Psyche
alle pijlers
Herkenbaar?
zondag 10 februari 2019 om 16:14
Nee, niet herkenbaar. Maar je klinkt inderdaad niet stabiel en niet alsof je leven op orde is. Zorgelijk dat je stelt dat hulp er in algemene zin voor zorgt dat je achteruit gaat in plaats van vooruit. Veel inzicht, zelfreflectie of echt begrip van therapieprocessen blijkt daar niet uit.
Wat wil je nu precies? Zonder verslaving zou het niet zo moeilijk moeten zijn om te stoppen met drugs, alcohol en roken. Want nee, die wereld is voor niemand gezond, al helemaal niet als je geneigd bent tot psychische instabiliteit. Als het toch niet zo makkelijk blijkt om te stoppen heb je hulp nodig om je leven beter op pootjes te krijgen. Maar dat wil je niet. Daarnaast zou ik zeggen: doe een studie, zoek een baan met vast ritme, een fijne woonomgeving. En ga vanuit daar bouwen aan het leven dat je wilt. Ik heb er na dit stukje niet zoveel zicht op in hoeverre je dit wel of niet hebt of aan het creëren bent?
Dus wat wil je nu precies en wat ga je nu doen met je leven?
Wat wil je nu precies? Zonder verslaving zou het niet zo moeilijk moeten zijn om te stoppen met drugs, alcohol en roken. Want nee, die wereld is voor niemand gezond, al helemaal niet als je geneigd bent tot psychische instabiliteit. Als het toch niet zo makkelijk blijkt om te stoppen heb je hulp nodig om je leven beter op pootjes te krijgen. Maar dat wil je niet. Daarnaast zou ik zeggen: doe een studie, zoek een baan met vast ritme, een fijne woonomgeving. En ga vanuit daar bouwen aan het leven dat je wilt. Ik heb er na dit stukje niet zoveel zicht op in hoeverre je dit wel of niet hebt of aan het creëren bent?
Dus wat wil je nu precies en wat ga je nu doen met je leven?
zondag 10 februari 2019 om 16:32
En vervolgens zak je toch weer terug begrijp ik. Dan is het dus heel tijdelijk en komt het daarna weer gewoon terug en ben je weer terug bij af.randomgirl schreef: ↑10-02-2019 16:21Ik merk dat ik hiervan beter altijd word. Topics openen Mn hart luchten even alles laten bezinnen. Dat werkt voor mij het beste. Of met iemand praten die mij begrijpt. Denk dat aan de medicatie gaan en hulp zoeken juist een slecht idee is. Had het bijna een keer voorgeschreven gekregen na een gesprek bij de huisarts. Maar Mn zus slikte tijdje geleden ook antidepressiva en slaaptabletten. Nou daardoor ging ze alleen maar nog meer van achter uit. Eerlijk is eerlijk, verbetering begint bij je zelf en niet bij therapie of medicatie denk ik. Tenzij je aan psychose leid.
Therapie en verbetering van jezelf kunnen in principe hand in hand gaan, dus die opmerking snap ik niet. Waar ben je zo bang voor? Waarom wil je het per sé zelf doen?
zondag 10 februari 2019 om 16:36
randomgirl schreef: ↑10-02-2019 16:21Ik merk dat ik hiervan beter altijd word. Topics openen Mn hart luchten even alles laten bezinnen. Dat werkt voor mij het beste. Of met iemand praten die mij begrijpt. Denk dat aan de medicatie gaan en hulp zoeken juist een slecht idee is. Had het bijna een keer voorgeschreven gekregen na een gesprek bij de huisarts. Maar Mn zus slikte tijdje geleden ook antidepressiva en slaaptabletten. Nou daardoor ging ze alleen maar nog meer van achter uit. Eerlijk is eerlijk, verbetering begint bij je zelf en niet bij therapie of medicatie denk ik. Tenzij je aan psychose leid.
Als dat je zelfstandig zou lukken, had je dit topic niet hoeven openen toch (en ook niet al die andere topics over exact hetzelfde).
Wees eerst eens eerlijk tegen jezelf en erken dat het je alleen nooit gaat lukken. Die vele topics van je hebben immers tot geen enkele gedragsverandering bij je geleid. Dus dat je niet beter wordt van topics openen, lijkt me dan wel duidelijk....
Bij antidepressiva worden de klachten soms eerst even erger voordat ze afnemen en je je beter gaat voelen. Dit is gewoon weer het zoveelste excuus om vooral de confrontatie met je problemen niet aan te gaan.
anoniem_272211 wijzigde dit bericht op 10-02-2019 16:39
9.16% gewijzigd
zondag 10 februari 2019 om 16:39
Ja duh. Niemand zou toch ooit zeggen dat verdovende middelen gebruiken echt slim is? Wat een rare opmerking van je, alsof je hier nog echt bevestiging bij nodig hebt.randomgirl schreef: ↑10-02-2019 16:28Dus jullie zijn het er ook mee eens dat uitgaan drugs en drinken slecht voor je is.
zondag 10 februari 2019 om 16:41
Alles wat je voelt als je moe bent, honger en dorst hebt, of pijn, moet je met een korreltje zout nemen.
Eerst slapen (zonder alcohol in je systeem, dus gezonde REMslaap), gezond eten, voldoende drinken (zeker na alcohol gebruik) uitkateren, de crash van de drugs uitzitten en over een week nog eens kijken wat nu echt je psychische problemen zijn.
Eerst slapen (zonder alcohol in je systeem, dus gezonde REMslaap), gezond eten, voldoende drinken (zeker na alcohol gebruik) uitkateren, de crash van de drugs uitzitten en over een week nog eens kijken wat nu echt je psychische problemen zijn.
zondag 10 februari 2019 om 16:45
randomgirl schreef: ↑10-02-2019 16:21Denk dat aan de medicatie gaan en hulp zoeken juist een slecht idee is. Had het bijna een keer voorgeschreven gekregen na een gesprek bij de huisarts. Maar Mn zus slikte tijdje geleden ook antidepressiva en slaaptabletten. Nou daardoor ging ze alleen maar nog meer van achter uit. Eerlijk is eerlijk, verbetering begint bij je zelf en niet bij therapie of medicatie denk ik. Tenzij je aan psychose leid.
Ok... Dus omdat je zus (nog) niet vooruit gaat door therapie is psychische hulpverlening in zijn totaliteit niet zinvol? Wat een rare overtuiging zeg. Dan zou ons hele hulpverleningssysteem allang opgedoekt zijn, denk je niet? Het kost namelijk nogal wat om draaiende te houden als het niet echt werkt. Onze psychische zorgverlening is niet anders dan somatische zorgverlening hoor, voor het overgrote deel. Bij een heleboel mensen met bijvoorbeeld borstkanker slaat chemotherapie en bestraling gelukkig wel aan, bij een andere groep helaas niet. Volgens jouw logica betekent dat dat oncologische zorg in zijn totaliteit niet zinnig is. Beetje raar gedacht natuurlijk. Voor depressie bijvoorbeeld is het niet anders. Een heleboel mensen hebben baat bij therapie, een andere groep helaas niet. Voor ieder probleem reageren sommige mensen goed op de geboden zorg, en anderen helaas (nog) niet. Dat betekent toch niet dat je het als niet-werkend kunt afdoen of het als excuus kunt gebruiken om zelf maar zorg te vermijden, terwijl je die duidelijk heel hard nodig hebt?
Je hebt echt heel weinig begrip van hoe zaken in de wereld werken, inclusief jezelf, en houdt er rare denkbeelden op na.
zondag 10 februari 2019 om 16:50
Je klinkt als een verslaafde die inziet dat je verslaving meer kapot maakt dan goed doet. Dat is al een hele belangrijke stap naar een beter leven.
Ik ben het er niet mee eens dat je zoiets alleen kunt oplossen! Het lijk mij een goed idee om een afspraak met je huisarts te maken om dit te bespreken. Misschien kun je dit topic laten lezen? De huisarts kan je verder op weg helpen door met je te bespreken wat er voor nodig is om dit achter je te laten en eventueel doorverwijzen.
Ik ben het er niet mee eens dat je zoiets alleen kunt oplossen! Het lijk mij een goed idee om een afspraak met je huisarts te maken om dit te bespreken. Misschien kun je dit topic laten lezen? De huisarts kan je verder op weg helpen door met je te bespreken wat er voor nodig is om dit achter je te laten en eventueel doorverwijzen.
zondag 10 februari 2019 om 16:52
Eens.Koffiehagedis schreef: ↑10-02-2019 16:45Ok... Dus omdat je zus (nog) niet vooruit gaat door therapie is psychische hulpverlening in zijn totaliteit niet zinvol? Wat een rare overtuiging zeg. Dan zou ons hele hulpverleningssysteem allang opgedoekt zijn, denk je niet? Het kost namelijk nogal wat om draaiende te houden als het niet echt werkt. Onze psychische zorgverlening is niet anders dan somatische zorgverlening hoor, voor het overgrote deel. Bij een heleboel mensen met bijvoorbeeld borstkanker slaat chemotherapie en bestraling gelukkig wel aan, bij een andere groep helaas niet. Volgens jouw logica betekent dat dat oncologische zorg in zijn totaliteit niet zinnig is. Beetje raar gedacht natuurlijk. Voor depressie bijvoorbeeld is het niet anders. Een heleboel mensen hebben baat bij therapie, een andere groep helaas niet. Voor ieder probleem reageren sommige mensen goed op de geboden zorg, en anderen helaas (nog) niet. Dat betekent toch niet dat je het als niet-werkend kunt afdoen of het als excuus kunt gebruiken om zelf maar zorg te vermijden, terwijl je die duidelijk heel hard nodig hebt?
Je hebt echt heel weinig begrip van hoe zaken in de wereld werken, inclusief jezelf, en houdt er rare denkbeelden op na.
zondag 10 februari 2019 om 17:04
Kortwerkende verbetering zal je bedoelen. Of zo voelt het, want er verbetert dus wezenlijk helemaal niks. Het voelt alleen tijdelijk even beter, net zoals met een borrel, een snuif of een pil.randomgirl schreef: ↑10-02-2019 16:21Ik merk dat ik hiervan beter altijd word. Topics openen Mn hart luchten even alles laten bezinnen. Dat werkt voor mij het beste. Of met iemand praten die mij begrijpt.
Oftewel: hoe steek ik m'n kop in het zand, sus mezelf in slaap en denk dat alles 'vanzelf' wel goedkomt.
Vreemde overtuigingen hou je erop na. Heel vreemd.Denk dat aan de medicatie gaan en hulp zoeken juist een slecht idee is. Had het bijna een keer voorgeschreven gekregen na een gesprek bij de huisarts. Maar Mn zus slikte tijdje geleden ook antidepressiva en slaaptabletten. Nou daardoor ging ze alleen maar nog meer van achter uit. Eerlijk is eerlijk, verbetering begint bij je zelf en niet bij therapie of medicatie denk ik. Tenzij je aan psychose leid.
Maar ja, zolang je denkt dat topics openen de oplossing uit je vicieuze ellende is zou ik vooral niks veranderen. Dream on!
zondag 10 februari 2019 om 17:07
Waarom zouden we?randomgirl schreef: ↑10-02-2019 16:28Ik weet zelf ook niet meer wat ik moet doen. Misschien kunnen jullie mij adviseren.
Datgene wat je het beste zou kunnen doen, doe je toch niet en je weet het zelf allemaal veel beter. Toch?
zondag 10 februari 2019 om 17:28
Ik sta hier volledig achter. Ik kan me echter voorstellen dat de stap naar de huisarts voor jou heel groot is op het moment. Er zijn echter genoeg fora of sites waar je je hart anoniem kan luchten maar wel mensen met kennis van zaken op aanwezig zijn. Een voorbeeld is: https://www.chathulp.nu.sparkandshine schreef: ↑10-02-2019 16:50Je klinkt als een verslaafde die inziet dat je verslaving meer kapot maakt dan goed doet. Dat is al een hele belangrijke stap naar een beter leven.
Ik ben het er niet mee eens dat je zoiets alleen kunt oplossen! Het lijk mij een goed idee om een afspraak met je huisarts te maken om dit te bespreken. Misschien kun je dit topic laten lezen? De huisarts kan je verder op weg helpen door met je te bespreken wat er voor nodig is om dit achter je te laten en eventueel doorverwijzen.
Hopelijk is dit een lage drempel voor je waardoor je kunt ervaren dat hulp vragen niet negatief hoeft te zijn en je dan alsnog de stap durft te maken om dit niet alleen op te lossen.
zondag 10 februari 2019 om 18:58
Jullie hebben gelijk. Ik val jullie lastig met mijn problemen iedere keer. Begrijp dat het vervelend is als iemand constant dezelfde levensverhaal deelt. Im sorry. Voel me gwn niet zo snel begrepen door zomaar een persoon. Het voelt gwn niet goed. Heb een keer gesprek aangevraagd en was toen gestart, maar merkte dat het voor mij niet holp. Ging een per week naar psycholoog, maar het voelde onnatuurlijk voor mij. Waardoor ik te snel het afgekapt heb.
zondag 10 februari 2019 om 19:07
Daar gaat het niet om. Op dit forum staan zoveel topics, dat je er niemand mee lastig valt. Iedereen reageert bovendien vrijwillig.randomgirl schreef: ↑10-02-2019 18:58Jullie hebben gelijk. Ik val jullie lastig met mijn problemen iedere keer. Begrijp dat het vervelend is als iemand constant dezelfde levensverhaal deelt. Im sorry.
Waar het wel om gaat, is dat jij zelf er niks mee opschiet. Met elk nieuw topic creëer je een illusie waarmee je jezelf het gevoel geeft dat als je er maar over schrijft en discussieert, je goed bezig bent en de oplossing zich wel aandient. Hiermee vermijd je om met je echte problematiek aan de slag te gaan. Jammer.
Uit een hapsnap loep door jouw berichten van de afgelopen jaren, krijg ik het idee dat er wel een diagnose bij jou hoort. Uiteraard ben ik niet degene die daar over gaat, maar ik raad je toch sterk aan om je te laten onderzoeken en niet na een paar consultjes weer af te haken omdat het niet goed voelt. Voor echte hulp zal je buiten je comfortzone moeten treden. Maar daar valt dus ook de èchte verbetering te halen!Voel me gwn niet zo snel begrepen door zomaar een persoon. Het voelt gwn niet goed. Heb een keer gesprek aangevraagd en was toen gestart, maar merkte dat het voor mij niet holp. Ging een per week naar psycholoog, maar het voelde onnatuurlijk voor mij. Waardoor ik te snel het afgekapt heb.
maandag 11 februari 2019 om 02:40
OopjenCoppit schreef: ↑10-02-2019 19:07Daar gaat het niet om. Op dit forum staan zoveel topics, dat je er niemand mee lastig valt. Iedereen reageert bovendien vrijwillig.
Waar het wel om gaat, is dat jij zelf er niks mee opschiet. Met elk nieuw topic creëer je een illusie waarmee je jezelf het gevoel geeft dat als je er maar over schrijft en discussieert, je goed bezig bent en de oplossing zich wel aandient. Hiermee vermijd je om met je echte problematiek aan de slag te gaan. Jammer.
Uit een hapsnap loep door jouw berichten van de afgelopen jaren, krijg ik het idee dat er wel een diagnose bij jou hoort. Uiteraard ben ik niet degene die daar over gaat, maar ik raad je toch sterk aan om je te laten onderzoeken en niet na een paar consultjes weer af te haken omdat het niet goed voelt. Voor echte hulp zal je buiten je comfortzone moeten treden. Maar daar valt dus ook de èchte verbetering te halen!
Ik vind dit een prachtige reactie en klopt inderdaad. Het lijkt dan erg zinloos. Ik denk dat de stap eraan te werken gewoon erg groot is voor mij, ben daarom ook blij dat ik ergens morgen gesprek heb bij de arboarts. Even aankijken wat die ook aangeeft en of adviseert. Soms denk ik alleen dat ik mezelf aanstel en mezelf moet vermannen. Ook al voel ik dat niks meer aankan enz en oververmoeid ben. Ik slik de medicatie van ijzer en vitamine d ook niet meer regelmatig, maar weet niet in hoe verre dat echt zon groot effect heeft op mijn ernstige vermoeidheid. Alles is voor mij gewoon te veel. Ik ging naar school helemaal kapot en dan door na huis. Ff een uur dutten en dan weer door na werk en dat dagen lang. En dan heb je ook nog familie en je sociale leven die je probeerde te staande te houden. Maar nu is het zelfs zo dat ik ruzie heb gekregen met al mijn vrienden en niemand meer trek. Ik wil het liefst alleen zijn. 24/7. En dan zit ik ff een uurtje bij Mn ouders of Mn zus en dan weer terug naar huis. Het werken en constant je zelf uitputten met jezelf anders voordoen ben ik ook zat. Soms zat ik daar terwijl ik er helemaal doorheen was en bleef ik doorgaan. Ik wilde gewoon na huis. Soms zelfs paniekaanvallen tot aan flauwvallen toe. Nam her allemaal niet zo serieus Maar ik dacht altijd het ligt tussen je oren allemaal en je moet gewoon denken in de richting dat je iets wilt. Ik geloofde een tijd ook in the secret en zag dat als mijn kracht. Als je lang genoeg denkt dat je alleen kan bereiken, zal dat ook waarlozen. Denk je alleen maar aan hoe ongelukkig je bent enz door daar constant over te denken en nare herinneringen terug te brengen dan maak je jezelf alleen maar kapot als mens.
Kijk als ik mezelf op therapie ga focussen ben ik bang dat ik nog meer ga denken dat ik gek ben enz. Terwijl als ik mezelf sterk voorhoud en gewoon dat blijf denken komt het wel goed. Want uiteindelijk heb ik niks te klagen en heb ik het gewoon goed thuis. Dus waarom voel ik mij zo. Misschien beetje overspannen ofso.
maandag 11 februari 2019 om 05:53
De wil is er, nu moet je dat goede gevoel vasthouden. Veel lezen over ex verslaafde zal je denk ik veel helpen omdat zij ook ooit in hetzelfde hebben gezeten. Ik zou beginnen met lezen, vragen, bidden. Ik weet 1 ding en dat is dat je dat goede gevoel moet vasthouden want gevoel stuurt de mens immers. Waar een wil is is een weg. De eerste steen is in ieder geval gelegd want je wil/weet dat je verkeerd bezig bent. De cleu is om nog meer stenen te leggen tot je een gebouw hebt. Maar ik zou wel je best doen en niet denken ach morgen is weer een dag dan begin ik. Nee begin vandaag met de 2e steen en leg jezelf doelen op om dat goede gevoel sterker te maken en niet zwakker. Niemand heeft je morgen beloofd. Maar maak jezelf ook niet gek en bang dat het nooit goed komt en je gedoemd bent, dat is weer het andere uiterste. Kies de middenweg en bouw aan jezelf.
maandag 11 februari 2019 om 05:57
En ja ik herken het, ben zelf ook door een heel proces gegaan alleen dan niet met drugs. Maar als ik terug kijk en hetgeen wat mij nu hier heeft gebracht is 1 vasthouden aan het goede gevoel en 2 geduld. Uiteindelijk krijg je niet aleen jezelf terug in een betere versie, maar ook rust en nog veel mooiere dingen. En vergeet niet kennis.
maandag 11 februari 2019 om 06:11
viva-amber schreef: ↑10-02-2019 16:10Dus je hebt zelf nog steeds geen hulp en dit is topic nummer......???
Ik ben het deels met jullie eens over topics wel of niet openen. Het kan toch echt wel helpen maar dan moet je wel wat met het advies doen. En je moet ook goed advies geven, vaak is het een schop onder de kont maar dat helpt niet je moet iemand door het proces helpen. Daarom adviseer ik om veel te lezen over ex verslaafde en te praten met hun. Ik vind vaak de adviezen heel slecht. Het is net als met kinderen opvoeden. Ieder kind heeft een ietsje andere aanpak nodig. Soms moet je idd even wakker schudden en soms zeggen dat je het begrijpt. Je moet eigenlijk meegaan met de mens zelf die het probleem ervaart en niet een riedeltje uit een boek voorlezen. Tuurlijk moet je het boek gebruiken maar het is de toon die de muziek maakt.
maandag 11 februari 2019 om 12:37
Ik ben niet verslaafd absoluut niet. Maar ging wel steeds verder met experimenteren en dat steeds herhalen waardoor ik gek aan het worden was.
Van drinken blowen, lachgas ging ik aan de pillen en dat allemaal soms in een combinatie ook. Snap eerlijk gezegd ook niet dat mensen dat vaker doen. Eens in de weekend is al te veel voor mij. Ik ken mensen die letterlijk aan pillen gaan en snuif waardoor ze dagen lang doorgaan. Ik voelde me geen mens meer en dacht hoe ben ik hierin beland. Ik ben makkelijk beïnvloedbaar, maar in zulke situaties wil ik niet meer belanden.
Maar vinden jullie het niet gek dat er zulke mensen rondlopen en hiervan een gewoonte maken? Als je daar in aanraking mee komt, xie je pas hoeveel mensen verslaafd zijn en troep gebruiken. Hoe erg het ook is maar ik ga even tijdelijk afstand nemen van een ieder die mij op een slechte manier beïnvloed. Heb dat sowieso nodig doordat ik nodig Aan me zelf moet werken. Mijn vriendinnen zogen ook extreme negatieve energie doordat ze constant wilde dat ik met ze wegging en zeurde dat ik altijd ma aan het werk was.
Nu bedenk ik me dat ik toen echt goed bezig was. Maar had meer een balans moeten creeeren.
Update: arboarts. Ze heeft me geadviseerd inderdaad ook hulp te zoeken en niet alleen te doen. Dat ga ik ook doen! Morgen bel ik meteen voor een afspraak. Over 4 weken hebben we nog een gesprek en tussentijds moet ik een gesprek zien in te plannen met Mn leidinggevende. Een koffie drinken om zo nog in contact te blijven en niet te lang verzuim. Ik ga haar dan ook vertelle dat ik al heel lang vroeg om een roostersanpassing doordat het me te veel werd. Maar werd niet naar geluisterd en alsnog 5 dagen per week soms ingepland naast een andere bijbaan en een hbo studie. Plus nog een andere cursus volgde ik erbij. Was letterlijk dag in dag uit bezig. Aan de ene kant mis ik wel echt enorm die tijd! Maar nu heb ik daar gewoonweg geen energie voor.
Ik heb mezelf ook beschikbaar gezet over een maand bij een andere baan, maar nu twijfel ik of ik daar wel goed aan heb gedaan. Dacht daardoor zet ik me zelf wel gedwongen aan het werk, maar weet niet of ik er dan nog wel ook klaar voor ben.
Van drinken blowen, lachgas ging ik aan de pillen en dat allemaal soms in een combinatie ook. Snap eerlijk gezegd ook niet dat mensen dat vaker doen. Eens in de weekend is al te veel voor mij. Ik ken mensen die letterlijk aan pillen gaan en snuif waardoor ze dagen lang doorgaan. Ik voelde me geen mens meer en dacht hoe ben ik hierin beland. Ik ben makkelijk beïnvloedbaar, maar in zulke situaties wil ik niet meer belanden.
Maar vinden jullie het niet gek dat er zulke mensen rondlopen en hiervan een gewoonte maken? Als je daar in aanraking mee komt, xie je pas hoeveel mensen verslaafd zijn en troep gebruiken. Hoe erg het ook is maar ik ga even tijdelijk afstand nemen van een ieder die mij op een slechte manier beïnvloed. Heb dat sowieso nodig doordat ik nodig Aan me zelf moet werken. Mijn vriendinnen zogen ook extreme negatieve energie doordat ze constant wilde dat ik met ze wegging en zeurde dat ik altijd ma aan het werk was.
Nu bedenk ik me dat ik toen echt goed bezig was. Maar had meer een balans moeten creeeren.
Update: arboarts. Ze heeft me geadviseerd inderdaad ook hulp te zoeken en niet alleen te doen. Dat ga ik ook doen! Morgen bel ik meteen voor een afspraak. Over 4 weken hebben we nog een gesprek en tussentijds moet ik een gesprek zien in te plannen met Mn leidinggevende. Een koffie drinken om zo nog in contact te blijven en niet te lang verzuim. Ik ga haar dan ook vertelle dat ik al heel lang vroeg om een roostersanpassing doordat het me te veel werd. Maar werd niet naar geluisterd en alsnog 5 dagen per week soms ingepland naast een andere bijbaan en een hbo studie. Plus nog een andere cursus volgde ik erbij. Was letterlijk dag in dag uit bezig. Aan de ene kant mis ik wel echt enorm die tijd! Maar nu heb ik daar gewoonweg geen energie voor.
Ik heb mezelf ook beschikbaar gezet over een maand bij een andere baan, maar nu twijfel ik of ik daar wel goed aan heb gedaan. Dacht daardoor zet ik me zelf wel gedwongen aan het werk, maar weet niet of ik er dan nog wel ook klaar voor ben.
maandag 11 februari 2019 om 12:45
Ik moet ook proberen aan te houden 2 a 3 keer per week te gaan sporten. Dan ga ik ook meer energie van krijgen. Stap voor stap steeds proberen vaker de deur uit te gaan en gelukkig zijn door een drankje te gaan doen enz. Mijn ervaring met vrienden hebben mede gezorgd voor mijn afgang naar de grond lijkt het wel. Heb ook niemand in mijn omgeving die ik ken die sterk in zn schoenen staat en het beste uit zn leven haalt. Met iedereen gaat her slecht waardoor het voor mij nog minder hoopvol leek. Maar ik ga er verandering in brengen. Ik voel dat ik er aan toe ben en dit keer beter met hulp inderdaad als is de drempel nog zo groot enz. Ik ga morgen heen en aankijken. Toch vind ik het wel moeilijk, om morgen weer Mn verhaal te doen en mezelf geestelijk als lichamelijk uitputten. Tijdens dat gesprek van vandaag alleen al voelde ik me zo gespannen, last van huilbuien. Benauwdheid en kreeg het zo warm dat ik begon te zweten.
Toen ik ook bij de locatie aankwam zag ik hoeveel ik miste in het leven. Her vroeg opstaan wat van je dag maken. De wind en buitenlucht en de activiteiten die je kan ondernemen. Maar dan pakt mijn negatieve gevoelens weer de macht waarbij ik denk voor wat eigenlijk. Her is makkelijker km gwn veilig thuis in Mn bed te blijven.
Toen ik ook bij de locatie aankwam zag ik hoeveel ik miste in het leven. Her vroeg opstaan wat van je dag maken. De wind en buitenlucht en de activiteiten die je kan ondernemen. Maar dan pakt mijn negatieve gevoelens weer de macht waarbij ik denk voor wat eigenlijk. Her is makkelijker km gwn veilig thuis in Mn bed te blijven.
maandag 11 februari 2019 om 12:56
Je hebt een vitamine tekort, daardoor ben je moe, waardoor je jezelf oververmoeid met werk en studie en dan moet je helemaal vermoeid ook nog eens weerstand bieden aan 'vrienden' die drugs aanbieden waardoor je eventjes aan de vermoeidheid kan ontsnappen.
Ik snap wel dat het steeds minder goed gaat.
Therapie is niet voor 'gekken'! Een therapeut helpt je om beter te kijken naar je keuzes. Het is een spiegel voor jezelf. Wat je in de therapie stopt, dat krijg je eruit.
En wat betreft the secret, als je jezelf vermoeid, krijg je dat van het universum terug. Als je het jezelf zwaar maakt, krijg je dat terug.
Dus als je gelooft in the secret, moet je keuzes maken naar een leven in balans, naar rusten als je het nodig hebt en werken als je kan.
En die vrienden van je, die je aan de drugs helpen, dat zijn helaas mensen die niet het beste met je voor hebben. Ze minder of helemaal niet meer zien, zal je misschien wel erg goed doen. Nee zeggen tegen drugs is veel makkelijker als niemand je probeert over te halen met een pilletje al in de hand!
Ik snap wel dat het steeds minder goed gaat.
Therapie is niet voor 'gekken'! Een therapeut helpt je om beter te kijken naar je keuzes. Het is een spiegel voor jezelf. Wat je in de therapie stopt, dat krijg je eruit.
En wat betreft the secret, als je jezelf vermoeid, krijg je dat van het universum terug. Als je het jezelf zwaar maakt, krijg je dat terug.
Dus als je gelooft in the secret, moet je keuzes maken naar een leven in balans, naar rusten als je het nodig hebt en werken als je kan.
En die vrienden van je, die je aan de drugs helpen, dat zijn helaas mensen die niet het beste met je voor hebben. Ze minder of helemaal niet meer zien, zal je misschien wel erg goed doen. Nee zeggen tegen drugs is veel makkelijker als niemand je probeert over te halen met een pilletje al in de hand!
