Hart luchten: depressief/ongelukkig op stage

27-03-2018 12:05 11 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo iedereen,

Ik heb even een nieuw profiel aangemaakt omdat ik niet wil herkend of geassocieerd worden met mijn "normaal" profiel. Ik moet even mijn hart luchten en ik dacht dat ik dat hier wel kon doen. Ik ben trouwens van België dus mijn schrijfstijl en woordgebruikt kan soms wat raar overkomen.

Ik doe momenteel een professionele bachelor (in Nederland vergelijkbaar met HBO denk ik) en dan is het verplicht om het laatste semester voor het afstuderen een stage te doen. Ik studeer IT en doe dan ook mijn stage als web developer. Deze stage duurt in totaal 14 weken en ik ben nu aan de 6de week bezig (bijna de helft dus, jeej).

Al van in het begin voel ik me niet echt gemak op deze stageplaats. Bij het solliciteren leek me dit wel een leuk bedrijf, een jong bedrijf, aangename werksfeer... maar het bleek toch niet te zijn wat bij mij past.

Onder andere heb ik het gevoel dat ze te veel van mij verwachten (en van mijn kennis). Ik krijg heel erg moeilijke opdrachten waardoor ik veel dingen moet vragen aan mijn collega's. Hierdoor gaat mijn zelfvertrouwen erg naar beneden. Ook is het zo dat het werk me toch niet zo ligt. Ik wil absoluut niet als 100% programmeur aan de slag gaan, maar na deze bachelor zou ik graag nog iets bij studeren in een economische richting.

Daarnaast vind ik de sfeer van het bedrijf ook helemaal niet mijn ding. Er wordt veel druk gelegd, veel stress,... er zijn wel een aantal positieve punten zoals dat we om de twee weken de vrijdag een uur vroeger naar huis mogen, maar het lijkt wel alsof deze dingen meer zijn om een goed beeld op te hangen. Ik hoor veel werknemers klagen over loon, dingen voor op kantoor die ze zelf moeten aankopen,... in deze 5 weken dat ik er werk, zijn al 6 mensen weggegaan (van de 40 werknemers).

Het komt er eigenlijk op neer dat ik de uren op mijn stage letterlijk aftel en dat ik elke dag weer ongelukkig opsta om te gaan werken. Op vrijdag is het uiteraard beter tot zondag ochtend want dan begin ik weer te denken aan het werk. Iedereen zegt me uiteraard dat ik moet volhouden, want het is "maar" 9 weken meer, en dat ga ik ook doen. Ik wil namelijk wel mijn diploma. Maar toch is het soms heel erg moeilijk om door te zetten en de dag door te komen. Van stageplaats wisselen is ook geen optie omdat het daarvoor te kort is en omdat er ook geen goede reden daarvoor is. Het werk en de plaats liggen mij helemaal niet maar op zich is het geen slechte stageplaats. Ik heb dit ook al vermeld aan mijn stagebegeleider van de school, maar echt duidelijk zeggen dat ik het niet leuk vind, wil ik niet uit schrik voor een slechte evaluatie. Hij kan er ook niets aandoen.

Dit was vooral om even mijn hart te luchten, tips zijn natuurlijk altijd welkom. ik probeer zoveel mogelijk leuke dingen te doen na het werk en in het weekend zodat ik altijd iets heb om naar uit te kijken, maar om eerlijk te zijn ben ik echt heel erg ongelukkig op dit moment en zit ik elk uur van de dag af te tellen om mijzelf wat te motiveren "nog maar 4u" "nog maar 3u"...

dank u alvast om te "luisteren" ;)
Alle reacties Link kopieren
"Onder andere heb ik het gevoel dat ze te veel van mij verwachten (en van mijn kennis). Ik krijg heel erg moeilijke opdrachten waardoor ik veel dingen moet vragen aan mijn collega's. Hierdoor gaat mijn zelfvertrouwen erg naar beneden. Ook is het zo dat het werk me toch niet zo ligt. Ik wil absoluut niet als 100% programmeur aan de slag gaan, maar na deze bachelor zou ik graag nog iets bij studeren in een economische richting.

Daarnaast vind ik de sfeer van het bedrijf ook helemaal niet mijn ding. Er wordt veel druk gelegd, veel stress,... er zijn wel een aantal positieve punten zoals dat we om de twee weken de vrijdag een uur vroeger naar huis mogen, maar het lijkt wel alsof deze dingen meer zijn om een goed beeld op te hangen. Ik hoor veel werknemers klagen over loon, dingen voor op kantoor die ze zelf moeten aankopen,... in deze 5 weken dat ik er werk, zijn al 6 mensen weggegaan (van de 40 werknemers). "

Met de sfeer zul je het gewoon even moeten doen TO. Je loopt er slechts stage en klagers heb je overal.
Verder zit je er toch om te leren? Wees blij dat ze je kennis zo hoog inschatten dat ze moeilijke dingen aan je vragen. Daar leer je van. Samenwerken, de juiste dingen vragen, prioriteren, nee zeggen. Maar ook: aankaarten als het niet gaat.
Het is maar stage. Na een paar maanden kun je de deur gewoon achter je dicht trekken. En zolang je er nog naartoe moet doe alleen het hoognodige.
Alle reacties Link kopieren
Dan ga ik even een beetje een tegendraads advies geven: Als het echt zo rot is daar, stoppen!
Ik heb ook ergens stage gelopen, dat was een 5 maanden stage, en ben na 2-3 maanden gestopt. Wat heeft geleid tot een half jaar studie vertraging. Ik voelde me daar zo ontzettend rot en niet op mijn plek. Het was echt een enorme opluchting toen ik eindelijk gestopt was. Nu moet ik zeggen dat ik door die stage echt gevaarlijk dicht op het randje van een burn-out zat, ben echt op tijd gestopt. Moest daarna nog weken bijkomen voor ik weer mezelf was.
Dus voor mij was stoppen het beste, misschien voor jou ook wel?
In mijn ogen is het einde van de stage niet het einde van de wereld, en ook niet van je (school) carriere.
Dit om maar even aan te geven dat toegeven dat iets je niet ligt ook niet erg is.
Maar als jij denkt dat doorgaan voor jou het beste is, dan zou ik wel gaan beginnen met aangeven dat het je teveel wordt. Gewoon bij je stagebegeleider in het bedrijf. Je kan tegen die persoon best zeggen dat je er gaandeweg achter bent gekomen dat dit uiteindelijk niet het werk voor jou is. Daarmee laat je alleen zien dat je beschikt over zelfreflectie. En als ze je dingen vragen die te moeilijk zijn, ook aangeven. Of in de trant van "Ja dat wil ik wel proberen, maar alleen als *collega* mij hierin kan begeleiden"
Alle reacties Link kopieren
Wat ontzettend vervelend zeg! Ik zou twee adviezen kunnen geven: Of inderdaad schouders eronder en doorgaan, zoals nessemeisje en redbulletje zeggen. Of (wat ik zou doen) stoppen en een betere stageplek zoeken. Je zit er om straks een goede start te kunnen maken op de arbeidsmarkt en als jij daar depressief en overspannen start, begin je met een 10 tegen 0 achterstand en werk je niet lekker. Daarnaast verdien je het ook om je op een prettige manier te ontwikkelen!

Studievertraging lijkt nu rampzalig, maar als je 10 jaar verder bent weet je het misschien al niet eens meer. Als je nu zo doorgaat en je krijgt een burn-out dan heb je veel meer "vertraging".

Maar als je gewoon doorgaat omdat je ervan af wilt zijn snap ik het ook. :redrose:
Misschien kun je het omdraaien, en er een aantal waardevolle lessen uit halen. Bijvoorbeeld: welke sfeer past wel bij jou als je straks een fulltime baan gaat zoeken? En hoe ga je om met (te) hoge werkdruk? Als je vindt dat er te veel van je wordt verwacht, hoe kun je daar dan het beste op reageren?

Als je het op die manier bekijkt, worden het misschien nog een paar heel waardevolle weken voor je.
Alle reacties Link kopieren
Ik had je een pb gestuurd maar om de een of andere reden blijft die bij postvak uit staan. Weet iemand waardoor dat komt?
Heb je er al op je stageplek zelf over gesproken (om geruis in de communicatie te voorkomen, direct met je leidinggevende)? Of wellicht een gesprek met je stagebegeleider erbij? Wat ik geleerd heb in het leven, is dat je van je hart geen moordkuil moet maken. Daarnaast als iemand niet weet over je gevoelens, dan kunnen ze er ook niets aan doen.
Alle reacties Link kopieren
Dank u voor de vele reacties :) stoppen is voor mij niet echt een optie omdat ik er inderdaad gewoon klaar mee wil zijn. Ik denk ook dat het soort werk (elke dag 8 uur aan de bureau zitten en op de laptop staren) niet echt 100% mijn ding is en op een andere stageplaats zal het toch gelijkaardig zijn. Ik besef ook goed genoeg dat het bedrijf op zich niets te verwijten valt want ze doen niets verkeerd, maar het is gewoon helemaal niet mijn type omgeving.

Waardevolle lessen heb ik er zeker al uitgehaald! Ik ken mezelf er nu wel veel beter door, maar echt leuk is anders haha...

Met mijn stagebegeleider hier op het werk heb ik het er nog niet over gehad. Ik heb vooral schrik dat ze mij dan een mindere evaluatie gaan geven, ook al is het natuurlijk niet mijn schuld dat ik het werk niet graag doe.
paloma schreef:
27-03-2018 13:54
Heb je er al op je stageplek zelf over gesproken (om geruis in de communicatie te voorkomen, direct met je leidinggevende)? Of wellicht een gesprek met je stagebegeleider erbij? Wat ik geleerd heb in het leven, is dat je van je hart geen moordkuil moet maken. Daarnaast als iemand niet weet over je gevoelens, dan kunnen ze er ook niets aan doen.
Dit.
Gelijk aangeven wat je niet snapt of wat je nodig hebt bij een te lastige opdracht.
Lukt dat niet dan ga je later, desnoods met een briefje met wat je nog wil weten of mist om deze opdracht te doen.
Wil niemand je te woord staan dan lever je de opdracht met motivatie weer in. Je bent tenslotte stagiair en wel uitvoeren kost je bedrijf geld.
Nu ben ik wel iets te bijdehant maar ik had net dit gesprek:.
' groepje, weet je al wanneer je dat en dat gaat organiseren'
' nou nee, ik organiseer helemaal niks. Geen tijd voor'
' het moet wel gebeuren'
' snap ik. Maar niet door mij *motivatie waarom*'
' toch moet het gebeuren'
' ja joh succes ermee!'
' jij hoort dit toch te doen? Jouw functie is blablabla en daar hoort dit bij, en het is echt alleen maar even...'
' kan maar toch ga ik het niet doen'
'wanneer denk je dat het gepland kan worden'
'het moet voor die en die datum maar dat gaat mij echt niet lukken. Hoe ga je dat regelen?"
' ja jij, groepje, moet dan dit en dit en dat doen, en dan zus en dan zo, en dan wil ik ook nog dat en dat...'
' ja das echt veel werk. Geen tijd voor, jammer hoor, had er best zin in gehad maar gaat echt niet lukken'
Collega ontploft en mompelt nog iets over manager.
WhiteCollar1996 schreef:
27-03-2018 14:35
Met mijn stagebegeleider hier op het werk heb ik het er nog niet over gehad. Ik heb vooral schrik dat ze mij dan een mindere evaluatie gaan geven, ook al is het natuurlijk niet mijn schuld dat ik het werk niet graag doe.
Je hoeft het ook niet als een probleem te brengen, die opgelost moet worden. Ga eens samen lunchen of thee drinken in de pauze met je leidinggevende of vraag om een bila. Breng het als iets wat je over jezelf hebt geleerd, tijdens deze stage, en bedank de leidinggevende voor de leermomenten die je hebt mogen ervaren; zowel op werkgebied als persoonlijke ontwikkeling. Vraag om feedback voor de toekomst, en eventueel over je huidige functioneren. Wees open, eerlijk, constructief en positief.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven