Psyche
alle pijlers
Heel erg bang,
maandag 18 mei 2009 om 19:41
Hallo iedereen!!
Weet niet of ik met mijn verhaal op de goede pijler zit, maar goed.
Ik wil dit gewoon even kwijt want ik ben ten einde raad.
Mijn ouders zijn hele strenge mensen en hechten heel veel waarde aan hun geloof.
Ikzelf ben heel jong naar nederland gekomen en wilde een normaal leven hebben, maar dat kon niet.
Ik mocht niks van mijn ouders, niet naar vriendinnetjes, niet met jongens praten echt alles wat leuk is als je jong bent werd mij verboden.
Ik deed alles wat niet mocht, onder school-uren, mijn ouders mochten niks weten.
Kwam ik eens 5 minuten te laat kreeg ik klappen, maar niet zomaar een tik, ik werd mishandeld, (met mijn hoofd tegen de muur gegooid, met stokken geslagen.. enz.)
Dit gebeurde regelmatig. Mijn vader sloeg letterlijk de angst in mij.
Er is heel veel gebeurd toen ik jong was, misch dat ik daar later meer over vertel.
Maar goed, op een gegeven moment heb ik gemeld dat ik het huis uitging, 3 dagen later was ik weg.
Ik heb gewoon contact met mijn ouders, maar dat komt voort uit angst, pure angst. Ik probeer mijn zusjes ook zoveel mogelijk te beschermen, als er iets is dan zijn ze bij me, als ze weer eens mishandeld zijn dan vang ik ze op.
Als mijn telefoon gaat en het is iemand ban thuis dan word ik bang, bang dat er iets is, ik begin te transpireren en bel dan ook gelijk terug.
Als ik buiten loop kijk ik om me heen of mijn vader niet in de buurt is.
Ik bel ierdere avond me zusje op, om te kijken of mijn pa thuis is, is hij er niet dan knijp ik hem weer, bang dat ie bij mij in de buurt rondhangt.
Ik heb een hele lieve vriend, als ze daar achterkomen word ik vermoord (echt waar).
Ik kijk altijd over mijn schouder heen, kan niet goed functioneren, heb weinig vrienden.
Zodra ik hards hoor (buren die iets laten vallen ofzo) dan breekt het zweet me uit. Hoeveel nachten heb ik wel niet moeten luisteren naar hoe hij mijn moeder mishandelde. Die flashbacks krijg ik als ik dingen 'hoor'
Ik trek het gewoon niet meer. Ik durf de politie niet in te schakelen, er zijn geen bewijzen (stom, stom stom). En dan nog, al zou ik dat doen, en stel dat hij word gearresteerd, als hij vrijkomt weet hij me te vinden.
Ik ben gewoon zo bang, ik ben zelf bang om dit op te schrijven, bang dat iemand het leest die hem kent.
Ik weet ook niet waarom ik het hier neerzet, mischien alleen om het kwijt te kunnen, kan er met niemand over praten.
Het is een beetje een lang verhaal geworden, sorry daarvoor en alvast bedankt dat jullie dit wilden lezen.
Groetjes
Weet niet of ik met mijn verhaal op de goede pijler zit, maar goed.
Ik wil dit gewoon even kwijt want ik ben ten einde raad.
Mijn ouders zijn hele strenge mensen en hechten heel veel waarde aan hun geloof.
Ikzelf ben heel jong naar nederland gekomen en wilde een normaal leven hebben, maar dat kon niet.
Ik mocht niks van mijn ouders, niet naar vriendinnetjes, niet met jongens praten echt alles wat leuk is als je jong bent werd mij verboden.
Ik deed alles wat niet mocht, onder school-uren, mijn ouders mochten niks weten.
Kwam ik eens 5 minuten te laat kreeg ik klappen, maar niet zomaar een tik, ik werd mishandeld, (met mijn hoofd tegen de muur gegooid, met stokken geslagen.. enz.)
Dit gebeurde regelmatig. Mijn vader sloeg letterlijk de angst in mij.
Er is heel veel gebeurd toen ik jong was, misch dat ik daar later meer over vertel.
Maar goed, op een gegeven moment heb ik gemeld dat ik het huis uitging, 3 dagen later was ik weg.
Ik heb gewoon contact met mijn ouders, maar dat komt voort uit angst, pure angst. Ik probeer mijn zusjes ook zoveel mogelijk te beschermen, als er iets is dan zijn ze bij me, als ze weer eens mishandeld zijn dan vang ik ze op.
Als mijn telefoon gaat en het is iemand ban thuis dan word ik bang, bang dat er iets is, ik begin te transpireren en bel dan ook gelijk terug.
Als ik buiten loop kijk ik om me heen of mijn vader niet in de buurt is.
Ik bel ierdere avond me zusje op, om te kijken of mijn pa thuis is, is hij er niet dan knijp ik hem weer, bang dat ie bij mij in de buurt rondhangt.
Ik heb een hele lieve vriend, als ze daar achterkomen word ik vermoord (echt waar).
Ik kijk altijd over mijn schouder heen, kan niet goed functioneren, heb weinig vrienden.
Zodra ik hards hoor (buren die iets laten vallen ofzo) dan breekt het zweet me uit. Hoeveel nachten heb ik wel niet moeten luisteren naar hoe hij mijn moeder mishandelde. Die flashbacks krijg ik als ik dingen 'hoor'
Ik trek het gewoon niet meer. Ik durf de politie niet in te schakelen, er zijn geen bewijzen (stom, stom stom). En dan nog, al zou ik dat doen, en stel dat hij word gearresteerd, als hij vrijkomt weet hij me te vinden.
Ik ben gewoon zo bang, ik ben zelf bang om dit op te schrijven, bang dat iemand het leest die hem kent.
Ik weet ook niet waarom ik het hier neerzet, mischien alleen om het kwijt te kunnen, kan er met niemand over praten.
Het is een beetje een lang verhaal geworden, sorry daarvoor en alvast bedankt dat jullie dit wilden lezen.
Groetjes
maandag 18 mei 2009 om 20:00
Meisje toch... Is je zusje nog minderjarig? Ik weet dat de volgende stap waarschijnlijk een hele grote en moeilijke is maar misschien is het wel goed om maatschappelijk werk en het Meldpunt Kindermishandeling in te schakelen. Zowel jij als je zusje zijn namelijk het slachtoffer van kindermishandeling en jij zal de eerste stap moeten zetten om het op te laten houden. Hoe moeilijk dat ook is...
Heb je ooit je vriend hierover in vertrouwen genomen? Uberhaupt iemand hierover iets verteld?
Heb je ooit je vriend hierover in vertrouwen genomen? Uberhaupt iemand hierover iets verteld?
maandag 18 mei 2009 om 20:10
Mijn vriend weet er van, hij steunt me ook heel veel, ben ook eens naar de maatschappelijk werker geweest en die raadde mij aan om emdr-therapie te doen, maar dat is dus merendeels gericht op trauma ver werking, ik heb wel een trauma maar het speelt nog steeds.
Mijn ene zusje is meerderjarig nu, andere bijna.
Er is al eens een melding bij jeugdzorg gemaakt, maar dat schoot niks op.
We durven ook allemaal geen aangifte oid te doen omdat er nog meer familieleden zijn die ons dan wat aan kunnen doen.
Dit verhaal is nog niet eens alles, maar ik ben zoo bang voor herkenbaarheid dat ik neit alles neer kan zetten.
Mijn ene zusje is meerderjarig nu, andere bijna.
Er is al eens een melding bij jeugdzorg gemaakt, maar dat schoot niks op.
We durven ook allemaal geen aangifte oid te doen omdat er nog meer familieleden zijn die ons dan wat aan kunnen doen.
Dit verhaal is nog niet eens alles, maar ik ben zoo bang voor herkenbaarheid dat ik neit alles neer kan zetten.
maandag 18 mei 2009 om 20:12
maandag 18 mei 2009 om 20:14
Vreselijk zeg, jouw situatie... en alles wat je meedraagt.
Ik zou inderdaad EMDR niet aanraden op dit moment...
Ik begrijp je angst volkomen en weet niet wat een realistisch advies naar je zou zijn. Hopelijk hebben anderen hier meer zicht op.
Wel geloof ik dat je heel sterk bent, en dat je trots mag zijn dat je ook je zusjes nog helpt.
Ik zou inderdaad EMDR niet aanraden op dit moment...
Ik begrijp je angst volkomen en weet niet wat een realistisch advies naar je zou zijn. Hopelijk hebben anderen hier meer zicht op.
Wel geloof ik dat je heel sterk bent, en dat je trots mag zijn dat je ook je zusjes nog helpt.
maandag 18 mei 2009 om 20:20
Jeetje, begin al te huilen als ik de reacties lees, omdat ik het nooit echt hardop heb uitgesproken,
Ik zou het liefst gewoon willen verdwijnen, geen contact meer met hun hebben.
Ik ben nu bezig met mijn moeder over te halen om te remigreren. Door mijn vader heeft ze niks kunnen opbouwen in nl. geen vrienden, niemand om haar heen.
Ze durfde nooit bij hem weg te gaan. Ik hoop zo dat ik haar kan overhalen, dan is dat al een last minder.
Ik hou zoveel van mijn moeder, echt zij is zo'n sterke vrouw.
Ik heb wel eens toen ik jong was gezien hoe mijn vader benzine over haar heen gooide en haar in brand wilde steken, en nog meer ergere dingen. En nog is ze bij hem gebleven, terwijl het ook nog eens een gedwongen huwelijk was.
Zij is echt mijn prioriteit, ik wil haar gelukkig zien.
Ik zou het liefst gewoon willen verdwijnen, geen contact meer met hun hebben.
Ik ben nu bezig met mijn moeder over te halen om te remigreren. Door mijn vader heeft ze niks kunnen opbouwen in nl. geen vrienden, niemand om haar heen.
Ze durfde nooit bij hem weg te gaan. Ik hoop zo dat ik haar kan overhalen, dan is dat al een last minder.
Ik hou zoveel van mijn moeder, echt zij is zo'n sterke vrouw.
Ik heb wel eens toen ik jong was gezien hoe mijn vader benzine over haar heen gooide en haar in brand wilde steken, en nog meer ergere dingen. En nog is ze bij hem gebleven, terwijl het ook nog eens een gedwongen huwelijk was.
Zij is echt mijn prioriteit, ik wil haar gelukkig zien.
maandag 18 mei 2009 om 20:22
Meid, meid, meid, wat een hel voor je.....
Ik denk dat een ferme therapie heel goed is voor jou. Kunnen je zusjes bij jou wonen? Worden zij ook geslagen?
En wat doen ze jou dan als ze er achter komen dat jij met mensen gepraat hebt Tulpje?
Je familie staat niet boven de wet, dat zullen ze zelf toch ook wel weten? Of is het zó erg dat je familie echt denkt te kunnen doen wat ze zelf willen? Dat kán namelijk echt niet hoor.
Jij hoeft niet eens contact met ze te hebben als je dat niet wil. Dat klinkt allemaal veel makkelijker dan het is, dat begrijp ik echt hoor maar therapie zal je veel sterker maken. Je bent niet zo weerloos als je zelf denkt te zijn. Je zult misschien rigoureuze maatregelen moeten treffen in je leven maar er zijn absoluut manieren om te ontsnappen uit de hel waarin je leeft.
Maatschappelijk werk is niet genoeg voor jou, jij hebt veel intensievere begeleiding nodig om te leren dat je niet alles zomaar hoeft te accepteren. Ook al is iemand 100 keer familie, er zijn grenzen aan wat iemand je aan mag en kan doen.
Ik hoop dat je verder gaat met het zoeken van hulp en misschien helpt het je ook om hier te schrijven. Dat hoop ik ook heel erg.
Goh meid, ik voel met je mee.....
Liefs
(f)
Ik denk dat een ferme therapie heel goed is voor jou. Kunnen je zusjes bij jou wonen? Worden zij ook geslagen?
En wat doen ze jou dan als ze er achter komen dat jij met mensen gepraat hebt Tulpje?
Je familie staat niet boven de wet, dat zullen ze zelf toch ook wel weten? Of is het zó erg dat je familie echt denkt te kunnen doen wat ze zelf willen? Dat kán namelijk echt niet hoor.
Jij hoeft niet eens contact met ze te hebben als je dat niet wil. Dat klinkt allemaal veel makkelijker dan het is, dat begrijp ik echt hoor maar therapie zal je veel sterker maken. Je bent niet zo weerloos als je zelf denkt te zijn. Je zult misschien rigoureuze maatregelen moeten treffen in je leven maar er zijn absoluut manieren om te ontsnappen uit de hel waarin je leeft.
Maatschappelijk werk is niet genoeg voor jou, jij hebt veel intensievere begeleiding nodig om te leren dat je niet alles zomaar hoeft te accepteren. Ook al is iemand 100 keer familie, er zijn grenzen aan wat iemand je aan mag en kan doen.
Ik hoop dat je verder gaat met het zoeken van hulp en misschien helpt het je ook om hier te schrijven. Dat hoop ik ook heel erg.
Goh meid, ik voel met je mee.....
Liefs
(f)
maandag 18 mei 2009 om 20:32
Oh wat lief eleonora!!
Ik besef inderdaad dat ik hulp moet zoeken, mischien eerst iets om mijn angst in bedwang te houden, want door mijn angst durf ik geen stappen te ondernemen.
En wat delphicat schreef over het dagboek, dat is wel een goed idee, al heb ik nare ervaringen met dagboeken.
Lang leve de kluisjes op school waar ik al mijn 'geheimen' in kon bewaren.
Mijn zusjes kunnen helaas niet bij mij wonen, woon in een kamer namelijk.
Ik wil graag een huis kopen met mijn vriend, maar weet niet eens hoe ik dat zou moeten doen, als mijn vader daar achter komt dan overleef ik het niet.
Mijn vriend is namelijk van een ander geloof. En tsja elk ander geloof is niet goed he!!
Ik wil gewoon een normaal leven, ik wil kunnen genieten.
Ik wil niet meer de hele wereld op mijn schouders dragen.
Ik besef inderdaad dat ik hulp moet zoeken, mischien eerst iets om mijn angst in bedwang te houden, want door mijn angst durf ik geen stappen te ondernemen.
En wat delphicat schreef over het dagboek, dat is wel een goed idee, al heb ik nare ervaringen met dagboeken.
Lang leve de kluisjes op school waar ik al mijn 'geheimen' in kon bewaren.
Mijn zusjes kunnen helaas niet bij mij wonen, woon in een kamer namelijk.
Ik wil graag een huis kopen met mijn vriend, maar weet niet eens hoe ik dat zou moeten doen, als mijn vader daar achter komt dan overleef ik het niet.
Mijn vriend is namelijk van een ander geloof. En tsja elk ander geloof is niet goed he!!
Ik wil gewoon een normaal leven, ik wil kunnen genieten.
Ik wil niet meer de hele wereld op mijn schouders dragen.
maandag 18 mei 2009 om 20:39
Ik weet dat het ongelooflijk klinkt, geloof me, dat realiseer ik me. Maar je hóeft geen contact meer te hebben met je vader als je dat niet wilt. In jouw geval is het alleen heel erg moeilijk dat je wél contact wilt met je moeder en je zusjes. Dus dan zit je ook met die tiran van een man.
Wil je moeder bij je vader blijven? Zou ze weg willen bij hem? Weg durven?
Ik zit maar gewoon mee te denken hoor, denk niet dat ik het licht opvat. Ik probeer gewoon een aanvaardbaar scenario te bedenken voor een beter leven voor jou en je moeder en zussen.
Wil je moeder bij je vader blijven? Zou ze weg willen bij hem? Weg durven?
Ik zit maar gewoon mee te denken hoor, denk niet dat ik het licht opvat. Ik probeer gewoon een aanvaardbaar scenario te bedenken voor een beter leven voor jou en je moeder en zussen.
maandag 18 mei 2009 om 20:49
Mijn vader heeft mijn moeder zo afgezonderd van alles dat ze het leven niet echt kent (als je snapt wat ik bedoel)
Ze spreekt niet voldoende nederlands, ze heeft hier geen vrienden. Ze werkt sinds kort wel, en daar probeert ze wat contacten te maken, maar erg makkelijk is dat niet.
Dus stel dat mijn moeder zou weggaan bij hem dan zou ze niet weten wat ze moet doen, we wonen al heel lang in nederland, maar zij kent het niet.
Nooit een restaurant in geweest, (voordat ik haar een aantal keer mee uit eten nam) nooit in een andere stad geweest.
Ze durft niet eens naar mij toe te komen, terwijl ik niet zo gek ver woon, je hoeft niet eens over te stappen in de trein.
Mijn vader heeft zoveel invloed op haar dat ze totaal niet weet hoe de wereld echt in elkaar zit.
Daarom probeer ik haar te overtuigen om te remigreren, dan kan ik mijn zusjes in huis nemen (als ik dan een huisje heb) en de rest zoekt het maar uit. Dan kan ik ale contact verbreken met mijn vader en de rest.
Ze spreekt niet voldoende nederlands, ze heeft hier geen vrienden. Ze werkt sinds kort wel, en daar probeert ze wat contacten te maken, maar erg makkelijk is dat niet.
Dus stel dat mijn moeder zou weggaan bij hem dan zou ze niet weten wat ze moet doen, we wonen al heel lang in nederland, maar zij kent het niet.
Nooit een restaurant in geweest, (voordat ik haar een aantal keer mee uit eten nam) nooit in een andere stad geweest.
Ze durft niet eens naar mij toe te komen, terwijl ik niet zo gek ver woon, je hoeft niet eens over te stappen in de trein.
Mijn vader heeft zoveel invloed op haar dat ze totaal niet weet hoe de wereld echt in elkaar zit.
Daarom probeer ik haar te overtuigen om te remigreren, dan kan ik mijn zusjes in huis nemen (als ik dan een huisje heb) en de rest zoekt het maar uit. Dan kan ik ale contact verbreken met mijn vader en de rest.
maandag 18 mei 2009 om 20:53
Waar ik ook heel erg mee zit is dat door de angst die ik heb en het altijd maar gehoorzamen, ik niet van mij af kan slaan.
Er word op werk over me heen gelopen, durf geen nee te zeggen.
Ik durf pas sinds kort mensen recht in hun ogen aan te kijken. Als ik mijn vader recht in zijn ogen aankeek dan kreeg ik klappen, het getuigt niet van respect als je dat doet.
En normaliter getuigt het juist niet van respect als je de ander niet aankijkt.
Er word op werk over me heen gelopen, durf geen nee te zeggen.
Ik durf pas sinds kort mensen recht in hun ogen aan te kijken. Als ik mijn vader recht in zijn ogen aankeek dan kreeg ik klappen, het getuigt niet van respect als je dat doet.
En normaliter getuigt het juist niet van respect als je de ander niet aankijkt.
maandag 18 mei 2009 om 20:54
Dan moet je dus het contact met je moeder opofferen. Maar lieffie, dan snap ik dit stukje niet.quote: Ik hou zoveel van mijn moeder, echt zij is zo'n sterke vrouw.
Ik heb wel eens toen ik jong was gezien hoe mijn vader benzine over haar heen gooide en haar in brand wilde steken, en nog meer ergere dingen. En nog is ze bij hem gebleven, terwijl het ook nog eens een gedwongen huwelijk was.
Zij is echt mijn prioriteit, ik wil haar gelukkig zien. Als zij je prioriteit is, dan is remigreren mét je vader toch helemaal niet fijn voor haar? Of denk je dat het voor haar echt beter is om terug te gaan?
Ik heb wel eens toen ik jong was gezien hoe mijn vader benzine over haar heen gooide en haar in brand wilde steken, en nog meer ergere dingen. En nog is ze bij hem gebleven, terwijl het ook nog eens een gedwongen huwelijk was.
Zij is echt mijn prioriteit, ik wil haar gelukkig zien. Als zij je prioriteit is, dan is remigreren mét je vader toch helemaal niet fijn voor haar? Of denk je dat het voor haar echt beter is om terug te gaan?
maandag 18 mei 2009 om 20:56
Benzine over haar heen? Jezus Christus!
Wat een situatie. Ik zou die vent nooit meer willen zien en 'm waarschijnlijk zelfs iets aan doen, maar ja, je moeder....Je zusjes zijn straks weg natuurlijk als ze ouder zijn, maar je moeder...
Kun je er met je vriend wel over praten? En hoe kan je vader erachter komen dat je samen zou wonen met je vriend?
Sorry dat ik het zeg, maar wat een ontzettende klootzak. Geen enkel geloof geeft een vrijbrief tot mishandeling, onderdrukking en poging tot MOORD. Kun je geen geestelijke inschakelen? Een imam neem ik aan? Of hindoestaans?
Niet dat hij dit doet vanuit zijn geloof. Hij is een sadist. Maar wie weet kan een geestelijke hem overtuigen van het feit dat hij zeer fout bezig is. Ik ben hier extreem op tegen, maar nood breekt wet. De wet is hij namelijk niet bang voor....misschien dan toch voor de toorn Gods?
Wat een situatie. Ik zou die vent nooit meer willen zien en 'm waarschijnlijk zelfs iets aan doen, maar ja, je moeder....Je zusjes zijn straks weg natuurlijk als ze ouder zijn, maar je moeder...
Kun je er met je vriend wel over praten? En hoe kan je vader erachter komen dat je samen zou wonen met je vriend?
Sorry dat ik het zeg, maar wat een ontzettende klootzak. Geen enkel geloof geeft een vrijbrief tot mishandeling, onderdrukking en poging tot MOORD. Kun je geen geestelijke inschakelen? Een imam neem ik aan? Of hindoestaans?
Niet dat hij dit doet vanuit zijn geloof. Hij is een sadist. Maar wie weet kan een geestelijke hem overtuigen van het feit dat hij zeer fout bezig is. Ik ben hier extreem op tegen, maar nood breekt wet. De wet is hij namelijk niet bang voor....misschien dan toch voor de toorn Gods?
maandag 18 mei 2009 om 21:00
quote:Tulpje123 schreef op 18 mei 2009 @ 20:53:
Waar ik ook heel erg mee zit is dat door de angst die ik heb en het altijd maar gehoorzamen, ik niet van mij af kan slaan.
Er word op werk over me heen gelopen, durf geen nee te zeggen.
Ik durf pas sinds kort mensen recht in hun ogen aan te kijken. Als ik mijn vader recht in zijn ogen aankeek dan kreeg ik klappen, het getuigt niet van respect als je dat doet.
En normaliter getuigt het juist niet van respect als je de ander niet aankijkt.
Je hebt precies het omgekeerde aangeleerd gekregen van hoe het normaal gesproken werkt. Het is te simpel om te zeggen dat je dat dus maar moet gaan veranderen. Natuurlijk kun je het proberen maar je zult er hulp bij nodig hebben.
Wat je wel kunt doen is zelf alvast dingen gaan lezen. Lees eens een paar boeken over assertiviteit. Over hoe dat psychisch in elkaar zit. Zelfhulpboeken kunnen je alvast een zetje in de goede richting geven. Ook over de gevolgen van onderdrukking en mishandeling zijn boekenplanken vol met boeken geschreven. Probeer er vast eens in te duiken, in de materie, over wat het aangericht heeft maar ook over wat je kunt leren om het van je af te schudden.
Je moet het allemaal zelf doen meid, hoe dan ook. Je hebt een hele stap gezet door je verhaal hier te vertellen, dat is heel erg knap van je, heel sterk en dapper. Ik hoop dat je doorgaat met je los te maken en af te leren wat je gewend bent en te ervaren hoe verschrikkelijk mooi het leven kan zijn. En jíj bent daartoe de sleutel. Jij kunt zelf al veel doen, al is het maar lezen om je geest sterk te maken. En ga op een vechtsport. Je familie hoeft het niet te weten. Leer op judo of karate hoe je je lichaam kracht moet geven, hoe je je kunt verdedigen, hoe je door fysiek te ontwikkelen psychisch sterker kunt worden.
Echt meid, jij moet het gaan doen en je kúnt het, ik weet het zeker.
Waar ik ook heel erg mee zit is dat door de angst die ik heb en het altijd maar gehoorzamen, ik niet van mij af kan slaan.
Er word op werk over me heen gelopen, durf geen nee te zeggen.
Ik durf pas sinds kort mensen recht in hun ogen aan te kijken. Als ik mijn vader recht in zijn ogen aankeek dan kreeg ik klappen, het getuigt niet van respect als je dat doet.
En normaliter getuigt het juist niet van respect als je de ander niet aankijkt.
Je hebt precies het omgekeerde aangeleerd gekregen van hoe het normaal gesproken werkt. Het is te simpel om te zeggen dat je dat dus maar moet gaan veranderen. Natuurlijk kun je het proberen maar je zult er hulp bij nodig hebben.
Wat je wel kunt doen is zelf alvast dingen gaan lezen. Lees eens een paar boeken over assertiviteit. Over hoe dat psychisch in elkaar zit. Zelfhulpboeken kunnen je alvast een zetje in de goede richting geven. Ook over de gevolgen van onderdrukking en mishandeling zijn boekenplanken vol met boeken geschreven. Probeer er vast eens in te duiken, in de materie, over wat het aangericht heeft maar ook over wat je kunt leren om het van je af te schudden.
Je moet het allemaal zelf doen meid, hoe dan ook. Je hebt een hele stap gezet door je verhaal hier te vertellen, dat is heel erg knap van je, heel sterk en dapper. Ik hoop dat je doorgaat met je los te maken en af te leren wat je gewend bent en te ervaren hoe verschrikkelijk mooi het leven kan zijn. En jíj bent daartoe de sleutel. Jij kunt zelf al veel doen, al is het maar lezen om je geest sterk te maken. En ga op een vechtsport. Je familie hoeft het niet te weten. Leer op judo of karate hoe je je lichaam kracht moet geven, hoe je je kunt verdedigen, hoe je door fysiek te ontwikkelen psychisch sterker kunt worden.
Echt meid, jij moet het gaan doen en je kúnt het, ik weet het zeker.
maandag 18 mei 2009 om 21:04
Eleonora, ik bedoelde remigreren zonder mijn vader, nee ik wil haar het liefst niet meer met hem zien!! Als ze remigreert dan is ze weer bij haar familie, mijn vader kan stikken.
Digitalis het is ook een klootzak hoor, ik heb vaak genoeg scenario's bedacht om hem wat aan te doen.
Hij is inderdaad niet bang voor de wet. Hij wil zijn eer redden en dat soort onzin.
Ik heb wel eens tegen hem gezegd dat god dit niet goedkeurt enz. maar hoe gelovig hij ook is, hij vind dat god met hem moet afrekenen en niet ik. Volgens hem weet ik niks van god, en niemand kan hem vertellen wat goed en fout is, want dat doet god namelijk als hij dood is.
En ooooh wat heb ik een hekel aan dit geloof gekregen zeg, ik heb de koran heel vaak gelezen en weet precies wat er in staat en alles wat hij doet mag dus niet.
Ik ben ook zo ver dat ik mij wil bekeren naar het geloof van mijn vriend.
EN dat benzine-gevalletje, nou dat is niks vergeleken met wat hij heeft gedaan hoor, hij heeft haar ooit hoogzwanger half doodgeslagen en haar zo achtergelaten, hij heeft zoveel dingen geflikt, dat ik ervan droom dat ik hem vermoord.
Digitalis het is ook een klootzak hoor, ik heb vaak genoeg scenario's bedacht om hem wat aan te doen.
Hij is inderdaad niet bang voor de wet. Hij wil zijn eer redden en dat soort onzin.
Ik heb wel eens tegen hem gezegd dat god dit niet goedkeurt enz. maar hoe gelovig hij ook is, hij vind dat god met hem moet afrekenen en niet ik. Volgens hem weet ik niks van god, en niemand kan hem vertellen wat goed en fout is, want dat doet god namelijk als hij dood is.
En ooooh wat heb ik een hekel aan dit geloof gekregen zeg, ik heb de koran heel vaak gelezen en weet precies wat er in staat en alles wat hij doet mag dus niet.
Ik ben ook zo ver dat ik mij wil bekeren naar het geloof van mijn vriend.
EN dat benzine-gevalletje, nou dat is niks vergeleken met wat hij heeft gedaan hoor, hij heeft haar ooit hoogzwanger half doodgeslagen en haar zo achtergelaten, hij heeft zoveel dingen geflikt, dat ik ervan droom dat ik hem vermoord.
maandag 18 mei 2009 om 21:11
Godverdomme. Ja, dat is het gevaar van een sadist in combinatie met een sterke religieuze samenleving. God oordeelt wel, dus hou je erbuiten.
Ik kan het me zeer goed voorstellen dat je hem wat aan wil doen. Eerlijk gezegd (en dit is geen advies he) had ik het al gedaan. Wat een schurftig iemand.
Vechtsport is een goede. Niet enkel ben je in staat je te verdedigen, maar je krijgt meer zelfvertrouwen en je kunt je woede kanaliseren. Iets praktisch als Krav Maga is misschien wat voor je.
Wat een gedoe zeg. Misschien kun je toch een melding ergens maken, ook al is er geen bewijs. Er zijn volgens mij wel verschillende groepen die omgaan met culturele verschillen en geweld dat er uit voortvloeit. De eerwraakproblematiek bijvoorbeeld. Misschien hebben zij tips voor je.
Oh en ik begrijp dat het voelt als persoonlijke wraak als je je bekeert tot een ander geloof, maar je mag ook je eigen ideeen er op nahouden. Misschien geloof je gewoon niet, ook prima (ik ben zelf atheist maar wil dat niet per se aan je opdringen). Je bent al genoeg beoordeeld in het leven, ga eerst maar eens uitzoeken wat je zelf nu eigenlijk vindt, en wie weet past een ander geloof (je vriend is christelijk of joods?) er bij. En misschien vind je in elk geloof wel iets, of misschien ben je een atheist.
Ik kan het me zeer goed voorstellen dat je hem wat aan wil doen. Eerlijk gezegd (en dit is geen advies he) had ik het al gedaan. Wat een schurftig iemand.
Vechtsport is een goede. Niet enkel ben je in staat je te verdedigen, maar je krijgt meer zelfvertrouwen en je kunt je woede kanaliseren. Iets praktisch als Krav Maga is misschien wat voor je.
Wat een gedoe zeg. Misschien kun je toch een melding ergens maken, ook al is er geen bewijs. Er zijn volgens mij wel verschillende groepen die omgaan met culturele verschillen en geweld dat er uit voortvloeit. De eerwraakproblematiek bijvoorbeeld. Misschien hebben zij tips voor je.
Oh en ik begrijp dat het voelt als persoonlijke wraak als je je bekeert tot een ander geloof, maar je mag ook je eigen ideeen er op nahouden. Misschien geloof je gewoon niet, ook prima (ik ben zelf atheist maar wil dat niet per se aan je opdringen). Je bent al genoeg beoordeeld in het leven, ga eerst maar eens uitzoeken wat je zelf nu eigenlijk vindt, en wie weet past een ander geloof (je vriend is christelijk of joods?) er bij. En misschien vind je in elk geloof wel iets, of misschien ben je een atheist.
maandag 18 mei 2009 om 21:17
quote:Tulpje123 schreef op 18 mei 2009 @ 21:04:
Eleonora, ik bedoelde remigreren zonder mijn vader, nee ik wil haar het liefst niet meer met hem zien!! Als ze remigreert dan is ze weer bij haar familie, mijn vader kan stikken.
Ik snap je helemaal. Ja, je moeder weer terug naar mensen met wie ze in godshemelsnaam kan práten echt...
Wat een eenzaamheid....
Eleonora, ik bedoelde remigreren zonder mijn vader, nee ik wil haar het liefst niet meer met hem zien!! Als ze remigreert dan is ze weer bij haar familie, mijn vader kan stikken.
Ik snap je helemaal. Ja, je moeder weer terug naar mensen met wie ze in godshemelsnaam kan práten echt...
Wat een eenzaamheid....
maandag 18 mei 2009 om 21:23
Ik ben me inderdaad aan het orienteren op een vechtsport, zou graag iets willen waar je iemand snel mee kan uitschakelen (mocht het ooit nodig zijn)
En mijn woede, ja, mijn vriend heeft veel te verduren gehad in het begin, oh wat kon ik snel kwaad worden zeg, maar hij is zo'n rustige jongen, dat ik dat een beetje overneem.
Ik ga van de week even naar de bieb om te kijken wat ik kan vinden aan boeken, ben enorm leesverslaafd, dus dat zal geen probleem zijn.
Mijn vriend is christen, ik ben dus van huis uit moslim, islam heeft hele mooie dingen hoor, maar ik voel me er dus echt niet meer lekker bij. Mischien is het ook wel een wraakactie hoor.
Maar het geloof is mij er dus ook ingeslagen en daardoor weet ik dus niet of ik wel geloof of niet. Ik MOEST geloven, en nu leer ik mezelf stukje bij beetje kennen.
Op dit moment hou ik me er niet heel veel mee bezig, doe even niet aan geloof. Weet niet meer wat ik wel en niet moet geloven.
Er worden zoveel nare dingen gedaan in naam van god, dat ik vaak twijfel of er wel een god bestaat.
Een aanhanger van de islam (mijn vader), en als god zijnde laat je je aanhangers dit mensen aandoen??
Maar goed, dat geloof dat komt wel, ik wil eerst mijn familie gelukkig zien.
Ik zal eens even googlen op die eerwraak instanties, kijken wat er uit komt.
Ooit zoiets idioots dat eerwraak, nooit echt begrepen, want de manelijke familieleden thuis die komen met hordes vriendinnetjes en drank thuis.
En mijn woede, ja, mijn vriend heeft veel te verduren gehad in het begin, oh wat kon ik snel kwaad worden zeg, maar hij is zo'n rustige jongen, dat ik dat een beetje overneem.
Ik ga van de week even naar de bieb om te kijken wat ik kan vinden aan boeken, ben enorm leesverslaafd, dus dat zal geen probleem zijn.
Mijn vriend is christen, ik ben dus van huis uit moslim, islam heeft hele mooie dingen hoor, maar ik voel me er dus echt niet meer lekker bij. Mischien is het ook wel een wraakactie hoor.
Maar het geloof is mij er dus ook ingeslagen en daardoor weet ik dus niet of ik wel geloof of niet. Ik MOEST geloven, en nu leer ik mezelf stukje bij beetje kennen.
Op dit moment hou ik me er niet heel veel mee bezig, doe even niet aan geloof. Weet niet meer wat ik wel en niet moet geloven.
Er worden zoveel nare dingen gedaan in naam van god, dat ik vaak twijfel of er wel een god bestaat.
Een aanhanger van de islam (mijn vader), en als god zijnde laat je je aanhangers dit mensen aandoen??
Maar goed, dat geloof dat komt wel, ik wil eerst mijn familie gelukkig zien.
Ik zal eens even googlen op die eerwraak instanties, kijken wat er uit komt.
Ooit zoiets idioots dat eerwraak, nooit echt begrepen, want de manelijke familieleden thuis die komen met hordes vriendinnetjes en drank thuis.
maandag 18 mei 2009 om 21:27
Wat ben je goed bezig Tulpje....
Zó sterk dat je ontworstelt aan een manier van leven die geen leven is voor jou en je moeder en zussen.
Ga daar voorál mee door. Laat je door nie-mand tegenhouden. Oriënteer je op alles wat je denkt dat je zal helpen bij het proces waar je doorheen gaat nu.
Lees je er suf over. Er zullen nog een heleboel schellen van je ogen gaan vallen. En ga op die sport. Ontwikkel je. Je bent klein gehouden, nu ga je groeien en wel op je eigen manier!
Zó sterk dat je ontworstelt aan een manier van leven die geen leven is voor jou en je moeder en zussen.
Ga daar voorál mee door. Laat je door nie-mand tegenhouden. Oriënteer je op alles wat je denkt dat je zal helpen bij het proces waar je doorheen gaat nu.
Lees je er suf over. Er zullen nog een heleboel schellen van je ogen gaan vallen. En ga op die sport. Ontwikkel je. Je bent klein gehouden, nu ga je groeien en wel op je eigen manier!
maandag 18 mei 2009 om 21:33
Krav maga dus Tulpje! Dat is er om in verschillende omstandigheden iemand uit te schakelen.
Kan me voorstellen hoor dat je het op je vriend botviert. Het is niet logisch (immers, je vriend heeft je niets gedaan) maar wel begrijpelijk. Hij staat dichtbij, je kunt je vader niet confronteren omdat hij zijn eigen waarheid heeft geschetst waarin hij oppermachtig is en die stomme wijven maar hebben te luisteren...
Ik weet niet hoe het systeem werkt, maar ik zou het eerst proberen bij een insantie die er ervaring mee heeft. Misschien dat je toch een melding kan maken bij de politie, dat je op de kaart wordt gezet, dat er een reeele dreiging is...
God wat moet dit vreselijk zijn. Je zusjes en je moeder zo te zien worden behandeld, en geen vader te hebben maar een tiran.
Gelukkig ben je slim en sterk en weet je dat hij fout zit, niet jij. Er staan een hoop dingen in de Koran (ook in de Bijbel) over geweld, maar het spreekt elkaar tegen hoor. Weet jij beter nog want jij hebt 'm helemaal gelezen. De houding van je vader wordt ook veroordeeld in dat boek, dus hij hoeft daar geen rechten aan te ontlenen. Nergens aan trouwens, want dit gedrag hoort niet. En het is inderdaad heel hypocriet dat de manenn vanalles mogen en de vrouwen niet. Dit haalt men weermaals niet uit de Koran, maar uit jarenlange culturele indoctrinatie en eigen vrouwenhaat. Sukkels!
Kan me voorstellen hoor dat je het op je vriend botviert. Het is niet logisch (immers, je vriend heeft je niets gedaan) maar wel begrijpelijk. Hij staat dichtbij, je kunt je vader niet confronteren omdat hij zijn eigen waarheid heeft geschetst waarin hij oppermachtig is en die stomme wijven maar hebben te luisteren...
Ik weet niet hoe het systeem werkt, maar ik zou het eerst proberen bij een insantie die er ervaring mee heeft. Misschien dat je toch een melding kan maken bij de politie, dat je op de kaart wordt gezet, dat er een reeele dreiging is...
God wat moet dit vreselijk zijn. Je zusjes en je moeder zo te zien worden behandeld, en geen vader te hebben maar een tiran.
Gelukkig ben je slim en sterk en weet je dat hij fout zit, niet jij. Er staan een hoop dingen in de Koran (ook in de Bijbel) over geweld, maar het spreekt elkaar tegen hoor. Weet jij beter nog want jij hebt 'm helemaal gelezen. De houding van je vader wordt ook veroordeeld in dat boek, dus hij hoeft daar geen rechten aan te ontlenen. Nergens aan trouwens, want dit gedrag hoort niet. En het is inderdaad heel hypocriet dat de manenn vanalles mogen en de vrouwen niet. Dit haalt men weermaals niet uit de Koran, maar uit jarenlange culturele indoctrinatie en eigen vrouwenhaat. Sukkels!
maandag 18 mei 2009 om 21:46
Nou ik heb net even gegoogled op krav maga, dat lijkt me wel een goede vechtsport, ga me ook gelijk aanmelden voor een proefles.
Jullie zijn echt lief, het geeft me op de 1 of andere manier een fijn gevoel om het op te schrijven.
Ik moet aankomende zaterdag naar mijn ouders, ik zie er nu al tegen op. Ben dan ook dagen van tevoren chagerijnig en niet op me gemak.
En ja wij vrouwen worden nogal gehaat zeg. Alles is onze schuld, we zijn allemaal hoeren.
Als ik vroeger een spijkerbroek met een topje aantrok (geneens blote buik of iets) dan was ik gelijk een hoer, want iedereen kon de contouren van me kont zien bla bla bla.
Dus heb vroeger ook de meest lelijke kleding gedragen, vaak dan in de toiletten van school snel iets leuks aantrekken.
Mijn zusjes doen nu exact hetzelfde, die verstoppen hun bikini's zelfs bij mij.
Kolere wat kan ik me boos maken zeg als ik dit typ, ik haat die man zo erg!!
Jullie zijn echt lief dat jullie meedenken.
Jullie zijn echt lief, het geeft me op de 1 of andere manier een fijn gevoel om het op te schrijven.
Ik moet aankomende zaterdag naar mijn ouders, ik zie er nu al tegen op. Ben dan ook dagen van tevoren chagerijnig en niet op me gemak.
En ja wij vrouwen worden nogal gehaat zeg. Alles is onze schuld, we zijn allemaal hoeren.
Als ik vroeger een spijkerbroek met een topje aantrok (geneens blote buik of iets) dan was ik gelijk een hoer, want iedereen kon de contouren van me kont zien bla bla bla.
Dus heb vroeger ook de meest lelijke kleding gedragen, vaak dan in de toiletten van school snel iets leuks aantrekken.
Mijn zusjes doen nu exact hetzelfde, die verstoppen hun bikini's zelfs bij mij.
Kolere wat kan ik me boos maken zeg als ik dit typ, ik haat die man zo erg!!
Jullie zijn echt lief dat jullie meedenken.
dinsdag 19 mei 2009 om 08:03
Blijf jij vooral typen meid. Dat is zo lekker van een forum, je tiept en tiept en er is altijd wel iemand die met je mee wil denken
Zaterdag op bezoek bij je ouders. Probeer je op je zusjes en je moeder te concentreren.
En steek je licht eens op over wat je kunt doen, bij http://www.huiselijkgeweld.nl/ bijvoorbeeld. Gewoon praten, informatie aanvragen, wijzer worden. Misschien kun je ook eens met iemand van de politie praten, ze kunnen niks doen zolang er geen aangifte is gedaan maar ze kunnen ook informatie geven, zodat jij weet waar je aan toe bent, wettelijk.
Je moet sterker worden en dat doe je door je te omringen door mensen die weten waar ze het over hebben. Je vader minacht de wet hier in Nederland maar hij heeft er wel degelijk mee te maken. Dus als het puntje bij het paaltje komt dan is hij de lul als er aangifte wordt gedaan (mocht dat ooit nodig zijn in jouw ogen dan he).
Dat onderdrukken van vrouwen in de naam van het geloof is iets waar ik net als Digi op kots echt. Dat is allemaal zo middeleeuws en het mag gewoon niet wat je vader doet. Punt. Jij hebt dus gelijk en hij niet. Hoe je het ook wendt of keert.
Doe die proefles! Dat sporten zal je ook weer sterker maken en die kracht ga je nog nodig hebben.
(f)
Zaterdag op bezoek bij je ouders. Probeer je op je zusjes en je moeder te concentreren.
En steek je licht eens op over wat je kunt doen, bij http://www.huiselijkgeweld.nl/ bijvoorbeeld. Gewoon praten, informatie aanvragen, wijzer worden. Misschien kun je ook eens met iemand van de politie praten, ze kunnen niks doen zolang er geen aangifte is gedaan maar ze kunnen ook informatie geven, zodat jij weet waar je aan toe bent, wettelijk.
Je moet sterker worden en dat doe je door je te omringen door mensen die weten waar ze het over hebben. Je vader minacht de wet hier in Nederland maar hij heeft er wel degelijk mee te maken. Dus als het puntje bij het paaltje komt dan is hij de lul als er aangifte wordt gedaan (mocht dat ooit nodig zijn in jouw ogen dan he).
Dat onderdrukken van vrouwen in de naam van het geloof is iets waar ik net als Digi op kots echt. Dat is allemaal zo middeleeuws en het mag gewoon niet wat je vader doet. Punt. Jij hebt dus gelijk en hij niet. Hoe je het ook wendt of keert.
Doe die proefles! Dat sporten zal je ook weer sterker maken en die kracht ga je nog nodig hebben.
(f)
dinsdag 19 mei 2009 om 08:21
Tjee Tulpje wat een verhaal!
Misschien heb je ook iets aan deze site: http://www.eerwraak.info/organisaties
En deze: http://www.hetjl.nl/hetjl/ Die laatste is van het juridisch loket. Je kan hen helemaal gratis en vrijblijvend om juridisch advies vragen.
Wat je vader doet is niet normaal, niet goed en niet toegestaan! Wat vreselijk naar dat je je voelt alsof je moet oppassen en op je hoede moet zijn voor je eigen familie.
Misschien heb je ook iets aan deze site: http://www.eerwraak.info/organisaties
En deze: http://www.hetjl.nl/hetjl/ Die laatste is van het juridisch loket. Je kan hen helemaal gratis en vrijblijvend om juridisch advies vragen.
Wat je vader doet is niet normaal, niet goed en niet toegestaan! Wat vreselijk naar dat je je voelt alsof je moet oppassen en op je hoede moet zijn voor je eigen familie.
I only get one shot at life - so I shoot to kill
