hard aan het afglijden en geen idee hoe het proces te stopp

17-10-2008 11:16 32 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo,

wie kan mij wat tips geven als je merkt dat je steeds depressiever word en daardoor bps klachten steeds meer aanwezig raken.
anoniem_45900 wijzigde dit bericht op 17-10-2008 18:11
Reden: *sorry voor degene die al gereageerd hebben dat ik mijn posten heb aangepast, vond t wat te persoonlijk allemaal*
% gewijzigd
Loving_Life, wat jij beschrijft hoort ook echt bij de borderline persoonlijkheidsstoornis (zwart-witdenken). Het is goed dat TO zich daar van bewust is, maar de vraag is of ze daar zonder passende hulpverlening iets aan kan doen.



En nogmaals...een SPV'er is geen geschikte behandelaar voor een BPS. Hij/zij kan een belangrijke bijdrage hebben in de behandeling, maar het is niet de bedoeling dat hij/zij zelfstandig een dergelijke stoornis behandelt.



TO: Kijk eens naar dialectische gedragstherapie bij jou in de buurt!
Alle reacties Link kopieren
bosaapje ik had ook gereageerd maar vervolgens mijn berichten weer ingekort

ik wil dus helemaal niet de indruk te wekken dat ik heel zielig ben en iedereen tegen mij is oid, het is ook niet dat ik in een slachtofferrol zit (dan zou ik het wel laten wat het was terent op hoe slecht t geregeld is allemaal)



om te reageren op je even een stukje van jou (en dit is dus uitleg geen verdediging of excuus )



Wat mij ook opvalt is dat jij veel dingen afkapt ipv bespreekbaar te maken zoals bv de gedwongen opname waarin je therapie zou krijgen. Die therapie lukt niet en vervolgens ga je na een week. Dit klinkt mij als onwaarschijnlijk in mijn oren want als je gedwongen bent opgenomen heb je minimaal een IBS en dat is alleen al 3 weken. Je wordt echt niet op eigen verzoek ontslagen!



mijn opname is als volgt verlopen; 's avonds binnen gebracht en een dag schema gekregen; dag1 advocaat gesproken de rest van de dag duim draaien. dag 2; therapeut gesproken en medicijn gebruik doorgenomen (het rapport klopte niet) rest van de dag zitten duim draaien. dag 3; teamleider gesproken en is mijn gedwongen opname omgezet in een vrijwillige rest van de dag niks. dag 4; niks. dag 5; naar huis voor het weekend (wat ik heel fijn vond maar mijn hele fam. vond het onbegrijpelijk) dag 6 weer terug en dag 7 definitief naar huis.



toen ik daar aan kwam werd er gezegd dat er intensive therapie zou zijn, maar die peut heb ik dus 1x een half uur gezien. toen ik weg ging heb ik er nog naar gevraagd (zo van hoe zit het nou eigenlijk) en toen was het verhaal dat er een peut ziek was dus daarom is er niks gebeurd.het kan dus wel ontslagen worden op eigen verzoek na een week



nog een tekst van bosaapje;



Ja, van sommige AD wordt je dik. Soms is dat echter een keuze die je moet maken om wat beter in je vel te komen zitten. Dat je helaas een zelfmoordpoging hebt gedaan en er mee gestopt bent is jammer. Er werd al eerder geopperd om onder begeleiding met een AD te beginnen. Er zijn zoveel verschillende ad's dat ze er rekening mee kunnen houden welke je beter niet kunt hebben. Het is een gegeven dat je de eerste weken bij het slikken van AD slechter in je vel kunt komen te zitten en daardoor suicidale neigingen kunt hebben. Vandaar dat onder begeleiding.



doordat ik zo dik werd zat ik heel slecht in mijn vel (ik voelde mij de dikste en onaantrekelijkste) ik ben begonnen met die medicijnen onder behandeling van een psychiater ik heb ze ongeveer een jaar gebruikt. eerst knapte ik er wel wat van op maar daarna ging het per dag slechter. (dus niet na een paar weken maar na een paar maanden) ik was te moe om wat te doen en zakte echt in een soort zwart gat. ik ben er pas mee gestopt (een paar weken na de zm-poging) toen ik geen peut meer had. ik ben daar een heel eind van opgeknapt maar nu gaat t dus weer veel minder.



Hoezo schrijf je een mailtje dat het niet goed met je gaat? Bellen....net zo lang bellen totdat er iemand naar je luistert en je niet afwimpeld. Schakel anders je man in... Als ik echt heel slecht was dan greep mijn man in en werd er meteen actie ondernomen. Hij zei gewoon dat hij er niet meer tegen kon en ook begon door te draaien.

Desnoods laat je de huisarts de crisisdienst inschakelen als je het gevoel hebt dat het uit de hand loopt.

De kat uit de boom kijken bij de gezinszorg is prima maar hoelang ga je er voor zitten om die kat naar beneden te krijgen????

Neem actie Luilak en laat je niet afschepen. Sla met je vuist op tafel en leg een concrete hulpvraag bij de hulpverlening neer!

ik kan die svp-er niet bellen (dat mag niet en ik heb ook geen nummer van hem) vandaar dat t per mail gaat. ik heb wel gebeld naar t secretariaat en heb toen ook mijn beklag gedaan ik zou gebeld worden door die svp-er maar ipv een belletje heeft hij een 3 maanden oude mail beantwoord :| ik heb hem nu een tweede mail gestuurd met weer het verzoek mij over te dragen (op de ander nog altijd geen antwoord) en als ik weer geen antwoord krijg gaat mijn man bellen. punt daarin is dat wij ons behoorlijk onder tafel laten lullen en zodra we ophangen kookt ons bloed zo van.... maar goed daarom gaat thuiszorg helpen alleen dan moet ze niet op vakantie gaan en ziek worden



crisisdienst is niet iets wat ik nodig heb (gelukkig) verder mag ik de huisarts bellen ze weet gelukkig hoe alles in elkaar zit. overigens zegt zij zelf al dat ze betwijfelt of het nut heeft als zij gaat bellen.



trimbos is psyQ geworden, de keuze bestaat uit GGZ en psyQ (alle andere namen vallen onder deze twee)
Alle reacties Link kopieren
Potjandorie, je zit dus echt in een onmogelijke situatie.

Het enige wat je kunt hopen is dat de gezinsverzorgster gauw actie kan ondernemen want dat er hulp moet komen is duidelijk.

Je schreef dat je huis zo'n giga puinhoop is, of wordt. Wat voor jou heel belangrijk is, is structuur. Ik weet dat het heel moeilijk is om ergens aan te beginnen en ik kan me vorstellen dat het huishouden heel moeilijk is maar toch....

Zelf had ik een lijstje wat ik elke dag MOEST doen.(vond ik zelf dat ik dat moest) Ik begon ermee nadat ik met de kinderen gegeten had en even met ze gespeeld had. En echt Giga, ik begon met frisse tegenzin maar deed het wel. Na een paar dagen merkte ik dat ik rustiger in mijn hoofd werd want ik nam actie en zat niet passief tegen de troep aan te kijken.

Ook merkte ik dat als ik veel met de kinderen deed en dan het liefste wandelen dat ik een blij,(zover ik blij kon zijn), vrijer gevoel had. 's Middags lokte ik de jongens mee naar boven en ging dan rusten. Zij mochten dan in boekjes kijken of bij me liggen. 's Avonds deed mijn (ex)man de kinderen in bad en naar bed en kon ik even "niets" doen, er even niet hoeven te zijn...

Afleiding, structuur en regelmaat waren voor mij die belangrijke dingen en nu nog hoor...

Ik denk verder nog even na of ik nog meer tips heb ...

Dit was het wel voor even.
Alle reacties Link kopieren
Wel heel goed dat je toch op mijn stukje gereageerd hebt.
Alle reacties Link kopieren
quote:bosaapje schreef op 17 oktober 2008 @ 22:07:

Wel heel goed dat je toch op mijn stukje gereageerd hebt.

dat had ik al maar er stond wel heel veel prive informatie in, en t idee van een forum is toch redelijk anoniem zijn



ik zit niet echt vast (hoop ik) ik moet gewoon 'doorgegeven' worden en dat lijkt mijn svp-er te weigeren. maar vervolgens doet hij ook niks.... dus het is inderdaad door bijten.

het is ook het totaal plaatje wat het moeilijk maakt om weer door te bijten. voor als nog is het een op een stapeling van 'pech'.



wat ik moeilijk vind is dat als ik harder word ik mensen tegen de haren instrijk (ben ik iets te goed in) en ik die man dan wel steeds weer zie. maar goed de toon van mijn mail van vandaag was al weer wat harder dan de vorige dus wie weet onder neemt hij eindelijk aktie.



wat betreft structuur aan brengen (dat deed PIT met mij) het is niet eens gezonde tegenzin meer. waardoor alles dus vervuilt ik het op mijn heupen krijg alles binnen 1 dag schoonmaak en dan echt echt schoon) en vervolgens geen boe of bah kan zeggen. (een cirkeltje dus) lijstjes maken werkt maar gedeeltelijk, zodra ik er van af moet wijken loopt t geheel weer compleet in de soep. dat is een knop die ik moet omzetten maar wat dus echt niet lukt.



wel ben ik nog zo dom ook om als bv thuiszorg komt alles onder de bank oid te schuiven (dan ziet t er nog een beetje toonbaar uit) ik schaam mij te snel en te veel en ik ben mij daar wel van bewust maar kan niet filteren waar ik mij nog echt voor kan schamen en wat 'gewoon' is.
Alle reacties Link kopieren
haha, dat is zoooooo herkenbaar. Althans was. Alles op één dag willen doen en vervolgens 5 dagen bijkomen.

Vandaar die tip van het lijstje. Als je elke dag wat doet gaat het minder de keel uithangen en houd je genoeg energie over voor leuke dingen. Tevens hoef je ook geen dingen meer onder de bank te schuiven als de hulp komt. Ik ben blij dat ik dit niet alleen deed (doe het dus niet meer) Ja, en dat schaamtegevoel herken ik ook wel hoor. Wat moet die ander wel niet van me denken...Lui wijf dat ik ben... Wat een rot gevoel gaf me dat want ik vond dat ik lui, ongeintereseerd, dom, stom en weet ik niet wat nog meer was...pffff En kreeg ook nog eens die bevestiging (dacht ik )

Ik schaamde me over alles en het gaf me tevens een afschuwelijk schuldgevoel. Het gaf me een gevoel alsof ik niks goed kon doen en dat ik überhaupt al op de wereld was.... Dat was al een gevoel van schaamte

Nou ja, even on topic: Geef voor jezelf grenzen aan... Als je een lijstje maakt wat je per dag doet, alleen dat doen en niet...OOO, dat kan ik ook nog wel en als ik toch bezig ben.....doe ik dat ook wel even mee...

Ik hoop voor jou dat die SPV er heel snel reageert. Anders gewoon 10 mailtjes per dag sturen. Eventueel clientenraad inschakelen!
Alle reacties Link kopieren
erg he bosaapje *schaam* maar goed wel 'fijn' om te weten dat ik niet de enigste ben. PIT zei altijd; ach zolang ik niet aan de vloer vast plak gaat t goed (maar daar ben ik t niet mee eens eigenlijk, zeker niet wanneer je zowat struikelt over de honden haren...)



ik heb nu antwoord van die SVP-er, hij gaat mij volgende week antwoorden... waarom niet gelijk? maar goed ik moet dus weer anderhalve week af wachten. aan de ene kant irriteert het mateloos dat hij mij (voor mijn gevoel) mij weer zo afpoeierd, aan de andere kant hoop ik dat hij ook met een echt antwoord komt en er dan eindelijk wat gaat gebeuren!



hoe dan ook we wachten af en ik hoop er het beste maar van voor nu (mocht het volgende week dan weer iets heel flauws zijn ga ik wel echt een officiële klacht overwegen, maar voor nu wil ik daar nog even niet aan denken)

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven