Psyche
alle pijlers
Herkenning? Niet afgeronde studie opruimen/verwerken
dinsdag 11 april 2017 om 18:13
Joepie, ik heb eindelijk mijn studieschuld afbetaald. Jarenlang was dat heel beladen, want elke maand weer werd ik geconfronteerd met mijn eigen falen. Nog steeds kom ik soms oude medestudenten of docenten tegen die zeggen: dat jij nou toch niet afgestudeerd bent daar snap ik helemaal niets van.
Ik snap het zelf ook niet. Ik was een heel veelbelovende studente, stevende af op cum laude afstuderen, maar op een of andere manier blokkeerde ik volledig tijdens mijn eindscriptie. Terwijl nota bene de plannen om te promoveren al klaar lagen.
Ik heb het in de jaren daarna nog wel eens geprobeerd. Alles voor de zoveelste keer geordend, opnieuw begonnen, en dan toch weer vastlopen. Geen zitvlees, geen discipline, kortsluiting in mijn hoofd, paniekaanvallen, geen idee waarom maar het ging gewoon niet.
Nu is mijn studieschuld afbetaald en lijkt het me een goed moment om de hele handel ook de deur uit te doen. Al die boeken, aantekeningen en ordners naar het oud papier, weg ermee.
Maar ik twijfel. Mijn man zegt ook: het staat toch niet in de weg, misschien wil je er ooit toch nog iets mee, je hebt geen diploma's, stel dat je werkloos raakt dan kun je het misschien nog afronden...
Herkent iemand die twijfel? Waarom heb jij er uiteindelijk voor gekozen om de spullen van een niet afgeronde studie wel/niet te bewaren en hoelang deed je erover om die knoop door te hakken?
Ik heb dit topic niet geopend om advies te krijgen, het besluit moet ik toch zelf nemen. Maar ik hoop door te lezen hoe anderen hiermee omgaan wat beter te begrijpen waarom dit voor mij zo als een moeilijke, zelfs pijnlijke beslissing voelt. Alsof ik na al die jaren nog altijd mijn falen niet echt heb verwerkt.
Ik snap het zelf ook niet. Ik was een heel veelbelovende studente, stevende af op cum laude afstuderen, maar op een of andere manier blokkeerde ik volledig tijdens mijn eindscriptie. Terwijl nota bene de plannen om te promoveren al klaar lagen.
Ik heb het in de jaren daarna nog wel eens geprobeerd. Alles voor de zoveelste keer geordend, opnieuw begonnen, en dan toch weer vastlopen. Geen zitvlees, geen discipline, kortsluiting in mijn hoofd, paniekaanvallen, geen idee waarom maar het ging gewoon niet.
Nu is mijn studieschuld afbetaald en lijkt het me een goed moment om de hele handel ook de deur uit te doen. Al die boeken, aantekeningen en ordners naar het oud papier, weg ermee.
Maar ik twijfel. Mijn man zegt ook: het staat toch niet in de weg, misschien wil je er ooit toch nog iets mee, je hebt geen diploma's, stel dat je werkloos raakt dan kun je het misschien nog afronden...
Herkent iemand die twijfel? Waarom heb jij er uiteindelijk voor gekozen om de spullen van een niet afgeronde studie wel/niet te bewaren en hoelang deed je erover om die knoop door te hakken?
Ik heb dit topic niet geopend om advies te krijgen, het besluit moet ik toch zelf nemen. Maar ik hoop door te lezen hoe anderen hiermee omgaan wat beter te begrijpen waarom dit voor mij zo als een moeilijke, zelfs pijnlijke beslissing voelt. Alsof ik na al die jaren nog altijd mijn falen niet echt heb verwerkt.
dinsdag 11 april 2017 om 18:18
Op mijn 24ste, paar maanden voor ik zou afstuderen ben ik gestopt met mijn opleiding. Heb nog een paar jaar dingen bewaard. Sommige readers en alle briefjes dat ik vakken had gehaald. Maar uiteindelijk ging ik verhuizen en toen heb ik dat ook weggegooid. Een paar jaar daarna besloten de studie toch af te maken. Toen baalde ik ontzettend dat ik de bewijzen van wat ik al had gedaan weg had gegooid ivm aanvragen vrijstellingen.
dinsdag 11 april 2017 om 18:18
dinsdag 11 april 2017 om 18:27
Lijkt me idd lastig, geen ervaring hier, wel met studenten begeleiden. Ik denk dat de kans klein is dat je nog iets hebt aan je huidige spullen mocht je het ooit toch weer op willen pakken. Nieuwe boeken, theorieen, onderwerpen, etc. Juist met een schone lei beginnen werkt dan het beste denk ik. Dus ik zou lekker alles wegdoen en het afsluiten, dan 'hoef' je misschien ook niet meer
Succes!
Succes!
dinsdag 11 april 2017 om 18:27
dinsdag 11 april 2017 om 18:30
Herkenbaar. Ook mijn studie is mislukt, ook op de scriptie. Paar jaar terug en het lag niet eens volledig aan mij, de universiteit had er echt ook een aandeel in.
Woest ben ik geweest. Op de uni, op mezelf, op alles wat ervoor gezorgd had dat ik m'n scriptie niet haalde (denk aan flink wat familie-omstandigheden, vader ongeneeslijk ziek, verhuizing erbij, visitatiecommissie op de uni waardoor de faculteit de regels aanpaste, dat idee). Intens verdrietig over mijn eigen falen, in mijn ogen mijn zoveelste falen. Kon/kan ik dan helemaal niets?
Ik heb indertijd geëist dat ik een bewijs kreeg van de uni van alle vakken die ik gehaald had, met studiepunten en cijfers.
Qua boeken en vakken: op dit moment heb ik alles nog. Gelukkig is het zo dat er in mijn vakgebied niet veel veranderd, hooguit komt er wat nieuws bij of verouderd er een theorie.
Woest ben ik geweest. Op de uni, op mezelf, op alles wat ervoor gezorgd had dat ik m'n scriptie niet haalde (denk aan flink wat familie-omstandigheden, vader ongeneeslijk ziek, verhuizing erbij, visitatiecommissie op de uni waardoor de faculteit de regels aanpaste, dat idee). Intens verdrietig over mijn eigen falen, in mijn ogen mijn zoveelste falen. Kon/kan ik dan helemaal niets?
Ik heb indertijd geëist dat ik een bewijs kreeg van de uni van alle vakken die ik gehaald had, met studiepunten en cijfers.
Qua boeken en vakken: op dit moment heb ik alles nog. Gelukkig is het zo dat er in mijn vakgebied niet veel veranderd, hooguit komt er wat nieuws bij of verouderd er een theorie.
dinsdag 11 april 2017 om 18:51
Ik heb mijn studies wel afgerond en vind het ook heel moeilijk die spullen weg te doen. Bij mij staan ze wel in de weg.
Mijn therapeut zei een keer: "ben je bang dat als je die spullen weg doet, dat wat je geleerd hebt er dan ook niet meer is?"
En dat was het precies. Ik vertrouw niet voldoende op wat ik kan, denk dat ik iets tastbaars nodig heb om te zien wat ik gedaan heb. Ik kan me voorstellen dat dat bij een niet-afgeronde studie nog erger is.
O ja, ik ben al meer dan 20 jaar afgestudeerd en ik heb sommige dingen nog steeds. Ook van een eerdere studie nog.
Mijn therapeut zei een keer: "ben je bang dat als je die spullen weg doet, dat wat je geleerd hebt er dan ook niet meer is?"
En dat was het precies. Ik vertrouw niet voldoende op wat ik kan, denk dat ik iets tastbaars nodig heb om te zien wat ik gedaan heb. Ik kan me voorstellen dat dat bij een niet-afgeronde studie nog erger is.
O ja, ik ben al meer dan 20 jaar afgestudeerd en ik heb sommige dingen nog steeds. Ook van een eerdere studie nog.
dinsdag 11 april 2017 om 19:14
Herkenbaar, ik heb ook een forse vastloper gehad, wel afgemaakt daarna. Maar nog steeds schaam ik me ervoor. Eigenlijk heb twee jaar lang niks doen thuis gezeten, gevangen in mijn eigen gedachten met voornemens eraan te beginnen, maar waarbij dat veel te eng was. Hierdoor heb ik ook een forse studieschuld opgelopen. Hier schaam ik me ook erg voor. Heel lang heb ik vermeden om het precieze schuldsaldo te zien. Inmiddels ben ik echt goed op mijn pootjes terechtgekomen, maar dat rotgevoel over de niet ingelaste verwachting en het schuldgevoel erover zit nog wel ergens.
Voor jou: Als je genoeg bewijzen hebt van vakken ed die je hebt gehaald en je je scriptie en andere werkstukken nog ergens hebt staan, kun je veilig de rest wegdoen denk ik. Ergste wat kan gebeuren is dat je nieuwe boeken moet kopen als je weer begint, maar waarschijnlijk zijn ze allang in een nieuwe druk bezig of bestaat her vak niet meer. Weg ermee dus met die last!!! Ik vond het weggooien van alle readers echt bevrijdend!
Voor jou: Als je genoeg bewijzen hebt van vakken ed die je hebt gehaald en je je scriptie en andere werkstukken nog ergens hebt staan, kun je veilig de rest wegdoen denk ik. Ergste wat kan gebeuren is dat je nieuwe boeken moet kopen als je weer begint, maar waarschijnlijk zijn ze allang in een nieuwe druk bezig of bestaat her vak niet meer. Weg ermee dus met die last!!! Ik vond het weggooien van alle readers echt bevrijdend!
dinsdag 11 april 2017 om 19:37
Gefeliciteerd, wat een prestatie!! (Welgemeend)
Ik ben na drieënhalf jaar studie vastgelopen. Scriptie zelfs al geschreven, nooit ingediend Eruit gestapt, gaan werken, alles achter slot en grendel. En na vijf jaar (ik had dus nog net één jaar om af te studeren) besloten dat ik het toch ging doen. En ik ben in het tiende jaar (nog net) afgestudeerd. En weet je: ik ben trots, maar het verandert niks. Je kunt wat je kunt, je weet wat je weet. Als je het nog ooit wilt afronden: doen. Zo niet, doe het niet. Je mag hoe dan ook trots zijn.
Ik ben na drieënhalf jaar studie vastgelopen. Scriptie zelfs al geschreven, nooit ingediend Eruit gestapt, gaan werken, alles achter slot en grendel. En na vijf jaar (ik had dus nog net één jaar om af te studeren) besloten dat ik het toch ging doen. En ik ben in het tiende jaar (nog net) afgestudeerd. En weet je: ik ben trots, maar het verandert niks. Je kunt wat je kunt, je weet wat je weet. Als je het nog ooit wilt afronden: doen. Zo niet, doe het niet. Je mag hoe dan ook trots zijn.
dinsdag 11 april 2017 om 19:55
Je vertelt er niet bij wat je tegenwoordig doet. Heb je een goede baan? Hoe lig je in de arbeidsmarkt? Heb je je diploma gemist? Hoe lang is het geleden?
Als alles nu goed met je gaat op carrierevlak en qua financien, dan zou ik die bende lekker de deur uit doen. Het is alleen maar een herinnering aan je falen nu. Maar als je thuis werkeloos zit te kniezen omdat je nooit aan de bak bent gekomen zonder papiertje, dan zou ik alles nog maar eens uit het stof halen en en scriptiebegeleider inhuren. Of een studie starten waar je wel warm voor loopt.
Als alles nu goed met je gaat op carrierevlak en qua financien, dan zou ik die bende lekker de deur uit doen. Het is alleen maar een herinnering aan je falen nu. Maar als je thuis werkeloos zit te kniezen omdat je nooit aan de bak bent gekomen zonder papiertje, dan zou ik alles nog maar eens uit het stof halen en en scriptiebegeleider inhuren. Of een studie starten waar je wel warm voor loopt.
dinsdag 11 april 2017 om 20:20
Je twijfel betekent dat je ergens nog de overweging hebt om 'm wel af te maken. Dat is prima, maar niet voor 'misschien ooit een keer'. Áls je 'm gaat afronden, zorg dan voor een stok achter de deur. Stel jezelf een termijn. Als het voor..... niet af is, is het klaar en uit. En dan doe ik al mijn studiezooi weg. Want zolang je nog ergens die mogelijkheid voor jezelf open houdt zal het op je blijven drukken en zul je nooit van dat gevoel verlost raken. Zorg desnoods voor je gemoedsrust dat je ergens een bewijs hebt dat je al die andere vakken hebt gehaald, en gooi dan de boel uit het raam. Dán heb je pas de knoop doorgehakt en dan zul je er past echt rust in vinden dat je het niet hebt afgerond. En dat betekent niet dat je al je kennis en ervaring ook weggooit: ondanks dat je geen diploma hebt heb je natuurlijk wél veel geleerd en ben je ver gekomen, en dát kun je wel vasthouden.
anoniem_233251 wijzigde dit bericht op 27-08-2017 15:19
62.00% gewijzigd
dinsdag 11 april 2017 om 20:23
Veel hangt natuurlijk af wat je huidige job is en welke studie je geprobeerd hebt.
En of je denkt nog ooit ook maar iets in de richting van die studie te doen (zonder diploma).
Bepaalde dingen veranderen immers niet.
Een taal zal altijd quasi hetzelfde blijven, de stelling van Pythagoras (en een heel deel wetenschappen) verandert ook niet, Amerika zal ook altijd op dezelfde plek op de wereldkaart blijven liggen, ...
In die zin kunnen bepaalde handboeken altijd handig blijven als naslagwerk en kan je ze gewoon als "boek" in je huisbibliotheek zetten.
En of je denkt nog ooit ook maar iets in de richting van die studie te doen (zonder diploma).
Bepaalde dingen veranderen immers niet.
Een taal zal altijd quasi hetzelfde blijven, de stelling van Pythagoras (en een heel deel wetenschappen) verandert ook niet, Amerika zal ook altijd op dezelfde plek op de wereldkaart blijven liggen, ...
In die zin kunnen bepaalde handboeken altijd handig blijven als naslagwerk en kan je ze gewoon als "boek" in je huisbibliotheek zetten.
dinsdag 11 april 2017 om 20:27
Het is deels herkenbaar voor mij, want ik heb uiteindelijk wel een studie (Ba en Ma) afgerond, maar als ik er op terugkijk denk ik vaak wel: wat een vreemde keuzes heb ik toch vaak gemaakt... Op het gebied van studie, stages, werk, keuzevakken, cursussen, scriptieonderwerpen etc. En daardoor heb ik heel vaak het gevoel dat ik niet echt trots mag zijn en praat ik er niet zo makkelijk met mensen over. Het is niet eens dat ik 'maar wat deed', sommige keuzes heb ik zelfs gemaakt uit volle overtuiging en andere keuzes heb ik gemaakt omdat ik dacht dat het een "makkelijke" stage of het "eenvoudig te bestuderen onderwerp" was. Wat dan vaak dus ook zo bleek, maar achteraf zelden tot de meeste voldoening heeft geleid...
dinsdag 11 april 2017 om 20:29
Herkenbaar! Ik heb mn WO-bachelorgraad gehaald en twee vakken van mn master gedaan. Heb nog veel spullen liggen, "want misschien ga ik ooit de master nog doen", denk ik al bijna 10 jaar 
Voor de arbeidsmarkt heb ik t niet nodig, heb nog n HBO diploma... maar voel t ook als "falen"...zat psychisch slecht in mn vel en heb toen bewust gekozen niet mn master te gaan doen, maar HBO. Had echt t gevoel dat ik voor n 2e keus koos...terwijl t voor mijn hele persoon t HBO veel beter heeft uitgepakt. Maar toch he...
Voor de arbeidsmarkt heb ik t niet nodig, heb nog n HBO diploma... maar voel t ook als "falen"...zat psychisch slecht in mn vel en heb toen bewust gekozen niet mn master te gaan doen, maar HBO. Had echt t gevoel dat ik voor n 2e keus koos...terwijl t voor mijn hele persoon t HBO veel beter heeft uitgepakt. Maar toch he...
dinsdag 11 april 2017 om 20:52
quote:orkenflow schreef op 11 april 2017 @ 18:51:
Ik heb mijn studies wel afgerond en vind het ook heel moeilijk die spullen weg te doen. Bij mij staan ze wel in de weg.
Mijn therapeut zei een keer: "ben je bang dat als je die spullen weg doet, dat wat je geleerd hebt er dan ook niet meer is?"
En dat was het precies. Ik vertrouw niet voldoende op wat ik kan, denk dat ik iets tastbaars nodig heb om te zien wat ik gedaan heb. Ik kan me voorstellen dat dat bij een niet-afgeronde studie nog erger is.
O ja, ik ben al meer dan 20 jaar afgestudeerd en ik heb sommige dingen nog steeds. Ook van een eerdere studie nog.
Oh man, ik heb nog jaren gedroomd dat ik weer Wiskunde B examen moest doen. Bleef maar terugkeren. Om vervolgens wakker te worden en me te realiseren dat ik al lang klaar was met mijn universitaire studie
TO, een vraag: het lijkt erop dat je jezelf nog niet echt 'vergeven' hebt voor je keuze om te stoppen? Waarom niet, wat zit je het meest dwars daaraan?
Je gebruikt ook negatieve woorden (geen discipline, zitvlees etc) over jezelf. Wat had je anders willen doen? En kon dat ook?
Ik heb mijn studies wel afgerond en vind het ook heel moeilijk die spullen weg te doen. Bij mij staan ze wel in de weg.
Mijn therapeut zei een keer: "ben je bang dat als je die spullen weg doet, dat wat je geleerd hebt er dan ook niet meer is?"
En dat was het precies. Ik vertrouw niet voldoende op wat ik kan, denk dat ik iets tastbaars nodig heb om te zien wat ik gedaan heb. Ik kan me voorstellen dat dat bij een niet-afgeronde studie nog erger is.
O ja, ik ben al meer dan 20 jaar afgestudeerd en ik heb sommige dingen nog steeds. Ook van een eerdere studie nog.
Oh man, ik heb nog jaren gedroomd dat ik weer Wiskunde B examen moest doen. Bleef maar terugkeren. Om vervolgens wakker te worden en me te realiseren dat ik al lang klaar was met mijn universitaire studie
TO, een vraag: het lijkt erop dat je jezelf nog niet echt 'vergeven' hebt voor je keuze om te stoppen? Waarom niet, wat zit je het meest dwars daaraan?
Je gebruikt ook negatieve woorden (geen discipline, zitvlees etc) over jezelf. Wat had je anders willen doen? En kon dat ook?
dinsdag 11 april 2017 om 21:08
woensdag 12 april 2017 om 05:34
quote:swifty schreef op 11 april 2017 @ 18:18:
Als je terugkijkt op je leven, wat had je anders gewild, de studie afronden?
Zo ja, start er dan in september mee.
Zo nee, doe alles ritueel weg met afronding en acceptatie dat dit niet je studie was om tot einde toe af te ronden.
Sterkte en moed met welke keuze dan ook.
+1, daarbij moet je er ook rekening mee houden dat punten na verloop van tijd kunnen vervallen. Misschien is dat nog een motivatie om er nu toch nog aan te beginnen. Nu hoef je nog maar een 'kleine' hobbel te nemen.
Overigens kan ik voorlopig alleen maar dromer van het aflossen van mijn studieschuld, dus wat dat betreft ben je weer een stapje verder
Als je terugkijkt op je leven, wat had je anders gewild, de studie afronden?
Zo ja, start er dan in september mee.
Zo nee, doe alles ritueel weg met afronding en acceptatie dat dit niet je studie was om tot einde toe af te ronden.
Sterkte en moed met welke keuze dan ook.
+1, daarbij moet je er ook rekening mee houden dat punten na verloop van tijd kunnen vervallen. Misschien is dat nog een motivatie om er nu toch nog aan te beginnen. Nu hoef je nog maar een 'kleine' hobbel te nemen.
Overigens kan ik voorlopig alleen maar dromer van het aflossen van mijn studieschuld, dus wat dat betreft ben je weer een stapje verder
Just because a certain amount is good, doesn't make a crapload great - BioLayne
woensdag 12 april 2017 om 14:08
Ik herken zeker een aantal dingen. De schaamte, de niet ingeloste verwachtingen en ook het gegeven dat er niets verandert als ik die studie wel ooit nog zou oppikken.
Ik denk dat deze vraag de kern wel raakt: "ben je bang dat als je die spullen weg doet, dat wat je geleerd hebt er dan ook niet meer is?" Niet zozeer dat wat ik geleerd heb er dan niet meer is, maar dat het dan zo definitief allemaal voor niets is geweest. Al dat geld, al die uren, al die verzamelde literatuur. (En vooral: al die vervlogen dromen.)
Dat moet ik ooit accepteren, maar ik blijf dat lastig vinden.
Als eerste stap heb ik zojuist een mailtje gestuurd naar een onderzoeksinstituut, met de vraag of er nog ergens interesse zou kunnen zijn in de verzamelde literatuur over het betreffende vakgebied.
Ik denk dat deze vraag de kern wel raakt: "ben je bang dat als je die spullen weg doet, dat wat je geleerd hebt er dan ook niet meer is?" Niet zozeer dat wat ik geleerd heb er dan niet meer is, maar dat het dan zo definitief allemaal voor niets is geweest. Al dat geld, al die uren, al die verzamelde literatuur. (En vooral: al die vervlogen dromen.)
Dat moet ik ooit accepteren, maar ik blijf dat lastig vinden.
Als eerste stap heb ik zojuist een mailtje gestuurd naar een onderzoeksinstituut, met de vraag of er nog ergens interesse zou kunnen zijn in de verzamelde literatuur over het betreffende vakgebied.
woensdag 12 april 2017 om 15:50
Ik lees hier veel herkenbare dingen zeg. Voor mij is het al lang geleden dat ik op het laatste moment stopte, maar ik herinner me nog zo goed dat verlammende gevoel, bijna klaar en dan niets meer kunnen. En de verwijten richting mezelf en het gevoel te falen. Ondanks dat ik later mijn opleiding wel heb afgemaakt heb ik ook heel lang rondgelopen met een rotgevoel. Omdat ik voor wat betreft studeren "maar" hbo gedaan heb, terwijl ik makkelijk een universitaire master had kunnen doen. Altijd zo'n gevoel van tekortschieten, niet goed genoeg. En dat ik mijn potentieel niet heb benut.
Ik ben nu dubbel zo oud als toen ik stopte en nu begint dat gevoel wel te verdwijnen, maar dat heeft er ook veel mee te maken dat ik voor mezelf steeds meer duidelijk krijg wat wel de juiste weg is voor mij. Meer creatief, minder intellectueel.
Succes Harvey.
Ik ben nu dubbel zo oud als toen ik stopte en nu begint dat gevoel wel te verdwijnen, maar dat heeft er ook veel mee te maken dat ik voor mezelf steeds meer duidelijk krijg wat wel de juiste weg is voor mij. Meer creatief, minder intellectueel.
Succes Harvey.
woensdag 12 april 2017 om 17:10
Wat herkenbaar dit. Ik zit midden in dat verlammende punt in mijn studie. Hiervoor nooit een onvoldoende of herkansing gehad, heel goede cijfers, denkend aan een phd en opeens bij de thesis vol tegen de muur gelopen. Inmiddels al zo'n twee jaar geleden begonnen en nog steeds lang niet klaar.
Harvey, wat goed dat je inmiddels contact hebt gezocht met een onderzoeksinstituut. Als je je keuzes en mogelijkheden duidelijk hebt kan je knopen gaan doorhakken.
Ik zou inderdaad ook even uitzoeken hoe het zit met je vakken / cijfers en of die nog geldig zijn. Misschien ook eens met een professional gaan praten? Dan kan je misschien voor jezelf helder krijgen wat je onbewuste gedachtes en beweegredenen zijn.
Wat je ook kiest, ik hoop dat je binnenkort definitief een keuze kan maken en langzaam kan beginnen met het achter je te laten. Heel veel succes!
Harvey, wat goed dat je inmiddels contact hebt gezocht met een onderzoeksinstituut. Als je je keuzes en mogelijkheden duidelijk hebt kan je knopen gaan doorhakken.
Ik zou inderdaad ook even uitzoeken hoe het zit met je vakken / cijfers en of die nog geldig zijn. Misschien ook eens met een professional gaan praten? Dan kan je misschien voor jezelf helder krijgen wat je onbewuste gedachtes en beweegredenen zijn.
Wat je ook kiest, ik hoop dat je binnenkort definitief een keuze kan maken en langzaam kan beginnen met het achter je te laten. Heel veel succes!
woensdag 12 april 2017 om 17:21
Ah nasja. Wat naar om daar nog in te zitten! Heb je genoeg hulp van een scriptiegroep, decaan of studentenpsycholoog oid? Want dat kan echt heel veel helpen. En doe de schaamte de deur uit en je perfectionisme ook, het moet af, maakt niet uit hoe. Dat hielp mij, ik kon er toch niet tevreden over zijn, dan maar gewoon af zodat ik er niet meer naar hoefde te kijken.
