Psyche
alle pijlers
Heb ik Boulimia?
dinsdag 23 juni 2009 om 11:11
Normaal post ik hier onder een andere nick, maar i.v.m. herkenning en (nog) niemand van mijn problemen af weet doe ik het maar even zo.
Ik ben een gezonde vrouw van 37 jaar en single. Heb een heel leuk leven, lieve en leuke familie en vrienden. Doe alle dingen die ik wil doen (o.a. reizen), heb een leuk huis, auto onder mijn kont en heb geen financiële problemen. Heb alles zo op het oog op orde...behalve mijn eetgedrag.
Vanmorgen leek het alsof ik het ineens voor mijn kiezen kreeg. Had gisteravond weer een weergaloze eetbui. Niet normaal aan een gezonde maaltijd gezeten, maar aan het begin van de avond speciaal naar de super geweest om (ongezond) eten in te slaan. In de auto al een pak koeken op. Thuisgekomen heb ik een heel pak pannekoeken (10 stuks) op. Een uur later zat ik alweer aan de chips en borrelnoten en daarna weer een pak koeken op...tot ik niet meer kon. Ik geef daarna niet over....nooit gedaan ook. Wat ik de laatste tijd dan wel doe is laxeermiddelen nemen om het zo snel mogelijk weer kwijt te raken. Niemand in mijn omgeving weet dat ik dit doe.
Vanaf mijn 16e ben ik dikker geworden. Ik deed toen al stiekum snoepen, maar niet in de mate waarin ik dit nu doe. Op mijn 19e samen gaan wonen met iemand die alles kon eten wat hij maar wou en ik at vrolijk mee. Had in die tijd geen last van extreme eetbuien, maar het was wel iedere avond vrolijk een zak chips. Op mijn 25e werd ik weer vrijgezel. Door destijds de stress ben ik toen wat afgevallen. Ook geen extreme eetbuien gehad voorzover ik me kan herinneren. Op mijn 27e ontmoette ik mijn ex-man en 3 jaar later zijn we gaan samenwonen en later getrouwd. Allebei hielden we enorm van lekker eten en snoepen en kwam ik dus behoorlijk aan. Tot het moment dat ik 98 kilo woog...Moet er nog wel even bij zeggen dat ik in de voorgaande jaren (vanaf mijn 19e) ook verschillende dieetpogingen heb ondernomen. 1000-calorieen, 600 (!) calorieen (en dat zelfs via de huisarts), Atkins, Sonja Bakker (in den beginne toen ze nog niet populair was), via dietiste van een zorginstelling. Mijn gewicht heeft aardig geschommeld, maar bleef in die jaren tussen de 85 en 98 kilo. Na mijn scheiding 2 jaar geleden heb ik ook weer enkele lijnpogingen gedaan. Karin de Zoete, Sonja Bakker, en Cambridge dieet...
Dan viel ik weer wat af, maar na een tijd kreeg ik last van enorme eetbuien waardoor ik weer aankwam. Nu is het dus zover gekomen dat ik aan de laxeermiddelen zit om maar weer niet teveel aan te komen. Ik was juist lekker afgevallen en zat onder de 80 kilo...nu is er dus weer 6 kilo bij en dat in 3 weken...Ik sport wel 2x per week.
Ik zat vanmorgen op internet te lezen over boulimia en het was zo herkenbaar Ik heb het gevoel ook dat ik nu de controle erover begin te verliezen...krijg steeds vaker eetbuien. Wat ik me afvroeg...is het mogelijk dat dit zich op latere leeftijd ontwikkeld?
Ik ben een gezonde vrouw van 37 jaar en single. Heb een heel leuk leven, lieve en leuke familie en vrienden. Doe alle dingen die ik wil doen (o.a. reizen), heb een leuk huis, auto onder mijn kont en heb geen financiële problemen. Heb alles zo op het oog op orde...behalve mijn eetgedrag.
Vanmorgen leek het alsof ik het ineens voor mijn kiezen kreeg. Had gisteravond weer een weergaloze eetbui. Niet normaal aan een gezonde maaltijd gezeten, maar aan het begin van de avond speciaal naar de super geweest om (ongezond) eten in te slaan. In de auto al een pak koeken op. Thuisgekomen heb ik een heel pak pannekoeken (10 stuks) op. Een uur later zat ik alweer aan de chips en borrelnoten en daarna weer een pak koeken op...tot ik niet meer kon. Ik geef daarna niet over....nooit gedaan ook. Wat ik de laatste tijd dan wel doe is laxeermiddelen nemen om het zo snel mogelijk weer kwijt te raken. Niemand in mijn omgeving weet dat ik dit doe.
Vanaf mijn 16e ben ik dikker geworden. Ik deed toen al stiekum snoepen, maar niet in de mate waarin ik dit nu doe. Op mijn 19e samen gaan wonen met iemand die alles kon eten wat hij maar wou en ik at vrolijk mee. Had in die tijd geen last van extreme eetbuien, maar het was wel iedere avond vrolijk een zak chips. Op mijn 25e werd ik weer vrijgezel. Door destijds de stress ben ik toen wat afgevallen. Ook geen extreme eetbuien gehad voorzover ik me kan herinneren. Op mijn 27e ontmoette ik mijn ex-man en 3 jaar later zijn we gaan samenwonen en later getrouwd. Allebei hielden we enorm van lekker eten en snoepen en kwam ik dus behoorlijk aan. Tot het moment dat ik 98 kilo woog...Moet er nog wel even bij zeggen dat ik in de voorgaande jaren (vanaf mijn 19e) ook verschillende dieetpogingen heb ondernomen. 1000-calorieen, 600 (!) calorieen (en dat zelfs via de huisarts), Atkins, Sonja Bakker (in den beginne toen ze nog niet populair was), via dietiste van een zorginstelling. Mijn gewicht heeft aardig geschommeld, maar bleef in die jaren tussen de 85 en 98 kilo. Na mijn scheiding 2 jaar geleden heb ik ook weer enkele lijnpogingen gedaan. Karin de Zoete, Sonja Bakker, en Cambridge dieet...
Dan viel ik weer wat af, maar na een tijd kreeg ik last van enorme eetbuien waardoor ik weer aankwam. Nu is het dus zover gekomen dat ik aan de laxeermiddelen zit om maar weer niet teveel aan te komen. Ik was juist lekker afgevallen en zat onder de 80 kilo...nu is er dus weer 6 kilo bij en dat in 3 weken...Ik sport wel 2x per week.
Ik zat vanmorgen op internet te lezen over boulimia en het was zo herkenbaar Ik heb het gevoel ook dat ik nu de controle erover begin te verliezen...krijg steeds vaker eetbuien. Wat ik me afvroeg...is het mogelijk dat dit zich op latere leeftijd ontwikkeld?
dinsdag 23 juni 2009 om 11:23
Gezond ben je in ieder geval niet met eten bezig.
Bezoekje aan de huisarst lijkt mij heel verstandig voordat het uit de hand loopt en je steeds meet verstrikt raak in je gedrag.
Het kan ook dat je last hebt van een eetbuienstoornis.
Dat lijkt mij eerlijk gezegd eerder het geval.
Ook heel verevelend en daar heb je zeker hulp bij nodig.
Probeer alsjeblieft te stoppen met de laxeertabletten.
Je valt er niet van af!!
Dat is maar schijn,je verliest wat vocht.
En je darmen raken leeg zodat je je lichter gaat voelen.
Wel verziekt het je darmen en op termijn gaan die opstandig worden waardoor je juist een opgezette buik krijgt.
Je darmen worden lui en een normale stoelgang is een lange weg om dat weer terug te krijgen.
Bovendien krijg je op den duur allerlei gevaarlijke klachten doordat je electrolyten balans verstoord door vochttekort.
En dat is erg gevaarlijk voor je hart.
Het werkt ook erg verslavend dus ik hoop echt dat je er snel mee stopt.
Bezoekje aan de huisarst lijkt mij heel verstandig voordat het uit de hand loopt en je steeds meet verstrikt raak in je gedrag.
Het kan ook dat je last hebt van een eetbuienstoornis.
Dat lijkt mij eerlijk gezegd eerder het geval.
Ook heel verevelend en daar heb je zeker hulp bij nodig.
Probeer alsjeblieft te stoppen met de laxeertabletten.
Je valt er niet van af!!
Dat is maar schijn,je verliest wat vocht.
En je darmen raken leeg zodat je je lichter gaat voelen.
Wel verziekt het je darmen en op termijn gaan die opstandig worden waardoor je juist een opgezette buik krijgt.
Je darmen worden lui en een normale stoelgang is een lange weg om dat weer terug te krijgen.
Bovendien krijg je op den duur allerlei gevaarlijke klachten doordat je electrolyten balans verstoord door vochttekort.
En dat is erg gevaarlijk voor je hart.
Het werkt ook erg verslavend dus ik hoop echt dat je er snel mee stopt.
dinsdag 23 juni 2009 om 11:24
Hey Tiger,
Klinkt wel als een soort van boulimia. Ken dat eigenlijk ook wel een beetje. Als ik een zak chips openmaak dan moet de zak ook echt op. Gelukkig zal ik daarna geen laxeringsmiddelen gebruiken of kotsen.
Wens je heel veel sterkte toe en raad je aan om hulp te gaan zoeken. Volgensmij kun je ook op oudere leeftijd boulimia ontwikkelen.
Klinkt wel als een soort van boulimia. Ken dat eigenlijk ook wel een beetje. Als ik een zak chips openmaak dan moet de zak ook echt op. Gelukkig zal ik daarna geen laxeringsmiddelen gebruiken of kotsen.
Wens je heel veel sterkte toe en raad je aan om hulp te gaan zoeken. Volgensmij kun je ook op oudere leeftijd boulimia ontwikkelen.
dinsdag 23 juni 2009 om 11:24
Tigger, of je inderdaad boulimia hebt weet ik niet. Weet wel dat je op een heel ongezonde manier met eten omgaat en dat je je lijf op deze manier ernstige schade toebrengt. Zou als ik jou was zo snel mogelijk naar de huisarts gaan en je laten doorverwijzen naar iemand die je kan helpen bij je eetprobleem.
dinsdag 23 juni 2009 om 11:30
Een eetstoornis kun je volgens mij ook op iedere leeftijd ontwikkelen. Daar zijn onderliggende redenen voor. Dat je schrijft dat je leven zo leuk is, zal dan denk ik ook niet helemaal kloppen. Wellicht zijn er gevoelens die je bij jezelf niet toelaat, maar zo op een onbewuste manier toch op gaan spelen en onderdrukt worden?
Raad je ook aan om zo snel mogelijk een afspraak met de huisarts te maken, zeker omdat je schrijft dat je de controle verliest. Geloof me, dat is het niet waard. Help jezelf en zoek hulp.
Raad je ook aan om zo snel mogelijk een afspraak met de huisarts te maken, zeker omdat je schrijft dat je de controle verliest. Geloof me, dat is het niet waard. Help jezelf en zoek hulp.
dinsdag 23 juni 2009 om 11:40
Dank jullie voor jullie reacties...heb net even een potje gejankt en daarna de huisarts gebeld. Kan daar morgenmiddag naartoe.
Wat betreft mijn leuke leven...ik mag daarover echt niet klagen. Tuurlijk zijn er ook wel mindere momenten, maar heb niet het idee dat dat me dwars zit. Waar ik wel destijds een behoorlijk knauw van heb gekregen is het feit dat pas nadat ik getrouwd ben, mijn man ontzettend jaloers is geworden en mij ontzettend heeft beperkt in mijn sociale leven. Of dat kwam doordat hij toen met zichzelf in de knoop zat...ik weet het niet. We hebben toen nooit hulp gezocht en uiteindelijk heb ik de knoop door moeten hakken en voor mezelf gekozen. Maar eer dat het zover was ben ik wel heel diep gegaan.
Wat betreft mijn leuke leven...ik mag daarover echt niet klagen. Tuurlijk zijn er ook wel mindere momenten, maar heb niet het idee dat dat me dwars zit. Waar ik wel destijds een behoorlijk knauw van heb gekregen is het feit dat pas nadat ik getrouwd ben, mijn man ontzettend jaloers is geworden en mij ontzettend heeft beperkt in mijn sociale leven. Of dat kwam doordat hij toen met zichzelf in de knoop zat...ik weet het niet. We hebben toen nooit hulp gezocht en uiteindelijk heb ik de knoop door moeten hakken en voor mezelf gekozen. Maar eer dat het zover was ben ik wel heel diep gegaan.
dinsdag 23 juni 2009 om 11:58
Misschien herken je hier wat in?
http://www.eetstoornis.be/binge_eating.htm
Heel veel succes, en goed dat je de stap naar de huisarts heb gemaakt, dat is in ieder geval een begin!
http://www.eetstoornis.be/binge_eating.htm
Heel veel succes, en goed dat je de stap naar de huisarts heb gemaakt, dat is in ieder geval een begin!
dinsdag 23 juni 2009 om 12:08
quote:hanbuikzwijntje schreef op 23 juni 2009 @ 11:58:
Misschien herken je hier wat in?
http://www.eetstoornis.be/binge_eating.htm
Heel veel succes, en goed dat je de stap naar de huisarts heb gemaakt, dat is in ieder geval een begin!Volgens mij hang ik er nu een beetje tussenin tussen Boulimia en BED, omdat ik nu wel zover ben dat ik de eetbui 'verwerk'. Afijn...dat ik een probleem heb is wel duidelijk
Misschien herken je hier wat in?
http://www.eetstoornis.be/binge_eating.htm
Heel veel succes, en goed dat je de stap naar de huisarts heb gemaakt, dat is in ieder geval een begin!Volgens mij hang ik er nu een beetje tussenin tussen Boulimia en BED, omdat ik nu wel zover ben dat ik de eetbui 'verwerk'. Afijn...dat ik een probleem heb is wel duidelijk
dinsdag 23 juni 2009 om 12:19
dinsdag 23 juni 2009 om 12:35
Als je een heel pak koeken naar binnen krijgt zonder dat ze je neus uitkomen en daarna nog 10 pannekoeken eet (was je niet misselijk tijdens het bakken?) dan heb je volgens mij een aandoening. In ieder geval een grote maag. Boulimia is een goede mogelijkheid, maar ook andere lichamelijke aandoeningen zijn mogelijk. De dokter kan het je vertellen na wat proefjes in het ziekenhuis.
dinsdag 23 juni 2009 om 12:51
'Wat proefjes in het ziekenhuis'? Waar heb jij het nou over...
Dat jij een eetprobleem hebt, is wel duidelijk. Erg goed van je dat je je ha hebt gebeld! Waarschijnlijk wordt je doorverwezen naar een (GZ-)psycholoog die je verder kan helpen of iig kan doorverwijzen naar iemand die dat wel kan.
En die laxeerpillen: gelijk de prullenbak in! ZO slecht voor je lijf... Je gaat op een gegeven moment juist vocht vasthouden, waardoor je dikker lijkt. Je darmen werken niet meer naar behoren. Dan voel je je nog meer beroerd.
Laat weten hoe het verder afloopt. Heel veel succes!
Dat jij een eetprobleem hebt, is wel duidelijk. Erg goed van je dat je je ha hebt gebeld! Waarschijnlijk wordt je doorverwezen naar een (GZ-)psycholoog die je verder kan helpen of iig kan doorverwijzen naar iemand die dat wel kan.
En die laxeerpillen: gelijk de prullenbak in! ZO slecht voor je lijf... Je gaat op een gegeven moment juist vocht vasthouden, waardoor je dikker lijkt. Je darmen werken niet meer naar behoren. Dan voel je je nog meer beroerd.
Laat weten hoe het verder afloopt. Heel veel succes!
Een mens lijdt het meest onder het lijden dat hij vreest
dinsdag 23 juni 2009 om 12:51
Het lijkt of er tenminste iets met het gevoel van verzadiging mis is. Gewoonlijk als je een hoeveelheid eet en dan niet te snel dat treedt er een gevoel van desinteresse in voedsel en zelfs weerzin op. Je kaken krijg je dan niet goed meer van elkaar om je mond open te doen. Op de een of andere manier heb je dat mechanisme niet.
dinsdag 23 juni 2009 om 13:10
Groll, dan ken je het principe van een eetstoornis niet. Gelukkig maar.
Ik kan op een slechte dag 6000 kcal eten. Nou ja, eigenlijk meer, want op een gegeven moment durf ik niet verder te tellen. En dat dagen achter elkaar. Die kaken van mij blijven maar malen hoor. Tijdens een eetbui zijn er meerdere mechanismen aan de gang buiten puur biologische (vooral psychische) die overeten mogelijk maken.
Bij een eetstoornis gaat het erom dat je grotere hoeveelheden eet dan een gemiddeld persoon op zou kunnen, of juist bijna niks eet (anorexia), dat je je er slecht over voelt dat je teveel gegeten hebt, dat je manieren van compensatie zoekt (laxeren, overmatig sporten zoals ik, braken) of juist niet (BED).
Hoe dan ook, is dat hokje an sich niet belangrijk. Het gaat erom dat je inziet waarom je het doet, zodat je het gevoel kunt herkennen voordat je daadwerkelijk de eetbui krijgt.
Ik kan op een slechte dag 6000 kcal eten. Nou ja, eigenlijk meer, want op een gegeven moment durf ik niet verder te tellen. En dat dagen achter elkaar. Die kaken van mij blijven maar malen hoor. Tijdens een eetbui zijn er meerdere mechanismen aan de gang buiten puur biologische (vooral psychische) die overeten mogelijk maken.
Bij een eetstoornis gaat het erom dat je grotere hoeveelheden eet dan een gemiddeld persoon op zou kunnen, of juist bijna niks eet (anorexia), dat je je er slecht over voelt dat je teveel gegeten hebt, dat je manieren van compensatie zoekt (laxeren, overmatig sporten zoals ik, braken) of juist niet (BED).
Hoe dan ook, is dat hokje an sich niet belangrijk. Het gaat erom dat je inziet waarom je het doet, zodat je het gevoel kunt herkennen voordat je daadwerkelijk de eetbui krijgt.
Een mens lijdt het meest onder het lijden dat hij vreest
dinsdag 23 juni 2009 om 14:05
Wat ik graag wil weten is waardoor dit veroorzaakt wordt. Heb geen echt schokkende dingen in mijn leven meegemaakt. Eigenlijk een heel gelukkige jeugd gehad. Ben niet meer gepest dan een ander (noem maar even wat dingen), een druk sociaal leven, alhoewel dat tijdens mijn huwelijk wel anders was.
Wel laat ik graag naar buiten toe blijken dat het allemaal prima met me gaat, dat ik sterk ben en altijd vrolijk. Net nog een vriend aan de telefoon gehad, zit dan net te doen of het allemaal ok is...echt lachuh met mij, terwijl ik er niet uit zie van het janken. Net of ik een knop om kan zetten.
Ik hoop dat ik er met wat hulp een vinger achter kan krijgen.
Wel laat ik graag naar buiten toe blijken dat het allemaal prima met me gaat, dat ik sterk ben en altijd vrolijk. Net nog een vriend aan de telefoon gehad, zit dan net te doen of het allemaal ok is...echt lachuh met mij, terwijl ik er niet uit zie van het janken. Net of ik een knop om kan zetten.
Ik hoop dat ik er met wat hulp een vinger achter kan krijgen.
dinsdag 23 juni 2009 om 14:50
Groll.
Bij een eetstoornis werken deze mechanismen niet meer.
Daar werkt de psyche boven het biologische.
Bovendien als je de signalen stelselmatig negeert verdwijnen ze ook.
Trigger.
Het kunnen ook minder zware oorzaken zijn die je gedrag veroorzaken.
Verveling bijv. of onvrede over bepaalde dingen zoals het nu in je leven gaat.
Ook werken eetbuien verslavend.
Als je er al een aantal keer aan hebt toegegeven kan het verslavende aspect al aanwezig zijn.
Je lichaam verlangt als het ware naar de suikerkick.
Als je overdag ook nog eens matig zou eten (je lijnt regelmatig toch).
Dan is je lichaam van slag en de normale hongersignalen kunnen dan eetbuien uitlokken.
Je herkent het dan echter niet meer als een normaal hongersignaal maar al eetdrang.
Tijdens eetbuien voel je je waarschijnlijk prettig omdat het je afleiding geeft (je bent dan alleen daar mee bezig en dat kan rust in je hoofd opleveren ,let wel,valse rust!!!! korte termijn rust).
Die rust kan iets zijn waar je naar gaar verlangen en zo kan ook dat triggeren om een eetbui te hebben.
Kortom,er spelen nogal wat factoren en er starten nogal wat mechanismen rondom een eetbui.
Bij een eetstoornis werken deze mechanismen niet meer.
Daar werkt de psyche boven het biologische.
Bovendien als je de signalen stelselmatig negeert verdwijnen ze ook.
Trigger.
Het kunnen ook minder zware oorzaken zijn die je gedrag veroorzaken.
Verveling bijv. of onvrede over bepaalde dingen zoals het nu in je leven gaat.
Ook werken eetbuien verslavend.
Als je er al een aantal keer aan hebt toegegeven kan het verslavende aspect al aanwezig zijn.
Je lichaam verlangt als het ware naar de suikerkick.
Als je overdag ook nog eens matig zou eten (je lijnt regelmatig toch).
Dan is je lichaam van slag en de normale hongersignalen kunnen dan eetbuien uitlokken.
Je herkent het dan echter niet meer als een normaal hongersignaal maar al eetdrang.
Tijdens eetbuien voel je je waarschijnlijk prettig omdat het je afleiding geeft (je bent dan alleen daar mee bezig en dat kan rust in je hoofd opleveren ,let wel,valse rust!!!! korte termijn rust).
Die rust kan iets zijn waar je naar gaar verlangen en zo kan ook dat triggeren om een eetbui te hebben.
Kortom,er spelen nogal wat factoren en er starten nogal wat mechanismen rondom een eetbui.
dinsdag 23 juni 2009 om 21:19
boulimia hoeft niet te betekenen dat je braakt, maar kan ook bv doormiddel van laxeren. je zegt dat je geen schokkende dingen hebt meegemaakt, maar dat dacht ik ook, kleine dingen kunnen al een aanleiding zijn en als je onzeker bent, dan komt dat extra hard aan. je bent ook gescheiden, dat is ook niet niks en wellciht doet het je meer zeer dan je in eerste instanite toegeeft.
laxeren is naast braken ontzettend slecht voor je lichaam en houd je het cirkeltje in stant te houden. toen ik nog braakte ging ik eten onder het mom, kots het straks toch allemaal weer uit dus kan lekker doorgaan en die zak kan er ook nog wel bij. wellicht werkt dat bij jou ook zo.
en weet niet meer wie dat zei, maar op moment van eetbui denk/voel je geen honger/verzadiging. pas achteraf voel je je kots en kotsmisselijk.... hoe vaker je het doet, hoe meer je kunt hebben. omgekerde met anorexia, eerst megahonger, maar tijdje later voel je geen honger meer
laxeren is naast braken ontzettend slecht voor je lichaam en houd je het cirkeltje in stant te houden. toen ik nog braakte ging ik eten onder het mom, kots het straks toch allemaal weer uit dus kan lekker doorgaan en die zak kan er ook nog wel bij. wellicht werkt dat bij jou ook zo.
en weet niet meer wie dat zei, maar op moment van eetbui denk/voel je geen honger/verzadiging. pas achteraf voel je je kots en kotsmisselijk.... hoe vaker je het doet, hoe meer je kunt hebben. omgekerde met anorexia, eerst megahonger, maar tijdje later voel je geen honger meer
woensdag 24 juni 2009 om 15:28
Zojuist bij de huisarts geweest en een fijn gesprek gehad. Mijn klachten werden ook zeer serieus genomen en heb een verwijsbrief voor de psycholoog gekregen. Gisteravond ook een hele tijd met m'n vriendin zitten kletsen en ook dat luchtte al op...heel fijn (weet dat ze dit leest ). Morgen ga ik het aan mijn moeder vertellen, die weet nog van niks. Of ik nu BED heb of Boulimia, dat weet ik (nog) niet, maar maakt ook niet uit. Ik heb een probleem en ik ga er wat aan doen.
Voor degene die hier ervaringen mee hebben...zijn jullie ook onder behandeling bij een psycholoog geweest? Hebben jullie nog steeds wel eens eetbuien en hoe gaan jullie hiermee om?
Heb ook alle ongezonde dingen die ik nog in huis had in de prullenbak gemikt. Nu die laxeermiddelen nog...die gaan zo de bak in. Hoop dat ik er nu vanaf kan blijven. Nogmaals bedankt voor jullie reacties
Voor degene die hier ervaringen mee hebben...zijn jullie ook onder behandeling bij een psycholoog geweest? Hebben jullie nog steeds wel eens eetbuien en hoe gaan jullie hiermee om?
Heb ook alle ongezonde dingen die ik nog in huis had in de prullenbak gemikt. Nu die laxeermiddelen nog...die gaan zo de bak in. Hoop dat ik er nu vanaf kan blijven. Nogmaals bedankt voor jullie reacties
woensdag 24 juni 2009 om 15:34
Tjeemig Tigger, je bent echt voortvarend te werk gegaan. Echt goed van je. Denk dat het naast professionele hulp inderdaad ook heel goed is om de mensen die je lief zijn in vertrouwen te nemen.
Heb zelf geen eetstoornis, maar heb er in mijn naaste omgeving mee te maken.
Wil je nogmaals veel sterkte wensen. Een eetstoornis overwinnen is niet makkelijk, maar je hebt gelukkig de eerste stappen inmiddels gezet. Dat is al heel wat. Laat je niet ontmoedigen als het eens tegenzit en schrijf hier gerust over de dingen die er wel en niet goed gaan. Ik lees in elk geval mee en wil je graag van steun en advies voorzien (voor zover ik dat zonder eigen ervaring kan).
Heb zelf geen eetstoornis, maar heb er in mijn naaste omgeving mee te maken.
Wil je nogmaals veel sterkte wensen. Een eetstoornis overwinnen is niet makkelijk, maar je hebt gelukkig de eerste stappen inmiddels gezet. Dat is al heel wat. Laat je niet ontmoedigen als het eens tegenzit en schrijf hier gerust over de dingen die er wel en niet goed gaan. Ik lees in elk geval mee en wil je graag van steun en advies voorzien (voor zover ik dat zonder eigen ervaring kan).
