat ik niet alles kon zeggen wat ik dacht omdat ik niet te betweterig wou overkomen. Nu ik ouder ben en meer zelfkennis heb, weet ik dat er niets mis mee is om wat introverter te zijn en vind ik het ook makkelijker om mezelf te zijn bij vrienden. En toch merk ik dat er een stukje teruggetrokkenheid blijft, waarbij ik in mijn eigen hoofd zit en andere mensen als niet intellectueel gelijkwaardig zie. Ik voel me daar heel slecht over. Lijd ik aan grootheidswaanzin? Maar vooral, hoe verander ik die houding van anderen veroordelen om hun in mijn ogen "oppervlakkigheid"?
Waar het op neer komt, is dat ik me vaak in een situatie bevind, waar ik de mensen om heen als oppervlakkig beschouw en ik mezelf soms best wel superieur waan als zijnde intelligenter en met meer inzicht in hoe het leven (naar mijn mening) in elkaar zit. Ik ben daar absoluut niet trots op en ik zou graag zien dat de binnenkant beter overeenkomt met de buitenkant (begripvol, openminded).
Soms vraag ik me af of dit veroordelen van het gedrag en inzichten van mijn vrienden het gevolg is van pure arrogantie of dat het een gevolg is van de verkeerde vriendschappen sluiten met mensen met wie ik niet op 1 lijn zit wat betreft interesses en voorkeuren.
Nu moet ik wel toegeven dat ik vriendschappen nooit makkelijk heb gevonden. In mijn “jongere” jaren voelde ik me vaak wel een buitenbeentje; ik was wat serieuzer aangelegd, een dromer, niet iemand waar je dagelijks de slappe lach mee kon hebben. Ik had ook vaak het idee dat ik niet alles kon zeggen wat ik dacht omdat ik niet te betweterig wou overkomen. Nu ik ouder ben en meer zelfkennis heb, weet ik dat er niets mis mee is om wat introverter te zijn en vind ik het ook makkelijker om mezelf te zijn bij vrienden. En toch merk ik dat er een stukje teruggetrokkenheid blijft, waarbij ik in mijn eigen hoofd zit en andere mensen als niet intellectueel gelijkwaardig zie. Ik voel me daar heel slecht over. Lijd ik aan grootheidswaanzin? Maar vooral, hoe verander ik die houding van anderen veroordelen om hun in mijn ogen "oppervlakkigheid"?
donderdag 13 april 2017 om 19:23
Als je puur op terminologie gaat zitten, lijkt "grootheidswaanzin" me erg overdreven. Je lijdt misschien wat aan zelfoverschatting, maar dat is vanaf hier moeilijk te zeggen, want ik weet niet hoe slim of dom je vrienden daadwerkelijk zijn. Focus je op de dingen die je wèl leu aan hen vindt..zou ik zeggen.
donderdag 13 april 2017 om 19:27
Ik denk dat je niet de enige bent hoor, en dat je je er bewust van bent is toch al een stap in de goede richting?
Elke keer als je jezelf op die gedachten betrapt probeer dan te denken hoe je er eigenlijk in zou willen staan en corrigeer jezelf zo leer je jezelf denken zoals je wilt.
Proberen niet over anderen te oordelen en verder kijken dan wat je ziet.
Elke keer als je jezelf op die gedachten betrapt probeer dan te denken hoe je er eigenlijk in zou willen staan en corrigeer jezelf zo leer je jezelf denken zoals je wilt.
Proberen niet over anderen te oordelen en verder kijken dan wat je ziet.
donderdag 13 april 2017 om 19:33
Ik herken het een beetje, maar ik heb dan mijn man op mij weer met beide benen op de grond te zetten.
Het is volgens mij geen grootheidswaanzin. ( of je moet soms denken dat je Einstein evenaart) maar meer zelfoverschatting.
Heb je niemand in je omgeving die jou soms fijntjes kan herinneren aan je eigen gebreken, mijn man kan dat heel goed.
Het is volgens mij geen grootheidswaanzin. ( of je moet soms denken dat je Einstein evenaart) maar meer zelfoverschatting.
Heb je niemand in je omgeving die jou soms fijntjes kan herinneren aan je eigen gebreken, mijn man kan dat heel goed.
donderdag 13 april 2017 om 19:38
Allereerst vind ik t nogal moedig van je om dit te schrijven, mensen zijn over t algemeen niet erg geneigd om onaardig gedrag/gedachten te delen.
W.b. jouw grootheidswaanzin, tja.
Dit kan natuurlijk alle kanten op: het kan zijn dat je niet onder gelijken bent, waardoor je je terecht zo voelt. Althans, je voelt je dan waarschijnlijk onbegrepen.
Het kan ook zo zijn, dat je misschien niet heel blij bent met je leven, en die frustratie op anderen richt.
Wat ook kan, is dat dit gedrag is wat je van je ouders, of meer specifiek van je vader, hebt geleerd.
Je zou je kunnen bedenken dat intelligentie maar één facet is van alle facetten van eigenschappen van mensen. Voor jou is dit blijkbaar erg belangrijk (waarom is dit belangrijk?), maar je zou ook kunnen proberen om te kijken naar andere dingen, bijvoorbeeld empathie, of muzikaliteit, of het vermogen om heel grappig te zijn, of andere zaken waar je nu niet naar (lijkt te) kijk(t)(en). Kijk n aar welke eigenschappen van anderen wel klikken met jou, ipv de concentratie op wat er mist.
En als laatste, wat ook kan, is dat je inderdaad behept bent met grootheidswaanzinnigheid. Dat is vervelend, voor jouzelf en anderen om je heen. Dit zou ik niet zelf oplossen, maar eens met mn psycholoog bespreken.
W.b. jouw grootheidswaanzin, tja.
Dit kan natuurlijk alle kanten op: het kan zijn dat je niet onder gelijken bent, waardoor je je terecht zo voelt. Althans, je voelt je dan waarschijnlijk onbegrepen.
Het kan ook zo zijn, dat je misschien niet heel blij bent met je leven, en die frustratie op anderen richt.
Wat ook kan, is dat dit gedrag is wat je van je ouders, of meer specifiek van je vader, hebt geleerd.
Je zou je kunnen bedenken dat intelligentie maar één facet is van alle facetten van eigenschappen van mensen. Voor jou is dit blijkbaar erg belangrijk (waarom is dit belangrijk?), maar je zou ook kunnen proberen om te kijken naar andere dingen, bijvoorbeeld empathie, of muzikaliteit, of het vermogen om heel grappig te zijn, of andere zaken waar je nu niet naar (lijkt te) kijk(t)(en). Kijk n aar welke eigenschappen van anderen wel klikken met jou, ipv de concentratie op wat er mist.
En als laatste, wat ook kan, is dat je inderdaad behept bent met grootheidswaanzinnigheid. Dat is vervelend, voor jouzelf en anderen om je heen. Dit zou ik niet zelf oplossen, maar eens met mn psycholoog bespreken.
donderdag 13 april 2017 om 19:57
Iedere persoonlijkheid heeft bepaalde trekken die dat nog geen stoornis maakt. Zo is mijn antwoord niet bedoeld. Het komt op mij over als narcistische trekken. Je beter voelen dan anderen waar feitelijk een (diepe) onzekerheid en gevoel van minderwaardigheid aan ten grondslag ligt.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 13 april 2017 om 20:10
Stel hè, stel dat je inderdaad intelligenter bent dan de meeste mensen en meer inzicht hebt in hoe het leven in elkaar zit. Dan heb je dat toevallig meegekregen in je genen en is dat absoluut geen verdienste van jezelf. Je hebt dan misschien geluk gehad daarmee, maar het maakt je geen haar beter dan wie dan ook.
Ik heb toevallig ook een goed stel hersenen gekregen, maar voel me echt niet beter dan mijn buurvrouw die op de huishoudschool heeft gezeten. Zij is een geweldig mens en heeft vast andere dingen waar ze beter in is.
Ik heb toevallig ook een goed stel hersenen gekregen, maar voel me echt niet beter dan mijn buurvrouw die op de huishoudschool heeft gezeten. Zij is een geweldig mens en heeft vast andere dingen waar ze beter in is.
donderdag 13 april 2017 om 20:12
Bedankt voor alle reacties. Al heel wat goede nadenkertjes gelezen. Grootheidswaanzin is misschien een wat te groot woord, maar voel me soms wel beter dan anderen, wat ik een nare eigenschap van mezelf vind. En ik wil dus niet mijn vader worden, waarbij ik naarmate ik ouder word, meer uitgesproken mijn mening geef en daarmee mensen ga vervreemden.
Het kan ook best zijn dat ik me onder de verkeerde mensen begeef, maar tegelijkertijd wil ik ook niet met alleen gelijkgestemden zijn. Ik wil graag uitgedaagd worden en misschien moet ik dat uitbreiden naar niet alleen het intellectuele vlak.
Ben door mijn jeugd wel wat in een spagaat gekomen. Ik ben de enige van de familie die doorgeleerd heeft en het dorp heeft verlaten, waardoor ik me vaak tussen twee werelden voel staan. Erg loyaal naar mijn familie waar ik niet boven wil staan, maar die hele andere levensopvattingen hebben dan ik en waar ik dus niet volledig mezelf kan zijn. Maar ook niet volledig aansluiting kunnen vinden bij toendertijd mede-studenten en nu collega's in de stad omdat de manier waarop ik ben opgegroeid zo heel anders is. Misschien is die overschatting dan toch een vorm van onzekerheid om me op m'n plek te kunnen voelen.
Het kan ook best zijn dat ik me onder de verkeerde mensen begeef, maar tegelijkertijd wil ik ook niet met alleen gelijkgestemden zijn. Ik wil graag uitgedaagd worden en misschien moet ik dat uitbreiden naar niet alleen het intellectuele vlak.
Ben door mijn jeugd wel wat in een spagaat gekomen. Ik ben de enige van de familie die doorgeleerd heeft en het dorp heeft verlaten, waardoor ik me vaak tussen twee werelden voel staan. Erg loyaal naar mijn familie waar ik niet boven wil staan, maar die hele andere levensopvattingen hebben dan ik en waar ik dus niet volledig mezelf kan zijn. Maar ook niet volledig aansluiting kunnen vinden bij toendertijd mede-studenten en nu collega's in de stad omdat de manier waarop ik ben opgegroeid zo heel anders is. Misschien is die overschatting dan toch een vorm van onzekerheid om me op m'n plek te kunnen voelen.
donderdag 13 april 2017 om 20:31
quote:Twistersizzle schreef op 13 april 2017 @ 20:12:
Ben door mijn jeugd wel wat in een spagaat gekomen. Ik ben de enige van de familie die doorgeleerd heeft en het dorp heeft verlaten, waardoor ik me vaak tussen twee werelden voel staan. Erg loyaal naar mijn familie waar ik niet boven wil staan, maar die hele andere levensopvattingen hebben dan ik en waar ik dus niet volledig mezelf kan zijn. Maar ook niet volledig aansluiting kunnen vinden bij toendertijd mede-studenten en nu collega's in de stad omdat de manier waarop ik ben opgegroeid zo heel anders is. Misschien is die overschatting dan toch een vorm van onzekerheid om me op m'n plek te kunnen voelen.Heel herkenbaar dit, alsmede het je afvragen of je een soort grootheidswaanzin hebt. Verder weet ik het ook niet zo goed.
Ben door mijn jeugd wel wat in een spagaat gekomen. Ik ben de enige van de familie die doorgeleerd heeft en het dorp heeft verlaten, waardoor ik me vaak tussen twee werelden voel staan. Erg loyaal naar mijn familie waar ik niet boven wil staan, maar die hele andere levensopvattingen hebben dan ik en waar ik dus niet volledig mezelf kan zijn. Maar ook niet volledig aansluiting kunnen vinden bij toendertijd mede-studenten en nu collega's in de stad omdat de manier waarop ik ben opgegroeid zo heel anders is. Misschien is die overschatting dan toch een vorm van onzekerheid om me op m'n plek te kunnen voelen.Heel herkenbaar dit, alsmede het je afvragen of je een soort grootheidswaanzin hebt. Verder weet ik het ook niet zo goed.
donderdag 13 april 2017 om 20:44
quote:Tickel schreef op 13 april 2017 @ 20:22:
Hoe komt het dat je denkt meer inzicht in "het leven", en hoe het in elkaar zit, te hebben?
Wat doen of zeggen andere mensen om jou dat te laten denken?
Ik vind dat wel fascinerend
oh oh. Ik had een hele reactie getyped en blijkt dat ik ipv citeer op melden had geklikt. Sorry! Zo slim ben ik dus niet
Ik vind van mezelf dat ik vaak beter in staat ben om moeilijke situaties in te schatten en het grotere plaatje te zien en ook meer empathie kan opbrengen voor de andere kant van het verhaal. Ik vind het vervelend als mensen om me heen heel boos/gepikeerd zijn of paniekerig reageren op een lastige situatie. Ik ben vrij rustig van aard en snap dan niet waarom iemand dan niet begrijpt dat veel dingen niet persoonlijk bedoeld zijn en ook maar van tijdelijke aard. Weet niet of dat je vraag beantwoord.
Hoe komt het dat je denkt meer inzicht in "het leven", en hoe het in elkaar zit, te hebben?
Wat doen of zeggen andere mensen om jou dat te laten denken?
Ik vind dat wel fascinerend
oh oh. Ik had een hele reactie getyped en blijkt dat ik ipv citeer op melden had geklikt. Sorry! Zo slim ben ik dus niet
Ik vind van mezelf dat ik vaak beter in staat ben om moeilijke situaties in te schatten en het grotere plaatje te zien en ook meer empathie kan opbrengen voor de andere kant van het verhaal. Ik vind het vervelend als mensen om me heen heel boos/gepikeerd zijn of paniekerig reageren op een lastige situatie. Ik ben vrij rustig van aard en snap dan niet waarom iemand dan niet begrijpt dat veel dingen niet persoonlijk bedoeld zijn en ook maar van tijdelijke aard. Weet niet of dat je vraag beantwoord.
donderdag 13 april 2017 om 20:45
Wie zegt dat je het mis hebt? Misschien ben je ook gewoon objectief slimmer en minder oppervlakkig. Wie weet.
Als je verschillen op merkt ben je geen slecht mens. We zijn nu eenmaal niet allemaal gelijk en je hoeft echt niet aan het kruis als je merkt dat je zo over de linie intelligenter bent dan menig ander.
Open minded betekent niet dat je iedereen gelijk moet vinden he, het kan ook gewoon zo zijn na alles en iedereen een gelijke kans te hebben gegeven, er voorkeuren uit rollen.
Als je verschillen op merkt ben je geen slecht mens. We zijn nu eenmaal niet allemaal gelijk en je hoeft echt niet aan het kruis als je merkt dat je zo over de linie intelligenter bent dan menig ander.
Open minded betekent niet dat je iedereen gelijk moet vinden he, het kan ook gewoon zo zijn na alles en iedereen een gelijke kans te hebben gegeven, er voorkeuren uit rollen.
donderdag 13 april 2017 om 21:02
quote:pamelacourson schreef op 13 april 2017 @ 20:10:
Stel hè, stel dat je inderdaad intelligenter bent dan de meeste mensen en meer inzicht hebt in hoe het leven in elkaar zit. Dan heb je dat toevallig meegekregen in je genen en is dat absoluut geen verdienste van jezelf. Je hebt dan misschien geluk gehad daarmee, maar het maakt je geen haar beter dan wie dan ook.
Ik heb toevallig ook een goed stel hersenen gekregen, maar voel me echt niet beter dan mijn buurvrouw die op de huishoudschool heeft gezeten. Zij is een geweldig mens en heeft vast andere dingen waar ze beter in is.Eens.
Stel hè, stel dat je inderdaad intelligenter bent dan de meeste mensen en meer inzicht hebt in hoe het leven in elkaar zit. Dan heb je dat toevallig meegekregen in je genen en is dat absoluut geen verdienste van jezelf. Je hebt dan misschien geluk gehad daarmee, maar het maakt je geen haar beter dan wie dan ook.
Ik heb toevallig ook een goed stel hersenen gekregen, maar voel me echt niet beter dan mijn buurvrouw die op de huishoudschool heeft gezeten. Zij is een geweldig mens en heeft vast andere dingen waar ze beter in is.Eens.
donderdag 13 april 2017 om 21:05
quote:Twistersizzle schreef op 13 april 2017 @ 20:44:
[...]
oh oh. Ik had een hele reactie getyped en blijkt dat ik ipv citeer op melden had geklikt. Sorry! Zo slim ben ik dus niet
Ik vind van mezelf dat ik vaak beter in staat ben om moeilijke situaties in te schatten en het grotere plaatje te zien en ook meer empathie kan opbrengen voor de andere kant van het verhaal. Ik vind het vervelend als mensen om me heen heel boos/gepikeerd zijn of paniekerig reageren op een lastige situatie. Ik ben vrij rustig van aard en snap dan niet waarom iemand dan niet begrijpt dat veel dingen niet persoonlijk bedoeld zijn en ook maar van tijdelijke aard. Weet niet of dat je vraag beantwoord.
In dit deel kan ik me wel vinden........................maar
Niet iedereen kan rustig blijven in alle situaties. Heb jij nooit dat je ergens door van slag bent en dat je pas later rustiger wordt omdat je er nog eens over nagedacht hebt? Sommige "overtrokken" reacties kunnen ook puur schrik zijn.
[...]
oh oh. Ik had een hele reactie getyped en blijkt dat ik ipv citeer op melden had geklikt. Sorry! Zo slim ben ik dus niet
Ik vind van mezelf dat ik vaak beter in staat ben om moeilijke situaties in te schatten en het grotere plaatje te zien en ook meer empathie kan opbrengen voor de andere kant van het verhaal. Ik vind het vervelend als mensen om me heen heel boos/gepikeerd zijn of paniekerig reageren op een lastige situatie. Ik ben vrij rustig van aard en snap dan niet waarom iemand dan niet begrijpt dat veel dingen niet persoonlijk bedoeld zijn en ook maar van tijdelijke aard. Weet niet of dat je vraag beantwoord.
In dit deel kan ik me wel vinden........................maar
Niet iedereen kan rustig blijven in alle situaties. Heb jij nooit dat je ergens door van slag bent en dat je pas later rustiger wordt omdat je er nog eens over nagedacht hebt? Sommige "overtrokken" reacties kunnen ook puur schrik zijn.
“Don’t look back – you’re not going that way.”
donderdag 13 april 2017 om 21:08
quote:pamelacourson schreef op 13 april 2017 @ 20:10:
Stel hè, stel dat je inderdaad intelligenter bent dan de meeste mensen en meer inzicht hebt in hoe het leven in elkaar zit. Dan heb je dat toevallig meegekregen in je genen en is dat absoluut geen verdienste van jezelf. Je hebt dan misschien geluk gehad daarmee, maar het maakt je geen haar beter dan wie dan ook.
Ik heb toevallig ook een goed stel hersenen gekregen, maar voel me echt niet beter dan mijn buurvrouw die op de huishoudschool heeft gezeten. Zij is een geweldig mens en heeft vast andere dingen waar ze beter in is.(bijna) Iedereen heeft kwaliteiten. Uiteindelijk kunnen we niet zonder elkaar. De artsen, chirurgen, stratenmakers, schoonmaker, vuilnismannen etc. etc. We hebben elkaar nodig.
Stel hè, stel dat je inderdaad intelligenter bent dan de meeste mensen en meer inzicht hebt in hoe het leven in elkaar zit. Dan heb je dat toevallig meegekregen in je genen en is dat absoluut geen verdienste van jezelf. Je hebt dan misschien geluk gehad daarmee, maar het maakt je geen haar beter dan wie dan ook.
Ik heb toevallig ook een goed stel hersenen gekregen, maar voel me echt niet beter dan mijn buurvrouw die op de huishoudschool heeft gezeten. Zij is een geweldig mens en heeft vast andere dingen waar ze beter in is.(bijna) Iedereen heeft kwaliteiten. Uiteindelijk kunnen we niet zonder elkaar. De artsen, chirurgen, stratenmakers, schoonmaker, vuilnismannen etc. etc. We hebben elkaar nodig.
“Don’t look back – you’re not going that way.”
donderdag 13 april 2017 om 21:14
Ik herken je verhaal wel, maar vanuit mezelf sprekend is dat superieur voelen natuurlijk ook gewoon een afweermechanisme.. eigenlijk zou je maar wat graag er wel bij horen, in het middelpunt meedoen, simpel plezier hebben, lachen om domme grappen, gewoon simpel zijn en genieten..dan geeft superieur voelen enige troost maar het helpt je echt niets verder natuurlijk. Zit jij lekker in je cocon superieur te zijn terwijl de rest gewoon plezier heeft zonder ook maar door te hebben dat jij er bent..hoera..
donderdag 13 april 2017 om 21:37
quote:Uomo schreef op 13 april 2017 @ 21:14:
Ik herken je verhaal wel, maar vanuit mezelf sprekend is dat superieur voelen natuurlijk ook gewoon een afweermechanisme.. eigenlijk zou je maar wat graag er wel bij horen, in het middelpunt meedoen, simpel plezier hebben, lachen om domme grappen, gewoon simpel zijn en genieten..dan geeft superieur voelen enige troost maar het helpt je echt niets verder natuurlijk. Zit jij lekker in je cocon superieur te zijn terwijl de rest gewoon plezier heeft zonder ook maar door te hebben dat jij er bent..hoera..
Pijnlijk maar wel een kern van waarheid ben ik bang. Ik kan me van mijn tienerjaren nog goed herinneren dat ik mezelf zo raar vond dat ik nooit echt de slappe lach kon krijgen. Lukte me gewoon niet. Ik was toen best jaloers op mijn vriendinnen die zo heerlijk melig konden wezen. Ik ben inmiddels wel iets losser geworden en word soms zelfs als grappig gezien, maar dat is meer gevatte opmerkingen maken dan mezelf helemaal laten gaan.
Hoe ga jij daarmee om?
Ik herken je verhaal wel, maar vanuit mezelf sprekend is dat superieur voelen natuurlijk ook gewoon een afweermechanisme.. eigenlijk zou je maar wat graag er wel bij horen, in het middelpunt meedoen, simpel plezier hebben, lachen om domme grappen, gewoon simpel zijn en genieten..dan geeft superieur voelen enige troost maar het helpt je echt niets verder natuurlijk. Zit jij lekker in je cocon superieur te zijn terwijl de rest gewoon plezier heeft zonder ook maar door te hebben dat jij er bent..hoera..
Pijnlijk maar wel een kern van waarheid ben ik bang. Ik kan me van mijn tienerjaren nog goed herinneren dat ik mezelf zo raar vond dat ik nooit echt de slappe lach kon krijgen. Lukte me gewoon niet. Ik was toen best jaloers op mijn vriendinnen die zo heerlijk melig konden wezen. Ik ben inmiddels wel iets losser geworden en word soms zelfs als grappig gezien, maar dat is meer gevatte opmerkingen maken dan mezelf helemaal laten gaan.
Hoe ga jij daarmee om?
twistersizzle wijzigde dit bericht op 13-04-2017 21:39
Reden: typefoutje
Reden: typefoutje
% gewijzigd
donderdag 13 april 2017 om 21:38
quote:strikjemetstippels schreef op 13 april 2017 @ 20:45:
Wie zegt dat je het mis hebt? Misschien ben je ook gewoon objectief slimmer en minder oppervlakkig. Wie weet.
Als je verschillen op merkt ben je geen slecht mens. We zijn nu eenmaal niet allemaal gelijk en je hoeft echt niet aan het kruis als je merkt dat je zo over de linie intelligenter bent dan menig ander.
Open minded betekent niet dat je iedereen gelijk moet vinden he, het kan ook gewoon zo zijn na alles en iedereen een gelijke kans te hebben gegeven, er voorkeuren uit rollen.Mooi inzicht. Nog nooit zo bekeken. Bedankt!
Wie zegt dat je het mis hebt? Misschien ben je ook gewoon objectief slimmer en minder oppervlakkig. Wie weet.
Als je verschillen op merkt ben je geen slecht mens. We zijn nu eenmaal niet allemaal gelijk en je hoeft echt niet aan het kruis als je merkt dat je zo over de linie intelligenter bent dan menig ander.
Open minded betekent niet dat je iedereen gelijk moet vinden he, het kan ook gewoon zo zijn na alles en iedereen een gelijke kans te hebben gegeven, er voorkeuren uit rollen.Mooi inzicht. Nog nooit zo bekeken. Bedankt!
donderdag 13 april 2017 om 21:48
Je neemt het jezelf te veel kwalijk als anderen niet op 1 lijn met je zitten. Zit jij je best te doen, en krijg je nog een emmer stront over je heen ook.
Ik denk dat je beter s tegen jezelf kan zeggen dat je voorkeuren mag hebben qua mensen. Als iemand echt goed bij je past, stroomt de energie vanzelf.
Ik denk dat je beter s tegen jezelf kan zeggen dat je voorkeuren mag hebben qua mensen. Als iemand echt goed bij je past, stroomt de energie vanzelf.
donderdag 13 april 2017 om 21:53
quote:Twistersizzle schreef op 13 april 2017 @ 21:37:
[...]
Hoe ga jij daarmee om?
Ik heb in ieder geval afgeleerd om mezelf superieur te voelen, aangeleerd dat het mijn "probleem" is en dat ik de keuze heb om anders te zijn of om mijn best te doen om mee te doen. Dat voelt zeker in het begin heel dom..alsof je tegen kleuters praat en grapjes over poep maakt..maar als je dat lang doet dan wordt je wel beter in meedoen.
Ook je zegeningen nauwkeuriger tellen. Ik kan 2 uur naar cabaret kijken zonder te lachen (hooguit een grijns, wel hardoplachen is zeldzamer) maar dat wil niet zeggen dat ik eht niet leuk of niet goed vind..alleen blijkbaar niet zo leuk als de meeste anderen.
Ik vraag me dan wel altijd nog af of ik het minder leuk vind of dat anderen zoveel ongeremder zijn en minder prikkel nodig hebben om hardop te lachen..
[...]
Hoe ga jij daarmee om?
Ik heb in ieder geval afgeleerd om mezelf superieur te voelen, aangeleerd dat het mijn "probleem" is en dat ik de keuze heb om anders te zijn of om mijn best te doen om mee te doen. Dat voelt zeker in het begin heel dom..alsof je tegen kleuters praat en grapjes over poep maakt..maar als je dat lang doet dan wordt je wel beter in meedoen.
Ook je zegeningen nauwkeuriger tellen. Ik kan 2 uur naar cabaret kijken zonder te lachen (hooguit een grijns, wel hardoplachen is zeldzamer) maar dat wil niet zeggen dat ik eht niet leuk of niet goed vind..alleen blijkbaar niet zo leuk als de meeste anderen.
Ik vraag me dan wel altijd nog af of ik het minder leuk vind of dat anderen zoveel ongeremder zijn en minder prikkel nodig hebben om hardop te lachen..
