Psyche
alle pijlers
Hersteld van anorexia
woensdag 30 mei 2018 om 21:37
Ongeveer drie jaar geleden kwam ik aan van zwaar ondergewicht naar een normaal gewicht, en ik had zoveel moeite en schaamte voor mijn lichaam dat ik niet meer naar buiten durfde. Dit duurde een jaar. Het gaat nu eigenlijk ook al twee jaar goed qua eten en gewicht, maar er is nog elke dag de drang om af te vallen, de drang en hoop om weer zo dun te worden, om niks te voelen, me niet zo rot en onzeker over mijn lichaam te voelen zoals nu. Mijn leven is nu niet beter dan het toen was, mijn eetstoornis is naar de achtergrond maar ik heb nu nog steeds geen vrienden en geen studie, ik voel me nog steeds enorm somber, maar ik heb vooral geen toekomst. Ik gaf de eetstoornis er altijd de schuld van, maar nu dat het niet is weet ik het ook niet meer.
Die afvaldrang is zo sterk en ik wil er ergens ook zo graag aan toegeven omdat ik me toen werkelijk beter voelde.
Maar ik wil ergens ook graag dat die drang om af te vallen eens minder werd maar ik weet niet hoe. Ik eet nu al ruim twee jaar stabiel, mijn gewicht is stabiel, maar die gedachten zijn elke dag waardoor ik er zo mee bezig blijf. Waarom stoppen die gedachten gewoon nooit, wat moet ik doen om het te stoppen? Ik heb al zoveel therapieën gehad. Wat kan ik nog doen?
Die afvaldrang is zo sterk en ik wil er ergens ook zo graag aan toegeven omdat ik me toen werkelijk beter voelde.
Maar ik wil ergens ook graag dat die drang om af te vallen eens minder werd maar ik weet niet hoe. Ik eet nu al ruim twee jaar stabiel, mijn gewicht is stabiel, maar die gedachten zijn elke dag waardoor ik er zo mee bezig blijf. Waarom stoppen die gedachten gewoon nooit, wat moet ik doen om het te stoppen? Ik heb al zoveel therapieën gehad. Wat kan ik nog doen?
woensdag 30 mei 2018 om 21:41
Wat zijn de achterliggende redenen van je eetstoornis? Want anorexia is uiteindelijk een symptoom om andere dingen te bestrijden. Eet je weer normaal, dan is je anorexia dus niet weg. Je hebt alleen het symptoom besteden.
Bij mij waren het (faal)angst, perfectionisme en onzekerheid. Toen ik weer at, was ik dus nog steeds angstig, misschien wel meer dan ervoor want ik kon het niet meer dempen met hongeren.
Je hebt het alleen maar over afvallen, maar dat is niet het echte probleem. Dáár moet je wat mee.
Bij mij waren het (faal)angst, perfectionisme en onzekerheid. Toen ik weer at, was ik dus nog steeds angstig, misschien wel meer dan ervoor want ik kon het niet meer dempen met hongeren.
Je hebt het alleen maar over afvallen, maar dat is niet het echte probleem. Dáár moet je wat mee.
woensdag 30 mei 2018 om 21:58
Dit dus. Ga naar de huisarts en vraag therapie voor de onderliggende problemen.doornroosje9 schreef: ↑30-05-2018 21:53Je bent niet hersteld, je hebt nu 'gewoon' geen ondergewicht meer. Jouw gedachten zijn nog steeds hetzelfde. Welke therapie heb je gehad?
woensdag 30 mei 2018 om 22:08
Blijkbaar was het nog niet voldoende. Dus terug naar je ha en laat je helpen met die gedachten.
Just because you have the emotional range of a teaspoon doesn’t mean we all have.
woensdag 30 mei 2018 om 22:14
woensdag 30 mei 2018 om 22:17
goeie tip! als iedereen met anorexia nou eens gewoon wat afleiding zocht zou het hele probleem zich vanzelf oplossen
woensdag 30 mei 2018 om 22:24
Lieve meid, het is niet over. Dus je kunt kiezen: of je gaat naar de huisarts en pakt dit probleem aan, of je blijft zo doormodderen.
woensdag 30 mei 2018 om 22:39
Dat weet je niet.
Denk jij ook dat een depressie overgaat als je 'lekker buiten gaat wandelen'?
Life is short. Eat dessert first.
woensdag 30 mei 2018 om 22:43
anorexia is een serieuze ziekte, en niet eentje die zomaar over is.
Heb je op dit moment nog begeleiding?
Misschien kan je dit eens bespreken met je behandelaar of huisarts. Het eten/afvallen heeft nog steeds een grote invloed op je leven.
Heb je op dit moment nog begeleiding?
Misschien kan je dit eens bespreken met je behandelaar of huisarts. Het eten/afvallen heeft nog steeds een grote invloed op je leven.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
woensdag 30 mei 2018 om 22:45
Heel herkenbaar. Ik ben al 6 jaar stabiel en het blijft. Ik heb ook al 6 jaar psychotherapie en kom er wel steeds meer achter waar het hem bij mij in zit. Ik denk niet dat het bij mij over gaat, ik doe er wel alles aan om het te verminderen, en vooral niet over te dragen op mijn kinderen.
Ik kan je niet zeggen dat het goed komt. Wel dat het helpt als je alsnog gaat zoeken naar een opleiding, vrienden, etc. Hoe komt het dat je dat nog niet hebt? Heb je daar ook hulp bij? En zoek een goede psychotherapeut.
Heel veel sterkte, het is niet makkelijk helaas.
Ik kan je niet zeggen dat het goed komt. Wel dat het helpt als je alsnog gaat zoeken naar een opleiding, vrienden, etc. Hoe komt het dat je dat nog niet hebt? Heb je daar ook hulp bij? En zoek een goede psychotherapeut.
Heel veel sterkte, het is niet makkelijk helaas.
woensdag 30 mei 2018 om 22:52
O meis
.
ga weer in therapie je bent al zover het is zo zonde om alle tijd en energie weg te gooien. En de eetstoornis weer te laten winnen.
En ik weet wat ik zeg ik worstel al vanaf mijn 14 de met deze .... ziekte en nu ben ik 33 en nog steeds niet 100% er vanaf. En ik zit nu weer midden in een periode waar het minder met mijn gaat.
.
ga weer in therapie je bent al zover het is zo zonde om alle tijd en energie weg te gooien. En de eetstoornis weer te laten winnen.
En ik weet wat ik zeg ik worstel al vanaf mijn 14 de met deze .... ziekte en nu ben ik 33 en nog steeds niet 100% er vanaf. En ik zit nu weer midden in een periode waar het minder met mijn gaat.
woensdag 30 mei 2018 om 22:53
Dat word wel geadviseerd als je depressief bent. Naar buiten en sporten.doornroosje9 schreef: ↑30-05-2018 22:39Dat weet je niet.
Denk jij ook dat een depressie overgaat als je 'lekker buiten gaat wandelen'?
ik geef mn bek ook maar een douw
woensdag 30 mei 2018 om 22:59
Als ze dat tegen mij zouden zeggen en ik zou depressief zijn, zou ik gaan slaan.Madeliefjees schreef: ↑30-05-2018 22:53Dat word wel geadviseerd als je depressief bent. Naar buiten en sporten.
Als het zo simpel zou zijn...
Life is short. Eat dessert first.
woensdag 30 mei 2018 om 23:00
Desnoods met passende dagbesteding. Heeft mij goed geholpen.Madeliefjees schreef: ↑30-05-2018 22:53Dat word wel geadviseerd als je depressief bent. Naar buiten en sporten.
woensdag 30 mei 2018 om 23:04
iemand met anorexia aansporen tot sporten is niet zo slimMadeliefjees schreef: ↑30-05-2018 22:53Dat word wel geadviseerd als je depressief bent. Naar buiten en sporten.
donderdag 31 mei 2018 om 07:25
Ik weet het niet. Ik denk dat iedereen iets wil presteren en op de een of andere manier denk je dat mager worden een prestatie is. Dat is het niet - iedereen kan dat onder bepaalde omstandigheden.Waarom stoppen die gedachten gewoon nooit
Laat je testen en mocht je talenten hebben ontwikkel die dan, dan ben je goed voor jezelf én voor de maatschappij.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
donderdag 31 mei 2018 om 07:41
Verder - en dat herken ik wel - is het zo dat als je langere tijd tot doel hebt gehad om af te vallen omdat je overgewicht had, je onderbewustzijn het afvallen gaat zien als "goed" en aankomen als "slecht". Op het moment waarop je je streefgewicht hebt bereikt dan is het echt lastig om dat af te wennen.
Mensen die extreem in "goed" en "fout" denken zullen er meer moeite mee hebben om het schip tijdig te stoppen. Misschien kan jij dat wel helemaal niet omdat het te verleidelijk is om dat "goede" te doen.
Mensen die extreem in "goed" en "fout" denken zullen er meer moeite mee hebben om het schip tijdig te stoppen. Misschien kan jij dat wel helemaal niet omdat het te verleidelijk is om dat "goede" te doen.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
donderdag 31 mei 2018 om 07:41
Ik heb geen anorexia/eetstoornis meer, ik eet goed en doe dit meestal zonder gedachten. Het is vooral het verlangen wat gewoon niet minder wordt, maar waar ik niet aan toegeef.
Studeren/werken doe ik nu niet, maar mijn dagen zijn altijd wel vrij vol. Naast dit probleem ben ik ook depressief maar daarvoor heb ik hulp, en voor dit probleem dit.
Over mijn lichaam voel ik me nog erg naar en ik kan hier niet naar kijken, laat staan accepteren. Ik heb wel nagedacht over hulp hiervoor, maar dan heb ik weer last van het verlangen. Dan komt er weer in me op dat ik dit lichaam niet heel lang meer zo kan (vol)houden dus dat het niet nodig is om het te accepteren.
Ik word echt zo moe van mijn gedachten.
Overigens heeft dun zijn niet voor mij de betekenis om te presteren.
Studeren/werken doe ik nu niet, maar mijn dagen zijn altijd wel vrij vol. Naast dit probleem ben ik ook depressief maar daarvoor heb ik hulp, en voor dit probleem dit.
Over mijn lichaam voel ik me nog erg naar en ik kan hier niet naar kijken, laat staan accepteren. Ik heb wel nagedacht over hulp hiervoor, maar dan heb ik weer last van het verlangen. Dan komt er weer in me op dat ik dit lichaam niet heel lang meer zo kan (vol)houden dus dat het niet nodig is om het te accepteren.
Ik word echt zo moe van mijn gedachten.
Overigens heeft dun zijn niet voor mij de betekenis om te presteren.
donderdag 31 mei 2018 om 07:42
Dat wordt geadviseerd bij depressie inderdaad maar niet als de oplossing hoor maar naast behandeling.Madeliefjees schreef: ↑30-05-2018 22:53Dat word wel geadviseerd als je depressief bent. Naar buiten en sporten.
En inderdaad toen ik dit advies kreeg wilde ik ook gaan slaan inmiddels begrijp ik dit advies beter (en dus ook dat ze niet bedoelen dat je beter wordt van buiten wandelen).
Voor anorexia gelden vast weer andere adviezen want ik denk dat ze vast niet tegen iemand met anorexia zeggen dat ze moet gaan sporten.
Ik kan me wel voorstellen dat het goed is als je af en toe je gedachten ergens anders op kan richten en meer invulling van je dag hebt. Ik denk wel dat je daar hulp bij nodig hebt.
Verder inderdaad therapie om de onderliggende problemen aan te pakken.
