Psyche
alle pijlers
Heimwee, moeite ouders los te laten
zondag 2 augustus 2009 om 18:45
Heey,
Ik ga volgende week voor het eerst mee met een single vakantie.
Voor het eerst zonder ouders. Ik ben erg gehecht aan mijn ouders (enig kind) en vind het vaak moeilijk om zonder ze te kunnen.
Ben inmiddels 23 en heb toch de stap genomen om met een single vakantie mee te gaan. Ook om een beetje van mijn ouders losser te komen.
Nu ben ik bang dat ik heimwee krijg. Ik heb deze reis in februari geboekt, maar heb er altijd een goed gevoel over gehad dat ik dit moet doen en er misschien wel zelfverzekerder van terug kom.
Nu is mijn vraag hebben jullie tips tegen heimwee.
Volgens de organisatie waarmee ik ga is het verstandig om met een open mind op vakantie te gaan, maar hoe doe ik dat. Ik ben altijd aan het denken hoe alles zal gaan, hoe mensen over mij denken.
Zijn er onder jullie misschien mensen die ook ervaringen hebben met een single reis? Of het enig kind zijn en moeite heeft zijn/haar ouders los te laten?
Hoor het graag van jullie.
Ik ga volgende week voor het eerst mee met een single vakantie.
Voor het eerst zonder ouders. Ik ben erg gehecht aan mijn ouders (enig kind) en vind het vaak moeilijk om zonder ze te kunnen.
Ben inmiddels 23 en heb toch de stap genomen om met een single vakantie mee te gaan. Ook om een beetje van mijn ouders losser te komen.
Nu ben ik bang dat ik heimwee krijg. Ik heb deze reis in februari geboekt, maar heb er altijd een goed gevoel over gehad dat ik dit moet doen en er misschien wel zelfverzekerder van terug kom.
Nu is mijn vraag hebben jullie tips tegen heimwee.
Volgens de organisatie waarmee ik ga is het verstandig om met een open mind op vakantie te gaan, maar hoe doe ik dat. Ik ben altijd aan het denken hoe alles zal gaan, hoe mensen over mij denken.
Zijn er onder jullie misschien mensen die ook ervaringen hebben met een single reis? Of het enig kind zijn en moeite heeft zijn/haar ouders los te laten?
Hoor het graag van jullie.
donderdag 20 augustus 2009 om 21:42
Ik lees dit topic nu pas. Wat fijn dat het zo goed is gegaan!!!
Ik ben op jouw leeftijd ook voor het eerst meegeweest met een groepsreis. Het waren meteen 3 weken naar het land van mijn dromen. En ik vond het geweldig!!! Heb mijn ouders ook amper gemist
Een kennis van mij hangt ook behoorlijk aan haar ouders. Behalve haar ouders en broer heeft ze amper iemand. Ze is vorig jaar uit huis gegaan, ze woont 4 minuten lopen bij haar ouders vandaan en dat gaat heel goed.
Ooit zul je toch de stap moeten zetten.
Toen ik uit huis ging was ik ook bang om me ongelukkig te voelen, maar het viel allemaal reuze mee. Ik vind het heerlijk om iets voor mezelf te hebben.
Maar jij hebt de eerste stap gezet en je hebt het naar je zin gehad. Hartstikke goed!!!!!
Ik ben op jouw leeftijd ook voor het eerst meegeweest met een groepsreis. Het waren meteen 3 weken naar het land van mijn dromen. En ik vond het geweldig!!! Heb mijn ouders ook amper gemist
Een kennis van mij hangt ook behoorlijk aan haar ouders. Behalve haar ouders en broer heeft ze amper iemand. Ze is vorig jaar uit huis gegaan, ze woont 4 minuten lopen bij haar ouders vandaan en dat gaat heel goed.
Ooit zul je toch de stap moeten zetten.
Toen ik uit huis ging was ik ook bang om me ongelukkig te voelen, maar het viel allemaal reuze mee. Ik vind het heerlijk om iets voor mezelf te hebben.
Maar jij hebt de eerste stap gezet en je hebt het naar je zin gehad. Hartstikke goed!!!!!
donderdag 20 augustus 2009 om 22:50
quote:Cootje23 schreef op 02 augustus 2009 @ 18:45:
Heey,
Ik ga volgende week voor het eerst mee met een single vakantie.
Voor het eerst zonder ouders. Ik ben erg gehecht aan mijn ouders (enig kind) en vind het vaak moeilijk om zonder ze te kunnen.
Ben inmiddels 23 en heb toch de stap genomen om met een single vakantie mee te gaan. Ook om een beetje van mijn ouders losser te komen.
Nu ben ik bang dat ik heimwee krijg. Ik heb deze reis in februari geboekt, maar heb er altijd een goed gevoel over gehad dat ik dit moet doen en er misschien wel zelfverzekerder van terug kom.
Nu is mijn vraag hebben jullie tips tegen heimwee.
Volgens de organisatie waarmee ik ga is het verstandig om met een open mind op vakantie te gaan, maar hoe doe ik dat. Ik ben altijd aan het denken hoe alles zal gaan, hoe mensen over mij denken.
Zijn er onder jullie misschien mensen die ook ervaringen hebben met een single reis? Of het enig kind zijn en moeite heeft zijn/haar ouders los te laten?
Hoor het graag van jullie.
Misschien kan je (bijna) dagelijks naar huis bellen om te kijken hoe het gaat en om de stem van je ouders even te horen.
Toen ik voor het eerst zonder mijn moeder en zusjes op vakantie ging vond ik dat zó moeilijk. Op Schiphol huilde ik alsof ik ze voorgoed zou verlaten. Ik had er echt moeilijk mee, maar eenmaal op vakantie sprak ik ze heel erg vaak, en dat heeft wel een klein beetje geholpen.
Ik was wel vreselijk blij toen ik ze na een maand weer zag.
Heey,
Ik ga volgende week voor het eerst mee met een single vakantie.
Voor het eerst zonder ouders. Ik ben erg gehecht aan mijn ouders (enig kind) en vind het vaak moeilijk om zonder ze te kunnen.
Ben inmiddels 23 en heb toch de stap genomen om met een single vakantie mee te gaan. Ook om een beetje van mijn ouders losser te komen.
Nu ben ik bang dat ik heimwee krijg. Ik heb deze reis in februari geboekt, maar heb er altijd een goed gevoel over gehad dat ik dit moet doen en er misschien wel zelfverzekerder van terug kom.
Nu is mijn vraag hebben jullie tips tegen heimwee.
Volgens de organisatie waarmee ik ga is het verstandig om met een open mind op vakantie te gaan, maar hoe doe ik dat. Ik ben altijd aan het denken hoe alles zal gaan, hoe mensen over mij denken.
Zijn er onder jullie misschien mensen die ook ervaringen hebben met een single reis? Of het enig kind zijn en moeite heeft zijn/haar ouders los te laten?
Hoor het graag van jullie.
Misschien kan je (bijna) dagelijks naar huis bellen om te kijken hoe het gaat en om de stem van je ouders even te horen.
Toen ik voor het eerst zonder mijn moeder en zusjes op vakantie ging vond ik dat zó moeilijk. Op Schiphol huilde ik alsof ik ze voorgoed zou verlaten. Ik had er echt moeilijk mee, maar eenmaal op vakantie sprak ik ze heel erg vaak, en dat heeft wel een klein beetje geholpen.
Ik was wel vreselijk blij toen ik ze na een maand weer zag.
donderdag 20 augustus 2009 om 23:16
quote:Samarel schreef op 20 augustus 2009 @ 22:50:
[...]
Misschien kan je (bijna) dagelijks naar huis bellen om te kijken hoe het gaat en om de stem van je ouders even te horen.
Toen ik voor het eerst zonder mijn moeder en zusjes op vakantie ging vond ik dat zó moeilijk. Op Schiphol huilde ik alsof ik ze voorgoed zou verlaten. Ik had er echt moeilijk mee, maar eenmaal op vakantie sprak ik ze heel erg vaak, en dat heeft wel een klein beetje geholpen.
Ik was wel vreselijk blij toen ik ze na een maand weer zag.Euh,ze is al terug hoor,en zo te lezen was het leuk
[...]
Misschien kan je (bijna) dagelijks naar huis bellen om te kijken hoe het gaat en om de stem van je ouders even te horen.
Toen ik voor het eerst zonder mijn moeder en zusjes op vakantie ging vond ik dat zó moeilijk. Op Schiphol huilde ik alsof ik ze voorgoed zou verlaten. Ik had er echt moeilijk mee, maar eenmaal op vakantie sprak ik ze heel erg vaak, en dat heeft wel een klein beetje geholpen.
Ik was wel vreselijk blij toen ik ze na een maand weer zag.Euh,ze is al terug hoor,en zo te lezen was het leuk
