Het leven is geen chicklit of sprookje

09-04-2021 15:19 117 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik ben inmiddels 30 en betrapte me er laatst op dat ik inmiddels volwassen ben maar eigenlijk nog steeds dezelfde als vroeger. Dat is ergens vrij logisch maar ik erger me er aan. Op zoek naar misschien herkenning of tips.

Ik lees vanaf kleins af aan al boetiquereeks boekjes, sprookje en chicklits. Waan me er ergens in dat het leven zo kan zijn.

Als alleenstaande moeder is het leven misschien niet wat ik er van gehoopt had en is het misschien een vlucht door te denken dat als ik nu op een vliegtuig stap en de liefde van mn leven misschien wel naast me zit.

Gevoel voor drama heb ik altijd gehad, weet nog dat ik toen ik 15 was kaartje voor de thalys had gekocht voor mijn toenmalige vriendje tijdens een ruzie. Want als het echte liefde was zou hij op me wachten daar.

Inmiddels weet ik ergens dat dat niet zo is hoe het leven gaat maar ergens blijf ik dom. Ga ik op yoga retraite, ayuasca reis en op vakantie om iets bijzonders te ontdekken/het doel van het leven oid. Eindstand die is er niet ;)

Heb ook gewoon ‘normale’ therapie gehad voor dingen die ik lastig vond. Weet wie ik ben en ben daar tevreden mee. Verder ook vrij nuchter en toch ergens een hopeloze romanticus.

Het rijmt gevoelsmatig niet met elkaar, denk ben gewoon wo opgeleid waarom kan ik zo naïef en simpel denken.

Enige herkenning hoop ik 🙈
Alle reacties Link kopieren
Mumper schreef:
09-04-2021 17:20
Ik lees nooit chicklit, ik trek die shit niet. En toch herken ik het wel een beetje dat ik vind dat de liefde iets heftigs moet zijn dat je niet kunt sturen of zo. Ik wil helemaal van mijn sokken geblazen worden en dan een maand als John en Yoko leven, niet een stom kopje koffie gaan drinken met een of andere rando die een algoritme voor me geselecteerd heeft.
Als je het zo stelt klinkt het gewone leven wel wat kleurloos inderdaad.

Maar weet je, je kunt grootse en meeslepende fantasieën ook uitstekend kwijt in het schrijven van fictie. Dat is voor mij in elk geval een manier om heel veel spannende dingen te beleven die ik in het echt liever niet meemaak.
Mevrouw75 schreef:
09-04-2021 17:29
Ik hou niet bouquet-reeks boekjes of chicklit, maar ben wel een enorme dromer.

Hou het lekker bij dromen, weet dat de echte wereld anders is en droom gewoon lekker weg.
Ik kan niet zonder. Vind dagdromen heerlijk. ❤️

En TO, misschien ervaar je dit gevoel nu meer omdat we collectief met z’n allen allesbehalve een spannend leven leiden?
Alle reacties Link kopieren
Amy_Santiago schreef:
09-04-2021 17:28
Mijn man en ik hebben onze tijd in het begin wel zo doorgebracht :heart: Dekens op de vloer, plaatjes draaien, wierook, eindeloze gesprekken tot dageraad enzo. Ik kijk er met heel veel plezier op terug, maar herinner me ook wel hoe slopend dat was. Dat was prachtig maar echt niet om een paar keer per jaar te doen. Ik kan nu ook genieten van het comfort en het wederzijds vertrouwen, zoals tegen hem aan op de bank in slaap vallen, in onze oude kloffie pizza eten en Star Wars kijken. Dat soort dingen.
Mijn man en ik ook. En mijn exen en ik ook.

Ik ben door elk van hen echt wel van mijn sokken geblazen.
Ja zie dat bedoel ik dus. Ik heb ook zo'n relatie gehad dus het niet geen onredelijke verwachting. :) Voor minder kom ik m'n nest niet uit in.
Alle reacties Link kopieren
Nighttripper schreef:
09-04-2021 17:21
Maar wat hield je dan tegen?Je zal ooit toch weleens de kans hebben gehad uit je comfortzone te stappen, zoals dat wat populair heet.En een avontuur (hoe groot/klein dan ook) aan te gaan.Toen heb je die kansen wel/niet gepakt?( serieuze vraag )
Ik herken mezelf overigens deels in jouw beschrijvingen.En dat dan ook gedaan. :-]
In real life voelt het toch niet zo romantisch als in een boek.
Je hoeft natuurlijk ook geen relatie hè, misschien is de fantasie ook wel gewoon mooier dan de werkelijkheid.

Ik heb ooit bijna twintig jaar geleden wel eens een relatie gehad, ik vond het niks, nooit meer aan begonnen.
Ik weet eigenlijk niet of ik heel erg onrealistische ideeën heb, ik ben ook nooit meer iemand tegengekomen die ik interesant vond.
Romantische films vind ik dan wel weer heel leuk, maar ik snap wel dat dat niet echt is, en dat hoeft voor mij ook niet, maar de wekelijkheid van een relatie trekt mij ook niet zo aan.
Een relatie moet natuurlijk wel een beetje een toevoeging zijn, anders ben ik net zo lief alleen.
En die eerste was ook een beetje mwah, maar toen dacht ik nog even dat het "later" wel leuk zou worden, maar dat heb ik drie jaar afgewacht en toen was ik er klaar mee.
En heel enkele keer ga ik wel eens op date, dat vind ik dan niks, en dan is het weer over.

Ik vind het echt helemaal niet erg, maar als je wel heel graag een relatie wil zul je je verwachtingen misschien een beetje moeten bijstellen.
Mevrouw75 schreef:
09-04-2021 17:31
Mijn man en ik ook. En mijn exen en ik ook.

Ik ben door elk van hen echt wel van mijn sokken geblazen.

Ik heb maar 1 keer wederzijdse verliefdheid meegemaakt en dat duurde maar een maand of 4. Het stomme is dat ik met mensen waar ik verliefd op word niet kan leven. En degene waar ik wel mee kan leven, daar word ik niet verliefd op.
Mumper schreef:
09-04-2021 17:20
Ik wil helemaal van mijn sokken geblazen worden en dan een maand als John en Yoko leven
En dat John een vader van niks is voor z'n oudste zoon. En dat je hem daarna kwijtraakt aan May Pang en je hemel en aarde moet bewegen om hem weer terug te krijgen. En dat-ie dan neergeschoten wordt.

Doe mij dat kopje koffie met algoritme toch maar.
xynix schreef:
09-04-2021 17:39
En dat John een vader van niks is voor z'n oudste zoon. En dat je hem daarna kwijtraakt aan May Pang en je hemel en aarde moet bewegen om hem weer terug te krijgen. En dat-ie dan neergeschoten wordt.

Doe mij dat kopje koffie met algoritme toch maar.
Ja want dat zijn de enige opties en er zit niks tussen
Daveotion schreef:
09-04-2021 17:21
Ken je de Before-films? Before Sunrise, Before Sunset en Before Midnight. Die geven een heel aardig beeld van hoe een relatie die vanuit een romantische fantasie begint zich in de loop der tijd ontwikkelt.
Jaaaaaaa, maar die films laten dus ook heel erg goed zien waarom romantische films bijna nooit een vervolg krijgen.
De eerste vond ik geweldig, de tweede matig, en de derde heb ik met gekromde tenen uitgezeten omdat ik ergens nog hoopte op een soort van niet teleurstellend eind.

Heb ik geen geduld voor, in het echt dus blijkbaar ook niet.
Oh ik vond de tweede juist het leukste. Bij die eerste zijn ze nog zo dwepend, tenenkrommend maar ook heel schattig. Hem vind ik eigenlijk in alledrie de films geweldig.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben nooit door iemand van mijn sokken geblazen. Ik heb alleen maar gewoon leuke, gezellige liefdes gehad. Geen epische hoogdravendheid, gewoon realisme.
Eternal sunshine vind ik ook een mooi voorbeeld van een niet romantiserende en toch heel romantische film
Alle reacties Link kopieren
Haha ik wil wel graag van mn sokken worden geblazen en voor minder doe ik het niet.

Liefde moet groeien en ik bepaal na een date normaal (wel weer tijd geleden) of het was is. Terwijl ik echt elke vakantie verliefd op iemand word, en als ik in een relatie zit doe ik er natuurlijk niks mee.

En inderdaad corona helpt niet mee, een kind van pas 1 ook niet. Maar inderdaad het kabbelt allemaal teveel nu.
Alle reacties Link kopieren
3Tomaten schreef:
09-04-2021 17:42
Jaaaaaaa, maar die films laten dus ook heel erg goed zien waarom romantische films bijna nooit een vervolg krijgen.
De eerste vond ik geweldig, de tweede matig, en de derde heb ik met gekromde tenen uitgezeten omdat ik ergens nog hoopte op een soort van niet teleurstellend eind.

Heb ik geen geduld voor, in het echt dus blijkbaar ook niet.
De 1e film vind ik ook goed, omdat de intensiteit van die ontmoeting en verliefdheid zo ontzettend voelbaar is. De 2e film is vlijmscherp, omdat je ziet hoe twee mensen hun leven hebben laten leiden door de romantische fantasie die in deel 1 is ontstaan. (Kan er niet meer over uitweiden, want dan wordt het spoileren vrees ik.) Het is een enorme reality check. Deel 3 helemaal.
Alle reacties Link kopieren
Mumper schreef:
09-04-2021 17:46
Oh ik vond de tweede juist het leukste. Bij die eerste zijn ze nog zo dwepend, tenenkrommend maar ook heel schattig. Hem vind ik eigenlijk in alledrie de films geweldig.
Ja, de 2e is ook mijn favoriet. En ik heb een crush op hem.
3Tomaten schreef:
09-04-2021 17:38
Je hoeft natuurlijk ook geen relatie hè,

Een relatie moet natuurlijk wel een beetje een toevoeging zijn, anders ben ik net zo lief alleen.

En die eerste was ook een beetje mwah, maar toen dacht ik nog even dat het "later" wel leuk zou worden, maar dat heb ik drie jaar afgewacht en toen was ik er klaar mee.
En heel enkele keer ga ik wel eens op date, dat vind ik dan niks, en dan is het weer over.

Ik vind het echt helemaal niet erg, maar als je wel heel graag een relatie wil zul je je verwachtingen misschien een beetje moeten bijstellen.

:lol:

Ik vind dit een mooie reactie. Ik vraag me wel af waarom je af en toe nog gaat daten? Of het iets toevoegt is belangrijk vind ik ook. Ik heb alleen het idee dat die toevoeging soms ook bestaat uit het " niet alleen zijn ". Daar heb jij geen last van en volgens mij is je hoop iemand tegen te komen ook minimaal.
Alle reacties Link kopieren
Persoonlijk zou ik met een baby echt geen puf hebben om er ook nog een relatie bij te moeten doen. Waar haal je de tijd en de energie vandaan?
Arequipa schreef:
09-04-2021 17:49
Haha ik wil wel graag van mn sokken worden geblazen en voor minder doe ik het niet.

Liefde moet groeien en ik bepaal na een date normaal (wel weer tijd geleden) of het was is. Terwijl ik echt elke vakantie verliefd op iemand word, en als ik in een relatie zit doe ik er natuurlijk niks mee.

En inderdaad corona helpt niet mee, een kind van pas 1 ook niet. Maar inderdaad het kabbelt allemaal teveel nu.

Ik wil dat ook, maar tegelijk blijk ik heel kieskeurig want ik word niet snel verliefd.
Mumper schreef:
09-04-2021 17:46
Oh ik vond de tweede juist het leukste. Bij die eerste zijn ze nog zo dwepend, tenenkrommend maar ook heel schattig. Hem vind ik eigenlijk in alledrie de films geweldig.
De tweede begon nog wel veelbelovend, maar halverwege was de spanning er af, vond ik.
The eternal sunshine of the spotless mind vond ik wel heel goed, maar misschien vind ik de aanloop ook wel gewoon leuker dan het vuurwerk, zeg maar.
Dat heb ik in het echt wel heel erg, ik kan máánden over iemand dromen en zodra ik dan eindelijk een "hallo" en een glimlach terug krijg ben ik het ook wel weer zat.
En dan ga ik heus wel een keer iets drinkenals ik gevraagd word want je moet niet te snel opgeven, maar dan houd het echt op.

Goed, misschien sta ik er toch wat onrealistischer in dan ik aanvankelijk dacht.
Maar dat stoort mij echt totaal niet, ik geloof dat ik ook niet echt een advies meer heb nu :biggrin:

Goed, nuttige bijdrage weer, bij nader inzien weet ik het ook niet to ;)
Ik denk dat jouw "probleem" niet voorbehouden is aan Bouquet lezeressen. Je hebt gewoon moeite met wat je wilt en wat je feitelijk nu hebt. Iets waar denk ik 99% van de mensen last van heeft (in meer of mindere mate)

En wie weet verrast het leven je nog op een positieve manier en wordt je compleet van je sokken geblazen, wie weet? En voortkabbelen is ook niet slecht als je daarmee harmless kunt wegdromen toch?
Alle reacties Link kopieren
Thalas schreef:
09-04-2021 17:56
Persoonlijk zou ik met een baby echt geen puf hebben om er ook nog een relatie bij te moeten doen. Waar haal je de tijd en de energie vandaan?
Haha ja ik heb van nature vrij veel energie! Relatie is natuurlijk wel veel tijd en energie, maar als het goed zit geeft het ook veel energie.

Maar heb niet zoveel zin in daten of weet gewoon niet zo goed hoe ik daar in moet stappen. Maar zo t wel leuk vinden, om in de chicklit sferen te blijven, om te struikelen tijdens het hardlopen over een leuke vent ;)
In_Tenebris schreef:
09-04-2021 17:54
:lol:

Ik vind dit een mooie reactie. Ik vraag me wel af waarom je af en toe nog gaat daten? Of het iets toevoegt is belangrijk vind ik ook. Ik heb alleen het idee dat die toevoeging soms ook bestaat uit het " niet alleen zijn ". Daar heb jij geen last van en volgens mij is je hoop iemand tegen te komen ook minimaal.
Nou, inmiddels reken ik er niet meer op, ik ben in de veertig en heb sinds ik ging studeren geen vriendje meer gehad (ik ben zelfs nooit echt overgeschakelt naar termen als "relatie")
Ergens lijkt het mij wel leuk, maar het is meer dat ik zie dat anderen het zo belangrijk vinden, en dan denk ik dat ik iets mis, maar dat is eigenlijk niet zo.
Soms vind ik iemand uit de verte leuk, maar als die persoon dichtbij komt is het eigenlijk alweer over :proud:

Maar dan geef ik het soms toch een kans, want het idee vind ik wel leuk, ook al weet ik dat het eigenlijk niet echt iets voor mij is.
3Tomaten schreef:
09-04-2021 17:57
Dat heb ik in het echt wel heel erg, ik kan máánden over iemand dromen en zodra ik dan eindelijk een "hallo" en een glimlach terug krijg ben ik het ook wel weer zat.
En dan ga ik heus wel een keer iets drinkenals ik gevraagd word want je moet niet te snel opgeven, maar dan houd het echt op.
Op zich wel herkenbaar ja. Het is ook gewoon zeldzaam dat het 'echt' is, ook daarna nog.
Alle reacties Link kopieren
Bedoelen jullie nu liefde op het eerste gezicht? Want daar geloof ik ook niet in hoor.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven