Psyche
alle pijlers
Heimwee, moeite ouders los te laten
zondag 2 augustus 2009 om 18:45
Heey,
Ik ga volgende week voor het eerst mee met een single vakantie.
Voor het eerst zonder ouders. Ik ben erg gehecht aan mijn ouders (enig kind) en vind het vaak moeilijk om zonder ze te kunnen.
Ben inmiddels 23 en heb toch de stap genomen om met een single vakantie mee te gaan. Ook om een beetje van mijn ouders losser te komen.
Nu ben ik bang dat ik heimwee krijg. Ik heb deze reis in februari geboekt, maar heb er altijd een goed gevoel over gehad dat ik dit moet doen en er misschien wel zelfverzekerder van terug kom.
Nu is mijn vraag hebben jullie tips tegen heimwee.
Volgens de organisatie waarmee ik ga is het verstandig om met een open mind op vakantie te gaan, maar hoe doe ik dat. Ik ben altijd aan het denken hoe alles zal gaan, hoe mensen over mij denken.
Zijn er onder jullie misschien mensen die ook ervaringen hebben met een single reis? Of het enig kind zijn en moeite heeft zijn/haar ouders los te laten?
Hoor het graag van jullie.
Ik ga volgende week voor het eerst mee met een single vakantie.
Voor het eerst zonder ouders. Ik ben erg gehecht aan mijn ouders (enig kind) en vind het vaak moeilijk om zonder ze te kunnen.
Ben inmiddels 23 en heb toch de stap genomen om met een single vakantie mee te gaan. Ook om een beetje van mijn ouders losser te komen.
Nu ben ik bang dat ik heimwee krijg. Ik heb deze reis in februari geboekt, maar heb er altijd een goed gevoel over gehad dat ik dit moet doen en er misschien wel zelfverzekerder van terug kom.
Nu is mijn vraag hebben jullie tips tegen heimwee.
Volgens de organisatie waarmee ik ga is het verstandig om met een open mind op vakantie te gaan, maar hoe doe ik dat. Ik ben altijd aan het denken hoe alles zal gaan, hoe mensen over mij denken.
Zijn er onder jullie misschien mensen die ook ervaringen hebben met een single reis? Of het enig kind zijn en moeite heeft zijn/haar ouders los te laten?
Hoor het graag van jullie.
zondag 2 augustus 2009 om 18:53
Hee,
Ik heb 8 dagen geboekt. Is lang zat voor mij.
Mijn probleem is, als mijn ouders er straks niet meer zijn. Ben ik alleen. Ik heb geen broers of zussen. De angst dat ik ze kwijt raak is zo groot. Daarom probeer is met deze vakantie iets losser van ze te komen.
Heb ook geen vriendje. En heb vaak ook behoefte aan iemand die mij een knuffel geeft of iemand waar ik op terug kan vallen.
Nu kan ik alleen bij mijn ouders terecht.
Snap je?
Ik heb 8 dagen geboekt. Is lang zat voor mij.
Mijn probleem is, als mijn ouders er straks niet meer zijn. Ben ik alleen. Ik heb geen broers of zussen. De angst dat ik ze kwijt raak is zo groot. Daarom probeer is met deze vakantie iets losser van ze te komen.
Heb ook geen vriendje. En heb vaak ook behoefte aan iemand die mij een knuffel geeft of iemand waar ik op terug kan vallen.
Nu kan ik alleen bij mijn ouders terecht.
Snap je?
zondag 2 augustus 2009 om 18:53
Neem iets mee waar je op moeilijke momenten iets aan kan hebben. Je favoriete muziek, een mooi boek, je eigen kussensloop, zoiets.
Ik denk eigenlijk dat het nu heel eng lijkt (logisch) maar als je eenmaal op vakantie bent, je minder tijd hebt voor heimwee. Waarschijnlijk zijn je dagen gevuld met leuke dingen.
Je kunt ook een reisdagboekje bijhouden. Als je het moeilijk hebt ga je schrijven, dat geeft ook een soort afleiding.
Wel dapper trouwens dat je dit geboekt hebt!
Ik denk eigenlijk dat het nu heel eng lijkt (logisch) maar als je eenmaal op vakantie bent, je minder tijd hebt voor heimwee. Waarschijnlijk zijn je dagen gevuld met leuke dingen.
Je kunt ook een reisdagboekje bijhouden. Als je het moeilijk hebt ga je schrijven, dat geeft ook een soort afleiding.
Wel dapper trouwens dat je dit geboekt hebt!
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zondag 2 augustus 2009 om 18:55
Ik heb ook altijd last van heimwee gehad. Gewoon blik op oneindig en lekker genieten. Toen ik er last van had belden we nog met een gewone telefoon (de mobilo bestond nog niet voor de gewone mens) en we hadden nog geen internet. (Djeez... voel me nu bijna bejaard).
Nu kun je lekker privé op je kamer bellen met je mobieltje. Al doe je het kort even elke avond dan heb je toch even contact. Je kunt in internetcafé's of in hotels ook even een mailtje sturen. Gewoon lekker contact houden met het thuisfront, maar wel proberen te genieten. Je zult de aankomende jaren wel meer van dit soort dingen ondernemen.
Nu kun je lekker privé op je kamer bellen met je mobieltje. Al doe je het kort even elke avond dan heb je toch even contact. Je kunt in internetcafé's of in hotels ook even een mailtje sturen. Gewoon lekker contact houden met het thuisfront, maar wel proberen te genieten. Je zult de aankomende jaren wel meer van dit soort dingen ondernemen.
zondag 2 augustus 2009 om 18:55
Heb je ook geen ooms, tantes of grootouders?
Of goede vriendinnen?
Ik snap je angst wel. Ik heb een grote familie en ben 1 van 4 kinderen. De kans dat ik ooit alleen overblijf is nauwelijks aanwezig.
Maar ik denk dat jij je leven niet moet laten beïnvloeden door het idee dat je ouders er ooit niet meer zullen zijn. (of zijn ze momenteel ziek?)
Of goede vriendinnen?
Ik snap je angst wel. Ik heb een grote familie en ben 1 van 4 kinderen. De kans dat ik ooit alleen overblijf is nauwelijks aanwezig.
Maar ik denk dat jij je leven niet moet laten beïnvloeden door het idee dat je ouders er ooit niet meer zullen zijn. (of zijn ze momenteel ziek?)
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
zondag 2 augustus 2009 om 18:57
Je zult naast je ouders toch een eigen leven moeten proberen op te bouwen. Dit hoeft niet persé met een partner te gebeuren maar je kunt ook heel veel hebben aan je goede vrienden.
Misschien wordt het tijd om je vleugels uit te slaan en lekker op jezelf te gaan. Er zal een moment komen dat je afscheid moet nemen van je ouders, maar tot die tijd moet je gewoon lekker genieten van hun aanwezigheid en zelf je eigen leven kleur geven.
Misschien wordt het tijd om je vleugels uit te slaan en lekker op jezelf te gaan. Er zal een moment komen dat je afscheid moet nemen van je ouders, maar tot die tijd moet je gewoon lekker genieten van hun aanwezigheid en zelf je eigen leven kleur geven.
zondag 2 augustus 2009 om 18:58
Ik heb ook ooit een singlereis gemaakt en was bang voor heimwee, maar dan naar mijn kinderen.
Hoe dichter het bij kwam, hoe erger mijn gedachten!
Ben gegaan, natuurlijk, en had een geweldige vakantie! Ik had een klein notitieboekje gekocht en iedere keer als ik de kans had schreef ik er in. Kleine dingetjes, maar vooral wat we gedaan hadden die dag, hoe de dag was verlopen, welke prachtige dingen we hadden gezien, wat we gegeten hadden, welke mensen we ontmoet hadden, welke gesprekken enz. Bij thuiskomst had ik een mooi verslag van alles, ik had het denk ik niet zo uit mijn hoofd kunnen vertellen.
Het heeft mij enorm afgeleid van mijn gedachten over heimwee en ik heb enorm genoten van mijn reis!
Ik wens jou dan ook een fantastische vakantie toe!
Hoe dichter het bij kwam, hoe erger mijn gedachten!
Ben gegaan, natuurlijk, en had een geweldige vakantie! Ik had een klein notitieboekje gekocht en iedere keer als ik de kans had schreef ik er in. Kleine dingetjes, maar vooral wat we gedaan hadden die dag, hoe de dag was verlopen, welke prachtige dingen we hadden gezien, wat we gegeten hadden, welke mensen we ontmoet hadden, welke gesprekken enz. Bij thuiskomst had ik een mooi verslag van alles, ik had het denk ik niet zo uit mijn hoofd kunnen vertellen.
Het heeft mij enorm afgeleid van mijn gedachten over heimwee en ik heb enorm genoten van mijn reis!
Ik wens jou dan ook een fantastische vakantie toe!
zondag 2 augustus 2009 om 18:58
quote:Cootje23 schreef op 02 augustus 2009 @ 18:53:
Hee,
Ik heb 8 dagen geboekt. Is lang zat voor mij.
Mijn probleem is, als mijn ouders er straks niet meer zijn. Ben ik alleen. Ik heb geen broers of zussen. De angst dat ik ze kwijt raak is zo groot. Daarom probeer is met deze vakantie iets losser van ze te komen.
Heb ook geen vriendje. En heb vaak ook behoefte aan iemand die mij een knuffel geeft of iemand waar ik op terug kan vallen.
Nu kan ik alleen bij mijn ouders terecht.
Snap je?
Met een beetje geluk wordt jij 60 voordat je hoeft na te denken over dat waar je nu over schrijft. Is het echt nodig om je hier nu druk over te maken?
Iets losser van je ouders komen op je 23e lijkt me prima (meer dan prima zelfs) maar om dat nou te doen voor als ze er straks niet meer zijn? Of is dat actueel?
V.w.b. die vakantie: Als je je er van te voren al zo druk over maakt krijg je zeker heimwee. Als je, zoals de organisatie ook zegt, probeert te focussen op de leuke dingen van de vakantie (wat ga je allemaal doen, wat ga je zien, wat ga je voor lekkere dingen eten etc. etc.) is het wellicht iets makkelijker.
In een groeps/singlereis heb je trouwens over het algemeen voldoende afleiding en leuke dingen om geen tijd te hebben voor heimwee. Neem je telefoon mee, sms regelematig met je ouders en verder gewoon genieten!
Hee,
Ik heb 8 dagen geboekt. Is lang zat voor mij.
Mijn probleem is, als mijn ouders er straks niet meer zijn. Ben ik alleen. Ik heb geen broers of zussen. De angst dat ik ze kwijt raak is zo groot. Daarom probeer is met deze vakantie iets losser van ze te komen.
Heb ook geen vriendje. En heb vaak ook behoefte aan iemand die mij een knuffel geeft of iemand waar ik op terug kan vallen.
Nu kan ik alleen bij mijn ouders terecht.
Snap je?
Met een beetje geluk wordt jij 60 voordat je hoeft na te denken over dat waar je nu over schrijft. Is het echt nodig om je hier nu druk over te maken?
Iets losser van je ouders komen op je 23e lijkt me prima (meer dan prima zelfs) maar om dat nou te doen voor als ze er straks niet meer zijn? Of is dat actueel?
V.w.b. die vakantie: Als je je er van te voren al zo druk over maakt krijg je zeker heimwee. Als je, zoals de organisatie ook zegt, probeert te focussen op de leuke dingen van de vakantie (wat ga je allemaal doen, wat ga je zien, wat ga je voor lekkere dingen eten etc. etc.) is het wellicht iets makkelijker.
In een groeps/singlereis heb je trouwens over het algemeen voldoende afleiding en leuke dingen om geen tijd te hebben voor heimwee. Neem je telefoon mee, sms regelematig met je ouders en verder gewoon genieten!
zondag 2 augustus 2009 om 19:00
Cootje, weten je ouders ook dat je zo gehecht aan ze bent? Praat je er wel eens met ze over?
Ik vind het ook hartstikke goed van je dat je deze reis geboekt hebt.
Misschien ontmoet je leuke mensen waarmee je na de vakantie eens kunt afspreken. Op een singlereis komen volgens mij ook mensen die contacten zoeken, dus wat dat betreft zit je denk ik wel goed.
Misschien is het een idee om jezelf een beloning te geven als je dit hebt volgehouden, die vakantie. Dat je, als je terugkomt iets leuks voor jezelf koopt. Of iets anders leuks doet.
Het klinkt als een enorme dooddoener, maar 8 dagen zijn zo om.
Ik vind het ook hartstikke goed van je dat je deze reis geboekt hebt.
Misschien ontmoet je leuke mensen waarmee je na de vakantie eens kunt afspreken. Op een singlereis komen volgens mij ook mensen die contacten zoeken, dus wat dat betreft zit je denk ik wel goed.
Misschien is het een idee om jezelf een beloning te geven als je dit hebt volgehouden, die vakantie. Dat je, als je terugkomt iets leuks voor jezelf koopt. Of iets anders leuks doet.
Het klinkt als een enorme dooddoener, maar 8 dagen zijn zo om.
zondag 2 augustus 2009 om 19:03
Bedankt voor jullie reactie´s
Ik wil er ook van genieten, als ik dat niet doe dan heb ik niks aan mijn vakantie.
Ik heb er een goed gevoel over als ik dat niet had was ik ook niet aan die vakantie begonnen.
Ben al eens eerder op mijn 18e met `vriendinnen` op vakantie geweest naar spanje. Vond het verschrikkelijk. Elke avond stappen. Toen ben ik er ook achter gekomen dat dit niet mijn vriendinnen waren. Met deze vakantie kan ik mijn eigen gang gaan en als ik iets niet leuk vind doe ik het niet.
Ik wil er ook van genieten, als ik dat niet doe dan heb ik niks aan mijn vakantie.
Ik heb er een goed gevoel over als ik dat niet had was ik ook niet aan die vakantie begonnen.
Ben al eens eerder op mijn 18e met `vriendinnen` op vakantie geweest naar spanje. Vond het verschrikkelijk. Elke avond stappen. Toen ben ik er ook achter gekomen dat dit niet mijn vriendinnen waren. Met deze vakantie kan ik mijn eigen gang gaan en als ik iets niet leuk vind doe ik het niet.
zondag 2 augustus 2009 om 19:08
Je kan het ook zo zien, dit is de 1e stap op weg naar je eigen zelfstandigheid.
Vroeg of laat zal het toch zo zijn dat je ouders er niet meer zijn, dus petje af dat je nu alvast een stap die richting neemt.
Zie het niet als iets engs, maar als een avontuur, een kans om andere mensen te ontmoeten. Je weet maar nooit wat eruit rolt! (nwe inspiratie, vriendschappen, etc.).
Goed idea om iets mee te nemen van huis voor die moeilijke momenten.
Geniet ervan!
Vroeg of laat zal het toch zo zijn dat je ouders er niet meer zijn, dus petje af dat je nu alvast een stap die richting neemt.
Zie het niet als iets engs, maar als een avontuur, een kans om andere mensen te ontmoeten. Je weet maar nooit wat eruit rolt! (nwe inspiratie, vriendschappen, etc.).
Goed idea om iets mee te nemen van huis voor die moeilijke momenten.
Geniet ervan!
zondag 2 augustus 2009 om 19:17
Hey Cootje23,
Bedankt dat je dit topic hebt aangemaakt. Ik lees hier veel dingen wat ik wel weet, maar ook nooit toelaat. Net als jou ben ik 23 en enorm gehecht aan mijn familie, misschien zelfs een beetje te. Nu ik een huis gekocht hebt en aan het klussen ben geslagen doe ik alles met een linkerhand om het maar niet op te laten schieten. Immers, als het af is, moet ik uit huis en dat wil ik heel graag, maar ook heeeeel graag niet. Hiervoor heb ik dezelfde redenen die jij aandraagt (wat als ze overlijden.. iets mankeren, etc).
Gewoon gaan klinkt heel blasE, maar is wel het advies wat wij moeten volgen. Je kunt naar huis bellen, brieven schrijven, sms-en, e-mailen enzovoorts.
Vind het goed van je dat je deze stap al genomen hebt, ga ervoor en geniet ervan!
Bedankt dat je dit topic hebt aangemaakt. Ik lees hier veel dingen wat ik wel weet, maar ook nooit toelaat. Net als jou ben ik 23 en enorm gehecht aan mijn familie, misschien zelfs een beetje te. Nu ik een huis gekocht hebt en aan het klussen ben geslagen doe ik alles met een linkerhand om het maar niet op te laten schieten. Immers, als het af is, moet ik uit huis en dat wil ik heel graag, maar ook heeeeel graag niet. Hiervoor heb ik dezelfde redenen die jij aandraagt (wat als ze overlijden.. iets mankeren, etc).
Gewoon gaan klinkt heel blasE, maar is wel het advies wat wij moeten volgen. Je kunt naar huis bellen, brieven schrijven, sms-en, e-mailen enzovoorts.
Vind het goed van je dat je deze stap al genomen hebt, ga ervoor en geniet ervan!
Poelepoelepoelepoes!
zondag 2 augustus 2009 om 19:46
@ Heartwork
Ik ben blij dat ik niet de enige ben.
Ik vind het knap van je dat je een huisje hebt voor jezelf. Zelf wil ik die stap nog niet maken. Dan zit ik echt elke dag alleen thuis. Dit vind ik voor mij echt een grote stap.
Iedereen in mijn omgeving vind het knap dat ik dit ga doen.
Ik zal jullie nog wel laten weten hoe het geweest is.
Ik ga de 12e naar turkije.
Ik ben blij dat ik niet de enige ben.
Ik vind het knap van je dat je een huisje hebt voor jezelf. Zelf wil ik die stap nog niet maken. Dan zit ik echt elke dag alleen thuis. Dit vind ik voor mij echt een grote stap.
Iedereen in mijn omgeving vind het knap dat ik dit ga doen.
Ik zal jullie nog wel laten weten hoe het geweest is.
Ik ga de 12e naar turkije.
zondag 2 augustus 2009 om 20:05
Hoi Cootje,
Misschien wordt het toch eens tijd om meer voor jezelf te zorgen. Ga op jezelf wonen. Dit is niet eng. Aan het alleen thuis zitten kun je veel doen. Hiervoor zal jezelf het initiatief moeten nemen.
Ik heb ook een periode weinig zelfvertrouwen gehad met daarnaast een hele goede band met mijn moeder. Het is heel makkelijk om daarop terug te vallen. Het is echter veel leuker als jezelf een eigen leven hebt en daarnaast ouders waar je altijd terecht kunt. Je band met je ouders wordt echt anders en nog veel leuker. Hang je leven niet aan hun op. Zij kunnen waarschijnlijk nog meer van jouw genieten als jij je eigen leven leidt.
Het klinkt alsof je heel erg beschermd bent opgevoed en ze je nog steeds echt als kind zien.
Zo'n reis vind ik dan ook een grote stap voor jouw en een heel goed initiatief. Ik vind het fantastisch dat je die keuze hebt gemaakt. En dan ook gelijk naar Turkije. Je kunt dus niet snel effe terug. Houdt voor jezelf een dagboekje bij en schrijf daarion alle positieve dingen van die dag. Mocht je heimwee spreek dan met jezelf af dat je beijvoorbeeld elke dag op een vast tijdstip een half uur mag treuren. Daarna doe je "gewoon" weer mee met de groep. Emoties van heimwee mag je zeker erkennen, net als de emoties van positieve dingen.
Probeer te genieten. Genieten is geen verplichting maar je maakt het voor jezelf zoveel leuker. Je functioneert dan ook beter binnen de groep.
Ik hoop voor je dat deze resi je 1e stap is naar zelfstandigheid.
Misschien wordt het toch eens tijd om meer voor jezelf te zorgen. Ga op jezelf wonen. Dit is niet eng. Aan het alleen thuis zitten kun je veel doen. Hiervoor zal jezelf het initiatief moeten nemen.
Ik heb ook een periode weinig zelfvertrouwen gehad met daarnaast een hele goede band met mijn moeder. Het is heel makkelijk om daarop terug te vallen. Het is echter veel leuker als jezelf een eigen leven hebt en daarnaast ouders waar je altijd terecht kunt. Je band met je ouders wordt echt anders en nog veel leuker. Hang je leven niet aan hun op. Zij kunnen waarschijnlijk nog meer van jouw genieten als jij je eigen leven leidt.
Het klinkt alsof je heel erg beschermd bent opgevoed en ze je nog steeds echt als kind zien.
Zo'n reis vind ik dan ook een grote stap voor jouw en een heel goed initiatief. Ik vind het fantastisch dat je die keuze hebt gemaakt. En dan ook gelijk naar Turkije. Je kunt dus niet snel effe terug. Houdt voor jezelf een dagboekje bij en schrijf daarion alle positieve dingen van die dag. Mocht je heimwee spreek dan met jezelf af dat je beijvoorbeeld elke dag op een vast tijdstip een half uur mag treuren. Daarna doe je "gewoon" weer mee met de groep. Emoties van heimwee mag je zeker erkennen, net als de emoties van positieve dingen.
Probeer te genieten. Genieten is geen verplichting maar je maakt het voor jezelf zoveel leuker. Je functioneert dan ook beter binnen de groep.
Ik hoop voor je dat deze resi je 1e stap is naar zelfstandigheid.
maandag 3 augustus 2009 om 10:56
Cootje, een super goede stap! Veel plezier op je vakantie.
Toch denk ik dat je op je 23e best aan wat meer zelfstandigheid kunt werken. Bouw aan je vriendenkring, zodat je niet alleen van je ouders afhankelijk bent voor hulp en steun. Naast dat je dan minder afhankelijk bent bouw je zo vaak ook een leukere relatie met je ouders op, je wordt meer gelijkwaardig en dat is ook heel leuk. Daarnaast zorgt een ruimere en grotere kring om je heen met vrienden en kennissen ook dat je niet van heel weinig mensen afhankelijk bent voor hulp en steun, maar dat het meer verspreid is. Dat is prraktisch handig (ze zijn nooit met zijn allen op vakantie als je ze nodig hebt) en ook emotioneel handig. De angst wat als er iets met iemand gebeurd is er natuurlijk nog steeds, maar niet al je hulp en steun is dan in een klap weg. Daarnaast geven verschillende mensen ook verschillende inzichten en dat is goed voor je ontwikkeling.
Ik denk dat deze vakantie een goede eerste stap is en misschien ontmoet je wel een leuke vriendin of leuke kennissen om ook na de vakantie te blijven zien.
Wat betreft je vooraf druk maken: dat is logisch, maar houd je in het hoofd dat anderen het ook spannend vinden zo'n reis en dat je toch niet weet en niet kunt controleren wat er gaat gebeuren. Laat het maar los en lekker gebeuren allemaal.
Veel plezier!
Toch denk ik dat je op je 23e best aan wat meer zelfstandigheid kunt werken. Bouw aan je vriendenkring, zodat je niet alleen van je ouders afhankelijk bent voor hulp en steun. Naast dat je dan minder afhankelijk bent bouw je zo vaak ook een leukere relatie met je ouders op, je wordt meer gelijkwaardig en dat is ook heel leuk. Daarnaast zorgt een ruimere en grotere kring om je heen met vrienden en kennissen ook dat je niet van heel weinig mensen afhankelijk bent voor hulp en steun, maar dat het meer verspreid is. Dat is prraktisch handig (ze zijn nooit met zijn allen op vakantie als je ze nodig hebt) en ook emotioneel handig. De angst wat als er iets met iemand gebeurd is er natuurlijk nog steeds, maar niet al je hulp en steun is dan in een klap weg. Daarnaast geven verschillende mensen ook verschillende inzichten en dat is goed voor je ontwikkeling.
Ik denk dat deze vakantie een goede eerste stap is en misschien ontmoet je wel een leuke vriendin of leuke kennissen om ook na de vakantie te blijven zien.
Wat betreft je vooraf druk maken: dat is logisch, maar houd je in het hoofd dat anderen het ook spannend vinden zo'n reis en dat je toch niet weet en niet kunt controleren wat er gaat gebeuren. Laat het maar los en lekker gebeuren allemaal.
Veel plezier!
donderdag 20 augustus 2009 om 20:22
Heey Meiden,
Ik wilde jullie nog even laten weten hoe mijn vakantie was.
In een woord GE-WEL-DIG. Ik heb totaal geen heimwee gehad en had zelfs niet de behoeft gehad om mijn ouders elke dag te bellen. Ik heb leuke mensen leren kennen. En jajaja ik heb voor het eerst gezoend!!
Ik ben zo erg blij dat ik mee ben gegaan. Vanaf het moment op schiphol voelde ik dat het helemaal goed kwam.
Ik raad echt iedereen aan met een singlereis mee te gaan.
Liefs
Ik wilde jullie nog even laten weten hoe mijn vakantie was.
In een woord GE-WEL-DIG. Ik heb totaal geen heimwee gehad en had zelfs niet de behoeft gehad om mijn ouders elke dag te bellen. Ik heb leuke mensen leren kennen. En jajaja ik heb voor het eerst gezoend!!
Ik ben zo erg blij dat ik mee ben gegaan. Vanaf het moment op schiphol voelde ik dat het helemaal goed kwam.
Ik raad echt iedereen aan met een singlereis mee te gaan.
Liefs
donderdag 20 augustus 2009 om 20:30
Lekker bruin geworden?
De achterburen van mijn beste vriendinnetje vroeger hadden ook een dochter alleen. Dat meisje kwam echt niet los van haar ouders. Met echt niet bedoel ik dat ik haar nog gearmd met haar vader zag lopen toen ik een jaar of 30 was. Ze was grijs en liep gebogen. Echt een oude vrouw, terwijl ze toch echt niet zoveel ouder was dan ik. Ik ben daar erg van geschrokken.
Je ouders zijn belangrijk, maar niet zo belangrijk dat je het recht op je eigen leven moet opgeven. Ooit zullen ze er niet meer zijn, dat is een feit. Maar er zijn genoeg mensen met twee of meer kinderen, die kinderen emigreren vervolgens naar de andere kant van de wereld en dan heb je in naam natuurlijk wel nog broers en/of zussen, maar in de praktijk heb je er niet zoveel aan als het gaat om even koffie drinken of om iets voor je ouders te doen.
Laat je toekomst alsjeblieft niet zo worden als die van mijn kennis.
De achterburen van mijn beste vriendinnetje vroeger hadden ook een dochter alleen. Dat meisje kwam echt niet los van haar ouders. Met echt niet bedoel ik dat ik haar nog gearmd met haar vader zag lopen toen ik een jaar of 30 was. Ze was grijs en liep gebogen. Echt een oude vrouw, terwijl ze toch echt niet zoveel ouder was dan ik. Ik ben daar erg van geschrokken.
Je ouders zijn belangrijk, maar niet zo belangrijk dat je het recht op je eigen leven moet opgeven. Ooit zullen ze er niet meer zijn, dat is een feit. Maar er zijn genoeg mensen met twee of meer kinderen, die kinderen emigreren vervolgens naar de andere kant van de wereld en dan heb je in naam natuurlijk wel nog broers en/of zussen, maar in de praktijk heb je er niet zoveel aan als het gaat om even koffie drinken of om iets voor je ouders te doen.
Laat je toekomst alsjeblieft niet zo worden als die van mijn kennis.
