Psyche
alle pijlers
Help, wat doe ik hieraan!!!!
maandag 16 juni 2008 om 18:13
Pffff, loop al een paar dagen te twijfelen of ik op Viva raad zal vragen, maar ik lees hier met plezier, hoop dan ook echt dat er iemand goede tips heeft.
Ik zal me in het kort voorstellen, 44 jaar, rotjeugd gehad, vader alcoholist, moeder niet in staat veel liefde te geven.
Vroeg verkering gekregen, was een fijne relatie, zoon uit geboren, relatie is toch stuk gelopen, nu alweer 8 jaar een andere relatie.
Het gaat om het volgende, mijn huidige man moet voor zijn werk op cursus in het buitenland, eerdere keren ben ik mee geweest,maar deze keer gaat het niet lukken i.v.m. mijn eigen werk.
Ik word er dus letterlijk ziek van dat hij gaat, wil dat hij zo laat mogelijk vertrekt, voel me boos, het huilen staat me nader dan het lachen, moet er echt niet aandenken dat ik alleen ben drie dagen.
Ik weet dat het onredelijk is, praat ook tegen mezelf van, doe eens even normaal hij is zo weer thuis.
Maar het is niet anders, ik voel me zo verschrikkelijk rot, wil dit helemaal niet voelen, wil er zelfs therapie voor volgen, ik moet hiervan af, het is voor hem ook niet leuk om op deze manier weg te gaan, ik heb echt geen flauw idee waarom ik me zo voel, knok er echt tegen maar er is houden aan.
Ik vind het echt verschrikkelijk dat hij niet thuis komt.
Normaal ben ik vaker alleen hij heeft ook hobby's, dat maakt me echt niet uit, maar op een of andere manier kan ik dit niet handelen.
Weet iemand hoe ik z.s.m.van dit rotgevoel af kom??
Ik zal me in het kort voorstellen, 44 jaar, rotjeugd gehad, vader alcoholist, moeder niet in staat veel liefde te geven.
Vroeg verkering gekregen, was een fijne relatie, zoon uit geboren, relatie is toch stuk gelopen, nu alweer 8 jaar een andere relatie.
Het gaat om het volgende, mijn huidige man moet voor zijn werk op cursus in het buitenland, eerdere keren ben ik mee geweest,maar deze keer gaat het niet lukken i.v.m. mijn eigen werk.
Ik word er dus letterlijk ziek van dat hij gaat, wil dat hij zo laat mogelijk vertrekt, voel me boos, het huilen staat me nader dan het lachen, moet er echt niet aandenken dat ik alleen ben drie dagen.
Ik weet dat het onredelijk is, praat ook tegen mezelf van, doe eens even normaal hij is zo weer thuis.
Maar het is niet anders, ik voel me zo verschrikkelijk rot, wil dit helemaal niet voelen, wil er zelfs therapie voor volgen, ik moet hiervan af, het is voor hem ook niet leuk om op deze manier weg te gaan, ik heb echt geen flauw idee waarom ik me zo voel, knok er echt tegen maar er is houden aan.
Ik vind het echt verschrikkelijk dat hij niet thuis komt.
Normaal ben ik vaker alleen hij heeft ook hobby's, dat maakt me echt niet uit, maar op een of andere manier kan ik dit niet handelen.
Weet iemand hoe ik z.s.m.van dit rotgevoel af kom??
donderdag 19 juni 2008 om 09:12
, sorry ik lach je niet uit. Je moet de volgende keer gewoon de telefoon mee naar bed nemen. Dan lig je er al vast in. Bij mij wordt het trouwens ook altijd laat als ik alleen ben. Op de 1 of andere manier kan ik mezelf er niet toe zetten om dan naar bed te gaan. Dus dan hang ik altijd maar een beetje rond hier op het Viva-forum.Ik kon de afgelopen maanden ook niet weg hier i.v.m. de honden. Normaal gesproken gaan ze de kennel in als ik weg wil, maar we hebben nu een pup die afgelopen week pas voor het eerst de kennel in mocht. Ik heb mezelf dus ook een aantal keer behoorlijk zielig gevonden de afgelopen maanden
. Manlief liep lekker rond in Brussel, Wenen en Londen en ik zat hier. Hij moest natuurlijk ook wel werken, maar dat vergeet ik dan voor het gemak maar even 
.Lief dat je zoon naar huis komt voor je. En vanavond is hij lekker weer terug.
Miekes, heb je al een kalender hangen waarop je de dagen afstreept tot augustus?
donderdag 19 juni 2008 om 09:18
Filia, onze berichten kruisten elkaar net. Je bent nu waarschijnlijk al weg. Goed hoor dat je hulp zoekt.
Probeer niet te veel weg te zakken in dit gevoel. Het is het echt niet waard. Hij had waarschijnlijk veel meer te doen dan jij. Vandaar dat hij niet meteen terugsmst en niet zo vaak belt. Maar aan deze opmerking heb je natuurlijk niets omdat het niet zo voelt bij jou.
Probeer niet te veel weg te zakken in dit gevoel. Het is het echt niet waard. Hij had waarschijnlijk veel meer te doen dan jij. Vandaar dat hij niet meteen terugsmst en niet zo vaak belt. Maar aan deze opmerking heb je natuurlijk niets omdat het niet zo voelt bij jou.
donderdag 19 juni 2008 om 15:45
Ik ben geweest, morgen gelijk een afspraak bij de psycholoog, het centrum heet, Spel, laten we maar hopen dat dat het wordt.
Miekes, ik begrijp je zo goed, daarna kun je jezelf wel weer voor je kop slaan, maar weet je je hebt ook gelijk in het aandacht geven het even belangrijk willen zijn voor hem, omdat onze gedachten en gevoelens geloof ik wel 24 uur draaien om hun. Wij zouden het heel anders doen als hij thuis zat te wachten :-).
Ik ben blij dat hij weer thuis komt maar het rotgevoel van gisterenavond is nog niet weg bij mij, ik vind dit zo jammer, het verpest toch iets op een of andere manier.
Lapin, wat een leuk een pup, ik ben gek op beesten vandaar dat ik ook thuis ben gebleven voor onze hond.
Ik blijf er niet in hangen en ik moet zeggen als je je boos voelt dan gaat het wel beter hahaha.
Miekes, ik begrijp je zo goed, daarna kun je jezelf wel weer voor je kop slaan, maar weet je je hebt ook gelijk in het aandacht geven het even belangrijk willen zijn voor hem, omdat onze gedachten en gevoelens geloof ik wel 24 uur draaien om hun. Wij zouden het heel anders doen als hij thuis zat te wachten :-).
Ik ben blij dat hij weer thuis komt maar het rotgevoel van gisterenavond is nog niet weg bij mij, ik vind dit zo jammer, het verpest toch iets op een of andere manier.
Lapin, wat een leuk een pup, ik ben gek op beesten vandaar dat ik ook thuis ben gebleven voor onze hond.
Ik blijf er niet in hangen en ik moet zeggen als je je boos voelt dan gaat het wel beter hahaha.
maandag 23 juni 2008 om 00:09
Hoi Miekes, sorry dat ik zo laat reageer.
Vind het echt erg voor je, ik weet zo wat je voelt, pffff wat een ........ gevoel, ik snap ook dat je ervan af wil ik heb precies hetzelfde, vandaar de psycholoog.
Hier was het erg heftig donderdagavond toen hij thuis kwam, voor hem was alles goed maar voor mij niet, vooral omdat hij mij niet terug had gesmst en s'nachts met een slokkie op belt.
Het liep dus helemaal verkeerd he, hij begreep mij niet vond dat hij voldoende aandacht aan mij gegeven had en dat zijn collega's veel minder bellen. Nou dan weet je het wel, ik heb daar niets mee te maken, al bellen ze nooit, ik weet best dat ik dan onredelijk ben, maar heb hem wel uitgelegd dat ik gewoon wil dat ik net zo belangrijk voor hem ben als hij voor mij.
Uiteindelijk zijn we er wel goed uitgekomen maar het heeft even geduurd.
In de psycholoog heb ik wel vertrouwen, goed gesprek gehad met hem, duidelijk kunnen maken dat ik echt kom om deze gevoelens nooit meer te voelen, zodat als hij nog een keer weg moet ik er normaal mee om kan gaan, dat afhankelijke wil ik kwijt. Hij begreep het helemaal, en zegt dat hij mij handvaten gaat geven om dit aan te kunnen. Ik ben dus heel benieuwd.
Ik hou je zeker op de hoogte.
Ik hoop voor jou dat er ook weer wat rust komt, volgens mij heb je gisteren geskypt met je man, ik hoop dat het leuk was en dat je er weer ff tegen kan, dat kan je ook maar er moet niets gebeuren, het gevoel met wegblijven.
Sterkte Miekes.
Vind het echt erg voor je, ik weet zo wat je voelt, pffff wat een ........ gevoel, ik snap ook dat je ervan af wil ik heb precies hetzelfde, vandaar de psycholoog.
Hier was het erg heftig donderdagavond toen hij thuis kwam, voor hem was alles goed maar voor mij niet, vooral omdat hij mij niet terug had gesmst en s'nachts met een slokkie op belt.
Het liep dus helemaal verkeerd he, hij begreep mij niet vond dat hij voldoende aandacht aan mij gegeven had en dat zijn collega's veel minder bellen. Nou dan weet je het wel, ik heb daar niets mee te maken, al bellen ze nooit, ik weet best dat ik dan onredelijk ben, maar heb hem wel uitgelegd dat ik gewoon wil dat ik net zo belangrijk voor hem ben als hij voor mij.
Uiteindelijk zijn we er wel goed uitgekomen maar het heeft even geduurd.
In de psycholoog heb ik wel vertrouwen, goed gesprek gehad met hem, duidelijk kunnen maken dat ik echt kom om deze gevoelens nooit meer te voelen, zodat als hij nog een keer weg moet ik er normaal mee om kan gaan, dat afhankelijke wil ik kwijt. Hij begreep het helemaal, en zegt dat hij mij handvaten gaat geven om dit aan te kunnen. Ik ben dus heel benieuwd.
Ik hou je zeker op de hoogte.
Ik hoop voor jou dat er ook weer wat rust komt, volgens mij heb je gisteren geskypt met je man, ik hoop dat het leuk was en dat je er weer ff tegen kan, dat kan je ook maar er moet niets gebeuren, het gevoel met wegblijven.
Sterkte Miekes.
maandag 23 juni 2008 om 12:24
Miekes, kan jij geen contact met hem opnemen? Heeft hij wel een mobiel bij zich? Dan raad ik je aan om hem te bellen op een moment dat jij je goed voelt (moet natuurlijk wel een beetje goed uitkomen qua tijd).
Als je contact met hem hebt op een moment dat je je niet happy voelt dan eindigt zo'n gesprek alleen maar in ruzie. Je houdt er in ieder geval geen goed gevoel aan over. Wat het dan weer verergert voor de rest van de week. Probeer positief te blijven als je hem spreekt.
Dit klinkt natuurlijk allemaal wel makkelijk, ik weet ook dat het dat niet is. Maar probeer het eens.
Als je contact met hem hebt op een moment dat je je niet happy voelt dan eindigt zo'n gesprek alleen maar in ruzie. Je houdt er in ieder geval geen goed gevoel aan over. Wat het dan weer verergert voor de rest van de week. Probeer positief te blijven als je hem spreekt.
Dit klinkt natuurlijk allemaal wel makkelijk, ik weet ook dat het dat niet is. Maar probeer het eens.
woensdag 25 juni 2008 om 23:04
Hee meisje, je bent helemaal geen dramaqueen.
Het is je gevoel en weet je als je een knop had waar je dit verschrikkelijke ........gevoel mee uit kon zetten dan deed je dat gelijk. Het is geen keuze he al denken de meeste mensen van wel. Het gevoel overvalt je gewoon.
Je bent blij als je hem hoort, maar ojee wat wil je graag dat hij bij je is en op dat moment sluipt het .....gevoel alweer binnen.
Ik denk dat je er goed aandoet om naar de dokter te gaan, de psycholoog waar ik ben geweest gaat mij handvaten geven om met dit gevoel om te gaan, ik ben benieuwd, vrijdag moet ik weer.
Ik blijf schrijven hoor, wil je ook mijn emailadres wel geven als je dat fijner vindt.
Wat een shitzooi he als je af wil spreken voor 1 vaste dag, pfffff ik kan me je gevoel zo goed voorstellen, je voelt je niets meer waard, hij heeft dit niet eens voor me over, ik heb alles voor hem over of denk je niet zo?
Hierbij kan een psycholoog volgens mij wel helpen hoor, tenminste ik hoop het, ik denk dat we sterker moeten worden minder afhankelijk van de aandacht.
Mensen die dit gevoel niet kennen kunnen makkelijk zeggen dat jij onredelijk bent, ik zou willen dat zij 1 dag zich zo zouden voelen als wij, dan piepen ze wel anders hoor!!
Doe rustig aan Miekes als het lukt :-)
Het is je gevoel en weet je als je een knop had waar je dit verschrikkelijke ........gevoel mee uit kon zetten dan deed je dat gelijk. Het is geen keuze he al denken de meeste mensen van wel. Het gevoel overvalt je gewoon.
Je bent blij als je hem hoort, maar ojee wat wil je graag dat hij bij je is en op dat moment sluipt het .....gevoel alweer binnen.
Ik denk dat je er goed aandoet om naar de dokter te gaan, de psycholoog waar ik ben geweest gaat mij handvaten geven om met dit gevoel om te gaan, ik ben benieuwd, vrijdag moet ik weer.
Ik blijf schrijven hoor, wil je ook mijn emailadres wel geven als je dat fijner vindt.
Wat een shitzooi he als je af wil spreken voor 1 vaste dag, pfffff ik kan me je gevoel zo goed voorstellen, je voelt je niets meer waard, hij heeft dit niet eens voor me over, ik heb alles voor hem over of denk je niet zo?
Hierbij kan een psycholoog volgens mij wel helpen hoor, tenminste ik hoop het, ik denk dat we sterker moeten worden minder afhankelijk van de aandacht.
Mensen die dit gevoel niet kennen kunnen makkelijk zeggen dat jij onredelijk bent, ik zou willen dat zij 1 dag zich zo zouden voelen als wij, dan piepen ze wel anders hoor!!
Doe rustig aan Miekes als het lukt :-)
zaterdag 28 juni 2008 om 23:26
Hallo Miekes,
Het is geen gezeur hoor!!!
Pfff ophangen is wel een van de ergste dingen ook voor mij,maar ja soms zullen ze echt wel gek worden van ons en ff denken laat ik ophangen voor ik nog meer verkeerde dingen zeg :-).
Jammer dat je pas zo laat terecht kan, maar het helpt wel.
Bij mij is het zo dat we praten over vanalles en nog wat, test moeten doen, dit waren 560 vragen die ik in moest vullen hier komt een profiel uit, erg confronterend mag ik wel zeggen.
Aan de hand hiervan gaat hij een plan opzetten.
Deze week heb ik ook de opdracht gekregen te voelen wat ik voel, als iemand bv wat tegen me zegt wat voel ik erbij. Hij vindt namelijk dat ik alles met mijn verstand doe, maar weet je ook dat is een gewoonte, zolang ik niet voel en met mijn verstand alles doe kan ik ook alles aan.
Ik ben benieuwd wat er verder gaat volgen, ik ben er wel blij mee, het is sowieso heerlijk om tegen iemand aan te praten die je geen pijn kan doen met wat je zegt.
Dat van dat duiveltje en engeltje snap ik ook goed hoor, zo voelde ik het ook.
Mijn man vindt het goed dat ik hulp zoek omdat het echt niet normaal is hoe ik me voel als hij weg is.
Verder gaat het hier weer z'n gangetje, de eerste week toch weer het hele verliefde gevoel maar langzamerhand gaat het weer over in het normale.
Jammer eigenlijk.
Ik hoop dat je iets leuks te doen hebt dit weekend.
Groet Diana
Het is geen gezeur hoor!!!
Pfff ophangen is wel een van de ergste dingen ook voor mij,maar ja soms zullen ze echt wel gek worden van ons en ff denken laat ik ophangen voor ik nog meer verkeerde dingen zeg :-).
Jammer dat je pas zo laat terecht kan, maar het helpt wel.
Bij mij is het zo dat we praten over vanalles en nog wat, test moeten doen, dit waren 560 vragen die ik in moest vullen hier komt een profiel uit, erg confronterend mag ik wel zeggen.
Aan de hand hiervan gaat hij een plan opzetten.
Deze week heb ik ook de opdracht gekregen te voelen wat ik voel, als iemand bv wat tegen me zegt wat voel ik erbij. Hij vindt namelijk dat ik alles met mijn verstand doe, maar weet je ook dat is een gewoonte, zolang ik niet voel en met mijn verstand alles doe kan ik ook alles aan.
Ik ben benieuwd wat er verder gaat volgen, ik ben er wel blij mee, het is sowieso heerlijk om tegen iemand aan te praten die je geen pijn kan doen met wat je zegt.
Dat van dat duiveltje en engeltje snap ik ook goed hoor, zo voelde ik het ook.
Mijn man vindt het goed dat ik hulp zoek omdat het echt niet normaal is hoe ik me voel als hij weg is.
Verder gaat het hier weer z'n gangetje, de eerste week toch weer het hele verliefde gevoel maar langzamerhand gaat het weer over in het normale.
Jammer eigenlijk.
Ik hoop dat je iets leuks te doen hebt dit weekend.
Groet Diana
