Help, hoe word ik weer leuk?

11-12-2022 21:09 46 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Iemand een advies hoe ik weer een aardig leuk mens kan worden? Ik ben het afgelopen jaar veranderd in een onaangename vrouw, die aan iedereen een hekel heeft... om de haverklap gelijk willen hebben, onenigheid met jan en alleman :-( Ik vind het vreselijk. Hoe vind ik mezelf weer terug? Is het de overgang (mid-forty)? Ooit was ik best leuk en aardig maar nu zit er een soort monster op de bank :-$
Alle reacties Link kopieren Quote
Frutseltje1982 schreef:
11-12-2022 23:38
Oh herkenbaar 🥴. Ik lees mee. Ik word ook geen leuker mens. Wil dit ook veranderen, maar merk dat ik het erg lastig vind. Ws. voorstadium van overgang.
Ja hormonen zijn bij mij ook een grote boosdoener hoor.. ben soms ook echt the Grinch :-x
Het gaat wel als ik mijn eigen ding kan doen maar zodra er verwacht wordt begripvol meelevend behulpzaam etc te zijn dan moet het van ver komen zeg maar.
Ben ook altijd een enorme pleaser geweest en heb daar zó geen zin meer in, zo toe aan mezelf en zelf weer beter in mijn vel zitten/gelukkiger zijn.
De rest kan me eigenlijk even aan mijn reet roesten.
Zo dat is eigenlijk ook wel even lekker om te zeggen :lol:
Alle reacties Link kopieren Quote
yesss schreef:
12-12-2022 01:03
Ja hormonen zijn bij mij ook een grote boosdoener hoor.. ben soms ook echt the Grinch :-x
Het gaat wel als ik mijn eigen ding kan doen maar zodra er verwacht wordt begripvol meelevend behulpzaam etc te zijn dan moet het van ver komen zeg maar.
Ben ook altijd een enorme pleaser geweest en heb daar zó geen zin meer in, zo toe aan mezelf en zelf weer beter in mijn vel zitten/gelukkiger zijn.
De rest kan me eigenlijk even aan mijn reet roesten.
Zo dat is eigenlijk ook wel even lekker om te zeggen :lol:
Zooooo herkenbaar. Laaaaat mij met rust! Wel fijn te lezen dat ik niet de enige ben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Surebaby schreef:
11-12-2022 22:38
🤣
Jammer dat er zo weinig zelfreflectie is.
Ik heb zelf maar zelfreflectie toegepast, een spoor van huilende mensen staat ook weer zo lelijk, dus ik hou mijn mond maar. Heel moeilijk.
'bescheiden' collega blerde laatst weer een van haar: 'oh ik werk het hardst en het langst en ik ben zo perfectionistisch en innovatief en iedereen wil mij als inspiratie, maar hoor je mij daarover?nooit!' tirades door de werkplek.
Mijn ogen rollen dan zo ongeveer mijn hoofd uit als ik niet oplet.
Ik zit hier hardop te lachen!
Dag is nooit zo nat of zun schient aaltied wat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Iemand moet de wijste zijn, meestal ben ik dat (ook) niet. Maar je beschrijft het wel heel grappig!
Dag is nooit zo nat of zun schient aaltied wat.
Alle reacties Link kopieren Quote
Woowwww, wát een herkenning :cry:

En aangezien voor de tweede maand op rij, m'n eisprong en dus menstruatie dágen laten (deze maand zelfs meer dan een week) is, vrees ik ook dat het begonnen is (en ik ben nog geen 40......)
Alle reacties Link kopieren Quote
Je denkt daar op de korte termijn een beter gevoel over jezelf van te krijgen. En kortetermijngevoelens zijn nu eenmaal belangrijker. Omdat je zekerder bent daarvan.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren Quote
Jullie herkenning doet hoewel voor jullie ook geen fijne tijd, wel goed dat ik niet de enige ben die er mee zit!

De reactie hierboven dat je niet meer wil pleasen had ik kunnen plaatsen. En de tweeweg: of het interesseert me geen ruk meer - maar meestal heb ik er na afloop wel degelijk nare gevoelens over omdat ik zo lelijk deed. Het creëert zo'n afstand en ik wil liefst vrolijk en gezellig zijn ipv judgy en chagrijnig.

Selfcare is een goede, die ga ik onthouden.
Ooh heel herkenbaar! Ook dat niet meer weer pleasen, of de lieve vrede koste wat kost willen bewaren. maar vind mezelf idd met vlagen ook niet zo'n leuk persoon nee. Ik kan echt enorm negatief over anderen denken...en me ook enorm aan mensen ergeren. Soms heb ik best een goede dag tot ik in aanraking kom met andere mensen zeg maar :whip: haha... moet zeggen dat ik zelf dan ook niet lekker in m'n vel zit hoor, als ik de neiging heb steeds zo om me heen te slaan.. dus selfcare is idd echt wel een goeie!
Alle reacties Link kopieren Quote
Majoy schreef:
15-12-2022 20:10
Ooh heel herkenbaar! Ook dat niet meer weer pleasen, of de lieve vrede koste wat kost willen bewaren. maar vind mezelf idd met vlagen ook niet zo'n leuk persoon nee. Ik kan echt enorm negatief over anderen denken...en me ook enorm aan mensen ergeren. Soms heb ik best een goede dag tot ik in aanraking kom met andere mensen zeg maar :whip: haha... moet zeggen dat ik zelf dan ook niet lekker in m'n vel zit hoor, als ik de neiging heb steeds zo om me heen te slaan.. dus selfcare is idd echt wel een goeie!
Ik heb dit ook hoor, helaas.. ipv dat ik bijvoorbeeld blij of empatisch ben denk ik vooral heel negatief momenteel.
Vind het soms gewoon lastig dat altijd maar naar iedereen moeten informeren. Als ik dat dan niet doe of minder schept het meteen zo'n afstand maar andersom hoor ik ook maar weinig.

Ben me de laatste tijd misschien ook wel wat af gaan sluiten maar kan het soms zo moeilijk opbrengen, kom ook heel moeilijk écht aan mezelf toe en ben gewoon al een tijdje niet zo gelukkig/nergens zin in dus ipv blij of meelevend te zijn voel ik het oprecht vaak gewoon niet. Zou zelf ook weleens écht weer ergens blij van willen worden.

Ik heb vooral goede coping ontwikkeld de laatste tijd om me soort van sociaal wenselijk op te stellen (waarvan ik me afvraag hoe gezond dat dan is maar kan moeilijk constant ruzie gaan maken) maar oh wat wringt het van binnen. Soms denk ik ook weleens dat ik wat aardiger voor mezelf moet worden maar weet niet hoe.

(Vind dit topic wel fijn trouwens, voelt ergens wel fijn om er een keer eerlijk over te zijn..)
Alle reacties Link kopieren Quote
Herkenbaar, hier wel het een en ander meegemaakt, en ik wil gewoon rust.
Maar zodra iemand iets achterlijks zegt, wil ik het uitroepen. Dat doe je niet altijd, maar ja ik heb een onvervalste manier van non-verbale communicatie.
Dus geen idee wat nou erger is, als ik mijn kop opentrek of zwijg en alles van mijn gezicht is te lezen.

Overgang? ja kan, ben 47 dus die zal zeker in aantocht zijn. Daarnaast ben ik het gezeik om niks van anderen zat.

Plus dat doordat anderen buiten jou om zaken verkloten of bij jou over de schutting gooien waardoor jij je moet aanpassen.
Dat is me dit jaar wel iets te vaak gebeurt.

Veel kun je schijt aan hebben, maar in mijn geval had het betrekking op mijn ex en dus invloed op mijn kind.
En de grap wil dat de ex van mijn vriend (lat-relatie) ook lekker bezig was, en onze toch al karige tijd in het gedrang kwam.

Maar ja je laat je kinderen niet de dupe zijn (zij deden dat wel) en daar ga je dan weer.

Ik ben dat zorgen voor en opdraaien voor zo spuugzat, dat ik echt als een draak kan reageren en zelfs al voor er iets gebeurt, alleen het idee al dat er door een of andere debiel roet in het eten gegooid zal gaan worden.

Ik word heel moe wanneer ik me te lang sociaal wenselijk moet opstellen, terwijl de ander gewoon dom doet.
En dan ben je na het opsparen een heks uit de hel, wanneer je barst.

Ik probeer het te doseren. Ik doe mijn best hoofd en bijzaken te scheiden, maar ja als er met de hoofdzaken iets anders loopt zijn bijzaken die anders gaan wel net die druppel.
People sometimes ask, why do you always choose the hardest road. Who says there was an easier way?
Alle reacties Link kopieren Quote
Pfoeh ja rust willen.. ik zou soms wel echt langere tijd ertussenuit willen.
Maar ook dat inderdaad andermans (stomme) keuzes indirect invloed hebben op jouw leven.
Ik ben daar ook zo klaar mee. Ben gewoon vaak moe en toe aan leuke dingen en dan word je toch vaak weer opgeslokt (mentaal vooral) door allerlei wissewasjes.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik lees hier alleen maar verhalen van voormalige pleasers die eindelijk voor zichzelf kiezen en/of voorzichzelf opkomen. En daar achteraf spijt van hebben, jammer dat vrouwen nog steeds schuldig voelen als ze een keer "niet aardig" zijn.

Voor de goede orde, ik ben vrouw en word al vanaf mijn 17e uitgemaakt voor "moeilijk" , ben nu 46.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het gaat hier om iets meer dan niet aardig zijn. Meer om het ongecontroleerd los gaan op anderen of situaties. Waarvan je zelf ook al weet dat als je het niet binnen kan houden dat het ver erover en totaal onnodig is. Heeft ook niet zo met pleasen te maken, maar wel met normale sociale omgangsvormen.

Vanochtend was het weer eens zover. Ik was totaal klaar met de zwijnenstal in huis, 2 pubers die alles achter hun kont laten slingeren….. niet binnen te houden die irritatie.
PizzaVreter schreef:
17-12-2022 12:17
Ik lees hier alleen maar verhalen van voormalige pleasers die eindelijk voor zichzelf kiezen en/of voorzichzelf opkomen. En daar achteraf spijt van hebben, jammer dat vrouwen nog steeds schuldig voelen als ze een keer "niet aardig" zijn.

Voor de goede orde, ik ben vrouw en word al vanaf mijn 17e uitgemaakt voor "moeilijk" , ben nu 46.

Mwah ook hier ligt het genuanceerder hoor.

Ik ben/was altijd wel redelijk in balans en vond altjjd een goede combinatie tussen mijn eigen grenzen bewaken, maar die van anderen ook niet over gaan. Goed voor mezelf en de ander zorgen dus. Maar tegenwoordig merk ik dat ik gewoon mopperig door het leven ga, dan erger ik me aan anderen, maar als ik eerlijk in de spiegel kijk is het een signaal dat ik weer wat beter voor mezelf moet zorgen en ligt het zeker niet altijd aan het gedrag van de ander. (Of ik erger me er dan onevenredig veel aan).
Wat lamback zegt dus... zo viel ik veel te heftig uit richting kleuter..
Nog een voorbeeld: appt een vriendin of ik zin heb morgen te lunchen. Is (soms!) m'n eerste reactie in m'n hoofd: nou lekker kortdag nee dat kan natuurlijk niet, wees eens wat eerder etc etc.
Nou dat vind ik dus een partij onaardig van mezelf!
Alle reacties Link kopieren Quote
Frutseltje1982 schreef:
12-12-2022 08:16
Zooooo herkenbaar. Laaaaat mij met rust! Wel fijn te lezen dat ik niet de enige ben.
Dit inderdaad...
Ben nu al kapót en de week is net begonnen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe is het met de grumpy's onder ons?
Even een schopje, vind dit eigenlijk wel een fijn topic waarin je gewoon heerlijk ongenuanceerd eerlijk kan zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik herken wel één en ander. Wat mij heeft geholpen is een verhuizing naar lalaland.

En dan bedoel ik letterlijk verhuizen naar een andere omgeving, mijn werkuren drastisch minderen en de rest van mijn tijd invullen met dingen waar ik blij van word.
Ik loop vast richting overgang dus we zouden het een midlifecrisis noemen als ik man was, maar ik ben geen man. Partner en kinderen heb ik gehouden (dat is vrouw eigen). Ik heb 5 extra huisdieren en een moestuin aangeschaft en mijn leven verder dus drastisch op de kop gegooid. En dat helpt.

Een complete reset. Rust in mijn lijf, in mijn kop al ben ik nog drukker dan voorheen met die 5 extra huisdieren. Maar ik doe wel wat ik fijn vind en kan daardoor ook weer veel meer hebben van de mensen om me heen. Mensen die ik zelf uitkies wel.
The saddest thing I've ever seen on my tv screen. Was a dying man who died for his dream.
Alle reacties Link kopieren Quote
Leuke dingen gaan doen! Ontspannen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dit is zo herkenbaar, en ik ben nog niet eens 40 (hoe erg moet het in de overgang wel niet worden :| ) Ik baal ook echt van mezelf, hoe ik ontzettend oordeel over anderen, me groen en geel erger in de auto aan rijgedrag van anderen, en púbers! Wat een vreselijke arrogante lui zijn dat geworden met hun gedrag in de supermarkt met z'n allen, hun fietsgedrag, alsof ze alleen op de wereld zijn :steam:
En ook zo'n ergernis, familieleden, vooral de ouderen, die het - daar komt het - 'goed bedoelen'! Alsof dat alles goed maakt :-( Ik heb zo'n aversie tegen dat 'maar ze bedoelen het goed.'
En.... adem uit.

Ik wil ook graag weer worden zoals ik vroeger was, want ik heb er zelf natuurlijk het meeste last van.. Inderdaad een verademing om hier even eerlijk te kunnen zijn!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja herkenbaar.. ik mis ook mijn oude ik.
Hormonen zijn denk ik ook een hele grote boosdoener, maar ook oude patronen/please gedrag, oud zeer etc, de frustratie omdát ik me vaak zo voel.

Soms denk ik ook dat forceren ook niet werkt maarja wat dan?
Ik kan moeilijk alles eruit gooien wat ik altijd voel en denk :P ik denk dat ik me dan achteraf ook niet echt beter ga voelen.
Dat doe ik thuis wel, loop vaak te mopperen.. merk ook dat ik social media niet meer trek, alsof je nooit meer met je eigen gedachten bent en écht even toelaat hoe k.. je je voelt, alsof je altijd je aandacht weer naar iets moet shiften en weer 'leuk' op iets moet reageren.
Het boeit me ook zo weinig, wil vooral mezelf weer eens oprecht goed voelen.

Denk wel dat toelaten heel goed is, opkroppen werkt ook alleen maar averechts en inderdaad leuke dingen voor jezelf doen (doe ik ook veel te weinig)

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven